Fluorouracil medac
Fluorouracilum
Roztwór do wstrzykiwań 50 mg/ml (500 mg/10 ml) | 5-fluorouracilum 500 mg/10 ml
medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbH, Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Fluorouracil medac, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Fluorouracilum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Fluorouracyl jest lekiem przeciwnowotworowym z grupy antymetabolitów. Fluorouracil medac, roztwór do wstrzykiwań, jest używany w leczeniu wspomagającym i paliatywnym raka okrężnicy i raka piersi. Może być używany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.
Kiedy nie stosować leku Fluorouracil medac ● jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na fluorouracyl lub którykolwiek składnik leku (wymieniony w punkcie 6); ● jeśli szpik kostny został uszkodzony przez stosowanie innych rodzajów leczenia (w tym radioterapii); ● jeśli guz jest niezłośliwy; ● jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ● jeśli u pacjenta występuje ciężkie zakażenie (np. półpasiec, ospa wietrzna); ● jeśli pacjent jest poważnie osłabiony poprzez długotrwałe leczenie lub inne terapie przeciwnowotwo rowe (np. radioterapia); ● jeśli pacjentka karmi piersią; ● jeśli u pacjenta nie stwierdzono aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPD) (całkowity niedobór DPD); ● jeśli pacjent jest aktualnie leczony lub w ciągu ostatnich 4 tygodni był leczony brywudyną w ramach terapii ospy wietrznej lub półpaśca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Fluorouracil medac należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: ● jeśli liczba komórek we krwi stała się za mała (u pacjenta zostaną wykonane badania krwi w celu kontroli); ● jeśli u pacjenta występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, krwawienie z przewodu pokarmowego) lub krwotok z dowolnego miejsca ciała; ● jeśli u pacjenta występuje dławi ca piersiowa (pogorszony stan serca przez nagłe ataki bólu w klatce piersiowej); ● jeśli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca; ● jeśli u pacjenta występują zaburzenia serca. Należy poinformować lekarza, jeśli w trakcie leczenia u pacjenta wystąpi ból w klatce piersiowej; ● jeśli u pacjenta rozpoznano częściowe zmniejszenie aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD); ● jeśli u członka rodziny pacjenta występuje częściowy lub całkowity niedobór enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD); ● jeśli pacjent jest leczony brywudyną lub jeśli stosował takie leczenie w ciągu ostatnich ● jeśli pacjent przyjmuje fenytoinę, aby zapobiegać napadom drgawkowym; ● jeśli pacjent ma chorob ę ner ek; ● jeśli pacjent ma chorobę wątrob y, w tym żółtaczkę (żółte zabarwienie skóry); ● jeśli pacjent był narażony na działanie światła słonecznego przez dłuższy czas. Światło słoneczne nie jest zalecane ze względu na ryzyko wystąpienia wrażliwości na światło; ● jeś li u pacjenta zastosowano napromienianie miednicy dużymi dawkami; ● jeśli pacjent przyjmował szczepionki zawierające żywe drobnoustroje; ● jeśli pacjent stosuje leczenie kwasem folinowym lub przyjmuje kwas folinowy. Kwas folinowy może zwiększać ryzyko wystąpienia toksyczności związanej ze stosowaniem fluorouracylu, szczególnie u pacjentów starszych i osłabionych.
Niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD): niedobór DPD jest chorobą genetyczną, która zazwyczaj nie powoduje żadnych problemów zdrowotnych, dopóki pacjent nie otrzyma niektórych leków. Jeśli pacjent ma niedobór DPD i przyjmuje lek Fluorouracil medac, zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (wymienionych w punkcie 4 – “Możliwe działania niepożądane”). Zaleca się, aby przed rozpoczęciem leczenia wykonać u pacjenta badanie w celu sprawdzenia, czy nie występuje niedobór DPD. Jeśli u pacjenta stwierdzono brak aktywności tego enzymu, nie powinien on być leczony lekiem Fluorouracil medac. Jeśli aktywność tego enzymu jest zmniejszona (częściowy niedobór enzymu), lekarz może przepisać zmniejszoną dawkę leku. Nawet jeśli wynik badania niedoboru DPD jest negatywny, nadal mogą wystąpić ciężkie i zagrażające życiu pacjenta dzi ałania niepożądane.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy: występujące po raz pierwszy splątanie, dezorientacja lub inne zaburzenia psychiczne, zaburzenia równowagi lub koordynacji ruchów, zaburzenia widzenia. Mogą to być objawy encefalopatii, która może prowadzić do śpiączki i śmierci, jeśli nie jest leczona.
Leczenie należy rozpoczynać w szpitalu. Przed pierwszym podaniem należy poddać pacjenta badaniom krwi i innym niezbędnym badaniom, aby upewnić się, czy może być leczony fluorouracylem.
Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli w trakcie leczenia wystąpią bóle w klatce piersiowej.
Lek Fluorouracil medac a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, nawet tych, które wydawane są bez recepty, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to szczególnie ważne, gdyż przyjmowanie więcej niż jednego leku w tym samym czasie może wzmocnić lub osłabić ich działanie.
Nie wolno przyjmować brywudyny (lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu półpaśca lub ospy wietrznej) w tym samym czasie co przyjmowanie leku Fluorouracil medac (w tym w okresach przerw bez przyjmowania leku Fluorouracil medac). Jeżeli pacjent przyjmował brywudynę, musi zaczekać przynajmniej 4 tygodnie po zakończeniu przyjmowania brywudyny, zanim zacznie przyjmować lek Fluorouracil medac. Patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Fluorouracil medac”.
Znane są interakcje fluorouracylu z następującymi lekami: ● allopurinol (stosowany w leczeniu dny) ● niektóre leki stosowane w leczeniu chorób złośliwych ● radioterapia ● leukoworyna (zwana kwasem folinowym – stosowana w terapiach przeciwnowotworowych i leczeniu niedoboru kwasu foliowego) ● fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki) ● cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i owrzodzeń przewodu pokarmowego) ● metronidazol (stosowany w leczeniu zakażeń) ● interferon alfa 2a (stosowany w leczeniu nowotworów lub zapalenia wątroby) ● tiazydy (np. hydrochlorotiazyd) ● cyklofosfamid (lek przeciwnowotworowy) ● metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów lub chorób autoimmunologicznych) ● warfaryna (stosowana w zapobieganiu powstawania zakrzepów) ● lewamizol (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych) ● klozapina (stosowana w leczeniu schizofrenii) ● antracykliny (lek przeciwnowotworowy, np. epirubicyna, doksorubicyna, daunorubicyna) ● tamoksyfen (lek przeciwnowotworowy) ● winorelbina (lek przeciwnowotworowy) ● należy unikać szczepionek zawierających żywe drobnoustroje ● cisplatyna (lek przeciwnowotworowy).
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu obecnie lub w przeszłości powyższych leków, aby lekarz mógł podjąć decyzję o rozpoczęciu terapii fluorouracylem.
Ciąża , karmienie piersią i wpływ na płodność Ciąża Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Fluorouracyl należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści uzasadniają potencjalne ryzyko dla płodu. Kobietom w wieku rozrodczym nie wolno zajść w ciążę w trakcie leczenia. Kobiet y w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metod ę antykoncepcji podczas przyjmowania tego leku i przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Jeśli w trakcie leczenia pacjentka zajdzie w ciążę, musi poinformować o tym lekarza i zwrócić się do poradni genetycznej.
Karmienie piersią Ponieważ nie wiadomo, czy fluorouracyl przenika do mleka ludzkiego, należy przerwać karmienie piersią przed rozpoczęciem leczenia lekiem Fluorouracil medac.
Płodność Mężczyźni powinni unikać spłodzenia dziecka podczas i do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia lekiem Fluorouracil medac. Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić się o porad ę dotyczącą przechowywania nasienia, z uwagi na możliwość wystąpienia nieodwracalnej niepłodności w wyniku leczenia lekiem Fluorouracil medac.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie prowadzić pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwać maszyn, ponieważ fluorouracyl może powodować objawy niepożądane, takie jak nudności i wymioty. Może on również wywoływać działania niepożądane ze strony układu nerwowego i prowadzić do zmian widzenia. Jeśli pacjent doświadcza jakichkolwiek spośród wymienionych objawów, nie powinien prowadzić pojazdów, obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych ani posługiwać się narzędziami, gdyż objawy te mogą niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Fluorouracil medac zawiera sód Fiolka 10 ml Lek zawiera 82,37 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 10 ml fiolce. Odpowiada to 4,12% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolka 20 ml Lek zawiera 164,75 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 20 ml fiolce. Odpowiada to 8,24% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolka 100 ml Lek zawiera 823,75 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 100 ml fiolce. Odpowiada to 41,19% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek może być rozcieńczany. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika, powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką stosowanego rozcieńczalnika.
Jeśli fluorouracyl stosowany jest w domu ważne jest, aby ściśle stosować się do zaleceń lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. Jeśli opakowanie jest uszkodzone, a fluorouracyl wyciekł, należy skontaktować się z pielęgniarką lub farmaceutą. Jeśli dojdzie do kontaktu fluorouracylu ze skórą, należy dokładnie umyć obszar kontaktu wodą i mydłem i skontaktować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. Nie należy zmywać rozlanego fluorouracylu bez wcześniejszego skontaktowania się z pielęgniarką lub farmaceutą.
Fluorouracil medac podawany jest przez dożylne wstrzyknięcie lub wlew (kroplówka albo pompa). Może być również podany w formie wlewu dotętniczego, jeśli pacjent przebywa w szpitalu.
Dawkowanie zależy od rodzaju choroby i od tego czy są podawane inne leki. Zależy również od wyników badań krwi i stanu pacjenta.
Stosuje się dawk i do 15 mg/kg masy ciała, ale nie więcej niż1 g (1 000 mg) na dobę. Początkowo leczenie może być prowadzone w 1- dniowych odstępach lub z tygodniowymi przerwami. O sposobie dalszego leczenia decyduje lekarz na podstawie reakcji pacjenta na leczenie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Fluorouracil medac Ten lek będzie podany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę. Istnieje małe prawdopodobieństwo, że pacjent otrzyma zbyt małą lub zbyt dużą dawkę leku, j ednak w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę.
Objawy Jeśli pacjent otrzyma zbyt dużą dawkę fluorouracylu mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka, ciężkie zapalenie błony śluzowej oraz owrzodzenia i krwawienie z żołądka i jelit.
Leczenie W trakcie i po terapii fluorouracylem należy wykonać badania krwi w celu sprawdzenia liczby komórek. Konieczne może okazać się przerwanie stosowania leku, jeśli liczba białych komórek krwi staje się za mała.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Pominięcie zastosowania leku Fluorouracil medac Należy natychmiast skontaktować się z pielęgniarką lub farmaceutą, jeśli nie została zastosowana wymagana dawka leku lub pacjent ma podawany lek w domu i wystąpiły problemy z pompą.
Przerwanie stosowania leku Fluorouracil medac Po zakończeniu leczenia może wystąpić uczucie zmęczenia i niektóre działania niepożądane związane ze stosowaniem fluorouracylu.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, jednak nie u każdego one wystąp ią.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz poinformuje pacjenta o oczekiwanych skutkach i ewentualnym ryzyku związanym ze stosowaniem fluorouracylu.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpi jedno z poniższych: ● jeśli pojawi się krew w stolcu ● jeśli w jamie ustnej wystąpi ból lub pojawią się owrzodzenia ● jeśli wystąpią bóle w klatce piersiowej ● jeśli wystąpi duszność.
Jeśli podczas pierwszego cyklu leczenia wystąpi ciężkie zapalenie jamy ustnej (owrzodzenia w jamie ustnej i (lub) gardle), zapalenie błon śluzowych, biegunka, neutropenia (zwiększone ryzyko zakażeń) lub neurotoksyczność, może to być związane z niedoborem DPD (patrz punkt 2: „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): ● zakażenia ● zmiana w składzie krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek, neutrocytów, granulocytów, krwinek czerwonych i (lub) płytek krwi [w wynikach badań]) ● gwałtowne zmniejszenie się liczby białych krwinek w krwi krążącej ● zahamowanie układu odpornościowego ● wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi ● nieprawidłowe EKG z objawami niedokrwienia (niewystarczający dopływ krwi do narządu, zwykle na skutek zablokowanej tętnicy) ● trudności w oddychaniu z powodu zwężenia dróg oddechowych ● krwawienie z nosa ● zapalenie przewodu pokarmowego (zapalenie przełyku, zapalenie gardła, zapalenie odbytnicy) ● utrata apetytu ● wodnista biegunka ● nudności ● wymioty ● utrata włosów ● zaczerwienienia na dłoniach i stopach (zespół dłoniowo-podeszwowy) ● gorączka ● opóźnione gojenie się ran ● zmęczenie ● złe samopoczucie ● osłabienie
Biegunka i zakażenia występują dość często, ale lekarz może przepisać leki zmniejszające te objawy.
Włosy zwykle odrastają po zakończeniu terapii fluorouracylem.
Fluorouracyl wpływa na składniki krwi, dlatego pacjent musi być poddawany badaniom krwi zarówno w trakcie jak i po zakończeniu leczenia.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów): ● mała liczba krwinek białych z jednoczesną gorączką ● zapalenie oczu ● wzrost tętna (częstoskurcz)
Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pojawi się chwiejność w pozycji stojącej, przyspieszony puls lub duszność.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów): ● ciężkie zakażenia (posocznica) ● odwodnienie ● euforia ● niekontrolowane i rytmiczne ruchy gałek ocznych ● bóle głowy ● zawroty głowy ● objawy choroby Parkinsona (np. chwiejność w pozycji stojącej, nieprawidłowe ruchy) ● objawy neurologiczne (objawy piramidowe) ● senność ● zapalenie nerwu wzrokowego (zaburzenia widzenia spowodowane zapaleniem nerwu wzrokowego) ● nadmierne łzawienie ● zmiany w widzeniu (np. niewyraźne widzenie, zaburzenia ruchu gałek ocznych, podwójne widzenie, spadek ostrości widzenia, wrażliwość na światło) ● zapalenie powiek ● wywijanie dolnej powieki na zewnątrz ● zwężenie lub zablokowanie kanałów łzowych ● niemiarowe bicie serca, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego (ograniczenie ilości tlenu dostarczanego do mięśnia sercowego), niewydolność serca, zawał serca, choroba rozstrzeniowa mięśnia sercowego, wstrząs serca ● niskie ciśnienie krwi ● uszkodzenie komórek wątroby ● zapalenie skóry, zaczerwienienie skóry i wysypka ● zmiany skórne ( np. suchość skóry, obecność nadżerek i szczelin, zaczerwienienie, swędząca wysypka grudkowo-plamista (wysypka zaczyna się w kończynach dolnych, postępuje w kierunku ramion, po czym pojawia się na klatce piersiowej)) ● wrażliwość skóry na słońce ● hiperpigmentacja lub hipopigmentacja skóry ● nierówne przebarwienia lub odbarwienia w okolicy żył ● zmiany w płytkach paznokciowych (np. nietypowo powiększająca się zmiana zabarwienia płytki paznokcia na niebieską, przebarwienie, brak wzrostu, ból i pogrubianie się macierzy paznokcia, zapalenie tkanki otaczającej paznokieć (zanokcica), oddzielanie się płytki paznokciowej) ● zaburzenia produkcji nasienia lub komórek jajowych
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1 000 pacjentów): ● uogólniona reakcja alergiczna ● ciężka reakcja alergiczna (anafilaktyczna) lub wstrząs ● wzrost stężenia hormonów tarczycy (T3 i T4) ● splątanie ● zaburzenia mózgu i uszkodzenie nerwów obwodowych ● zapalenie żył (zapalenie naczyń) ● zaburzenia krążenia krwi (zmniejszenie dopływu krwi do mózgu, kończyn lub jelit [niedokrwienie mózgu, niedokrwienie obwodowe, niedokrwienie jelit], zespół Raynauda) ● skr zepy w naczyniach krwionośnych, mogą pojawić się w tętnicach lub żyłach (choroba zakrzepowo-zatorowa) ● zapalenie żył (zakrzepowe zapalenie żył) ● ból lub przebarwienie wzdłuż żyły, do której podano fluorouracyl
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na ● dezorientacja ● objawy choroby mózgu (leukoencefalopatia), np. niepewność ruchów, zaburzenia mowy, splątanie, dezorientacja, osłabienie mięśni, utrata zdolności mowy, drgawki (napady drgawek), utrata przytomności ● nagłe zatrzymanie krążenia (nagłe zatrzymanie rytmu i pracy serca) ● nagły zgon sercowy (niespodziewana śmierć z powodu schorzeń serca) ● uszkodzenie komórek wątroby (przypadki prowadzące do zgonu) ● wolno postępujący rozpad małych przewodów żółciowych ● zapalenie pęcherzyka żółciowego ● niewydolność nerek
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): ● encefalopatia hiperamonemiczna (zaburzenia mózgu wywołane zwiększonym stężeniem amoniaku) ● zapalenie worka włóknistego otaczającego serce (zapalenie osierdzia) • zapalenie skóry powodujące powstawanie czerwonych, łuszczących się plam, z mogącym jednocześnie występować bólem stawów i gorączką (skórna postać tocznia rumieniowatego [CLE, ang. cutaneous lupus erythematosus]) • choroba serca objawiająca się bólem w klatce piersiowej, dusznościami, zawrotami głowy, omdleniami, zaburzeniami rytmu serca (kardiomiopatia stresowa) • gromadzenie się powietrza w ścianie jelita • poważny stan objawiający się trudnościami z oddychaniem, wymiotami i bólem brzucha ze skurczami mięśni (kwasica mleczanowa) • choroba charakteryzująca się bólem głowy, dezorientacją, drgawkami i zmianami widzenia (zespół tylnej odwracalnej encefalopatii [PRES, ang. posterior reversible encephalopathy syndrome]) • poważne powikłanie prowadzące do szybkiego rozpadu komórek nowotworowych, powodujące znaczne zwiększenie we krwi stężenia kwasu moczowego, potasu i fosforanów (zespół rozpadu guza)
Fluorouracyl może powodować splątanie, mija ono jednak po zakończeniu leczenia. Należy powiadomić lekarza, jeśli wystąpi taki objaw.
Zaburzenia układu krążenia mogą prowadzić np. do drętwienia lub bladości (kończyny), bólu (przewód pokarmowy), paraliżu lub problemów w mówieniu (mózg).
Zarówno podczas leczenia fluorouracylem, jak i po zakończeniu terapii, może wystąpić jedno lub kilka działań niepożądanych. O wystąpieniu działania niepożądanego należy poinformować lekarza.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, PL-02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301, f aks: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 °C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w tekturowym pudełku. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Co zawiera lek Fluorouracil medac Substancją czynną leku jest fluorouracyl. 1 ml roztworu zawiera 50 mg fluorouracylu. Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Fluorouracil medac i co zawiera opakowanie Fluorouracil medac, roztwór do wstrzykiwań jest klarownym, bezbarwnym lub prawie bezbarwnym roztworem, przechowywanym w bezbarwnej szklanej fiolce.
Każda fiolka zawiera 10 ml (20 ml lub 100 ml) roztworu do wstrzykiwań.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbH Theaterstr. 6 Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 02/2022
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Instrukcje dotyczące przechowywania, stosowania, przygotowywania do użycia i usuwania pozostałości leku Fluorouracil medac
Lek zużyć natychmiast po przygotowaniu.
Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast należy go przechowywać nie dłużej niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8 °C.
Jeśli powstanie osad w wyniku ekspozycji na niską temperaturę, należy ponownie rozpuścić go przez podgrzanie roztworu do temperatury 40 °C, jednocześnie energicznie potrząsając. Przed zastosowaniem, lek należy schłodzić do temperatury ciała.
Roztwór do podania należy przygotowywać w miejscu do tego przeznaczonym, na łatwo zmywalnej powierzchni lub na jednorazowym, łatwo wchłaniającym rozwory materiale (papier), pokrytym od spodu nieprzepuszczalnym tworzywem. Należy używać okularów ochronnych, rękawiczek, maski oraz fartucha. Strzykawki i zestawy do infuzji należy ostrożnie składać, aby uniknąć jakiegokolwiek wycieku. Wszystkie materiały użyte do rozpuszczania i podawania leku należy zniszczyć zgodnie z obowiązującą procedurą. Wszelkie pozostałości roztworu po użyciu należy zniszczyć. Procedura usuwania odpadów powinna uwzględniać cytotoksyczne właściwości produktu.
Fluorouracil medac, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Fluorouracilum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
• Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Fluorouracil medac i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fluorouracil medac
3. Jak stosować lek Fluorouracil medac
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Fluorouracil medac
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Fluorouracil medac i w jakim celu się go stosuje
Fluorouracyl jest lekiem przeciwnowotworowym z grupy antymetabolitów. Fluorouracil medac, roztwór do wstrzykiwań, jest używany w leczeniu wspomagającym i paliatywnym raka okrężnicy i raka piersi. Może być używany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fluorouracil medac
Kiedy nie stosować leku Fluorouracil medac ● jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na fluorouracyl lub którykolwiek składnik leku (wymieniony w punkcie 6); ● jeśli szpik kostny został uszkodzony przez stosowanie innych rodzajów leczenia (w tym radioterapii); ● jeśli guz jest niezłośliwy; ● jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ● jeśli u pacjenta występuje ciężkie zakażenie (np. półpasiec, ospa wietrzna); ● jeśli pacjent jest poważnie osłabiony poprzez długotrwałe leczenie lub inne terapie przeciwnowotwo rowe (np. radioterapia); ● jeśli pacjentka karmi piersią; ● jeśli u pacjenta nie stwierdzono aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPD) (całkowity niedobór DPD); ● jeśli pacjent jest aktualnie leczony lub w ciągu ostatnich 4 tygodni był leczony brywudyną w ramach terapii ospy wietrznej lub półpaśca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Fluorouracil medac należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: ● jeśli liczba komórek we krwi stała się za mała (u pacjenta zostaną wykonane badania krwi w celu kontroli); ● jeśli u pacjenta występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, biegunka, krwawienie z przewodu pokarmowego) lub krwotok z dowolnego miejsca ciała; ● jeśli u pacjenta występuje dławi ca piersiowa (pogorszony stan serca przez nagłe ataki bólu w klatce piersiowej); ● jeśli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca; ● jeśli u pacjenta występują zaburzenia serca. Należy poinformować lekarza, jeśli w trakcie leczenia u pacjenta wystąpi ból w klatce piersiowej; ● jeśli u pacjenta rozpoznano częściowe zmniejszenie aktywności enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD); ● jeśli u członka rodziny pacjenta występuje częściowy lub całkowity niedobór enzymu dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD); ● jeśli pacjent jest leczony brywudyną lub jeśli stosował takie leczenie w ciągu ostatnich ● jeśli pacjent przyjmuje fenytoinę, aby zapobiegać napadom drgawkowym; ● jeśli pacjent ma chorob ę ner ek; ● jeśli pacjent ma chorobę wątrob y, w tym żółtaczkę (żółte zabarwienie skóry); ● jeśli pacjent był narażony na działanie światła słonecznego przez dłuższy czas. Światło słoneczne nie jest zalecane ze względu na ryzyko wystąpienia wrażliwości na światło; ● jeś li u pacjenta zastosowano napromienianie miednicy dużymi dawkami; ● jeśli pacjent przyjmował szczepionki zawierające żywe drobnoustroje; ● jeśli pacjent stosuje leczenie kwasem folinowym lub przyjmuje kwas folinowy. Kwas folinowy może zwiększać ryzyko wystąpienia toksyczności związanej ze stosowaniem fluorouracylu, szczególnie u pacjentów starszych i osłabionych.
Niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD): niedobór DPD jest chorobą genetyczną, która zazwyczaj nie powoduje żadnych problemów zdrowotnych, dopóki pacjent nie otrzyma niektórych leków. Jeśli pacjent ma niedobór DPD i przyjmuje lek Fluorouracil medac, zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych (wymienionych w punkcie 4 – “Możliwe działania niepożądane”). Zaleca się, aby przed rozpoczęciem leczenia wykonać u pacjenta badanie w celu sprawdzenia, czy nie występuje niedobór DPD. Jeśli u pacjenta stwierdzono brak aktywności tego enzymu, nie powinien on być leczony lekiem Fluorouracil medac. Jeśli aktywność tego enzymu jest zmniejszona (częściowy niedobór enzymu), lekarz może przepisać zmniejszoną dawkę leku. Nawet jeśli wynik badania niedoboru DPD jest negatywny, nadal mogą wystąpić ciężkie i zagrażające życiu pacjenta dzi ałania niepożądane.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące objawy: występujące po raz pierwszy splątanie, dezorientacja lub inne zaburzenia psychiczne, zaburzenia równowagi lub koordynacji ruchów, zaburzenia widzenia. Mogą to być objawy encefalopatii, która może prowadzić do śpiączki i śmierci, jeśli nie jest leczona.
Leczenie należy rozpoczynać w szpitalu. Przed pierwszym podaniem należy poddać pacjenta badaniom krwi i innym niezbędnym badaniom, aby upewnić się, czy może być leczony fluorouracylem.
Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli w trakcie leczenia wystąpią bóle w klatce piersiowej.
Lek Fluorouracil medac a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, nawet tych, które wydawane są bez recepty, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Jest to szczególnie ważne, gdyż przyjmowanie więcej niż jednego leku w tym samym czasie może wzmocnić lub osłabić ich działanie.
Nie wolno przyjmować brywudyny (lek przeciwwirusowy stosowany w leczeniu półpaśca lub ospy wietrznej) w tym samym czasie co przyjmowanie leku Fluorouracil medac (w tym w okresach przerw bez przyjmowania leku Fluorouracil medac). Jeżeli pacjent przyjmował brywudynę, musi zaczekać przynajmniej 4 tygodnie po zakończeniu przyjmowania brywudyny, zanim zacznie przyjmować lek Fluorouracil medac. Patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Fluorouracil medac”.
Znane są interakcje fluorouracylu z następującymi lekami: ● allopurinol (stosowany w leczeniu dny) ● niektóre leki stosowane w leczeniu chorób złośliwych ● radioterapia ● leukoworyna (zwana kwasem folinowym – stosowana w terapiach przeciwnowotworowych i leczeniu niedoboru kwasu foliowego) ● fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki) ● cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i owrzodzeń przewodu pokarmowego) ● metronidazol (stosowany w leczeniu zakażeń) ● interferon alfa 2a (stosowany w leczeniu nowotworów lub zapalenia wątroby) ● tiazydy (np. hydrochlorotiazyd) ● cyklofosfamid (lek przeciwnowotworowy) ● metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów lub chorób autoimmunologicznych) ● warfaryna (stosowana w zapobieganiu powstawania zakrzepów) ● lewamizol (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych) ● klozapina (stosowana w leczeniu schizofrenii) ● antracykliny (lek przeciwnowotworowy, np. epirubicyna, doksorubicyna, daunorubicyna) ● tamoksyfen (lek przeciwnowotworowy) ● winorelbina (lek przeciwnowotworowy) ● należy unikać szczepionek zawierających żywe drobnoustroje ● cisplatyna (lek przeciwnowotworowy).
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu obecnie lub w przeszłości powyższych leków, aby lekarz mógł podjąć decyzję o rozpoczęciu terapii fluorouracylem.
Ciąża , karmienie piersią i wpływ na płodność Ciąża Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Fluorouracyl należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści uzasadniają potencjalne ryzyko dla płodu. Kobietom w wieku rozrodczym nie wolno zajść w ciążę w trakcie leczenia. Kobiet y w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną metod ę antykoncepcji podczas przyjmowania tego leku i przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Jeśli w trakcie leczenia pacjentka zajdzie w ciążę, musi poinformować o tym lekarza i zwrócić się do poradni genetycznej.
Karmienie piersią Ponieważ nie wiadomo, czy fluorouracyl przenika do mleka ludzkiego, należy przerwać karmienie piersią przed rozpoczęciem leczenia lekiem Fluorouracil medac.
Płodność Mężczyźni powinni unikać spłodzenia dziecka podczas i do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia lekiem Fluorouracil medac. Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić się o porad ę dotyczącą przechowywania nasienia, z uwagi na możliwość wystąpienia nieodwracalnej niepłodności w wyniku leczenia lekiem Fluorouracil medac.
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie prowadzić pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwać maszyn, ponieważ fluorouracyl może powodować objawy niepożądane, takie jak nudności i wymioty. Może on również wywoływać działania niepożądane ze strony układu nerwowego i prowadzić do zmian widzenia. Jeśli pacjent doświadcza jakichkolwiek spośród wymienionych objawów, nie powinien prowadzić pojazdów, obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych ani posługiwać się narzędziami, gdyż objawy te mogą niekorzystnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Fluorouracil medac zawiera sód Fiolka 10 ml Lek zawiera 82,37 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 10 ml fiolce. Odpowiada to 4,12% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolka 20 ml Lek zawiera 164,75 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 20 ml fiolce. Odpowiada to 8,24% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolka 100 ml Lek zawiera 823,75 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej 100 ml fiolce. Odpowiada to 41,19% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek może być rozcieńczany. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika, powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką stosowanego rozcieńczalnika.
3. Jak s tosować lek Fluorouracil medac
Jeśli fluorouracyl stosowany jest w domu ważne jest, aby ściśle stosować się do zaleceń lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. Jeśli opakowanie jest uszkodzone, a fluorouracyl wyciekł, należy skontaktować się z pielęgniarką lub farmaceutą. Jeśli dojdzie do kontaktu fluorouracylu ze skórą, należy dokładnie umyć obszar kontaktu wodą i mydłem i skontaktować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. Nie należy zmywać rozlanego fluorouracylu bez wcześniejszego skontaktowania się z pielęgniarką lub farmaceutą.
Fluorouracil medac podawany jest przez dożylne wstrzyknięcie lub wlew (kroplówka albo pompa). Może być również podany w formie wlewu dotętniczego, jeśli pacjent przebywa w szpitalu.
Dawkowanie zależy od rodzaju choroby i od tego czy są podawane inne leki. Zależy również od wyników badań krwi i stanu pacjenta.
Stosuje się dawk i do 15 mg/kg masy ciała, ale nie więcej niż1 g (1 000 mg) na dobę. Początkowo leczenie może być prowadzone w 1- dniowych odstępach lub z tygodniowymi przerwami. O sposobie dalszego leczenia decyduje lekarz na podstawie reakcji pacjenta na leczenie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Fluorouracil medac Ten lek będzie podany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę. Istnieje małe prawdopodobieństwo, że pacjent otrzyma zbyt małą lub zbyt dużą dawkę leku, j ednak w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę.
Objawy Jeśli pacjent otrzyma zbyt dużą dawkę fluorouracylu mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka, ciężkie zapalenie błony śluzowej oraz owrzodzenia i krwawienie z żołądka i jelit.
Leczenie W trakcie i po terapii fluorouracylem należy wykonać badania krwi w celu sprawdzenia liczby komórek. Konieczne może okazać się przerwanie stosowania leku, jeśli liczba białych komórek krwi staje się za mała.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
Pominięcie zastosowania leku Fluorouracil medac Należy natychmiast skontaktować się z pielęgniarką lub farmaceutą, jeśli nie została zastosowana wymagana dawka leku lub pacjent ma podawany lek w domu i wystąpiły problemy z pompą.
Przerwanie stosowania leku Fluorouracil medac Po zakończeniu leczenia może wystąpić uczucie zmęczenia i niektóre działania niepożądane związane ze stosowaniem fluorouracylu.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, jednak nie u każdego one wystąp ią.
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz poinformuje pacjenta o oczekiwanych skutkach i ewentualnym ryzyku związanym ze stosowaniem fluorouracylu.
Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpi jedno z poniższych: ● jeśli pojawi się krew w stolcu ● jeśli w jamie ustnej wystąpi ból lub pojawią się owrzodzenia ● jeśli wystąpią bóle w klatce piersiowej ● jeśli wystąpi duszność.
Jeśli podczas pierwszego cyklu leczenia wystąpi ciężkie zapalenie jamy ustnej (owrzodzenia w jamie ustnej i (lub) gardle), zapalenie błon śluzowych, biegunka, neutropenia (zwiększone ryzyko zakażeń) lub neurotoksyczność, może to być związane z niedoborem DPD (patrz punkt 2: „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): ● zakażenia ● zmiana w składzie krwi (zmniejszenie liczby białych krwinek, neutrocytów, granulocytów, krwinek czerwonych i (lub) płytek krwi [w wynikach badań]) ● gwałtowne zmniejszenie się liczby białych krwinek w krwi krążącej ● zahamowanie układu odpornościowego ● wzrost stężenia kwasu moczowego we krwi ● nieprawidłowe EKG z objawami niedokrwienia (niewystarczający dopływ krwi do narządu, zwykle na skutek zablokowanej tętnicy) ● trudności w oddychaniu z powodu zwężenia dróg oddechowych ● krwawienie z nosa ● zapalenie przewodu pokarmowego (zapalenie przełyku, zapalenie gardła, zapalenie odbytnicy) ● utrata apetytu ● wodnista biegunka ● nudności ● wymioty ● utrata włosów ● zaczerwienienia na dłoniach i stopach (zespół dłoniowo-podeszwowy) ● gorączka ● opóźnione gojenie się ran ● zmęczenie ● złe samopoczucie ● osłabienie
Biegunka i zakażenia występują dość często, ale lekarz może przepisać leki zmniejszające te objawy.
Włosy zwykle odrastają po zakończeniu terapii fluorouracylem.
Fluorouracyl wpływa na składniki krwi, dlatego pacjent musi być poddawany badaniom krwi zarówno w trakcie jak i po zakończeniu leczenia.
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów): ● mała liczba krwinek białych z jednoczesną gorączką ● zapalenie oczu ● wzrost tętna (częstoskurcz)
Należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pojawi się chwiejność w pozycji stojącej, przyspieszony puls lub duszność.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów): ● ciężkie zakażenia (posocznica) ● odwodnienie ● euforia ● niekontrolowane i rytmiczne ruchy gałek ocznych ● bóle głowy ● zawroty głowy ● objawy choroby Parkinsona (np. chwiejność w pozycji stojącej, nieprawidłowe ruchy) ● objawy neurologiczne (objawy piramidowe) ● senność ● zapalenie nerwu wzrokowego (zaburzenia widzenia spowodowane zapaleniem nerwu wzrokowego) ● nadmierne łzawienie ● zmiany w widzeniu (np. niewyraźne widzenie, zaburzenia ruchu gałek ocznych, podwójne widzenie, spadek ostrości widzenia, wrażliwość na światło) ● zapalenie powiek ● wywijanie dolnej powieki na zewnątrz ● zwężenie lub zablokowanie kanałów łzowych ● niemiarowe bicie serca, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego (ograniczenie ilości tlenu dostarczanego do mięśnia sercowego), niewydolność serca, zawał serca, choroba rozstrzeniowa mięśnia sercowego, wstrząs serca ● niskie ciśnienie krwi ● uszkodzenie komórek wątroby ● zapalenie skóry, zaczerwienienie skóry i wysypka ● zmiany skórne ( np. suchość skóry, obecność nadżerek i szczelin, zaczerwienienie, swędząca wysypka grudkowo-plamista (wysypka zaczyna się w kończynach dolnych, postępuje w kierunku ramion, po czym pojawia się na klatce piersiowej)) ● wrażliwość skóry na słońce ● hiperpigmentacja lub hipopigmentacja skóry ● nierówne przebarwienia lub odbarwienia w okolicy żył ● zmiany w płytkach paznokciowych (np. nietypowo powiększająca się zmiana zabarwienia płytki paznokcia na niebieską, przebarwienie, brak wzrostu, ból i pogrubianie się macierzy paznokcia, zapalenie tkanki otaczającej paznokieć (zanokcica), oddzielanie się płytki paznokciowej) ● zaburzenia produkcji nasienia lub komórek jajowych
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na 1 000 pacjentów): ● uogólniona reakcja alergiczna ● ciężka reakcja alergiczna (anafilaktyczna) lub wstrząs ● wzrost stężenia hormonów tarczycy (T3 i T4) ● splątanie ● zaburzenia mózgu i uszkodzenie nerwów obwodowych ● zapalenie żył (zapalenie naczyń) ● zaburzenia krążenia krwi (zmniejszenie dopływu krwi do mózgu, kończyn lub jelit [niedokrwienie mózgu, niedokrwienie obwodowe, niedokrwienie jelit], zespół Raynauda) ● skr zepy w naczyniach krwionośnych, mogą pojawić się w tętnicach lub żyłach (choroba zakrzepowo-zatorowa) ● zapalenie żył (zakrzepowe zapalenie żył) ● ból lub przebarwienie wzdłuż żyły, do której podano fluorouracyl
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż u 1 na ● dezorientacja ● objawy choroby mózgu (leukoencefalopatia), np. niepewność ruchów, zaburzenia mowy, splątanie, dezorientacja, osłabienie mięśni, utrata zdolności mowy, drgawki (napady drgawek), utrata przytomności ● nagłe zatrzymanie krążenia (nagłe zatrzymanie rytmu i pracy serca) ● nagły zgon sercowy (niespodziewana śmierć z powodu schorzeń serca) ● uszkodzenie komórek wątroby (przypadki prowadzące do zgonu) ● wolno postępujący rozpad małych przewodów żółciowych ● zapalenie pęcherzyka żółciowego ● niewydolność nerek
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): ● encefalopatia hiperamonemiczna (zaburzenia mózgu wywołane zwiększonym stężeniem amoniaku) ● zapalenie worka włóknistego otaczającego serce (zapalenie osierdzia) • zapalenie skóry powodujące powstawanie czerwonych, łuszczących się plam, z mogącym jednocześnie występować bólem stawów i gorączką (skórna postać tocznia rumieniowatego [CLE, ang. cutaneous lupus erythematosus]) • choroba serca objawiająca się bólem w klatce piersiowej, dusznościami, zawrotami głowy, omdleniami, zaburzeniami rytmu serca (kardiomiopatia stresowa) • gromadzenie się powietrza w ścianie jelita • poważny stan objawiający się trudnościami z oddychaniem, wymiotami i bólem brzucha ze skurczami mięśni (kwasica mleczanowa) • choroba charakteryzująca się bólem głowy, dezorientacją, drgawkami i zmianami widzenia (zespół tylnej odwracalnej encefalopatii [PRES, ang. posterior reversible encephalopathy syndrome]) • poważne powikłanie prowadzące do szybkiego rozpadu komórek nowotworowych, powodujące znaczne zwiększenie we krwi stężenia kwasu moczowego, potasu i fosforanów (zespół rozpadu guza)
Fluorouracyl może powodować splątanie, mija ono jednak po zakończeniu leczenia. Należy powiadomić lekarza, jeśli wystąpi taki objaw.
Zaburzenia układu krążenia mogą prowadzić np. do drętwienia lub bladości (kończyny), bólu (przewód pokarmowy), paraliżu lub problemów w mówieniu (mózg).
Zarówno podczas leczenia fluorouracylem, jak i po zakończeniu terapii, może wystąpić jedno lub kilka działań niepożądanych. O wystąpieniu działania niepożądanego należy poinformować lekarza.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, PL-02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301, f aks: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Fluorouracil medac
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 °C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w tekturowym pudełku. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Fluorouracil medac Substancją czynną leku jest fluorouracyl. 1 ml roztworu zawiera 50 mg fluorouracylu. Pozostałe składniki to: sodu wodorotlenek i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Fluorouracil medac i co zawiera opakowanie Fluorouracil medac, roztwór do wstrzykiwań jest klarownym, bezbarwnym lub prawie bezbarwnym roztworem, przechowywanym w bezbarwnej szklanej fiolce.
Każda fiolka zawiera 10 ml (20 ml lub 100 ml) roztworu do wstrzykiwań.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbH Theaterstr. 6 Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 02/2022
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Instrukcje dotyczące przechowywania, stosowania, przygotowywania do użycia i usuwania pozostałości leku Fluorouracil medac
Lek zużyć natychmiast po przygotowaniu.
Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast należy go przechowywać nie dłużej niż 24 godziny w temperaturze od 2 do 8 °C.
Jeśli powstanie osad w wyniku ekspozycji na niską temperaturę, należy ponownie rozpuścić go przez podgrzanie roztworu do temperatury 40 °C, jednocześnie energicznie potrząsając. Przed zastosowaniem, lek należy schłodzić do temperatury ciała.
Roztwór do podania należy przygotowywać w miejscu do tego przeznaczonym, na łatwo zmywalnej powierzchni lub na jednorazowym, łatwo wchłaniającym rozwory materiale (papier), pokrytym od spodu nieprzepuszczalnym tworzywem. Należy używać okularów ochronnych, rękawiczek, maski oraz fartucha. Strzykawki i zestawy do infuzji należy ostrożnie składać, aby uniknąć jakiegokolwiek wycieku. Wszystkie materiały użyte do rozpuszczania i podawania leku należy zniszczyć zgodnie z obowiązującą procedurą. Wszelkie pozostałości roztworu po użyciu należy zniszczyć. Procedura usuwania odpadów powinna uwzględniać cytotoksyczne właściwości produktu.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Fluorouracil medac, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Jeden mililitr roztworu do wstrzykiwań zawiera 50 mg fluorouracylu (50 mg/ml)
Każda fiolka o pojemności 10 ml zawiera 500 mg fluorouracylu. Każda fiolka o pojemności 20 ml zawiera 1 000 mg fluorouracylu. Każda fiolka o pojemności 100 ml zawiera 5 000 mg fluorouracylu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Każda mililitr zawiera 8,2 mg sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do wstrzykiwań. Klarowny, bezbarwny lub prawie bezbarwny roztwór.
Produkt leczniczy Fluorouracil medac jest wskazany w leczeniu wspomagającym i paliatywnym raka piersi i raka okrężnicy, samodzielnie lub w leczeniu skojarzonym.
Sposób podawania Produkt Fluorouracil medac może być podawany we wstrzyknięciu dożylnym oraz we wlewie dożylnym lub dotętniczym.
Dorośli Wybór odpowiedniej dawki i sposobu leczenia zależy od stanu pacjenta, rodzaju guza oraz od tego czy fluorouracyl będzie stosowany sam czy w skojarzeniu z innymi lekami. Leczenie należy rozpoczynać w szpitalu i nie należy przekraczać dobowej dawki wynoszącej 0,8 – 1 g. Dawkowanie należy dostosować do masy ciała pacjenta, chyba że pacjent jest otyły, ma obrzęki lub inne formy nieprawidłowego zatrzymywania płynów, np. wodobrzusze. Wówczas do obliczenia wymaganych dawek należy brać pod uwagę prawidłową masę ciała.
Zmniejszenie dawki jest wskazane u pacjentów:
Dawkowanie Dorośli Zalecany plan leczenia dla fluorouracylu podawanego w monoterapii:
Leczenie początkowe Lek może być podawany we wlewie lub wstrzyknięciu. Wlew jest zwykle preferowany ze względu na mniejszą toksyczność.
Wlew dożylny 0,9% chlorku sodu i podawane przez 4 godziny. Alternatywnie, dobowa dawka może być podawana przez 30 – 60 minut albo może być podawana jako ciągły wlew przez 24 godziny. Wlew może być powtarzany codziennie, aż do momentu oznak toksyczności lub do momentu, gdy pełna dawka 12 – 15 g zostanie osiągnięta.
Wstrzyknięcie dożylne toksyczności można podać 3 następne dawki po 6 mg/kg masy ciała co drugi dzień. Alternatywny sposób dawkowania to 15 mg/kg masy ciała jako pojedyncze wstrzyknięcie dożylne raz w tygodniu przez cały cykl.
Wlew dotętniczy Od 5 do 7,5 mg/kg masy ciała na dobę, może być podawane jako 24-godzinny ciągły wlew dotętniczy.
Terapia podtrzymująca Intensywny cykl wstępny może poprzedzać terapię podtrzymującą pod warunkiem, że nie występują żadne znaczące objawy toksyczności. We wszystkich przypadkach przed rozpoczęciem terapii podtrzymującej należy wyeliminować objawy toksyczności.
Wstępny cykl fluorouracylem może być powtórzony po 4 do 6 tygodniach od ostatniej dawki lub alternatywnie, leczenie może być kontynuowane we wstrzyknięciach dożylnych 5 – 15 mg/kg masy ciała z tygodniowymi przerwami.
Taka sekwencja podań tworzy cykl terapii. Niektórzy pacjenci otrzymywali do 30 g leku, z maksymalną dawką 1 g na dobę. Bardziej aktualną, alternatywną metodą jest dożylne podawanie wprowadzania wstępnego okresu podawania raz na dobę.
Połączenie z naświetleniem Naświetlanie w połączeniu z terapią fluorouracylem jest bardzo korzystne w leczeniu niektórych typów metastatycznych zmian w płucach i w zmniejszaniu bólu powodowanego przez nawracające, nieoperacyjne narośle. W tym przypadku należy podawać standardową dawkę fluorouracylu.
Dzieci Brak danych dotyczących stosowania fluorouracylu u dzieci.
Osoby w podeszłym wieku Fluorouracyl należy podawać u osób w podeszłym wieku z uwzględnieniem tych samych czynników co u innych dorosłych pacjentów.
Fluorouracyl jest przeciwwskazany do stosowania w następujących przypadkach: ● nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; ● zahamowanie czynności szpiku po radioterapii lub stosowanie innych leków przeciwnowotworowych; ● leczenie chorób niezłośliwych; ● ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ● ciężkie zakażenia (np. półpasiec, ospa wietrzna); ● pacjenci w ciężkim stanie ogólnym; ● kobiety karmiące piersią (patrz punkt 4.6); ● rozpoznany całkowity niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) (patrz punkt 4.4); ● niedawne lub jednoczesne leczenie brywudyną (patrz punkty 4.4 i 4.5 interakcje z innymi lekami).
Zaleca się podawanie fluorouracylu wyłącznie przez lub pod ścisłym nadzorem lekarza specjalisty posiadającego doświadczenie w stosowaniu silnie działających leków przeciwmetabolicznych i mającego sprzęt, który pozwoli na regularne kontrolowanie parametrów klinicznych, biochemicznych i hematologicznych w trakcie i po podaniu produktu leczniczego.
We wstępnym okresie leczenia wszyscy pacjenci powinni być przyjęci do szpitala.
Ze względu na małą różnicę między dawką skuteczną a toksyczną, reakcja terapeutyczna jest mało prawdopodobna bez wystąpienia pewnych objawów toksyczności. Dlatego należy zachować ostrożność w doborze pacjentów i ustalaniu dawkowania. Leczenie należy przerwać w przypadku wystąpienia toksyczności ostrej.
Toksyczność hematologiczna Właściwe leczenie fluorouracylem jest zwykle związane z występowaniem leukopenii. Najniższe wartości liczby białych krwinek we krwi (WBC) zwykle obserwuje się między 7. a
Toksyczność żołądkowo-jelitowa Należy przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia pierwszych objawów owrzodzeń jamy ustnej lub działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, takich jak: zapalenie jamy ustnej, biegunka, krwawienie z przewodu pokarmowego lub jakiegokolwiek innego miejsca.
Kardiotoksyczność Z leczeniem fluoropirymidyną wiązano występowanie działań kardiotoksycznych, w tym zawału mięśnia sercowego, dławicy piersiowej, arytmii, zapalenia mięśnia sercowego, wstrząsu kardiogennego, nagłego zgonu, kardiomiopatii stresowej (zespół takotsubo) oraz zmian w wynikach badań EKG (w tym bardzo rzadkich przypadkach wydłużenia odstępu QT). Te działania niepożądane występują częściej u pacjentów otrzymujących 5-FU w ciągłej infuzji dożylnej niż w szybkim wstrzyknięciu (bolus). Dodatni wywiad w kierunku choroby niedokrwiennej serca może być czynnikiem ryzyka wystąpienia niektórych działań niepożądanych związanych z sercem. Należy zatem zachować ostrożność w leczeniu pacjentów, u których w trakcie leczenia występuje ból w klatce piersiowej, lub pacjentów z chorobą serca w wywiadzie. W trakcie leczenia 5-FU należy regularnie kontrolować czynność serca. W przypadku wystąpienia ciężkiej kardiotoksyczności należy przerwać leczenie.
Encefalopatia W okresie po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki encefalopatii (w tym encefalopatii hiperamonemicznej, leukoencefalopatii, zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii [PRES, ang. posterior reversible encephalopathy syndrome]) związanych z leczeniem 5-fluorouracylem. Objawy przedmiotowe lub podmiotowe encefalopatii to zmiana stanu psychicznego, splątanie, dezorientacja, śpiączka lub ataksja. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast wstrzymać leczenie i oznaczyć stężenie amoniaku w surowicy. W przypadku podwyższonego stężenia amoniaku w surowicy należy rozpocząć leczenie obniżające stężenie amoniaku. Encefalopatia hiperamonemiczna często występuje wraz z kwasicą mleczanową. Należy zachować ostrożność podając fluorouracyl pacjentom z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby ryzyko hiperamonemii i encefalopatii hiperamonemicznej może być zwiększone.
Zespół rozpadu guza W okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu notowano przypadki zespołu rozpadu guza, związanego z leczeniem fluorouracylem. Należy ściśle obserwować pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (np. pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, hiperkaliemią, dużym obciążeniem nowotworowym, szybko postępującą chorobą). Należy rozważyć zastosowanie środków zapobiegawczych (np. nawodnienie, korekta wysokiego stężenia kwasu moczowego).
Niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) Aktywność DPD jest czynnikiem ograniczającym rozkładanie 5-fluorouracylu (patrz punkt 5.2). W związku z tym, pacjenci z niedoborem DPD są narażeni na zwiększone ryzyko toksyczności zależnej od fluoropirymidyn, w tym na przykład zapalenia jamy ustnej, biegunki, zapalenia błony śluzowej, neutropenii i neurotoksyczności.
Toksyczność związana z niedoborem DPD występuje zazwyczaj podczas pierwszego cyklu leczenia lub po zwiększeniu dawki.
Całkowity niedobór DPD Całkowity niedobór DPD występuje rzadko (od 0,01% do 0,5% u osób rasy białej). Pacjenci z całkowitym niedoborem DPD są narażeni na duże ryzyko wystąpienia zagrażającej życiu lub śmiertelnej toksyczności i nie wolno u nich stosować produktu leczniczego Fluorouracil medac (patrz punkt 4.3).
Częściowy niedobór DPD Ocenia się, iż częściowy niedobór DPD występuje u od 3% do 9% populacji rasy białej. Pacjenci z częściowym niedoborem DPD są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiej i potencjalnie zagrażającej życiu toksyczności. W celu ograniczenia tej toksyczności należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej. Należy rozważyć uwzględnienie niedoboru DPD jako parametru, który, wraz z innymi rutynowymi działaniami wskazuje na konieczność zmniejszenia dawki. Zmniejszenie dawki początkowej może mieć wpływ na skuteczność leczenia. Jeśli nie wystąpią objawy ciężkiej toksyczności, można zwiększać kolejne dawki, uważnie monitorując stan pacjenta.
Badanie niedoboru DPD Pomimo braku pewności co do optymalnych metod testowania, przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Fluorouracil medac zaleca się przeprowadzenie badania fenotypu i (lub) genotypu pacjenta. Należy wziąć pod uwagę dostępne wytyczne kliniczne.
Charakterystyka genotypowa niedoboru DPD Przed rozpoczęciem leczenia pacjentów z niedoborem DPD, za pomocą testu można zidentyfikować rzadko występującą mutację genu DPYD.
Całkowity niedobór lub zmniejszenie aktywności enzymatycznej DPD mogą powodować cztery warianty: DPYD c.1905+1G>A [określany także jako DPYD*2A], c.1679T>G [DPYD*13], c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3. Inne, rzadziej występujące warianty, mogą być także związane z występowaniem zwiększonego ryzyka ciężkiej lub zagrażającej życiu toksyczności.
Wiadomo, że niektóre homozygotyczne lub złożone heterozygotyczne mutacje w locus genu DPYD (np. połączenie czterech wariantów z co najmniej jednym allelem c.1905+1G>A lub c.1679T>G) powodują całkowity lub niemal całkowity brak aktywności enzymatycznej DPD.
U niektórych pacjentów z heterozygotycznymi wariantami genu DPYD (w tym warianty c.1905+1G>A, c.1679T>G, c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3) podczas leczenia fluoropirymidynami występuje zwiększone ryzyko ciężkiej toksyczności.
Częstość występowania heterozygotycznego genotypu c.1905+1G>A w genie DPYD u rasy białej wynosi około 1%, 1,1% dla wariantów c.2846A>T, 2,6-6,3% dla c.1236G>A/HapB3 i od 0,07 do 0,1% dla c.1679T>G.
Dane dotyczące częstości występowania czterech wariantów DPYD w innych populacjach niż rasa biała są ograniczone. Obecnie uważa się, że cztery warianty DPYD (c.1905+1G>A, c.1679T>G, c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3) są praktycznie nieobecne w populacji afrykańskiej (amerykańskiej) lub azjatyckiej.
Charakterystyka fenotypowa niedoboru DPD W celu określenia charakterystyki fenotypowej niedoboru DPD, przed rozpoczęciem leczenia zaleca się oznaczenie stężenia endogennego substratu DPD, uracylu w osoczu krwi.
Zwiększone stężenie uracylu, stwierdzone przed rozpoczęciem leczenia, jest związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia toksyczności. Pomimo braku pewności co do progów stężenia uracylu określających całkowity lub częściowy niedobór DPD, należy uznać, że stężenia uracylu we krwi ≥ 16 ng/ml oraz < 150 ng/ml wskazują na częściowy niedobór DPD oraz związane z nim zwiększenie ryzyka wystąpienia toksyczności fluoropirymidyn. Należy uznać, że stężenia uracylu we krwi ≥ 150 ng/ml wskazują na całkowity niedobór DPD, związny z ryzykiem wystąpienia zagrażającej życiu lub śmiertelnej toksyczności fluoropirymidyn.
Monitorowanie stężeń terapeutycznych 5–fluorouracylu Monitorowanie stężeń terapeutycznych 5–fluorouracylu może poprawić wyniki kliniczne u pacjentów otrzymujących 5–fluorouracyl w infuzjach ciągłych w skutek zmniejszenia toksyczności i poprawy skuteczności. Wartość AUC powinna znajdować się w zakresie od 20 do
Brywudyna Brywudyny nie wolno podawać jednocześnie z 5-fluorouracylem. Po wystąpieniu tej interakcji lekowej zgłaszano przypadki śmiertelne. Konieczne jest zachowanie przynajmniej 4-tygodniowego odstępu między zakończeniem leczenia brywudyną a rozpoczęciem terapii 5- fluorouracylem. Leczenie brywudyną można rozpocząć po 24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki 5-fluorouracylu (patrz punkty 4.3 i 4.5). W razie przypadkowego podania brywudyny pacjentom leczonym 5-fluorouracylem należy podjąć skuteczne działania zmniejszające toksyczność 5- fluorouracylu. Zaleca się natychmiastowe przyjęcie pacjenta do szpitala. Należy rozpocząć wszelkie działania zapobiegające wystąpieniu zakażeń ogólnoustrojowych i odwodnienia.
Fenytoina Podczas leczenia fluorouracylem pacjenci przyjmujący fenytoinę powinni mieć regularnie kontrolowane stężenia fenytoiny w osoczu (ze względu na możliwe większe stężenia fenytoiny podczas jednoczesnego podawania fluorouracylu).
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby Należy zachować ostrożność podczas podawania fluorouracylu pacjentom z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, a także z żółtaczką.
Wrażliwość na światło Nie zaleca się długotrwałej ekspozycji na światło słoneczne ze względu na ryzyko wystąpienia wrażliwości na światło.
Napromienianie miednicy Należy postępować ostrożnie z pacjentami, u których zastosowano napromienianie miednicy dużymi dawkami.
Szczepionki zawierające żywe drobnoustroje Należy unikać szczepień szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje u pacjentów leczonych fluorouracylem ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich zakażeń lub zakażeń, które mogą prowadzić do zgonu. Należy unikać kontaktu z osobami, którym ostatnio podano szczepionkę przeciw wirusowi polio.
Połączenie 5- fluorouracylu i kwasu folinowego Profil toksyczności 5-fluorouracylu może być wzmocniony lub zmieniony przez kwas folinowy. Najczęstszymi objawami toksyczności są: leukopenia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej i (lub) biegunka, które mogą ograniczać dawkę. W przypadku jednoczesnego stosowania 5-fluorouracylu i kwasu folinowego, dawka fluorouracylu musi być bardziej zredukowana, jeśli wystąpią objawy toksyczności niż w przypadku monoterapii fluorouracylem. Objawy toksyczności u pacjentów leczonych fluorouracylem w skojarzeniu z kwasem folinowym są podobne jak u tych leczonych tylko 5-fluorouracylem. Objawy toksyczności ze strony układu pokarmowego obserwuje się częściej, mogą one być cięższe, a nawet zagrażające życiu (zwłaszcza zapalenie jamy ustnej i biegunka). W ciężkich przypadkach należy przerwać podawanie 5-fluorouracylu i kwasu folinowego i włączyć dożylne leczenie podtrzymujące. Pacjentów należy poinformować, aby natychmiast zgłosili się do lekarza prowadzącego leczenie, jeśli wystąpi u nich zapalenie jamy ustnej (owrzodzenia łagodne do umiarkowanych) i (lub) biegunka (wodniste stolce lub wypróżnienia) dwa razy na dobę. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leczenia pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych, gdyż pacjenci ci mogą być bardziej narażeni na wystąpienie ciężkiej toksyczności.
Sód Fiolka 10 ml Produkt zawiera 82,37 mg sodu w każdej 10 ml fiolce, co odpowiada 4,12% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Fiolka 20 ml Produkt zawiera 164,75 mg sodu w każdej 20 ml fiolce, co odpowiada 8,24% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Fiolka 100 ml Produkt zawiera 823,75 mg sodu w każdej 100 ml fiolce, co odpowiada 41,19% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Produkt może być rozcieńczany w 0,9% roztworze NaCl. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozcieńczalnika.
Brywudyna Opisano istotną klinicznie interakcję między brywudyną a fluoropirymidynami (np. kapecytabiną, 5-fluorouracylem, tegafurem), wynikającą z hamowania dehydrogenazy pirymidynowej przez brywudynę. Interakcja ta prowadząca do zwiększonej toksyczności fluoropirymidyn może spowodować zgon. Dlatego też brywudyny nie wolno stosować jednocześnie z 5-fluorouracylem (patrz punkty 4.3 i 4.4). Należy zachować odstęp co najmniej 4 tygodni między zakończeniem leczenia brywudyną a rozpoczęciem leczenia 5-fluorouracylem. Leczenie brywudyną można rozpocząć po 24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki 5-fluorouracylu.
Istnieją różne produkty lecznicze mogące modulować biochemiczną skuteczność przeciwnowotworową lub toksyczne działanie fluorouracylu. Do często stosowanych produktów leczniczych, które mogą wpływać na dostępność substancji czynnej należą: metotreksat, metronidazol, leukoworyna, interferon alfa, allopurinol i cymetydyna.
Cytotoksyczne produkty lecznicze Fluorouracyl nasila działanie innych leków cytostatycznych oraz leczenia napromienianiem (patrz punkt 4.2). W skojarzeniu z innymi substancjami mielosupresyjnymi dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Radioterapia Jednoczesna lub uprzednio zastosowana radioterapia może wymagać zmniejszenia dawki.
Kwas folinowy Zarówno skuteczność jak i toksyczność 5-fluorouracylu może być zwiększona w przypadku stosowania 5-fluorouracylu w skojarzeniu z kwasem folinowym. Działania niepożądane mogą być bardziej widoczne; może wystąpić ciężka biegunka. Obserwowano występowanie zagrażających życiu biegunek w przypadku podawania fluorouracylu w dawce 600 mg/m² powierzchni ciała (podanie dożylne (bolus) raz w tygodniu) w skojarzeniu z kwasem folinowym.
Fenytoina U pacjentów jednocześnie przyjmujących fenytoinę i fluorouracyl zgłoszono zwiększenie stężenia fenytoiny w osoczu, co prowadziło do objawów toksyczności fenytoiny.
Cymetydyna, metronidazol lub interferon Cymetydyna, metronidazol i interferon mogą zwiększać stężenie 5-fluorouracylu w osoczu i w konsekwencji nasilać jego toksyczność.
Tiazydowe leki moczopędne, cyklofosfamid i metotreksat U pacjentów otrzymujących cyklofosfamid, metotreksat i 5-fluorouracyl jednoczesne podawanie tiazydowych leków moczopędnych powodowało bardziej wyraźny spadek liczby granulocytów w porównaniu z pacjentami, którzy nie otrzymywali tiazydów.
Warfaryna U kilku pacjentów z ustabilizowanym leczeniem warfaryną po rozpoczęciu leczenia fluorouracylem zgłoszono znaczne wydłużenie czasu protrombinowego i zwiększenie Międzynarodowego Wskaźnika Znormalizowanego (ang. International Normalized Ratio, INR).
Lewamizol U pacjentów otrzymujących 5-fluorouracyl w połączeniu z lewamizolem często obserwowano wystąpienie objawów hepatotoksyczności (zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej, aminotransferaz lub stężenia bilirubiny).
Klozapina Należy unikać leczenia fluorouracylem w skojarzeniu z klozapiną, gdyż powoduje to zwiększone ryzyko agranulocytozy.
Antracykliny Kardiotoksyczność antracyklin może wzrosnąć.
Tamoksyfen U pacjentów z rakiem piersi zastosowanie skojarzonej terapii cyklofosfamidu, metotreksatu, 5-fluorouracylu i tamoksyfenu zwiększało ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych.
Winorelbina Podczas jednoczesnego podawania winorelbiny i 5-fluorouracylu/kwasu folinowego może wystąpić poważne, potencjalnie zagrażające życiu zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
Szczepionki zawierające żywe drobnoustroje Należy unikać szczepień szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje u pacjentów z obniż oną odpornością.
Cisplatyna Zgłoszono zwiększoną częstość występowania zawału mózgu u pacjentów z rakiem jamy ustnej i gardła leczonych fluorouracylem i cisplatyną.
Ciąża Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań klinicznych u kobiet w ciąży, jednakże zgłaszano wady płodu i poronienia. Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić, aby unikały zajścia w ciążę i stosowały skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia fluorouracylem i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu. Jeśli produkt leczniczy jest stosowany w okresie ciąży lub jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie przyjmowania produktu leczniczego, należy szczegółowo poinformować pacjentkę o potencjalnym szkodliwym ryzyku dla płodu i zalecić konsultacje w poradni genetycznej. Fluorouracyl powinien być stosowany w okresie ciąży tylko wtedy, jeśli potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Karmienie piersią Nie wiadomo czy fluorouracyl przenika do mleka ludzkiego, dlatego w przypadku rozpoczęcia terapii fluorouracylem należy przerwać karmienie piersią.
Płodność Mężczyznom leczonym fluorouracylem zaleca się unikać spłodzenia dziecka w trakcie leczenia i do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni powinni uzyskać poradę dotyczącą przechowywania nasienia ze względu na możliwość wystąpienia nieodwracalnej niepłodności w wyniku leczenia fluorouracylem.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Fluorouracyl może powodować objawy niepożądane, takie jak nudności i wymioty. Może
również mieć działanie niepożądane na układ nerwowy i prowadzić do zmian widzenia, które mogłyby wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania ciężkich maszyn.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Do najczęstszych objawów niepożądanych należą objawy żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka, nudności i zapalenie błony śluzowej. Leukopenia jest również bardzo częstym objawem niepożądanym i dlatego należy zachowywać środki ostrożności omówione powyżej.
Działania niepożądane są podzielone na grupy na podstawie częstości występowania wg MedDRA: Bardzo często (≥ 1/10) Często ( ≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) Bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Bardzo często: zakażenia Niezbyt często: posocznica Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku kostnego (początek: 7-10 dni, nadir: 9-14 dni, powrót do zdrowia: 21-28 dni), neutropenia, leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, anemia, pancytopenia Często: gorączka neutropeniczna Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo często: immunosupresja Rzadko: uogólnione reakcje alergiczne, reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny Zaburzenia endokrynologiczne Rzadko: zwiększenie T4 (tyroksyna), zwiększenie T3 (trójjodotyronina) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Bardzo często: hiperurykemia Niezbyt często: odwodnienie Nieznana: kwasica mleczanowa, zespół rozpadu guza Zaburzenia psychiczne Niezbyt często: euforia Rzadko: splątanie Bardzo rzadko: dezorientacja Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często: oczopląs, bóle głowy, zawroty głowy, objawy przypominające chorobę Parkinsona, objawy piramidowe, senność, zapalenie nerwów wzrokowych Rzadko: zaburzenia motoryki pozapiramidowej, zaburzenia pracy móżdżku, zaburzenia korowe, neuropatia obwodowa Bardzo rzadko: leukoencefalopatia, w tym ataksja, ostry zespół móżdżkowy, dyzartria, splątanie, dezorientacja, miastenia, afazja, drgawki lub śpiączka Nieznana: encefalopatia hiperamonemiczna, zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) Zaburzenia oka Często: zapalenie spojówek Niezbyt często: nadmierne łzawienie, niewyraźne widzenie, zaburzenia ruchu gałek ocznych, podwójne widzenie, zmniejszenie ostrości widzenia, światłowstręt, zapalenie powiek, wywinięcie powiek, zwężenie dróg łzowych Zaburzenia serca Bardzo często: nieprawidłowe EKG z objawami niedokrwienia Często: ból w klatce piersiowej podobny do dławicy piersiowej, tachykardia Niezbyt często: arytmia, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, wstrząs pochodzenia sercowego Bardzo rzadko: nagłe zatrzymanie krążenia, nagły zgon sercowy Nieznana: zapalenie osierdzia, kardiomiopatia stresowa (zespół takotsubo) Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często: niedociśnienie Rzadko: zapalenie naczyń, niedokrwienie mózgowe, niedokrwienie jelit, niedokrwienie obwodowe, zespół Raynauda, zakrzep z zatorami, zakrzepowe zapalenie żył Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często: skurcze oskrzeli, krwawienie z nosa Niezbyt często: duszność Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: objawy niepożądane ze strony żołądka i jelit są bardzo częste i mogą stanowić zagrożenie dla życia. Zapalenie błony śluzowej (zapalenie jamy ustnej, zapalenie przełyku, gardła i odbytnicy), jadłowstręt, wodnista biegunka, nudności, wymioty Niezbyt często: owrzodzenie układu pokarmowego, krwawienia z układu pokarmowego Nieznana: podśluzówkowe pęcherze gazu Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często: uszkodzenie komórek wątroby Bardzo rzadko: martwica wątroby (zgłoszono przypadki zgonu), twardniejące zapalenie dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo często: łysienie, erytrodyzestezję dłoniowo- podeszwową (zespół ręka-stopa) obserwowano po długotrwałych wlewach ciągłych z dużymi dawkami. Zespół rozpoczyna się upośledzeniem czucia bodźców w dłoniach i podeszwach, które przekształca się w ból i tkliwość. Objawom towarzyszą symetryczne obrzęki i rumień dłoni i stóp. Niezbyt często: zapalenie skóry, zmiany skórne (np. suchość skóry, obecność nadżerek i szczelin, rumień, swędząca wysypka grudkowo-plamista), wysypka, pokrzywka, wrażliwość skóry na światło, przebarwienie skóry, nierówne przebarwienia lub odbarwienia w okolicy żył, zmiany w płytkach paznokciowych (np. nietypowo powiększająca się zmiana zabarwienia płytki paznokcia na niebieską, przebarwienie, dystrofia paznokcia, ból i pogrubianie się macierzy paznokcia, zanokcica) i oddzielanie się płytki paznokciowej Nieznana: skórna postać tocznia rumieniowatego Zaburzenia nerek i dróg moczowych Bardzo rzadko: niewydolność nerek Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezbyt często: zaburzenia spermatogenezy i owulacji Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często: gorączka, opóźnione gojenie się ran, zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie
Opis wybranych działań niepożądanych Kardiotoksyczne działania niepożądane zazwyczaj występują podczas lub w ciągu kilku godzin po pierwszym cyklu leczenia. U pacjentów z uprzednią chorobą wieńcową serca lub kardiomiopatią istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia kardiotoksyczności.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, PL-02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301, faks: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy Objawy podmiotowe i przedmiotowe przedawkowania są jakościowo podobne do działań niepożądanych, jednak zwykle są bardziej nasilone. Mogą wystąpić następujące działania niepożądane: nudności, wymioty, biegunka, wrzody układu pokarmowego z krwawieniem, zahamowanie czynności szpiku kostnego (w tym trombocytopenia, leukopenia i agranulocytoza).
Leczenie Postępowanie obejmuje przerwanie podawania leku i zastosowanie leczenia podtrzymującego (patrz punkt 4.4). Pacjenci, którzy byli narażeni na przedawkowanie fluorouracylu powinni być monitorowani hematologicznie przez 4 tygodnie. Jeśli występują nieprawidłowości, należy podjąć odpowiednie leczenie.
Grupa farmakoterapeutyczna: Antymetabolity. Kod ATC: L01B C02
Fluorouracyl jest analogiem uracylu, składnika kwasu nukleinowego. Lek działa przeciwmetabolicznie. Po przemianie wewnątrz komórki w aktywny deoksynukleotyd, hamuje syntezę DNA, blokując konwersję kwasu deoksyurydylowego do kwasu tymidylowego przez enzym syntetazę tymidylową. Fluorouracyl może również hamować syntezę RNA.
Fluorouracyl, podany dożylnie ulega dystrybucji do wszystkich tkanek i w ciągu 3 godzin eliminowany jest z krwi krążącej. Po konwersji do nukleotydu, wychwytywany jest szczególnie przez komórki szybko dzielące się i komórki guza. Fluorouracyl przenika przez barierę krew- mózg.
5-fluorouracyl jest katabolizowany przez enzym dehydrogenazę dihydropirymidyny (DPD) do znacznie mniej toksycznego dihydro-5-fluorouracylu (FUH2). Dihydropirymidynaza rozszczepia pierścień pirymidynowy z wytworzeniem kwasu 5-fluoroureidopropionowego (FUPA). Ostatecznie β-ureido-propionaza rozszczepia FUPA do α-fluoro-β-alaniny (FBAL), która jest wydalana z moczem. Aktywność dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPD) jest czynnikiem ograniczającym szybkość reakcji. Niedobór DPD może prowadzić do zwiększonej toksyczności 5-fluorouracylu (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Po podaniu dożylnym okres połowicznej eliminacji z osocza wynosi około 16 minut i zależy od wielkości dawki. Po dożylnym podaniu pojedynczej dawki ok. 15% fluorouracylu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 6 godzin, z czego ponad 90% w ciągu pierwszej godziny. Pozostała ilość metabolizowana jest głównie w wątrobie do uracylu.
Ostra toksyczność LD 50
Toksyczność przewlekła Po długotrwałym podawaniu, obserwowano nieprawidłowości w obrazie histologicznym szpiku kostnego, tkanki limfatycznej i tkanek błony śluzowej, jak również utratę masy ciała.
Właściwości mutagenne Nie zaobserwowano żadnych właściwości mutagennych u kilku szczepów Salmonella typhimurium. Wykazano, że fluorouracyl w stężeniach cytotoksycznych był przyczyną transformacji morfologicznych u zarodków myszy. Postuluje się, że substancja ta może także wywierać efekt mutagenny u człowieka.
Właściwości teratogenne i toksyczny wpływ na zdolność do rozrodu Badania nad wpływem na płodność oraz właściwościami powodującymi wady rozwojowe u różnych gatunków zwierząt dostarczyły dowodów, że fluorouracyl wykazuje potencjał embriotoksyczny i teratogenny oraz może wpływać niekorzystnie na płodność i zdolność do rozrodu.
Wła ściwości rakotwórcze Na podstawie badań na zwierzętach nie ma dowodów, że fluorouracyl wykazuje właściwości warunkujące rozwój nowotworu, chociaż fluorouracyl należy do klasy substancji, które są zwykle związane z działaniem rakotwórczym.
Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań
Fluorouracyl wykazuje niezgodności z karboplatyną, cisplatyną, cytarabiną, diazepamem, doksorubicyną, innymi antracyklinami i z metotreksatem. Przygotowane roztwory mają odczyn zasadowy i nie należy ich mieszać z produktami o odczynie kwaśnym.
Fluorouracil medac jest przeznaczony do jednorazowego użycia. Chemiczna i fizyczna stabilność roztworu rozcieńczonego 5% glukozą lub 0,9% chlorkiem sodu została wykazana przez 24 godziny, przy przechowywaniu w temperaturze poniżej 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, produkt należy zużyć natychmiast, w przeciwnym razie za czas i warunki przechowywania odpowiedzialność ponosi użytkownik, a produktu nie należy przechowywać dłużej niż 24 godziny w temperaturze 2 – 8°C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i walidowanych warunkach aseptycznych.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w tekturowym pudełku. Jeżeli powstanie osad w wyniku ekspozycji na niską temperaturę, należy ponownie rozpuścić go przez podgrzanie roztworu do temperatury 40°C, jednocześnie energicznie potrząsając. Przed zastosowaniem, roztwór należy schłodzić do temperatury ciała.
Fluorouracil medac 500 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 13,5 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Fluorouracil medac 1 000 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 25 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Fluorouracil medac 5 000 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 119 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Fluorouracil medac powinien być przygotowywany, w tym rozcieńczany i podawany wyłącznie przez lub pod nadzorem lekarza wykwalifikowanego i doświadczonego w stosowaniu przeciwnowotworowych produktów chemioterapeutycznych. Ostrożność powinna być zachowana szczególnie przez personel w ciąży.
Roztwór do podania powinien być przygotowywany w aseptycznym, przeznaczonym do tego celu miejscu, przy użyciu narzędzi nadających się do mycia lub jednorazowych, plastikowych z papierem chłonnym (bibułą). Strzykawki i zestawy do infuzji powinny być składane ostrożnie, aby uniknąć jakichkolwiek wycieków. Należy używać okularów ochronnych, rękawiczek, maski oraz fartucha.
Fluorouracyl jest środkiem drażniącym. Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi Po sporządzeniu roztworu jakakolwiek odkryta powierzchnia ciała powinna zostać dokładnie umyta, tak jak ręce i twarz.
W przypadku rozlania, osoby przygotowujące produkt powinny nałożyć rękawiczki i maskę na twarz, zabezpieczyć oczy, założyć fartuch jednorazowego użytku oraz zetrzeć rozlany płyn za pomocą dobrze absorbującego materiału, który powinien znajdować się w miejscu do tego przeznaczonym. Powierzchnie należy oczyścić, a wszelkie skażone materiały umieścić w worku lub pojemniku przeznaczonym na rozlane środki cytotoksyczne, szczelnie zamknąć i przekazać do spalenia.
Usuwanie Wszystkie materiały użyte do rozpuszczania i podawania produktu należy zniszczyć zgodnie z obowiązującą procedurą.
Rozpuszczalniki Fluorouracyl medac, roztwór do wstrzykiwań, może być rozcieńczony 5% roztworem glukozy lub 0,9% roztworem chlorku sodu, bezpośrednio przed podaniem pozajelitowym. Pozostałą część roztworu należy usunąć. Nie wykorzystywać do uzupełniania preparatów do wielokrotnego dawkowania.
Pierwsza pomoc Fluorouracyl jest środkiem drażniącym. Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi. W razie kontaktu produktu leczniczego ze skórą lub oczami: Kontakt z oczami: skażone miejsce należy przemyć obficie wodą lub roztworem soli fizjologicznej i zwrócić się o poradę medyczną. Kontakt ze skórą: skażone miejsce należy dokładnie przemyć wodą z mydłem i usunąć zanieczyszczoną odzież. W celu leczenia przejściowego pieczenia skóry można zastosować łagodny krem. Inhalacja lub spożycie: zwrócić się o poradę medyczną.
medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbH Theaterstr. 6 Niemcy
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25.02.2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15.05.2014
02/2022
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Fluorouracil medac, 50 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jeden mililitr roztworu do wstrzykiwań zawiera 50 mg fluorouracylu (50 mg/ml)
Każda fiolka o pojemności 10 ml zawiera 500 mg fluorouracylu. Każda fiolka o pojemności 20 ml zawiera 1 000 mg fluorouracylu. Każda fiolka o pojemności 100 ml zawiera 5 000 mg fluorouracylu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Każda mililitr zawiera 8,2 mg sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do wstrzykiwań. Klarowny, bezbarwny lub prawie bezbarwny roztwór.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Fluorouracil medac jest wskazany w leczeniu wspomagającym i paliatywnym raka piersi i raka okrężnicy, samodzielnie lub w leczeniu skojarzonym.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Sposób podawania Produkt Fluorouracil medac może być podawany we wstrzyknięciu dożylnym oraz we wlewie dożylnym lub dotętniczym.
Dorośli Wybór odpowiedniej dawki i sposobu leczenia zależy od stanu pacjenta, rodzaju guza oraz od tego czy fluorouracyl będzie stosowany sam czy w skojarzeniu z innymi lekami. Leczenie należy rozpoczynać w szpitalu i nie należy przekraczać dobowej dawki wynoszącej 0,8 – 1 g. Dawkowanie należy dostosować do masy ciała pacjenta, chyba że pacjent jest otyły, ma obrzęki lub inne formy nieprawidłowego zatrzymywania płynów, np. wodobrzusze. Wówczas do obliczenia wymaganych dawek należy brać pod uwagę prawidłową masę ciała.
Zmniejszenie dawki jest wskazane u pacjentów:
1. z wyniszczeniem;
2. poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym w ciągu 30 dni przed rozpoczęciem
leczenia;3. z osłabioną czynnością szpiku kostnego;
4. z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby.
Dawkowanie Dorośli Zalecany plan leczenia dla fluorouracylu podawanego w monoterapii:
Leczenie początkowe Lek może być podawany we wlewie lub wstrzyknięciu. Wlew jest zwykle preferowany ze względu na mniejszą toksyczność.
Wlew dożylny 0,9% chlorku sodu i podawane przez 4 godziny. Alternatywnie, dobowa dawka może być podawana przez 30 – 60 minut albo może być podawana jako ciągły wlew przez 24 godziny. Wlew może być powtarzany codziennie, aż do momentu oznak toksyczności lub do momentu, gdy pełna dawka 12 – 15 g zostanie osiągnięta.
Wstrzyknięcie dożylne toksyczności można podać 3 następne dawki po 6 mg/kg masy ciała co drugi dzień. Alternatywny sposób dawkowania to 15 mg/kg masy ciała jako pojedyncze wstrzyknięcie dożylne raz w tygodniu przez cały cykl.
Wlew dotętniczy Od 5 do 7,5 mg/kg masy ciała na dobę, może być podawane jako 24-godzinny ciągły wlew dotętniczy.
Terapia podtrzymująca Intensywny cykl wstępny może poprzedzać terapię podtrzymującą pod warunkiem, że nie występują żadne znaczące objawy toksyczności. We wszystkich przypadkach przed rozpoczęciem terapii podtrzymującej należy wyeliminować objawy toksyczności.
Wstępny cykl fluorouracylem może być powtórzony po 4 do 6 tygodniach od ostatniej dawki lub alternatywnie, leczenie może być kontynuowane we wstrzyknięciach dożylnych 5 – 15 mg/kg masy ciała z tygodniowymi przerwami.
Taka sekwencja podań tworzy cykl terapii. Niektórzy pacjenci otrzymywali do 30 g leku, z maksymalną dawką 1 g na dobę. Bardziej aktualną, alternatywną metodą jest dożylne podawanie wprowadzania wstępnego okresu podawania raz na dobę.
Połączenie z naświetleniem Naświetlanie w połączeniu z terapią fluorouracylem jest bardzo korzystne w leczeniu niektórych typów metastatycznych zmian w płucach i w zmniejszaniu bólu powodowanego przez nawracające, nieoperacyjne narośle. W tym przypadku należy podawać standardową dawkę fluorouracylu.
Dzieci Brak danych dotyczących stosowania fluorouracylu u dzieci.
Osoby w podeszłym wieku Fluorouracyl należy podawać u osób w podeszłym wieku z uwzględnieniem tych samych czynników co u innych dorosłych pacjentów.
4.3 Przeciwwskazania
Fluorouracyl jest przeciwwskazany do stosowania w następujących przypadkach: ● nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; ● zahamowanie czynności szpiku po radioterapii lub stosowanie innych leków przeciwnowotworowych; ● leczenie chorób niezłośliwych; ● ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ● ciężkie zakażenia (np. półpasiec, ospa wietrzna); ● pacjenci w ciężkim stanie ogólnym; ● kobiety karmiące piersią (patrz punkt 4.6); ● rozpoznany całkowity niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) (patrz punkt 4.4); ● niedawne lub jednoczesne leczenie brywudyną (patrz punkty 4.4 i 4.5 interakcje z innymi lekami).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Zaleca się podawanie fluorouracylu wyłącznie przez lub pod ścisłym nadzorem lekarza specjalisty posiadającego doświadczenie w stosowaniu silnie działających leków przeciwmetabolicznych i mającego sprzęt, który pozwoli na regularne kontrolowanie parametrów klinicznych, biochemicznych i hematologicznych w trakcie i po podaniu produktu leczniczego.
We wstępnym okresie leczenia wszyscy pacjenci powinni być przyjęci do szpitala.
Ze względu na małą różnicę między dawką skuteczną a toksyczną, reakcja terapeutyczna jest mało prawdopodobna bez wystąpienia pewnych objawów toksyczności. Dlatego należy zachować ostrożność w doborze pacjentów i ustalaniu dawkowania. Leczenie należy przerwać w przypadku wystąpienia toksyczności ostrej.
Toksyczność hematologiczna Właściwe leczenie fluorouracylem jest zwykle związane z występowaniem leukopenii. Najniższe wartości liczby białych krwinek we krwi (WBC) zwykle obserwuje się między 7. a
14. dniem pierwszego cyklu, ale sporadycznie może być opóźnione i pojawić się dopiero po
Zaleca się codzienne monitorowanie liczy płytek krwi oraz WBC, a leczenie należy przerwać gdy liczba płytek krwi ulegnie obniżeniu poniżej 100 000 na mm³ lub gdy WBC ulegnie obniżeniu poniżej 3 500/mm³. Jeśli liczba komórek krwi jest mniejsza niż 2 000 na mm³, a zwłaszcza gdy występuje granulocytopenia, zaleca się umieszczenie pacjenta w izolowanych warunkach w szpitalu i zastosowanie odpowiedniego leczenia profilaktycznego przeciw zakażeniom układowym.Toksyczność żołądkowo-jelitowa Należy przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia pierwszych objawów owrzodzeń jamy ustnej lub działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego, takich jak: zapalenie jamy ustnej, biegunka, krwawienie z przewodu pokarmowego lub jakiegokolwiek innego miejsca.
Kardiotoksyczność Z leczeniem fluoropirymidyną wiązano występowanie działań kardiotoksycznych, w tym zawału mięśnia sercowego, dławicy piersiowej, arytmii, zapalenia mięśnia sercowego, wstrząsu kardiogennego, nagłego zgonu, kardiomiopatii stresowej (zespół takotsubo) oraz zmian w wynikach badań EKG (w tym bardzo rzadkich przypadkach wydłużenia odstępu QT). Te działania niepożądane występują częściej u pacjentów otrzymujących 5-FU w ciągłej infuzji dożylnej niż w szybkim wstrzyknięciu (bolus). Dodatni wywiad w kierunku choroby niedokrwiennej serca może być czynnikiem ryzyka wystąpienia niektórych działań niepożądanych związanych z sercem. Należy zatem zachować ostrożność w leczeniu pacjentów, u których w trakcie leczenia występuje ból w klatce piersiowej, lub pacjentów z chorobą serca w wywiadzie. W trakcie leczenia 5-FU należy regularnie kontrolować czynność serca. W przypadku wystąpienia ciężkiej kardiotoksyczności należy przerwać leczenie.
Encefalopatia W okresie po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki encefalopatii (w tym encefalopatii hiperamonemicznej, leukoencefalopatii, zespołu tylnej odwracalnej encefalopatii [PRES, ang. posterior reversible encephalopathy syndrome]) związanych z leczeniem 5-fluorouracylem. Objawy przedmiotowe lub podmiotowe encefalopatii to zmiana stanu psychicznego, splątanie, dezorientacja, śpiączka lub ataksja. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast wstrzymać leczenie i oznaczyć stężenie amoniaku w surowicy. W przypadku podwyższonego stężenia amoniaku w surowicy należy rozpocząć leczenie obniżające stężenie amoniaku. Encefalopatia hiperamonemiczna często występuje wraz z kwasicą mleczanową. Należy zachować ostrożność podając fluorouracyl pacjentom z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby ryzyko hiperamonemii i encefalopatii hiperamonemicznej może być zwiększone.
Zespół rozpadu guza W okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu notowano przypadki zespołu rozpadu guza, związanego z leczeniem fluorouracylem. Należy ściśle obserwować pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (np. pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, hiperkaliemią, dużym obciążeniem nowotworowym, szybko postępującą chorobą). Należy rozważyć zastosowanie środków zapobiegawczych (np. nawodnienie, korekta wysokiego stężenia kwasu moczowego).
Niedobór dehydrogenazy dihydropirymidynowej (DPD) Aktywność DPD jest czynnikiem ograniczającym rozkładanie 5-fluorouracylu (patrz punkt 5.2). W związku z tym, pacjenci z niedoborem DPD są narażeni na zwiększone ryzyko toksyczności zależnej od fluoropirymidyn, w tym na przykład zapalenia jamy ustnej, biegunki, zapalenia błony śluzowej, neutropenii i neurotoksyczności.
Toksyczność związana z niedoborem DPD występuje zazwyczaj podczas pierwszego cyklu leczenia lub po zwiększeniu dawki.
Całkowity niedobór DPD Całkowity niedobór DPD występuje rzadko (od 0,01% do 0,5% u osób rasy białej). Pacjenci z całkowitym niedoborem DPD są narażeni na duże ryzyko wystąpienia zagrażającej życiu lub śmiertelnej toksyczności i nie wolno u nich stosować produktu leczniczego Fluorouracil medac (patrz punkt 4.3).
Częściowy niedobór DPD Ocenia się, iż częściowy niedobór DPD występuje u od 3% do 9% populacji rasy białej. Pacjenci z częściowym niedoborem DPD są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiej i potencjalnie zagrażającej życiu toksyczności. W celu ograniczenia tej toksyczności należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej. Należy rozważyć uwzględnienie niedoboru DPD jako parametru, który, wraz z innymi rutynowymi działaniami wskazuje na konieczność zmniejszenia dawki. Zmniejszenie dawki początkowej może mieć wpływ na skuteczność leczenia. Jeśli nie wystąpią objawy ciężkiej toksyczności, można zwiększać kolejne dawki, uważnie monitorując stan pacjenta.
Badanie niedoboru DPD Pomimo braku pewności co do optymalnych metod testowania, przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Fluorouracil medac zaleca się przeprowadzenie badania fenotypu i (lub) genotypu pacjenta. Należy wziąć pod uwagę dostępne wytyczne kliniczne.
Charakterystyka genotypowa niedoboru DPD Przed rozpoczęciem leczenia pacjentów z niedoborem DPD, za pomocą testu można zidentyfikować rzadko występującą mutację genu DPYD.
Całkowity niedobór lub zmniejszenie aktywności enzymatycznej DPD mogą powodować cztery warianty: DPYD c.1905+1G>A [określany także jako DPYD*2A], c.1679T>G [DPYD*13], c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3. Inne, rzadziej występujące warianty, mogą być także związane z występowaniem zwiększonego ryzyka ciężkiej lub zagrażającej życiu toksyczności.
Wiadomo, że niektóre homozygotyczne lub złożone heterozygotyczne mutacje w locus genu DPYD (np. połączenie czterech wariantów z co najmniej jednym allelem c.1905+1G>A lub c.1679T>G) powodują całkowity lub niemal całkowity brak aktywności enzymatycznej DPD.
U niektórych pacjentów z heterozygotycznymi wariantami genu DPYD (w tym warianty c.1905+1G>A, c.1679T>G, c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3) podczas leczenia fluoropirymidynami występuje zwiększone ryzyko ciężkiej toksyczności.
Częstość występowania heterozygotycznego genotypu c.1905+1G>A w genie DPYD u rasy białej wynosi około 1%, 1,1% dla wariantów c.2846A>T, 2,6-6,3% dla c.1236G>A/HapB3 i od 0,07 do 0,1% dla c.1679T>G.
Dane dotyczące częstości występowania czterech wariantów DPYD w innych populacjach niż rasa biała są ograniczone. Obecnie uważa się, że cztery warianty DPYD (c.1905+1G>A, c.1679T>G, c.2846A>T oraz c.1236G>A/HapB3) są praktycznie nieobecne w populacji afrykańskiej (amerykańskiej) lub azjatyckiej.
Charakterystyka fenotypowa niedoboru DPD W celu określenia charakterystyki fenotypowej niedoboru DPD, przed rozpoczęciem leczenia zaleca się oznaczenie stężenia endogennego substratu DPD, uracylu w osoczu krwi.
Zwiększone stężenie uracylu, stwierdzone przed rozpoczęciem leczenia, jest związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia toksyczności. Pomimo braku pewności co do progów stężenia uracylu określających całkowity lub częściowy niedobór DPD, należy uznać, że stężenia uracylu we krwi ≥ 16 ng/ml oraz < 150 ng/ml wskazują na częściowy niedobór DPD oraz związane z nim zwiększenie ryzyka wystąpienia toksyczności fluoropirymidyn. Należy uznać, że stężenia uracylu we krwi ≥ 150 ng/ml wskazują na całkowity niedobór DPD, związny z ryzykiem wystąpienia zagrażającej życiu lub śmiertelnej toksyczności fluoropirymidyn.
Monitorowanie stężeń terapeutycznych 5–fluorouracylu Monitorowanie stężeń terapeutycznych 5–fluorouracylu może poprawić wyniki kliniczne u pacjentów otrzymujących 5–fluorouracyl w infuzjach ciągłych w skutek zmniejszenia toksyczności i poprawy skuteczności. Wartość AUC powinna znajdować się w zakresie od 20 do
Brywudyna Brywudyny nie wolno podawać jednocześnie z 5-fluorouracylem. Po wystąpieniu tej interakcji lekowej zgłaszano przypadki śmiertelne. Konieczne jest zachowanie przynajmniej 4-tygodniowego odstępu między zakończeniem leczenia brywudyną a rozpoczęciem terapii 5- fluorouracylem. Leczenie brywudyną można rozpocząć po 24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki 5-fluorouracylu (patrz punkty 4.3 i 4.5). W razie przypadkowego podania brywudyny pacjentom leczonym 5-fluorouracylem należy podjąć skuteczne działania zmniejszające toksyczność 5- fluorouracylu. Zaleca się natychmiastowe przyjęcie pacjenta do szpitala. Należy rozpocząć wszelkie działania zapobiegające wystąpieniu zakażeń ogólnoustrojowych i odwodnienia.
Fenytoina Podczas leczenia fluorouracylem pacjenci przyjmujący fenytoinę powinni mieć regularnie kontrolowane stężenia fenytoiny w osoczu (ze względu na możliwe większe stężenia fenytoiny podczas jednoczesnego podawania fluorouracylu).
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby Należy zachować ostrożność podczas podawania fluorouracylu pacjentom z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, a także z żółtaczką.
Wrażliwość na światło Nie zaleca się długotrwałej ekspozycji na światło słoneczne ze względu na ryzyko wystąpienia wrażliwości na światło.
Napromienianie miednicy Należy postępować ostrożnie z pacjentami, u których zastosowano napromienianie miednicy dużymi dawkami.
Szczepionki zawierające żywe drobnoustroje Należy unikać szczepień szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje u pacjentów leczonych fluorouracylem ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich zakażeń lub zakażeń, które mogą prowadzić do zgonu. Należy unikać kontaktu z osobami, którym ostatnio podano szczepionkę przeciw wirusowi polio.
Połączenie 5- fluorouracylu i kwasu folinowego Profil toksyczności 5-fluorouracylu może być wzmocniony lub zmieniony przez kwas folinowy. Najczęstszymi objawami toksyczności są: leukopenia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej i (lub) biegunka, które mogą ograniczać dawkę. W przypadku jednoczesnego stosowania 5-fluorouracylu i kwasu folinowego, dawka fluorouracylu musi być bardziej zredukowana, jeśli wystąpią objawy toksyczności niż w przypadku monoterapii fluorouracylem. Objawy toksyczności u pacjentów leczonych fluorouracylem w skojarzeniu z kwasem folinowym są podobne jak u tych leczonych tylko 5-fluorouracylem. Objawy toksyczności ze strony układu pokarmowego obserwuje się częściej, mogą one być cięższe, a nawet zagrażające życiu (zwłaszcza zapalenie jamy ustnej i biegunka). W ciężkich przypadkach należy przerwać podawanie 5-fluorouracylu i kwasu folinowego i włączyć dożylne leczenie podtrzymujące. Pacjentów należy poinformować, aby natychmiast zgłosili się do lekarza prowadzącego leczenie, jeśli wystąpi u nich zapalenie jamy ustnej (owrzodzenia łagodne do umiarkowanych) i (lub) biegunka (wodniste stolce lub wypróżnienia) dwa razy na dobę. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku leczenia pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych, gdyż pacjenci ci mogą być bardziej narażeni na wystąpienie ciężkiej toksyczności.
Sód Fiolka 10 ml Produkt zawiera 82,37 mg sodu w każdej 10 ml fiolce, co odpowiada 4,12% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Fiolka 20 ml Produkt zawiera 164,75 mg sodu w każdej 20 ml fiolce, co odpowiada 8,24% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Fiolka 100 ml Produkt zawiera 823,75 mg sodu w każdej 100 ml fiolce, co odpowiada 41,19% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Produkt może być rozcieńczany w 0,9% roztworze NaCl. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozcieńczalnika.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Brywudyna Opisano istotną klinicznie interakcję między brywudyną a fluoropirymidynami (np. kapecytabiną, 5-fluorouracylem, tegafurem), wynikającą z hamowania dehydrogenazy pirymidynowej przez brywudynę. Interakcja ta prowadząca do zwiększonej toksyczności fluoropirymidyn może spowodować zgon. Dlatego też brywudyny nie wolno stosować jednocześnie z 5-fluorouracylem (patrz punkty 4.3 i 4.4). Należy zachować odstęp co najmniej 4 tygodni między zakończeniem leczenia brywudyną a rozpoczęciem leczenia 5-fluorouracylem. Leczenie brywudyną można rozpocząć po 24 godzinach od przyjęcia ostatniej dawki 5-fluorouracylu.
Istnieją różne produkty lecznicze mogące modulować biochemiczną skuteczność przeciwnowotworową lub toksyczne działanie fluorouracylu. Do często stosowanych produktów leczniczych, które mogą wpływać na dostępność substancji czynnej należą: metotreksat, metronidazol, leukoworyna, interferon alfa, allopurinol i cymetydyna.
Cytotoksyczne produkty lecznicze Fluorouracyl nasila działanie innych leków cytostatycznych oraz leczenia napromienianiem (patrz punkt 4.2). W skojarzeniu z innymi substancjami mielosupresyjnymi dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Radioterapia Jednoczesna lub uprzednio zastosowana radioterapia może wymagać zmniejszenia dawki.
Kwas folinowy Zarówno skuteczność jak i toksyczność 5-fluorouracylu może być zwiększona w przypadku stosowania 5-fluorouracylu w skojarzeniu z kwasem folinowym. Działania niepożądane mogą być bardziej widoczne; może wystąpić ciężka biegunka. Obserwowano występowanie zagrażających życiu biegunek w przypadku podawania fluorouracylu w dawce 600 mg/m² powierzchni ciała (podanie dożylne (bolus) raz w tygodniu) w skojarzeniu z kwasem folinowym.
Fenytoina U pacjentów jednocześnie przyjmujących fenytoinę i fluorouracyl zgłoszono zwiększenie stężenia fenytoiny w osoczu, co prowadziło do objawów toksyczności fenytoiny.
Cymetydyna, metronidazol lub interferon Cymetydyna, metronidazol i interferon mogą zwiększać stężenie 5-fluorouracylu w osoczu i w konsekwencji nasilać jego toksyczność.
Tiazydowe leki moczopędne, cyklofosfamid i metotreksat U pacjentów otrzymujących cyklofosfamid, metotreksat i 5-fluorouracyl jednoczesne podawanie tiazydowych leków moczopędnych powodowało bardziej wyraźny spadek liczby granulocytów w porównaniu z pacjentami, którzy nie otrzymywali tiazydów.
Warfaryna U kilku pacjentów z ustabilizowanym leczeniem warfaryną po rozpoczęciu leczenia fluorouracylem zgłoszono znaczne wydłużenie czasu protrombinowego i zwiększenie Międzynarodowego Wskaźnika Znormalizowanego (ang. International Normalized Ratio, INR).
Lewamizol U pacjentów otrzymujących 5-fluorouracyl w połączeniu z lewamizolem często obserwowano wystąpienie objawów hepatotoksyczności (zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej, aminotransferaz lub stężenia bilirubiny).
Klozapina Należy unikać leczenia fluorouracylem w skojarzeniu z klozapiną, gdyż powoduje to zwiększone ryzyko agranulocytozy.
Antracykliny Kardiotoksyczność antracyklin może wzrosnąć.
Tamoksyfen U pacjentów z rakiem piersi zastosowanie skojarzonej terapii cyklofosfamidu, metotreksatu, 5-fluorouracylu i tamoksyfenu zwiększało ryzyko wystąpienia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych.
Winorelbina Podczas jednoczesnego podawania winorelbiny i 5-fluorouracylu/kwasu folinowego może wystąpić poważne, potencjalnie zagrażające życiu zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
Szczepionki zawierające żywe drobnoustroje Należy unikać szczepień szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje u pacjentów z obniż oną odpornością.
Cisplatyna Zgłoszono zwiększoną częstość występowania zawału mózgu u pacjentów z rakiem jamy ustnej i gardła leczonych fluorouracylem i cisplatyną.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak wystarczających i dobrze kontrolowanych badań klinicznych u kobiet w ciąży, jednakże zgłaszano wady płodu i poronienia. Kobietom w wieku rozrodczym należy zalecić, aby unikały zajścia w ciążę i stosowały skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia fluorouracylem i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu. Jeśli produkt leczniczy jest stosowany w okresie ciąży lub jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie przyjmowania produktu leczniczego, należy szczegółowo poinformować pacjentkę o potencjalnym szkodliwym ryzyku dla płodu i zalecić konsultacje w poradni genetycznej. Fluorouracyl powinien być stosowany w okresie ciąży tylko wtedy, jeśli potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Karmienie piersią Nie wiadomo czy fluorouracyl przenika do mleka ludzkiego, dlatego w przypadku rozpoczęcia terapii fluorouracylem należy przerwać karmienie piersią.
Płodność Mężczyznom leczonym fluorouracylem zaleca się unikać spłodzenia dziecka w trakcie leczenia i do 3 miesięcy po zakończeniu leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni powinni uzyskać poradę dotyczącą przechowywania nasienia ze względu na możliwość wystąpienia nieodwracalnej niepłodności w wyniku leczenia fluorouracylem.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Fluorouracyl może powodować objawy niepożądane, takie jak nudności i wymioty. Może
również mieć działanie niepożądane na układ nerwowy i prowadzić do zmian widzenia, które mogłyby wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania ciężkich maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Do najczęstszych objawów niepożądanych należą objawy żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka, nudności i zapalenie błony śluzowej. Leukopenia jest również bardzo częstym objawem niepożądanym i dlatego należy zachowywać środki ostrożności omówione powyżej.
Działania niepożądane są podzielone na grupy na podstawie częstości występowania wg MedDRA: Bardzo często (≥ 1/10) Często ( ≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) Bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Bardzo często: zakażenia Niezbyt często: posocznica Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo często: zahamowanie czynności szpiku kostnego (początek: 7-10 dni, nadir: 9-14 dni, powrót do zdrowia: 21-28 dni), neutropenia, leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, anemia, pancytopenia Często: gorączka neutropeniczna Zaburzenia układu immunologicznego Bardzo często: immunosupresja Rzadko: uogólnione reakcje alergiczne, reakcje anafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny Zaburzenia endokrynologiczne Rzadko: zwiększenie T4 (tyroksyna), zwiększenie T3 (trójjodotyronina) Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Bardzo często: hiperurykemia Niezbyt często: odwodnienie Nieznana: kwasica mleczanowa, zespół rozpadu guza Zaburzenia psychiczne Niezbyt często: euforia Rzadko: splątanie Bardzo rzadko: dezorientacja Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często: oczopląs, bóle głowy, zawroty głowy, objawy przypominające chorobę Parkinsona, objawy piramidowe, senność, zapalenie nerwów wzrokowych Rzadko: zaburzenia motoryki pozapiramidowej, zaburzenia pracy móżdżku, zaburzenia korowe, neuropatia obwodowa Bardzo rzadko: leukoencefalopatia, w tym ataksja, ostry zespół móżdżkowy, dyzartria, splątanie, dezorientacja, miastenia, afazja, drgawki lub śpiączka Nieznana: encefalopatia hiperamonemiczna, zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) Zaburzenia oka Często: zapalenie spojówek Niezbyt często: nadmierne łzawienie, niewyraźne widzenie, zaburzenia ruchu gałek ocznych, podwójne widzenie, zmniejszenie ostrości widzenia, światłowstręt, zapalenie powiek, wywinięcie powiek, zwężenie dróg łzowych Zaburzenia serca Bardzo często: nieprawidłowe EKG z objawami niedokrwienia Często: ból w klatce piersiowej podobny do dławicy piersiowej, tachykardia Niezbyt często: arytmia, zapalenie mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, kardiomiopatia rozstrzeniowa, wstrząs pochodzenia sercowego Bardzo rzadko: nagłe zatrzymanie krążenia, nagły zgon sercowy Nieznana: zapalenie osierdzia, kardiomiopatia stresowa (zespół takotsubo) Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często: niedociśnienie Rzadko: zapalenie naczyń, niedokrwienie mózgowe, niedokrwienie jelit, niedokrwienie obwodowe, zespół Raynauda, zakrzep z zatorami, zakrzepowe zapalenie żył Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często: skurcze oskrzeli, krwawienie z nosa Niezbyt często: duszność Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często: objawy niepożądane ze strony żołądka i jelit są bardzo częste i mogą stanowić zagrożenie dla życia. Zapalenie błony śluzowej (zapalenie jamy ustnej, zapalenie przełyku, gardła i odbytnicy), jadłowstręt, wodnista biegunka, nudności, wymioty Niezbyt często: owrzodzenie układu pokarmowego, krwawienia z układu pokarmowego Nieznana: podśluzówkowe pęcherze gazu Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często: uszkodzenie komórek wątroby Bardzo rzadko: martwica wątroby (zgłoszono przypadki zgonu), twardniejące zapalenie dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo często: łysienie, erytrodyzestezję dłoniowo- podeszwową (zespół ręka-stopa) obserwowano po długotrwałych wlewach ciągłych z dużymi dawkami. Zespół rozpoczyna się upośledzeniem czucia bodźców w dłoniach i podeszwach, które przekształca się w ból i tkliwość. Objawom towarzyszą symetryczne obrzęki i rumień dłoni i stóp. Niezbyt często: zapalenie skóry, zmiany skórne (np. suchość skóry, obecność nadżerek i szczelin, rumień, swędząca wysypka grudkowo-plamista), wysypka, pokrzywka, wrażliwość skóry na światło, przebarwienie skóry, nierówne przebarwienia lub odbarwienia w okolicy żył, zmiany w płytkach paznokciowych (np. nietypowo powiększająca się zmiana zabarwienia płytki paznokcia na niebieską, przebarwienie, dystrofia paznokcia, ból i pogrubianie się macierzy paznokcia, zanokcica) i oddzielanie się płytki paznokciowej Nieznana: skórna postać tocznia rumieniowatego Zaburzenia nerek i dróg moczowych Bardzo rzadko: niewydolność nerek Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Niezbyt często: zaburzenia spermatogenezy i owulacji Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często: gorączka, opóźnione gojenie się ran, zmęczenie, złe samopoczucie, osłabienie
Opis wybranych działań niepożądanych Kardiotoksyczne działania niepożądane zazwyczaj występują podczas lub w ciągu kilku godzin po pierwszym cyklu leczenia. U pacjentów z uprzednią chorobą wieńcową serca lub kardiomiopatią istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia kardiotoksyczności.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, PL-02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49-21-301, faks: +48 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Objawy podmiotowe i przedmiotowe przedawkowania są jakościowo podobne do działań niepożądanych, jednak zwykle są bardziej nasilone. Mogą wystąpić następujące działania niepożądane: nudności, wymioty, biegunka, wrzody układu pokarmowego z krwawieniem, zahamowanie czynności szpiku kostnego (w tym trombocytopenia, leukopenia i agranulocytoza).
Leczenie Postępowanie obejmuje przerwanie podawania leku i zastosowanie leczenia podtrzymującego (patrz punkt 4.4). Pacjenci, którzy byli narażeni na przedawkowanie fluorouracylu powinni być monitorowani hematologicznie przez 4 tygodnie. Jeśli występują nieprawidłowości, należy podjąć odpowiednie leczenie.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Antymetabolity. Kod ATC: L01B C02
Fluorouracyl jest analogiem uracylu, składnika kwasu nukleinowego. Lek działa przeciwmetabolicznie. Po przemianie wewnątrz komórki w aktywny deoksynukleotyd, hamuje syntezę DNA, blokując konwersję kwasu deoksyurydylowego do kwasu tymidylowego przez enzym syntetazę tymidylową. Fluorouracyl może również hamować syntezę RNA.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Fluorouracyl, podany dożylnie ulega dystrybucji do wszystkich tkanek i w ciągu 3 godzin eliminowany jest z krwi krążącej. Po konwersji do nukleotydu, wychwytywany jest szczególnie przez komórki szybko dzielące się i komórki guza. Fluorouracyl przenika przez barierę krew- mózg.
5-fluorouracyl jest katabolizowany przez enzym dehydrogenazę dihydropirymidyny (DPD) do znacznie mniej toksycznego dihydro-5-fluorouracylu (FUH2). Dihydropirymidynaza rozszczepia pierścień pirymidynowy z wytworzeniem kwasu 5-fluoroureidopropionowego (FUPA). Ostatecznie β-ureido-propionaza rozszczepia FUPA do α-fluoro-β-alaniny (FBAL), która jest wydalana z moczem. Aktywność dehydrogenazy dihydropirymidyny (DPD) jest czynnikiem ograniczającym szybkość reakcji. Niedobór DPD może prowadzić do zwiększonej toksyczności 5-fluorouracylu (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Po podaniu dożylnym okres połowicznej eliminacji z osocza wynosi około 16 minut i zależy od wielkości dawki. Po dożylnym podaniu pojedynczej dawki ok. 15% fluorouracylu wydalane jest z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 6 godzin, z czego ponad 90% w ciągu pierwszej godziny. Pozostała ilość metabolizowana jest głównie w wątrobie do uracylu.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Ostra toksyczność LD 50
Toksyczność przewlekła Po długotrwałym podawaniu, obserwowano nieprawidłowości w obrazie histologicznym szpiku kostnego, tkanki limfatycznej i tkanek błony śluzowej, jak również utratę masy ciała.
Właściwości mutagenne Nie zaobserwowano żadnych właściwości mutagennych u kilku szczepów Salmonella typhimurium. Wykazano, że fluorouracyl w stężeniach cytotoksycznych był przyczyną transformacji morfologicznych u zarodków myszy. Postuluje się, że substancja ta może także wywierać efekt mutagenny u człowieka.
Właściwości teratogenne i toksyczny wpływ na zdolność do rozrodu Badania nad wpływem na płodność oraz właściwościami powodującymi wady rozwojowe u różnych gatunków zwierząt dostarczyły dowodów, że fluorouracyl wykazuje potencjał embriotoksyczny i teratogenny oraz może wpływać niekorzystnie na płodność i zdolność do rozrodu.
Wła ściwości rakotwórcze Na podstawie badań na zwierzętach nie ma dowodów, że fluorouracyl wykazuje właściwości warunkujące rozwój nowotworu, chociaż fluorouracyl należy do klasy substancji, które są zwykle związane z działaniem rakotwórczym.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Fluorouracyl wykazuje niezgodności z karboplatyną, cisplatyną, cytarabiną, diazepamem, doksorubicyną, innymi antracyklinami i z metotreksatem. Przygotowane roztwory mają odczyn zasadowy i nie należy ich mieszać z produktami o odczynie kwaśnym.
6.3 Okres ważności
Fluorouracil medac jest przeznaczony do jednorazowego użycia. Chemiczna i fizyczna stabilność roztworu rozcieńczonego 5% glukozą lub 0,9% chlorkiem sodu została wykazana przez 24 godziny, przy przechowywaniu w temperaturze poniżej 25°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, produkt należy zużyć natychmiast, w przeciwnym razie za czas i warunki przechowywania odpowiedzialność ponosi użytkownik, a produktu nie należy przechowywać dłużej niż 24 godziny w temperaturze 2 – 8°C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i walidowanych warunkach aseptycznych.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w tekturowym pudełku. Jeżeli powstanie osad w wyniku ekspozycji na niską temperaturę, należy ponownie rozpuścić go przez podgrzanie roztworu do temperatury 40°C, jednocześnie energicznie potrząsając. Przed zastosowaniem, roztwór należy schłodzić do temperatury ciała.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Fluorouracil medac 500 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 13,5 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Fluorouracil medac 1 000 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 25 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Fluorouracil medac 5 000 mg: Fiolka z bezbarwnego szkła (typ I) o pojemności 119 ml z gumowym korkiem i aluminiowym kapslem. Wielkość opakowania: 1 fiolka, 10 fiolek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu
leczniczego do stosowaniaFluorouracil medac powinien być przygotowywany, w tym rozcieńczany i podawany wyłącznie przez lub pod nadzorem lekarza wykwalifikowanego i doświadczonego w stosowaniu przeciwnowotworowych produktów chemioterapeutycznych. Ostrożność powinna być zachowana szczególnie przez personel w ciąży.
Roztwór do podania powinien być przygotowywany w aseptycznym, przeznaczonym do tego celu miejscu, przy użyciu narzędzi nadających się do mycia lub jednorazowych, plastikowych z papierem chłonnym (bibułą). Strzykawki i zestawy do infuzji powinny być składane ostrożnie, aby uniknąć jakichkolwiek wycieków. Należy używać okularów ochronnych, rękawiczek, maski oraz fartucha.
Fluorouracyl jest środkiem drażniącym. Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi Po sporządzeniu roztworu jakakolwiek odkryta powierzchnia ciała powinna zostać dokładnie umyta, tak jak ręce i twarz.
W przypadku rozlania, osoby przygotowujące produkt powinny nałożyć rękawiczki i maskę na twarz, zabezpieczyć oczy, założyć fartuch jednorazowego użytku oraz zetrzeć rozlany płyn za pomocą dobrze absorbującego materiału, który powinien znajdować się w miejscu do tego przeznaczonym. Powierzchnie należy oczyścić, a wszelkie skażone materiały umieścić w worku lub pojemniku przeznaczonym na rozlane środki cytotoksyczne, szczelnie zamknąć i przekazać do spalenia.
Usuwanie Wszystkie materiały użyte do rozpuszczania i podawania produktu należy zniszczyć zgodnie z obowiązującą procedurą.
Rozpuszczalniki Fluorouracyl medac, roztwór do wstrzykiwań, może być rozcieńczony 5% roztworem glukozy lub 0,9% roztworem chlorku sodu, bezpośrednio przed podaniem pozajelitowym. Pozostałą część roztworu należy usunąć. Nie wykorzystywać do uzupełniania preparatów do wielokrotnego dawkowania.
Pierwsza pomoc Fluorouracyl jest środkiem drażniącym. Należy unikać kontaktu ze skórą i błonami śluzowymi. W razie kontaktu produktu leczniczego ze skórą lub oczami: Kontakt z oczami: skażone miejsce należy przemyć obficie wodą lub roztworem soli fizjologicznej i zwrócić się o poradę medyczną. Kontakt ze skórą: skażone miejsce należy dokładnie przemyć wodą z mydłem i usunąć zanieczyszczoną odzież. W celu leczenia przejściowego pieczenia skóry można zastosować łagodny krem. Inhalacja lub spożycie: zwrócić się o poradę medyczną.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUmedac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbH Theaterstr. 6 Niemcy
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25.02.2000 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15.05.2014
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO02/2022