Minirin

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Minirin, 4 mikrogramy/ml, roztwór do wstrzykiwań
Desmopressini acetas
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić, innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest Minirin i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Minirin

3. Jak stosować Minirin

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Minirin

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Minirin i w jakim celu się go stosuje

Minirin zawiera desmopresynę działającą podobnie do naturalnego hormonu przysadki mózgowej – argininowazopresyny. Minirin roztwór do wstrzykiwań stosowany jest: - do leczenia moczówki prostej ośrodkowej - do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki - do zapewnienia hemostazy w przypadku niewielkich zabiegów chirurgicznych oraz przed wykonaniem inwazyjnej diagnostyki u chorych z łagodną postacią hemofilii A i łagodną postacią choroby von Willebranda. W wyjątkowych przypadkach lek może być stosowany u chorych z umiarkowaną postacią choroby von Willebranda.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Minirin

Kiedy nie stosować leku Minirin - jeśli pacjent ma uczulenie na desmopresynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6), - jeśli u pacjenta występuje nawykowa lub psychogenna polidypsja (z ilością wydalanego moczu przekraczającą 40 ml/kg/24 godziny), - jeśli u pacjenta występuje niestabilna choroba wieńcowa, rozpoznana lub podejrzewana niewydolność serca, inna choroba wymagająca leczenia lekami moczopędnymi, - jeśli u pacjenta stwierdza się hiponatremię, czyli niskie stężenie sodu w surowicy krwi, - jeśli u pacjenta występuje zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego - jeśli u pacjenta występuje choroba von Willebranda typu II B.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Minirin należy omówić to z lekarzem.
Leczenie bez jednoczesnego zmniejszenia spożycia płynów może prowadzić do zatrzymania płynów i (lub) hiponatremii z występowaniem lub bez występowania objawów.

Dodatkowo, w odniesieniu do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki: Spożycie płynów musi być ograniczone do najwyżej 0,5 litra w celu ugaszenia pragnienia, w czasie od Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki u dzieci w wieku poniżej 1 roku należy wykonywać wyłącznie w szpitalu pod ścisłą kontrolą lekarską.
Dodatkowo, w odniesieniu do wskazań związanych z zapewnieniem hemostazy: Dla zapobieżenia przeładowaniu płynami szczegółowej kontroli należy poddać pacjentów wymagających leczenia środkami moczopędnymi.
Specjalną uwagę należy zwracać na ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii. Podaż płynów należy ograniczyć do niezbędnego minimum i regularnie kontrolować masę ciała pacjenta. W przypadku stopniowego wzrostu masy ciała pacjenta, zmniejszenia stężenia sodu w surowicy krwi do wartości poniżej 130 mmol/l lub zmniejszenia osmolalności osocza do wartości poniżej 270 mOsm/kg masy ciała, należy drastycznie ograniczyć podaż płynów i przerwać podawanie leku.
Minirin nie skraca wydłużonego czasu krwawienia u pacjentów z małopłytkowością.
Środki ostrożności:
Przed rozpoczęciem leczenia moczówki prostej ośrodkowej należy wykluczyć ciężkie zaburzenia czynności pęcherza moczowego i przeszkodę podpęcherzową.
Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których istnieje ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.
U dzieci, osób w podeszłym wieku i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istnieje większe ryzyko wystąpienia hiponatremii.
Szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku, gdy desmopresyna jest podawana w skojarzeniu z innymi lekami wpływającymi na równowagę wodno-elektrolitową. U pacjentów leczonych długotrwale innymi lekami wpływającymi na równowagę wodno-elektrolitową lek Minirin należy podawać po potwierdzeniu normalnego stężenia sodu.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min.).
Z uwagi na zgłaszane po wprowadzeniu leku Minirin roztwór do wstrzykiwań do obrotu przypadki zakrzepicy żył głębokich, udaru mózgu, zaburzeń naczyniowo-mózgowych (udar), zakrzepicy mózgowej, zawału serca, dusznicy bolesnej i bólu w klatce piersiowej, należy je rozważyć przed zastosowaniem leku Minirin roztwór do wstrzykiwań u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z czynnikami ryzyka zakrzepicy, przebytą zakrzepicą, trombofilią i chorobą sercowo-naczyniową.
Jeśli w trakcie leczenia dochodzi do wystąpienia ostrych chorób z zaburzeniami wodno-elektrolitowymi (takich jak uogólnione zakażenie, choroby przebiegające z gorączką, zapalenie żołądka i jelit) lub nadmiernego krwawienia, leczenie należy przerwać lub ostrożnie dostosować oraz dokładnie kontrolować równowagę wodno-elektrolitową.
Minirin a inne leki Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Minirin. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować lekarza o przyjmowaniu: - opioidów, - trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, - selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, - chloropromazyny, - karbamazepiny,
- niesteroidowych leków przeciwzapalnych, - leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika. Wymienione wyżej leki mogą prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub hiponatremii.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Desmopresyna przenika do mleka kobiecego.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Minirin nie wpływa na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwanie maszyn.
Minirin zawiera sód Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować Minirin

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Stosowanie leku Minirin w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej: Minirin roztwór do wstrzykiwań podaje się w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej lub donosowej postaci leku. Dawkę ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta po określeniu wpływu leku na diurezę i osmolalność moczu. Zwykle dawka wynosi od 1 do 4 mikrogramów (0,25-1 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych.
Stosowanie leku Minirin do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki Do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki zaleca się następujące, jednokrotne dawki podawane domięśniowo lub podskórnie: 4 mikrogramy (1 ml).
Mocz oddany w ciągu pierwszej godziny po podaniu leku Minirin wyklucza się z testu. Przez następne podaży płynów.
Stosowanie leku Minirin w celu zapewnienia hemostazy Dawkę 0,3 mikrograma/kg masy ciała podaje się podskórnie lub rozcieńczoną w 50-100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu we wlewie dożylnym przez 15-30 minut.
W przypadku uzyskania pozytywnego efektu, dawkę można powtórzyć 1 lub 2 razy w odstępach co 6-12 godzin. Dalsze ponawianie dawki może skutkować słabszym efektem terapeutycznym.
Jeśli wlew dożylny leku Minirin nie prowadzi do oczekiwanego wzrostu aktywności czynnika VIII C w osoczu, leczenie może być uzupełnione przetoczeniem koncentratu czynnika VIII.
Kontrola podczas leczenia Podczas leczenia lekiem Minirin należy regularnie kontrolować aktywność czynnika VIII C. Podczas leczenia lekiem Minirin należy kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.
Stosowanie u dzieci
Stosowanie leku Minirin w leczeniu moczówki prostej ośrodkowej: Dzieci powyżej 1 roku: od 0,1 do 1 mikrograma (0,025-0,25 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych. Dzieci poniżej 1 roku: doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci poniżej 1 roku jest ograniczone; opisy przypadków wskazują, że dawka początkowa powinna wynosić 0,05 mikrograma (0,0125 ml), a następne dawki powinny być ustalane w zależności od wielkości diurezy i stężenia elektrolitów.

Stosowanie leku Minirin do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki Dzieci powyżej 1 roku: od 1 do 2 mikrogramów (0,25-0,5 ml) w postaci pojedynczej dawki Dzieci poniżej 1 roku: 0,4 mikrograma (0,1 ml) w postaci pojedynczej dawki
U dzieci, do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki zaleca się stosowanie głównie leku Minirin w postaci donosowej.
Mocz oddany w ciągu pierwszej godziny po podaniu leku Minirin wyklucza się z testu. Przez następne podaży płynów.
Stosowanie leku Minirin w celu zapewnienia hemostazy Tak jak u dorosłych
Zwykle lek podaje się dożylnie, ale jeśli zachodzi konieczność, może być także podawany domięśniowo lub podskórnie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Minirin Przedawkowanie leku Minirin może prowadzić do zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii. Leczenie hiponatremii powinno być indywidualne. Ogólnie zaleca się odstawienie leku, ograniczenie podaży płynów i leczenie objawów, o ile zachodzi taka potrzeba.
Pominięcie zastosowania leku Minirin Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Minirin W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Następujące, częste działania niepożądane mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów:  ból głowy  tachykardia  uderzenia gorąca z zaczerwienieniem  niedociśnienie  ból brzucha  nudności  uczucie zmęczenia
Następujące, rzadkie działania niepożądane mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów:  zawroty głowy
Następujące, bardzo rzadkie działania niepożądane mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów  hiponatremia
Oprócz wyżej wymienionych, obserwowano po dopuszczeniu leku do obrotu nastepujące działania niepożądane, których częstość występowania jest nieznana:  reakcje nadwrażliwości, w tym reakcja anafilaktyczna i inne ciężkie stany alergiczne  zatrucie wodne  zwiększenie masy ciała  stan splątania  śpiączka
 utrata świadomości  encefalopatia hiponatremiczna  obrzęk mózgu  drgawki  zawał mięśnia sercowego  dusznica bolesna  ból w klatce piersiowej  zakrzepica żył głębokich  incydent i zaburzenie naczyniowo-mózgowe (udar)  zakrzepica naczyń mózgowych  nadciśnienie tętnicze  duszność  zatorowość płucna  wymioty  wysypka plamisto-grudkowa, wysypka rumieniowa, wysypka plamista, wysypka  pokrzywka  rumień  świąd  uogólnione lub miejscowe obrzęki (obwodowe, twarzy)  reakcje w miejscu wstrzyknięcia/infuzji, w tym swędzenie, ból, wynaczynienie, rumień, zasinienie i guzki  dreszcze  złe samopoczucie
Leczenie desmopresyną bez równoczesnego ograniczenia spożycia płynów może prowadzić do nadmiernego zatrzymania wody w organizmie lub hiponatremii, co objawia się bólem głowy, nudnościami, wymiotami, zmniejszeniem stężenia sodu w surowicy, zwiększeniem masy ciała lub, w ciężkich przypadkach, drgawkami.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: +48 22 49 21 301, Fax: +48 22 49 21 309, e-mail: [email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Minirin

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w lodówce (2C - 8C).
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i etykiecie ampułki po napisie EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Minirin - Substancją czynną leku jest desmopresyny octan - Pozostałe składniki to: sodu chlorek, kwas solny do ustalenia pH, woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Minirin i co zawiera opakowanie Lek Minirin to przezroczysty, bezbarwny roztwór do wstrzykiwań w ampułkach o pojemności 1 ml. Każde opakowanie zawiera 10 ampułek.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Ferring GmbH Wittland 11 D-24109 Kiel Niemcy
Wytwórca: Ferring GmbH, Wittland 11, P.O. Box 2145, 24109 Kiel, Niemcy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
Ferring Pharmaceuticals Poland Sp. z o.o. ul. Szamocka 8 01-748 Warszawa Tel.: + 48 22 246 06 80, Fax: + 48 22 246 06 81
Data ostatniej aktualizacji ulotki:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Minirin, 4 mikrogramy/ml, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

(Desmopressini acetas), co odpowiada 3,56 mikrogramom desmopresyny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań Przezroczysty, bezbarwny roztwór

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

- Moczówka prosta ośrodkowa - Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki - Zapewnienie hemostazy w przypadku niewielkich zabiegów chirurgicznych oraz przed wykonaniem inwazyjnej diagnostyki u chorych z łagodną postacią hemofilii A i łagodną postacią choroby von Willebranda, u których uzyskano pozytywny efekt działania produktu leczniczego po dawce testowej. W wyjątkowych przypadkach produkt leczniczy można stosować u chorych z umiarkowaną postacią choroby von Willebranda.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Moczówka prosta ośrodkowa: Minirin roztwór do wstrzykiwań podaje się w przypadku, gdy nie można zastosować doustnej lub donosowej postaci produktu leczniczego. Dawkę ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta po określeniu wpływu produktu leczniczego na diurezę i osmolalność moczu.
Zwykle dawka wynosi od 1 do 4 mikrogramów (0,25-1 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych.
Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki: Do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki zaleca się następujące, jednokrotne dawki podawane domięśniowo lub podskórnie: 4 mikrogramy (1 ml).
Mocz oddany w ciągu pierwszej godziny po podaniu produktu leczniczego Minirin wyklucza się z testu. Przez następne 8 godzin należy zebrać dwie próbki moczu i oznaczyć jego osmolalność. Należy przestrzegać ograniczenia podaży płynów, patrz punkt 4.4.
Zapewnienie hemostazy w przypadku niewielkich zabiegów chirurgicznych oraz przed wykonaniem inwazyjnej diagnostyki u chorych z łagodną postacią hemofilii A i łagodną postacią choroby von Willebranda Dawkę 0,3 mikrograma/kg masy ciała podaje się podskórnie lub rozcieńczoną w 50-100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu we wlewie dożylnym przez 15-30 minut. W przypadku uzyskania pozytywnego efektu, dawkę można powtórzyć 1 lub 2 razy w odstępach co 6-12 godzin. Dalsze ponawianie dawki może skutkować słabszym efektem terapeutycznym.
U pacjentów z hemofilią A pożądany wzrost aktywności czynnika VIII C jest oceniany z zastosowaniem takich samych kryteriów, jakie stosowane są podczas leczenia koncentratem czynnika VIII. Jeśli wlew dożylny produktu leczniczego Minirin nie prowadzi do oczekiwanego wzrostu aktywności czynnika VIII C w osoczu, leczenie może być uzupełnione przetoczeniem koncentratu czynnika VIII. Leczenie chorych na hemofilię powinno być prowadzone w porozumieniu z laboratorium hematologicznym.
Oznaczanie czynników krzepnięcia i czasu krwawienia przed podaniem produktu leczniczego Minirin. Po podaniu desmopresyny wyraźnie wzrasta aktywność czynnika VIII C (VIII:C) i stężenie antygenu czynnika von Willebranda (vWF:Ag) w osoczu. Nie jest jednak możliwe ustalenie jakiejkolwiek zależności pomiędzy stężeniem tych czynników w osoczu i czasem krwawienia, zarówno przed jak i po podaniu desmopresyny. Dlatego, jeśli to możliwe, wpływ desmopresyny na czas krwawienia powinien być sprawdzany indywidualnie u każdego pacjenta.
Badanie czasu krwawienia należy wykonywać za pomocą metod standaryzowanych. Oznaczanie czasu krwawienia i osoczowych czynników krzepnięcia powinno być prowadzone we współpracy lub w porozumieniu z laboratorium hematologicznym.
Kontrola podczas leczenia Aktywność czynnika VIII C musi być kontrolowana regularnie, ponieważ w kilku przypadkach stwierdzono, że efekt terapeutyczny zmniejszał się wraz z powtarzanymi dawkami.
Podczas leczenia produktem leczniczym Minirin należy kontrolować ciśnienie tętnicze krwi.
Dawkowanie u specjalnych grup pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Minirin roztwór do wstrzykiwań należy stosować ostrożnie u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek (patrz punkt 5.2).
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie przeprowadzono badań w tej grupie pacjentów.
Dzieci Moczówka prosta ośrodkowa: Dzieci powyżej 1 roku: od 0,1 do 1 mikrograma (0,025-0,25 ml) raz na dobę lub w dwóch dawkach podzielonych. Dzieci poniżej 1 roku: doświadczenie dotyczące stosowania u dzieci poniżej 1 roku jest ograniczone. Opisy przypadków wskazują, że odpowiednią dawką początkową jest 0,05 mikrograma (0,0125 ml). Następne dawki powinny być dostosowywane w zależności od wielkości diurezy i stężenia elektrolitów.
Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki: Dzieci powyżej 1 roku: od 1 do 2 mikrogramów (0,25-0,5 ml) w postaci pojedynczej dawki Dzieci poniżej 1 roku: 0,4 mikrograma (0,1 ml) w postaci pojedynczej dawki
U dzieci, do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki zaleca się stosowanie głównie produktu leczniczego Minirin w postaci donosowej.
Mocz oddany w ciągu pierwszej godziny po podaniu produktu leczniczego Minirin wyklucza się z testu. Przez następne 8 godzin należy zebrać dwie próbki moczu i oznaczyć jego osmolalność. Należy przestrzegać ograniczenia podaży płynów, patrz punkt 4.4.
Zapewnienie hemostazy w przypadku niewielkich zabiegów chirurgicznych oraz przed wykonaniem inwazyjnej diagnostyki u chorych z łagodną postacią hemofilii A i łagodną postacią choroby von Willebranda Tak jak u dorosłych
Sposób podawania Zwykle produkt leczniczy podaje się dożylnie, ale jeśli zachodzi konieczność, może być także podawany domięśniowo lub podskórnie.

4.3 Przeciwwskazania

 nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,  psychogenna lub nawykowa polidypsja, w wyniku której objętość produkowanego moczu przekracza  niewydolność układu krążenia lub inne choroby wymagające podawania leków moczopędnych,  niestabilna choroba wieńcowa w wywiadzie,  hiponatremia,  zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ang. SIADH),  choroba von Willebranda typu II B.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne ostrzeżenia
Kiedy przepisuje się Minirin roztwór do wstrzykiwań, zaleca się utrzymanie równowagi wodno- elektrolitowej. Leczenie bez jednoczesnego zmniejszenia spożycia płynów może prowadzić do zatrzymania płynów i (lub) hiponatremii z występowaniem lub bez występowania objawów podmiotowych i przedmiotowych, patrz punkt 4.8.
Dodatkowo, w odniesieniu do badania zdolności zagęszczania moczu przez nerki: W przypadku stosowania do celów diagnostycznych spożycie płynów musi być ograniczone do najwyżej 0,5 litra w celu ugaszenia pragnienia, w czasie od 1 godziny przed podaniem produktu leczniczego do Badanie zdolności zagęszczania moczu przez nerki u dzieci w wieku poniżej 1 roku należy wykonywać wyłącznie w szpitalu pod ścisłą kontrolą lekarską.
Dodatkowo, w odniesieniu do wskazań związanych z zapewnieniem hemostazy: Korzyści wynikające z zastosowania desmopresyny w porównaniu z innymi terapiami hemostatycznymi należy dokładnie ocenić w sytuacjach, w których wymagana jest przedłużona hemostaza, takich jak czynne krwawienie pooperacyjne i krwawienie z żylaków u pacjentów z marskością wątroby.
Dla zapobieżenia przeładowaniu płynami szczegółowej kontroli należy poddać pacjentów wymagających leczenia środkami moczopędnymi.
Specjalną uwagę należy zwracać na ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie i hiponatremii. Podaż płynów należy ograniczyć do niezbędnego minimum i regularnie kontrolować masę ciała pacjenta. W przypadku stopniowego wzrostu masy ciała pacjenta, zmniejszenia stężenia sodu w surowicy krwi do wartości poniżej 130 mmol/l lub zmniejszenia osmolalności osocza do wartości poniżej 270 mOsm/kg masy ciała, należy drastycznie ograniczyć podaż płynów i przerwać podawanie produktu leczniczego Minirin.
Minirin roztwór do wstrzykiwań nie skraca wydłużonego czasu krwawienia u pacjentów z małopłytkowością.
Środki ostrożności Przed rozpoczęciem leczenia moczówki prostej ośrodkowej należy wykluczyć ciężkie zaburzenia czynności pęcherza moczowego i przeszkodę podpęcherzową.
Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których istnieje ryzyko zwiększenia ciśnienia śródczaszkowego.
U dzieci, osób w podeszłym wieku i osób ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy istnieje większe ryzyko wystąpienia hiponatremii. Leczenie produktem leczniczym Minirin roztwór do wstrzykiwań należy przerwać lub ostrożnie dostosować w przypadku wystąpienia ostrych chorób z zaburzeniami wodno-elektrolitowymi (takich jak uogólnione zakażenie, choroby przebiegające z gorączką, zapalenie żołądka i jelit) oraz w przypadku nadmiernego krwawienia i należy dokładnie kontrolować równowagę wodno-elektrolitową.
Szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku, gdy desmopresyna jest podawana w skojarzeniu z innymi lekami wpływającymi na homeostazę wody i sodu (patrz punkt 4.5). U pacjentów leczonych długotrwale innymi lekami wpływającymi na homeostazę wody i sodu produkt leczniczy Minirin roztwór do wstrzykiwań należy podawać po potwierdzeniu normalnego stężenia sodu.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 50 ml/min.).
Produktu leczniczego Minirin roztwór do wstrzykiwań nie wolno stosować u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 4.8).
Z uwagi na zgłaszane po wprowadzeniu produktu leczniczego Minirin roztwór do wstrzykiwań do obrotu przypadki zakrzepicy żył głębokich, udaru mózgu, zaburzeń naczyniowo-mózgowych (udar), zakrzepicy mózgowej, zawału serca, dusznicy bolesnej i bólu w klatce piersiowej, należy je rozważyć przed zastosowaniem produktu leczniczego Minirin roztwór do wstrzykiwań u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z czynnikami ryzyka zakrzepicy, przebytą zakrzepicą, trombofilią i chorobą sercowo- naczyniową.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku, gdy desmopresyna jest podawana w skojarzeniu z innymi lekami wpływającymi na homeostazę wody i sodu, np. opioidami, selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCA), niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NSAID), chloropromazyną, karbamazepiną i niektórymi leki przeciwcukrzycowymi z grupy sulfonylomocznika, ponieważ równoczesne stosowanie może prowadzić do zwiększonego ryzyka zatrzymania płynów i (lub) hiponatremii (patrz punkt 4.4).
Jest mało prawdopodobne, aby produkt leczniczy Minirin roztwór do wstrzykiwań wchodził w interakcje z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy, gdyż w badaniach in vitro z mikrosomami ludzkiej wątroby wykazano, że Minirin roztwór do wstrzykiwań nie ulega znaczącemu metabolizmowi wątrobowemu. Nie przeprowadzano jednak formalnych badań in vivo nad interakcjami.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Opublikowane dane dotyczące ograniczonej liczby ekspozycji podczas ciąży u kobiet z moczówką prostą ośrodkową (n = 53), jak również dane dotyczące ekspozycji podczas ciąży u kobiet z powikłaniami krwotocznymi (n = 216), wskazują, że desmopresyna nie ma niepożądanego wpływu na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu i (lub) noworodka. Do chwili obecnej brak jest innych istotnych danych epidemiologicznych. Badania na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy.
Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania leku kobietom w ciąży.
Badania nad reprodukcją zwierząt nie wykazały istotnego klinicznie wpływu na rodziców i potomstwo.
Karmienie piersią Wyniki badań zawartości desmopresyny w mleku kobiet karmiących piersią otrzymujących desmopresynę w dużych dawkach (300 mikrogramów donosowo) wskazują, że ilość desmopresyny, jaka może być przekazana dziecku, jest znacznie mniejsza od ilości niezbędnej do wywołania wpływu na diurezę. Dlatego też nie uważa się za konieczne przerywanie karmienia piersią.
Płodność Badania desmopresyny na zwierzętach nie wykazały upośledzenia płodności u samców i samic szczurów.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Minirin roztwór do wstrzykiwań nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Najczęstszym działaniem niepożądanym zgłaszanym po wprowadzeniu produktu leczniczego Minirin do obrotu jest hiponatremia. Hiponatremia może powodować ból głowy, nudności, wymioty, zatrucie wodne, zwiększenie masy ciała, złe samopoczucie, ból brzucha, skurcze mięśni, zawroty głowy, stan splątania, zmniejszenie poziomu świadomości, uogólnione lub miejscowe obrzęki (obwodowe, twarzy) i, w ciężkich przypadkach, obrzęk mózgu, encefalopatię hiponatremiczną, drgawki i śpiączkę (patrz punkt 4.4). Odnotowano rzadkie przypadki ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu i reakcji anafilaktoidalnych, związanych z podawaniem produktu leczniczego Minirin (patrz punkt 4.4).
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Poniższa tabela opiera się na częstości występowania działań niepożądanych zgłoszonych w badaniach klinicznych produktu leczniczego Minirin roztwór do wstrzykiwań, prowadzonych u dorosłych leczonych z powodu moczówki prostej ośrodkowej i wskazań hematologicznych (N=53) oraz badaniach produktu leczniczego Octostim roztwór do wstrzykiwań (n=76), w połączniu z danymi uzyskanymi po wprowadzeniu produktów leczniczych Minirin i Octostim do obrotu. Działania niepożądane zgłaszane tylko po wprowadzeniu do obrotu lub dotyczące innych postaci farmaceutycznych desmopresyny zostały dodane w kolumnie: częstość „Nieznana”. Poniższa tabela przedstawia częstość zgłaszanych działań niepożądanych. Działania niepożądane są klasyfikowane według częstości i klasyfikacji układów i narządów. Kategorie częstości są definiowane zgodnie z następującą konwencją: Często (≥1/100 do <1/10); Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); Bardzo rzadko (<1/10 000) i Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Tabela 1. Częstość zgłaszanych działań niepożądanych (badania kliniczne, zgłoszenia spontaniczne, w tym z literatury medycznej) Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Często (≥1/100 do <1/10) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Nieznana 4
Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczna i inne ciężkie stany alergiczne Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zwiększenie masy ciała 1
Zaburzenia psychiczne Stan splątania 1
Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy 2
2
Utrata świadomości 1,3 Encefalopatia hiponatremiczna Obrzęk mózgu 1,3 Drgawki 1
Zaburzenia serca Tachykardia Zawał mięśnia sercowego Dusznica bolesna Ból w klatce piersiowej 3
Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca z zaczerwienieniem Niedociśnienie
Incydent i zaburzenie naczyniowo-mózgowe (udar) Zakrzepica naczyń mózgowych Nadciśnienie tętnicze Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zatorowość płucna 3
Zaburzenia żołądka i jelit Nudności 2
Ból brzucha 1

2
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka rumieniowa Wysypka plamista Pokrzywka Rumień Świąd Wysypka Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Uczucie zmęczenia Uogólnione lub miejscowe obrzęki 2
(obwodowe, twarzy) Reakcje w miejscu wstrzyknięcia/infuzji, w tym swędzenie, ból, wynaczynienie, rumień, zasinienie i guzki Dreszcze 3
Złe samopoczucie 1

1. Zgłaszane z hiponatremią

2. Zgłaszane z hiponatremią lub bez hiponatremii

3. Zgłaszane głównie przy wskazaniach hematologicznych (duża dawka)

4. Działania niepożądane ze zgłoszeń spontanicznych (częstość nieznana). Działania niepożądane pochodzące z okresu

po wprowadzeniu produktów leczniczych Minirin i (lub) Octostim do obrotu, zgłoszone spontanicznie lub opublikowane w literaturze medycznej. Ponieważ są to działania niepożądane zgłoszone dobrowolnie z populacji o nieznanej wielkości, nie można w sposób wiarygodny oszacować częstości ich występowania, która jest dlatego skategoryzowana jako nieznana. Działania niepożądane są przedstawione zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. W obrębie każdej klasy układów i narządów, działania niepożądane wymienione są w kolejności zmniejszającej się ciężkości.
Opis wybranych działań niepożądanych W okresie po wprowadzeniu do obrotu najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym produktów leczniczych Minirin i (lub) Octostim jest hiponatremia. Hiponatremia może powodować bóle głowy, nudności, wymioty, zatrucie wodne, zwiększenie masy ciała, złe samopoczucie, ból brzucha, skurcze mięśni, zawroty głowy, stan splątania, zmniejszoną świadomość, uogólnione lub miejscowe obrzęki (obwodowe, twarzy) i, w ciężkich przypadkach, obrzęk mózgu, encefalopatię hiponatremiczną, drgawki i śpiączkę. Zgłaszano nudności, wymioty, bóle głowy i zawroty głowy bez stwierdzonej hiponatremii. Hiponatremia jest konsekwencją działania antydiuretycznego, wynikającego ze zwiększonej reabsorpcji wody przez kanaliki nerkowe i osmotycznego rozcieńczenia osocza. Szczególną uwagę należy zwrócić na środki ostrożności, o których mowa w punkcie 4.4.
Hiponatremia jest odwracalna. Leczenie należy dobierać indywidualnie i należy unikać szybkiej i nadmiarowej korektury, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia dalszych powikłań (patrz punkty 4.2 i Error! Reference source not found.).
Po wprowadzeniu produktu leczniczego Minirin i (lub) Octostim do obrotu zgłaszano reakcje nadwrażliwości, w tym miejscowe reakcje alergiczne, takie jak duszność, rumień, uogólnione lub miejscowe obrzęki (obwodowe, twarzy), świąd, wysypka, wysypka plamista, wysypka plamisto-grudkowa, wysypka rumieniowa, skóra plackowata i pokrzywka. Zgłaszano również ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny i reakcje anafilaktoidalne w powiązaniu z produktem leczniczym Minirin i (lub) Octostim. Reakcje alergiczne zwykle występują szybko po podaniu leku i mogą wystąpić podczas pierwszego użycia lub po powtarzanej ekspozycji na produkt leczniczy Minirin i (lub) Octostim.
Po wprowadzeniu do obrotu, u pacjentów leczonych desmopresyną zgłaszano rzadko przypadki zakrzepicy żył głębokich, incydentu i (lub) zaburzenia naczyniowo-mózgowego (udar), zatoru płucnego, zawału mięśnia sercowego, dławicy piersiowej i bólu w klatce piersiowej. Ze względu na czynniki mogące spowodować omyłkę i (lub) brakujące informacje, związek przyczynowy z produktem leczniczym Minirin i (lub) Octostim nie został ustalony i (lub) potwierdzony.
Dzieci i młodzież Dane z badań klinicznych dotyczące działań niepożądanych u dzieci są bardzo ograniczone.
Inne specjalne grupy pacjentów U pacjentów w podeszłym wieku i pacjentów ze stężeniem sodu w surowicy na poziomie dolnej granicy normy może istnieć zwiększone ryzyko wystąpienia hiponatremii (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: +48 22 49 21 301, Fax: +48 22 49 21 309, e-mail:[email protected]. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy: Przedawkowanie produktu leczniczego Minirin roztwór do wstrzykiwań prowadzi do wydłużenia czasu działania ze zwiększonym ryzykiem zatrzymania wody i hiponatremii.
Leczenie: Leczenie hiponatremii powinno być zindywidualizowane i może obejmować przerwanie leczenia lekiem MINIRIN, ograniczenie podaży płynów i leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: wazopresyna i jej analogi, kod ATC: H01B A02
Minirin zawiera desmopresynę, strukturalny analog naturalnego hormonu antydiuretycznego wydzielanego przez tylny płat przysadki mózgowej - argininowazopresyny. Zmiany w budowie chemicznej cząsteczki desmopresyny w porównaniu do argininowazopresyny polegają na dezaminacji cysteiny oraz zastąpieniu L-argininy D-argininą. Wynikiem tego jest znaczące wydłużenie działania przeciwdiuretycznego i całkowity brak działania skurczowego w stosowanych klinicznie dawkach.
Podanie desmopresyny w dużej dawce, 0,3 mikrograma/kg masy ciała dożylnie, prowadzi do od 2 do stopniu, stężenie antygenu czynnika von Willebranda (vWF:Ag). W tym samym czasie dochodzi do uwalniania tkankowego aktywatora plazminogenu (t-PA).
Wykazano także, że zastosowanie desmopresyny w dużej dawce prowadzi do skrócenia lub normalizacji czasu krwawienia u pacjentów z wydłużonym czasem krwawienia w przebiegu mocznicy, marskości wątroby, wrodzonych lub polekowych zaburzeń czynności płytek krwi oraz u pacjentów z wydłużonym czasem krwawienia o nieznanej etiologii.
Stosując desmopresynę zamiast koncentratu czynnika VIII, unika się ryzyka zakażenia wirusem HIV i wirusem zapalenia wątroby

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Biodostępność po wstrzyknięciu podskórnym w porównaniu do podawania dożylnego wynosi około 85%. Maksymalne stężenie w osoczu po podaniu dawki 0,3 μg/kg we wstrzyknięciu podskórnym osiąga się po około 60 minutach i wynosi średnio 600 μg/ml.
Dystrybucja Dystrybucję desmopresyny najlepiej opisuje dwukompartmentowy model dystrybucji z objętością dystrybucji w fazie eliminacji wynoszącą 0,3-0,5 l/kg.
Metabolizm Nie badano metabolizmu desmopresyny in vivo. Badania metabolizmu desmopresyny przeprowadzone in vitro na ludzkich mikrosomach wątrobowych wykazały, że żadna znacząca ilość nie jest metabolizowana w wątrobie przez układ cytochromu P450.
Eliminacja Całkowity klirens desmopresyny wynosi 7,6 l/godz. U zdrowych osób frakcja wydalana w postaci niezmienionej wynosiła 52% (44%-60%). Osoczowy okres półtrwania waha się w granicach od 3 do wynosi około 8-12 godzin.
Charakterystyka dotycząca specjalnych grup pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Należy zachować ostrożność u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Nie przeprowadzano badań w tej grupie pacjentów. W badaniach in vitro na ludzkich mikrosomach wykazano, że desmopresyna nie ulega znaczącemu metabolizmowi w wątrobie.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa, badań toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenie dla człowieka. Nie przeprowadzano badań dotyczących potencjalnego działania rakotwórczego desmopresyny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sodu chlorek Kwas solny do ustalenia pH Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2C - 8C).

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampułka typu OPC (one point cut) z przezroczystego szkła typu I z niebieskim punktem wskazującym strefę przełamania.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
W przypadku wlewu dożylnego dawkę produktu leczniczego (0,3 mikrograma/kg masy ciała) należy rozcieńczyć w 50-100 ml 0,9% roztworu chlorku sodu i podawać przez 15-30 minut.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU
Ferring GmbH Wittland 11 D-24109 Kiel Niemcy

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19 lipca 2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 28 czerwca 2010

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO