Aerrane
Isofluranum
Płyn do anestezji wziewnej 100% | Isofluranum 100 %
Baxter S.A., Belgia
Ulotka
1 Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika AERRANE, 100%, płyn do anestezji wziewnej Isofluranum Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. -Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. -W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. -Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4. Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek AERRANEi w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AERRANE
3. Jak stosować lek AERRANE
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek AERRANE
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek AERRANEi w jakim celu się go stosuje
Lek AERRANEzawiera izofluran. Stosowany jest w chirurgii do znieczulenia ogólnego. Jest to wziewny lek znieczulający (podawany pacjentowi jako para przeznaczona do wdychania). Wdychanie par izofluranu powoduje zapadnięcie w głęboki sen bez odczuwania bólu. Jest stosowany również do podtrzymania głębokiego snu bez odczuwania bólu (znieczulenie ogólne), w trakcie którego upacjenta można przeprowadzić zabieg chirurgiczny.2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AERRANE
Kiedy nie stosować leku AERRANE: jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na izofluran lub inne wziewne leki znieczulające takie jak desfluran, sewofluran, halotan i enfluran; jeśli u pacjenta lub u któregoś z jego krewnych występuje hipertermia złośliwa. Hipertermia złośliwa występuje, gdy u pacjenta nagle dochodzi do niebezpiecznego zwiększenia temperatury ciała w trakcie operacji lub wkrótce po niej; jeśli w przeszłości u pacjenta znieczulonego lekiem AERRANElub innym wziewnym lekiem znieczulającym (np. desfluran, sewofluran, halotan) wystąpiły: problemy z wątrobą, żółtaczka (zażółcenie skóry i białka oka), gorączka z niewyjaśnionej przyczyny, zwiększona liczba białych krwinek - leukocytów (leukocytoza), zwiększona liczba określonego rodzaju białych krwinek - eozynofilów (eozynofilia). 2 Nie wolno podawać leku AERRANEpodczas operacji przeprowadzanych u kobiet w ciąży, w trakcie porodu i bezpośrednio po porodzie. Lek AERRANEmoże być jednak stosowany w cięciu cesarskim. Lek AERRANEnie powinien być stosowany podczas zabiegów stomatologicznych poza szpitalem lub jednostkami ambulatoryjnymi. Jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy danego pacjenta, należy poinformować o tym lekarza, chirurga lub anestezjologa przed rozpoczęciem podawania tego leku. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku AERRANEnależy zwrócić się do lekarza, pielęgniarkilub farmaceuty. Lekarz zachowa szczególną ostrożność stosując ten lek, jeśli: u pacjenta występują zaburzenia funkcjonowania komórek (stan zwany chorobą mitochondrialną). u pacjenta występują choroby wątroby takie jak: -zapalenie wątroby, -marskość wątroby (zastąpienie zdrowej tkanki wątroby tkanką bliznowatą). Dzieje się tak w przypadku spożywania nadmiernej ilości alkoholu. -inne choroby wątroby. u pacjentaz ryzykiem wystąpienia zmian w aktywności elektrycznej serca (wydłużonego odstępu QTw zapisie EKG), ponieważ może to doprowadzić do zagrażającego życiu zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes. pacjent w ostatnim czasie przeszedł operację, która wymagała znieczulenia ogólnego za pomocą anestetyku wziewnego. u pacjenta występują objawy choroby innej niż związana z przebytą operacją, takie jak: silne bóle głowy, nudności, wymioty, ostry ból w klatce piersiowej lub stan, który ma wpływ na mięśnie (choroba nerwowo-mięśniowa, np. dystrofia mięśniowa Duchenne'a lub myasthenia gravis). u pacjenta występuje skurcz oskrzeli (skurcz oskrzeli i zwężenie dróg oddechowych, co powoduje kaszel, świszczący oddech lub skrócenie oddechu). pacjentem jest dziecko w wieku poniżej 2 lat. Może zaistnieć potrzeba, by lekarz podał pacjentowi mniejszą dawkę leku AERRANE: jeśli objętość krwi u pacjenta jest mała (hipowolemia), jeśli ciśnienie krwi u pacjenta jest zmniejszone (niedociśnienie), jeśli pacjent jest osłabiony (wycieńczony). Lek AERRANEmoże powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i dróg oddechowych,co może prowadzić do zwiększenia wydzielania śliny oraz wydzieliny z tchawicy i górnych dróg oddechowych. U dzieci może to utrudniać oddychanie lub powodować skurcz mięśni strun głosowych określany skurczem krtani(narządu głosu). U pacjenta, któremu podano lek AERRANE, mogą występować krótkotrwałe: zmiany czynności wątroby, zwiększenie stężenia cukru (glukozy) we krwi, zmniejszenie stężenia tłuszczu - cholesterolu we krwi, zmiany aktywności enzymów we krwi. 3 Lek AERRANEmoże spowodować hipertermię złośliwą (tzn. gdy u pacjenta nagle dochodzi do niebezpiecznego zwiększenia temperatury ciała w trakcie operacji lub krótko po niej). Odnotowano przypadkihipertermii złośliwej ze skutkiem śmiertelnymzwiązane z AERRANE. Lekarz będzie monitorował oddech pacjenta w trakcie podawania leku, szczególnie jeśli pacjentowi podawane są inne leki, które mogą wpłynąć na oddychanie, takie jak: leki uspokajające (np. diazepam, nitrazepam), silne leki przeciwbólowe (np. opioidy takie jak fentanyl, morfina i remifentanyl). Lekznacznie nasila działanie środków zwiotczających mięśnie(patrz poniżej). Jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta (w tym dziecka), należy skontaktować się zlekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. Może być konieczne dokładne zbadanie pacjenta oraz zmiana stosowanego leczenia. Lek AERRANEa inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Dotyczy to także leków, które wydawane są bez recepty, w tym preparatów ziołowych i produktów pochodzenia naturalnego. Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu któregokolwiek z poniższych leków z AERRANE: nieselektywne inhibitory MAO (inhibitory monoaminooksydazy takie jak fenelzyna, izokarboksazyd): lekarz poinformuje, że przyjmowanie tych leków należy przerwać 15 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. leki nasercowe - β-sympatykomimetyki (np. izoprenalina) oraz α- i β-sympatykomimetyki (np. adrenalina, noradrenalina): mogą one zwiększać częstość akcji serca ipowodować ciężkie zaburzenia rytmu serca. β-adrenolityki (np. atenolol, metoprolol): są to leki nasercowe stosowane często w leczeniu nadciśnienia tętniczego. izoniazyd: stosowany w leczeniu gruźlicy. Lekarz poinformuje, że przyjmowanie izoniazydu należy przerwać jeden tydzień przed planowanym zabiegiem. Nie należy ponownie rozpoczynać przyjmowania izoniazydu aż do 15-stego dnia po operacji. leki sympatykomimetyczne o pośrednim działaniu, np.: -amfetamina, pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu ADHD - zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), -leki zmniejszające apetyt, -efedryna i pochodne efedryny (częsty składnik leków przeciwkaszlowych i na przeziębienie). Wymienione leki mogą powodować zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, jeśli są stosowane jednocześnie z AERRANE. Lekarz poinformuje pacjenta czy i kiedy należy zaprzestać stosowania tych leków. leki zwiotczające mięśnie (np. suksametonium, pankuronium, atrakurium, wekuronium). Leki te stosowane są w trakcie znieczulenia ogólnego do rozluźniania mięśni pacjenta. Może być konieczne zmniejszenie dawki tych leków przez anestezjologa. opioidy (np. morfina, fentanyl, remifentanyl): leki te są silnymi środkami przeciwbólowymi i są często stosowane w znieczuleniu ogólnym. antagoniści wapnia: leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego (np. felodypina, nikardypina). 4 Jeśli pacjent nie jest pewien czy którykolwiek z powyższych przypadków go dotyczy, przed zastosowaniem leku AERRANEnależy skontaktować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. AERRANEz jedzeniem, piciemi alkoholem AERRANEjest lekiem wprowadzającym pacjenta w sen i podtrzymującym ten stan, dzięki czemu pacjent może zostać poddany operacji chirurgicznej. Należy zapytać lekarza, chirurga lub anestezjologa kiedy i co można jeść i pić po wybudzeniu. Nie należy pić alkoholu. Lekarz poinformuje pacjenta, kiedy możliwe będzie ponowne spożycie alkoholu. Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje miećdziecko, powinna poradzić się lekarza, chirurga lub anestezjologaprzed zastosowaniem tego leku. Ze względu na ograniczoną ilość danych związanych ze stosowaniem leku AERRANEu kobiet w ciąży, podaje się go im tylko w sytuacji, gdy korzyści ze stosowania przewyższają ryzyko. Można jednak stosować mniejsze dawki AERRANEpodczas cięcia cesarskiego. Ponieważ nie wiadomo, czy AERRANEprzenika do mleka kobiecego, należy unikać karmienia piersią po operacji, w przypadku gdy pacjentce podano AERRANEdo znieczulenia ogólnego. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi i maszyn przez co najmniej 24 godziny po operacji, w trakcie której pacjentowi podano lek AERRANE. Przyjęcie leku znieczulającego może wpłynąć na czujność i zachowanie pacjenta, co może negatywnieoddziaływać na zdolność do wykonywania zwykłych czynności nawet przez 6 dni. Pacjent powinien zapewnić sobie transport do domu.3. Jak stosować lek AERRANE
Lek AERRANEjest ZAWSZEpodawany pacjentowi przez anestezjologa, który decyduje o dawce leku, jaką otrzyma pacjent w zależnościod wieku pacjenta, jego masy ciała oraz rodzaju wykonywanej operacji. Jeśli pacjentem jest dziecko,powinnobyć ściśle nadzorowanepodczas podawania izofluranu. Indukowaniesnu na początku znieczulenia Izofluran nie jest zalecany u niemowląt i dzieci do indukowania snu na początku znieczulenia. Leczenie stosowaneprzed znieczuleniem Anestezjolog może zdecydować o zastosowaniu u dziecka leczeniaprzeciwdziałającego ewentualnemuzmniejszeniu częstości oddychania i zaburzeniom częstościakcji serca, które mogą wystąpić przy zastosowaniu izofluranu. Lek AERRANEuzyskuje się z ciekłego izofluranu przy pomocy parownika. Pacjent może przyjąć lek AERRANEna jeden z dwóch sposobów: przed podaniem leku AERRANEprzez maskę, pacjentowi może zostać wstrzyknięty inny lek znieczulający wprowadzający pacjenta w sen. Ten sposób podawania leku AERRANE stosowany jest najczęściej; 5 lub pacjent może zostać poproszony o wdychanie par izofluranu przez maskę, aby wywołać sen. Pacjent szybko i bardzo łatwo zaśnie. Ten sposób podawania leku AERRANEjest stosowany rzadziej. Po operacji anestezjolog zaprzestanie podawania leku AERRANE. W ciągu kilku minut pacjent obudzi się. Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku AERRANE W przypadku podania zbytdużej ilości leku AERRANE, podawanie leku zostanie wstrzymane. Pacjentowi zostanie podany czysty tlen. Ciśnienie krwi i czynność serca będą dokładnie kontrolowane w trakcie wybudzania pacjenta. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Większość działań niepożądanych ma nasilenie łagodne do umiarkowanego i występuje przez krótki czas, ale mogą również wystąpić pewne ciężkie działania niepożądane. Jeśli pacjent dorosły lubdzieckocierpi z powodu nietypowych lub niespodziewanych objawów występujących po operacji, należy NATYCHMIASTpowiadomić lekarza lub anestezjologa. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są: -skurcz oskrzeli, skurcz krtani, co powoduje trudności w oddychaniu, -zwiększenie stężenia glukozy lub potasu we krwi.Odnotowano rzadkie przypadki nieprawidłowego bicia serca (arytmii) i zgonuu dziecikrótko po zabieguchirurgicznym, związane ze stosowaniem wziewnych środków znieczulających. Należy jak najszybciej poinformować lekarza, pielęgniarkę lubfarmaceutę, jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych działań niepożądanych, które mogą być ciężkie. Działania niepożądaneo nieznanej częstości (tj. częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość, kontaktowe zapalenie skóry, obrzęk twarzy, wysypka, pobudzenie, majaczenie, zmiany nastroju, czasami skrajne, drgawki, zaburzenie sprawności intelektualnej, zaburzenia rytmu serca, w tym zagrażające życiu typu torsade de pointes, nieprawidłowy zapis elektrokardiogramu (EKG), zmiany rytmu i częstości akcji serca, 6 zatrzymanie akcji serca, zbyt wolne lub zbyt szybkie bicie serca, niedociśnienie tętnicze, krwotok (niekontrolowane krwawienie), uszkodzenie wątroby (martwica wątroby) lub nieprawidłowe jej funkcjonowanie (uszkodzenie wątrobowokomórkowe), nudności i wymioty, powolny, płytki oddech (depresja oddechowa), duszność, świszczący oddech, uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, zwiększenie ilości białych krwinek, nieprawidłowe stężenia pewnych substancji we krwi (zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia mocznika we krwi, zmniejszenie stężenia cholesterolu), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia fluoru (powstałego w wyniku rozpadu izofluranu) lub tlenku węgla we krwi, hipertermia złośliwaobjawiająca się m.in. wysokątemperaturą ciała, uczucie zimna, dreszcze, czasowe zaprzestanie pracy mięśni jelit (niedrożność jelit), powodujące dyskomfort, wzdęcia oraz wymioty, nieprawidłowe wyniki badania EEG (elektroencefalogramu), obecność mioglobiny (białko występujące w mięśniach) w moczu, rozpadmięśni. Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio doDepartamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al.Jerozolimskie181C 02-222Warszawa tel.:+ 48 224921301 faks:+ 4822 49 21 309 e- mail:[email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.5. Jak przechowywać lek AERRANE
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. 7 Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek AERRANE Substancją czynną leku jest izofluran. Lek nie zawiera żadnych innych składników. Jak wygląda lek AERRANEi co zawiera opakowanie Lek AERRANEjest płynem. Lek jest dostarczany w butelkach o pojemności 100 ml oraz 250 ml z zakrętką. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny: Baxter Polska Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa Wytwórca: Baxter S.A. Boulevard René Branquart 80 Belgia W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić siędo miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Baxter Polska Sp. z o.o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa Data ostatniej aktualizacji ulotki: Październik 2017 Baxteri Aerrane są znakamitowarowymi Baxter International Inc.Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Aerrane, 100%, płyn do anestezji wziewnej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Izofluran, 100%
Nie zawiera substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Płyn do anestezji wziewnej, przezroczysty, bezbarwny.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Izofluran jest lotnym halogenowym środkiem wziewnym stosowanym do znieczulenia ogólnego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Sposób podawania W celu precyzyjnego kontrolowania stężenia podawanego izofluranu należy używać parowniki kalibrowane specjalnie do stosowania izofluranu.
Premedykacja Produkty lecznicze do premedykacji należy wybierać w zależności od indywidualnego stanu pacjenta biorąc pod uwagę hamujące czynność oddechową działanie izofluranu. Stosowanie leków antycholinergicznych jest kwestią wyboru, ale może być wskazane do indukcji znieczulenia wziewnego u dzieci i młodzieży.
Wprowadzenie do znieczulenia (indukcja) W przypadku stosowania izofluranu do indukcji znieczulenia, zaleca się stężenie początkowe 0,5%. Stężenia wynoszące 1,5 do 3,0% zwykle pozwalają na osiągnięcie odpowiedniej (do przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego) głębokości znieczulenia w ciągu 7 - 10 minut.
Aby uniknąć odruchu kaszlowego i (lub) skurczu krtani, które mogą wystąpić podczas wprowadzania do znieczulenia przy użyciu samego izofluranu, izofluranu w skojarzeniu z tlenem lub mieszanką tlenu i podtlenku azotu, zaleca się stosowanie krótko działających barbituranów lub innych środków o zbliżonym działaniu (np. propofol, etomidat lub midazolam).
Indukcja znieczulenia u dzieci Izofluran nie jest zalecany do stosowania jako wziewny środek do indukcji znieczulenia u niemowląt i dzieci z powodu występowania kaszlu, zatrzymania oddechu, desaturacji, nasilonej sekrecji i skurczu krtani (patrz punkt 4.4).
Podtrzymanie znieczulenia W czasie zabiegu chirurgicznego znieczulenie można utrzymać stosując stężenia 1,0% do 2,5% i jednocześnie podając N 2 O i O 2 . Przy podawaniu z czystym tlenem, może być konieczne zwiększenie stężenia izofluranu o 0,5% do 1,0%. Izofluran zmniejsza wymaganą dawkę środków zwiotczających mięśnie. Jeśli konieczne jest dodatkowe zwiotczenie mięśni można zastosować dodatkowo środek zwiotczający mięśnie.
W czasie podtrzymywania znieczulenia ciśnienie tętnicze wykazuje tendencję do zmian odwrotnie proporcjonalnych do stężenia izofluranu w pęcherzykach płucnych (MAC) przy braku innych czynników wywołujących powikłania. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego może być spowodowane zbyt głębokim znieczuleniem i w takim przypadku należy zmniejszyć stężenie wdychanego izofluranu.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się mniejsze stężenia izofluranu do podtrzymania znieczulenia umożliwiającego przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego (patrz wartości MAC podane w tabeli poniżej).
Minimalne stężenie izofluranu w pęcherzykach płucnych u ludzi (MAC)
Dorośli Wiek 100% tlenu 70% N 2 O Dzieci i młodzież Wiek 100% tlenu Wcześniaki <32 tygodnia wieku ciążowego 1,28% Wcześniaki 32-37 tygodnia wieku ciążowego 1,41% (noworodki) 1,60%
Wartość MAC (minimalne stężenie pęcherzykowe) izofluranu (patrz tabela) ulega zmniejszeniu wraz z wiekiem pacjenta, obniżając się od średniego stężenia w tlenie wynoszącego 1,28% między Dla noworodków wartość MAC izofluranu w tlenie wynosi 1,6%, dla niemowląt między 1 i 6 miesiącem życia 1,87%, a między 6 i 12 miesiącem – 1,80%.
Jeśli nośnikiem jest mieszanina gazów: 50% O 2
2 O, wartość minimalnego stężenia izofluranu w pęcherzykach płucnych wynosi około 0,65%.
Wybudzanie Aby umożliwić szybkie wybudzenie, przy końcu operacji stężenie izofluranu należy zmniejszyć do 0,5%, a podczas zaszywania rany - do 0%.
Po zakończeniu podawania wszystkich gazów anestetycznych drogi oddechowe pacjenta należy przewentylować 100% tlenem aż do całkowitego wybudzenia.
4.3 Przeciwwskazania
• nadwrażliwość na substancję czynną lub inne halogenowe środki znieczulające • hipertermia złośliwa w wywiadzie lub znana, bądź podejrzewana, skłonność genetyczna do hipertermii złośliwej • zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka lub gorączka niewyjaśnionego pochodzenia, leukocytoza lub eozynofilia występujące po uprzednim podaniu anestetyków halogenowych • nieleczona niewydolność krążenia
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Jak każdy silny środek do znieczulenia ogólnego, izofluran powinien być podawany wyłącznie w miejscu odpowiednio wyposażonym do przeprowadzenia znieczulenia, przez personel znający właściwości farmakologiczne produktu leczniczego oraz posiadający odpowiednie przeszkolenie i doświadczenie w postępowaniu ze znieczulonym pacjentem. Dla dokładnej kontroli stężenia dostarczanego anestetyku należy używać parowników specjalnie kalibrowanych dla izofluranu. Hipotensja i depresja oddechowa nasilają się wraz z pogłębianiem się znieczulenia. Poziomy znieczulenia przy użyciu izofluranu mogą zmieniać się szybko i łatwo, dlatego należy używać jedynie parowników z możliwym do przewidzenia przepływem i dostateczną dokładnością lub stosować techniki umożliwiające monitorowanie stężenia produktu w powietrzu wdychanym i wydychanym. Stopień obniżenia ciśnienia tętniczego i depresji oddechowej może być wskaźnikiem głębokości znieczulenia.
Zgłaszano przypadki wystąpienia wydłużonego odstępu QT, związanego z zaburzeniami rytmu typu torsade de pointes (w wyjątkowych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym). Należy zachować ostrożność podając izofluran pacjentom z ryzykiem wystąpienia wydłużonego odstępu QT.
Należy zachować ostrożność podczas podawania znieczulenia ogólnego, w tym izofluranu, pacjentom z zaburzeniami mitochondrialnymi.
Informowano, że izofluran może powodować uszkodzenie wątroby, od umiarkowanego, przejściowego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych do bardzo rzadkich śmiertelnych przypadków martwicy wątroby.
Odnotowano, że uprzednia ekspozycja na halogenowane wodorowęglanowe anestetyki, zwłaszcza w odstępie krótszym niż 3 miesiące, może zwiększyć ryzyko uszkodzenia wątroby. W przypadku marskości, wirusowego zapalenia wątroby lub innej występującej wcześniej choroby wątroby, należy zastosować inny anestetyk niż anestetyk halogenowy.
Izofluran może powodować depresję oddechową, która może ulec nasileniu w wyniku premedykacji narkotycznymi produktami przeciwbólowymi lub innymi produktami powodującymi depresję oddechową. Należy monitorować czynności oddechowe i wspomagać w razie potrzeby (patrz punkt 4.8).
Izofluran w organizmie człowieka ulega stosunkowo niewielkiemu metabolizmowi. W okresie pooperacyjnym tylko 0,17% przyjętego izofluranu jest wydalane w postaci metabolitów z moczem. Największe wartości nieorganicznego fluoru w surowicy wynoszą zwykle średnio mniej niż
Brak wystarczających danych do stosowania produktu do powtórnych znieczuleń. Tak jak w przypadku wszystkich halogenowych anestetyków, należy zachować ostrożność w przypadku powtórnego znieczulenia w krótkim odstępie czasu.
U pacjentów z chorobami mięśniowo-nerwowymi, takimi jak miastenia gravis, może wystąpić zwiększenie uczucia męczliwości mięśni. U tych pacjentów izofluran należy stosować ostrożnie.
Izofluran znacząco zwiększa mózgowy przepływ krwi przy większych stężeniach znieczulenia. Może wystąpić przejściowe zwiększenie ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego, całkowicie odwracalne poprzez hiperwentylację.
Izofluran należy stosować ostrożnie u pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. W takich przypadkach potrzebna może być hiperwentylacja.
Produkt Aerrane należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których dochodzi do zwężenia oskrzeli, ponieważ może wystąpić u nich skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.8).
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania izofluranu u pacjentów z hipowolemią, niedociśnieniem tętniczym i w złym stanie ogólnym. Zaleca się stosowanie u tych pacjentów mniejszych stężeń izofluranu. Niezależnie od podanego anestetyku, utrzymanie normalnej hemodynamiki jest istotne, w celu uniknięcia zawału mięśnia sercowego u pacjentów z chorobą naczyń wieńcowych.
Ponieważ, produkt Aerrane działa drażniąco na błony śluzowe, trudno jest go używać we wziewnym znieczuleniu przez maskę. Podczas indukcji znieczulenia może zwiększyć się wydzielanie śliny i wydzieliny tchawiczo-oskrzelikowej, co może spowodować skurcz krtani, szczególnie u dzieci (patrz punkt 4.8).
Odnotowano zwiększoną utratę krwi u pacjentek poddanych zabiegowi przerwania ciąży, w porównaniu z utratą krwi następującą po znieczuleniu przy użyciu innych środków wziewnych.
Izofluran rozluźnia mięśnie macicy, dlatego przy operacjach położniczych należy stosować najmniejsze możliwe stężenia produktu (patrz punkt 4.6).
Hipertermia złośliwa U osób z predyspozycjami genetycznymi, znieczulenie izofluranem może wywołać zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen i zespołu objawów klinicznych zwanego hipertermią złośliwą. Zespołowi temu mogą początkowo towarzyszyć niespecyficzne objawy, takie jak sztywność mięśni, zwiększona częstość rytmu serca, zwiększona częstość oddechu, sinica, zaburzenia rytmu serca oraz wahania ciśnienia tętniczego krwi. (Należy pamiętać, że wiele z tych niespecyficznych objawów może się pojawić podczas lekkiego znieczulenia, ostrej hipoksji, itp.). Zwiększona ogólna przemiana materii może się również objawiać podwyższoną temperaturą ciała (która może szybko wzrastać w początkowym lub późniejszym okresie, ale zwykle nie jest pierwszą oznaką zwiększonej przemiany materii) oraz zwiększonym zużyciem systemu pochłaniania CO 2
2
i pH oraz wystąpienia hiperkaliemii i niedoboru zasad. Odnotowano przypadki hipertermii złośliwej ze skutkiem śmiertelnym związane z izofluranem. Leczenie polega na odstawieniu środków wywołujących ten zespół (np. izofluranu), dożylnym podaniu soli sodowej dantrolenu i zastosowaniu leczenia wspomagającego. Taka terapia zawiera energiczne postępowanie w celu przywrócenia prawidłowej temperatury ciała, wspomaganie oddychania i krążenia oraz wyrównanie zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Należy zapoznać się z informacjami dotyczącymi stosowania soli sodowej dantrolenu podawanej dożylnie, w celu uzyskania dodatkowych informacji na temat postępowania z pacjentem. Niewydolność nerek może wystąpić później.
W pojedynczych przypadkach podczas stosowania halogenowych środków wziewnych zawierających grupę -CF 2 H (tj. desfluran, enfluran i izofluran) odnotowano zwiększenie stężenia karboksyhemoglobiny. Stosowanie prawidłowo nawodnionych pochłaniaczy zapobiega wytworzeniu klinicznie istotnych stężeń tlenku węgla. Pochłaniacze CO 2
producentów.
Odnotowano rzadkie przypadki bardzo silnego przegrzania, dymu i (lub) samozapłonu w zestawie do znieczulenia podczas podawania produktów leczniczych do znieczulenia ogólnego z tej grupy przez przesuszony pochłaniacz CO 2 , szczególnie przez zawierający wodorotlenek potasu (np. Baralyme). Jeśli lekarz podejrzewa, że pochłaniacz CO 2
rozpoczęciem podawania izofluranu. Kolorowy wskaźnik większości pochłaniaczy CO 2
zmienia kolor wskutek wysuszenia. Dlatego też brak wyraźnej zmiany wskaźnika barwnego nie musi oznaczać, że pochłaniacz jest odpowiednio nawodniony. Pochłaniacze CO 2
rutynowo, bez względu na barwę wskaźnika.
Okołooperacyjna hiperkaliemia: Stosowanie wziewnych środków znieczulających wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi, skutkującego zaburzeniami rytmu serca oraz zgonami dzieci i młodzieży w okresie pooperacyjnym. Wydaje się, że największe zagrożenie występuje u pacjentów z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Jednoczesne zastosowanie sukcynylocholiny związane było z większością, choć nie ze wszystkimi z tych przypadków. U pacjentów tych występowało również znaczne zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy krwi oraz w niektórych przypadkach zmiany w moczu wskazujące na mioglobinurię. Pomimo podobieństwa objawów do obserwowanych w hipertermii złośliwej, u żadnego z pacjentów nie wystąpiły objawy lub dolegliwości sztywności mięśni lub stanu hipermetabolicznego. Zaleca się wczesną i zdecydowaną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii i leczenia utrzymujących się zaburzeń rytmu serca, a następnie ocenę w kierunku utajonej choroby nerwowo-mięśniowej.
Izofluran może powodować nieznaczne obniżenie sprawności intelektualnej przez 2 - 4 dni po znieczuleniu. Niewielkie zmiany nastroju i ich objawy mogą utrzymać się nawet przez 6 dni po podaniu produktu. Należy wziąć to pod uwagę, gdy pacjenci powracają do codziennej aktywności, w tym do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.7).
Izofluran znacznie nasila działanie wszystkich powszechnie stosowanych środków zwiotczających mięśnie, a wpływ ten jest najsilniej wyrażony z niedepolaryzującymi środkami zwiotczającymi.
Podczas indukcji znieczulenia może się zwiększyć wydzielanie śliny i wydzieliny tchawiczo- oskrzelikowej, co może spowodować skurcz krtani, zwłaszcza u dzieci (patrz punkt 4.8).
Dzieci w wieku poniżej 2 lat Należy zachować ostrożność, stosując izofluran u małych dzieci ze względu na ograniczone doświadczenie w stosowaniu w tej grupie pacjentów.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Należy dokładnie monitorować stan kliniczny i biologiczny pacjenta w przypadku jednoczesnego stosowania izofluranu z poniższymi produktami.
Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z izofluranem - Nieselektywne inhibitory MAO: ryzyko przełomu i brak stabilności hemodynamicznej w czasie operacji lub procedur medycznych. Leczenie należy przerwać 15 dni przed zabiegiem.
Leki niezalecane do jednoczesnego stosowania z izofluranem - β-sympatykomimetyki (izoprenalina) oraz alfa- i β-sympatykomimetyki (epinefryna; norepinefryna): należy stosować ostrożnie w trakcie znieczulenia izofluranem z powodu ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca.
Leki, które należy ostrożnie stosować w przypadku jednoczesnego podawania izofluranu - β-adrenolityki: równoczesne stosowanie beta-adrenolityków może nasilić działanie anestetyków wziewnych na układ krążenia, włączając niedociśnienie i negatywne skutki inotropowe. Działanie β-adrenolityków można w czasie operacji znieść stosując środki β-sympatykomimetyczne. Ogólnie, produkt zawierający β-adrenolityk nie musi być odstawiony przed zabiegiem, należy też unikać gwałtownego zmniejszania dawki.
- Izoniazyd: ryzyko nasilenia toksycznego działania na wątrobę oraz zwiększenia tworzenia toksycznych metabolitów izoniazydu. Leczenie izoniazydem należy przerwać na tydzień przed zabiegiem, a wznowić je można najwcześniej po 15 dniach od operacji.
- Epinefryna (adrenalina) stosowana w iniekcjach podskórnych lub dodziąsłowych: ryzyko poważnych, komorowych zaburzeń rytmu serca w wyniku zwiększenia częstości akcji serca, jakkolwiek wrażliwość mięśnia sercowego na adrenalinę jest mniejsza w przypadku stosowania izofluranu niż w przypadku halotanu. Z tego względu dawkę adrenaliny należy ograniczyć np. do 0,1 mg epinefryny w ciągu 10 minut, lub 0,3 mg w ciągu jednej godziny u osób dorosłych. Podawanie adrenaliny podśluzówkowo w dawce większej niż 5 μg/kg, może spowodować wystąpienie wielokrotnych arytmii komorowych.
- Sympatykomimetyki o pośrednim mechanizmie działania (amfetamina i jej pochodne: środki psychostymulujące, zmniejszające łaknienie, efedryna i jej pochodne): ryzyko wystąpienia okołooperacyjnego nadciśnienia tętniczego. W przypadku pacjentów poddawanych planowym zabiegom chirurgicznym, zalecane jest przerwanie podawania tych produktów na kilka dni przed zabiegiem.
- W większości przypadków, jeśli podawanie produktów leczniczych jest konieczne, nie ma powodu zaprzestania ich podawania przed znieczuleniem ogólnym. Wystarczy poinformować o tym anestezjologa.
- Środki zwiotczające mięśnie: izofluran znacząco nasila działanie wszystkich powszechnie stosowanych środków zwiotczających, a wpływ ten jest najsilniej wyrażony z niedepolaryzującymi środkami zwiotczającymi. Zaleca się zatem stosowanie około jednej trzeciej do połowy zwykle stosowanej dawki tych substancji. Zmniejszanie wpływu na płytkę nerwowo-mięśniową po zastosowaniu izofluranu trwa dłużej niż po innych tradycyjnych anestetykach. Neostygmina wpływa na działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających, ale nie wywiera wpływu na zwiotczające działanie samego izofluranu.
- Opioidy, benzodiazepiny i inne środki uspokajające powodują depresję oddechową. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu ich z izofluranem.
- Antagoniści wapnia: u pacjentów leczonych antagonistami wapnia, zwłaszcza pochodnymi dihydropirydyny, izofluran może prowadzić do znacznego niedociśnienia tętniczego. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu antagonistów wapnia z wziewnymi anestetykami z powodu ryzyka sumującego się ujemnego efektu inotropowego. Równoczesne stosowanie N 2 O zmniejsza wartość MAC (ang. Minimum Alveolar Concetration, minimalne stężenie pęcherzykowe) u dorosłych (patrz punkt 4.2).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania izofluranu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Izofluran można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy oczekiwane korzyści są większe niż ryzyko.
Izofluran powoduje zwiotczenie mięśni macicy i dlatego w operacjach położniczych należy stosować możliwie najmniejsze stężenie izofluranu.
Stosowanie w cięciu cesarskim Wykazano, że izofluran w stężeniu nie większym niż 0,75% jest bezpieczny w podtrzymywaniu znieczulenia w cięciu cesarskim (patrz punkt 4.4).
Karmienie piersią Nie wiadomo czy izofluran lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Ponieważ wiele produktów przenika do mleka kobiecego, należy zachować ostrożność stosując izofluran u kobiet w okresie karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Ten produkt leczniczy może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn przez co najmniej 24 godziny po znieczuleniu izofluranem. Zmiany w zachowaniu i sprawności intelektualnej mogą utrzymywać się nawet przez 6 dni po podaniu. Należy o tym pamiętać, gdy pacjenci ponownie podejmują codzienne czynności, w tym prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn.
4.8 Działania niepożądane
a. Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Działania niepożądane po podaniu izofluranu na ogół stanowią zależne od dawki przedłużenie jego działania farmakofizjologicznego i zalicza się do nich depresję oddechową, niedociśnienie tętnicze i zaburzenia rytmu serca. Do możliwych ciężkich działań niepożądanych zalicza się hipertermię złośliwą, reakcje anafilaktyczne i zaburzenia czynności wątroby (patrz punkty 4.4 i 4.8). W okresie pooperacyjnym obserwowano dreszcze, nudności, wymioty i niedrożność jelit.
Obserwowano wystąpienie zatrzymania akcji serca w związku z zastosowaniem anestetyków wziewnych do znieczulenia ogólnego, w tym izofluranu.
b. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane zgłoszone w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu. Działania niepożądane opisano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA, a ich częstość oszacowano na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych i (lub) po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych uporządkowano w następujący sposób: bardzo często (>1/10), często (>1/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000) i nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Tabelaryczne zestawienie najczęściej występujących działań niepożądanych Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Częstość Zaburzenia krwi i układu chłonnego Karboksyhemoglobinemia Nieznana Zaburzenia układu Reakcja anafilaktyczna 1
immunologicznego Nadwrażliwość 1
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hiperkaliemia 2
Zwiększenie stężenia glukozy we krwi Nieznana Zaburzenia psychiczne Pobudzenie Nieznana Majaczenie Nieznana Zmiana nastroju 5
Zaburzenia układu nerwowego Drgawki Nieznana Zaburzenie sprawności intelektualnej 4
Zaburzenia serca Zaburzenia rytmu serca Nieznana Bradykardia Nieznana Zatrzymanie akcji serca Nieznana Wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG Nieznana Tachykardia Nieznana Zaburzenia rytmu typu torsade de pointes Nieznana Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie tętnicze 2
Krwotok 3
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Skurcz oskrzeli 2
Duszność 1
Świszczący oddech 1
Depresja oddechowa 2
Skurcz krtani 2
Zaburzenia żołądka i jelit Niedrożność jelit Nieznana Wymioty Nieznana Nudności Nieznana Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Martwica wątroby 2
Uszkodzenie wątrobowokomórkowe 2
Zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi Nieznana Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Obrzęk twarzy 1
Kontaktowe zapalenie skóry 1
Wysypka 1
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi Nieznana Zmniejszenie stężenia mocznika we krwi Nieznana Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Hipertermia złośliwa 2
Uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej 1
Nieznana Dreszcze Nieznana Badania diagnostyczne Zwiększenie liczby białych krwinek 1
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych 2
Nieznana Zwiększenie stężenia fluoru nieorganicznego 1
Nieznana Nieprawidłowy zapis encefalogramu Nieznana Zmniejszenie stężenia cholesterolu we krwi Nieznana Zmniejszenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi Nieznana Zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi Nieznana Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Mioglobinuria Nieznana Rabdomioliza Nieznana
1 Patrz punkt 4.8(c) 2 Patrz punkt 4.4 3 U pacjentek poddawanych zabiegowi przerwania ciąży (patrz punkt 4.4). 4 Może powodować nieznaczne obniżenie sprawności intelektualnej przez 2 - 4 dni po znieczuleniu (patrz punkt 4.4). 5 Niewielkie zmiany nastroju i objawy mogą utrzymywać się nawet do 6 dni po podaniu produktu (patrz punkt 4.4).
c. Opis wybranych działań niepożądanych Obserwowano przemijające zwiększenie liczby białych krwinek nawet przy braku stresu będącego wynikiem zabiegu chirurgicznego.
Rzadko zgłaszano nadwrażliwość (włączając kontaktowe zapalenie skóry, wysypkę, duszność, świszczący oddech, dyskomfort w klatce piersiowej, obrzęk twarzy lub reakcję anafilaktyczną), zwłaszcza w związku z długotrwałą ekspozycją zawodową na wziewne środki znieczulające, w tym izofluran. Reakcje te potwierdzono w testach klinicznych (np. próbą prowokacyjną z metacholiną). Etiologia reakcji anafilaktycznych podczas ekspozycji na wziewne anestetyki z powodu jednoczesnego narażenia na inne produkty, z których wiele powoduje takie reakcje jest niejasna.
W czasie i po znieczuleniu izofluranem obserwuje się nieznacznie zwiększone stężenie fluoru nieorganicznego w surowicy wskutek biodegradacji izofluranu. Jest mało prawdopodobne, by fluor nieorganiczny w zaobserwowanych małych stężeniach w surowicy (średnio 4,4 mikromol/l w jednym z badań) mógł wywołać działanie nefrotoksyczne, gdyż stężenia te są znacznie poniżej proponowanych poziomów progowych dla nefrotoksyczności.
d. Dzieci i młodzież Stosowanie wziewnych środków znieczulających jest związane z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy, który skutkował zaburzeniami rytmu serca i zgonem u dzieci i młodzieży w okresie pooperacyjnym (patrz punkt 4.4.).
Podczas indukcji znieczulenia może dojść do zwiększenia wydzielania śliny i wydzieliny tchawiczo- oskrzelowej, co może powodować skurcz krtani (patrz punkt 4.4.).
e. Inne specjalne populacje Choroby nerwowo-mięśniowe Stosowanie wziewnych środków znieczulających związane jest z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy, który powodował zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci i młodzieży w okresie pooperacyjnym. Wydaje się, że najbardziej narażeni są pacjenci z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Zaleca się wczesną i zdecydowaną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii i leczenia utrzymujących się zaburzeń rytmu serca, a następnie ocenę w kierunku utajonej choroby nerwowo-mięśniowej (patrz punkt 4.4.).
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku zwykle wymagane jest mniejsze stężenie izofluranu do podtrzymania znieczulenia w zabiegu chirurgicznym (patrz punkt 4.2.).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania należy przerwać podawanie środka znieczulającego. Odnotowano przypadki niedociśnienia tętniczego i depresji oddechowej. Zaleca się dokładne monitorowanie ciśnienia tętniczego krwi i układu oddechowego. Konieczne może być wykonanie dodatkowych badań w celu skorygowania niedociśnienia tętniczego i depresji oddechowej wynikających ze zbyt głębokiego znieczulenia. Należy sprawdzić drożność dróg oddechowych i w zależności od okoliczności, kontynuować wentylację wspomaganą lub kontrolowaną przy użyciu czystego tlenu.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki do znieczulenia ogólnego, chlorowcowane węglowodory, kod ATC: N01AB06.
Izofluran (eter 1-chloro-2,2,2-trifluoroetylo-difluorometylowy 100%) należy do halogenowych pochodnych eteru metylowo-etylowego, które przeznaczone są do podawania wziewnego, wywołują zależną od dawki, przemijającą utratę świadomości i czucia bólu, zniesienie ruchów dowolnych, modyfikację odruchów autonomicznych i hamowanie czynności układu oddechowego i układu krążenia.
Stosowanie izofluranu umiarkowanie stymuluje wydzielanie śliny i wydzieliny drzewa oskrzelowego. Izofluran dość szybko osłabia odruch gardłowy i krtaniowy, co pozwala na intubację dotchawiczą. Oddychanie jest hamowane w sposób zależny od dawki. Zmniejsza się objętość oddechowa, częstość oddechów pozostaje niezmieniona lub nieznacznie się zwiększa. Ciśnienie tętnicze zmniejsza się nieznacznie w czasie wprowadzenia do znieczulenia, lecz często powraca do wartości początkowych na skutek ingerencji chirurgicznej. W fazie podtrzymywania znieczulenia ciśnienie tętnicze krwi obniża się proporcjonalnie do głębokości znieczulenia, lecz rytm serca nie ulega zmianie.
W przypadku oddechu kontrolowanego i prawidłowej wartości pCO 2 , pojemność minutowa serca na ogół utrzymuje się na stałym poziomie mimo pogłębiania znieczulenia, głównie przez przyspieszenie czynności serca, które kompensuje zmniejszenie pojemności wyrzutowej serca. W przypadku samoistnej czynności oddechowej dochodzi do hiperkapnii, co może przyspieszać czynność serca i zwiększać pojemność minutową powyżej wartości obserwowanych w stanie czuwania. Częstość akcji serca pozostaje stała lub nieznacznie zwiększa się, istotne jest, że produkt nie powoduje bradykardii.
Zmiany elektroencefalograficzne i drgawki są niezwykle rzadkie podczas stosowania izofluranu. Na ogół, obraz EEG podczas stosowania izofluranu jest podobny do tego, jaki występuje podczas stosowania innych wziewnych środków do znieczulenia ogólnego. Izofluran uwrażliwia mięsień sercowy na adrenalinę w jeszcze mniejszym stopniu niż enfluran. Z nielicznych danych wynika, że podskórne podanie roztworu adrenaliny (1:200 000) w ilości do
Izofluran wywołuje zależne od dawki zmniejszenie napięcia mięśniowego. W razie konieczności głębokiego zwiotczenia, zaleca się raczej stosowanie niewielkich dawek środków zwiotczających niż pogłębianie znieczulenia przy użyciu samego izofluranu. Efekt farmakologiczny jest proporcjonalny do stężenia izofluranu w mieszaninie oddechowej.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Charakterystyka ogólna Izofluran jest halogenową pochodną eteru metylowo-etylowego, zawierającą chlor i fluor. Stała podziału krew/gaz wynosi 1,4. Właściwości farmakokinetyczne w odniesieniu do nasycania izofluranem i usuwania izofluranu są zależne od jego rozpuszczalności we krwi i tkankach. W porównaniu z innymi halogenowymi anestetykami izofluran jest metabolizowany jedynie w minimalnym stopniu. Przeciętnie 95% leku jest odzyskiwane w powietrzu wydychanym; około 0,17% izofluranu pobieranego przez tkanki jest metabolizowane. Głównym metabolitem jest kwas trifluorooctowy. Średnie stężenie nieorganicznego fluoru w surowicy pacjentów, którym podano izofluran, wynosi od 3 do 4 mikromol/l około 4 godziny po znieczuleniu, powracając do normy w ciągu 24 godzin.
Charakterystyka kliniczna Wartość MAC zmniejsza się wraz z wiekiem pacjenta. U pacjentów w złym stanie ogólnym, ze zmniejszonym wypełnieniem łożyska naczyniowego lub niedociśnieniem tętniczym, zaleca się zmniejszenie dawki; patrz też punkt 4.4.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badania nad rozrodczością przeprowadzono na zwierzętach, poddawanych wielokrotnie działaniu izofluranu w stężeniach wywołujących znieczulenie ogólne. Wykazano toksyczne oddziaływanie na płód u myszy (prawdopodobnie związane ze stosowaniem produktu), którym podawano dawki równe sześciokrotnej dawce stosowanej o ludzi. Badania prowadzone na szczurach nie wykazały wpływu na płodność, ciążę lub poród oraz zdolność do życia potomstwa. Brak jest dowodów działania teratogennego. Porównywalne doświadczenia prowadzone na królikach dały również wyniki ujemne. Znaczenie tych badań dla człowieka jest nieznane, ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich kontrolowanych badań u kobiet w okresie ciąży.
Opublikowane badania na zwierzętach (w tym naczelnych) dotyczące stosowania dawek powodujących lekkie lub umiarkowane znieczulenie wskazują, że stosowanie środków znieczulających podczas okresu gwałtownego wzrostu mózgu lub synaptogenezy powoduje utratę komórek w rozwijającym się mózgu, co może być związane z długotrwałymi deficytami poznawczymi. Znaczenie kliniczne tych wyników nieklinicznych nie jest znane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Nie zawiera.
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak szczególnych środków ostrożności dotyczących przechowywania.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Butelka z oranżowego szkła, zamknięta zakrętką z PP z wkładką LDPE lub zakrętką z żywicy fenolowej z wkładką LDPE w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Izofluran powinien być stosowany wyłącznie przez osoby przeszkolone w anestezjologii, przy użyciu parowników specjalnie kalibrowanych do stosowania tego środka.
Podobnie jak inne anestetyki wziewne, izofluran może reagować z wysuszonymi pochłaniaczami dwutlenku węgla wytwarzając tlenek węgla, co u niektórych pacjentów może zwiększać stężenie karboksyhemoglobiny. Raporty sugerują, że mieszanina wodorotlenku baru i wapnia oraz mieszanina wodorotlenku wapnia i sodu ulegają wysuszeniu, jeśli świeże gazy są przepuszczane przez pochłaniacz z dużą prędkością, przez wiele godzin lub dni. W przypadku podejrzenia wysuszenia pochłaniacza CO 2 , należy go wymienić przed rozpoczęciem znieczulenia izofluranem.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUBaxter Polska Sp. z o. o. ul. Kruczkowskiego 8 00-380 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 22.10.2002 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 28.08.2012