Metajodobenzyloguanidyna 131 I (MIBG- 131 I) do terapii

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii,
Jobenguan ( 131 I)
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza specjalisty medycyny nuklearnej - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi specjaliście medycyny nuklearnej. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki :

1. Co to jest Metajodobenzyloguanidyna-

131 I (MIBG- 131 I) do terapii i w jakim celu się ją stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem Metajodobenzyloguanidyny-

131 I (MIBG- 131 I) do terapii

3. Jak stosować preparat Metajodobenzyloguanidyna-

131 I (MIBG- 131 I) do terapii

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać preparat Metajodobenzyloguanidyna-

131 I (MIBG- 131 I) do terapii

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. CO TO JEST METAJODOBENZYLOGUANIDYNA-

131 I (MIBG- 131 I) DO TERAPII I W JAKIM CELU SIĘ JĄ STOSUJE
Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii jest radiofarmaceutykiem, który zawiera substancję aktywną, promieniotwórczy izotop jodu-131. Preparat podawany jest dożylnie w dawkach o różnej aktywności promieniotwórczej w celach terapeutycznych. Jod [ 131 I] jest radioizotopem krótko życiowym, o okresie połowicznego rozpadu wynoszącym 8,04 dni. Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii jest radiofarmaceutykiem stosowanym w terapii nowotworowej. Terapeutycznie MIBG- 131 I znajduje zastosowanie w leczeniu rozsianych zmian przerzutowych złośliwej postaci pheochromocytoma, paraganglioma, neuroblastoma, rakowiaków i niekiedy raka rdzeniastego tarczycy.

2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM

METAJODOBENZYLOGUANIDYNY- 131 I (MIBG- 131 I) DO TERAPII
Kiedy nie stosować metajodobenzyloguanidyny- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii?
Jeśli pacjent ma uczulenie na jobenguan ( 131 I) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, • stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża, • karmienie piersią, • krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z
nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, • niewydolność nerek wymagająca dializoterapii.
Względnym przeciwwskazaniem jest: • szybko postępująca niewydolność nerek, • postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, • uszkodzenie tkanki szpiku kostnego, • nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izolacji chorego, • ciężkie przypadki nietrzymania moczu.
Produkt zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml, dlatego też nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ze względu na ryzyko skażeń promieniotwórczych należy zachować ostrożność podczas leczenia jodem promieniotwórczym u osób: • mogących nie podporządkować się zaleceniom personelu medycznego, • z nietrzymaniem moczu.
Niektórzy pacjenci otrzymujący duże aktywności izotopu jodu-131 muszą być hospitalizowani z uwagi na konieczność przestrzegania przepisów ochrony radiologicznej.
Podawanie leków zawierających izotopy promieniotwórcze stwarza w stosunku do innych osób ryzyko narażenia na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. Z tego powodu należy zachować podstawowe zasady higieny. W celu zmniejszenia dawki promieniowania pochłoniętego przez pęcherz moczowy zaleca się po podaniu leku picie nieco większej niż przeciętnie ilości płynów (ok. 1 – 1,5 litra na dobę więcej) i częstsze opróżnianie pęcherza moczowego.
Lek Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Na wydłużenie retencji lub obniżenie wychwytu jobenguanu mogą mieć wpływ następujące leki: • Nifedypina (bloker kanałów wapniowych) - powoduje wydłużenie retencji jobenguanu
Obniżenie wychwytu mogą powodować: • leki przeciwnadciśnieniowe: rezerpina, labetalol, blokery kanałów wapniowych (diltiazem, nifedypina, werapamil) • leki sympatykomimetyczne (obecne w lekach donosowych obkurczających błonę śluzową, takie jak fenylefryna, efedryna lub fenylpropanolamina) • kokaina • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina i pochodne, imipramina i pochodne, doksepina, amoksapine i loksapina.
Hamowanie gromadzenia jobenguanu mogą powodować: • leki przeciwnadciśnieniowe działające na drodze blokady neuronów adrenergicznych (betanidyna, debryzochina, bretylium and guanetydyna). • leki przeciwdepresyjne, takie jak maprotylina i trazodon.
Przyjmowanie tych leków należy przerwać przed podjęciem leczenia.
Powyższe czynniki wskazują, iż lekarz powinien znać historię choroby pacjenta
Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii z jedzeniem i piciem
Nie są zalecane żadne szczególne środki ostrożności.
Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest ciąża i karmienie piersią
Przed przyjęciem leku należy poinformować lekarza specjalistę medycyny nuklearnej jeśli: - u kobiety istnieje podejrzenie ciąży, - nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, - kobieta karmi piersią. W przypadku wątpliwości, konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalistą w dziedzinie medycyny nuklearnej, nadzorującym przebieg badania.

W przypadku konieczności podania radiofarmaceutyków kobietom w wieku rozrodczym, należy się upewnić, że kobieta nie jest w ciąży. Powinna obowiązywać zasada podawania jodu-131 do dziesiątego dnia po miesiączce, lub po uzyskaniu ujemnego wyniku próby ciążowej. Po leczeniu wskazane jest unikanie ciąży przez 1 rok.
Należy zaprzestać karmienia piersią po podaniu pierwszej dawki radiofarmaceutyku z powodu możliwego zagrożenia dla zdrowia dziecka. Karmienie może zostać wznowione, gdy dawka promieniowania, jaką dziecko mogłoby otrzymać podczas karmienia i podczas kontaktu z matką, będzie mieścić się w wyznaczonych prawnie normach.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

3. JAK STOSOWAĆ PREPARAT METAJODOBENZYLOGUANIDYNA-

131 I (MIBG- 131 I) DO TERAPII
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Zalecana dawka: Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii to preparat do podawania dożylnego w dawkach o różnej aktywności promieniotwórczej.
W terapii nowotworowej przy pomocy MIBG- 131 I zalecana jednorazowa dawka wynosi około

3.7 GBq. Dawkę terapeutyczną należy rozcieńczyć solą fizjologiczną do objętości około 50 ml i

podawać ją dożylnie w ciągu 1,5 - 2 godz. Zalecana dawka jest taka sama dla dorosłych jak i dzieci. Aktywność radiofarmaceutyku podawanego pacjentom powinna być zawsze rozpatrywana w relacji do jego wartości diagnostycznych i terapeutycznych.


Sposób podania Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii to preparat do podawania dożylnego pod kontrolą wyspecjalizowanego personelu. Podczas podawania leku, należy ściśle przestrzegać zasad bezpieczeństwa pracy w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Przedawkowanie jest prawie niemożliwe, ponieważ dawka produktu podawana pacjentowi jest ściśle kontrolowaną przez lekarza specjalistę medycyny nuklearnej. Jednak w przypadku przedawkowania lekarz zastosuje odpowiednie leczenie.
W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku, należy zwrócić się do lekarza specjalisty medycyny nuklearnej
Jeśli preparat Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii został podany pomyłkowo Radiofarmaceutyk Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii należy do preparatów podawanych w warunkach ścisłej kontroli lekarskiej wyłącznie w Zakładach Medycyny Nuklearnej, przez wykwalifikowany personel, dlatego ryzyko ewentualnego pomyłkowego podania jest niezwykle niskie. Preparat jest dostarczany w dawkach o znanej aktywności, co ułatwia lekarzowi kontrolowanie dawki, jaka ma być podana pacjentowi. W przypadku, gdy dojdzie do podania nadmiernej ilości substancji radioaktywnej, ryzyko napromieniowania może być zredukowane przez podawanie większych ilości płynów.

4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Aktywność dawki radiofarmacetyku podawanego pacjentom powinna być zawsze rozpatrywana w relacji do jego wartości diagnostycznych i terapeutycznych. Dotyczy to w szczególności dawek terapeutycznych, które mogą dawać poważne efekty uboczne.
Podanie leku może powodować: nudności, wymioty, napadowe zaczerwienienie skóry, uraz popromienny, niedoczynność lub nadczynność tarczycy, zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość, trombocytopenia (małopłytkowość), neutropenia, białaczki, wtórne nowotwory złośliwe, wzrost podatności na zakażenia. W przypadku terapeutycznych dawek na wymienione wyżej niegroźne efekty uboczne wynikające z podania preparatu nakładają się również efekty wynikające z radiotoksyczności. Ekspozycja na promieniowanie jonizujące może prowadzić do zwiększonej zachorowalności na nowotwory, bądź też prowadzić do powstania wad dziedzicznych.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. JAK PRZECHOWYWAĆ PREPARAT METAJODOBENZYLOGUANIDYNA-

131 I (MIBG- 131 I) DO TERAPII
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Pacjent nie będzie musiał przechowywać tego produktu leczniczego. Produkty radiofarmaceutyczne są przechowywane wyłącznie przez osoby do tego upoważnione w odpowiednich warunkach klinicznych. Przechowywanie radiofarmaceutyków odbywa się w sposób zgodny z lokalnymi przepisami dotyczącymi substancji promieniotwórczych.
Poniższe informacje są przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego. Nie stosować produktu po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Lek powinien być przechowywany w temperaturze poniżej -15ºC w osłonie zapewniającej bezpieczeństwo radiacyjne zgodnie z przepisami Prawa Atomowego. Chronić od światła. Po rozmrożeniu przechowywać 2 godziny w temperaturze poniżej 25°C. Transport powinien odbywać się w suchym lodzie.
Postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa pracy w narażeniu na promieniowanie jonizujące. Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii, roztwór do wstrzykiwań powinien być podany w ciągu 4 dni od daty produkcji.
Nieużyty produkt lub odpady materiałowe należy usunąć zgodnie z wymogami przepisów dotyczących materiałów radioaktywnych.

6. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA I INNE INFORMACJE

Co zawiera preparat Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii
- Substancją czynną leku jest siarczan meta-jodo( 131 I)benzyloguanidyny o aktywności 370 – - Pozostałe składniki leku to: sodu pirosiarczyn, miedzi (II) siarczan pięciowodny, sodu octan trójwodny, kwas octowy, alkohol benzylowy, sodu chlorek, woda do wstrzykiwań
Jak wygląda lek Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii i co zawiera opakowanie
Roztwór MIBG- 131 I jest dostarczany w szklanych fiolkach 10 ml z możliwością wielokrotnego sterylnego pobierania. Fiolka zamknięta jest korkiem gumowym i kapslem aluminiowym oraz umieszczona w ołowianym pojemniku osłonowym. Zewnętrznym opakowaniem transportowym jest puszka metalowa z wypełnieniem. Do każdego źródła dołączany jest certyfikat aktywności.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Narodowe Centrum Badań Jądrowych ul. Andrzeja Sołtana 7 05-400 Otwock Tel: 22 718 07 00 Fax: 22 718 03 50 e-mail: [email protected]

Data zatwierdzenia ulotki:

Pełna Charakterystyka Produktu Leczniczego (ChPL) jest dołączona jako odrębny dokument do opakowania produktu, w celu dostarczenia pracownikom służby zdrowia dodatkowych, naukowych i praktycznych informacji dotyczących podawania i stosowania tego radiofarmaceutyku.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Metajodobenzyloguanidyna- 131 I (MIBG- 131 I) do terapii, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jobenguan ( 131 I): 370 - 740 MBq/ml
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Alkohol benzylowy - 10 mg/ml Sodu chlorek - 0,026 – 9 mg/ml
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań. Przezroczysty, bezbarwny lub jasnożółty roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie izotopowe guzów nowotworowych gromadzących jobenguan. Są nimi nowotwory wywodzące się embriologicznie z komórek grzebienia nerwowego: guz chromochłonny, nerwiak zarodkowy oraz inne nowotwory neuroendokrynne: rak rdzeniasty tarczycy, rakowiak.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Stosuje się dwa sposoby doboru aktywności terapeutycznej jobenguanu ( 131 I). Można podać: • indywidualnie dobraną na podstawie badań dozymetrycznych aktywność terapeutyczną. Aktywność, jak również odstęp y czasu pomiędzy możliwymi wielokrotnymi podaniami radiofarmaceutyku uzależnione są głównie od masy guza nowotworowego oraz stopnia upośledzenia czynności szpiku kostnego i nerek. Im szybsza progresja guza, tym krótszy powinien by ć odstęp czasu pomiędzy kolejnymi dawkami. • stałą aktywność terapeutyczną (wynosi ona zwykle 3,7 – 11,1 GBq). • zalecane dawki terapeutyczne są identyczne dla dzieci (nie wolno podawać ich wcześniakom i noworodkom) i dorosłych. U osób starszych nie jest wymagane specjalne dawkowanie.
Dawka terapeutyczna podawana jest dożylnie, zwykle w powolnym wlewie dożylnym w ciągu 1,5 – 4 godz. Około 1 h przed podaniem należy rozmrozi ć fi olkę zawierającą -jobenguan ( 131 ) poprzez umieszczenie jej wraz z ołowianym pojemnikiem osłonowym w łaźni wodnej o temperaturze nieprzekraczającej 50°C. Po rozmrożeniu, bezpośrednio przed podaniem drogą wlewu dożylnego zalecane jest rozcieńczenie dawki za pomocą 50 ml jałowego roztworu soli fizjologicznej. 1/ 12

4.3 Przeciwwskazania

Bezwzględne: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1
• stwierdzona, podejrzewana lub nie wykluczona ciąża (patrz punkt 4.6) • karmienie piersią, • krótki oczekiwany czas przeżycia pacjenta (poniżej 3 miesięcy), z wyjątkiem chorych z nowotworowym bólem kości nie poddającym się innemu leczeniu, • niewydolność nerek wymagająca dializoterapii.
Względne: • szybko postępująca niewydolność nerek (GFR < 30ml/min.) • postępujące uszkodzenie szpiku kostnego i/lub upośledzenie czynności nerek w wyniku wcześniejszego leczenia, • supresja szpiku kostnego z: - leukocytozą poniżej 3,0×10 9 /l, - trombocytozą poniżej 100×10 9 /l • nieakceptowane ryzyko medyczne związane z koniecznością izolacji chorego, • ciężkie przypadki nietrzymania moczu.
Produkt zawiera alkohol benzylowy: 10 mg/ml, dlatego też nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt zawiera alkohol benzylowy. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilaktyczne i toksyczne • Uszkodzeniu ulec mogą prawidłowe tkanki sąsiadujące z napromieniowaną tkanką nowotworową (może to prowadzić np. do dysfunkcji gonad u pacjentów z przerzutami do miednicy). • U pacjentów leczonych chemioterapeutykami może dojść do sumowania działania toksycznego (np. zwłóknienie płuc, hipogonadyzm hipergonadotropowy). • U dzieci leczonych jobenguanem ( 131 I) istnieje ryzyko rozwoju trwałej niedoczynności tarczycy, spowolnienia wzrostu i hipogonadyzmu hipergonadotropowego. Podczas kontroli po leczeniu dzieci należy zatem zwracać uwagę na ich stan hormonalny. • Blokadę tarczycy za pomocą preparatów stabilnego jodu należy rozpocząć na-48 – 24 godziny przed podaniem jobenguanu ( 131 I) i kontynuować przez 10-15 dni (zalecenie Eur. Tow. Med. Nukl. 2008 r.) Blokada za pomocą jodku potasu, jodanu potasu lub płynu Lugola musi być prowadzona z zachowaniem dawki odpowiadającej 100 mg jodu na dzień. Blokadę za pomocą nadchloranu potasu można osiągnąć podając około 400 mg/dzień. • Należy dbać o właściwe nawodnienie pacjenta przez co najmniej 24 h po podaniu radiofarmaceutyku . • W pierwszym tygodniu należy przeprowadzać kontrolne badania krwi co dwa dni, następnie raz w tygodniu przez okres jednego miesiąca po podaniu leku. • Zaleca się, choć nie jest to konieczne, wykonywanie scyntygrafii całego ciała przez około 1 tydzień w celu badania biodystrybucji preparatu i ilościowej oceny jego wychwytu w zmianach nowotworowych. • Można rozważać powtarzanie leczenia w odstępach 6 – 8 miesięcy. Donoszono o podaniu łącznych aktywności do 29,6 GBq; czynnikiem ograniczającym jest toksyczny wpływ leku na szpik kostny. 2/ 12 • (Przed podaniem preparatu należy upewnić się, że łatwo dostę pne są leki pozwalające na obniżenie ciśnienia tętniczego w trybie pilnym. • Gromadzenie jobenguanu w ziarnistościach chromafinowych może wiązać się (rzadko) z szybkim uwalnianiem noradrenaliny, co z kolei może powodować przełom nadciśnieniowy, choć ryzyko tego rodzaju działania niepożądanego jest oceniane jako niezwykle małe. Stwarza to jednak konieczność stałej obserwacji pacjenta podczas podawania leku. U niektórych pacjentów wskazane może być stał e monitorowanie zarówno ekg jak i ciśnienia tętniczego. • U pacjentów, u których podczas diagnostyki uwidoczniono gromadzenie 131 I j obenguanu w szpiku kostnym, może dojść do supresji szpiku po podaniu dawki terapeutycznej. • Podanie dużej dawki promieniotwórczego jodu może prowadzić do znacznego zagrożenia dla środowiska. • Należy przedsięwziąć niezbędne środki ostrożności w celu uniknięcia skażeń aktywnością wydaloną przez pacjenta. • Ze względów związanych z ochroną radiologiczną po podaniu dawek terapeutycznych, zaleca się unikać bliskiego kontaktu między matką a dzieckiem przez okres co najmniej jednego tygodnia. • Podawanie dawek terapeutycznych produktu u pacjentów ze znaczną niewydolnością nerek wymaga szczególnej ostrożności w odniesieniu do podawanej aktywności. • Dawki dla pacjentów, którzy przeszli wcześniejsze leczenie cytostatykami (m.in. cisplatyną), w wyniku którego mogło dojść do pogorszenia czynności nerek, muszą być odpowiednio zmienione. • Zasadniczym działaniem niepożądanym u dzieci jest trombocytopenia (izolowana) lub supresja szpiku kostnego, tym większa im większe jest zajęcie szpiku kostnego przez zmiany nowotworowe. • Napromieniowanie pacjenta po podaniu terapeutycznej aktywności preparatu może zwiększać ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe i częstość mutacji. W każdym przypadku należy upewnić się, że ryzyko związane z promieniowaniem jest mniejsze niż ryzyko związane z chorobą jako taką.
Substancje pomocnicze: Produkt zawiera: • Alkohol benzylowy: 10 mg/ml. U dzieci do 3 roku życia alkohol benzylowy może powodować reakcje rzekomoanafilaktyczne i toksyczne. • Sód: 3,54 mg/ml. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów, kontrolujących zawartość sodu w diecie.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Następujące leki powodują lub oczekuje się, że powodują wydłużenie retencji lub obniżenie wychwytu jobenguanu w guzach pochodzących z grzebienia nerwowego. Również inne leki mogą wchodzić w interakcje ale brak na nie jak dotąd formalnych dowodów: • Nifedypina (bloker kanałów wapniowych) powoduje wydłużenie retencji jobenguanu. Obniżenie wychwytu zostało zaobserwowane podczas stosowania dawek terapeutycznych następujących leków: • leki przeciwnadciśnieniowe: rezerpina, labetalol, blokery kanałów wapniowych (diltiazem, nifedypina, werapamil) • leki sympatykomimetyczne (obecne w lekach donosowych obkurczających błonę śluzową, takie jak fenylefryna, efedryna lub fenylpropanolamina • kokaina • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina i pochodne, imipramina i pochodne, doksepina, amoksapine i loksapina. Jak się uważa wymienione poniżej leki hamują gromadzenie jobenguanu, nie zostało to jednak, jak dotąd, formalnie udokumentowane: 3/ 12 • leki przeciwnadciśnieniowe działające na drodze blokady neuronów adrenergicznych (betanidyna, debryzochina, bretylium and guanetydyna). • leki przeciwdepresyjne, takie jak maprotylina i trazodon. Przyjmowanie tych leków należy przerwać przed podjęciem leczenia (zwykle na czas odpowiadający czterem biologicznym okresom półtrwania).
Leki przeciwwymiotne: Należy zwróci ć uwagę na wybór leków przeciwwymiotnych, które są często podawane w celu zahamowania nudności, zwykle towarzyszących podaniom jobenguanu w dawkach terapeutycznych. Leki przeciwwymiotne będące antagonistami receptora dopaminowego/serotoninowego nie wpływają na wychwyt jobenguanu w dawkach stosowanych w praktyce klinicznej.
Szeroką listę leków, które wchodzą lub mogą wchodzi ć w interakcje z jobenguanem przedstawiono w tabeli poniżej.
Tabela. Interakcje lekowe jobenguanu ( 131 I)oraz sugerowany okres odstawienia leku przed podaniem aktywności terapeutycznej jobenguanu ( 131 I) ( na podstawie EANM procedure guidelines for 131I- meta-iodobenzylguanidine ( 131 I-MIBG) therapy)
Leki stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego i leki sympatykomimetyczne
Leki przeciwarytmiczne stosowane w zaburzeniach rytmu pochodzenia komorowego Amiodaron Odstawienie jest trudne Leki α- i β-adrenolityczne Labetalol 72 h Leki blokujące neurony adrenergiczne Tosylan bretylium 48 h Guanetydyna 48 h Rezerpina 48 h Leki α-adrenolityczne
Fenoksybenzamina (i.v.) 15 dni Antagoniści kanałów wapniowych Amlodypina 48 h Diltiazem 24 h Felodypina 48 h Isradypina 48 h Lacydypina 48 h Lerkanidypina 48 h Nikardypina 48 h Nifedypina 24 h Nimodypine 24 h Nisoldypine 48 h Verapamil 48 h Leki sympatykomimetyczne działające inotropowo dodatnio Dobutamina 24 h Dopamina 24 h Dopekamina 24 h

4/ 12 Leki sympatykomimetyczne powodujące skurcz naczyń Efedryna 24 h Metaraminol 24 h Norepinefryna 24 h Fenylefryna 24 h Leki pobudzające receptor α 2
Salbutamol 24 h Terbutalina 24 h Eformoterol 24 h Bambuterol 24 h Fenoterol 24 h Salmeterol 24 h Inne leki adrenergiczne Orcyprenalina 24 h Leki udrożniające nos o działaniu ogólnym i miejscowym oraz stosowane w kaszlu i przeziębieniu Pseudoefedryna 48 h Fenylefryna 48 h Efedryna 24 h Ksylometazolina 24 h Oksymetazolina 24 h Sympatykomimetyki stosowane w jaskrze Brimonydina 48 h Dipiwefryna 48 h
Leki stosowane w neurologii
Leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) Chlorpromazyna 24 h Benperidol 48 h Flupentixol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Flufenazyna 24 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Haloperidol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Lewomepromazyna 72 h Perycyjazyna 48 h Perfenazyna 24 h Pimozyd 72 h Pipotiazyna 1 miesiąc dla formy depot Prochlorperazyna 24 h Promazyna 24 h Sulpiryd 48 h Tiorydazyna 24 h Trifluoperazyna 48 h Zuklopentiksol 48 h, lub 1 miesiąc dla formy depot Amisulpryd 72 h Klozapina 7 dni Olanzapina 7 – 10 dni Kwetiapina 48 h Rysperydon 5 dni lub 1 miesiąc dla formy depot 5/ 12 Sertindol 15 dni Zotepina 5 dni Leki przeciwhistaminowe o działaniu sedatywnym Prometazyna 24 h Analgetyki opioidowe Tramadol 24 h Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne Amitryptylina 48 h Amoksapina 48 h Klomipramina 24 h Dosulepina 24 h Doksepina 24 h Imipramina 24 h Lofepramina 48 h Nortryptylina 24 h Trimipramina 48 h Pochodne trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych Maprotylina 48 h Mianseryna 48 h Trazolon 48 h Wenlafaksyna 48 h Mirtazepina 8 dni Reboksetyna 3 dni Leki psychostymulujące Amfetaminy np. deksamfetamina 48 h Atomoksetyna 5 dni Metylfenidat 48 h Modafinil 72 h Kokaina 24 h Kofeina 24 h

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Podanie jobenguanu ( 131 I) jest przeciwwskazane w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej ciąży lub gdy nie można jej wykluczyć (patrz punkt 4.3). Jeżeli zachodzi konieczność podania preparatu kobiecie w wieku rozrodczym, konieczne jest ustalenie, czy nie jest ona w ciąży. Jeśli u kobiety nie wystąpiła miesiączka w przewidywanym terminie, należy uznać, że jest ona w ciąży do chwili, gdy ciąża nie zostanie wykluczona. Kobiety, u których zastosowano leczenie jodkiem sodu [ 131 I] należy poinformować, żeby NIE zachodziły w ciążę przez co najmniej 4 miesiące od daty zastosowania terapii.
Karmienie piersią Przed podaniem radiofarmaceutyku kobiecie karmiącej piersią należy rozważyć możliwość odroczenia podania izotopu promieniotwórczego do chwili zakończenia przez matkę karmienia piersią i wybrać najkorzystniejszy sposób postępowania. Przed podaniem Jobenguanu ( 131 I) należy zakończyć karmienie piersią.
6/ 12

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie został opisany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Narażenie na promieniowanie jonizujące, w przypadku każdego pacjenta, musi być uzasadnione korzyścią wynikającą z przeprowadzonego leczenia. Podana aktywność powinna być taka, aby dawka promieniowania otrzymana przez pacjenta była możliwie niska, przy uzyskaniu pożądanego efektu terapeutycznego.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się następująco: Bardzo często (>1/100) często (>/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: wzrost podatności na zakażenia. Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy): Białaczki, wtórne nowotwory złośliwe
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia.
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia endokrynologiczne: niedoczynność tarczycy, mogąca prowadzić do opóźnienia wzrostu u dzieci, nadczynność tarczycy.

podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty.
(jest też tutaj „zaburzenia ślinianek” ale może pominąc w tym miejscu – jest w następnym polu poniżej Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) .....................
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach Uraz popromienny (w tym ból związany z promieniowaniem, śródmiąższowa choroba płuc, przemijające zapalenie ślinianek, hipogonadyzm, niewydolność jajników)
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia naczyniowe Wzrost ciśnienia tętniczego, napadowe zaczerwienienie skóry Nieznana częstość (nie można jej oszacować na podstawie dostepnych danych
Narażenie na promieniowanie jonizujące jest związane z ryzykiem wywołania chorób nowotworowych i wad wrodzonych.
7/ 12 Generalnie, niemożliwe jest odróżnienie wczesnych efektów popromiennych, objawów związanych z podaniem jobenguanu i objawów wynikających z podania dużej objętości płynów u pacjentów, którzy już wcześniej byli leczeni cytostatykami posiadającymi zbliżone działania niepożądane.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] . Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania iobenguanu są wynikiem uwalniania adrenaliny. Objawy te są krótkotrwałe i wymagają środków mających na celu obniżenie ciśnienia krwi. Uzyskuje się to przez szybkie wstrzyknięcie szybko działającego leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne (fentolamina) a następnie beta-blokera (propranolol). Ze względu na nerkową drogę eliminacji niezbędne jest utrzymywanie odpowiedniej diurezy w celu zmniejszenia napromieniowania pacjenta.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Inne radiofarmaceutyki terapeutyczne, jobenguan ( 131 I) kod ATC: V10X A02
Wśród różnych aromatycznych pochodnych guanidyny, rekomenduje się jobenguan ( 131 I) ze względu na jej niski wychwyt wątrobowy oraz wysoką stabilność w warukach in vivo. Transport
nerwowego jest procesem aktywnym dla niskich stężeń preparatu (jak przy dawkach diagnostycznych). Mechanizm wychwytu może być zahamowany przez inhibitory jak np.: kokaina czy dezipramina. Przy podawaniu preparatu w wyższych stężeniach (jak w dawkach terapeutycznych) również proces dyfuzji biernej staje się istotnym mechanizmem transportu substancji. Nie jest jasne czy fakt ten ma jakiekolwiek znaczenie w dozymetrii.
W wyniku późniejszego transportu aktywnego przynajmniej część j obenguanu zgromadzonego w przestrzeni wewnątrzkomórkowej, substancji przekazywana jest do ziarnistości magazynujących w komórce.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Jobenguan jest w dużym stopniu wydalany w postaci niezmienionej przez nerki. Wciągu 4 dni wydalane jest 70 – 90% podanej dawki. W moczu wykryto również następujące produkty jego katabolizmu: 131 I-jodki, kwas 131 I-metajodohipuranowy, 131 I-hydroksy-jodobenzyloguanidyna i kwas 131 I-metajodobenzoesowy. Substancje te stanowią około 5 do 15% podanej dawki. 8/ 12 Jobenguan jest szybko gromadzony przez wątrobę (33% podanej dawki) i znacznie mniej w płucach (3 %), mięśniu sercowym (0,8%), śledzionie (0,6%) i śliniankach (0,4%). Prawidłowe nadnercza wychwytują jobenguan na tyle słabo, że nie uwidaczniają się na scyntygramach wykonanych po podaniu jobenguanu ( 131 I). Wychwyt radiofarmaceutyku w przerośniętych nadnerczach jest wysoki.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Wartość LD 50
50
Powtarzane dawki dożylne mogą powodować objawy kliniczne w postaci zaczerwienienia twarzy, wymiotów, pokrzywki, zimnych dreszczy. Przy zbyt szybkim podaniu może wystąpić przyspieszone bicie serca, duszność, nadciśnienie i skurcze żołądka. Margines bezpieczeństwa między podaną dawką jobenguanu (szczególnie w przypadku dawek terapeutycznych) a stężeniem, przy którym mogą wystąpić działania niepożądane nie jest szeroki, dlatego też należy pacjentów ściśle monitorować podczas, i, przynajmniej przez kilka godzin po wlewie lub wstrzyknięciu leku. W układach doświadczalnych nie wykazano wpływu mutagennego. Nie publikowano badań dotyczących działania karcinogennego jobenguanu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

- sodu pirosiarczyn - miedzi (II) siarczan pięciowodny - sodu octan trójwodny - kwas octowy - alkohol benzylowy - sodu chlorek - woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres trwałości

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej [– 15 °C] w osłonie zapewniającej bezpieczeństwo radiacyjne zgodnie z przepisami Prawa atomowego. Chronić przed światłem. Po rozmrożeniu przechowywać 2 godziny w temperaturze poniżej 25°C. Transport powinien odbywać się w suchym lodzie.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Produkt jest dostarczany w szklanych fiolkach 10 ml z możliwością wielokrotnego sterylnego pobierania. Fiolka zamknięta jest korkiem gumowym i kapslem aluminiowym oraz umieszczona w ołowianym pojemniku osłonowym. Zewnętrznym opakowaniem transportowym jest puszka metalowa z wypełnieniem. 9/ 12 Do każdego produktu dołączany jest certyfikat aktywności.

6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania

Produkty radiofarmaceutyczne mogą być odbierane, stosowane i podawane wyłącznie przez osoby do tego upoważnione w odpowiednich warunkach klinicznych, a ich odbiór, przechowywanie, stosowanie, przekazywanie i usuwanie podlegają regulacjom przepisów prawnych i / lub odpowiednim licencjom wydanym przez właściwe lokalne instytucje. Radiofarmaceutyki powinny być przygotowane przez użytkownika w sposób zapewniający odpowiednie warunki bezpieczeństwa radiologicznego i jakości farmaceutycznej. Podawanie radioaktywnych produktów leczniczych stwarza w stosunku do innych osób ryzyko ekspozycji na zewnętrzne promieniowanie jonizujące lub skażenie spowodowane plamami moczu, wymiocin itp. W kontakcie z promieniowaniem jonizującym należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności zgodne z obowiązującymi przepisami.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Narodowe Centrum Badań Jądrowych ul. Andrzeja Sołtana 7 05-400 Otwock Tel: 22 7180700 Fax: 22 7180350 e-mail: [email protected]

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 8711

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.03.2001 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 31.07.2013

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

11. DOZYMETRIA

Poniższa tabela przedstawia dozymetrię obliczoną zgodnie z publikacją 53 ICRP (International Comission on Radiological Protection, Radiation Dose to Patients from Radiopharmaceuticals, Pergamon Press 1987).
10/12 Na dawkę promieniowania dla narządów, które nie są celem leczenia znaczący wpływ mają zmiany patofizjologiczne wywołane procesem chorobowym. Podczas korzystania z poniższych danych należy wzią ć ten fakt pod uwagę.
Z wyjątkiem „macicy” poniższa lista obejmuje wyłącznie narządy, które brane są pod uwagę do obliczenia dawki skutecznej (dla całego ciała). Jest to siedem standardowych narządów i dodatkowych pięć narządów z największą dawką pochłoniętą (zaznaczone za pomocą *)
Dawka pochłonięta na jednostkę aktywności podaną pacjentowi [mGy/MBq] Narząd
Osoba dorosła Powierzchnia kości 0.061 0.072 0.11 0.18 0.36 Piersi 0.069 0.069 0.11 0.18 0.35 Przewód pokarmowy: Ściana żołądka 0.077 0.093 0.15 0.25 0.47 Jelito cienkie 0.074 0.091 0.15 0.24 0.45 Ściana górnej części jelita grubego - ULI

0.080 0.096 0.16 0.26 0.48

Ściana dolnej części jelita grubego - LLI

0.068 0.081 0.13 0.21 0.39

Serce 0.072 0.091 0.14 0.20 0.35 Nerki 0.12 0.14 0.21 0.3 0.51 Płuca 0.19 0.28 0.39 0.6 1.2

Szpik kostny 0.067 0.083 0.13 0.19 0.35 Tarczyca 0.05 0.065 0.11 0.18 0.35 *Zdrowe nadnercza 0.17 0.23 0.33 0.45 0.69 *Ściany pęcherza 0.59 0.73 1.1 1.7 3.3 *Wątroba 0.83 1.1 1.6 2.4 4.6 *Gruczoły ślinowe 0.23 0.28 0.38 0.51 0.75 *Śledziona 0.49 0.69 1.1 1.7 3.2 Trzustka 0.10 0.13 0.20 0.32 0.57 Macica 0.08 0.1 0.16 0.26 0.48 Pozostałe tkanki 0.062 0.075 0.12 0.19 0.37 Dawka skuteczna [mSv/MBq]

0.2 0.26 0.4 0.61 1.1

Powyższe dane zachowują ważność przy typowej farmakokinetyce preparatu. Dawka skuteczna i dawki pochłonięte przez poszczególne narządy (zwłaszcza kości, szpik kostny, i płuca) mogą rosną ć znacząco w pewnych okolicznościach, szczególnie kiedy w wyniku choroby lub wcześniejszego leczenia upośledzona jest czynność nerek.

12. INSTRUKCJA DOTYCZĄCA PRZYGOTOWANIA LEKU DO STOSOWANIA I

USUWANIA JEGO POZOSTAŁOŚCI Ten produkt radiofarmaceutyczny dostarczany jest w porcjach zawierających wymaganą aktywność (obliczoną na godzinę 12 00
zamówieniem z zakładu medycyny nuklearnej. 11/12 Sposób postępowania

1. Zerwać górną pokrywę pojemnika transportowego (metalowa puszka).

2. Wyjąć górną część wkładki styropianowej.

3. Wyjąć pojemnik osłonny z fiolką.

4. Zdjąć górną pokrywę ołowianego pojemnika osłonnego.

5. Nie wyjmując fiolki z pojemnika przy pomocy pęsety zerwać lub odchylić środkową

część kapsla aluminiowego.

6. Przekłuć korek igłą i pobrać roztwór.

7. Pozostałości skażone izotopem promieniotwórczym: ciekłe (resztki roztworu

radiofarmaceutyku) i stałe (fiolki, korki, igły, strzykawki, lignina, wata, inne) należy umieszczać w oddzielnych szczelnie zamykanych pojemnikach, które następnie poddawane są unieszkodliwianiu zgodnie z przepisami dotyczącymi postępowania z odpadami promieniotwórczymi.

8. Pojemnik osłonny należy zwrócić producentowi.

Podczas przygotowywania, pobierania oraz podawania produktu radiofarmaceutycznego należy ściśle przestrzegać zasad bezpieczeństwa pracy w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące. Pozostałości skażone izotopem promieniotwórczym: ciekłe (resztki roztworu radiofarmaceutyku) i stałe (fiolki, korki, igły, strzykawki, lignina, wata, inne) należy umieszczać w oddzielnych szczelnie zamykanych pojemnikach, które następnie poddawane są unieszkodliwianiu zgodnie z przepisami dotyczącymi postępowania z odpadami promieniotwórczymi.
Kontrola jakości Oznaczanie czystości radiochemicznej preparatu metodą chromatografii cienkowarstwowej w układzie: Faza stała: żel krzemionkowy (Kieselgel 60, Merck 5748) Roztwór rozwijający: 13,6% wodny roztwór octanu sodu. Współczynniki Rf: - jobenguan ( 131 I) R f
- niezwiązany 131 I R f

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Szczegółowe informacje o tym produkcie są dostępne na stronie internetowej Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych http://www.urpl.gov.pl/
12/12