Acix 500
Aciclovirum
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji 500 mg | Aciclovirum 500 mg ( w postaci soli sodowej acyklowiru- 548,8 mg)
Salutas Pharma GmbH, Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
ACIX 500, 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji Aciclovirum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, pielęgniarce lub far maceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji ACIX
syntetyczny lek przeciwwirusowy, który hamuje namnażanie wirusów typu herpes, w tym Herpes simplex (HSV) typu 1 i 2, wirusa Varicella-zoster (VZV), wirusa Epsteina-Barr (EBV) i wirusa cytomegalii (CMV).
Wskazania do stosowania leku ACIX • Opryszczkowe zapalenie mózgu. • Ciężkie pierwotne zakażenia wirusem opryszczki (Herpes simplex) narządów płciowych. • Ospa wietrzna, półpasiec (zakażenia wirusem Varicella-zoster) • Zakażenia skóry i błon śluzowych, wywołane wirusem opryszczki u osób z wrodzonym upośledzeniem odporności lub z wtórnymi zaburzeniami odporności podczas leczenia immunosupresyjnego lub cytostatycznego. • Zapobieganie zakażeniom wirusem opryszczki pospolitej u osób ze zmniejszoną odpornością, np. podczas intensywnego leczenia immunosupresyjnego. • Zakażenie wirusem opryszczki u noworodków.
Kiedy nie stosować leku ACIX • Jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir, walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Prze d rozpoczęciem stos owania leku ACIX należy omówić to z lekarzem.
• Konieczne jest przyjm owanie przez pacjenta dużej ilości płynów w celu utrzymania właściwego nawodnienia organizmu. • U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów w podeszłym wieku może być konieczna modyfikacja dawki leku ze względu na możliwość gromadzenia acyklowiru w organizmie. • U pacjentów otrzymujących dożylnie duże dawki acyklowiru lekarz zaleci kontrolne badania czynności nerek , zwłaszcza u pacjentów odwodnionych lub z zaburzeniami czynności nerek. • Długotrwałe lub wielokrotne stosowanie acyklowiru u pacjentów ze znacznie zmniejszoną odpornością może powodować wyselekcjonowanie szczepów wirusów niewrażliwych na działanie lek u. • Sporządzonego roztworu nie należy przyjmować doustnie ze względu na jego bardzo zasadowy odczyn
ACIX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Acyklowir jest wydalany przez nerki. Jeśli pacjent otrzymuje dożylnie acyklowir razem z lek ami, które wydalane są w taki sam sposób, może zwiększyć się w surowicy stężenie jednego lub obu tych leków. Lekarz będzie uważnie kontrolował stan pacjenta. • Probenecyd i cymetydyna zmniejszają wydalanie acyklowiru przez nerki, ale zmiana jego dawkowania nie jest konieczna. • Podczas jednoczesnego podawania acyklowiru i mykofenolanu mofetylu (leku stosowanego w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu) zwiększa się całkowity wpływ tych leków na organizm pacjenta. • Acyklowir podawany dożylnie w dużej dawce może zwiększyć toksyczność jednocześnie stosowanego litu . • Podczas podawania dożylnego acyklowiru i jednoczesnego stosowania leków wpływających na czynność nerek (takich jak cyklosporyna i takrolimus) konieczne jest zachowanie ostrożności. Lekarz zaleci kontrol ne badania czynności nerek u pacjenta. • Podczas jednoczesnego stosowania acyklowiru i teofiliny lekarz będzie kontrolować stężenie teofiliny we krwi pacjenta.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjenka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lek można podawać w okresie ciąży jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza oczekiwane korzyści ze stosowania acyklowiru przewyższają zagrożenia dla płodu.
Acyklowir przenika do mleka kobiecego. Zaleca się ostrożność podczas stosowania acyklowiru u kobiet karmiących piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Acyklowir w postaci infuzji dożylnych podawany jest na ogół pacjentom leżącym w szpitalu, wię c informacja o wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn nie ma tu zazwyczaj zastosowania. Ponadto nie ma badań, które oceniałyby wpływ acyklowiru na wykonywanie tych czynności.
ACIX zawiera sód Lek zawiera 48,8 mg sodu (głów nego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce . Odpowiada to 2,4% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek może być rozcieńczany w 0,9% roztworze NaCl. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta stosowanego rozcie ńcza lnik a.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawka acyklowiru w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest taka sama dla wszystkich pacjentów. Dawkę acyklowiru dla dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat przelicza się na powierzchnię ciała w celu uniknięcia podania za małych dawek. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek lek podaje się trzy razy na dobę, co 8 godzin.
Niżej przedstawiono zalecane dawkowanie .
Tabela 1. Dorośli, dzieci w wieku powyżej 12 lat, niemowlęta w wieku poniżej 3 miesięcy i noworodki
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych 5 15 5* Półpasiec 5 15 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu 10 30 10 Opryszczka noworodków 10 30 10
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 5 15 5* Ospa wietrzna 10 30 5* Półpasiec 10 30 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, lek może być podaw any dłużej.
Tabela 2. Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych 250 750 5* Półpasiec 250 750 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu 500 1500 10
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 250 750 5* Ospa wietrzna 500 1500 5* Półpasiec 500 1500 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, lek może być podawany dłużej.
Dawkowanie u pacjentów z z aburzeniami czynności nerek Dawka acyklowiru zależy od stopnia zaburzenia czynności nerek. Ważne jest właściwe nawodnienie organizmu pacjenta.
Tabela 3. Dawk owan ie u osób dorosłych i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie (ang. continuous ambulatory peritoneal dialysis, CAPD) dawkę zalecaną wyżej (5 lub 10 mg/kg mc.) należy zmniejszyć o połowę i podawać co U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (5 lub cyklu dializy.
Tabela 4. Dawk owan ie u niemowląt i dzieci z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) należy podawać co 12 godzin. 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) należy podawać co 24 godziny. 2
U pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
lub 20 mg/kg mc.) należy zmniejszyć o połowę i podawać co U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
zmniejszyć o połowę i podawać co 24 godziny i po cyklu dializy.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku bardziej prawdopodobne jest wystąpienie niewydolności nerek, zaleca się u nich dokładne monitorowanie czynności nerek. W razie konieczności dawkę leku ACIX
Podczas stosowania dużych dawek acyklowiru (np. w trakcie leczenia opryszczkowego zapalenia mózgu), należy kontrolować czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów przyjmujących małe ilości płynów.
Sposób sporządzania roztworu do infuzji i sposób podawania − patrz punkt „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ACIX Przedawkowanie acyklowiru podanego dożylnie powoduje zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi i następnie niewydolność nerek. Opisywano także objawy ze strony układu nerwowego, jak dezorientację, omamy, pobudzenie, drgawki, śpiączkę. Hemodializa w znacznym stopniu usuwa acyklowir z krwi i może być rozważana jako metoda postępowania w przypadku przedawkowania.
Pominięcie zastosowania leku ACIX Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Jak każdy lek, lek ten
Częstość wymienionych działań niepożądanych jest jedynie przybliżona, gdyż w większości przypadków dokładne dane nie są dostępne. Ponadto częstość działań niepożądanych może różnić się zależnie od wskazań.
Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): zapalenie żyły, nudności i wymioty, świąd, wysypka, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy (szybkie zwiększenie steżenia mocznika i kreatyniny we krwi może być związane z maksymalnym stężeniem leku w osoczu i stanem nawodnienia pacjenta, dlatego leku nie należy podawać we wstrzyknięciu dożylnym, ale przez co najmniej 60 minut w powolnej infuzji dożylnej).
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): niedokrwistość (zmniejszona liczba krwinek czerwonych), małopłytkowość (zmniejszona liczba płytek krwi), leukopenia (zmniejszona liczba krwinek białych).
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje nadwrażliwości), ból głowy, zawroty głowy, pobudzenie, splątanie, drżenie, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia (niezapalne zmiany w mózgu), śpiączka, duszność, biegunka, ból brzucha, przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny, żółtaczka, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, zaburzenia czynności nerek [ustępujące szybko po uzupełnieniu płynów i (lu b) zmniejszeniu dawki leku albo po jego odstawieniu], ból nerek, w pojedynczych przypadkach ostra niewydolność nerek, uczucie zmęczenia, gorączka, miejscowe stany zapalne. W przypadku nieprawidłowego podania leku poza naczynie mogą wystąpić ciężkie miejscowe stany zapalne, prowadzące czasami do martwicy tkanek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. • Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. • Sporządzony roztwór do infuzji należy przechowywać do 48 godzin w temperaturze poniżej 25ºC. Nie zamrażać. • Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP . Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. • Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa . Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera ACIX Substancją czynną leku jest acyklowir.
Jak wygląda ACIX i co zawiera opakowanie Opakowanie zawiera 10 fiolek umieszczonych na tacce z polistyrenu, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Roztwór do infuzji należy sporządzać z zachowaniem zasad asepty ki, bezpośrednio przed użyciem. Do rozpuszczania produktu i pobierania z fiolki stężonego roztworu zaleca się stosowanie igieł o średnicy do 0,8 mm.
Zawartość fiolki rozpuścić przez dodanie 20 ml wody do wstrzykiwań lub 0,9% roztworu chlorku sodu. Otrzymany stężony roztwór lub jego część natychmiast rozcieńczyć (jednorazowo przynajmniej żadnych dodatkowych składników.
Roztw ór lek u ACIX 500 sporządzony zgodnie z zaleceniami zachowuje stabilność do 48 godzin w temperaturze poniżej 25ºC.
Nie stosować roztworu, w którym przed rozpoczęciem lub w trakcie infuzji pojawi się zmętnienie lub wytrącą się kryształki. Niewykorzystaną część suchej substancji lub roztworu należy wyrzucić.
Sposób podawania Sporządzony roztwór do infuzji należy podawać w powolnej infuzji dożylnej przez co najmniej
Jeżeli ACIX
(25 mg/ml).
Uwaga: pH stężonego roztworu leku ACIX wynosi około 11. Nie podawać doustnie.
ACIX 500, 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji Aciclovirum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, pielęgniarce lub far maceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest ACIX
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku ACIX
3. Jak stosować ACIX
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać ACIX
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest ACIX
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji ACIX
syntetyczny lek przeciwwirusowy, który hamuje namnażanie wirusów typu herpes, w tym Herpes simplex (HSV) typu 1 i 2, wirusa Varicella-zoster (VZV), wirusa Epsteina-Barr (EBV) i wirusa cytomegalii (CMV).
Wskazania do stosowania leku ACIX • Opryszczkowe zapalenie mózgu. • Ciężkie pierwotne zakażenia wirusem opryszczki (Herpes simplex) narządów płciowych. • Ospa wietrzna, półpasiec (zakażenia wirusem Varicella-zoster) • Zakażenia skóry i błon śluzowych, wywołane wirusem opryszczki u osób z wrodzonym upośledzeniem odporności lub z wtórnymi zaburzeniami odporności podczas leczenia immunosupresyjnego lub cytostatycznego. • Zapobieganie zakażeniom wirusem opryszczki pospolitej u osób ze zmniejszoną odpornością, np. podczas intensywnego leczenia immunosupresyjnego. • Zakażenie wirusem opryszczki u noworodków.
2. Informacje ważn e przed zastosowaniem leku ACIX
Kiedy nie stosować leku ACIX • Jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir, walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Prze d rozpoczęciem stos owania leku ACIX należy omówić to z lekarzem.
• Konieczne jest przyjm owanie przez pacjenta dużej ilości płynów w celu utrzymania właściwego nawodnienia organizmu. • U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów w podeszłym wieku może być konieczna modyfikacja dawki leku ze względu na możliwość gromadzenia acyklowiru w organizmie. • U pacjentów otrzymujących dożylnie duże dawki acyklowiru lekarz zaleci kontrolne badania czynności nerek , zwłaszcza u pacjentów odwodnionych lub z zaburzeniami czynności nerek. • Długotrwałe lub wielokrotne stosowanie acyklowiru u pacjentów ze znacznie zmniejszoną odpornością może powodować wyselekcjonowanie szczepów wirusów niewrażliwych na działanie lek u. • Sporządzonego roztworu nie należy przyjmować doustnie ze względu na jego bardzo zasadowy odczyn
ACIX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Acyklowir jest wydalany przez nerki. Jeśli pacjent otrzymuje dożylnie acyklowir razem z lek ami, które wydalane są w taki sam sposób, może zwiększyć się w surowicy stężenie jednego lub obu tych leków. Lekarz będzie uważnie kontrolował stan pacjenta. • Probenecyd i cymetydyna zmniejszają wydalanie acyklowiru przez nerki, ale zmiana jego dawkowania nie jest konieczna. • Podczas jednoczesnego podawania acyklowiru i mykofenolanu mofetylu (leku stosowanego w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu) zwiększa się całkowity wpływ tych leków na organizm pacjenta. • Acyklowir podawany dożylnie w dużej dawce może zwiększyć toksyczność jednocześnie stosowanego litu . • Podczas podawania dożylnego acyklowiru i jednoczesnego stosowania leków wpływających na czynność nerek (takich jak cyklosporyna i takrolimus) konieczne jest zachowanie ostrożności. Lekarz zaleci kontrol ne badania czynności nerek u pacjenta. • Podczas jednoczesnego stosowania acyklowiru i teofiliny lekarz będzie kontrolować stężenie teofiliny we krwi pacjenta.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjenka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lek można podawać w okresie ciąży jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza oczekiwane korzyści ze stosowania acyklowiru przewyższają zagrożenia dla płodu.
Acyklowir przenika do mleka kobiecego. Zaleca się ostrożność podczas stosowania acyklowiru u kobiet karmiących piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Acyklowir w postaci infuzji dożylnych podawany jest na ogół pacjentom leżącym w szpitalu, wię c informacja o wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn nie ma tu zazwyczaj zastosowania. Ponadto nie ma badań, które oceniałyby wpływ acyklowiru na wykonywanie tych czynności.
ACIX zawiera sód Lek zawiera 48,8 mg sodu (głów nego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce . Odpowiada to 2,4% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek może być rozcieńczany w 0,9% roztworze NaCl. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta stosowanego rozcie ńcza lnik a.
3. Jak stosować ACIX
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawka acyklowiru w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest taka sama dla wszystkich pacjentów. Dawkę acyklowiru dla dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat przelicza się na powierzchnię ciała w celu uniknięcia podania za małych dawek. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek lek podaje się trzy razy na dobę, co 8 godzin.
Niżej przedstawiono zalecane dawkowanie .
Tabela 1. Dorośli, dzieci w wieku powyżej 12 lat, niemowlęta w wieku poniżej 3 miesięcy i noworodki
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych 5 15 5* Półpasiec 5 15 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu 10 30 10 Opryszczka noworodków 10 30 10
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 5 15 5* Ospa wietrzna 10 30 5* Półpasiec 10 30 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, lek może być podaw any dłużej.
Tabela 2. Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych 250 750 5* Półpasiec 250 750 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu 500 1500 10
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 250 750 5* Ospa wietrzna 500 1500 5* Półpasiec 500 1500 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, lek może być podawany dłużej.
Dawkowanie u pacjentów z z aburzeniami czynności nerek Dawka acyklowiru zależy od stopnia zaburzenia czynności nerek. Ważne jest właściwe nawodnienie organizmu pacjenta.
Tabela 3. Dawk owan ie u osób dorosłych i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie (ang. continuous ambulatory peritoneal dialysis, CAPD) dawkę zalecaną wyżej (5 lub 10 mg/kg mc.) należy zmniejszyć o połowę i podawać co U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (5 lub cyklu dializy.
Tabela 4. Dawk owan ie u niemowląt i dzieci z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) należy podawać co 12 godzin. 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) należy podawać co 24 godziny. 2
U pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
lub 20 mg/kg mc.) należy zmniejszyć o połowę i podawać co U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
zmniejszyć o połowę i podawać co 24 godziny i po cyklu dializy.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku bardziej prawdopodobne jest wystąpienie niewydolności nerek, zaleca się u nich dokładne monitorowanie czynności nerek. W razie konieczności dawkę leku ACIX
Podczas stosowania dużych dawek acyklowiru (np. w trakcie leczenia opryszczkowego zapalenia mózgu), należy kontrolować czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów przyjmujących małe ilości płynów.
Sposób sporządzania roztworu do infuzji i sposób podawania − patrz punkt „Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego”.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ACIX Przedawkowanie acyklowiru podanego dożylnie powoduje zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi i następnie niewydolność nerek. Opisywano także objawy ze strony układu nerwowego, jak dezorientację, omamy, pobudzenie, drgawki, śpiączkę. Hemodializa w znacznym stopniu usuwa acyklowir z krwi i może być rozważana jako metoda postępowania w przypadku przedawkowania.
Pominięcie zastosowania leku ACIX Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten
Częstość wymienionych działań niepożądanych jest jedynie przybliżona, gdyż w większości przypadków dokładne dane nie są dostępne. Ponadto częstość działań niepożądanych może różnić się zależnie od wskazań.
Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób): zapalenie żyły, nudności i wymioty, świąd, wysypka, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy (szybkie zwiększenie steżenia mocznika i kreatyniny we krwi może być związane z maksymalnym stężeniem leku w osoczu i stanem nawodnienia pacjenta, dlatego leku nie należy podawać we wstrzyknięciu dożylnym, ale przez co najmniej 60 minut w powolnej infuzji dożylnej).
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): niedokrwistość (zmniejszona liczba krwinek czerwonych), małopłytkowość (zmniejszona liczba płytek krwi), leukopenia (zmniejszona liczba krwinek białych).
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): reakcje anafilaktyczne (ciężkie reakcje nadwrażliwości), ból głowy, zawroty głowy, pobudzenie, splątanie, drżenie, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia (niezapalne zmiany w mózgu), śpiączka, duszność, biegunka, ból brzucha, przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny, żółtaczka, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, zaburzenia czynności nerek [ustępujące szybko po uzupełnieniu płynów i (lu b) zmniejszeniu dawki leku albo po jego odstawieniu], ból nerek, w pojedynczych przypadkach ostra niewydolność nerek, uczucie zmęczenia, gorączka, miejscowe stany zapalne. W przypadku nieprawidłowego podania leku poza naczynie mogą wystąpić ciężkie miejscowe stany zapalne, prowadzące czasami do martwicy tkanek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać ACIX
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. • Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. • Sporządzony roztwór do infuzji należy przechowywać do 48 godzin w temperaturze poniżej 25ºC. Nie zamrażać. • Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP . Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. • Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa . Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera ACIX Substancją czynną leku jest acyklowir.
Jak wygląda ACIX i co zawiera opakowanie Opakowanie zawiera 10 fiolek umieszczonych na tacce z polistyrenu, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Roztwór do infuzji należy sporządzać z zachowaniem zasad asepty ki, bezpośrednio przed użyciem. Do rozpuszczania produktu i pobierania z fiolki stężonego roztworu zaleca się stosowanie igieł o średnicy do 0,8 mm.
Zawartość fiolki rozpuścić przez dodanie 20 ml wody do wstrzykiwań lub 0,9% roztworu chlorku sodu. Otrzymany stężony roztwór lub jego część natychmiast rozcieńczyć (jednorazowo przynajmniej żadnych dodatkowych składników.
Roztw ór lek u ACIX 500 sporządzony zgodnie z zaleceniami zachowuje stabilność do 48 godzin w temperaturze poniżej 25ºC.
Nie stosować roztworu, w którym przed rozpoczęciem lub w trakcie infuzji pojawi się zmętnienie lub wytrącą się kryształki. Niewykorzystaną część suchej substancji lub roztworu należy wyrzucić.
Sposób podawania Sporządzony roztwór do infuzji należy podawać w powolnej infuzji dożylnej przez co najmniej
Jeżeli ACIX
(25 mg/ml).
Uwaga: pH stężonego roztworu leku ACIX wynosi około 11. Nie podawać doustnie.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ACIX 500, 500 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Opryszczkowe zapalenie mózgu. Ciężkie pierwotne zakażenia wirusem opryszczki (Herpes simplex) narządów płciowych. Ospa wietrzna, półpasiec (zakażenia wirusem Varicella-zoster). Zakażenia skór y i błon śluzowych, wywołane wirusem opryszczki u osób z wrodzonym upośledzeniem odporności lub z wtórnymi zaburzeniami odporności podczas leczenia immunosupresyjnego lub cytostatycznego. Zapobieganie zakażeniom wirusem opryszczki pospolitej u osób ze zmniejszoną odpornością, np. podczas intensywnego leczenia immunosupresyjnego. Zakażenie wirusem opryszczki u noworodków.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Dawka acyklowiru w przeliczeniu na kilogram masy ciała jest taka sama dla wszystkich pacjentów. Dawkę acyklowiru dla dzieci w wieku od 3 miesi ęcy do 12 lat przelicza się na powierzchnię ciała w celu uniknięcia podania za małych dawek. U pacjent ów z prawidłową czynnością nerek lek podaje się trzy razy na dobę, co 8 godzin.
Niżej przedstawiono zaleca ne dawkowanie.
Tabela 1. Dorośli, dzieci w wieku powyżej 12 lat, niemowlęta w wieku poniżej 3 miesięcy i noworodki.
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych Półpasiec 5 15 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu
Opryszczka noworodków 10 30 10
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/kg mc.) Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/kg mc.) Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 5 15 5* Ospa wietrzna 10 30 5* Półpasiec 10 30 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, produkt leczniczy może być podawany dłużej.
Tabela 2. Dzieci w wieku od 3 miesięcy do 12 lat
a) Pacjenci z prawidłową odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Pierwotna opryszczka narządów płciowych Półpasiec 250 750 5* Opryszczkowe zapalenie mózgu
b) Pacjenci ze zmniejszoną odpornością
Wskazania Dawka pojedyncza acyklowiru (mg/m 2
Dawka dobowa u osób z prawidłową czynnością nerek (mg/m 2
Średni czas leczenia (dni) Opryszczka 250 750 5* Ospa wietrzna 500 1500 5* Półpasiec 500 1500 5*
* W pojedynczych przypadkach, w zależności od rodzaju i czasu trwania choroby, produkt leczniczy może być podawany dłużej.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek Acyklowir podawany dożylnie w postaci infuzji należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy utrzymywać właściwe nawodnienie organizmu pacjenta.
Tabela 3. Dawk owan ie u osób dorosłych i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie (ang. continuous ambulatory peritoneal dialysis, CAPD) dawkę
zalecaną wyżej (5 lub 10 mg/kg mc.) należy zmniejszyć o połowę i podawać co 24 godziny. U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (5 lub i po cyklu dializy.
Tabe la 4. Dawk owan ie u niemowląt i dzieci z zaburzeniami czynności nerek
Klirens kreatyniny Dawkowanie 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) należy podawać co 12 godzin. 2
Dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
mc.) n ależy podawać co 24 godziny. 2
U pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
godziny. U pacjentów poddawanych hemodializie dawkę zalecaną wyżej (250 lub 500 mg/m 2
połowę i podawać co 24 godziny i po cyklu dializy.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku Ponie waż u pacjentów w podeszłym wieku bardziej prawdopodobne jest wystąpienie niewydolności nerek, zaleca się u nich dokładne monitorowanie czynności nerek. W razie konieczności dawkę produktu ACIX należy modyfikować zgodnie z tabelą 3. Należy utrzymywać właściwe nawodnienie organizmu pacjenta.
Podczas stosowania dużych dawek acyklowiru (np. w trakcie leczenia opryszczkowego zapalenia mózgu) należy kontrolować czynność nerek , zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów przyjmujących małe ilości płynów.
Sposób podawania Sporządzony roztwór do infuzji należy podawać w powolnej infuzji dożylnej przez co najmniej Jeżeli ACIX 500 podaje się za pomocą pompy infuzyjnej, stężenie acyklowiru powinno wynosić 2,5% (25 mg/ml).
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na acyklowir, walacyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Należy utrzymywać właściwe nawodnienie organizmu pacjenta.
Produkt leczniczy w postaci infuzji dożylnej należy podawać przez 1 godzinę w celu uniknięcia wytrącaniu się acyklowiru w nerkach. Należy unikać szybkiego podawania produktu leczniczego ani nie podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus).
Ryzyko zaburzeń czynności nerek zwiększa się podczas stosowania innych leków nefrotoksycznych. Konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas podawania dożylnej postaci acyklowiru jednocześnie z innymi lekami nefrotoksycznymi.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów w podeszłym wieku Acyklowir usuwany jest przez nerki, dlatego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest zmniejszenie dawki (patrz punkt 4.2). U pacjentów w podeszłym wieku czynność nerek może być osłabiona, dlatego należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki w tej grupie wiekowej. Ze względu na zwiększone ryzyko neurologicznych działań niepożądanych, u pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy uważnie kontro lować, czy nie występują objawy wskazujące na takie działanie acyklowiru. W odnotowanych przypadkach reakcje te ustępowały na ogół po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.8).
Długotrwałe lub wielokrotne stosowanie acyklowiru u niektórych pacjentów ze zn acznie zmniejszoną odpornością może powodować wyselekcjonowanie szczepów wirusa o zmniejszonej wrażliwości, mogących nie reagować na dalsze leczenie acyklowirem (patrz punkt 5.1).
U pacjentów otrzymujących w infuzji dożylnej duże dawki acyklowiru (np. w leczeniu opryszczkowego zapalenia mózgu) należy szczególnie uważnie kontrolować czynność nerek. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów odwodnionych lub mających jakiekolwiek zaburzenia czynności nerek.
Wartość pH sporządzonego roztworu do infuzji wynosi około 11,0 i dlatego nie należy go podawać doustnie.
Produkt leczniczy nie zawiera środków konserwujących. Roztwór należy sporządzać w warunkach aseptycznych, bezpośrednio przed użyciem.
Produkt leczniczy zawiera sód (patrz punkt 2). Produkt leczniczy zawiera 48,8 mg sodu na fiol kę, co odpowiada 2,4% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Produkt może być rozcieńczany w 0,9% roztworze NaCl (patrz punkt 6.6). Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozcieńczalnika.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Acyk lowir jest wydalany głównie w postaci niezmienionej, w moczu, w wyniku aktywnego wydzielania w kanalikach nerkowych. Każdy stosowany jednocześnie lek, który współzawodniczy o ten mechanizm, może zwiększyć stężenie acyklowiru w osoczu.
Probenecyd i cymetydyna zwięk szają w tym mechanizmie wartość AUC acyklowiru i zmniejszają jego wydalanie nerkowe. Ze względu na szeroki przedział terapeutyczny acyklowiru zmiana dawkowania nie jest jednak konieczna.
U pacjentów otrzymujących dożylnie acyklowir należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leków, które współzawodniczą z acyklowirem o mechanizm wydalania, ze względu na możliwość zwiększenia się stężenia w surowicy jednego lub obu leków (lub ich metabolitów). Jednoczesne podawanie acyklowiru i mykofenolanu mofetylu (leku immunosupresyjnego stosowanego u pacjentów po przeszczepieniu narządu) prowadzi do zwiększenia wartości AUC acyklowiru i nie czyn nego metabolitu mykofenolanu mofetylu.
Podczas jednoczesnego stosowania litu i dużej dawki podawanego dożylnie acyklowiru należy kontrolować stężenie litu w surowicy ze względu na ryzyko jego toksyczności.
Należy zachować ostrożność i kontrolować czynność nerek podczas jednoczesnego stosowania dożylnie acyklowiru i podawania leków wpływających na czynność nerek (takich jak cyklosporyna i takrolimus).
Badanie z udziałem pięciu mężczyzn wskazuje, że jednoczesne stosowanie acyklowiru zwiększa o około 50% wartość AUC podawanej ogólnie teofiliny. Zaleca się oznaczanie stężenia teofiliny w osoczu podczas leczenia skojarzonego z acyklowirem.
4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację
Ciąża Stosowanie acyklowiru można rozważać jedynie w przypadku, gdy oczekiwane korzyści stosowania leku u matki przewyższają możliwość wystąpienia zagrożeń u płodu.
Rejestry ciąż z okresu po wprowadzeniu acyklowiru do obrotu przedstawiają dane dotyczące kobiet, które w okresie ciąży otrzymywały acyklowir w jakiejkolwiek postac i farmaceutycznej. Dane te nie wskazują na większą liczb ę wad wrodzonych niż w ogólnej populacji. Nie wykazano również, aby któraś z wad wrodzonych była swoista dla acyklowiru ani nie wykazano żadnej spójności w odniesieniu do ich wspólnej przyczyny. Patr z również „Działanie teratogenne” w punkcie 5.3.
Karmienie piersią Po doustnym podaniu acyklowiru w dawce 200 mg pięć razy na dobę stężenie lek u w mleku kobiecym było od 0,6 do 4,1-krotnie większe niż stężenie w osoczu. Takie stężenie w mleku matki mogłob y spowodować przyjmowanie acyklowiru przez karmione piersią niemowlę w dawkach do 0,3 mg/kg mc. /dobę. Z tego względu zaleca się ostrożność podczas stosowania acyklowiru u kobiet karmiących piersią.
Płodność Brak informacji dotyczących wpływu acyklowiru na płodność u kobiet.
W badaniu przeprowadzonym z udziałem 20 pacjentów płci męskiej z prawidłową liczbą plemników w nasieniu wykazano, że acyklowir podawany doustnie przez maksymalnie 6 miesięcy w dawkach do
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Acyklowir w postaci infuzji dożylnych podawany jest na ogół pacjentom hospitalizowanym, więc informacja o wpływie produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn nie ma tu zazwyczaj zastosowania. Ponadto nie ma badań, które oceniałyby wpływ acyklowiru na wykonywanie tych czynności.
4.8 Działania niepożądane
Częstość wymienionych działań niepożądanych jest jedynie przybliżona, gdyż w większości przypadków dokładne dane nie są dostepne. Ponadto częstość działań niepożądanych może różnić się zależnie od wskazań.
W ocenie częstości działań niepożądanych zastosowano następującą klasyfikację: bardzo często (≥1/10) , często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezbyt często: zmniejszenie wartości wskaźników hematologicznych (niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia).
Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne.
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego Bardzo rzadko: ból głowy, zawroty głowy, stan pobudzenia, splątanie, drżenie, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy, objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka.
Objawy te są na ogół przemijające i zwykle stwierdzane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub z innymi sprzyjającymi czynnikami (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia naczyniowe Często: zapalenie żyły.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko: duszność.
Zaburzenia żołądka i jelit Często: nudności, wymioty. Bardzo rzadko: biegunka, ból brzucha.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Często: przemijające zwięk szenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi. Bardzo rzadko: przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny, żółtaczka, zapalenie wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: świąd, pokrzywka, wysypka (w tym nadwrażliwość na światło). Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często: zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy.
Uważa się, że szybkie zwiększenie steżenia mocznika i kreatyniny we krwi związane jest z maksymalnym stężeniem leku w osoczu i stanem nawodnienia pacjenta. Aby uniknąć takiego działania, sporządzonego roztworu do infuzji n ie należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym, ale w powolnej infuzji dożylnej, podawanej przez co najmniej 60 minut.
Bardzo rzadko: zaburzenia czynności nerek, ostra niewydolność nerek, ból nerek.
Ból nerek może się wiązać z niewydolnością nerek.
Należy odpowiednio nawodnić pacjenta. Zaburzenia czynności nerek ustępują zazwyczaj szybko po uzupeł nieniu płynów u pacjenta i (lub) zmniejszeniu dawki produktu albo jego odstawieniu. W pojedynczych przypadkach może dojść do ostrej niewydolności nerek.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo rzadko: uczucie zmęczenia, gorączka, miejscowe stany zapalne.
Ciężkie miejscowe stany zapalne, prowadzące czasami do martwicy tkanek , mogą wystąpić na skutek nieprawidłowego podania acyklowiru poza naczy nie.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
+ 48 22 49-21-301, fax: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe Przedawkowanie acyklowiru podanego dożylnie powoduje zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, azotu mocznikowego we krwi i następnie niewydolność nerek. Opisywano także objawy ze strony układu nerwowego, w tym splątanie, omamy, pobudzenie, drgawki, śpiączkę.
Postępowanie Pacjentów należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy zatrucia. Hemodializa w zn acznym stopniu usuwa acyklowir z krwi i może być rozważana jako metoda postępowania w przypadku wystąpienia objawów przedawkowania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwwirusowe do stosowania ogól nego; l eki działające bezpośrednio na wirusy; nukleozydy i nukleotydy, z wyjątkiem inhibitorów odwrotnej transkryptazy. Kod ATC: J05AB01
Acyklowir jest syntetycznym analogiem nukleozydu purynowego, który in vitro i in vivo hamuje namnażanie wirusów typu herpes, w tym Herpes simplex (HSV) typu 1 i 2, wirusa Varicella-zoster (VZV), wirusa Epsteina-Barr (EBV) i wirusa cytomegalii (CMV). W kulturach komórkowych acyklowir wykazuje najsilniejsze działanie przeciwwirusowe na wirusa HSV-1, a następnie (według malejącej aktywności) na HSV-2, VZV, EBV i CMV. Hamujące działanie acyklowiru na H SV-1, HSV-2, VZV i EBV jest wysoce wybiórcze. Acyklowir nie jest substratem enzymu kinazy tymidynowej (TK) w zdrowych, niezakażonych komórkach, dlatego jego toksyc zność dla komórek ssaków jest mała. Jednak TK pochodzenia wirusowego, kodowana przez HSV, VZV i EBV, przekształca acyklowir do monofosforanu acyklowiru, analogu nukleozydu, a enzymy komórkowe przekształcają go do difosforanu i wreszcie do trifosforanu. Trifosforan acyklowiru stanowi substrat wirusowej polimerazy DNA, jest przez nią wbudowywany w wirusowy DNA, hamuje jego replikację i w konsekwencji powoduje przerwanie syntezy łańcucha DNA. Proces ten ogranicza replikację wirusa.
U pacjentów ze znacznie zmniejszon ą odpornością, długotrwałe lub powtarzane leczenie acyklowirem może prowadzić do selekcji szczepów wirusa o zmniejszonej wrażliwości. Tym samym, ci pacjenci mogą nie reagować na dalsze leczenie acyklowirem.
Większość wyizolowanych szczepów wirusów o zmniejszonej wrażliwości na acyklowir wykazywało deficyt kinazy tymidynowej. W części szczepów stwierdzono zmiany kinazy tymidynowej lub zmiany polimerazy DNA. Poddawanie in vitro wirusa HSV działaniu acyklowiru prowadzi także do powstania szczepów o zmniejsz onej wrażliwości. Związki pomiędzy wrażliwością izolowanych wirusów HSV określoną in vitro, a działaniem leczniczym acyklowiru są jak dotychczas niewyjaśnione.
Zakres działania in vitro Bardzo wrażliwe: wirus opryszczki pospolitej typu 1 i 2, wirus ospy wietrznej i półpaśca. Wrażliwe: wirus Epsteina-Barr. Częściowo wrażliwe i oporne: wirus cytomegalii. Oporne: wirusy RNA, adenowirusy, pokswirusy.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
U osób dorosłych okres półtrwania acyklowiru po podaniu dożylnym wynosi około 2,9 godziny. Większość leku wydalana jest przez nerki w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy acyklowiru jest znacznie większy niż klirens kreatyniny, co wskazuje, że w wydalaniu leku, obok przesączania kłębuszkowego, bierze udział wydzielanie kanalikowe. Jedynym istotnym metabolitem acyklowiru jest 9-karboksymetoksymetyloguanina, która stanowi od 10 do 15% dawki wydalanej w mocz u. Podanie 1 g probenecydu na 60 minut przed podaniem acyklowiru wydłuża okres półtrwania acyklowiru o 18% i zwiększa wartość AUC o 40%. Średnie najw iększe stężenia w stanie stacjonarnym (C ssmax ) po jednogodzinnej infuzji acyklowiru w dawce 2,5 mg/kg mc., 5 mg/kg mc. i 10 mg/kg mc. wynosiły, odpowiednio, 22,7 μmol/l (5,1 μg/ml), 43,6 μmol/l (9,8 μg/ml) i 92 μmol/l (20,7 μg/ ml). Wartości (C ssmin ) po 7 godzinach wynosiły, odpowiednio, 2,2 μmol/l (0,5 μg/ml), 3,1 μmol/l (0,7 μg/ml) i 10,2 μmol/l (2,3 μg/ml). U dzieci w wieku powyżej 1 roku obserwowano podobne wartości (C ssmax ) i (C ssmin ), gdy dawkę 2
2
U noworodków i niemowląt do 3 miesiąca życia leczon ych acyklowirem w dawce 10 mg/kg mc. podawanym w jednogodzinnych infuzjach co 8 godzin, wartość (C ssmax ) wynosiła 61,2 μmol/l (13,8 μg/ml), a (C ssmin ) 10,1 μmol/l (2,3 μg/ml). Okres półtrwania w osoczu wyniósł u tych pacjentów 3,8 godziny.
U pacjentów w podeszłym wieku całkowity klirens ustrojowy acyklowiru zmniejsza się z wiekiem i jest związany ze zmniejszeniem klirensu kreatyniny, choć zmiany w okresie półtrwania leku w osoczu są niewielkie.
U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek średni okres półtrwania wynosi 19,5 godziny, a podczas hemodializy 5,7 godziny. Dializa zmniejsza ilość acyklowiru w osoczu o około 60%.
W badaniu klinicznym z udziałem 7 chorobliwie otyłych kobiet, którym podawano dożylnie acyklowir w dawce dostosowanej do ich masy ciała, stężenie acyklowiru w osoczu było dwukrotnie większe niż u 5 pacjentek o prawidłowej masie ciała.
Stężenie acyklowiru w płynie mózgowo-rdzen iowym stanowi około 50% stężenia w osoczu. Acyklowir wiąże się w niewielkim stopniu z białkami osocza (od 9 do 33%), dlatego mało prawdopodobne są interakcje związane z wypieraniem acyklowiru przez inne leki z miejsc wiązania.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Genotoksyczność i rakotwórczość Wyniki szeregu badań in vitro i in vivo wsk azują, że acyklowir nie stanowi zagrożenia genetycznego dla człowieka. W dł ugotrwałych badaniach na szczurach i myszach nie stwierdzono działania rakotwórczego acykl owiru.
Działanie teratogenne W uznanych międzynarodowo standardowych testach ogólnoustrojowe podanie acyklowiru nie powodowało działania embriotoksycznego czy teratogennego u królików, szczurów i myszy. W niestandardowych badaniach na szczurach wyst ąpieni e wad płodów obserwowano jedynie po podaniu podskórnym acyklowiru w tak dużych dawkach, że były toksyczne dla matek. Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest znane.
Wpływ na płodność Po podaniu szczurom i psom acyklowiru w dawkach znacznie przekraczających dawki terapeutyczne, obserwowano przemijające w znacznym stopniu działania niepożądane na spermatogenezę związaną z ogólną toksycznością. Brak wpływu acyklowiru podanego doustnie na płodność wykazano w badaniu obejmującym dwa pokolenia myszy.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Nie zawiera.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie należy mieszać roztworu acyklowiru z kwasowymi lub buforowanymi roztworami do infuzji.
6.3 Okres ważności
Sporządzony roztwór do infuzji: przechowywać do 48 godzin w temperaturze poniżej 25 ºC. Nie zamrażać.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Warunki przechowywania sporządzonego roztworu do infuzji, patrz punkt 6.3.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Fiolki z bezbarwnego szkła zamykane gumowymi korkami oraz kapslami aluminiowymi i dyskami z polipropylenu, na tacce z polistyrenu, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 10 fiolek.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaRoztwór do infuzji należy sporządzać w warunkach aseptycznych, bezpośrednio przed użyciem. Do rozpuszczania produktu i pobierania z fiolki stężonego roztworu zaleca się stosowanie igieł o śred nicy do 0,8 mm.
Zawartość fiolki rozpuścić przez dodanie 20 ml wody do wstrzykiwań lub 0,9% roztworu chlorku sodu. Otrzymany stężony roztwór lub jego część natychmiast rozcieńczyć (jednorazowo przynajmniej żadnych dodatkowych składników.
Nie stosować roztworu, w którym przed rozpoczęciem lub w trakcie infuzji pojawi się zmętnienie lub wytrącą się kryształki. Niewykorzystaną część suchej substancji lub roztworu nale ży wyrzucić.
Uwaga : pH stężonego roztworu produktu ACIX wynosi około 11. Nie podawać doustnie.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
8. NUMER POZWOLENIA N A DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 8681
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16 marca 2001 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia : 11 grudnia 2008 r.