Zyban
Bupropioni hydrochloridum
Tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu 150 mg | Bupropioni hydrochloridum 150 mg
Glaxo Wellcome S.A., Hiszpania
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Zyban, 150 mg, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu
Bupropioni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objaw y niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Zyban jest lekiem przepisywanym w celu ułatwienia odzwyczajenia się od palenia tytoniu pacjentom jednocześnie otrzymującym wsparcie motywujące, na przykład poprzez uczestnictwo w odpowiednim programie terapeutycznym.
Leczenie lekiem Zyban jest najskuteczniejsze u pacjentów w pełni zmotywowanych do zaprzestania palenia tytoniu. Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w celu uzyskania informacji o dostępnym leczeniu lub innych metodach wsparcia.
Kiedy nie stosować leku Zyban • jeśli pacjent ma uczulenie na bupropion lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) • jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek inny lek zawierający bupropion (np. Wellbutrin XR, lek stosowany w leczeniu depresji) • jeśli pacjent ma chor obę wywołującą napady drgawkowe (drgawki), taką jak padaczka, lub jeśli występowały u niego napady drgawkowe w przeszłości • jeśli u pacjenta w wywiadzie stwierdzono zaburzenia jedzenia (na przykład bulimia lub jadłowstręt psychiczny) • jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby, taką jak marskość wątroby • jeśli pacjent ma guza mózgu • jeśli pacjent nadużywający alkoholu, właśnie zaprzestał picia alkoholu lub zamierza to uczynić w trakcie leczenia lekiem Zyban • jeśli pacjent zaprzestał ostatnio przyjmowania leków uspokajających lub przeciwlękowych (w szczególności benzodiazepin lub leków działających podobnie do benzodiazepin) lub zamierza to uczynić w trakcie leczenia lekiem Zyban • jeśli pacjent ma zaburzenia afektywne dwubiegunowe (skrajne wahania nastroju), ponieważ bupropion może wywołać epizod tej choroby
• jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w chorobie Parkinsona zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 14 dni. Okres ten może być krótszy w przypadku niektórych typów IMAO, o czym poinformuje lekarz. Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i nie przyjmować leku Zyban.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Zyban należy omówić to z lekarz em lub farmaceutą. Wynika to z tego, że w niektórych sytuacjach istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz także punkt 4).
Zespół Brugadów • jeśli pacjent ma rozpoznany zespół Brugadów (rzadką, uwarunkowaną genetycznie chorobę wpływającą na rytm serca) lub jeśli w jego wywiadzie rodzinnym stwierdzono zatrzymanie akcji serca lub przypadek nagłej śmierci.
Dzieci i młodzież
Zyban nie jest zalecany do stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Dorośli Napady drgawkowe Wykazano, że lek Zyban może wywołać napady drgawkowe u około 1 na 1000 pacjentów (w celu uzyskania dodatkowych informacji patrz także „Lek Zyban a inne leki” w dalszej części tego punktu oraz punkt 4: „Możliwe działania niepożądane”). Napady drgawkowe mogą wystąpić częściej: • jeśli pacjent regularnie pije duże ilości alkoholu • jeśli pacjent ma cukrzycę i stosuje insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe • jeżeli pacjent miał ciężkie obrażenie głowy lub uraz głowy w wywiadzie. Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy przyjmować leku Zyban, chyba że lekarz uznał inaczej. Jeśli u pacjenta wystąpią napady drgawkowe w trakcie leczenia: Należy przerwać stosowanie leku Zyban i więcej go nie przyjmować. Należy udać się do lekarza.
U pacjenta może wystąpić większe ryzyko działań niepożądanych: • jeśli pacjent ma chorobę wątroby lub nerek • jeśli pacjent jest w wieku powyżej 65 lat. Pacjent będzie musiał przyjmować mniejszą dawkę (patrz punkt 3) i pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza podczas stosowania leku Zyban.
Jeśli pacjent miał jakiekolwiek zaburzenia psychiczne U niektórych pacjentów przyjmujących lek Zyban wystąpiły omamy lub urojenia (widzenie, słyszenie lub wiara w rzeczy, które nie istnieją), zaburzenia myślenia lub skrajne wahania nastroju. Wystąpienie takich objawów jest bardziej prawdopodobne u pacjentów, u których wystąpiły wcześniej zaburzenia psychiczne.
Jeśli pacje nt jest przygnębiony lub ma myśli samobójcze U niektórych pacjentów próbujących odzwyczaić się od palenia tytoniu występuje przygnębienie; bardzo rzadko mogą myśleć o popełnieniu samobójstwa lub podejmować takie próby. Objawy te wystąpiły u pacjentów przyjmujących lek Zyban, najczęściej w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli pacjent jest przygnębiony lub myśli o samobójstwie: Należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala.
Jeśli pacjent przyjmuje leki na depresję Jednoczesne stosowanie tych leków z lekiem Zyban może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu (patrz „Lek Zyban a inne leki” w tym punkcie).
Wysokie ciśnienie krwi i lek Zyban U niektórych pacjentów przyjmujących lek Zyban wystąpił wzrost ciśnienia krwi , który wymagał leczenia. Jeśli pacjent wcześniej miał wysokie ciśnienie krwi , to może ono ulec dalszemu podwyższeniu. Jest to tym bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent stosuje także plastry nikotynowe wspomagające odzwyczajenie się od palenia tytoniu.
Ciśnienie krwi pacjenta zostanie skontrolowane przed rozpoczęciem przyjmowania leku Zyban i będzie mierzone w trak cie leczenia, zwłaszcza gdy pacjent wcześniej miał wysokie ciśnienie krwi . Jeśli pacjent stosuje także plastry nikotynowe, ciśnienie krwi powinno być kontrolowane co tydzień. Jeśli ciśnienie krwi wzrośnie, może zaistnieć konieczność odstawienia leku Zyban.
Badania laboratoryjne Zyban może zaburzać wyniki badań laboratoryjnych moczu na obecność innych leków. Jeśli pacjent ma mieć wykonane takie badanie, powinien poinformować lekarza lub pielęgniarkę, że przyjmuje lek Zyban.
Lek Zyban a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, dotyczy to również leków wydawanych bez recepty.
Ryzyko napadów drgawkowych może być większe niż zwykle, jeśli pacjent przyjmuje: • leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w innych zaburzeniach psychicznych (patrz także „Kiedy nie stosować leku Zyban” na początku punktu 2) • teofilinę stosowaną w leczeniu astmy lub chorób płuc • tramadol, silny lek przeciwbólowy • leki przeciwmalaryczne • leki pobudzające lub inne leki kontrolujące masę ciała lub apetyt • steroidy (z wyjątkiem kremów i płynów stosowanych w chorobach oczu i skóry) • antybiotyki z wane chinolonami • niektóre leki przeciwhistaminowe stos owane głównie w leczeniu alergii, mogące powodować senność • leki przeciwcukrzycowe, insulinę. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Zyban (patrz punkt 3 „U niektórych pacjentów istnieje potrzeba zastosowania mniejszej dawki”).
Niektóre leki mogą mieć wpływ na działanie leku Zyban lub zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Do tych leków należą: • leki przeciwdepresyjne (takie jak: dezypramina, imipramina, paroksetyna, citalopram, escitalopram, wenlafaksyna) lub leki stosowane w innych zaburzeniach psychicznych (takie jak : rysperydon, tiorydazyna). Zyban może oddziaływać z lekami stosowanymi w leczeniu depresji i pacjent może doświadczyć zmian stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38 °C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub ) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka). • leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (na przykład lewodopa, amantadyna lub orfenadryna) • karbamazepina, fenytoina lub walproinian stosowane w leczeniu padaczki i niektórych zaburzeń psychicznych • niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów (takie jak: cyklofosfamid, ifosfamid)
• tyklopidyna lub klopidogrel, stosowane głównie w leczeniu chorób serca lub udarów • niektóre leki beta-adrenolityczne (takie jak metoprolol), stosowane głównie w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi • niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (takie jak: propafenon, flekainid) • rytonawir lub efawirenz, stosowane w leczeniu zakażenia HIV. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, powinien skontaktować się z lekarzem. Lekarz dokona oceny korzyści i ryzyka stosowania leku Zyban lub może zalecić zmianę dawkowania innego leku przyjmowanego przez pacjenta.
Lek Zyban może powodować zmniejszenie skuteczności niektórych leków: • Jeżeli pacjent przyjmuje tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć konieczność dokonania zmiany sposobu odzwyczajania się od palenia tytoniu. • Jeżeli pacjent przyjmuje digoksynę z powodu problemów z sercem Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz może rozważyć dostosowanie dawki digoksyny.
W czasie odzwyczajania się od palenia tytoniu może zaistnieć potrzeba zmniejszenia dawek niektórych leków. Związki chemiczne wchłaniane do organizmu podczas palenia tytoniu mogą zmniejszać skuteczność niektórych leków. W czasie odzwyczajania się od palenia tytoniu, może zaistnieć potrzeba zmniejszenia dawek tych leków; w przeciwnym razie, mogą pojawić się działania niepożądane.
Jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, powinien skontaktować się z lekarzem gdy zaobserwuje jakiekolwiek nowe obja wy, które w opinii pacjenta mogą być działaniami niepożądanymi.
Zyban z alkoholem Niektórzy pacjenci są bardziej wrażliwi na działanie alkoholu w trakcie stosowania leku Zyban. Lekarz może zalecić pacjentowi rezygnację z picia alkoholu albo znaczne ograniczenie jego spożycia podczas przyjmowania leku Zyban. Jeśli pacjent pije aktualnie duże ilości alkoholu, nie powinien nagle go odstawiać, ponieważ grozi to ryzyk iem napadu drgawkowego.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie należy przyjmować leku Zyban. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Niektóre badania wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wad wrodzonych, szczególnie wad serca, u dzieci, których matki stosowały lek Zyban. Nie ustalono, czy wystąpienie powyższych wad jest związane ze stosowaniem leku Zyban.
Składniki leku Zyban mogą przenikać do mleka matki. Przed zastosowaniem leku Zyban należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Niektóre z działań niepożądanych leku Zyban, takie jak zawroty głowy i uczucie pustki w głowie, mogą zaburzać koncentrację i zdolność oceny sytuacji. Jeżeli te objawy wystąpią, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Kiedy rozpocząć leczenie i jaką ilość leku przyjmować • Należy rozpocząć przyjmowanie leku Zyban jeszcze w okresie palenia tytoniu. • Należy wyznaczyć dzień odstawienia palenia tytoniu, najlepiej w drugim tygodniu stosowania leku. Tydzień 1. Najlepiej kontynuować palenie tytoniu podczas przyjmowania leku Zyban Dni 1 . do 3. Przyjmować jedną tabletkę (150 mg) raz na dobę. Dzień 4. Zwiększyć dawkę do jednej tabletki dwa razy na dobę z zachowaniem przynajmniej 8-godzinnej przerwy między kolejnymi dawkami, unikając przyjmowania leku przed zaśnięciem. Tydzień 2. Kontynuować przyjmowanie jednej tabletki dwa razy na dobę. W tym tygodniu należy odstawić palenie w wyznaczonym dniu. Tygodnie 3. do 7. Kontynuować przyjmowanie jednej tabletki dwa razy na dobę, przez co najmniej 7 tygodni. Jeżeli pacjentowi w trakcie 7 tygodni nie uda odzwyczaić się od palenia tytoniu, lekarz zaleci odstawienie leku Zyban. Może zaistnieć potrzeba stopniowego odstawiania leku Zyban, po 7-9 tygodniach.
U niektórych pacjentów istnieje potrzeba zastosowania mniejszej dawki ponieważ mogą u nich wystąpić częściej dzia łania niepożądane. Dotyczy to pacjentów: • w wieku powyżej 65 lat • z chorobą wątroby lub nerek • ze zwiększonym ryzykiem napadów drgawkowych (patrz „Ostrzeżenia i środki ostrożności” oraz „Lek Zyban a inne leki” w punkcie 2). Maksymalną zalecaną dawką dla pacjenta jest jedna tabletka 150 mg raz na dobę.
Jak przyjmować tabletki leku Zyban Tabletki leku Zyban należy przyjmować z zachowaniem przynajmniej 8-godzinnej przerwy między kolejnymi dawkami. Należy unikać przyjmowania leku przed zaśnięciem – może to powodować trudności z zasypianiem.
Lek Zyban może być przyjmowany zarówno z posiłkiem, jak i niezależnie od posiłku.
Tabletki leku Zyban należy połykać w całości. Nie należy ich żuć, rozkruszać ani dzielić – jeśli do tego dojdzie, lek zostanie zbyt szybko uwolniony w organizmie. Może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych, w tym napadów drgawkowych.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Zyban Zastosowanie zbyt wielu tabletek może zwiększyć ryzyko napadów drgawkowych lub innych działań niepożądanych. Nie zwlekać. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub z najbliższym szpitalnym oddziałem pomocy doraźnej.
Pominięcie zastosowania leku Zyban W razie pominięcia dawki leku, należy odczekać i przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Zyban W celu uzyskania pełnego efektu terapeutycznego konieczne może być stosowanie leku Zyban przez Nie należy przerywać leczenia lekiem Zyban bez uzgodnienia z lekarzem. Może zaistnieć potrzeba stopniowego zmniejszania dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane
Napady drgawkowe U około 1 na 1 000 pacjentów przyjmujących lek Zyban istnieje ryzyko wystąpienia napadu drgawkowego. Objawami napadu drgawkowego są konwulsje i zwykle utrata przytomności. Pacjent, który miał napad drgawkowy, może być potem zdezorientowany i nie pamiętać, co się wydarzyło. Ryzyko wystąpienia napadów drgawkowych jest większe u pacjentów, którzy przyjmują większe dawki niż zalecane, przyjmują niektóre leki lub są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia napadów drgawkowych (patrz punkt 2). Jeżeli pacjent miał napad drgawkowy, powinien skontaktować się z lekarzem po odzyskaniu sił. Nie wolno więcej przyjmować leku Zyban.
Reakcje alergiczne Rzadko (u mniej niż 1 pacjenta na 1 000) mogą wystąpić potencjalnie ciężkie reakcje alergiczne na lek Zyban. Objawami reakcji alergicznej są: • wysypka skórna (w tym swędzące guzki). Niektóre wysypki mogą wymagać hospitalizacji, szczególnie jeśli występują również ból w jamie ustnej lub ból oczu. • nietypowe świsty lub trudności z oddychaniem • obrzęk powiek, ust lub języka • bóle mięśni lub stawów • zapaść lub krótkotrwała utrata przytomności. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów reakcji alergicznej należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Nie wolno przyjmować kolejnych dawek leku.
Toczniowa wysypka skórna albo nasilenie objawów tocznia Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących od osób przyjmujących lek Zyban. Toczeń to zaburzenie układu immunologicznego przebiegające z zajęciem skóry i innych narządów. W przypadku wystąpienia zaostrzeń tocznia, wysypki skórnej albo zmian skórnych (szczególnie na obszarach skóry narażonych na działanie promieni słonecznych) podczas przyjmowania leku Zyban należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie leczenia.
Ostra uogólniona osutka krostkowa Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących od osób przyjmujących lek Zyban. Objawy ostrej uogólnionej osutki krostkowej obejmują wysypkę skórną z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą. W przypadku wystąpienia wysypki skórnej z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie leczenia.
Inne działania niepożądane
Bardz o częste działania niepożądane Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów: • trudności z zasypianiem (należy unikać przyjmowania leku Zyban bezpośrednio przed zaśnięciem).
Częste działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów: • przygnębienie (patrz także „Ostrzeżenia i środki ostrożności” w punkcie 2) • uczucie lęku lub pobudzenia • zaburzenia koncentracji • drżenie • ból głowy • nudności, wymioty • ból brzucha i inne dolegliwości (zaparcia), zmiana odczuwania smaku jedzenia, suchość w jamie ustnej • gorączka, zawroty głowy, pocenie się, wysypka skórna (czasem związana z reakcją alergiczną), świąd .
Niezbyt częste działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów: • dzwonienie w uszach, zaburzenia widzenia • wzrost ciśnienia tętniczego krwi (czasem znaczny), zaczerwienienie skóry • utrata apetytu (anoreksja) • osłabienie • ból w klatce piersiowej • dezorientacja • przyspieszenie akcji serca.
Rzadkie działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów: • napad drgawkowy (patrz początek tego punktu) • drgania mięśni, sztywność mięśni, niekontrolowane ruchy, problemy z chodzeniem lub koordynacją (ataksja) • kołatanie serca • omdlenie, uczucie omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała na stojącą spowodowane spadkiem ciśnienia krwi • uczucie rozdrażnienia lub wrogości; dziwne sny (w tym koszmary senne) • zaburzenia pamięci • mrowienia lub drętwienia • ciężkie reakcje alergiczne; wysypka z towarzyszącymi bólami stawów i mięśni (patrz początek tego punktu) • oddawanie moczu częściej lub rzadziej niż zazwyczaj
• ciężkie wysypki skórne, które mogą obejmować usta lub inne części ciała i które mogą zagrażać życiu • zaostrzenie łuszczycy (czerwone zgrubienia na skórze) • zażółcenie skóry lub białkówki oka (żółtaczka), zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby • zmiany stężenia cukru (glukozy) we krwi • poczucie nierzeczywistości lub inności (depersonalizacja), widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy).
Bardzo rzadkie działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów: • uczucie niepokoju, agresja • odczuwanie lub wiara w rzeczy nierzeczywiste (urojenia); wyolbrzymiona podejrzliwość (paranoja) • nietrzymanie moczu (mimowolne oddawanie moczu, niekontrolowany wypływ moczu ).
Częstość nieznana Inne działania niepożądane wystąpiły u niewielu pacjentów, ale ich dokładna częstość występowania jest nieznana: • Myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie w trakcie leczenia lekiem Zyban lub wkrótce po jego zakończeniu (patrz punkt 2). Jeśli pacjent ma takie myśli, należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala. • Utrata kontaktu z rzeczywistością i zdolności myślenia lub oceny sytuacji (psychoza), inne objawy mogą obejmować omamy i (lub) urojenia. • Uczucie nagłego i intensywnego lęku (napad lęku panicznego ). • Jąkanie się. • Zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość), zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia) i zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia). • Niedobór sodu we krwi (hiponatremia). • Zmian y stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38 °C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub ) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka) podczas przyjmowania leku Zyban razem z lekami stosowanymi w leczeniu depresji (takimi jak: paroksetyna, citalopram, escitalopram, fluoksetyna i wenlafaksyna).
Skutki odzwyczajania się od palenia tytoniu U pacjentów odzwyczajających się od palenia tytoniu występują zwykle objawy odstawienia nikotyny. Może to także dotyczyć pacjentów przyjmujących lek Zyban. Objawami odstawienia nikotyny są: • trudności z zasypianiem • drżen ie lub pocenie się • ucz ucie lęku, pobudzenia lub przygnębienia, niekiedy z towarzyszeniem myśli samobójczych. Należy porozmawiać z lekarzem w razie jakichkolwiek obaw dotyczących samopoczucia pacjenta.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Leku Zyban nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zamieszczony na opakowaniu skrót ‘Lot’ oznacza numer serii.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Zyban Substancją czynną leku jest bupropionu chlorowodorek (150 mg na jedną tabletkę). Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza 2910, cysteiny chlorowodorek jednowodny, magnezu stearynian, woda oczyszczona. Otoczka koncentrat koloru białego: Opadry OY-7300 biały lub Opadry YS-1-18202-A biały, wosk Carnauba, woda oczyszczona. Skład Opadry OY-7300 biały i Opadry YS-1-18202-A biały: hypromeloza 2910 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), Makrogol 400. Skład czarnego tuszu Opacode WB NS-78-17821: woda oczyszczona, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy, alkohol izopropylowy, hypromeloza 2910 6cP.
Jak wygląda lek Zyban i co zawiera opakowanie
Tabletki leku Zyban są białe, powlekane, obustronnie wypukłe, okrągłe z nadrukowanym napisem „GX CH7” na jednej stronie. Dostępne są opakowania zawierające 30, 60 lub 100 tabletek w blistrach zabezpieczających przed dostępem dzieci .
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny:
GlaxoSmithKline (Ireland) Limited Citywest Business Campus Dublin 24 Irlandia
Wytwórca:
Glaxo Wellcome S.A. Avenida de Extremadura, 3 Burgos, Hiszpania
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
GSK Services Sp. z o.o. ul. Rzymowskiego 53 02-697 Warszawa tel. (0-22) 576 9000
Data ostatniej aktualizacji ulotki: wrzesień 2023
Zyban, 150 mg, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu
Bupropioni hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objaw y niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Zyban i w jakim celu się go stosuje
2. Inf ormacje ważne przed przyjęciem leku Zyban
3. Jak stosować lek Zyban
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Zyban
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Zyban i w jakim celu się go stosuje
Zyban jest lekiem przepisywanym w celu ułatwienia odzwyczajenia się od palenia tytoniu pacjentom jednocześnie otrzymującym wsparcie motywujące, na przykład poprzez uczestnictwo w odpowiednim programie terapeutycznym.
Leczenie lekiem Zyban jest najskuteczniejsze u pacjentów w pełni zmotywowanych do zaprzestania palenia tytoniu. Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty w celu uzyskania informacji o dostępnym leczeniu lub innych metodach wsparcia.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Zyban
Kiedy nie stosować leku Zyban • jeśli pacjent ma uczulenie na bupropion lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) • jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek inny lek zawierający bupropion (np. Wellbutrin XR, lek stosowany w leczeniu depresji) • jeśli pacjent ma chor obę wywołującą napady drgawkowe (drgawki), taką jak padaczka, lub jeśli występowały u niego napady drgawkowe w przeszłości • jeśli u pacjenta w wywiadzie stwierdzono zaburzenia jedzenia (na przykład bulimia lub jadłowstręt psychiczny) • jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby, taką jak marskość wątroby • jeśli pacjent ma guza mózgu • jeśli pacjent nadużywający alkoholu, właśnie zaprzestał picia alkoholu lub zamierza to uczynić w trakcie leczenia lekiem Zyban • jeśli pacjent zaprzestał ostatnio przyjmowania leków uspokajających lub przeciwlękowych (w szczególności benzodiazepin lub leków działających podobnie do benzodiazepin) lub zamierza to uczynić w trakcie leczenia lekiem Zyban • jeśli pacjent ma zaburzenia afektywne dwubiegunowe (skrajne wahania nastroju), ponieważ bupropion może wywołać epizod tej choroby
• jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w chorobie Parkinsona zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 14 dni. Okres ten może być krótszy w przypadku niektórych typów IMAO, o czym poinformuje lekarz. Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i nie przyjmować leku Zyban.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Zyban należy omówić to z lekarz em lub farmaceutą. Wynika to z tego, że w niektórych sytuacjach istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz także punkt 4).
Zespół Brugadów • jeśli pacjent ma rozpoznany zespół Brugadów (rzadką, uwarunkowaną genetycznie chorobę wpływającą na rytm serca) lub jeśli w jego wywiadzie rodzinnym stwierdzono zatrzymanie akcji serca lub przypadek nagłej śmierci.
Dzieci i młodzież
Zyban nie jest zalecany do stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.
Dorośli Napady drgawkowe Wykazano, że lek Zyban może wywołać napady drgawkowe u około 1 na 1000 pacjentów (w celu uzyskania dodatkowych informacji patrz także „Lek Zyban a inne leki” w dalszej części tego punktu oraz punkt 4: „Możliwe działania niepożądane”). Napady drgawkowe mogą wystąpić częściej: • jeśli pacjent regularnie pije duże ilości alkoholu • jeśli pacjent ma cukrzycę i stosuje insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe • jeżeli pacjent miał ciężkie obrażenie głowy lub uraz głowy w wywiadzie. Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy przyjmować leku Zyban, chyba że lekarz uznał inaczej. Jeśli u pacjenta wystąpią napady drgawkowe w trakcie leczenia: Należy przerwać stosowanie leku Zyban i więcej go nie przyjmować. Należy udać się do lekarza.
U pacjenta może wystąpić większe ryzyko działań niepożądanych: • jeśli pacjent ma chorobę wątroby lub nerek • jeśli pacjent jest w wieku powyżej 65 lat. Pacjent będzie musiał przyjmować mniejszą dawkę (patrz punkt 3) i pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza podczas stosowania leku Zyban.
Jeśli pacjent miał jakiekolwiek zaburzenia psychiczne U niektórych pacjentów przyjmujących lek Zyban wystąpiły omamy lub urojenia (widzenie, słyszenie lub wiara w rzeczy, które nie istnieją), zaburzenia myślenia lub skrajne wahania nastroju. Wystąpienie takich objawów jest bardziej prawdopodobne u pacjentów, u których wystąpiły wcześniej zaburzenia psychiczne.
Jeśli pacje nt jest przygnębiony lub ma myśli samobójcze U niektórych pacjentów próbujących odzwyczaić się od palenia tytoniu występuje przygnębienie; bardzo rzadko mogą myśleć o popełnieniu samobójstwa lub podejmować takie próby. Objawy te wystąpiły u pacjentów przyjmujących lek Zyban, najczęściej w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli pacjent jest przygnębiony lub myśli o samobójstwie: Należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala.
Jeśli pacjent przyjmuje leki na depresję Jednoczesne stosowanie tych leków z lekiem Zyban może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu (patrz „Lek Zyban a inne leki” w tym punkcie).
Wysokie ciśnienie krwi i lek Zyban U niektórych pacjentów przyjmujących lek Zyban wystąpił wzrost ciśnienia krwi , który wymagał leczenia. Jeśli pacjent wcześniej miał wysokie ciśnienie krwi , to może ono ulec dalszemu podwyższeniu. Jest to tym bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent stosuje także plastry nikotynowe wspomagające odzwyczajenie się od palenia tytoniu.
Ciśnienie krwi pacjenta zostanie skontrolowane przed rozpoczęciem przyjmowania leku Zyban i będzie mierzone w trak cie leczenia, zwłaszcza gdy pacjent wcześniej miał wysokie ciśnienie krwi . Jeśli pacjent stosuje także plastry nikotynowe, ciśnienie krwi powinno być kontrolowane co tydzień. Jeśli ciśnienie krwi wzrośnie, może zaistnieć konieczność odstawienia leku Zyban.
Badania laboratoryjne Zyban może zaburzać wyniki badań laboratoryjnych moczu na obecność innych leków. Jeśli pacjent ma mieć wykonane takie badanie, powinien poinformować lekarza lub pielęgniarkę, że przyjmuje lek Zyban.
Lek Zyban a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, dotyczy to również leków wydawanych bez recepty.
Ryzyko napadów drgawkowych może być większe niż zwykle, jeśli pacjent przyjmuje: • leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w innych zaburzeniach psychicznych (patrz także „Kiedy nie stosować leku Zyban” na początku punktu 2) • teofilinę stosowaną w leczeniu astmy lub chorób płuc • tramadol, silny lek przeciwbólowy • leki przeciwmalaryczne • leki pobudzające lub inne leki kontrolujące masę ciała lub apetyt • steroidy (z wyjątkiem kremów i płynów stosowanych w chorobach oczu i skóry) • antybiotyki z wane chinolonami • niektóre leki przeciwhistaminowe stos owane głównie w leczeniu alergii, mogące powodować senność • leki przeciwcukrzycowe, insulinę. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Zyban (patrz punkt 3 „U niektórych pacjentów istnieje potrzeba zastosowania mniejszej dawki”).
Niektóre leki mogą mieć wpływ na działanie leku Zyban lub zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Do tych leków należą: • leki przeciwdepresyjne (takie jak: dezypramina, imipramina, paroksetyna, citalopram, escitalopram, wenlafaksyna) lub leki stosowane w innych zaburzeniach psychicznych (takie jak : rysperydon, tiorydazyna). Zyban może oddziaływać z lekami stosowanymi w leczeniu depresji i pacjent może doświadczyć zmian stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38 °C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub ) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka). • leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (na przykład lewodopa, amantadyna lub orfenadryna) • karbamazepina, fenytoina lub walproinian stosowane w leczeniu padaczki i niektórych zaburzeń psychicznych • niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów (takie jak: cyklofosfamid, ifosfamid)
• tyklopidyna lub klopidogrel, stosowane głównie w leczeniu chorób serca lub udarów • niektóre leki beta-adrenolityczne (takie jak metoprolol), stosowane głównie w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi • niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (takie jak: propafenon, flekainid) • rytonawir lub efawirenz, stosowane w leczeniu zakażenia HIV. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, powinien skontaktować się z lekarzem. Lekarz dokona oceny korzyści i ryzyka stosowania leku Zyban lub może zalecić zmianę dawkowania innego leku przyjmowanego przez pacjenta.
Lek Zyban może powodować zmniejszenie skuteczności niektórych leków: • Jeżeli pacjent przyjmuje tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć konieczność dokonania zmiany sposobu odzwyczajania się od palenia tytoniu. • Jeżeli pacjent przyjmuje digoksynę z powodu problemów z sercem Jeżeli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Lekarz może rozważyć dostosowanie dawki digoksyny.
W czasie odzwyczajania się od palenia tytoniu może zaistnieć potrzeba zmniejszenia dawek niektórych leków. Związki chemiczne wchłaniane do organizmu podczas palenia tytoniu mogą zmniejszać skuteczność niektórych leków. W czasie odzwyczajania się od palenia tytoniu, może zaistnieć potrzeba zmniejszenia dawek tych leków; w przeciwnym razie, mogą pojawić się działania niepożądane.
Jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, powinien skontaktować się z lekarzem gdy zaobserwuje jakiekolwiek nowe obja wy, które w opinii pacjenta mogą być działaniami niepożądanymi.
Zyban z alkoholem Niektórzy pacjenci są bardziej wrażliwi na działanie alkoholu w trakcie stosowania leku Zyban. Lekarz może zalecić pacjentowi rezygnację z picia alkoholu albo znaczne ograniczenie jego spożycia podczas przyjmowania leku Zyban. Jeśli pacjent pije aktualnie duże ilości alkoholu, nie powinien nagle go odstawiać, ponieważ grozi to ryzyk iem napadu drgawkowego.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie należy przyjmować leku Zyban. Przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Niektóre badania wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wad wrodzonych, szczególnie wad serca, u dzieci, których matki stosowały lek Zyban. Nie ustalono, czy wystąpienie powyższych wad jest związane ze stosowaniem leku Zyban.
Składniki leku Zyban mogą przenikać do mleka matki. Przed zastosowaniem leku Zyban należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Niektóre z działań niepożądanych leku Zyban, takie jak zawroty głowy i uczucie pustki w głowie, mogą zaburzać koncentrację i zdolność oceny sytuacji. Jeżeli te objawy wystąpią, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
3. Jak stosować lek Zyban
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Kiedy rozpocząć leczenie i jaką ilość leku przyjmować • Należy rozpocząć przyjmowanie leku Zyban jeszcze w okresie palenia tytoniu. • Należy wyznaczyć dzień odstawienia palenia tytoniu, najlepiej w drugim tygodniu stosowania leku. Tydzień 1. Najlepiej kontynuować palenie tytoniu podczas przyjmowania leku Zyban Dni 1 . do 3. Przyjmować jedną tabletkę (150 mg) raz na dobę. Dzień 4. Zwiększyć dawkę do jednej tabletki dwa razy na dobę z zachowaniem przynajmniej 8-godzinnej przerwy między kolejnymi dawkami, unikając przyjmowania leku przed zaśnięciem. Tydzień 2. Kontynuować przyjmowanie jednej tabletki dwa razy na dobę. W tym tygodniu należy odstawić palenie w wyznaczonym dniu. Tygodnie 3. do 7. Kontynuować przyjmowanie jednej tabletki dwa razy na dobę, przez co najmniej 7 tygodni. Jeżeli pacjentowi w trakcie 7 tygodni nie uda odzwyczaić się od palenia tytoniu, lekarz zaleci odstawienie leku Zyban. Może zaistnieć potrzeba stopniowego odstawiania leku Zyban, po 7-9 tygodniach.
U niektórych pacjentów istnieje potrzeba zastosowania mniejszej dawki ponieważ mogą u nich wystąpić częściej dzia łania niepożądane. Dotyczy to pacjentów: • w wieku powyżej 65 lat • z chorobą wątroby lub nerek • ze zwiększonym ryzykiem napadów drgawkowych (patrz „Ostrzeżenia i środki ostrożności” oraz „Lek Zyban a inne leki” w punkcie 2). Maksymalną zalecaną dawką dla pacjenta jest jedna tabletka 150 mg raz na dobę.
Jak przyjmować tabletki leku Zyban Tabletki leku Zyban należy przyjmować z zachowaniem przynajmniej 8-godzinnej przerwy między kolejnymi dawkami. Należy unikać przyjmowania leku przed zaśnięciem – może to powodować trudności z zasypianiem.
Lek Zyban może być przyjmowany zarówno z posiłkiem, jak i niezależnie od posiłku.
Tabletki leku Zyban należy połykać w całości. Nie należy ich żuć, rozkruszać ani dzielić – jeśli do tego dojdzie, lek zostanie zbyt szybko uwolniony w organizmie. Może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych, w tym napadów drgawkowych.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Zyban Zastosowanie zbyt wielu tabletek może zwiększyć ryzyko napadów drgawkowych lub innych działań niepożądanych. Nie zwlekać. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub z najbliższym szpitalnym oddziałem pomocy doraźnej.
Pominięcie zastosowania leku Zyban W razie pominięcia dawki leku, należy odczekać i przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Zyban W celu uzyskania pełnego efektu terapeutycznego konieczne może być stosowanie leku Zyban przez Nie należy przerywać leczenia lekiem Zyban bez uzgodnienia z lekarzem. Może zaistnieć potrzeba stopniowego zmniejszania dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane
Napady drgawkowe U około 1 na 1 000 pacjentów przyjmujących lek Zyban istnieje ryzyko wystąpienia napadu drgawkowego. Objawami napadu drgawkowego są konwulsje i zwykle utrata przytomności. Pacjent, który miał napad drgawkowy, może być potem zdezorientowany i nie pamiętać, co się wydarzyło. Ryzyko wystąpienia napadów drgawkowych jest większe u pacjentów, którzy przyjmują większe dawki niż zalecane, przyjmują niektóre leki lub są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia napadów drgawkowych (patrz punkt 2). Jeżeli pacjent miał napad drgawkowy, powinien skontaktować się z lekarzem po odzyskaniu sił. Nie wolno więcej przyjmować leku Zyban.
Reakcje alergiczne Rzadko (u mniej niż 1 pacjenta na 1 000) mogą wystąpić potencjalnie ciężkie reakcje alergiczne na lek Zyban. Objawami reakcji alergicznej są: • wysypka skórna (w tym swędzące guzki). Niektóre wysypki mogą wymagać hospitalizacji, szczególnie jeśli występują również ból w jamie ustnej lub ból oczu. • nietypowe świsty lub trudności z oddychaniem • obrzęk powiek, ust lub języka • bóle mięśni lub stawów • zapaść lub krótkotrwała utrata przytomności. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów reakcji alergicznej należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Nie wolno przyjmować kolejnych dawek leku.
Toczniowa wysypka skórna albo nasilenie objawów tocznia Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących od osób przyjmujących lek Zyban. Toczeń to zaburzenie układu immunologicznego przebiegające z zajęciem skóry i innych narządów. W przypadku wystąpienia zaostrzeń tocznia, wysypki skórnej albo zmian skórnych (szczególnie na obszarach skóry narażonych na działanie promieni słonecznych) podczas przyjmowania leku Zyban należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie leczenia.
Ostra uogólniona osutka krostkowa Częstość nieznana - częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych pochodzących od osób przyjmujących lek Zyban. Objawy ostrej uogólnionej osutki krostkowej obejmują wysypkę skórną z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą. W przypadku wystąpienia wysypki skórnej z krostami/pęcherzami wypełnionymi ropą należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ponieważ może być konieczne przerwanie leczenia.
Inne działania niepożądane
Bardz o częste działania niepożądane Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów: • trudności z zasypianiem (należy unikać przyjmowania leku Zyban bezpośrednio przed zaśnięciem).
Częste działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów: • przygnębienie (patrz także „Ostrzeżenia i środki ostrożności” w punkcie 2) • uczucie lęku lub pobudzenia • zaburzenia koncentracji • drżenie • ból głowy • nudności, wymioty • ból brzucha i inne dolegliwości (zaparcia), zmiana odczuwania smaku jedzenia, suchość w jamie ustnej • gorączka, zawroty głowy, pocenie się, wysypka skórna (czasem związana z reakcją alergiczną), świąd .
Niezbyt częste działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów: • dzwonienie w uszach, zaburzenia widzenia • wzrost ciśnienia tętniczego krwi (czasem znaczny), zaczerwienienie skóry • utrata apetytu (anoreksja) • osłabienie • ból w klatce piersiowej • dezorientacja • przyspieszenie akcji serca.
Rzadkie działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów: • napad drgawkowy (patrz początek tego punktu) • drgania mięśni, sztywność mięśni, niekontrolowane ruchy, problemy z chodzeniem lub koordynacją (ataksja) • kołatanie serca • omdlenie, uczucie omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała na stojącą spowodowane spadkiem ciśnienia krwi • uczucie rozdrażnienia lub wrogości; dziwne sny (w tym koszmary senne) • zaburzenia pamięci • mrowienia lub drętwienia • ciężkie reakcje alergiczne; wysypka z towarzyszącymi bólami stawów i mięśni (patrz początek tego punktu) • oddawanie moczu częściej lub rzadziej niż zazwyczaj
• ciężkie wysypki skórne, które mogą obejmować usta lub inne części ciała i które mogą zagrażać życiu • zaostrzenie łuszczycy (czerwone zgrubienia na skórze) • zażółcenie skóry lub białkówki oka (żółtaczka), zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby • zmiany stężenia cukru (glukozy) we krwi • poczucie nierzeczywistości lub inności (depersonalizacja), widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją (omamy).
Bardzo rzadkie działania niepożądane Mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów: • uczucie niepokoju, agresja • odczuwanie lub wiara w rzeczy nierzeczywiste (urojenia); wyolbrzymiona podejrzliwość (paranoja) • nietrzymanie moczu (mimowolne oddawanie moczu, niekontrolowany wypływ moczu ).
Częstość nieznana Inne działania niepożądane wystąpiły u niewielu pacjentów, ale ich dokładna częstość występowania jest nieznana: • Myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie w trakcie leczenia lekiem Zyban lub wkrótce po jego zakończeniu (patrz punkt 2). Jeśli pacjent ma takie myśli, należy skontaktować się z lekarzem lub natychmiast udać się do szpitala. • Utrata kontaktu z rzeczywistością i zdolności myślenia lub oceny sytuacji (psychoza), inne objawy mogą obejmować omamy i (lub) urojenia. • Uczucie nagłego i intensywnego lęku (napad lęku panicznego ). • Jąkanie się. • Zmniejszona liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość), zmniejszona liczba białych krwinek (leukopenia) i zmniejszona liczba płytek krwi (trombocytopenia). • Niedobór sodu we krwi (hiponatremia). • Zmian y stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), i inne objawy, takie jak: temperatura ciała powyżej 38 °C, przyspieszone bicie serca, niestabilne ciśnienie krwi i nasilenie odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub ) zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunka) podczas przyjmowania leku Zyban razem z lekami stosowanymi w leczeniu depresji (takimi jak: paroksetyna, citalopram, escitalopram, fluoksetyna i wenlafaksyna).
Skutki odzwyczajania się od palenia tytoniu U pacjentów odzwyczajających się od palenia tytoniu występują zwykle objawy odstawienia nikotyny. Może to także dotyczyć pacjentów przyjmujących lek Zyban. Objawami odstawienia nikotyny są: • trudności z zasypianiem • drżen ie lub pocenie się • ucz ucie lęku, pobudzenia lub przygnębienia, niekiedy z towarzyszeniem myśli samobójczych. Należy porozmawiać z lekarzem w razie jakichkolwiek obaw dotyczących samopoczucia pacjenta.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Zyban
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Leku Zyban nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Zamieszczony na opakowaniu skrót ‘Lot’ oznacza numer serii.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Zyban Substancją czynną leku jest bupropionu chlorowodorek (150 mg na jedną tabletkę). Pozostałe składniki to: Rdzeń tabletki celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza 2910, cysteiny chlorowodorek jednowodny, magnezu stearynian, woda oczyszczona. Otoczka koncentrat koloru białego: Opadry OY-7300 biały lub Opadry YS-1-18202-A biały, wosk Carnauba, woda oczyszczona. Skład Opadry OY-7300 biały i Opadry YS-1-18202-A biały: hypromeloza 2910 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), Makrogol 400. Skład czarnego tuszu Opacode WB NS-78-17821: woda oczyszczona, żelaza tlenek czarny (E 172), glikol propylenowy, alkohol izopropylowy, hypromeloza 2910 6cP.
Jak wygląda lek Zyban i co zawiera opakowanie
Tabletki leku Zyban są białe, powlekane, obustronnie wypukłe, okrągłe z nadrukowanym napisem „GX CH7” na jednej stronie. Dostępne są opakowania zawierające 30, 60 lub 100 tabletek w blistrach zabezpieczających przed dostępem dzieci .
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny:
GlaxoSmithKline (Ireland) Limited Citywest Business Campus Dublin 24 Irlandia
Wytwórca:
Glaxo Wellcome S.A. Avenida de Extremadura, 3 Burgos, Hiszpania
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
GSK Services Sp. z o.o. ul. Rzymowskiego 53 02-697 Warszawa tel. (0-22) 576 9000
Data ostatniej aktualizacji ulotki: wrzesień 2023
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Zyban, 150 mg, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka powlekana o przedłużonym uwalnianiu zawiera 150 mg bupropionu chlorowodorku.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana o przedłużonym uwalnianiu.
Białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z nadrukowanym napisem GX CH7 na jednej stronie , druga strona gładka.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt Zyban jest zalecany do leczenia uzależnienia od nikotyny jako środek ułatwiający odzwyczajenie się od palenia tytoniu.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli Zaleca się, aby leczenie bupropionem rozpocząć jeszcze w okresie palenia tytoniu. Odstawienie palenia tytoniu powinno być zaplanowane w ciągu dwóch pierwszych tygodni (najlepiej w drugim tygodniu) stosowania bupropionu.
Dawka początkowa to 150 mg na dobę, rano przez trzy kolejne dni. Od czwartego dnia należy przyjmować 150 mg bupropionu rano i 150 mg po południu.
Należy pamiętać o co najmniej 8-godzinnej przerwie pomiędzy dwiema kolejnymi dawkami.
Maksymalna dawka jednorazowa wynosi 150 mg, maksymalna dawka dobowa wynosi
Do bardzo częstych objawów niepożądanych należy bezsenność. Występowanie tego objawu niepożądanego może być zredukowane przez unikanie podawania leku przed zaśnięciem (należy pamiętać o co najmniej ośmiogodzinnej przerwie między dawkami).
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania produktu Zyban u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność leku nie były oceniane w tej grupie wiekowej.
Pacjenci w podeszłym wieku Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Zyban u pacjentów w podeszłym wieku. Nie można wykluczyć większej wrażliwości u niektórych pacjentów w podeszłym wieku. Zalecana dawka w tej grupie pacjentów wynosi 150 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Zyban u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Z powodu większego zróżnicowania farmakokinetyki leku u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby zalecana dawka w tej grupie chorych wynosi 150 mg raz na dobę.
Zaburzenia czynności nerek Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Zyban u pacjentów z niewydolnością nerek. Zalecana dawka u tych pacjentów wynosi 150 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania
Zyban należy stosować zgodnie z wytycznymi o zaprzestaniu palenia tytoniu.
Przed zaleceniem produktu Zyban należy ocenić motywację pacjenta do zaprzestania palenia. Leczenie wspomagające zaprzestanie palenia tytoniu jest bardziej skuteczne u pacjentów zmotywowanych do zaprzestania palenia i otrzymujących wsparcie motywujące.
Leczenie powinno być prowadzone przez okres co najmniej 7 tygodni. Jeżeli siedmiotygodniowe leczenie nie przyniosło żadnego efektu, należy rozważyć odstawienie produktu Zyban.
Tabletkę należy połknąć w całości. Nie należy jej dzielić, kruszyć ani żuć, ponieważ może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych, w tym napadów drgawkowych.
Produkt Zyban może być przyjmowany zarówno z posiłkiem, jak i niezależnie od posiłku (patrz punkty 4.5 i 5.2).
Zakończenie leczenia
Mimo że nie są spodziewane reakcje związane z odstawieniem leku, należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu Zyban.
4.3 Przeciwwskazania
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na bupropion lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów z aktualnie występującymi napadami drgawkowymi lub napadami drgawkowymi w wywiadzie.
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów ze zdiagnozowanym nowotworem ośrodkowego układu nerwowego.
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów, którzy w jakimkolwiek czasie w trakcie leczenia nagle odstawiają alkohol lub inne leki, o których wiadomo, że ich odstawienie związane jest z ryzykiem wystąpienia napadów drgawkowych (szczególnie benzodiazepiny i leki działające podobnie do benzodiazepin).
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości bulimią lub jadłowstrętem psychicznym.
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężk ą marskością wątroby.
Jednoczesne leczenie produktem Zyban i inhibitorami monoaminooksydazy (MAO ) jest przeciwwskazane. Produkt Zyban może być stosowany nie wcześniej niż po 14 dniach od zakończenia leczenia nieodwracalnymi inhibitorami MAO. W przypadku odwracalnych inhibitorów MAO wystarczający jest okres 24 godzin.
Zyban jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi w wywiadzie, ponieważ może wywołać epizod maniakalny podczas depresyjnej fazy choroby.
Nie należy podawać produktu Zyban pacjentom jednocześnie stos ującym inne produkty zawierające bupropion, ponieważ występowanie napadów drgawkowych jest zależne od dawki, i aby uniknąć przedawkowania.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Napady drgawkowe
Nie należy stosować większych dawek produktu Zyban niż zalecane, ponieważ stosowanie bupropionu jest związane z możliwością wystąpienia zależnego od dawki napadu drgawkowego. Po podaniu maksymalnej zalecanej dawki dobowej (300 mg na dobę produktu Zyban) częstość występowania napadów drgawkowych wynosiła 1/1000 (co stanowi około 0,1%).
Ryzyko napadu drgawkowego podczas stosowania bupropionu zwiększa się w obecności czynników predysponujących, obniżających próg drgawkowy. Nie należy stosować produktu Zyban u pacjentów z czynnikami predysponującymi, chyba że potencjalna medyczna korzyść z przerwania palenia tytoniu przewyższa zwiększone ryzyko napadu drgawkowego. U tych pacjentów należy rozważać zastosowanie podczas leczenia dawki maksymalnie 150 mg na dobę.
Każdego pacjenta należy ocenić pod kątem predysponujących czynników ryzyka, do których należą:
• jed noczesne stosowanie innych produktów leczniczych obniżających próg pobudliwości drgawkowej (np. leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne, przeciwmalaryczne, tramadol, teofilina, steroidy działające ogólnoustrojowo, chinolony i środki przeciwhistaminowe działające uspokajająco). U pacjentów stosujących takie leki w czasie przyjmowania produktu Zyban należy rozważać stosowanie w dalszym okresie leczenia dawki maksymalnie 150 mg leku na dobę. • uzależnienie od alkoholu (patrz również punkt 4.3) • uraz głowy w wywiadzie • cukrzyca leczona lekami hipoglikemizującymi lub insuliną • stosowanie leków stymulujących lub zmniejszających apetyt.
Jeżeli podczas stosowania produktu Zyban u pacjenta wystąpił napad drgawkowy, leczenie należy przerwać i nie należy go wznawiać.
Interakcje (patrz punkt 4.5)
W związku z interakcjami farmakokinetycznymi stężenie bupropionu lub jego metabolitów w osoczu może się zmieniać, co może nasilać działania niepożądane leku (np. suchość jamy ustnej, bezsenność, napady drgawkowe). Dlatego należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania bupropionu z produktami leczniczymi, które indukują lub hamują jego metabolizm.
Bupropion hamuje metabolizm z udziałem enzymów cytochromu P450 2D6. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas równoczesnego stosowania bupropionu i leków metabolizowanych przez te enzymy.
W literaturze wykazano, że leki hamujące aktywność CYP2D6 mogą powodować zmniejszenie stężenia endoksyfenu, będącego czynnym metabolitem tamoksyfenu. Z tego względu w trakcie leczenia tamoksyfenem należy unikać, jeśli to tylko możliwe, stosowania bupropionu, będącego inhibitorem CYP2D6 (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia psychiczne
Zyban jest działającym ośrodkowo inhibitorem wychwytu zwrotnego noradrenaliny i dopaminy. Podczas stosowania produktu Zyban zgłaszano objawy neuro psychiatryczne (patrz punkt 4.8), a w szczególności obserwowano objawy psychotyczne i maniakalne, głównie u pacjentów z chorobami psychicznymi w wywiadzie.
Nastrój depresyjny może być objawem odstawienia nikotyny. Depresja, rzadko z towarzyszeniem myśli i zachowań samobójczych (w tym prób samobójczych), była zgłaszana u pacjentów podejmujących próbę przerwania palenia tytoniu . Objawy takie były również zgłaszane podczas leczenia produktem Zyban i zwykle występowały na wczesnym etapie leczenia.
Bupropion jest w niektórych krajach wskazany w leczeniu depresji. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych leków przeciwdepresyjnych u dorosłych z epizodem ciężkiej depresji i z innymi zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone w porównaniu do placebo ryzyko myśli i zachowań samobójczych związanych ze stosowaniem leków przeciwdepresyjnych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat.
Należy być świadomym możliwości wystąpienia znaczących objawów depresyjnych u pacjentów podejmujących próbę odzwyczajenia się od palenia i odpowiednio im doradzać.
Dane pochodzące z badań przeprowadzonych na zwierzętach sugerują możliwość uzależnienia się od leku. Jednakże badania skłonności do uzależnienia u ludzi i rozległe doświadczenie kliniczne wskazują na mały potencjał uzależniający bupropionu.
Nadwrażliwość
Leczenie produktem Zyban należy niezwłocznie przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpiły objawy nadwrażliwości podczas przyjmowania leku. Należy pamiętać, że objawy mogą rozwijać się lub nawracać również po zaprzestaniu stosowania produktu Zyban, jak również o konieczności odpowiedniego leczenia objawowego przez odpowiednio długi okres (co najmniej jeden tydzień). Objawy typowo obejmują wysypkę skórną, świąd, pokrzywkę lub ból w klatce piersiowej. Cięższe reakcje mogą obejmować obrzęk naczynioruchowy, duszność lub skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny, rumień wielopostaciowy lub zespół Stevensa-Johnsona. Ból stawów, ból mięśni i gorączka były również zgłaszane w połączeniu z wysypką i innymi objawami sugerującymi opóźnioną nadwrażliwość. Te objawy mogą być podobne do choroby posurowiczej (patrz punkt 4.8). U większości pacjentów objawy uległy złagodzeniu po przerwaniu leczenia bupropionem i rozpoczęciu leczenia lekami przeciwhistaminowymi lub kortykosteroidami i z czasem ustąpiły.
Nadciśnienie tętnicze
Nadciśnienie tętnicze, w niektórych przypadkach ciężkie (patrz punkt 4.8) i wymagające doraźnego leczenia, było w praktyce klinicznej zgłaszane u pacjentów leczonych tylko bupropionem oraz bupropionem w skojarzeniu z nikotynową terapią zastępczą. Obserwacje te dotyczą zarówno pacj entów z występującym wcześniej nadciśnieniem tętniczym, jak i bez wcześniej występującego nadciśnienia tętniczego. Przed rozpoczęciem leczenia bupropionem należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego i następnie monitorować jego wartości, zwłaszcza u pacjentów z wcześniej rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym. Należy rozważyć przerwanie leczenia produktem Zyban, jeśli obserwowane będzie klinicznie znaczące zwiększenie ciśnienia krwi.
Ograniczone dane z badań klinicznych sugerują, że większy wskaźnik przerwania palenia tytoniu może być osiągany dzięki skojarzonemu zastosowaniu produktu Zyban z terapią nikotynozastępczą
w formie systemu przezskórnego uwalniania nikotyny (nicotine transdermal system, NTS). Jednakże w grupie stosującej terapię skojarzoną odnotowano większy wskaźnik występowania nadciśnienia tętniczego wymagającego leczenia. Jeśli stosowana jest skojarzona terapia bupropionem z systemem przezskórnego uwalniania nikotyny (NTS), zaleca się zachowanie ostrożności i kontrolowanie ciśnienia tętniczego krwi w odstępach tygodniowych. Przed wprowadzeniem leczenia skojarzonego lekarz prowadzący terapię powinien zapoznać się z ChPL odpowiedniego produktu NTS.
Zespół Brugadów
Bupropion może spowodować ujawnienie zespołu Brugadów, rzadkiej, uwarunkowanej genetycznie choroby dotyczącej kanałów sodowych serca z charakterystycznymi zmianami w zapisie EKG (uniesienie odcinka ST oraz nieprawidłowości załamka T w prawych odprowadzeniach przedsercowych), mogącego prowadzić do zatrzymania akcji serca i ( lub ) do nagłej śmierci. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zespołem Brugadów lub z czynnikami ryzyka, takimi jak zatrzymanie akcji serca lub przypadek nagłej śmierci w wywiadzie rodzinnym.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku – doświadczenie kliniczne w stosowaniu bupropionu nie wykazało różnic w tolerancji leku pomiędzy pacjentami w podeszłym wieku i innymi dorosłymi pacjentami. Jednakże nie można wykluczyć większej wrażliwości u niektórych pacjentów w podeszłym wieku. Z tego względu zalecaną u tych pacjentów dawką bupropionu jest 150 mg podawane raz na dobę (patrz punkty 4.2 i 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby – bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie do czynnych metabolitów, które dalej są metabolizowane. Nie obserwowano statystycznie istotnych różnic w farmakokinetyce bupropionu u pacjentów z łagodną i umiarkowaną marskością wątroby w porównaniu do zdrowych ochotników, ale stężenie bupropionu w osoczu było bardzo zróżnicowane u poszczególnych pacjentów. Dlatego produkt Zyban należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, a zalecana dawka w tej grupie chorych wynosi 150 mg podawana raz na dobę.
Wszyscy pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być ściśle monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia objawów niepożądanych (np. bezsenność, suchość jamy ustnej, napady drgawkowe), które mogą wskazywać na duże stężenia leku lub jego metabolitów w organizmie.
Zaburzenia czynności nerek – bupropion w postaci metabolitów wydalany jest głównie z moczem. Dlatego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecana dawka bupropionu wynosi w organizmie w stopniu większym niż zwykle (patrz punkty 4.2 i 5.2). Pacjenci powinni być ściśle monitorowani ze względu na możliwość wystąpienia objawów niepożądanych, które mogą wskazywać na duże stężenia leku lub jego metabolitów w organizmie.
Wpływ na wyniki badań moczu
Ze względu na budowę chemiczną podobną do amfetaminy, bupropion wpływa na wyniki niektórych szybkich testów na obecność narkotyków w moczu. Efektem mogą być fałszywie dodatnie wyniki, zwłaszcza dla pochodnych amfetaminy. Wynik dodatni powinien zostać potwierdzony bardziej swoist ą metodą.
Niewłaściwe drogi podania
Produkt Zyban jest przeznaczony wyłącznie do przyjmowania doustnego. Zgłaszano przypadki inhalacji rozkruszonych tabletek lub przyjęcia rozpuszczonego bupropionu w postaci iniekcji, co może prowadzić do gwałtownego uwalniania i szybszego wchłaniania oraz potencjalnego przedawkowania. Zgłaszano przypadki napadów drgawkowych i (lub ) zgonów po przyjęciu bupropionu donosowo lub we wstrzyknięciu pozajelitowym.
Zespół serotoninowy
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano występowanie zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu, w przypadku gdy Zyban był podawany jednocześnie z lekami serotoninergicznymi, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego sero toniny (ang. Selective Serotonin Reuptake Inhibitors (SSRI)) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. Serotonin Norepinephrine Re-uptake Inhibitors (SNRI)) (patrz punkt 4.5). Jeśli jednoczesne leczenie innymi lekami serotoninergicznymi jest klinicznie uzasadnione, zalecana jest uważna obserwacja pacjenta, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki.
Zespół serotoninowy może obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączkę), dysfunkcję układu autonomicznego (np. tachykardię, niestabilne ciśnienie krwi, hipertermię), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. nadrefleksję, brak koordynacji, sztywność), i (lub ) objawy żołądkowo-jelitowe (np. mdłości, wymioty, biegunkę). Jeśli podejrzewa się wystąpienie zespołu serotoninowego, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia w zależności od ciężkości objawów.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
U pacjentów stosujących produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy, produkt Zyban może być stosowany tylko wówczas, gdy potencjalna medyczna korzyść z przerwania palenia tytoniu przeważy zwiększone ryzyko napadu drgawkowego (patrz punkt 4.4).
Wpływ bupropionu na inne leki:
Chociaż bupropion i jego główny metabolit hydroksybupropion nie są metabolizowane za pośrednictwem izoenzymu CYP2D6, to hamują szlak metaboliczny z udziałem CYP2D6. Równoczesne stosowanie chlorowodorku bupropionu i dezypraminy u zdrowych ochotników wydajnie metabolizujących z udziałem izoenzymu CYP2D6 spowodowało duże (od 2 do 5 razy) zwiększenie wartości C max
przez co najmniej 7 dni po podaniu ostatniej dawki chlorowodorku bupropionu.
Jednoczesne stosowanie z produktami leczniczymi, które metabolizowane są głównie przez izoenzym CYP2D6 i mają wąski indeks terapeutyczny, należy rozpoczynać od najmniejszych ich dawek. Do tych produktów leczniczych należą leki przeciwdepresyjne (np. dezypramina, imipramina, paroksetyna), leki przeciwpsychotyczne (np. rysperydon, tiorydazyna), beta-adrenolityki (np. metoprolol) i leki przeciwarytmiczne klasy 1C (np. propafenon, flekainid). W przypadku dołączenia produktu Zyban do leczenia pacjenta stosującego już takie produkty lecznicze, należy rozważyć konieczność zmniejszenia ich dawek. W takich przypadkach należy dokładnie rozważyć oczekiwane korzyści z leczenia produktem Zyban wobec potencjalnego ryzyka.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano występowanie zespołu serotoninowego, stanu potencjalnie zagrażającego życiu, w przypadku gdy Zyban jest podawany jednocześnie z lekami serotoninergicznymi, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI) (patrz punkt 4.4).
Leki, których skuteczność zależy od aktywacji metabolicznej za pośrednictwem CYP2D6 (np. tamoksyfen) mogą mieć mniejszą skuteczność podczas jednoczesnego podawania z inhibitorami CYP2D6, takimi jak bupropion (patrz punkt 4.4).
Pomimo tego, że CYP2D6 nie jest głównym enzymem odpowiadającym za metabolizm cytalopramu, wyniki jednego z badań wykazały, że zastosowanie bupropionu spowodowało zwiększenie wartości C max
Jednoczesne podawanie digoksyny z bupropionem może skutkować zmniejszeniem stężenia digoksyny w organizmie pacjenta. Na podstawie porównania krzyżowego wyników badań klinicznych
stwierdzono, że u zdrowych ochotników wartość AUC 0-24 h dla digoksyny się zmniejszyła, a klirens nerkowy się zwiększył. Lekarze powinni mieć świadomość, że po zaprzestaniu podawania bupropionu stężenie digoksyny może się zwiększyć i że należy monitorować pacjenta pod kątem wystąpienia zatrucia digoksyną.
Wpływ innych leków na bupropion:
Bupropion jest metabolizowany do hydroksybupropionu (główny metabolit) głównie za pośrednictwem cytochromu P450 CYP2B6 (patrz punkt 5.2) . Podawanie bupropionu równocześnie z produktami leczniczymi wpływającymi na metabolizm bupropionu za pośrednictwem izoenzymu CYP2B6 (np. substraty CYP2B6: cyklofosfamid, ifosfamid i inhibitory CYP2B6: orfenadryna, tyklopidyna, klopidogrel) może spowodować zwiększenie stężenia bupropionu w osoczu i zmniejszenie stężenia czynnego metabolitu, hydroksybupropionu. Znaczenie kliniczne zahamowania metabolizmu bupropionu za pośrednictwem enzymu CYP2B6 i w konsekwencji zmian stosunku stężeń bupropionu i hydroksybupropionu nie jest obecnie znane.
Ponieważ bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany, należy zachować ostrożność podczas równoczesnego podawania bupropionu z produktami leczniczymi indukującymi procesy metaboliczne (np. karbamazepina, fenytoina, rytonawir, efawirenz) lub lekami będącymi inhibitorami metabolizmu (np. walproinian). Równoczesne stosowanie tych leków może wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo leczenia bupropionem.
W wielu badaniach u zdrowych ochotników rytonawir (w dawkach 100 mg dwa razy na dobę lub główne metabolity o około 20 do 80% (patrz punkt 5.2). Podobnie efawirenz w dawce 600 mg raz na dobę przez dwa tygodnie powodował u zdrowych ochotników zmniejszenie ekspozycji na bupropion o około 55%. U pacjentów przyjmujących którykolwiek z tych leków jednocześnie z bupropionem może zaistnieć potrzeba podania zwiększonych dawek bupropionu, jednakże maksymalna zalecana dawka nie powinna zostać przekroczona.
Nikotyna stosowana przezskórnie w postaci plastrów nie wpływa na farmakokinetykę bupropionu ani jego metabolitów.
Inne interakcje:
Palenie tytoniu związane jest ze zwiększeniem aktywności izoenzymu CYP1A2. Po przerwaniu palenia tytoniu może wystąpić zmniejszenie klirensu leków metabolizowanych z udziałem tego izoenzymu z następczym zwiększeniem ich stężenia w osoczu. Może to być szczególnie ważne w przypadków leków o wąskim indeksie terapeutycznym, metabolizowanych głównie przez CYP1A2 (np. teofilina, takryna i klozapina). Kliniczne konsekwencje przerwania palenia w przypadku innych produktów leczniczych metabolizowanych częściowo przez izoenzym CYP1A2 (np. imipramina, olanzapina, klomipramina i fluwoksamina) nie są znane. Poza tym ograniczone dane wskazują, że metabolizm flekainidu lub pentazocyny także może być indukowany przez palenie tytoniu.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując Zyban u pacjentów otrzymujących jednocześnie lewodopę lub amantadynę. Ograniczone dane kliniczne sugerują częstsze występowanie działań niepożądanych (np. nudności, wymiotów i objawów psychicznych – patrz punkt 4.8) u pacjentów równocześnie stosujących bupropion i lewodopę lub amantadynę.
Brak danych klinicznych o interakcji farmakokinetycznej pomiędzy bupropionem a alkoholem, odnotowano jednak nieliczne doniesienia o niepożądanych objawach neuropsychiatrycznych lub zmniejszonej tolerancji na alkohol u pacjentów spożywających alkohol podczas stosowania produktu Zyban. W czasie leczenia produktem Zyban należy unikać lub ograniczyć do minimum spożycie alkoholu.
Ponieważ inhibitory monoaminooksydazy A i B w innym mechanizmie niż bupropion zwiększają przekaźnictwo katecholaminergiczne, równoczesne stosowanie produktu Zyban i inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3) z powodu zwiększenia możliwości wystąpienia działań niepożądanych. Powinno upłynąć co najmniej 14 dni pomiędzy zakończeniem stosowania nieodwracalnych IMAO a rozpoczęciem leczenia produktem Zyban. W przypadku odwracalnych IMAO wystarczająca jest 24 godzinna przerwa.
Badania sugerują możliwość zwiększonej ekspozycji na bupropion, jeżeli tabletki bupropionu o przedłużonym uwalnianiu przyjęte zostaną wraz z posiłkiem o dużej zawartości tłuszczu (patrz punkt 5.2).
4.6 Wpływ na płodność, ciąż ę i laktację
Ciąża
Wyniki niektórych badań epidemiologicznych przeprowadzonych u kobiet w ciąży, które stosowały bupropion w pierwszym trymestrze ciąży, wykazały powiązanie ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niektórych wrodzonych wad sercowo-naczyniowych u płodu, w szczególności ubytku przegrody międzykomorowej oraz upośledzenia odpływu lewokomorowego. Powyższe wyniki nie są spójne dla wszystkich badań. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni ani pośredni toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Produktu Zyban nie należy stosować u kobiet w ciąży. Kobiety w ciąży należy zachęcać do odzwyczajenia się od palenia tytoniu bez stosowania środków farmakologicznych.
Karmienie piersią
Bupropion i jego metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących piersią. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub powstrzymaniu się od leczenia produktem Zyban, uwzględniając korzyści dla noworodka lub niemowlęcia wynikające z karmienia piersią oraz korzyści dla matki wynikające ze stosowania leku Zyban.
Płodność
Nie ma danych na temat wpływu bupropionu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodem u szczurów nie wskazują na zmniejszanie płodności (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Tak jak w przypadku innych leków działających na ośrodkowy układ nerwowy, bupropion może wpływać na zdolność wykonywania czynności wymagających oceny sytuacji lub sprawności psychomotorycznej. Zgłaszano również wywołane przez Zyban zawroty głowy i uczucie pustki w głowie. Pacjenci powinni wcześniej, przed prowadzeniem pojazdów lub obsługą maszyn sprawdzić zdolność koncentracji uwagi, aby upewnić się, czy Zyban nie wywiera niepożądanego działania na ich zdolność wykonywania czynności złożonych.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane wymienione poniżej określone na podstawie doświadczenia klinicznego zostały pogrupowane według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Należy pamiętać, że odzwyczajanie się od palenia tytoniu jest często połączone z występowaniem objawów odstawienia (np. pobudzenie, bezsenność, drżenie, pocenie się). Niektóre z nich są również rozpoznawane jako działania niepożądane związane z przyjmowaniem produktu Zyban.
Działania niepożądane zostały podzielone według częstości ich występowania, określonej w następujący sposób: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do
<1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000) , bardzo rzadko (Klasyfikacja układów i narządów Częstość występowania Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Nieznana Niedokrwistość, leukopenia i trombocytopenia Zaburzenia układu immunologicznego* Często Reakcje nadwrażliwości, takie jak pokrzywka Rzadko Cięższe reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy, duszność lub skurcz oskrzeli i wstrząs anafilaktyczny.
Bóle stawów, bóle mięśni i gorączką w połączeniu z wysypką i innymi objawami sugerującymi wystąpienie reakcji nadwrażliwości o charakterze opóźnionym. Objawy te mogą przypominać chorobę posurowiczą. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Niezbyt często Anoreksja Rzadko Zaburzenia stężenia glukozy we krwi Nieznana Hiponatremia Zaburzenia psychiczne Bardzo często Bezsenność (patrz punkt 4.2) Często Depresja (patrz punkt 4.4), pobudzenie, lęk Niezbyt często Splątanie Rzadko Drażliwość, wrogość, omamy, depersonalizacja, nieprawidłowe marzenia senne, w tym koszmary senne Bardzo rzadko
Urojenia, wyobrażenia paranoidalne, niepokój, agresja Nieznana Myśli i zachowania samobójcze***, psychoza, dysfemia, napad lęku panicznego Zaburzenia układu nerwowego Często
Drżenie, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia smaku Rzadko Napady drgawkowe (patrz poniżej)**, dystonia, ataksja, parkinsonizm, zaburzenia koordynacji, zaburzenia pamięci, parestezje, omdlenia Nieznana Zespół serotoninowy **** Zaburzenia oka Niezbyt często Zaburzenia widzenia Zaburzenia ucha i błędnika Niezbyt często Szumy uszne Zaburzenia serca Niezbyt często Tachykardia Rzadko Kołatanie serca Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często
Wzrost ciśnienia krwi (w niektórych przypadkach znaczny), zaczerwienienie skóry Rzadko Rozszerzenie naczyń, niedociśnienie ortostatyczne Zaburzenia żołądka i jelit Często
Suchość jamy ustnej, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, w tym nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcia Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej* Często Wysypka, świąd, pocenie się Rzadko Rumień wielopostaciowy i zespół Stevensa- Johnsona Zaostrzenie łuszczycy
Nieznana Zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, toczeń rumieniowaty skórny, ostra uogólniona osutka krostkowa Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Rzadko Drżenie mięśni Zaburzenia nerek i dróg moczowych Rzadko Zaburzenia w częstości oddawania moczu i (lub) zatrzymanie moczu Bardzo rzadko Nietrzymanie moczu Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Gorączka Niezbyt często Ból w klatce piersiowej, astenia * Nadwrażliwość może objawiać się reakcjami skórnymi. Patrz „Zaburzenia układu immunologicznego” i „Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej”.
** Częstość występowania napadów drgawkowych wynosi około 0,1% (1/1000). Najczęstszym rodzajem napadów drgawkowych są uogólnione napady toniczno-kloniczne, które w niektórych przypadkach związane mogą być z ponapadowym splątaniem lub zaburzeniami pamięci (patrz punkt 4.4).
*** Przypadki myśli i zachowań samobójczych odnotowano w trakcie leczenia bupropionem (patrz punkt 4.4).
**** Zespół serotoninowy może wystąpić w wyniku interakcji pomiędzy bupropionem a serotoninergicznymi produktami leczniczymi, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI) (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Odnotowano objawy ostrego przedawkowania po przyjęciu dawek dziesięciokrotnie większych od maksymalnej dawki terapeutycznej. Po przedawkowaniu, oprócz objawów określonych jako objawy niepożądane, może wystąpić senność, utrata przytomności i ( lub ) zmiany w zapisie EKG, takie jak zaburzenia przewodzenia (w tym wydłużenie zespołu QRS), zaburzenia rytmu i tachykardia. Donoszono także o przypadkach wydłużenia odstępu QTc, jednak obserwowano to głównie w połączeniu z jednoczesnym wydłużeniem zespołu QRS i przyspieszeniem czynności serca. Chociaż większość pacjentów wróciła do zdrowia bez żadnych następstw, to zgłaszano rzadkie przypadki zgonów po zastosowaniu bupropionu w znacznie przekroczonej dawce. Zgłaszano również wystąpienie zespołu serotoninowego.
Postępowanie
W razie przedawkowania pacjent powinien być przyjęty do szpitala, należy monitorować zapis EKG oraz czynności życiowe.
Pacjentowi należy zapewnić prawidłową drożność dróg oddechowych, natlenienie i czynność oddechową. Zalecane jest użycie węgla aktywnego. Nie znane jest swoiste antidotum dla bupropionu. Dalsze postępowanie powinno być dostosowane do sytuacji klinicznej.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Inne leki przeciwdepresyjne, kod ATC: N 06 AX 12.
Mechanizm działania
Bupropion jest selektywnym inhibitorem neuronalnego wychwytu zwrotnego katecholamin (noradrenaliny i dopaminy). Wywiera minimalny wpływ na wychwyt zwrotny indoloamin (serotonina). Nie hamuje aktywności monoaminooksydazy. Mechanizm działania bupropionu w odzwyczajaniu się od palenia tytoniu jest nieznany, chociaż wydaje się, że działanie to odbywa się za pośrednictwem mechanizmów noradrenergicznego i (lub) dopaminergicznego.
Bezpieczeństwo stosowania Przeprowadzona w oparciu o międzynarodowy Rejestr Ciąż prospektywna obserwacja dotycząca prenatalnej ekspozycji na bupropion w pierwszym trymestrze ciąży wykazała, że częstość występowania wrodzonych wad serca w tej grupie wyniosła 9/675 (1,3%). W badaniu retrospektywnym przeprowadzonym u ponad tysiąca pacjentek przyjmujących bupropion w pierwszym trymestrze ciąży nie wykazano większego odsetka wrodzonych wad rozwojowych u pł odów ani wrodzonych wad rozwojowych układu sercowo-naczyniowego niż w przypadku stosowania innych leków przeciwdepresyjnych. Analiza retrospektywna danych z Krajowego Badania nad Profilaktyką Wad Wrodzonych (ang. National Birth Defects Prevention Study) wskazuje na statystycznie istotną zależność pomiędzy występowaniem wad serca (odpływ lewokomorowy) u dziecka a zgłoszonym przez matkę stosowaniem bupropionu we wczesnym okresie ciąży. Nie zaobserwowano związku pomiędzy stosowaniem bupropionu przez matkę a występowaniem jakichkolwiek innych wad serca lub wszystkich typów złożonych wad serca. Dalsza analiza na podstawie danych z opracowania na temat wad wrodzonych przeprowadzonego przez Slone Epidemiology Centre (ang. Slone Epidemiology Centre Birth Defects Study) nie wykazała statystycznie istotnego zwiększenia częstości występowania wad odpływu lewokomorowego po stosowaniu bupropionu przez matkę. Stwierdzono natomiast statystycznie istotną zależność pomiędzy występowaniem wad przegrody międzykomorowej a stosowaniem samego bupropionu w pierwszym trymestrze ciąży.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Po podaniu doustnym zdrowym ochotnikom 150 mg chlorowodorku bupropionu w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, maksymalne stężenia w osoczu krwi (C max ) wynoszące około max
bupropionu i jego czynnych metabolitów: hydroksybupropionu i treohydrobupropionu zwiększają się proporcjonalnie do dawki w zakresie dawek 50-200 mg po podaniu pojedynczej dawki i w zakresie dawek 300-450 mg/dobę w razie długotrwałego podawania. Wartości C max
hydroksybupropionu są odpowiednio około 3 i 14 razy większe niż te wartości dla bupropionu. Wartość C max
max
treohydrobupropionu jest około 5 razy większa niż AUC bupropionu. Maksymalne stężenia hydroksybupropionu i treohydrobupropionu w osoczu osiągane są po około
aktywny izomer treohydrobupropionu) w osoczu są nieoznaczalne po podaniu pojedynczej dawki bupropionu.
Podczas długotrwałego stosowania bupropionu w dawce 150 mg dwa razy na dobę wartość C max
bupropionu jest podobna do wartości zgłaszanych po podaniu pojedynczej dawki. Wartości C max
hydroksybupropionu i treohydrobupropionu w stanie stacjonarnym są większe (odpowiednio około 4 i 7 razy) niż po podaniu pojedynczej dawki. Stężenia w osoczu erytrohydrobupropionu są porównywalne do stężeń bupropionu w stanie stacjonarnym. Stan stacjonarny bupropionu i jego metabolitów osiągany jest w ciągu 5-8 dni. Całkowita biodostępność bupropionu nie jest znana. Jednakże dane dotyczące wydalania z moczem wskazują, że co najmniej 87% dawki bupropionu jest wchłaniane.
Dwa badania, w których zastosowano 150 mg bupropionu w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu u zdrowych ochotników sugerują, że ekspozycja na bupropion może zwiększyć się, jeśli tabletki Zyban są przyjmowane wraz z posiłkiem. Stężenie maksymalne bupropionu (C max ) po przyjęciu leku po śniadaniu z dużą zawartością tłuszczu zwiększa się o 11 i 35% w dwóch badaniach, podczas gdy ogólna ekspozycja na bupropion (AUC) zwiększa się o 16 i 19%.
Dystrybucja
Bupropion jest szeroko dystrybuowany, a objętość dystrybucji wynosi około 2000 l. Bupropion, hydroksybupropion i treohydrobupropion wiążą się z białkami w stopniu umiarkowanym (odpowiednio 84%, 77% i 42 %)
Bupropion i jego czynne metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących. Badania przeprowadzone na zwierzętach wskazują, że bupropion i jego czynne metabolity przenikają przez barierę krew-mózg i barierę łożyskową.
Metabolizm
W organizmie człowieka bupropion jest w znacznym stopniu metabolizowany. Zostały zidentyfikowane jego trzy czynne farmakologicznie metabolity: hydroksybupropion i aminoalkoholowe izomery - treohydrobupropion i erytrohydrobupropion. Mogą one mieć znaczenie kliniczne, ponieważ ich stężenia w osoczu są równie duże lub większe niż stężenie bupropionu. Czynne metabolity są następnie metabolizowane do postaci nieczynnych (niektóre z nich nie zostały w pełni scharakteryzowane, ale mogą obejmować formy sprzężone) i wydalane z moczem.
Badania in vitro wykazują, że bupropion jest metabolizowany do głównego czynnego metabolitu - hydroksybupropionu przede wszystkim przez izoenzym CYP2B6, podczas gdy izoenzymy CYP1A2, 2A6, 2C9, 3A4 i 2E1 biorą udział w metabolizmie leku w mniejszym stopniu. W odróżnieniu, powstawanie treohydrobupropionu obejmuje redukcję grupy karbonylowej, ale izoenzymy cytochromu P450 nie biorą w tym udziału (patrz punkt 4.5).
Nie badano potencjalnego działania hamującego treohydrobupropionu i erytrohydrobupropionu na izoenzymy cytochromu P450.
Bupropion i hydroksybupropion są inhibitorami izoenzymu CYP2D6. Wartości K i wynoszą dla nich odpowiednio 21 i 13,3 μM (patrz punkt 4.5).
U palaczy i u osób niepalących, po doustnym podaniu pojedynczej dawki 150 mg bupropionu nie stwierdzono różnicy w stężeniu maksymalnym (C max ), okresie półtrwania (T 1/2 ), czasie do osiągnięcia stężenia maksymalnego (T max ), wielkości pola pod krzywą (AUC) i w klirensie bupropionu lub jego głównych metabolitów.
Bupropion wykazał indukcję własnego metabolizmu u zwierząt podczas przedłużonego podawania. Nie stwierdzono dowodów na indukcję enzymów przez bupropion lub hydroksybupropion w grupie ochotników lub pacjentów otrzymujących zalecane dawki bupropionu przez 10 do 45 dni.
Eliminacja
Po doustnym podaniu dawki 200 mg bupropionu znakowanego 14 C, 87% i 10% dawki zostało wydalone odpowiednio w moczu i kale. Część dawki bupropionu wydalana w postaci niezmienionej stanowiła tylko 0,5%. Powyższe wyniki zgodne są z intensywnym metabolizmem bupropionu. Mniej niż 10% znakowanej 14 C dawki występowało w moczu jako czynne metabolity.
Średni klirens po doustnym podaniu bupropionu wynosi około 200 l/h, a średni okres półtrwania w fazie eliminacji około 20 godzin.
Okres półtrwania hydroksybupropionu w fazie eliminacji wynosi około 20 godzin. Okresy półtrwania treohydrobupropionu i erytrohydrobupropionu w fazie eliminacji są dłuższe (odpowiednio 37 i 33 godziny).
Szczególne grupy pacjentów:
Zaburzenia czynności nerek
Wydalanie bupropionu i jego czynnych metabolitów może być zmniejszone u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ograniczone dane dotyczące pacjentów w końcowym stadium niewydolności nerek lub umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek wskazują, że ekspozycja na bupropion i (lub) jego czynne metabolity została zwiększona (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności wątroby
Farmakokinetyka bupropionu i jego czynnych metabolitów nie różni się statystycznie istotnie pomiędzy pacjentami z łagodną lub umiarkowaną marskością wątroby a zdrowymi ochotnikami, jednakże zaobserwowano większe zróżnicowanie pomiędzy poszczególnymi osobami (patrz punkt 4.4). U pacjentów z ciężką marskością wątroby wartości stężenia maksymalnego (C max ) i pola pod krzywą (AUC) były istotnie większe (wartości średnio różniły się o około odpowiednio 70% i 3 razy) oraz były bardziej zróżnicowane niż w grupie zdrowych ochotników. Dłuższy był również średni okres półtrwania (o około 40%). W przypadku hydroksybupropionu średnia wartość stężenia maksymalnego była mniejsza (o około 70%), średnie pole pod krzywą miało tendencję zwyżkową (o około 30%), mediana czasu osiągnięcia stężenia maksymalnego (T max ) była dłuższa (o około 20 godzin) i średnie wartości okresów półtrwania były dłuższe (o około 4 razy) w porównaniu do zdrowych ochotników. W przypadku treohydrobupropionu i erytrohydrobupropionu średnia wartość C max
mediana wartości T max
dwukrotnie) w porównaniu do wartości u zdrowych ochotników (patrz punkt 4.3).
Pacjenci w podeszłym wieku W wyniku badań farmakokinetycznych przeprowadzonych u osób w podeszłym wieku otrzymano zróżnicowane rezultaty. Badanie z zastosowaniem pojedynczej dawki wykazało, że farmakokinetyka bupropionu i jego metabolitów u osób w podeszłym wieku nie różni się od obserwowanej u młodszych osób dorosłych. Inne badanie farmakokinetyczne z zastosowaniem zarówno pojedynczej jak i wielokrotnych dawek sugeruje, że u osób w podeszłym wieku może w większym stopniu dochodzić do kumulacji bupropionu i jego metabolitów. Doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic w tolerancji pomiędzy osobami w wieku podeszłym a osobami młodymi. Nie można jednak wykluczyć występowania większej wrażliwości u osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach toksycznego działania na rozród u szczurów, z zastosowaniem dawki analogicznej do maksymalnej dawki zalecanej u ludzi (na podstawie systemowych danych o ekspozycji) nie stwierdzono niepożądanego działania na płodność, ciążę i rozwój płodowy. W badaniach toksycznego działania na rozród przeprowadzonych na królikach, którym podawano dawkę do 7 razy większą niż maksymalna dawka zalecana u ludzi wyrażona w mg/m 2
dotyczących ekspozycji), stwierdzono wyłącznie nieznaczne zwiększenie częstości zaburzeń układu szkieletowego (częstsze przypadki typowych zmian anatomicznych obejmujących dodatkowe żebro piersiowe i opóźnione kostnienie paliczków). Ponadto, przy dawkach toksycznych dla samic królików w ciąży stwierdzano spadek wagi u płodów.
W badaniach eksperymentalnych na zwierzętach z zastosowaniem bupropionu stwierdzono, że lek ten w dawkach kilkakrotnie większych niż dawki terapeutyczne stosowane u ludzi powodował między innymi następujące objawy zależne od podanej dawki: ataksja i drgawki u szczurów, ogólne osłabienie, drżenia i wymioty u psów oraz zwiększona śmiertelność u obu gatunków. Z powodu działania indukującego enzymy, które występuje u zwierząt, a nie występuje u ludzi, narażenie ogólnoustrojowe zwierząt było podobne do narażenia obserwowanego u ludzi podczas stosowania maksymalnych zalecanych dawek.
Obserwowane w badaniach na zwierzętach zmiany w wątrobie odzwierciedlały działanie indukcyjne na enzymy wątrobowe. W zakresie zalecanych u ludzi dawek bupropion nie indukował własnego metabolizmu. To sugeruje, że powyższe obserwacje dotyczące wątroby u zwierząt laboratoryjnych mają tylko ograniczone znaczenie w ocenie ryzyka stosowania bupropionu.
Dane dotyczące genotoksyczności wskazują, że bupropion ma słabe właściwości mutagenne u bakterii, nie dotyczące jednakże ssaków. Z tego powodu nie występują obawy o działanie genotoksyczne na człowieka. Badania na myszach i szczurach potwierdzają brak działania rakotwórczego u tych gatunków.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki
celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza 2910, cysteiny chlorowodorek jednowodny, magnezu stearynian, woda oczyszczona.
Otoczka
koncentrat koloru białego: Opadry OY-7300 biały lub Opadry YS-1-18202-A biały, wosk Carnauba, woda oczyszczona. Skład Opadry OY-7300 biały i Opadry YS-1-18202-A biały: hypromeloza 2910 6cP, tytanu dwutlenek (E171) , Makrogol 400. Skład czarnego tuszu Opacode WB NS-78-17821: woda oczyszczona, żelaza tlenek czarny (E172), glikol propylenowy, alkohol izopropylowy, hypromeloza 2910 6cP.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry zabezpieczające przed dostępem dzieci z folii poliamid/Aluminium/PVC/Aluminium/Papier w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Bez specjalnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUGlaxoSmithKline (Ireland) Limited Citywest Business Campus Dublin 24 Irlandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 4909
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18 kwietnia 2000 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16 czerwca 2010 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO09/2023