Metronidazol 0,5% Fresenius
Metronidazolum
Roztwór do infuzji 5 mg/ml | Metronidazolum 0.5 g
Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Wytwórnia Płynów Infuzyjnych, Polska
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
METRONIDAZOL 0,5% FRESENIUS, 5 mg/mL, roztwór do infuzji
Metronidazolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Metronidazol 0,5% Fresenius jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów i dzieci w profilaktyce i leczeniu wymienionych poniżej zakażeń wywołanych przez bakterie beztlenowe wrażliwe na metronidazol, wymagających dożylnego podania leku.
Metronidazol 0,5% Fresenius jest stosowany w leczeniu m.in.: zakażeń w obrębie jamy brzusznej po operacji jelita grubego (okrężnicy), zapalenia otrzewnej, chorób ropnych w obrębie miednicy (ropień, zapalenie tkanki łącznej); zakażeń ginekologicznych (np. po histerektomii i innych ginekologicznych zabiegach chirurgicznych); posocznicy, zwłaszcza pochodzenia z przewodu pokarmowego i żeńskich narządów płciowych; martwiczego zapalenia płuc; ropnia mózgu; zapalenia kości i szpiku; zapalenia wsierdzia.
Metronidazol 0,5% Fresenius jest stosowany w: profilaktyce okołooperacyjnej, zwłaszcza gdy wcześniej występowały lub podejrzewa się wystąpienie zakażeń, takich jak zapalenie otrzewnej, ropnie poniżej przepony (ropień podprzeponowy), czy zakażenia w obrębie miednicy (ropnie) oraz przed zabiegami, podczas których może dojść do zakażenia bakteriami beztlenowymi (np. z przewodu pokarmowego, żeńskich narządów płciowych, jamy ustnej i gardła).
Metronidazol 0,5% Fresenius stosowany jest również w leczeniu zakażeń ginekologicznych wywołanych przez pierwotniaki z rodzaju: Trichomonas, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, Balantidium coli.
Kiedy nie stosować leku Metronidazol 0,5% Fresenius jeśli pacjent ma uczulenie na metronidazol, pochodne nitroimidazolowe lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). Zmiana IB nr C.I.z 2 Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius należy omówić to z lekarzem.
Lek należy stosować ostrożnie, jeśli: pacjent ma ciężką niewydolność wątroby; pacjent ma nieprawidłowy obraz krwi, głównie leukopenię (znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych) - w takim przypadku lekarz w czasie leczenia zleci badanie krwi; pacjent ma encefalopatię wątrobową (zaburzenia neuropsychiczne powstałe w wyniku uszkodzenia wątroby, zwłaszcza marskości wątroby), ponieważ może dojść do zwiększenia stężenia leku we krwi, co nasili objawy encefalopatii; pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) - w takim przypadku lekarz zmniejszy dawkę leku; pacjent ma skłonności do powstawania obrzęków; pacjent ma niewydolność nerek; pacjent otrzymuje kortykosteroidy; pacjent ma czynną lub ciężką, przewlekłą chorobę obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego.
W przypadku wystąpienia zaburzeń neurologicznych, lekarz rozważy, czy jest możliwe leczenie metronidazolem.
Jeśli pacjent jest leczony metronidazolem i poddawany hemodializie, natychmiast po jej zakończeniu, powinien ponownie otrzymać Metronidazol 0,5% Fresenius.
Podczas długotrwałego stosowania leku (przez co najmniej 10 dni) mogą wystąpić działania niepożądane (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”), dlatego lekarz będzie regularnie zlecał badanie krwi.
W badaniach laboratoryjnych (w zależności od stosowanej metody), metronidazol może fałszować wyniki oznaczania aminotransferazy asparaginianowej (tzw. próby wątrobowe).
Podczas stosowania leków zawierających metronidazol u pacjentów z zespołem Cockayne'a, zgłaszano przypadki ciężkiej hepatotoksyczności (ostrej niewydolności wątroby), w tym przypadki zakończone zgonem. U pacjentów z zespołem Cockayne'a, lekarz powinien w trakcie leczenia metronidazolem oraz po jego zakończeniu kontrolować czynność wątroby.
Jeśli u pacjenta wystąpią niżej wymienione objawy, należy natychmiast poinformować o tym lekarza: ból brzucha, jadłowstręt, nudności, wymioty, gorączka, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, kleiste lub rzadkie stolce lub świąd skóry.
Należy natychmiast zwrócić się do lekarza: w przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, gdyż konieczne będzie doraźne leczenie; jeśli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa. Biegunka może być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile), które może mieć przebieg zagrażający życiu. W takim przypadku nie należy przyjmować środków hamujących perystaltykę jelit, ani działających zapierająco.
Metronidazol 0,5% Fresenius a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, a w szczególności o stosowaniu leków, takich jak: doustne leki przeciwzakrzepowe, np. warfaryna (leki stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi); lit (lek stosowany w leczeniu depresji); fenobarbital, heksobarbital, karbamazepina lub fenytoina (leki stosowane w leczeniu padaczki); cymetydyna (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy), ponieważ powoduje wzrost stężenia metronidazolu we krwi, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych; fluorouracyl (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów); Zmiana IB nr C.I.z 3 cyklosporyna lub takrolimus (lek osłabiający działanie układu immunologicznego); busulfan (lek stosowany w leczeniu białaczki); amiodaron (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca); doustne leki antykoncepcyjne (niektóre antybiotyki mogą zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych); mykofenolan mofetylu (lek stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepów); antybiotyki, takie jak tetracykliny, spiramycyna, klindamycyna, acylureidopenicyliny, rifampicyna i kwas nalidyksowy, ponieważ stosowane z metronidazolem działają silniej; – disulfiram (lek stosowany w leczeniu alkoholizmu).
Metronidazol 0,5% Fresenius z alkoholem Nie należy pić alkoholu podczas stosowania metronidazolu i przez co najmniej 48 godzin po jego zakończeniu, gdyż może to spowodować zaczerwienienie skóry głowy i szyi, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania metronidazolu u kobiet w okresie ciąży. Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W drugim i trzecim trymestrze ciąży, lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu.
Karmienie piersią Ponieważ metronidazol przenika do mleka ludzkiego, podczas leczenia należy przerwać karmienie piersią. Po zakończeniu leczenia metronidazolem nie należy wznawiać karmienia piersią przed upływem 2 do 3 dni, ze względu na utrzymujące się stężeniu leku.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu metronidazolu na płodność.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Metronidazol może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas stosowania metronidazolu mogą wystąpić senność, zawroty głowy, dezorientacja, omamy, drgawki lub przemijające zaburzenia widzenia.
Metronidazol 0,5% Fresenius zawiera sód Lek zawiera 310 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 100 mL roztworu. Odpowiada to 15,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Ten lek podaje wyłącznie personel medyczny. Leku nie należy stosować samodzielnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi, w zależności od stanu klinicznego, wieku i wyników badań laboratoryjnych.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Metronidazol 0,5% Fresenius W razie zastosowania większej dawki leku należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.
Zmiana IB nr C.I.z 4 Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku może spowodować: nudności, wymioty; niepokój; ataksję (trudność w utrzymaniu równowagi, chwiejny chód); napady drgawek; neuropatie obwodowe (mrowienie i pieczenie w rękach i nogach, niekiedy utrata czucia w kończynie).
Pominięcie zastosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane są głównie powiązane z długotrwałym stosowaniem. Do najczęściej występujących należą: nudności, zaburzenia smaku i neuropatie (uszkodzenie nerwów). Częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych jest podobna u dzieci i dorosłych.
Jeśli którekolwiek z następujących działań niepożądanych nasila się, należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, którzy mogą przerwać podawanie leku.
Podczas stosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius obserwowano niżej wymienione działania niepożądane.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): zapalenie żył, w tym zakrzepowe zapalenie żył.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia, granulocytopenia), małopłytkowość; lekkie do umiarkowanych reakcje nadwrażliwości takie jak świąd, pokrzywka, rumień wielopostaciowy (czerwono-sine plamy na skórze lub błonach śluzowych), obrzęk naczynioruchowy (objawy to np. nagły obrzęk twarzy, kończyn lub jamy ustnej, trudności w oddychaniu) i gorączka polekowa; zaburzenia psychotyczne, w tym halucynacje, pobudzenie, depresja; ból głowy, zawroty głowy, nadmierna senność, bezsenność; podczas intensywnego i (lub) długotrwałego stosowania metronidazolu (powyżej 10 dni) obserwowano występowanie neuropatii obwodowej (np. drętwienie, ból, odczuwanie jakby dotyku futra i mrowienia w kończynach) oraz napadów drgawek, w większości przypadków neuropatia ustępowała po zakończeniu leczenia lub po zmniejszeniu dawki metronidazolu; zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, krótkowzroczność; nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, gorzkie odbijania, metaliczny smak w ustach, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, obłożony język; zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększona aktywność aminotransferaz i zwiększone stężenie bilirubiny); bóle mięśni i stawów; ciemny kolor moczu; osłabienie.
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): zakażenia narządów płciowych wywołane przez drożdże; ból podczas oddawania moczu, zapalenie pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): agranulocytoza (brak białych krwinek we krwi zagrażający życiu), niedokrwistość aplastyczna (zmniejszenie liczby wszystkich krwinek i płytek krwi); Zmiana IB nr C.I.z 5 ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości: reakcja anafilaktyczna aż do wstrząsu anafilaktycznego (objawy to między innymi: świąd skóry, rumień, obrzęki twarzy, ust, duszność, nudności, wymioty, przyspieszenie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, zawroty i bóle głowy, utrata przytomności); aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, encefalopatia (np. splątanie, gorączka, ból głowy, paraliż, wrażliwość na światło, zaburzenia widzenia i ruchu, sztywność karku) i podostry zespół móżdżkowy [np. ataksja (trudność w utrzymaniu równowagi, chwiejny chód)], zaburzenia mowy, zaburzenia chodu, oczopląs i drgawki, które zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku; ciężka, przedłużająca się, zagrażająca życiu biegunka w trakcie leczenia i po leczeniu; cholestatyczne zapalenie wątroby, żółtaczka przemijająca po odstawieniu leku.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): silne reakcje skórne, jak zespół Stevensa-Johnsona (rozległa wysypka z pęcherzami, łuszcząca się skóra, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych), toksyczne martwicze oddzielanie naskórka; jadłowstręt; napadowe, przymusowe patrzenie z rotacją gałek ocznych, neuropatia nerwu wzrokowego; zapalenie trzustki przemijające po odstawieniu leku; ostra niewydolność wątroby u pacjentów z zespołem Cockayne'a. Patrz punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metronidazol 0,5% Fresenius”.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Niezużyta pozostałość leku nie nadaje się do dalszego stosowania.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zanieczyszczenia lub zmiany zabarwienia, lub gdy opakowanie jest uszkodzone.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Zmiana IB nr C.I.z 6
Co zawiera Metronidazol 0,5% Fresenius
Substancją czynną leku jest metronidazol. Pozostałe składniki to: sodu chlorek, disodu fosforan dwunastowodny, kwas cytrynowy jednowodny, woda do wstrzykiwań.
Osmolarność roztworu wynosi 300 mOsmol/L, pH: 4,5 – 7,0.
Jak wygląda Metronidazol 0,5% Fresenius i co zawiera opakowanie
Lek ma postać przezroczystego roztworu do infuzji.
Opakowanie leku to pojemnik polietylenowy KabiPac z kapslem, o pojemności 100 mL.
Wielkości opakowań:
Podmiot odpowiedzialny Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
Wytwórca Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Wytwórnia Płynów Infuzyjnych ul. Sienkiewicza 25 99-300 Kutno
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego: Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa tel. +48 22 345 67 89
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Zmiana IB nr C.I.z 7 Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Dawka metronidazolu zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, wieku i masy ciała pacjenta oraz odpowiedzi klinicznej.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, zaleca się poniższe dawkowanie.
Zakażenia wywołane przez bakterie beztlenowe
Dorośli pacjenci i młodzież w wieku powyżej 12 lat Pacjenci o masie ciała ok. 70 kg: 1500 mg metronidazolu (co odpowiada 300 mL roztworu) raz na dobę w infuzji trwającej nie krócej niż 60 minut lub 500 mg metronidazolu (co odpowiada 100 mL roztworu) trzy razy na dobę w powolnej infuzji dożylnej z szybkością 5 mL/min (co odpowiada 25 mg metronidazolu/min), co odpowiada 22,5 mg metronidazolu/kg mc. na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 8 tygodni do 12 lat Zwykle stosowana dawka to 20-30 mg/kg mc. na dobę, podawane w pojedynczej dawce lub podzielone na dawki 7,5 mg/kg mc. co 8 godzin. Dawkowanie można zwiększyć do 40 mg/kg mc. na dobę, w zależności od ciężkości zakażenia. Leczenie zwykle trwa 7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 8 tygodni co 12 godzin. U noworodków poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego, w pierwszym tygodniu życia może dojść do kumulacji metronidazolu. Dlatego też, po kilkudniowym leczeniu zaleca się kontrolowanie stężenia metronidazolu w surowicy.
Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym
Dorośli pacjenci i młodzież godzinach od podania pierwszej dawki.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat 20-30 mg/kg mc. w pojedynczej dawce podanej 1-2 godziny przed zabiegiem chirurgicznym. Noworodki poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego: 10 mg/kg mc. w pojedynczej dawce przed zabiegiem chirurgicznym.
Zakażenia wywołane przez pierwotniaki
Rzęsistkowica wywołana przez Trichomonas vaginalis
Dorośli pacjenci i młodzież 5-7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 10 lat 15-30 mg/kg mc. na dobę podawane w 2-3 dawkach przez 7 dni, pojedyncza dawka nie powinna przekraczać
Zmiana IB nr C.I.z 8 Lamblioza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 2000 mg raz na dobę przez 3 dni lub 400 mg trzy razy na dobę przez 5 dni, lub 500 mg dwa razy na dobę przez 7 do 10 dni. Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 1000 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 600 do 800 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 500 mg raz na dobę przez 3 dni,
alternatywnie 15 do 40 mg/kg mc. na dobę podawane w 2-3 dawkach.
Ameboza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 400 do 800 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 200 do 400 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 100 do 200 mg cztery razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 100 to 200 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni,
alternatywnie 35 do 50 mg/kg mc. na dobę podawane w 3 dawkach przez 5 do 10 dni, dawka dobowa nie powinna przekraczać 2400 mg na dobę.
Eradykacja Helicobacter pylori u dzieci i młodzieży Jako część terapii skojarzonej w dawce 20 mg/kg mc. na dobę nie przekraczającej 500 mg, podawanej dwa razy na dobę przez 7-14 dni. Przed rozpoczęciem leczenia należy uwzględnić aktualne wytyczne dotyczące leczenia Helicobacter pylori.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek zwiększa się wydalanie metronidazolu z żółcią w kale. Zmniejszenie dawki nie jest wymagane.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby eliminacja metronidazolu jest wydłużona, dlatego też powinni być oni uważnie monitorowani, a stężenie metronidazolu we krwi regularnie sprawdzane. Dawkę dobową leku Metronidazol 0,5% Fresenius należy zmniejszyć do 1/3 i można podawać ją raz na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować ostrożnie, szczególnie w dużych dawkach, ze względu na ograniczone dane dotyczące dostosowania dawkowania.
Sposób podawania
Podanie dożylne.
Metronidazol 0,5% Fresenius należy podawać w powolnej infuzji dożylnej z szybkością około 5 mL/min (maksymalnie 100 mL w ciągu 20 minut).
Możliwe jest jednoczesne, dożylne podanie metronidazolu z wybranymi antybiotykami, które muszą być podawane oddzielnie.
Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia lekiem Metronidazol 0,5% Fresenius nie może przekraczać 10 dni. Leczenie może być przedłużone wyłącznie w szczególnych przypadkach, jeśli to jest bezwzględnie konieczne. W oparciu o ocenę kliniczną i bakteriologiczną, lekarz może zadecydować o przedłużeniu leczenia np. zwalczanie zakażeń w miejscach, które nie mogą być zdrenowane lub są podatne na ponowne, endogenne zakażenia mikroorganizmami beztlenowymi z jelit, gardła lub narządów płciowych. Powtórne leczenie należy w miarę możliwości ograniczyć do szczególnych przypadków. Ograniczenie czasu trwania leczenia jest konieczne, Zmiana IB nr C.I.z 9 gdyż nie można wykluczyć wpływu metronidazolu na ludzkie komórki rozrodcze oraz ze względu na zaobserwowane w badaniach na zwierzętach zwiększone występowanie niektórych rodzajów nowotworów.
Przygotowanie leku do stosowania Stosować tylko przezroczysty roztwór bez widocznych zanieczyszczeń. Niezużyta pozostałość leku nie nadaje się do dalszego stosowania. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zanieczyszczenia lub zmiany zabarwienia, lub gdy opakowanie jest uszkodzone. Postępować zgodnie z zasadami aseptyki.
Instrukcja użycia pojemnika typu KabiPac:
Uwaga: Porty są jałowe, nie wymagają dezynfekcji przed pierwszym użyciem.
Wyroby medyczne przeznaczone do podawania leku należy stosować zgodnie z ich instrukcją użycia.
Niezgodności farmaceutyczne Leku nie należy mieszać z innymi lekami. Metronidazol 0,5% Fresenius wykazuje niezgodność z 10% roztworem glukozy.
Warunki przechowywania Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Z mikrobiologicznego punktu widzenia lek należy zużyć natychmiast. W przeciwnym razie odpowiedzialność za warunki i czas przechowywania pozostałego w opakowaniu leku ponosi użytkownik.
Usuwanie pozostałości leku Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
METRONIDAZOL 0,5% FRESENIUS, 5 mg/mL, roztwór do infuzji
Metronidazolum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Metronidazol 0,5% Fresenius i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metronidazol 0,5% Fresenius
3. Jak stosować Metronidazol 0,5% Fresenius
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Metronidazol 0,5% Fresenius
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Metronidazol 0,5% Fresenius i w jakim celu się go stosuje
Metronidazol 0,5% Fresenius jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów i dzieci w profilaktyce i leczeniu wymienionych poniżej zakażeń wywołanych przez bakterie beztlenowe wrażliwe na metronidazol, wymagających dożylnego podania leku.
Metronidazol 0,5% Fresenius jest stosowany w leczeniu m.in.: zakażeń w obrębie jamy brzusznej po operacji jelita grubego (okrężnicy), zapalenia otrzewnej, chorób ropnych w obrębie miednicy (ropień, zapalenie tkanki łącznej); zakażeń ginekologicznych (np. po histerektomii i innych ginekologicznych zabiegach chirurgicznych); posocznicy, zwłaszcza pochodzenia z przewodu pokarmowego i żeńskich narządów płciowych; martwiczego zapalenia płuc; ropnia mózgu; zapalenia kości i szpiku; zapalenia wsierdzia.
Metronidazol 0,5% Fresenius jest stosowany w: profilaktyce okołooperacyjnej, zwłaszcza gdy wcześniej występowały lub podejrzewa się wystąpienie zakażeń, takich jak zapalenie otrzewnej, ropnie poniżej przepony (ropień podprzeponowy), czy zakażenia w obrębie miednicy (ropnie) oraz przed zabiegami, podczas których może dojść do zakażenia bakteriami beztlenowymi (np. z przewodu pokarmowego, żeńskich narządów płciowych, jamy ustnej i gardła).
Metronidazol 0,5% Fresenius stosowany jest również w leczeniu zakażeń ginekologicznych wywołanych przez pierwotniaki z rodzaju: Trichomonas, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, Balantidium coli.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metronidazol 0,5% Fresenius
Kiedy nie stosować leku Metronidazol 0,5% Fresenius jeśli pacjent ma uczulenie na metronidazol, pochodne nitroimidazolowe lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). Zmiana IB nr C.I.z 2 Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius należy omówić to z lekarzem.
Lek należy stosować ostrożnie, jeśli: pacjent ma ciężką niewydolność wątroby; pacjent ma nieprawidłowy obraz krwi, głównie leukopenię (znaczne zmniejszenie liczby krwinek białych) - w takim przypadku lekarz w czasie leczenia zleci badanie krwi; pacjent ma encefalopatię wątrobową (zaburzenia neuropsychiczne powstałe w wyniku uszkodzenia wątroby, zwłaszcza marskości wątroby), ponieważ może dojść do zwiększenia stężenia leku we krwi, co nasili objawy encefalopatii; pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) - w takim przypadku lekarz zmniejszy dawkę leku; pacjent ma skłonności do powstawania obrzęków; pacjent ma niewydolność nerek; pacjent otrzymuje kortykosteroidy; pacjent ma czynną lub ciężką, przewlekłą chorobę obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego.
W przypadku wystąpienia zaburzeń neurologicznych, lekarz rozważy, czy jest możliwe leczenie metronidazolem.
Jeśli pacjent jest leczony metronidazolem i poddawany hemodializie, natychmiast po jej zakończeniu, powinien ponownie otrzymać Metronidazol 0,5% Fresenius.
Podczas długotrwałego stosowania leku (przez co najmniej 10 dni) mogą wystąpić działania niepożądane (patrz punkt 4 „Możliwe działania niepożądane”), dlatego lekarz będzie regularnie zlecał badanie krwi.
W badaniach laboratoryjnych (w zależności od stosowanej metody), metronidazol może fałszować wyniki oznaczania aminotransferazy asparaginianowej (tzw. próby wątrobowe).
Podczas stosowania leków zawierających metronidazol u pacjentów z zespołem Cockayne'a, zgłaszano przypadki ciężkiej hepatotoksyczności (ostrej niewydolności wątroby), w tym przypadki zakończone zgonem. U pacjentów z zespołem Cockayne'a, lekarz powinien w trakcie leczenia metronidazolem oraz po jego zakończeniu kontrolować czynność wątroby.
Jeśli u pacjenta wystąpią niżej wymienione objawy, należy natychmiast poinformować o tym lekarza: ból brzucha, jadłowstręt, nudności, wymioty, gorączka, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, kleiste lub rzadkie stolce lub świąd skóry.
Należy natychmiast zwrócić się do lekarza: w przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, gdyż konieczne będzie doraźne leczenie; jeśli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa. Biegunka może być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile), które może mieć przebieg zagrażający życiu. W takim przypadku nie należy przyjmować środków hamujących perystaltykę jelit, ani działających zapierająco.
Metronidazol 0,5% Fresenius a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, a w szczególności o stosowaniu leków, takich jak: doustne leki przeciwzakrzepowe, np. warfaryna (leki stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi); lit (lek stosowany w leczeniu depresji); fenobarbital, heksobarbital, karbamazepina lub fenytoina (leki stosowane w leczeniu padaczki); cymetydyna (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy), ponieważ powoduje wzrost stężenia metronidazolu we krwi, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych; fluorouracyl (lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów); Zmiana IB nr C.I.z 3 cyklosporyna lub takrolimus (lek osłabiający działanie układu immunologicznego); busulfan (lek stosowany w leczeniu białaczki); amiodaron (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca); doustne leki antykoncepcyjne (niektóre antybiotyki mogą zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych); mykofenolan mofetylu (lek stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepów); antybiotyki, takie jak tetracykliny, spiramycyna, klindamycyna, acylureidopenicyliny, rifampicyna i kwas nalidyksowy, ponieważ stosowane z metronidazolem działają silniej; – disulfiram (lek stosowany w leczeniu alkoholizmu).
Metronidazol 0,5% Fresenius z alkoholem Nie należy pić alkoholu podczas stosowania metronidazolu i przez co najmniej 48 godzin po jego zakończeniu, gdyż może to spowodować zaczerwienienie skóry głowy i szyi, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Brak wystarczających danych dotyczących stosowania metronidazolu u kobiet w okresie ciąży. Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W drugim i trzecim trymestrze ciąży, lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu.
Karmienie piersią Ponieważ metronidazol przenika do mleka ludzkiego, podczas leczenia należy przerwać karmienie piersią. Po zakończeniu leczenia metronidazolem nie należy wznawiać karmienia piersią przed upływem 2 do 3 dni, ze względu na utrzymujące się stężeniu leku.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu metronidazolu na płodność.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Metronidazol może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas stosowania metronidazolu mogą wystąpić senność, zawroty głowy, dezorientacja, omamy, drgawki lub przemijające zaburzenia widzenia.
Metronidazol 0,5% Fresenius zawiera sód Lek zawiera 310 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 100 mL roztworu. Odpowiada to 15,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
3. Jak stosować Metronidazol 0,5% Fresenius
Ten lek podaje wyłącznie personel medyczny. Leku nie należy stosować samodzielnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie każdemu pacjentowi, w zależności od stanu klinicznego, wieku i wyników badań laboratoryjnych.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Metronidazol 0,5% Fresenius W razie zastosowania większej dawki leku należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.
Zmiana IB nr C.I.z 4 Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku może spowodować: nudności, wymioty; niepokój; ataksję (trudność w utrzymaniu równowagi, chwiejny chód); napady drgawek; neuropatie obwodowe (mrowienie i pieczenie w rękach i nogach, niekiedy utrata czucia w kończynie).
Pominięcie zastosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane są głównie powiązane z długotrwałym stosowaniem. Do najczęściej występujących należą: nudności, zaburzenia smaku i neuropatie (uszkodzenie nerwów). Częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych jest podobna u dzieci i dorosłych.
Jeśli którekolwiek z następujących działań niepożądanych nasila się, należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, którzy mogą przerwać podawanie leku.
Podczas stosowania leku Metronidazol 0,5% Fresenius obserwowano niżej wymienione działania niepożądane.
Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów): zapalenie żył, w tym zakrzepowe zapalenie żył.
Niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia, granulocytopenia), małopłytkowość; lekkie do umiarkowanych reakcje nadwrażliwości takie jak świąd, pokrzywka, rumień wielopostaciowy (czerwono-sine plamy na skórze lub błonach śluzowych), obrzęk naczynioruchowy (objawy to np. nagły obrzęk twarzy, kończyn lub jamy ustnej, trudności w oddychaniu) i gorączka polekowa; zaburzenia psychotyczne, w tym halucynacje, pobudzenie, depresja; ból głowy, zawroty głowy, nadmierna senność, bezsenność; podczas intensywnego i (lub) długotrwałego stosowania metronidazolu (powyżej 10 dni) obserwowano występowanie neuropatii obwodowej (np. drętwienie, ból, odczuwanie jakby dotyku futra i mrowienia w kończynach) oraz napadów drgawek, w większości przypadków neuropatia ustępowała po zakończeniu leczenia lub po zmniejszeniu dawki metronidazolu; zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, krótkowzroczność; nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, gorzkie odbijania, metaliczny smak w ustach, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, obłożony język; zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększona aktywność aminotransferaz i zwiększone stężenie bilirubiny); bóle mięśni i stawów; ciemny kolor moczu; osłabienie.
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 pacjentów): zakażenia narządów płciowych wywołane przez drożdże; ból podczas oddawania moczu, zapalenie pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): agranulocytoza (brak białych krwinek we krwi zagrażający życiu), niedokrwistość aplastyczna (zmniejszenie liczby wszystkich krwinek i płytek krwi); Zmiana IB nr C.I.z 5 ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości: reakcja anafilaktyczna aż do wstrząsu anafilaktycznego (objawy to między innymi: świąd skóry, rumień, obrzęki twarzy, ust, duszność, nudności, wymioty, przyspieszenie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, zawroty i bóle głowy, utrata przytomności); aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, encefalopatia (np. splątanie, gorączka, ból głowy, paraliż, wrażliwość na światło, zaburzenia widzenia i ruchu, sztywność karku) i podostry zespół móżdżkowy [np. ataksja (trudność w utrzymaniu równowagi, chwiejny chód)], zaburzenia mowy, zaburzenia chodu, oczopląs i drgawki, które zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku; ciężka, przedłużająca się, zagrażająca życiu biegunka w trakcie leczenia i po leczeniu; cholestatyczne zapalenie wątroby, żółtaczka przemijająca po odstawieniu leku.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): silne reakcje skórne, jak zespół Stevensa-Johnsona (rozległa wysypka z pęcherzami, łuszcząca się skóra, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych), toksyczne martwicze oddzielanie naskórka; jadłowstręt; napadowe, przymusowe patrzenie z rotacją gałek ocznych, neuropatia nerwu wzrokowego; zapalenie trzustki przemijające po odstawieniu leku; ostra niewydolność wątroby u pacjentów z zespołem Cockayne'a. Patrz punkt 2 „Informacje ważne przed zastosowaniem leku Metronidazol 0,5% Fresenius”.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Metronidazol 0,5% Fresenius
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Niezużyta pozostałość leku nie nadaje się do dalszego stosowania.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zanieczyszczenia lub zmiany zabarwienia, lub gdy opakowanie jest uszkodzone.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Zmiana IB nr C.I.z 6
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Metronidazol 0,5% Fresenius
Substancją czynną leku jest metronidazol. Pozostałe składniki to: sodu chlorek, disodu fosforan dwunastowodny, kwas cytrynowy jednowodny, woda do wstrzykiwań.
Osmolarność roztworu wynosi 300 mOsmol/L, pH: 4,5 – 7,0.
Jak wygląda Metronidazol 0,5% Fresenius i co zawiera opakowanie
Lek ma postać przezroczystego roztworu do infuzji.
Opakowanie leku to pojemnik polietylenowy KabiPac z kapslem, o pojemności 100 mL.
Wielkości opakowań:
Podmiot odpowiedzialny Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
Wytwórca Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Wytwórnia Płynów Infuzyjnych ul. Sienkiewicza 25 99-300 Kutno
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego: Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa tel. +48 22 345 67 89
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Zmiana IB nr C.I.z 7 Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Dawka metronidazolu zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, wieku i masy ciała pacjenta oraz odpowiedzi klinicznej.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, zaleca się poniższe dawkowanie.
Zakażenia wywołane przez bakterie beztlenowe
Dorośli pacjenci i młodzież w wieku powyżej 12 lat Pacjenci o masie ciała ok. 70 kg: 1500 mg metronidazolu (co odpowiada 300 mL roztworu) raz na dobę w infuzji trwającej nie krócej niż 60 minut lub 500 mg metronidazolu (co odpowiada 100 mL roztworu) trzy razy na dobę w powolnej infuzji dożylnej z szybkością 5 mL/min (co odpowiada 25 mg metronidazolu/min), co odpowiada 22,5 mg metronidazolu/kg mc. na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 8 tygodni do 12 lat Zwykle stosowana dawka to 20-30 mg/kg mc. na dobę, podawane w pojedynczej dawce lub podzielone na dawki 7,5 mg/kg mc. co 8 godzin. Dawkowanie można zwiększyć do 40 mg/kg mc. na dobę, w zależności od ciężkości zakażenia. Leczenie zwykle trwa 7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 8 tygodni co 12 godzin. U noworodków poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego, w pierwszym tygodniu życia może dojść do kumulacji metronidazolu. Dlatego też, po kilkudniowym leczeniu zaleca się kontrolowanie stężenia metronidazolu w surowicy.
Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym
Dorośli pacjenci i młodzież godzinach od podania pierwszej dawki.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat 20-30 mg/kg mc. w pojedynczej dawce podanej 1-2 godziny przed zabiegiem chirurgicznym. Noworodki poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego: 10 mg/kg mc. w pojedynczej dawce przed zabiegiem chirurgicznym.
Zakażenia wywołane przez pierwotniaki
Rzęsistkowica wywołana przez Trichomonas vaginalis
Dorośli pacjenci i młodzież 5-7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 10 lat 15-30 mg/kg mc. na dobę podawane w 2-3 dawkach przez 7 dni, pojedyncza dawka nie powinna przekraczać
Zmiana IB nr C.I.z 8 Lamblioza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 2000 mg raz na dobę przez 3 dni lub 400 mg trzy razy na dobę przez 5 dni, lub 500 mg dwa razy na dobę przez 7 do 10 dni. Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 1000 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 600 do 800 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 500 mg raz na dobę przez 3 dni,
alternatywnie 15 do 40 mg/kg mc. na dobę podawane w 2-3 dawkach.
Ameboza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 400 do 800 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 200 do 400 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 100 do 200 mg cztery razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 100 to 200 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni,
alternatywnie 35 do 50 mg/kg mc. na dobę podawane w 3 dawkach przez 5 do 10 dni, dawka dobowa nie powinna przekraczać 2400 mg na dobę.
Eradykacja Helicobacter pylori u dzieci i młodzieży Jako część terapii skojarzonej w dawce 20 mg/kg mc. na dobę nie przekraczającej 500 mg, podawanej dwa razy na dobę przez 7-14 dni. Przed rozpoczęciem leczenia należy uwzględnić aktualne wytyczne dotyczące leczenia Helicobacter pylori.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek zwiększa się wydalanie metronidazolu z żółcią w kale. Zmniejszenie dawki nie jest wymagane.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby eliminacja metronidazolu jest wydłużona, dlatego też powinni być oni uważnie monitorowani, a stężenie metronidazolu we krwi regularnie sprawdzane. Dawkę dobową leku Metronidazol 0,5% Fresenius należy zmniejszyć do 1/3 i można podawać ją raz na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować ostrożnie, szczególnie w dużych dawkach, ze względu na ograniczone dane dotyczące dostosowania dawkowania.
Sposób podawania
Podanie dożylne.
Metronidazol 0,5% Fresenius należy podawać w powolnej infuzji dożylnej z szybkością około 5 mL/min (maksymalnie 100 mL w ciągu 20 minut).
Możliwe jest jednoczesne, dożylne podanie metronidazolu z wybranymi antybiotykami, które muszą być podawane oddzielnie.
Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia lekiem Metronidazol 0,5% Fresenius nie może przekraczać 10 dni. Leczenie może być przedłużone wyłącznie w szczególnych przypadkach, jeśli to jest bezwzględnie konieczne. W oparciu o ocenę kliniczną i bakteriologiczną, lekarz może zadecydować o przedłużeniu leczenia np. zwalczanie zakażeń w miejscach, które nie mogą być zdrenowane lub są podatne na ponowne, endogenne zakażenia mikroorganizmami beztlenowymi z jelit, gardła lub narządów płciowych. Powtórne leczenie należy w miarę możliwości ograniczyć do szczególnych przypadków. Ograniczenie czasu trwania leczenia jest konieczne, Zmiana IB nr C.I.z 9 gdyż nie można wykluczyć wpływu metronidazolu na ludzkie komórki rozrodcze oraz ze względu na zaobserwowane w badaniach na zwierzętach zwiększone występowanie niektórych rodzajów nowotworów.
Przygotowanie leku do stosowania Stosować tylko przezroczysty roztwór bez widocznych zanieczyszczeń. Niezużyta pozostałość leku nie nadaje się do dalszego stosowania. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zanieczyszczenia lub zmiany zabarwienia, lub gdy opakowanie jest uszkodzone. Postępować zgodnie z zasadami aseptyki.
Instrukcja użycia pojemnika typu KabiPac:
1. Przed użyciem należy dokładnie sprawdzić wygląd pojemnika oraz roztworu – roztwór powinien być
klarowny, bez zanieczyszczeń (nie należy używać pojemników uszkodzonych i (lub) wcześniej używanych).2. Przygotowanie infuzji:
a) Postawić pojemnik KabiPac na stabilnej i równej powierzchni. b) Usunąć plastikową osłonkę/zatyczkę z większego portu (portu do infuzji) ze strzałką skierowaną na zewnątrz opakowania. c) Wprowadzić kolec zestawu do infuzji pionowo w port do infuzji, lekko obracając zestaw dłonią, drugą ręką trzymając szyjkę pojemnika.Uwaga: Porty są jałowe, nie wymagają dezynfekcji przed pierwszym użyciem.
Wyroby medyczne przeznaczone do podawania leku należy stosować zgodnie z ich instrukcją użycia.
Niezgodności farmaceutyczne Leku nie należy mieszać z innymi lekami. Metronidazol 0,5% Fresenius wykazuje niezgodność z 10% roztworem glukozy.
Warunki przechowywania Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Z mikrobiologicznego punktu widzenia lek należy zużyć natychmiast. W przeciwnym razie odpowiedzialność za warunki i czas przechowywania pozostałego w opakowaniu leku ponosi użytkownik.
Usuwanie pozostałości leku Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
METRONIDAZOL 0,5% FRESENIUS, 5 mg/mL, roztwór do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każdy pojemnik o pojemności 100 mL zawiera 500 mg metronidazolu (Metronidazolum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do infuzji Osmolarność roztworu wynosi 300 mOsmol/L, pH: 4,5-7,0.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Metronidazol jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów i dzieci w profilaktyce i leczeniu wymienionych poniżej zakażeń wywołanych przez bakterie beztlenowe wrażliwe na metronidazol, wymagających dożylnego podania leku.
Metronidazol 0,5% Fresenius stosowany jest w leczeniu: zakażeń w obrębie jamy brzusznej po zabiegach chirurgicznych jelita grubego (okrężnicy), zapalenia otrzewnej, chorób ropnych w obrębie miednicy (ropnie, ropowica); zakażeń ginekologicznych (np. po histerektomii i innych ginekologicznych zabiegach chirurgicznych); posocznicy, zwłaszcza pochodzenia z przewodu pokarmowego i żeńskich narządów płciowych; martwiczego zapalenia płuc; ropni mózgu; zapalenia kości i szpiku; zapalenia wsierdzia.
Metronidazol 0,5% Fresenius jest stosowany w: profilaktyce okołooperacyjnej, zwłaszcza gdy wcześniej występowały lub podejrzewa się wystąpienie zakażeń, takich jak zapalenie otrzewnej, ropnie poniżej przepony (ropień podprzeponowy) czy zakażenia w obrębie miednicy (ropnie) oraz; przed zabiegami, podczas których może dojść do zakażenia bakteriami beztlenowymi (np. z przewodu pokarmowego, żeńskich narządów płciowych, jamy ustnej i gardła).
Metronidazol 0,5% Fresenius stosowany jest również w leczeniu zakażeń ginekologicznych wywołanych przez pierwotniaki z rodzaju: Trichomonas, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia, Balantidium coli. Podejmując decyzję o leczeniu należy uwzględnić aktualne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych. Zmiana IB nr C.I.z 2
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawka metronidazolu zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, wieku i masy ciała pacjenta oraz odpowiedzi klinicznej.
O ile lekarz nie zaleci inaczej, zaleca się poniższe dawkowanie.
Zakażenia wywołane przez bakterie beztlenowe
Dorośli pacjenci i młodzież w wieku powyżej 12 lat Pacjenci o masie ciała ok. 70 kg: 1500 mg metronidazolu (co odpowiada 300 mL roztworu) raz na dobę w infuzji trwającej nie krócej niż 60 minut lub 500 mg metronidazolu (co odpowiada 100 mL roztworu) trzy razy na dobę w powolnej infuzji dożylnej z szybkością 5 mL/min (co odpowiada 25 mg metronidazolu/min), co odpowiada 22,5 mg metronidazolu/kg mc. na dobę.
Dzieci w wieku powyżej 8 tygodni do 12 lat Zwykle stosowana dawka to 20-30 mg/kg mc. na dobę, podawane w pojedynczej dawce lub podzielone na dawki 7,5 mg/kg mc. co 8 godzin. Dawkowanie można zwiększyć do 40 mg/kg mc. na dobę, w zależności od ciężkości zakażenia. Leczenie zwykle trwa 7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 8 tygodni co 12 godzin. U noworodków poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego, w pierwszym tygodniu życia może dojść do kumulacji metronidazolu. Dlatego też, po kilkudniowym leczeniu zaleca się kontrolowanie stężenia metronidazolu w surowicy.
Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym
Dorośli pacjenci i młodzież po 8 i 16 godzinach od podania pierwszej dawki.
Dzieci w wieku poniżej 12 lat 20-30 mg/kg mc. w pojedynczej dawce podanej 1-2 godziny przed zabiegiem chirurgicznym. Noworodki poniżej 40 tygodnia wieku ciążowego: 10 mg/kg mc. w pojedynczej dawce przed zabiegiem chirurgicznym.
Zakażenia wywołane przez pierwotniaki:
Rzęsistkowica wywołana przez Trichomonas vaginalis
Dorośli pacjenci i młodzież dobę przez 5-7 dni.
Dzieci w wieku poniżej 10 lat przekraczać 2000 mg.
Zmiana IB nr C.I.z 3 Lamblioza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 2000 mg raz na dobę przez 3 dni lub 400 mg trzy razy na dobę przez Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 1000 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 600 do 800 mg raz na dobę przez 3 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 500 mg raz na dobę przez 3 dni,
alternatywnie 15 do 40 mg/kg mc. na dobę podawane w 2-3 dawkach.
Ameboza Dzieci w wieku powyżej 10 lat: 400 do 800 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 7 do 10 lat: 200 do 400 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 3 do 7 lat: 100 do 200 mg cztery razy na dobę przez 5-10 dni. Dzieci w wieku 1 do 3 lat: 100 to 200 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni,
alternatywnie 35 do 50 mg/kg mc. na dobę podawane w 3 dawkach przez 5 do 10 dni, dawka dobowa nie powinna przekraczać 2400 mg na dobę.
Eradykacja Helicobacter pylori u dzieci i młodzieży Jako część terapii skojarzonej w dawce 20 mg/kg mc. na dobę nie przekraczającej 500 mg, podawanej dwa razy na dobę przez 7-14 dni. Przed rozpoczęciem leczenia należy uwzględnić aktualne wytyczne dotyczące leczenia Helicobacter pylori.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek zwiększa się wydalanie metronidazolu z żółcią w kale. Zmniejszenie dawki nie jest wymagane.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby eliminacja metronidazolu jest wydłużona, dlatego też powinni być oni uważnie monitorowani, a stężenie metronidazolu we krwi regularnie sprawdzane. Dawkę dobową produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius, należy zmniejszyć do 1/3 i można podawać raz na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku produkt leczniczy należy stosować ostrożnie, szczególnie w dużych dawkach, ze względu na ograniczone dane dotyczące dostosowania dawkowania.
Sposób podawania
Podanie dożylne.
Metronidazol 0,5% Fresenius należy podawać w powolnej infuzji dożylnej, z szybkością około
Możliwe jest jednoczesne, dożylne podanie metronidazolu z wybranymi antybiotykami, które muszą być podawane oddzielnie.
Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia produktem leczniczym Metronidazol 0,5% Fresenius nie może przekraczać bezwzględnie konieczne. W oparciu o ocenę kliniczną i bakteriologiczną, lekarz może zadecydować o przedłużeniu leczenia, np.: zwalczanie zakażeń w miejscach, które nie mogą być zdrenowane lub są podatne na ponowne, endogenne zakażenia mikroorganizmami beztlenowymi z jelit, gardła lub Zmiana IB nr C.I.z 4 narządów płciowych. Powtórne leczenie należy w miarę możliwości ograniczyć do szczególnych przypadków. Ograniczenie czasu trwania leczenia jest konieczne, gdyż nie można wykluczyć wpływu metronidazolu na ludzkie komórki rozrodcze oraz ze względu na zaobserwowane w badaniach na zwierzętach zwiększone występowanie niektórych rodzajów nowotworów.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na metronidazol, inne pochodne nitroimidazolu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Metronidazol nie wykazuje bezpośredniego działania na bakterie tlenowe lub bakterie względnie beztlenowe.
Należy regularnie kontrolować stan kliniczny pacjenta oraz wyniki badań laboratoryjnych, jeśli wymagane jest leczenie produktem leczniczym Metronidazol 0,5% Fresenius dłużej niż przez 10 dni.
Istnieje możliwość, że po wyleczeniu zakażenia Trichomonas vaginalis może utrzymywać się zakażenie gonokokowe.
U pacjentów z niewydolnością nerek okres półtrwania metronidazolu w fazie eliminacji nie ulega zmianie, zatem zmniejszenie dawkowania nie jest konieczne. Niemniej jednak, u pacjentów tych metabolity metronidazolu nie są usuwane. Znaczenie kliniczne tego zjawiska nie jest obecnie znane.
U pacjentów poddawanych hemodializie, metronidazol i jego metabolity są skutecznie usuwane podczas 8-godzinnej dializy. Metronidazol 0,5% Fresenius należy podać ponownie natychmiast po zakończeniu hemodializy. U pacjentów z niewydolnością nerek, poddawanych przerywanej dializie otrzewnowej (IDP) lub ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD), rutynowe dostosowanie dawkowania produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius nie jest konieczne.
Metronidazol jest metabolizowany głównie przez utlenianie w wątrobie. U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby może wystąpić znaczne upośledzenie eliminacji metronidazolu. Znacząca kumulacja metronidazolu w organizmie może wystąpić u pacjentów z encefalopatią wątrobową, a osiągane wysokie stężenie metronidazolu w osoczu może nasilać objawy encefalopatii. Dlatego też, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Metronidazol 0,5% Fresenius należy stosować ostrożnie (patrz punkt 4.2).
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i zaburzeniami hematopoezy (np. granulocytopenia) Metronidazol 0,5% Fresenius należy stosować tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Hepatotoksyczność u pacjentów z zespołem Cockayne'a Po rozpoczęciu leczenia metronidazolem o działaniu ogólnoustrojowym u pacjentów z zespołem Cockayne'a, zgłaszano przypadki ciężkiej hepatotoksyczności lub ostrej niewydolności wątroby, w tym o bardzo szybkim przebiegu, zakończone zgonem. W tej grupie pacjentów nie należy stosować metronidazolu, chyba że korzyści ze stosowania przewyższają ryzyko oraz jeśli alternatywne sposoby leczenia nie są dostępne. Przed rozpoczęciem leczenia, a także w trakcie jego trwania oraz po jego zakończeniu, należy wykonać testy czynnościowe wątroby, aby upewnić się, że czynność wątroby mieści się w granicach normy lub że został osiągnięty poziom wartości początkowych. Jeśli parametry czynności wątroby będą znacznie podwyższone podczas leczenia, należy zaprzestać stosowania produktu leczniczego. Pacjentom z zespołem Cockayne'a należy doradzić, aby natychmiast przerwali stosowanie metronidazolu oraz zgłosili swojemu lekarzowi wszelkie objawy, mogące świadczyć o uszkodzeniu wątroby (patrz punkt 4.8).
Zmiana IB nr C.I.z 5 Podczas leczenia metronidazolem, niezbyt często może występować leukopenia i granulocytopenia, a w bardzo rzadkich przypadkach agranulocytoza i trombocytoza. Dlatego też, w przypadku dłuższego leczenia metronidazolem, zaleca się regularną kontrolę morfologii krwi.
Metronidazol 0,5% Fresenius należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynną lub ciężką, przewlekłą chorobą obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Zgłaszano przypadki wystąpienia drgawek i neuropatii obwodowej, głównie drętwienia lub parestezji kończyn podczas leczenia metronidazolem. W bardzo rzadkich przypadkach, zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia metronidazolem w wysokich dawkach, w obrazie rezonansu magnetycznego mogą być widoczne strukturalne zmiany w móżdżku z towarzyszącymi im objawami (patrz punkt 4.8). Przerwanie leczenia metronidazolem powoduje zazwyczaj złagodzenie objawów i zanik zmian w móżdżku. W przypadku wystąpienia zaburzeń neurologicznych należy niezwłocznie, ponownie ocenić możliwość kontynuowania leczenia metronidazolem, w oparciu o przeprowadzoną analizę stosunku korzyści do ryzyka.
Podczas stosowania produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius u pacjentów z zaburzeniami czynności serca, może wystąpić niewydolność układu krążenia, ze względu na zwiększoną objętość płynów w układzie naczyniowym. Metronidazol należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów podatnych na występowanie obrzęków oraz u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy (może wystąpić zatrzymanie sodu i wody w organizmie).
W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, np. wstrząs anafilaktyczny, należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius. Fachowy personel medyczny powinien rozpocząć odpowiednie leczenie doraźne.
Ciężka i przedłużająca się biegunka podczas stosowania produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius lub w kolejnych tygodniach może być spowodowana rzekomobłoniastym zapaleniem jelita grubego (w większości przypadków wywołanym przez Clostridium difficile), mogącym zagrażać życiu. W takim przypadku należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Metronidazol 0,5% Fresenius i wprowadzić odpowiednie leczenie. Nie należy podawać produktów leczniczych hamujących perystaltykę.
Produkt leczniczy zawiera 13,5 mmol (310 mg) sodu w 100 mL roztworu, co odpowiada 15,5% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie i w przypadkach, gdy wymagane jest ograniczenie ilości spożywanych płynów.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Pochodne kumaryny U pacjentów otrzymujących doustne leki przeciwzakrzepowe np. warfarynę podczas jednoczesnego stosowania z metronidazolem, należy odpowiednio dostosować dawkę leków przeciwzakrzepowych, ponieważ metronidazol nasila ich działanie. Nie obserwowano interakcji metronidazolu z heparyną.
Alkohol Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania metronidazolu, ponieważ mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości np. rumień na głowie i szyi, nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy (reakcja disulfiramopodobna).
Disulfiram Jednoczesne stosowanie metronidazolu i disulfiramu może powodować wystąpienie psychozy i splątania.
Lit Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania soli litu i metronidazolu, ponieważ obserwowano wzrost stężenia litu w osoczu oraz wystąpienie objawów jego toksyczności (drżenie, drgawki). W związku z retencją litu obserwowano również wystąpienie uszkodzenia nerek. Przed Zmiana IB nr C.I.z 6 rozpoczęciem stosowania metronidazolu należy zmniejszyć dawkę litu lub go odstawić. U pacjentów, u których jednocześnie stosuje się sole litu i metronidazol, należy kontrolować stężenie litu, kreatyniny i elektrolitów w osoczu.
Barbiturany Jednoczesne stosowanie metronidazolu i barbituranów (heksobarbitalu lub fenobarbitalu) zmniejsza skuteczność działania metronidazolu, poprzez skrócenie jego okresu półtrwania do około 3 godzin.
Fenytoina Metronidazol hamuje metabolizm fenytoiny i zwiększa jej stężenie w osoczu. Jednocześnie, fenytoina zmniejsza skuteczność działania metronidazolu.
Cymetydyna W pojedynczych przypadkach cymetydyna może zaburzać eliminację metronidazolu, powodując wzrost jego stężenia w osoczu.
Fluorouracyl Metronidazol zmniejsza klirens 5-fluorouracylu, co może zwiększać jego toksyczność.
Cyklosporyna U pacjentów stosujących cyklosporynę, metronidazol może zwiększać jej stężenie w osoczu. Podczas jednoczesnego stosowania z metronidazolem, należy ściśle kontrolować stężenie cyklosporyny i kreatyniny w osoczu.
Busulfan Metronidazol może zwiększać stężenie busulfanu w osoczu, co może powodować jego ciężką toksyczność.
Karbamazepina Metronidazol hamuje metabolizm karbamazepiny, co powoduje wzrost stężenia karbamazepiny w osoczu.
Takrolimus Jednoczesne stosowanie z metronidazolem powoduje wzrost stężenia takrolimusu we krwi. Należy często kontrolować stężenie takrolimusu we krwi oraz czynność nerek, w szczególności po rozpoczęciu i zakończeniu terapii metronidazolem u pacjentów, u których doszło do stabilizacji stanu w wyniku leczenia takrolimusem.
Amiodaron Podczas jednoczesnego stosowania amiodaronu i metronidazolu obserwowano wydłużenie odstępu QT i torsades de pointes. Zaleca się regularne kontrolowanie zapisu EKG. Jeżeli pacjent jest leczony ambulatoryjnie, należy go poinformować, że powinien zgłosić się do lekarza w przypadku wystąpienia objawów, takich jak senność, kołatanie serca i omdlenia. Mogą one świadczyć o wystąpieniu torsades de pointes.
Doustne środki antykoncepcyjne Niektóre antybiotyki w pewnych wyjątkowych przypadkach mogą osłabiać działanie doustnych środków antykoncepcyjnych poprzez zakłócenie hydrolizy sprzężonych steroidów, zachodzącej w jelitach z udziałem bakterii, a przez to zmniejszenie ponownego wchłaniania w jelitach niesprzężonych steroidów. Takie nietypowe interakcje mogą wystąpić u kobiet z dużym wydalaniem sprzężonych steroidów z żółcią.
Mykofenolan mofetylu Substancje zmieniające florę przewodu pokarmowego (np. antybiotyki) mogą obniżać doustną biodostępność kwasu mykofenolowego. Zaleca się przeprowadzenie dokładniejszych badań w celu uzyskania dowodu na osłabione immunosupresyjne działanie kwasu mykofenolowego w trakcie jednoczesnej terapii środkami przeciwko zakażeniom. Zmiana IB nr C.I.z 7
Inne antybiotyki Odnotowano umiarkowane, synergistyczne działanie metronidazolu i antybiotyków, takich jak tetracykliny, spiramycyna, klindamycyna, acylureidopenicyliny i rifampicyna. Kwas nalidyksowy i metronidazol wykazują wyraźne działanie synergistyczne. Nie odnotowano działania antgonistycznego. W badaniach na zwierzętach (50% skutecznej dawki), nie wykryto antagonistycznego działania metronidazolu i nowobiocyny, cefaleksyny, chloramfenikolu, ryfampicyny, kwasu nalidyksowego i kotrimoksazolu.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych W niektórych rodzajach oznaczeń laboratoryjnych, u pacjentów leczonych metronidazolem mogą wystąpić fałszywie zaniżone wartości aminotransferazy asparginowej (AspAT). Nie odnotowano wpływu na wyniki badań laboratoryjnych (in vitro) podczas jednoczesnego stosowania metronidazolu i ampicyliny, streptomycyny, gentamycyny i kwasu fusydowego. U pacjentów leczonych metronidazolem (w zależności od użytej metody) oznaczenie aminotransferazy asparaginianowej (AspAT), aminotransferazy alaninowej (AlAT), dehydrogenazy mleczanowej (LDH), triglicerydów i glukozy może dać fałszywie zaniżone wyniki.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Pomimo braku danych na temat embriotoksycznego i uszkadzającego płód działania metronidazolu, podczas pierwszego trymestru ciąży Metronidazol 0,5% Fresenius można stosować wyłącznie w celu leczenia zakażeń zagrażających życiu. W drugim i trzecim trymestrze ciąży, produkt leczniczy należy stosować tylko wtedy, jeśli potencjalne korzyści z jego stosowania u matki przewyższają ryzyko szkodliwego wpływu na płód.
Karmienie piersią Należy przerwać karmienie piersią lub terapię metronidazolem.
Płodność Brak danych dotyczących wpływu metronidazolu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Metronidazol może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W czasie stosowania metronidazolu mogą wystąpić senność, zawroty głowy, dezorientacja, omamy, drgawki, lub przejściowe zaburzenia widzenia, ich nasilenie jest większe na początku terapii i podczas stosowania produktu leczniczego z alkoholem.
4.8 Działania niepożądane
Jeśli produkt leczniczy podaje się zgodnie z zalecanymi schematami dawkowania, ciężkie działania niepożądane występują rzadko, zwykle po podaniu dużych dawek. Podczas stosowania metronidazolu (w leczeniu stanów przewlekłych) przez okres dłuższy niż jest to zalecane, należy ocenić korzyść terapeutyczną w stosunku do ryzyka wystąpienia neuropatii obwodowej. Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą: nudności, zaburzenia smaku i neuropatie, w przypadku długotrwałego leczenia. Częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych jest podobna u dzieci i dorosłych.
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco: Bardzo często: (≥1/10), Często: (≥1/100 do <1/10), Niezbyt często: (≥1/1 000 do <1/100), Rzadko: (≥1/10 000 do <1/1 000), Bardzo rzadko: (<1/10 000), Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Zmiana IB nr C.I.z 8
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Rzadko: nadkażenie Candida narządów płciowych.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niezbyt często: leukopenia i granulocytopenia, małopłytkowość. Bardzo rzadko: agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna (w pojedynczych przypadkach). Podczas długotrwałego podawania należy regularnie kontrolować morfologię krwi.
Zaburzenia układu immunologicznego Niezbyt często: lekkie do umiarkowanych reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pokrzywka, rumień wielopostaciowy, obrzęk naczynioruchowy i gorączka polekowa. Bardzo rzadko: ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości: reakcja anafilaktyczna aż do wstrząsu anafilaktycznego w skrajnych przypadkach. Nieznana: zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana: jadłowstręt.
Zaburzenia psychiczne Niezbyt często: zaburzenia psychotyczne, w tym halucynacje, pobudzenie, depresja.
Zaburzenia układu nerwowego Niezbyt często: ból głowy, zawroty głowy, nadmierna senność, bezsenność. Podczas intensywnego i (lub) długotrwałego stosowania metronidazolu obserwowano przypadki wystąpienia czuciowej neuropatii obwodowej (np. drętwienie, ból, odczuwanie jakby dotyku futra i mrowienia w kończynach) oraz przemijających napadów drgawkowych. W większości przypadków neuropatia ustępowała po zakończeniu leczenia lub po zmniejszeniu dawki metronidazolu. Bardzo rzadko: aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, encefalopatia (np. splątanie, gorączka, ból głowy, paraliż, wrażliwość na światło, zaburzenia widzenia i ruchu, sztywność karku) i podostry zespół móżdżkowy (np. ataksja, zaburzenia mowy, zaburzenia chodu, oczopląs i drgawki), które zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu produktu leczniczego (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia oka Niezbyt często: zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, krótkowzroczność. Nieznana: napadowe, przymusowe patrzenie z rotacją gałek ocznych, neuropatia nerwu wzrokowego.
Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często: nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, gorzkie odbijania, metaliczny smak w ustach, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, obłożony język. Bardzo rzadko: ciężka, przedłużająca się, zagrażająca życiu biegunka w trakcie i po leczeniu, spowodowana przez rzekomobłoniatse zapalenie jelit (w większości przypadków wywołane przez Clostridium difficile (patrz punkt 4.4)). Nieznana: zapalenie trzustki przemijające po odstawieniu produktu leczniczego.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Niezbyt często: zaburzenia wątroby np. podwyższone stężenie transaminaz i bilirubiny w osoczu. Bardzo rzadko: cholestatyczne zapalenie wątroby, żółtaczka przemijająca po odstawieniu produktu leczniczego.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: bóle mięśni i stawów.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często: ciemny kolor moczu (spowodowany przez metabolit metronidazolu). Rzadko: dyzuria, zapalenie pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu.
Zmiana IB nr C.I.z 9 Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często: zapalenie żył aż do zakrzepowego zapalenia żył. Niezbyt często: stany osłabienia.
Po rozpoczęciu leczenia metronidazolem o działaniu ogólnoustrojowym u pacjentów z zespołem Cockayne'a, zgłaszano przypadki ciężkiej, nieodwracalnej hepatotoksyczności lub ostrej niewydolności wątroby, w tym o bardzo szybkim przebiegu, zakończone zgonem (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku prawidłowej, dożylnej infuzji i stosowania zgodnie z zaleconym dawkowaniem można wykluczyć ryzyko przedawkowania. W razie konieczności, Metronidazol 0,5% Fresenius można skutecznie usunąć z organizmu przez hemodializę. Objawami przedawkowania są nudności, wymioty, niepokój, niezborność ruchów (ataksja), napady drgawek, neuropatie obwodowe (mrowienie, ból, niedowład).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwbakteryjne – pochodne imidazolu, kod ATC: J01XD01.
Metronidazol należy do grupy pochodnych nitroimidazolu.
Mechanizm działania Sam metronidazol nie wykazuje działania przeciwbakteryjnego. Jest to stabilny związek, który może wnikać do drobnoustrojów. W warunkach beztlenowych, z udziałem oksydoreduktazy pirogronianowo-ferrodoksynowej mikroorganizmów, poprzez oksydację ferredoksyny i flawodoksyny z metronidazolu powstają rodniki nitrozowe działające na DNA. Rodniki nitrozowe tworzą addukty z parami zasad DNA, co prowadzi do pękania łańcucha DNA i w następstwie do śmierci komórki.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Skuteczność metronidazolu zależy główne od ilorazu maksymalnego stężenia w surowicy (C max ) i minimalnego stężenia hamującego (MIC), które odnoszą się do danego mikroorganizmu.
Mechanizmy oporności Mechanizmy oporności gatunków beztlenowych na metronidazol poznano dotychczas tylko częściowo. Szczepy Bacteroides oporne na metronidazol zawierają geny kodujące reduktazy nitroimidazolu, które przekształcają nitroimidazole w aminoimidazole, co uniemożliwia powstawanie rodników nitrozowych o działaniu przeciwbakteryjnym. Zmiana IB nr C.I.z 10 Oporność Helicobacter pylori na metronidazol spowodowana jest przez mutację genu kodującego nitroreduktazę NADPH. Mutacje te prowadzą do zamiany aminokwasów, co sprawia, że enzym ten staje się nieaktywny. W związku z tym nie zachodzi etap aktywacji metronidazolu do aktywnych rodników nitrozowych.
Występuje pełna oporność krzyżowa na metronidazol i inne pochodne nitroimidazolu (tynidazol, ornidazol, nimorazol).
Wartości graniczne Do badań metronidazolu stosowana jest typowa seria rozcieńczeń. Poniżej przedstawiono wartości graniczne odróżniające bakterie wrażliwe od bakterii opornych:
EUCAST (Europejski Komitet ds. Oznaczania Lekowrażliwości, ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) Drobnoustrój Wrażliwy Oporny beztlenowe bakterie Gram-dodatnie ≤4 mg/L >4 mg/L beztlenowe bakterie Gram-ujemne ≤4 mg/L >4 mg/L
Wrażliwość Występowanie nabytej oporności u różnych gatunków może różnić się w zależności od obszaru geograficznego i czasu. W związku z tym, w celu skutecznego leczenia ciężkich zakażeń należy uwzględnić dostępne lokalne informacje dotyczące oporności. W razie wątpliwości co do skuteczności metronidazolu, z uwagi na lokalne występowanie oporności, należy zwrócić się o poradę eksperta. Konieczne jest, zwłaszcza w przypadku ciężkich zakażeń lub nieskuteczności leczenia, rozpoznanie mikrobiologiczne obejmujące określenie gatunków patogenów i ich wrażliwości na metronidazol.
Często wrażliwe gatunki* Beztlenowe Bacteroides fragilis Clostridium difficile Clostridium perfringens° Δ
Fusobacterium spp.
° Peptoniphilus spp. ° Peptostreptococcus spp.
° Porphyromonas spp.
° Prevotella spp. Veillonella spp.° Inne drobnoustroje Entamoeba histolytica° Gardnerella vaginalis ° Giardia lamblia ° Trichomonas vaginalis° Gatunki, których oporność nabyta może stanowić problem Mikroorganizmy tlenowe Gram-ujemne Helicobacter pylori Mikroorganizmy samoistnie oporne Wszystkie bezwzględne tlenowce Mikroorganizmy Gram-dodatnie Enterococcus spp. Staphylococcus spp. Streptococcus spp. Mikroorganizmy Gram-ujemne Enterobacteriaceae Haemophilus spp. * Dane częstości nabytej oporności w Niemczech uzyskane z monitorowania projektów krajowych i badań oporności. Zmiana IB nr C.I.z 11 ° W czasie publikacji tabeli aktualne dane nie były dostępne. W literaturze podstawowej, podręcznikach i zaleceniach przyjęto założenie wrażliwości tych szczepów. Δ
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Metronidazol 0,5% Fresenius podaje się w infuzji dożylnej, w związku z tym jego biodostępność wynosi 100%. Po podaniu dożylnym, zgodnie z przyjętym schematem dawkowania, metronidazol osiąga w osoczu stężenia w zakresie 10 μg/mL a 30 μg/mL. Stężenia te są wystarczające do przeciwbakteryjnego działania produktu leczniczego.
Po dożylnej, trwającej 20 minut infuzji 600 mg metronidazolu, stężenie produktu leczniczego w surowicy wynosi 35,2 μg/mL po godzinie, 33,9 μg/mL po 4 godzinach i 23,7 μg/mL po 8 godzinach.
Głównymi metabolitami metronidazolu powstającymi w organizmie człowieka są: 1-(2-hydroksyetylo)-2-hydroksy-5-nitroimidazol (metabolit „hydroksylowy”) i 2-metylo-5- nitroimidazol-1-kwas octowy (metabolit „kwasowy”).
Metronidazol wiąże się z białkami osocza w 10-20%. Okres połowicznego rozpadu wynosi około 8 godzin. Objętość dystrybucji wynosi 36 l.
Około 80% metronidazolu zostaje wydalone z moczem, przy czym mniej niż 10% w postaci niezmienionej. Niewielkie ilości około 6% wydalane są przez wątrobę. Eliminacja u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek jest tylko nieco dłuższa, u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby eliminacja może być opóźniona. Okres półtrwania może być wydłużony u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (do 30 godzin).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ostra Toksyczność ostrą metronidazolu u myszy badano dla dwóch dróg podania. Wartość LD 50
doustnym przewyższała 3800 mg/kg mc., a po podaniu dootrzewnowym przewyższała 50
podaniu dożylnym przekraczała 1200-1500 mg/kg mc.
Toksyczność przewlekła U szczurów, którym przez 26 do 80 tygodni podawano metronidazol, nie stwierdzono działań niepożądanych. Dopiero dawki 300 do 600 mg/kg mc. na dobę powodowały dystrofię jąder i atrofię gruczołu krokowego. U psów dawki 75 mg/kg mc. na dobę, wywołały niezborność ruchów (ataksję) i drżenie. U małp dawki 45, 100, 225 mg/kg mc. na dobę, podawane przez rok, powodowały zależne od dawki uszkodzenie komórek wątroby.
Działanie mutagenne i rakotwórcze W badaniach przeprowadzonych na różnych gatunkach gryzoni wykazano małą możliwość działania rakotwórczego metronidazolu. Chociaż obserwacje u ludzi nie wykazały zwiększonego ryzyka działania rakotwórczego ze strony metronidazolu, istnieje teoretyczne ryzyko jego rakotwórczości spowodowane obecnością zredukowanego metabolitu, który tworzony jest przez florę jelitową i w bardzo małych ilościach jest wykrywany w moczu. W wielu badaniach prowadzonych na bakteriach, z zastosowaniem różnych systemów aktywujących, metronidazol wykazał działanie mutagenne. Dalsze badania in vitro i in vivo nie potwierdziły potencjału do wywoływania uszkodzeń materiału genetycznego. W limfocytach pacjentów długotrwale leczonych metronidazolem obserwowano zwiększoną częstość występowania aberracji chromosomalnych.
Zmiana IB nr C.I.z 12 Toksyczny wpływ na reprodukcję Nie stwierdzono działania teratogennego ani innych działań toksycznych na płód gdy metronidazol podawano szczurom w dawce dobowej 200 mg/kg mc. i królikom w dawce dobowej 150 mg/kg mc. Metronidazol jest w znacznym stopniu dystrybuowany do tkanek organizmu i łatwo przenika przez łożysko. Metronidazol przenika do mleka ludzkiego, osiągając w nim ponad 50% wartości stężenia w osoczu.
Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania metronidazolu w okresie ciąży. Bezpieczeństwo stosowania metronidazolu szczególnie w I trymestrze nie jest wystarczająco udowodnione.
Istnieją badania wskazujące, iż metronidazol może zaburzać ocenę wystąpienia poronienia. Do tej pory ryzyko tzw. późnych objawów w tym działanie rakotwórcze nie zostało w pełni określone.
W przypadku nieograniczonego stosowania nitroimidazoli przez matkę, istnieje ryzyko rakotwórczego lub teratogennego działania na płód lub noworodka. Brak danych dotyczących toksycznego działania na zarodek lub płód.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu chlorek Disodu fosforan dwunastowodny Kwas cytrynowy jednowodny Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6. Metronidazol 0,5% Fresenius wykazuje niezgodność z 10% roztworem glukozy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Opakowanie po otwarciu nie może być przechowywane i stosowane powtórnie. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt leczniczy należy zużyć natychmiast. Jeżeli produkt leczniczy nie zostanie zużyty natychmiast, odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania przed zastosowaniem ponosi użytkownik.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Pojemnik polietylenowy KabiPac z kapslem - 100 mL
Wielkości opakowań:
Zmiana IB nr C.I.z 13
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaStosować tylko przezroczysty roztwór bez widocznych zanieczyszczeń. Niezużyta pozostałość produktu leczniczego nie nadaje się do dalszego stosowania. Nie stosować produktu leczniczego, jeśli zauważy się zanieczyszczenia lub zmiany zabarwienia, lub gdy opakowanie jest uszkodzone. Postępować zgodnie z zasadami aseptyki. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcja użycia pojemnika typu KabiPac:
1. Przed użyciem należy dokładnie sprawdzić wygląd pojemnika oraz roztworu – roztwór
powinien być klarowny, bez zanieczyszczeń (nie należy używać pojemników uszkodzonych i (lub) wcześniej używanych).2. Przygotowanie infuzji:
a) Postawić pojemnik KabiPac na stabilnej i równej powierzchni. b) Usunąć plastikową osłonkę/zatyczkę z większego portu (portu do infuzji) ze strzałką skierowaną na zewnątrz opakowania. c) Wprowadzić kolec zestawu do infuzji pionowo w port do infuzji, lekko obracając zestaw dłonią, drugą ręką trzymając szyjkę pojemnika.Uwaga: Porty są jałowe, nie wymagają dezynfekcji przed pierwszym użyciem.
Wyroby medyczne przeznaczone do podawania leku należy stosować zgodnie z ich instrukcją użycia.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUFresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 4178
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.05.1999 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.11.2014 r.