Diphereline 0,1 mg

Triptorelinum

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 0,1 mg | Triptorelinum 0.1 mg
Ipsen Pharma Biotech SAS, Francja

Ulotka


Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Diphereline 0,1 mg 0,1 mg proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Triptorelinum
Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. − Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. − Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości. − Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. − Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Diphereline 0,1 mg i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Diphereline 0,1 mg

3. Jak stosować lek Diphereline 0,1 mg

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Diphereline 0,1 mg

6. Zawartość opakowania i inne informacje



1. Co to jest lek Diphereline 0,1 mg i w jakim celu się go stosuje


Tryptorelina, substancja czynna leku Diphereline 0,1 mg to syntetyczny dekapeptyd, analog naturalnego hormonu GnRH - gonadoliberyny. Długotrwałe podawanie tryptoreliny, po początkowej stymulacji, powoduje zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych, co w konsekwencji prowadzi do zahamowania czynności gonad (jąder lub jajników).
Rak gruczołu krokowego z przerzutami Podawanie jednej dawki leku może na początku leczenia doprowadzić do zwiększenia stężenia testosteronu. Kontynuacja leczenia doprowadza do zmniejszenia stężenia hormonów steroidowych w ciągu 2-3 tygodni do poziomu odpowiadającego kastracji. Stan ten zależy od czasu podawania leku.
Niepłodność u kobiet Długotrwałe leczenie preparatem powoduje zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych. Leczenie to poprawia przebieg folikulogenezy, zwiększając liczbę dojrzewających pęcherzyków co doprowadza do zwiększonej liczby ciąż na cykl.
Wskazania do stosowania leku Diphereline 0,1 mg − Rak gruczołu krokowego z przerzutami Leczenie początkowe przed zastosowaniem postaci o przedłużonym uwalnianiu. Pacjenci, którzy nie byli uprzednio poddawani innej terapii hormonalnej, lepiej reagują na leczenie tryptoreliną.
− Niepłodność u kobiet Leczenie uzupełniające w połączeniu z podawaniem gonadotropin (hMG, FSH, hCG) w celu wywołania jajeczkowania, w przygotowaniu do zapłodnienia zewnątrzustrojowego i przeniesienia zarodka do macicy.


2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Diphereline 0,1 mg



Kiedy nie stosować leku Diphereline 0,1 mg − W przypadku uczulenia (nadwrażliwości) na tryptorelinę, gonadoliberynę (GnRH), inne analogi GnRH lub którykolwiek z pozostałych składników leku Diphereline 0,1 mg − W przypdadku ciąży lub okresu karmienia piersią
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Diphereline 0,1 mg należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Podczas leczenia lekiem Diphereline 0,1 mg może ujawnić się powiększenie (łagodny guz) przysadki mózgowej, którego pacjent nie był świadomy. Objawy obejmują nagły ból głowy, wymioty, zaburzenia widzenia oraz porażenie mięśni oczu.
Istnieją doniesienia o występowaniu depresji, w tym przypadków ciężkiej depresji u pacjentów przyjmujących lek Diphereline 0,1 mg. Jeśli w trakcie przyjmowania leku Diphereline 0,1 mg wystąpią nastroje depresyjne, należy poinformować o tym lekarza.
U dorosłych, długotrwałe leczenie tryptoreliną może powodować osłabienie kości (osteoporozę) związane ze zwiększonym ryzykiem złamań kości. Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych czynników ryzyka, ponieważ lekarz może zalecić przyjmowanie bisfosfonianów (leków stosowanych w leczeniu osteoporozy) w celu leczenia utraty masy kostnej. Czynniki ryzyka mogą obejmować: - wystąpienie osteoporozy u pacjenta lub w najbliższej rodzinie pacjenta; - nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, niedożywienie; - przyjmowanie przez długi czas leków, które mogą powodować utratę masy kostnej, na przykład leków stosowanych w leczeniu padaczki lub kortykosteroidów (takich jak hydrokortyzon, prednizolon).
Mężczyźni Na początku leczenia obserwowano zwiększone stężenie testosteronu w organizmie. Może to spowodować nasilenie objawów, związanych z nowotworem. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić dodatkowy lek (antyandrogen), aby zapobiec nasileniu tych objawów. Jeżeli u pacjenta wystąpi niedrożność dróg moczowych lub ucisk na rdzeń kręgowy z powodu rozprzestrzeniania się nowotworu, lekarz będzie ściśle nadzorował pacjenta przez pierwsze kilka tygodni leczenia. W przypadku trudności z oddawaniem moczu, bólu kości, osłabienia kończyn dolnych lub uczucia mrowienia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który oceni stan pacjenta i wdroży odpowiednie leczenie.
Tryptorelina nie indukuje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu u pacjentów po orchidektomii (usunięcie jądra).
Wyniki badań diagnostycznych gonadalnej czynności przysadki i narządów rozrodczych, wykonywane w czasie leczenia lub po zaprzestaniu terapii lekiem Diphereline 0,1 mg mogą być mylące.
Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje choroba serca lub naczyń krwionośnych, w tym zaburzenia rytmu serca (arytmia) lub jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Ryzyko zaburzeń rytmu serca może być zwiększone podczas stosowania leku Diphereline 0,1 mg.
Leki obniżające poziom testosteronu mogą powodować zmiany w EKG związane z zaburzeniami rytmu serca (wydłużenie odstępu QT).
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma cukrzycę i (lub) choroby serca.

Kobiety Podczas leczenia niepłodności gonadotropiny (hormony stymulujące jajniki) w połączeniu z lekiem Diphereline 0,1 mg mogą wywołać powiększenie jajników lub hiperstymulację jajników, co może powodować ból w obrębie miednicy i (lub) brzucha oraz trudności w oddychaniu. W takim przypadku należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
W przypadku obaw, związanych z sytuacjami opisanymi powyżej, należy porozmawiać z lekarzem.
Inne leki i Diphereline 0,1 mg Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Mężczyźni: Lek Diphreline 0,1 mg może wpływać na działanie innych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, prokainamid, amiodaron, sotalol) lub może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków (np. metadon stosowany w leczeniu bólu oraz jako element detoksykacji w przypadku uzależnienia lekowego), moksyfloksacyna (antybiotyk), leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu ciężkich chorób psychicznych).
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Należy potwierdzić, że pacjentka nie jest w ciąży przed przepisaniem leku Diphereline 0,1 mg. Leku Diphereline 0,1 mg nie wolno stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Podczas przyjmowania leku mogą wystąpić zawroty głowy, zmęczenie lub problemy ze wzrokiem, np. zamazane widzenie. Objawy te mogą być działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikać z choroby podstawowej. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych działań niepożądanych, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać żadnych maszyn.
Lek Diphereline 0,1 mg zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Diphereline 0,1 mg


Lek stosuje się podskórnie.
Rak gruczołu krokowego z przerzutami Jedno wstrzyknięcie podskórne leku Diphereline 0,1 mg jeden raz na dobę przez 7 dni przed zastosowaniem postaci o przedłużonym uwalnianiu.
Niepłodność u kobiet Podawać podskórnie jedną dawkę leku (0,1 mg) na dobę od drugiego dnia cyklu. Po uzyskaniu zmniejszenia wrażliwości przysadki (tj. około 15. dnia od początku leczenia) rozpoczyna się stymulację gonadotropinami i kontynuuje ją, podając jednocześnie tryptorelinę, aż do dnia poprzedzającego dzień wyznaczony na dzień podania hCG (gonadotropina kosmówkowa).
Sposób przygotowania leku: Przenieść rozpuszczalnik do fiolki zawierającej proszek. Wstrząsnąć do uzyskania całkowitego rozpuszczenia i podać natychmiast. Zużyte strzykawki należy wyrzucić do odpowiedniego pojemnika na ostre przedmioty. Wszelkie resztki produktu należy wyrzucić.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Diphereline 0,1 mg Nie obserwowano działań niepożądanych po przedawkowaniu leku.

4. Możliwe działanie niepożądane


Jak każdy lek, Diphereline 0,1 mg może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W rzadkich przypadkach może pojawić się ciężka reakcja alergiczna. Jeśli rozwiną się takie objawy, jak trudności w połykaniu lub oddychaniu, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka, wysypka lub zawroty głowy należy niezwłocznie powiadomić lekarza.
Mężczyźni Można spodziewać się, że wiele z działań niepożądanych spowodowanych będzie zmianą stężenia testosteronu w organizmie. Działania te obejmują: uderzenia gorąca, impotencję i zmniejszenie libido.
Bardzo często - działania niepożądane występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów − Uderzenia gorąca − Osłabienie − Intensywne pocenie się − Ból pleców − Uczucie kłucia w kończynach dolnych − Zmniejszenie popędu płciowego − Impotencja
Często – działania niepożądane występujące u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów − Nudności, suchość w jamie ustnej − Ból, zasinienie, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia − Ból mięśni i kości, ból ramion i nóg − Obrzęk (gromadzenie płynu w tkankach) − Ból w podbrzuszu − Wysokie ciśnienie krwi − Reakcja alergiczna − Zwiększenie masy ciała − Zawroty głowy, ból głowy − Utrata popędu płciowego, depresja, zmiany nastroju
Niezbyt często – działania niepożądane występujące u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów − Zwiększenie liczby płytek krwi − Uczucie bicia serca − Szum w uszach, zawroty głowy, niewyraźne widzenie − Ból brzucha, zaparcie, biegunka, wymioty − Ospałość, dreszcze, senność, ból − Zmiany wyników niektórych badań (w tym zwiększenie wartości parametrów określajacych czynność wątroby), podwyższone ciśnienie krwi − Zmniejszenie masy ciała − Utrata apetytu, zwiększenie apetytu, dna moczanowa (silny ból i obrzęk stawów, najczęściej dotyczący palucha), cukrzyca, duże stężenie tłuszczów we krwi − Ból stawów, skurcz mięśni, osłabienie mięśni, ból mięśni, obrzęk kostek, stóp lub palców, ból kości − Mrowienie i drętwienie − Problemy ze snem, drażliwość − Powiększenie gruczołów sutkowych u mężczyzn, ból sutków (piersi), zmniejszenie wielkości jąder, ból jąder − Duszność − Trądzik, wypadanie włosów, świąd, wysypka, zaczerwienienie skóry, pokrzywka − Częste oddawanie moczu w nocy, zaburzenia w oddawaniu moczu − Krwawienie z nosa
Rzadko – działania niepożądane występujące u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów
− Czerwone lub purpurowe przebarwienia skóry − Nietypowe odczucia w oku, zamazane lub zaburzone widzenie − Uczucie pełności w jamie brzusznej, wzdęcie, zaburzenia smaku − Ból w klatce piersiowej − Trudność w utrzymaniu pozycji stojącej − Objawy grypopodobne, gorączka − Ciężka reakcja alergiczna (reakcja anafilaktyczna), która może powodować zawroty głowy lub trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy lub gardła − Zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie gardła − Sztywność stawów, obrzęk stawów, sztywność szkieletowo-mięśniowa, zapalenie kości i stawów − Utrata pamięci − Uczucie splątania, zmniejszenie aktywności, podniecenie − Duszność w pozycji leżącej − Pęcherze na skórze − Niskie ciśnienie tętnicze
Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu leku do obrotu: − Ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy, języka i szyi, zawroty głowy lub trudności w oddychaniu (obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny) − Zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT) − Ogólne złe samopoczucie, niepokój − Nietrzymanie moczu − W przypadku istniejącego guza przysadki, zwiększone ryzyko krwawienia do przysadki.
Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH, u pacjentów leczonych lekiem Diphereline 0,1 mg można stwierdzić zwiększenie liczby białych krwinek.
Kobiety Można spodziewać się, że wiele z działań niepożądanych spowodowanych będzie zmianą stężenia estrogenów w organizmie.
Bardzo często - działania niepożądane występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów − Ból głowy − Zmniejszenie popędu płciowego, wahania nastroju, problemy ze snem − Dolegliwości ze strony piersi − Zespół hiperstymulacji jajników (z powiększeniem jajników i zatrzymywaniem płynów) − Ból w czasie lub po stosunku płciowym, krwawienie z dróg rodnych − Ból w obrębie miednicy − Przerost jajników, suchość pochwy − Intensywne pocenie, trądzik, łojotok − Uderzenia gorąca
Często – działania niepożądane występujące u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów − Ból piersi − Skurcze mięśni, ból stawów − Zwiększenie masy ciała, nudności, ból lub dyskomfort brzucha − Depresja (przy długotrwałym leczeniu), nerwowość − Bolesność, zasinienie, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia − Obrzęk kostek, stóp lub palców − Reakcja alergiczna − Bóle rąk i nóg − Zawroty głowy
Niezbyt często – działania niepożądane występujące u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów − Uczucie bicia serca
− Zawroty głowy − Suchość oczu, niewyraźne widzenie − Wzdęcia, wymioty, biegunkę, wzdęcia z oddawaniem wiatrów − Suchość jamy ustnej, owrzodzenia jamy ustnej − Zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie apetytu − Zatrzymywanie wody − Ból pleców, ból mięśni − Zaburzenia smaku − Utrata czucia − Tymczasowa utrata świadomości, utrata pamięci, brak koncentracji − Mrowienie lub drętwienie, mimowolne ruchy mięśni − Zmiany nastroju, lęk, dezorientacja, depresja − Krwawienie po stosunku, przepuklina pęcherza, nieregularne miesiączki, bolesne miesiączki, obfite krwawienie podczas miesiączki − Małe torbiele na jajnikach, które mogą powodować ból, upławy z pochwy − Trudności w oddychaniu, krwotok z nosa − Wypadanie włosów, suchość skóry, nadmierny wzrost włosów na ciele, łamliwość paznokci, świąd, wysypka
Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu leku do obrotu: − Ogólne złe samopoczucie, gorączka − Podwyższone ciśnienie tętnicze krwi − Biegunka − Ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy, języka i szyi, zawroty głowy lub trudności w oddychaniu (obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny) − Zmiany niektórych parametrów badań krwi (w tym zwiększenie aktywności niektórych enzymów) − Osłabienie mięśni − Stan splątania, zaburzenia widzenia − Brak miesiączki − W przypadku istniejącego guza przysadki, zwiększone ryzyko krwawienia do przysadki
Podczas leczenia niepłodności, gonadotropiny w skojarzeniu z lekiem Diphereline 0,1 mg mogą powodować ból miednicy małej i (lub) brzucha oraz duszność. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Diphereline 0,1 mg


Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Termin ważności (EXP) Numer serii (Lot)
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera Diphereline 0,1 mg Substancją czynną leku jest tryptorelina w postaci tryptoreliny octanu. Jedna fiolka zawiera 0,1 mg tryptoreliny. Pozostałe składniki to: - fiolka z proszkiem zawiera mannitol - ampułka z rozpuszczalnikiem zawiera sodu chlorek, wodę do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Diphereline 0,1 mg i co zawiera opakowanie Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Fiolka (szklana) zawierająca proszek i ampułka (szklana) zawierająca rozpuszczalnik. Opakowanie zawiera 7 fiolek z proszkiem i 7 ampułek z rozpuszczalnikiem.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny: Ipsen Pharma Francja
Wytwórca: Ipsen Pharma Biotech Parc d’Activités du Plateau de Signes Chemin départemental nr 402 Francja

Data ostatniej aktualizacji ulotki: listopad 2021 r.

Charakterystyka


CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Diphereline 0,1 mg; 0,1 mg; proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY



Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1. Wskazania do stosowania
 Rak gruczołu krokowego z przerzutami Leczenie początkowe przed zastosowaniem postaci o przedłużonym uwalnianiu. Pacjenci, którzy nie byli uprzednio poddawani innej terapii hormonalnej, lepiej reagują na leczenie tryptoreliną.
 Niepłodność u kobiet Leczenie uzupełniające w połączeniu z podawaniem gonadotropin (hMG, FSH, hCG) w celu wywołania jajeczkowania, w przygotowaniu do zapłodnienia zewnątrzustrojowego i przeniesienia zarodka do macicy.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Podanie podskórne.  Rak gruczołu krokowego z przerzutami Jedno wstrzyknięcie podskórne preparatu Diphereline 0,1 mg jeden raz na dobę przez 7 dni przed zastosowaniem postaci o przedłużonym uwalnianiu.  Niepłodność u kobiet Podawać podskórnie jedną dawkę leku (0,1 mg) na dobę od drugiego dnia cyklu. Po uzyskaniu zmniejszenia wrażliwości przysadki (stężenie estrogenów w osoczu poniżej 50 pg/ml, tj. około

15. dnia od początku leczenia) rozpoczyna się stymulację gonadotropinami i kontynuuje ją, podając

jednocześnie tryptorelinę, aż do dnia poprzedzającego dzień wyznaczony na dzień podania hCG.
4.3. Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na GnRH, jej analogi lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 (patrz punkt 4.8). Ciąża i okres karmienia piersią.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
W rzadkich przypadkach stosowanie analogów GnRH może ujawnić obecność wcześniej nierozpoznanego gruczolaka wywodzącego się z komórek gonadotropowych przysadki.
U pacjentów tych może wystąpić udar przysadki, objawiający się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniami widzenia i porażeniem mięśni oka.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego (z możliwymi przypadkami ciężkiej depresji) u pacjentów będących w trakcie leczenia agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę, takich jak tryptorelina. Pacjentów należy odpowiednio poinformować i leczyć w zależności od występujących objawów. Pacjenci z depresją powinni być ściśle kontrolowani podczas terapii.
Rak gruczołu krokowego Stosowanie agonistów GnRH może powodować zmniejszenie gęstości mineralnej kości. Wstępne dane sugerują, że u mężczyzn zastosowanie bisfosfonianu w połączeniu z agonistą GnRH może zmniejszać utratę minerałów kostnych. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, długotrwała terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. lekami przeciwdrgawkowymi lub kortykosteroidami, osteoporoza w wywiadzie rodzinnym, niedożywienie).
Na początku leczenia tryptorelina, podobnie jak inne analogi GnRH, powoduje przemijający wzrost stężenia testosteronu w surowicy. W rezultacie sporadycznie, w pierwszych tygodniach leczenia, w pojedynczych przypadkach rozwijało się przemijające nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów raka gruczołu krokowego. W początkowej fazie leczenia należy rozważyć dodatkowe podanie odpowiedniego antyandrogenu, aby przełamać początkowy wzrost stężenia testosteronu w surowicy i nasilenie objawów klinicznych. U niewielkiej liczby pacjentów może dojść do przejściowego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu) i przejściowego nasilenia bólu związanego z chorobą nowotworową (ból związany z przerzutami), które można leczyć objawowo. Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH obserwowano izolowane przypadki ucisku (kompresji) rdzenia kręgowego lub niedrożności cewki moczowej. Jeżeli rozwinie się ucisk (kompresja) rdzenia kręgowego lub niewydolność nerek, należy wdrożyć standardowe leczenie, a w ekstremalnych przypadkach należy rozważyć wykonanie pilnej orchidektomii (usunięcie jądra). W pierwszych tygodniach leczenia wskazane jest staranne monitorowanie terapii, szczególnie u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa, narażonych na ryzyko ucisku rdzenia kręgowego oraz u pacjentów z niedrożnością układu moczowego. Z tego samego powodu należy zachować szczególną ostrożność rozpoczynając leczenie pacjentów z objawami poprzedzającymi ucisk rdzenia kręgowego.
Po kastracji chirurgicznej tryptorelina nie indukuje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy.
Długotrwała deprywacja androgenu, zarówno po obustronnej orchidektomii (usunięcie jądra), jak i po podaniu analogów GnRH, związana jest ze zwiększonym ryzykiem utraty masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz wzrostu ryzyka złamań kości.
Deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT.
U pacjentów z występującym w wywiadzie wydłużeniem odstępu QT lub z czynnikami ryzyka jego wystąpienia, jak również u pacjentów otrzymujących leczenie towarzyszące, które może powodować wydłużenie odstępu QT (patrz punk 4.5), lekarz powinien oszacować stosunek korzyści do ryzyka, w tym możliwość wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes, przed włączeniem tryptoreliny.
Ponadto, w badaniach epidemiologicznych obserwowano, że u pacjentów może dojść do zmian metabolicznych (np. nietolerancja glukozy, stłuszczenie wątroby) lub może zwiększać się ryzyko choroby układu krążenia w czasie terapii z deprywacją androgenu. Jednakże prospektywne dane nie potwierdziły związku pomiędzy analogami GnRH i wzrostem śmiertelności z przyczyn sercowych. Pacjentów z dużym ryzykiem chorób metabolicznych i chorób układu krążenia należy starannie ocenić
przed włączeniem leczenia i w odpowiedni sposób kontrolować w czasie terapii z deprywacją androgenu.
Podawanie tryptoreliny w dawkach terapeutycznych powoduje supresję osi przysadkowo-gonadalnej. Normalna funkcja powraca zwykle po zaprzestaniu leczenia. Dlatego testy diagnostyczne gonadalnej funkcji przysadki w czasie leczenia i po zaprzestaniu terapii za pomocą analogów mogą być mylące.
Na początku leczenia stwierdza się przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy kwaśnej. W czasie leczenia zaleca się przeprowadzać ocenę reakcji układu kostnego za pomocą scyntygrafii i (lub) tomografii komputerowej, natomiast ocenę reakcji gruczołu krokowego na leczenie przeprowadza się za pomocą USG i (lub) tomografii komputerowej oraz badania klinicznego i per rectum.
Skuteczność leczenia może być monitorowana poprzez oznaczanie stężenia testosteronu i antygenu specyficznego dla prostaty w surowicy krwi.
Niepłodność u kobiet Utrata gęstości mineralnej kości Stosowanie analogów GnRH prawdopodobnie powoduje zmniejszenie gęstości mineralnej kości, o przeciętnie 1% na miesiąc w okresie sześciomiesięcznego leczenia. Każde zmniejszenie gęstości mineralnej kości o 10% wiąże się z około dwu-trzykrotnym wzrostem ryzyka złamań kości.
Nie są dostępne specyficzne dane, dotyczące pacjentów z rozpoznaną osteoporozą lub z czynnikami ryzyka osteoporozy (np. przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie papierosów, długoterminowa terapia lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości, np. leki przeciwdrgawkowe lub kortykosteriody, dodatni wywiad rodzinny w kierunku osteporozy, niedożywienie np. jadłowstręt psychiczny). Ponieważ zmniejszenie gęstości mineralnej kości jest prawdopodobnie bardziej szkodliwe u tych pacjentów, leczenie za pomocą tryptoreliny należy rozważyć u danego pacjenta i rozpoczynać je po bardzo starannym zbadaniu pacjenta tylko wówczas, gdy korzyści terapii przeważają nad ryzykiem. Należy rozważyć podjęcie dodatkowych działań w celu przeciwdziałania zmniejszeniu gęstości mineralnej kości.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Diphereline 0,1 mg należy upewnić się, że pacjentka nie jest w ciąży.
Rekrutacja pęcherzyków, indukowana podawaniem analogów GnRH i gonadotropin może być istotnie zwiększona u niewielkiej liczby predysponowanych pacjentek, szczególnie u pacjentek ze stwierdzonym zespołem policystycznych jajników.
Podobnie jak w przypadku innych analogów GnRH zgłaszano przypadki zespołu nadmiernej stymulacji jajników (ang. ovarian hyperstimulation syndrome, OHSS), związanego ze stosowaniem tryptoreliny w skojarzeniu z gonadotropinami. Reakcja jajników na jednoczesne zastosowanie tryptoreliny i gonadotropiny może się różnić u poszczególnych pacjentek, nawet jeśli stosuje się takie same dawki, a w niektórych przypadkach może się różnić u tej samej pacjentki w trakcie różnych cyklów miesiączkowych.
Podczas leczenia pacjentka powinna być kontrolowana przez lekarza, z wykorzystaniem dokładnych i regularnych badań sprawdzających parametry biochemiczne i kliniczne: szybkiego badania stężenia estrogenów i badania USG (patrz punkt Działania niepożądane). W przypadku nadmiernej odpowiedzi jajników należy przestać wstrzykiwać gonadotropiny.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby tryptorelina ma średni końcowy okres półtrwania wynoszący 7-8 godzin w porównaniu do 3-5 godzin u zdrowych osób. Pomimo tej przedłużonej ekspozycji, tryptorelina nie powinna być obecna w krążeniu w czasie transferu zarodka.
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”

4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie zgłoszono żadnych klinicznie istotnych interakcji z innymi produktami leczniczymi.
Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego podawania tryptoreliny z lekami wpływającymi na wydzielanie gonadotropin; zaleca się kontrolowanie stanu hormonalnego pacjenta.
Ponieważ deprywacja androgenowa może wydłużać odstęp QT, należy starannie rozważyć jednoczesne stosowanie tryptoreliny z innymi produktami wydłużającymi odstęp QT lub produktami leczniczymi powodującymi zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes takimi, jak leki przeciwarytmiczne z grupy IA (np. chinidyna, prokainamid) lub z grupy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne itp. (patrz punkt 4.4).
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Należy potwierdzić, że pacjentka nie jest w ciąży przed przepisaniem tryptoreliny. Tryptoreliny nie należy stosować w okresie ciąży, jako że stosowanie analogów GnRH jest związane z teoretycznym ryzykiem poronienia lub wystąpienia nieprawidłowości u płodu. Przed leczeniem potencjalnie płodne kobiety należy starannie zbadać w celu wykluczenia ciąży. W czasie leczenia tryptoreliną należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji do czasu powrotu miesiączek.
Karmienie piersią Tryptoreliny nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Płodność Przed zastosowaniem tryptoreliny w leczeniu niepłodności należy wykluczyć ciążę. Nie ma danych klinicznych wskazujących na związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy stosowaniem tryptoreliny w tym wskazaniu a jakimikolwiek nieprawidłowościami w rozwoju oocytów, przebiegu ciąży lub jej zakończeniu.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie prowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być upośledzona, jeśli u pacjenta wystąpią zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, będące działaniami niepożądanymi leczenia lub wynikające z choroby podstawowej.
4.8. Działania niepożądane
Ogólna tolerancja u mężczyzn (patrz punkt 4.4) Ponieważ pacjenci z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym zależnym od hormonów rakiem gruczołu krokowego są zazwyczaj osobami w starszym wieku i występują u nich inne choroby typowe dla wieku podeszłego, działania niepożądane leku zgłosiło ponad 90% pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych, ocena istnienia związku przyczynowego między stosowanym lekiem a występującym objawem jest trudna. Podobnie jak w przypadku leczenia z udziałem innych agonistów GnRH lub po kastracji chirurgicznej, najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym. Działania te obejmowały uderzenia gorąca i spadek libido. Wszystkie zdarzenia niepożądane z wyjątkiem reakcji immuno-alergicznych (rzadko) oraz odczynów w miejscu podania wstrzyknięcia (<5%), są związane ze zmianą stężenia testosteronu. Uznano, że zgłoszone następujące działania niepożądane były prawdopodobnie związane ze stosowaniem tryptoreliny. O większości z nich wiadomo, że są związane z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją.

Częstość występowania działań niepożądanych została sklasyfikowana w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000).
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1000 do < 1/100 Rzadko ≥ 1/10 000 do < 1/1000 Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Zaburzenia serca Kołatanie serca Wydłużenie odstępu QT* (patrz punkt 4.4 and 4.5) Zaburzenia ucha i błędnika
Zawroty głowy
Zaburzenia endokrynologiczne
Zaburzenia oka Upośledzenie widzenia Nieprawidłowe uczucie w obrębie oczu Zaburzenia widzenia
Zaburzenia żołądka i jelit
suchości w jamie ustnej Nudności
Ból brzucha Zaparcie Biegunka Wymioty
Wzdęcia Zaburzenia smaku Wzdęcia z oddawaniem gazów
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie Odczyn w miejscu wstrzyknięcia (w tym rumień, zapalenie i ból) Obrzęk Letarg Obrzęki obwodowe Ból Dreszcze Senność Ból w klatce piersiowej Trudność w utrzymaniu pozycji stojącej Objawy grypopodobne Gorączka Złe samopoczucie Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczna
Wstrząs anafilaktyczny
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
nosowej i gardła
Badania diagnostyczne
masy ciała Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej Zwiększona aktywność aminotransferazy Zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej we krwi


Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1000 do < 1/100 Rzadko ≥ 1/10 000 do < 1/1000 Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana asparginowej Wzrost stężenia kreatyniny we krwi Wzrost ciśnienia tętniczego krwi Wzrost stężenia mocznika we krwi Zwiększona aktywność gamma- glutamylotransferazy Spadek masy ciała Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Cukrzyca Dna Hiperlipidemia Zwiększenie apetytu
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Ból pleców Ból mięśniowo- szkieletowy Ból kończyn Ból stawów Ból kości Skurcze mięśni Osłabienie mięśniowe Ból mięśniowy Sztywność stawów Obrzęk stawów Sztywność układu mięśniowo- szkieletowego Zapalenie kości i stawów
Zaburzenia układu nerwowego Parestezje w kończynach dolnych Zawroty głowy Ból głowy Parestezje Zaburzenia pamięci
Zaburzenia psychiczne Zmniejszenie libido Depresja* Utrata libido Zaburzenia nastroju* Bezsenność Drażliwość Stan splątania Zmniejszenie aktywności Euforyczny nastrój Niepokój Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Zatrzymanie moczu

moczu Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Zaburzenia erekcji (w tym brak wytrysku, zaburzenia wytrysku) Ból miednicy
Ginekomastia Ból sutków (gruczołów piersiowych) Atrofia jąder Ból jąder
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej
Krwawienie z nosa Duszność w pozycji leżącej

Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1000 do < 1/100 Rzadko ≥ 1/10 000 do < 1/1000 Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana i śródpiersia Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nadmierna potliwość
Łysienie Rumień Świąd Wysypka Pokrzywka Powstawanie pęcherzy Plamica Obrzęk naczynioruchowy
Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Nadciśnienie tętnicze
ciśnienia tętniczego
* Częstość występowania podano na podstawie częstości występowania wspólnej dla całej klasy agonistów GnRH ** Działanie niepożądane zgłaszane po pierwszym podaniu u pacjentów z gruczolakiem przysadki
Tryptorelina powoduje przemijający wzrost stężenia krążącego testosteronu w ciągu pierwszego tygodnia po pierwszej iniekcji postaci o przedłużonym uwalnianiu. Przy takim początkowym wzroście stężenia krążącego testosteronu u niewielkiego odsetka pacjentów (≤ 5%) może dojść do przemijającego nasilenia podmiotowych i przedmiotowych objawów raka gruczołu krokowego (przejściowe zaostrzenie objawów nowotworu), które zwykle objawia się nasileniem objawów ze strony układu moczowego (< 2%) oraz bólu związanego z obecnością przerzutów (5%), które można leczyć objawowo. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego - dwóch tygodni.
W pojedynczych przypadkach wystąpiło zaostrzenie objawów choroby, objawiające się niedrożnością cewki moczowej lub uciskiem (kompresją) rdzenia kręgowego, związaną z obecnością przerzutów. Dlatego pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (lub) niedrożnością górnego lub dolnego odcinka dróg moczowych należy ściśle obserwować w pierwszych tygodniach terapii (patrz punkt 4.4).
Stosowanie analogów GnRH w terapii raka gruczołu krokowego może wiązać się ze zwiększoną utratą masy kostnej i może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększonego ryzyka złamań kości.
Ogólna tolerancja u kobiet (patrz punkt 4.4) W rezultacie zmniejszonego stężenia estrogenów najczęściej zgłaszane działania niepożądane (oczekiwane u 10 i więcej procent kobiet) obejmowały ból głowy, spadek libido, zaburzenie snu, zmienność nastroju, bolesne stosunki płciowe, zaburzenie miesiączkowania, krwawienie z dróg rodnych, zespół nadmiernej stymulacji jajników, przerost jajników, ból w miednicy małej, ból brzucha, suchość sromu i pochwy, nadmierną potliwość, uderzenia gorąca i osłabienie.
Zgłaszano następujące działania niepożądane, uważane za związane w sposób co najmniej prawdopodobny z leczeniem tryptoreliną. Wiadomo, że większość z nich jest związana z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją.
Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100).

Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1000 do < 1/100 Dodatkowe działania niepożądane stwierdzone w okresie po wprowadzeniu do obrotu Częstość występowania nieznana Zaburzenia serca Kołatanie serca Zaburzenia ucha i błędnika
Zaburzenia oka Suchość oczu Upośledzenie widzenia Zaburzenia widzenia Zaburzenia żołądka i jelit
Ból brzucha Dyskomfort w jamie brzusznej Wzdęcia brzucha Suchość w jamie ustnej Wzdęcia z oddawaniem gazów Owrzodzenia jamy ustnej Wymioty Biegunka
Zaburzenia endokrynologiczne
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Osłabienie Odczyn w miejscu wstrzyknięcia (w tym ból, obrzęk, zaczerwienienie oraz stan zapalny) Obrzęki obwodowe

Złe samopoczucie Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczny Badania diagnostyczne
ciała Spadek masy ciała Zwiększona aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi Wzrost ciśnienia tętniczego krwi Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
apetytu Zatrzymanie płynów
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
Skurcze mięśni Ból kończyn Ból pleców Ból mięśni Osłabienie mięśniowe
Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy
Zawroty głowy Zaburzenia smaku Niedoczulica Omdlenia Zaburzenia pamięci Zaburzenia uwagi Uczucie mrowienia Drżenie
Zaburzenia psychiczne Zaburzenia snu (w tym bezsenność) Zmienność nastroju Zmniejszenie libido Depresja* Nerwowość Chwiejność emocjonalna Niepokój Depresja** Dezorientacja Stan splątania Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Dolegliwości ze strony piersi Bolesne stosunki Krwawienie z dróg rodnych (w tym krwawienie z pochwy, krwawienie z odstawienia) Zespół nadmiernej stymulacji jajników Przerost jajników Ból w miednicy małej Suchość sromu i pochwy Ból piersi Krwawienie podczas stosunku płciowego Przepuklina pęcherza moczowego Zaburzenia miesiączkowania (w tym bolesne miesiączkowanie, krwotok z macicy i krwotok miesiączkowy) Torbiele jajnika Upławy Brak miesiączki Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Krwotoki z nosa
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Trądzik Nadmierna potliwość Łojotok
Sucha skóra Nadmierne owłosienie Łamliwość paznokci Świąd Wysypka Obrzęk naczynioworuchowy Pokrzywka Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Nadciśnienie tętnicze * Długotrwałe stosowanie. Częstość występowania podano na podstawie częstości występowania wspólnej dla całej klasy agonistów GnRH ** Krótkotrwałe stosowanie. Częstość występowania podano na podstawie częstości występowania wspólnej dla całej klasy agonistów GnRH *** Działanie niepożądane zgłaszane po pierwszym podaniu u pacjentów z gruczolakiem przysadki
Na początku leczenia objawy endometriozy, obejmujące bóle w miednicy małej, bolesne miesiączki bardzo często (≥ 10%) mogą ulec nasileniu w czasie początkowego przejściowego wzrostu stężenia estradiolu w osoczu. Objawy te mają charakter przemijający i zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni. W ciągu miesiąca od pierwszej iniekcji może wystąpić: krwawienie z dróg rodnych, w tym krwotok miesiączkowy lub krwotok maciczny.

Podawanie tryptoreliny w skojarzeniu z gonadotropinami w leczeniu niepłodności może wywołać zespół nadmiernej stymulacji jajników. Może wystąpić przerost jajników, ból w miednicy małej i (lub) ból brzucha.
U pacjentów leczonych za pomocą analogu GnRH zgłaszano zwiększenie liczby limfocytów. Ta wtórna limfocytoza jest najwyraźniej związana z kastracją indukowaną przez GnRH i wydaje się wskazywać, że hormony płciowe są włączone w proces inwolucji grasicy.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania wskazane jest postępowanie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE


5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: analogi gonadoliberyny; tryptorelina; kod ATC: L02AE04
Tryptorelina, substancja czynna produktu Diphereline 0,1 mg to syntetyczny dekapeptyd, analog naturalnego hormonu GnRH - gonadoliberyny. Długotrwałe podawanie tryptoreliny, po początkowej stymulacji, powoduje zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych, co w konsekwencji prowadzi do zahamowania czynności gonad (jąder lub jajników). Dalsze badania na zwierzętach sugerowały inny mechanizm działania leku: bezpośredni wpływ na gonady przez zmniejszenie wrażliwości receptorów obwodowych na GnRH.
Rak gruczołu krokowego Podawanie jednej dawki preparatu może na początku leczenia doprowadzić do wzrostu stężenia LH i FSH we krwi (początkowa aktywacja), a w konsekwencji do zwiększenia poziomu testosteronu. Kontynuacja leczenia doprowadza do zmniejszenia stężenia LH i FSH, a w konsekwencji do obniżenia stężenia hormonów steroidowych w ciągu 2-3 tygodni do poziomu odpowiadającego kastracji. Stan ten zależy od czasu podawania preparatu.
Niepłodność u kobiet Długotrwałe leczenie preparatem powoduje zahamowanie wydzielania hormonów gonadotropowych (FSH i LH). Leczenie to zapewnia zniesienie występującego w tym czasie piku endogennego LH, poprawiając przebieg folikulogenezy, zwiększając liczbę dojrzewających pęcherzyków co doprowadza do zwiększonego odsetka ciąż na cykl.


5.2. Właściwości farmakokinetyczne
U dorosłych zdrowych ochotników Po podskórnym wstrzyknięciu resorpcja tryptoreliny (0,l mg) jest szybka (t max
lek osiąga maksymalne stężenie w osoczu C max
biologicznego półtrwania wynoszącym 7,6 ± 1,6 godz., po fazie dystrybucji trwającej od 3 do
U pacjentów z rakiem gruczołu krokowego Po podskórnym wstrzyknięciu leku (w dawce 0,l mg) jego stężenie w osoczu oscyluje pomiędzy wartościami maksymalnymi wynoszącymi 1,28 ± 0,24 ng/ml (C max ), uzyskiwanymi zazwyczaj godzinę po wstrzyknięciu (t max ) i wartościami minimalnymi wynoszącymi 0,28 ± 0,15 ng/ml (C min ), uzyskiwanymi 24 godziny po wstrzyknięciu. Czas biologicznego półtrwania wynosi średnio 11,7 ± 3,4 godz., jednak jest zmienny u różnych chorych, klirens osocza (118 ± 32 ml/min) odzwierciedla eliminację u tej grupy pacjentów, natomiast objętości dystrybucji są zbliżone do uzyskiwanych u zdrowych ochotników (1130 ± 210 ml).
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Omawiany związek nie wykazywał żadnych specyficznych właściwości toksycznych w toksykologicznych badaniach na zwierzętach. Obserwowane efekty były związane z farmakologicznym wpływem substancji na układ wydzielania wewnętrznego.
Triptorelina nie wykazuje działania mutagennego zarówno in vitro jak i in vivo. Nie wykazano działania onkogennego tryptoreliny u myszy w dawkach do 6000 mikrogramów/kg po 18 miesiącach leczenia. 23-miesięczne badanie działania rakotwórczego na szczurach wykazało prawie stuprocentową częstość występowania łagodnych guzów przysadki po podaniu każdej z dawek, co prowadziło do przedwczesnej śmierci. Zwiększona częstość występowania guzów przysadki u szczurów jest częstym efektem leczenia agonistą GnRH. Kliniczne znaczenie tego faktu nie jest znane.

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Fiolka z proszkiem: Mannitol
Ampułka z rozpuszczalnikiem: Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności

6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.


6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Fiolka (szklana) zawierająca proszek i ampułka (szklana) zawierająca rozpuszczalnik. Opakowanie: 7 fiolek z proszkiem + 7 ampułek z rozpuszczalnikiem.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Przenieść rozpuszczalnik do fiolki zawierającej proszek. Wstrząsnąć do uzyskania całkowitego rozpuszczenia i podać natychmiast. Zużyte strzykawki należy wyrzucić do odpowiedniego pojemnika na ostre przedmioty. Wszelkie resztki produktu należy wyrzucić.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Ipsen Pharma Francja

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU


Pozwolenie nr 8869

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 11 lipiec 2001 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16 grudzień 2008 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
27.03.2023 r.