Oxytocin-Richter
Oxytocinum
Roztwór do infuzji 5 IU/ml | Oxytocinum 5 j.m.
Gedeon Richter Plc., Węgry
Ulotka
1
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Oxytocin-Richter roztwór do infuzji, 5 IU/ml
oxytocinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Oxytocin-Richter i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxytocin-Richter
3. Jak stosować lek Oxytocin-Richter
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Oxytocin-Richter
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Oxytocin-Richter i w jakim celu się go stosuje
Oxytocin-Richter jest lekiem stosowanym do zapoczątkowania lub wzmocnienia skurczów macicy. Jego działanie jest identyczne z działaniem oksytocyny endogennej wytwarzanej przez tylny płat przysadki.
Lek Oxytocin-Richter może być stosowany w następujących przypadkach: - do wywołania akcji porodowej; - do pobudzania skurczów porodowych; - do hamowania krwawienia macicy po porodzie; - w leczeniu wspomagającym niepełnego lub niedokonanego poronienia; - u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka, lek Oxytocin-Richter może być stosowany do wykonywania tzw. testu oksytocynowego.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxytocin-Richter
Kiedy nie stosować leku Oxytocin-Richter: - jeśli pacjentka ma uczulenie na oksytocynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - w przypadku nietypowej dysproporcji między główką płodu a miednicą matki (znaczna dysproporcja płodowo-miedniczna); - w przypadku nieprawidłowego ułożenia płodu zwanego nieprawidłowym przodowaniem płodu (poprzeczne położenie płodu); nietypowa pozycja przyjęta przez płód w kanale rodnym podczas procesu porodowego; - wywołanie porodu i stymulowanie akcji skurczowej macicy są przeciwwskazane również w przypadku wypadnięcia pępowiny (pępowina przedwcześnie przemieszcza się do pochwy) i łożyska przodującego (jest to powikłanie położnicze, w którym łożysko jest przyrośnięte do ściany macicy blisko szyjki macicy lub pokrywa szyjkę macicy); - w przypadku, gdy dziecku brakuje tlenu (niewydolność płodowa), a poród jeszcze się nie rozpoczął; - w przypadku toksemii ciążowej, która jest ciężkim stanem charakteryzującym się wysokim
2 ciśnieniem krwi i obrzękami; - w przypadku hipertonii macicy; jest to patologiczny wzrost napięcia macicy.
Lek Oxytocin-Richter NIE powinien być stosowany długotrwale, jeśli: - nie występują skurcze porodowe; - u pacjentki występuje stan znany jako ciężka toksemia przedrzucawkowa (wysokie ciśnienie krwi, białko w moczu i obrzęki); - nie należy stosować oksytocyny przez 6 godzin po podaniu dopochwowo prostaglandyn.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Oxytocin-Richter należy omówić to z lekarzem: - w przypadkach granicznych porodu przedwczesnego i w przypadku dysproporcji matczyno- płodowej; - w przypadku wcześniejszego dużego zabiegu chirurgicznego w obrębie macicy lub szyjki macicy (w tym cesarskiego cięcia); - w przypadku wielorództwa – jeśli pacjentka rodziła dwa lub więcej razy; - jeśli pacjentka choruje na raka szyjki macicy; - jeśli macica jest przeciążona (nadmiernie napięta); - jeśli u pacjentki występuje choroba nerek lub zatrzymywanie wody; - jeśli pacjentka ma zaburzenia serca.
W celu uniknięcia powikłań podczas podawania oksytocyny w postaci roztworu do infuzji należy ciągle monitorować: - skurcze macicy, - czynność serca matki i dziecka, - ciśnienie krwi matki.
Uczulenie na lateks Substancja czynna leku Oxytocin-Richter może wywołać ciężką reakcję alergiczną (wstrząs anafilaktyczny) u pacjentek uczulonych na lateks. Jeśli pacjentka wie, że ma uczulenie na lateks, powinna powiedzieć o tym lekarzowi
Oksytocyny nie należy podawać w postaci szybkiego wstrzyknięcia dożylnego (tzw. bolus).
Oksytocyna może być podawana tylko z wykorzystaniem jednej drogi podania: domięśniowo albo dożylnie.
Dzieci i młodzież Lek Oxytocin-Richter nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci.
Oxytocin-Richter a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjentkę obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjentka planuje przyjmować.
Może wystąpić ciężka postać wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia) po podaniu oksytocyny trzy do czterech godzin po podaniu leków kurczących naczynia (zwężających naczynia krwionośne) w czasie znieczulenia nadoponowego w odcinku krzyżowym [miejscowe znieczulenie polegające na podaniu (wstrzyknięciu) środków znieczulających do krzyżowego odcinka rdzenia kręgowego, czyli do przestrzeni zewnątrzoponowej].
Oksytocyny nie należy stosować przez 6 godzin po podaniu niektórych leków, które wspomagają wywołanie porodu (prostaglandyny podane dopochwowo).
Stosowanie oksytocyny nie jest zalecane u pacjentek, u których występują zaburzenia pracy serca (np. zespół wydłużonego odstępu QT), lub które przyjmują leki wpływające na zmianę rytmu serca (mogą spowodować wydłużenie odstępu QT).
3 Cyklopropan, enfluran, halotan i izofluran stosowane podczas znieczulenia mogą modyfikować wpływ oksytocyny na układ sercowo-naczyniowy, powodując nieoczekiwane działania niepożądane, takie jak obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie). W przypadku jednoczesnego stosowania oksytocyny z cyklopropanem, enfluranem, halotanem i izofluranem podczas znieczulenia u matek można zaobserwować bardzo wolny rytm serca (bradykardia zatokowa u matki) i zaburzenia rytmu serca (nieprawidłowy rytm przedsionkowo-komorowy).
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
działanie szkodliwe na płód. W pierwszym trymestrze, stosowanie oksytocyny jest wskazane tylko w przypadku spontanicznego lub indukowanego poronienia.
Karmienie piersią: Oksytocyna może w niewielkich ilościach przenikać do mleka kobiety karmiącej piersią. Jednakże oksytocyna nie powinna powodować szkodliwych skutków u noworodka, ponieważ trafia do przewodu pokarmowego, gdzie ulega szybkiej inaktywacji.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: Kobiety otrzymujące oksytocynę nie powinny prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Oxytocin-Richter, roztwór do infuzji zawiera etanol (alkohol). Produkt leczniczy zawiera małe ilości etanolu (alkoholu), mniej niż 100 mg na dawkę.
Lek Oxytocin-Richter, roztwór do infuzji zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować lek Oxytocin-Richter
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przy stosowaniu w celu wywołania porodu, lek Oxytocin-Richter podaje się w kroplowym wlewie dożylnym. Dawkę leku należy ustalić indywidualnie (w zależności od reakcji pacjentki i dziecka na oksytocynę). Jeśli wskazane jest zastosowanie leku w celu tamowania krwawienia poporodowego z macicy, oksytocynę można podawać dożylnie w infuzji kroplowej, lub domięśniowo. Ten lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi dawki, sposobu podawania i czasu trwania leczenia.
Infuzje oksytocyny należy stosować w dawce, w sposób i przez okres czasu zalecony przez lekarza.
- Podczas stosowania do zapoczątkowania i wzmocnienia akcji porodowej, lek Oxytocin-Richter należy podawać tylko jako dożylny wlew kroplowy, w warunkach szpitalnych i pod nadzorem wykwalifikowanego personelu medycznego. W przypadku zastosowania zgodnie z zaleceniami lek Oxytocin-Richter nasila skurcze macicy - podobnie do działania endogennej oksytocyny podczas porodu naturalnego. Niezależnie od prawidłowego dawkowania i nadzoru, u kobiet z nadwrażliwością na oksytocynę mogą wystąpić nietypowo silne skurcze macicy. Dlatego też podczas podawania leku Oxytocin-Richter pacjentka będzie pozostawać pod nadzorem lekarza w sposób ciągły monitorującego skurcze, ciśnienie krwi i tętno, a także pracę serca dziecka. Dawka będzie ustalana indywidualnie (w zależności od reakcji pacjentki i dziecka na oksytocynę) - W przypadku zastosowania do hamowania krwawienia po porodzie, lek Oxytocin-Richter może być
4 podawany w postaci wlewu kroplowego lub domięśniowo. - Nie należy stosować oksytocyny w postaci infuzji przez 6 godzin po podaniu dopochwowo prostaglandyn.
Oksytocyna może być podawana tylko z wykorzystaniem jednej drogi podania: domięśniowo albo dożylnie. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Oxytocin-Richter
Zasadniczo przedawkowanie leku Oxytocin-Richter może wystąpić w odniesieniu do wrażliwości macicy na oksytocynę – co należy wyraźnie odróżnić od alergii (nadwrażliwości) na substancję czynną.
Zbyt duże dawki mogą wywołać: - bardzo szybki (piorunujący) poród, - pęknięcie macicy (przerwanie ciągłości ściany macicy), - uszkodzenie szyjki macicy i pochwy, - krwawienie poporodowe, - zmniejszenie przepływu krwi pomiędzy macicą a łożyskiem, - pogorszenie pracy serca dziecka, - niedotlenienie dziecka, - skurcze mięśni kończyn, związane z zatrzymywaniem wody w organizmie po zastosowaniu oksytocyny, - śmierć płodu.
Reakcje te wymagają wdrożenia odpowiedniego leczenia ratunkowego.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane dotyczące matki: - zaburzenia rytmu serca, szybkie bicie serca, częściowe lub całkowite zablokowanie tętnic serca (niedokrwienie mięśnia sercowego), - spadek ciśnienia tętniczego, - zakrzepy krwi w małych naczyniach krwionośnych w całym ciele (rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe), - zwiększone krwawienie, - zwiększona ilość płynu w płucach (obrzęk płuc), - nudności lub wymioty, - zatrucie wodne, - ból głowy, - pęknięcie macicy (rozdarcie macicy), - nasilone skurcze mięśni macicy, - tężcowe skurcze mięśni macicy, - reakcja alergiczna i nadwrażliwość.
Działania niepożądane dotyczące dziecka: - niskie wartości punktowe w skali Apgar w ciągu pierwszych 5 minut po porodzie (ocena stanu fizycznego noworodka), - zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie i zwiększenie częstości akcji serca, - krwawienie z naczyń krwionośnych siatkówki (krwotok do siatkówki), - przyduszenie dziecka, - śmierć dziecka, - niskie stężenie sodu we krwi,
5 - brak tlenu – niedotlenienie (niewydolność płodowa), - uszkodzenie mózgu.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C PL-02 222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Oxytocin-Richter
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Nie stosować leku Oxytocin-Richter, jeśli roztwór oksytocyny do wlewu był przygotowany przed 8 godzinami lub wcześniej. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Skład: substancję czynną: 5 jednostek międzynarodowych (IU) oksytocyny Substancje pomocnicze: kwas octowy lodowaty, chlorobutanol półwodny, etanol 96%, kwas octowy 20% (do ustalenia pH), sodu wodorotlenek 10% (do ustalenia pH), woda do wstrzykiwań.
Opakowanie: Tekturowe pudełko zawierające ampułki ze szkła bezbarwnego.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca: Gedeon Richter Plc. Gyömrői út 19-21 Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do:
GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o. Dział Medyczny ul. ks. J. Poniatowskiego 5 05-825 Grodzisk Mazowiecki
6 Tel. +48 (22)755 96 48 [email protected] faks: +48 (22) 755 96 24
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
OXYTOCIN-RICHTER, 5 IU/ml, roztwór do infuzji
Substancja czynna o znanym działaniu: etanol (40 mg/ml). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do infuzji.
Oksytocyna jest stosowana do zapoczątkowania lub wzmocnienia skurczów macicy.
Zastosowanie przedporodowe:
Indukcja porodu Wywołanie akcji porodowej poprzez zastosowanie oksytocyny jest wskazane, jeśli nadszedł termin porodu lub prawie nadszedł termin porodu w przypadku nadciśnienia tętniczego (np. stan przedrzucawkowy, rzucawka lub choroby sercowo-naczyniowe i nerek), erytroblastoza płodu, cukrzyca matki lub ciążowa, krwawienie przedporodowe, lub przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego po którym nie następuje akcja porodowa. Rutynowe wywołanie akcji porodowej przy użyciu oksytocyny może być wskazane w ciążach przenoszonych (później niż 42. tydzień ciąży). Indukcja porodu może być również wskazana w przypadkach śmierci macicznej płodu lub opóźnieniu rozwoju płodu.
Przyspieszenie akcji porodowej W czasie pierwszego i drugiego okresu akcji porodowej można zastosować dożylny wlew oksytocyny w celu zwiększenia skurczów macicy w przypadku przedłużającego się porodu lub wystąpienia atonii macicy.
Zastosowanie poporodowe: Opanowanie krwawienia poporodowego i hipotonii macicy.
Inne zastosowania: Leczenie wspomagające niepełnego lub niedokonanego poronienia.
Zastosowanie diagnostyczne: Do oceny płodowo-łożyskowej wydolności oddechowej w ciążach wysokiego ryzyka (test oksytocynowy).
Dawkowanie
Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie do potrzeb każdej pacjentki na podstawie reakcji matki oraz płodu. Poniższa informacja dotycząca dawkowania dotyczy różnych schematów i wskazań do stosowania. Indukcja oraz przyspieszenie porodu Wlew dożylny podawany metodą kroplową jest jedyną metodą stosowaną do wywoływania lub stymulowania porodu. Dokładna kontrola szybkości przepływu wlewu ma bardzo ważne znaczenie w stymulacji porodu. Do bezpiecznego podawania oksytocyny podczas wywoływania lub stymulowania akcji porodowej konieczna jest pompa infuzyjna lub inne podobne urządzenie oraz częste monitorowanie siły skurczów i częstości akcji serca płodu. Jeżeli skurcze macicy się zbyt silne, należy natychmiast przerwać podawanie wlewu, w wyniku czego stymulacja mięśnia macicy słabnie.
Nie wolno rozpoczynać wlewu oksytocyny w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn.
Oksytocynę należy podawać jako dożylny wlew kroplowy lub (najlepiej) za pomocą pompy infuzyjnej o regulowanej szybkości infuzji.
Należy podać wlew 2,5 jednostek oksytocyny w 500 ml roztworu glukozy (lub fizjologicznego roztworu soli) o szybkości 10 kropli na minutę. Odpowiada to w przybliżeniu 2,5 mIU na minutę. Szczegółowe dawkowanie opisano w tabeli.
Czas od rozpoczęcia indukcji (godziny) Stężenie oksytocyny Ilość kropli na minutę Szacowana dawka (mIU/minutę) Podana objętosć Podana objetość całkowita 0,00 2,5 jednostki w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (5 mIU/ml) 0,50 Jak wyżej 20 5 15 15 1,00 Jak wyżej 30 8 30 45 1,50 Jak wyżej 40 10 45 90 2,00 Jak wyżej 50 13 60 150 2,50 Jak wyżej 60 15 75 225 3,00 5 jednostek w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (10 mIU/ml) 3,50 Jak wyżej 40 20 45 360 4,00 Jak wyżej 50 25 60 420 4,50 Jak wyżej 60 30 75 495 5,00 10 jednostek w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (20 mIU/ml) 5,50 Jak wyżej 40 40 45 630 6,00 Jak wyżej 50 50 60 690 6,50 Jak wyżej 60 60 75 765 7,00 Jak wyżej 60 60 90 855
Tamowanie krwawienia poporodowego
Ogólne zasady postępowania z oksytocyną
Należy podać 10 jednostek domięśniowo oraz rozpocząć wlew dożylny wraz z wlewem dożylnych roztworów.
Atonia macicy
podania Dawka podtrzymująca Dawka maksymalna Środki ostrożności i przeciwwskazania Oksytocyna Dożylnie: Podać 20 Dożylnie: Podać 20 Nie więcej niż 3 l Nie podawać we jednostek w 1 l roztworu dożylnego za pomocą wlewu z szybkością 60 kropli/minutę
Domięśniowo: 10 jednostek jednostek w 1 l roztworu dożylnego za pomocą wlewu z szybkością 40 kropli/minutę
roztworu dożylnego zawierającego oksytocynę wstrzyknięciu dożylnym (bolus)
Zastosowanie w niepełnym lub niedokonanym poronieniu Jeśli pacjentka jest powyżej 16. tygodnia ciąży – należy podać wlew zawierający 40 jednostek oksytocyny oraz 1 l roztworów dożylnych (roztwór fizjologiczny soli lub roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu) z szybkością 40 kropli na minutę w celu ułatwienia wydalenia płodu.
Diagnostyka niewydolności maciczno-łożyskowej (test oksytocynowy) Wlew dożylny, początkowo 0,5 milijednostek na minutę, podwajając w razie potrzeby dawkę co dwadzieścia minut ąż do dawki skutecznej (zwykle 5 – 6 milijednostek na minutę, maksymalnie 20 milijednostek na minutę). Wlew należy przerwać po wystąpieniu trzech średnich skurczów macicy (trwających czterdzieści do sześćdziesięciu sekund) w okresie 10 minut. Należy monitorować płód pod kątem wystąpienia opóźnionego zwolnienia akcji serca.
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież Nie przeprowadzono badań u dzieci i młodzieży.
Pacjentki w podeszłym wieku Nie przeprowadzono badań u pacjentek w podeszłym wieku (65 lat i starsze).
Zaburzenia czynności nerek Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek.
Zaburzenia czynności wątroby Nie przeprowadzono badań u pacjentek z niewydolności wątroby.
Sposób podawania Wlew dożylny (metoda kroplowa) lub wstrzyknięcie domięśniowe.
Oksytocynę można stosować wyłącznie jedną drogą podania, pozajelitowo, dożylnie lub domięśniowo.
Oksytocyna nie powinna być stosowana do indukcji lub przyspieszania porodu w przypadkach, gdy poród naturalny jest przeciwwskazany. Obejmują one następujące sytuacje, choć nie ograniczają się tylko do nich: - znaczna dysproporcja między główką płodu a miednicą matki; - nieprawidłowe przodowanie płodu (tj. pozycje wymagające obrotu przed porodem, takie jak na przykład położenie poprzeczne); - łożysko przodujące, naczynia przodujące; - przodowanie lub wypadnięcie pępowiny.
Podawanie oksytocyny w postaci wstrzykiwań jest przeciwwskazane w następujących sytuacjach: - w przypadku niewydolności płodu, gdy poród nie jest nieuchronny; - skurcze hipertoniczne macicy; - nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Nie należy stosować długotrwale oksytocyny u pacjentek z niedowładem macicy opornym na oksytocynę, ciężką toksemią przedrzucawkową oraz z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi.
Oksytocyny nie wolno stosować w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn (patrz punkt 4.5).
Poza wyjątkowymi sytuacjami, oksytocyny nie należy podawać w następujących przypadkach: - poród przedwczesny, - graniczna dysproporcja główkowo-miedniczna, - wcześniejszy duży zabieg chirurgiczny w obrębie macicy lub szyjki macicy, w tym cięcie cesarskie, - nadmierne powiększenie macicy, - wielorództwo, - inwazyjny rak szyjki macicy.
Nie należy stosować oksytocyny do wywoływania porodu zanim akcja porodowa nie obejmie głowy płodu lub miednicy. Z uwagi na różnorodność kombinacji czynników, które mogą być obecne w wyżej wymienionych stanach, definicję „wyjątkowych sytuacji” należy pozostawić ocenie lekarza. Decyzję można podjąć wyłącznie przez uważne zestawienie potencjalnych korzyści wynikających z zastosowania oksytocyny w danym przypadku w stosunku do rzadkiego, lecz występującego działania oksytocyny do wywoływania wzmożonego napięcia macicy lub skurczu tężcowego.
W przypadku indukcji lub stymulacji porodu, oksytocynę należy podawać wyłącznie drogą dożylną pod odpowiednią kontrolą lekarską w warunkach szpitalnych. Wszystkie pacjentki otrzymujące dożylnie oksytocynę muszą być nieustannie obserwowane przez przeszkolony personel, który posiada pełną wiedzę na temat produktu leczniczego i jest odpowiednio przygotowany do rozpoznawania powikłań. Lekarz przeszkolony w zakresie postępowania w przypadku wystąpienia jakichkolwiek powikłań powinien być natychmiastowo do dyspozycji.
Aby uniknąć powikłań w czasie podawania oksytocyny, należy w sposób ciągły kontrolować: - skurcze macicy, - częstość akcji serca płodu i matki, - ciśnienie tętnicze matki.
W przypadku nadmiernej czynności macicy wymagane jest natychmiastowe przerwanie podawania oksytocyny; stymulacja macicy spowodowana oksytocyną zwykle ustępuje szybko po odstawieniu produktu leczniczego.
Odpowiednio podana oksytocyna zwykle wywołuje skurcze podobne do fizjologicznych skurczów porodowych. Nadmierna stymulacja macicy spowodowana niewłaściwym podawaniem może być niebezpieczna zarówno dla matki jak i płodu. U pacjentek nadwrażliwych na oksytocynę mogą wystąpić nadmierne skurcze macicy nawet podczas właściwego podawania produktu leczniczego pod odpowiednim nadzorem.
W przypadku śmierci wewnątrzmacicznej płodu i (lub) w przypadku obecności płynu owodniowego ze smółką należy unikać gwałtownego porodu, ponieważ może to doprowadzić do zatoru płynem owodniowym.
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Oksytocynę należy stosować ostrożnie u pacjentek predysponowanych do wystąpienia choroby niedokrwiennej serca z powodu istniejącej choroby układu sercowo-naczyniowego (takiej jak kardiomiopatia przerostowa, choroba zastawek serca i (lub) chor oba niedokrwienna serca, w tym skurcz tętnic wieńcowych), w celu uniknięcia znaczących zmian w wartości ciśnienia tętniczego i tętna u tych pacjentek.
Oksytocynę należy podawać ostrożnie u pacjentek z zespołem wydłużonego odcinka QT lub podobnymi objawami oraz u pacjentek stosujących produkty lecznicze, które wydłużają odstęp QTc (patrz punkt 4.5).
Opisywano również śmierć matki z powodu wystąpienia nadciśnienia, krwotoku podpajęczynówkowego, pęknięcia macicy oraz śmierć płodu z różnych przyczyn w związku z pozajelitowym zastosowaniem oksytocyny w celu wywołania porodu lub przyspieszenia akcji porodowej w pierwszym i drugim okresie porodu.
Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego: W rzadkich przypadkach, farmakologiczne wywołanie porodu za pomocą leków zwiększających napięcie macicy, w tym oksytocyny, zwiększa ryzyko wystąpienia poporodowego zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). Istnieje związek pomiędzy farmakologicznym wywołaniem porodu a tym schorzeniem, natomiast nie ma związku ze stosowaniem poszczególnych leków. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u kobiet z dodatkowymi czynnikami ryzyka, takimi jak wiek 35 lat i powyżej, ciąża powikłana,
Zatrucie wodne: Ponieważ oksytocyna wykazuje niewielkie działanie antydiuretyczne, przedłużone podawanie tego związku drogą dożylną w dużych dawkach w połączeniu z dużymi ilościami płynów, jak w przypadku niepełnego lub niedokonanego poronienia lub podczas stosowania w krwawieniu poporodowym, może spowodować zatrucie wodne związane z hiponatremią. Połączenie działania antydiuretycznego oksytocyny wraz płynami podawanymi drogą dożylną może spowodować przewodnienie prowadzące do hemodynamicznej postaci ostrego obrzęku płuc bez hiponatremii. W celu uniknięcia tych rzadkich powikłań należy przestrzegać następujących środków ostrożności w przypadku podawania dużych dawek oksytocyny przez długi okres: należy zastosować rozpuszczalnik zawierający elektrolity (nie dekstrozę); objętość płynów we wlewie powinna być mała (poprzez wlew oksytocyny w stężeniu większym niż zalecane do wywołania lub przyspieszenia porodu w ciąży donoszonej); należy ograniczyć przyjmowanie doustne płynów; należy utrzymywać równowagę płynów i mierzyć stężenia elektrolitów w surowicy w przypadku podejrzenia stanu nierównowagi elektrolitowej.
Wstrząs anafilaktyczny u kobiet uczulonych na lateks Notowano przypadki wstrząsu anafilaktycznego po podaniu oksytocyny kobietom ze stwierdzonym uczuleniem na lateks. Ze względu na to, że oksytocyna i lateks mają budowę homologiczną, uczulenie na lateks bądź nietolerancja lateksu mogą być istotnym czynnikiem ryzyka, predysponującym do wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego po podaniu oksytocyny.
Działania profilaktyczne i (lub) prewencyjne Oksytocyny nie należy podawać we wstrzyknięciu dożylnym (bolus), ponieważ może spowodować ostre i krótkotrwałe niedociśnienie tętnicze, po którym następuje uderzenie gorąca i odruchowa tachykardia.
Oksytocynę można stosować wyłącznie jedną drogą podania, pozajelitowo, dożylnie lub domięśniowo.
Niezgodności farmaceutyczne
Można łączyć z roztworem mleczanu sodu do infuzji, roztworem chlorku sodu do infuzji oraz roztworem glukozy do infuzji. Przygotowany roztwór produktu leczniczego należy zużyć w ciągu maksymalnie 8 godzin. (Testy zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do infuzji)
Produkt leczniczy zawiera niewielkie ilości etanolu (alkohol), mniej niż 100 mg w pojedynczej dawce.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Jednoczesne stosowanie, które jest przeciwwskazane
Prostaglandyny i ich analogi Oksytocyny nie wolno stosować w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn (patrz punkt 4.3).
Jednoczesne stosowanie z oksytocyną innych produktów leczniczych indukujących poród lub pobudzających poronienie (prostaglandyny) może prowadzić do hipertonii macicy (wzmożone napięcie) i pęknięcia macicy lub uszkodzenia szyjki macicy, np. prostaglandyny mogą nasilać działanie oksytocyny na mięsień macicy.
Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania środków ostrożności W przypadku następującego po sobie podania dopochwowego prostaglandyn i oksytocyny (po 6 godzinach) należy ściśle monitorować u pacjentki następujące parametry: - równowagę kwasowo-zasadową; - częstotliwość, czas trwania i siłę skurczów macicy; - rytm serca płodu; - rytm serca i ciśnienie krwi matki; - spoczynkowe napięcie macicy; - objętości przyjętych i wydalanych płynów.
Jednoczesne stosowanie, które nie jest zalecane
Produkty lecznicze wydłużające odstęp QT Oksytocyna może wykazywać działanie prowadzące do niemiarowości serca, szczególnie u pacjentek, u których występują inne czynniki ryzyka wystąpienia torsades de pointes, takie jak stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp QT lub u pacjentek z wydłużonym odstępem QT w wywiadzie (patrz punkt 4.4).
Znieczulenie nadoponowe w odcinku krzyżowym – leki kurczące naczynia Oksytocyna może wzmacniać działanie naczyniosurczowe leków kurczących naczynia oraz leków sympatykomimetycznych, również tych, które są składnikami miejscowych środków znieczulających. Opisywano wystąpienie ciężkiego nadciśnienia po podaniu oksytocyny trzy do czterech godzin po profilaktycznym podaniu leków kurczących naczynia, w czasie znieczulenia nadoponowego w odcinku krzyżowym.
Wziewne leki znieczulające (np. cyklopropan, halotan, sewofluran, desfluran, enfluran) Wziewne leki znieczulające działają rozluźniająco na macicę oraz znacząco hamują napięcie macicy, przez co mogą osłabiać działanie zwiększające napięcie macicy przez oksytocynę. Jednoczesne stosowanie tych leków z oksytocyną powodowało również występowanie zaburzeń rytmu serca. Znieczulenie wykonane cyklopropanem, enfluranem, halotanem i izofluranem może modyfikować działanie oksytocyny na układ sercowo-naczyniowy, łącznie z wywoływaniem nieoczekiwanych działań, takich jak niedociśnienie tętnicze. U matek podczas podawania oksytocyny w znieczuleniu cyklopropanem obserwowano występowanie bradykardii zatokowej z nieprawidłowym rytmem przedsionkowo- komorowym.
Ciąża Nie przeprowadzono badań na zwierzętach z użyciem oksytocyny. Na podstawie znacznego doświadczenia związanego ze stosowaniem tego produktu leczniczego, jego budowy chemicznej i właściwości farmakologicznych, nie wydaje się, aby jego zastosowanie zgodnie ze wskazaniami (do indukcji lub przyspieszenia porodu) stwarzało ryzyko wad płodu. W pierwszym trymestrze ciąży, stosowanie oksytocyny jest wskazane jedynie z związku ze spontanicznym lub wywołanym poronieniem.
Karmienie piersią Niewielkie ilości oksytocyny mogą być obecne w mleku matki. Jednakże nie wydaje się, aby oksytocyna wywoływała szkodliwe działanie u noworodków, ponieważ trafia ona do przewodu pokarmowego, gdzie ulega szybkiej inaktywacji.
Kobiety ze skurczami macicy wywołanymi oksytocyną nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów lub obsługiwać niebezpiecznych urządzeń w okresie przyjmowania produktu leczniczego.
Działania niepożądane wymienione w poniższej tabeli opracowano na podstawie wyników badań klinicznych oraz zgłoszeń otrzymanych po dopuszczeniu do obrotu. Działania niepożądane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu pochodzą ze zgłoszeń spontanicznych oraz przypadków opisanych w literaturze. Ponieważ te działania są zgłaszane dobrowolnie spośród populacji o nieokreślonej wielkości, nie jest możliwe wiarygodne określenie ich częstości występowania.
Tabela 1 Działania niepożądane występujące u matki
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja anafilaktyczna Nadwrażliwość Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zatrucie wodne Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Zaburzenia serca Arytmia Odruchowa tachykardia, niedokrwienie mięśnia sercowego, wydłużenie odstępu QTc
Dodatkowe skurcze komorowe Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie, krwotok
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Ostry obrzęk płuc Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Wymioty Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Nadmierne napięcie macicy, skurcze tężcowe, pęknięcie macicy
Tabela 2 Działania niepożądane u płodu i (lub) noworodka
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hiponatremia u noworodka Zaburzenia oka Krwotok w obrębie siatkówki u noworodka Zaburzenia serca Arytmia Bradykardia zatokowa Tachykardia Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zamartwica Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Śmierć płodu z powodu niedotlenienia Niewydolność płodu
Uszkodzenie mózgu Badania diagnostyczne Niskie wartości punktowe w skali Apgar w ciągu pierwszych 5 minut
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Nie ustalono maksymalnej dawki oksytocyny. Oksytocyna ulega inaktywacji przez enzymy proteolityczne w układzie pokarmowym. Dlatego też nie ulega wchłanianiu z jelita i jest mało prawdopodobne, aby wywoływała szkodliwe działanie w przypadku połknięcia. Przedawkowanie oksytocyny zależy od nadczynności macicy, niezależnie od występującej nadwrażliwości na ten produkt leczniczy. Nadmierna stymulacja z silnymi (hipertonicznymi) lub przedłużonymi (tężcowymi) skurczami, albo napięciem spoczynkowym od 15 do 20 mm H 2 O i wyższym pomiędzy skurczami może prowadzić do wzmożonej akcji porodowej, pęknięcia macicy, pęknięcia szyjki macicy i pochwy, krwawienia poporodowego, zmniejszonej perfuzji (przepływu) maciczno-łożyskowej, zwolnienia tętna płodu, niedotlenienia płodu, hiperkapnii (nadmiar dwutlenku węgla we krwi), zamartwicy lub śmierci.
Zatrucie wodne z drgawkami spowodowane nieodłącznym działaniem antydiuretycznym oksytocyny stanowi poważne powikłanie, które może wystąpić podczas podawania dużych dawek produktu leczniczego (40 do 50 ml/min) przez dłuższy czas. Postępowanie w przypadku leczenia zatrucia wodnego polega na leczeniu objawowym i podtrzymaniu podstawowych czynności życiowych: odstawienie oksytocyny, ograniczenie przyjmowania płynów, zastosowanie diurezy, dożylne podawanie hipertonicznego roztworu soli fizjologicznej, zachowanie równowagi elektrolitowej, kontrolowanie drgawek z ostrożnym podaniem barbituranów oraz szczególna opieka medyczna w przypadku wystąpienia śpiączki.
W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych przedawkowania w czasie ciągłego wlewu dożylnego oksytocyny, należy natychmiast przerwać wykonywanie wlewu i podać pacjentce tlen. W przypadkach zatrucia wodnego istotne jest ograniczenie podaży płynów, wywołanie diurezy, wyrównanie zaburzeń elektrolitowych oraz postępowanie w przypadku wystąpienia drgawek. W przypadku śpiączki, należy zapewnić drożność dróg oddechowych oraz zastosować standardowe środki, które zwykle stosuje się w przypadku pacjentów nieprzytomnych.
Grupa farmakoterapeutyczna: hormony podwzgórza i przysadki mózgowej oraz ich analogi, oksytocyna i jej analogi, kod ATC: H01BB02
Farmakologiczne i kliniczne właściwości produktu leczniczego Oxytocin-Richter (oksytocyny syntetycznej) są identyczne jak właściwości naturalnego hormonu - oksytocyny - wydzielanego przez tylny płat przysadki mózgowej. Mięśniówka macicy zawiera receptory specyficzne dla oksytocyny, należące do grupy receptorów wiążących się z białkiem G. Oksytocyna stymuluje skurcz mięśni gładkich macicy poprzez zwiększenie stężenia wapnia wewnątrzkomórkowego, naśladując w ten sposób skurcze występujące podczas prawidłowego, fizjologicznego porodu oraz przejściowo hamując przepływ krwi w macicy.
Amplituda oraz czas trwania skurczy macicy zwiększają się, prowadząc do rozszerzenia się oraz skrócenia szyjki macicy. Ilość receptorów dla oksytocyny a tym samym wrażliwość macicy na oksytocynę wzrasta w trakcie rozwoju ciąży, osiągając maksymalną wartość w jej końcowej fazie. Oksytocyna podawana w odpowiednich dawkach w czasie ciąży może wywoływać stopniowy wzrost kurczliwości macicy, począwszy od umiarkowanego zwiększenia szybkości i siły spontanicznej aktywności kurczliwej macicy do długotrwałego skurczu tężcowego.
Oksytocyna ułatwia wydzielanie mleka powodując skurcz komórek mięśniowo-nabłonkowych otaczających gruczoły piersiowe.
Oksytocyna powoduje rozszerzenie naczyniowych mięśni gładkich, zwiększając nerkowy, wieńcowy i mózgowy przepływ krwi. Ciśnienie krwi jest zwykle stałe, natomiast po podaniu dożylnym bardzo dużych dawek lub po podaniu nierozcieńczonego roztworu może dojść do przejściowego zmniejszenia ciśnienia krwi, a następnie do tachykardii i odruchowego zwiększenia pojemności wyrzutowej serca..
Oksytocyna, w przeciwieństwie do wazpopresyny, wykazuje niewielkie działanie antydiuretyczne; może wystąpić zatrucie wodne podczas dożylnego podawania oksytocyny w nadmiernej objętości płynów pozbawionych elektrolitów i (lub) zbyt dużej szybkości podawania.
Po wstrzyknięciu dożylnym działanie oksytocyny na macicę występuje prawie natychmiast i utrzymuje się w ciągu 1 godziny. Po wstrzyknięciu domięśniowym działanie oksytocyny na macicę występuje w ciągu 3-7 minut i utrzymuje się przez 2-3 godziny. Podobnie jak wazopresyna, oksytocyna jest dystrybuowana w płynie pozakomórkowym. Prawdopodobnie niewielkie ilości oksytocyny przenikają do krążenia płodowego. Okres półtrwania oksytocyny wynosi 1 do 6 minut (jest krótszy w zaawansowanej ciąży i w czasie laktacji). Większość oksytocyny jest szybko metabolizowana w wątrobie i nerkach. Oksytocyna ulega hydrolizie enzymatycznej tracąc działanie terapeutyczne, głównie przez oksytocynazę tkankową. Oksytocynaza występuje również w tkance łożyskowej i osoczu. Tylko niewielkie ilości oksytocyny są wydalane w postaci niezmienionej z moczem.
Zaburzenia czynności nerek Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek. Jednakże biorąc pod uwagę mechanizm wydalania oksytocyny oraz zmniejszone wydalanie z moczem na skutek jej właściwości antydiuretycznych, możliwa akumulacja oksytocyny może skutkować przedłużonym działaniem.
Zaburzenia czynności wątroby Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby. Nie należy spodziewać się zmian parametrów farmakokinetycznych u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby ponieważ enzym biorący udział w metabolizmie oksytocyny, oksytocynaza, nie występuje wyłącznie w wątrobie, natomiast aktywność oksytocynazy w łożysku podczas porodu znacząco wzrasta. Dlatego też metabolizm oksytocyny w przypadku zaburzeń czynności wątroby może nie powodować znaczących zmian w klirensie metabolicznym oksytocyny.
Nie przeprowadzono badań na ludziach lub zwierzętach dotyczących rakotwórczego i mutagennego działania oksytocyny, brak jest również informacji na temat wpływu oksytocyny na płodność. Nie przeprowadzano badań nad wpływem oksytocyny na rozród u zwierząt.
Kwas octowy lodowaty Chlorobutanol półwodny Etanol 96% Kwas octowy 20% (E 260, do ustalenia pH) Sodu wodorotlenek 10% (E 524, do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań
Produkt leczniczy można łączyć z 5% roztworem glukozy lub z fizjologicznym roztworem soli. Testy zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do wlewu.
Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Ampułki ze szkła bezbarwnego w tekturowym pudełku.
Okstytocyna przeznaczona jest do wyłącznego stosowania w szpitalach (pacjentki hospitalizowane) lub, w rzadkich przypadkach do stosowania poza ośrodkami opieki zdrowotnej. Sposób przygotowania. Wlew dożylny należy przygotować za pomocą fizjologicznych roztworów zawierających elektrolity. Produkt leczniczy można łączyć z roztworem mleczanu sodu, 5% roztworem glukozy lub z fizjologicznym roztworem soli. Badania zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do wlewu. Aby przygotować roztwór do wlewu należy w warunkach aseptycznych zmieszać zawartość jednej ampułki wymieszać w butelce, aby otrzymać roztwór oksytocyny zawierający 0,005 IU/ml. Pojemnik z rozpuszczoną oksytocyną należy podłączyć do pompy infuzyjnej o stałym przepływie lub do innego podobnego urządzenia, zapewniającego dokładną kontrolę szybkości wlewu. Przygotowany do wlewu roztwór oksytocyny musi zostać zużyty w ciągu 8 godzin.
Gedeon Richter Plc. Gyömröi út 19-21 Węgry
Pozwolenie nr R/1299
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.05.1999 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.08.2008 r.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
OXYTOCIN-RICHTER, 5 IU/ml, roztwór do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Substancja czynna o znanym działaniu: etanol (40 mg/ml). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do infuzji.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Oksytocyna jest stosowana do zapoczątkowania lub wzmocnienia skurczów macicy.
Zastosowanie przedporodowe:
Indukcja porodu Wywołanie akcji porodowej poprzez zastosowanie oksytocyny jest wskazane, jeśli nadszedł termin porodu lub prawie nadszedł termin porodu w przypadku nadciśnienia tętniczego (np. stan przedrzucawkowy, rzucawka lub choroby sercowo-naczyniowe i nerek), erytroblastoza płodu, cukrzyca matki lub ciążowa, krwawienie przedporodowe, lub przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego po którym nie następuje akcja porodowa. Rutynowe wywołanie akcji porodowej przy użyciu oksytocyny może być wskazane w ciążach przenoszonych (później niż 42. tydzień ciąży). Indukcja porodu może być również wskazana w przypadkach śmierci macicznej płodu lub opóźnieniu rozwoju płodu.
Przyspieszenie akcji porodowej W czasie pierwszego i drugiego okresu akcji porodowej można zastosować dożylny wlew oksytocyny w celu zwiększenia skurczów macicy w przypadku przedłużającego się porodu lub wystąpienia atonii macicy.
Zastosowanie poporodowe: Opanowanie krwawienia poporodowego i hipotonii macicy.
Inne zastosowania: Leczenie wspomagające niepełnego lub niedokonanego poronienia.
Zastosowanie diagnostyczne: Do oceny płodowo-łożyskowej wydolności oddechowej w ciążach wysokiego ryzyka (test oksytocynowy).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie do potrzeb każdej pacjentki na podstawie reakcji matki oraz płodu. Poniższa informacja dotycząca dawkowania dotyczy różnych schematów i wskazań do stosowania. Indukcja oraz przyspieszenie porodu Wlew dożylny podawany metodą kroplową jest jedyną metodą stosowaną do wywoływania lub stymulowania porodu. Dokładna kontrola szybkości przepływu wlewu ma bardzo ważne znaczenie w stymulacji porodu. Do bezpiecznego podawania oksytocyny podczas wywoływania lub stymulowania akcji porodowej konieczna jest pompa infuzyjna lub inne podobne urządzenie oraz częste monitorowanie siły skurczów i częstości akcji serca płodu. Jeżeli skurcze macicy się zbyt silne, należy natychmiast przerwać podawanie wlewu, w wyniku czego stymulacja mięśnia macicy słabnie.
Nie wolno rozpoczynać wlewu oksytocyny w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn.
Oksytocynę należy podawać jako dożylny wlew kroplowy lub (najlepiej) za pomocą pompy infuzyjnej o regulowanej szybkości infuzji.
Należy podać wlew 2,5 jednostek oksytocyny w 500 ml roztworu glukozy (lub fizjologicznego roztworu soli) o szybkości 10 kropli na minutę. Odpowiada to w przybliżeniu 2,5 mIU na minutę. Szczegółowe dawkowanie opisano w tabeli.
Czas od rozpoczęcia indukcji (godziny) Stężenie oksytocyny Ilość kropli na minutę Szacowana dawka (mIU/minutę) Podana objętosć Podana objetość całkowita 0,00 2,5 jednostki w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (5 mIU/ml) 0,50 Jak wyżej 20 5 15 15 1,00 Jak wyżej 30 8 30 45 1,50 Jak wyżej 40 10 45 90 2,00 Jak wyżej 50 13 60 150 2,50 Jak wyżej 60 15 75 225 3,00 5 jednostek w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (10 mIU/ml) 3,50 Jak wyżej 40 20 45 360 4,00 Jak wyżej 50 25 60 420 4,50 Jak wyżej 60 30 75 495 5,00 10 jednostek w 500 ml roztworu glukozy lub fizjologicznego roztworu soli (20 mIU/ml) 5,50 Jak wyżej 40 40 45 630 6,00 Jak wyżej 50 50 60 690 6,50 Jak wyżej 60 60 75 765 7,00 Jak wyżej 60 60 90 855
Tamowanie krwawienia poporodowego
Ogólne zasady postępowania z oksytocyną
Należy podać 10 jednostek domięśniowo oraz rozpocząć wlew dożylny wraz z wlewem dożylnych roztworów.
Atonia macicy
podania Dawka podtrzymująca Dawka maksymalna Środki ostrożności i przeciwwskazania Oksytocyna Dożylnie: Podać 20 Dożylnie: Podać 20 Nie więcej niż 3 l Nie podawać we jednostek w 1 l roztworu dożylnego za pomocą wlewu z szybkością 60 kropli/minutę
Domięśniowo: 10 jednostek jednostek w 1 l roztworu dożylnego za pomocą wlewu z szybkością 40 kropli/minutę
roztworu dożylnego zawierającego oksytocynę wstrzyknięciu dożylnym (bolus)
Zastosowanie w niepełnym lub niedokonanym poronieniu Jeśli pacjentka jest powyżej 16. tygodnia ciąży – należy podać wlew zawierający 40 jednostek oksytocyny oraz 1 l roztworów dożylnych (roztwór fizjologiczny soli lub roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu) z szybkością 40 kropli na minutę w celu ułatwienia wydalenia płodu.
Diagnostyka niewydolności maciczno-łożyskowej (test oksytocynowy) Wlew dożylny, początkowo 0,5 milijednostek na minutę, podwajając w razie potrzeby dawkę co dwadzieścia minut ąż do dawki skutecznej (zwykle 5 – 6 milijednostek na minutę, maksymalnie 20 milijednostek na minutę). Wlew należy przerwać po wystąpieniu trzech średnich skurczów macicy (trwających czterdzieści do sześćdziesięciu sekund) w okresie 10 minut. Należy monitorować płód pod kątem wystąpienia opóźnionego zwolnienia akcji serca.
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież Nie przeprowadzono badań u dzieci i młodzieży.
Pacjentki w podeszłym wieku Nie przeprowadzono badań u pacjentek w podeszłym wieku (65 lat i starsze).
Zaburzenia czynności nerek Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek.
Zaburzenia czynności wątroby Nie przeprowadzono badań u pacjentek z niewydolności wątroby.
Sposób podawania Wlew dożylny (metoda kroplowa) lub wstrzyknięcie domięśniowe.
Oksytocynę można stosować wyłącznie jedną drogą podania, pozajelitowo, dożylnie lub domięśniowo.
4.3 Przeciwwskazania
Oksytocyna nie powinna być stosowana do indukcji lub przyspieszania porodu w przypadkach, gdy poród naturalny jest przeciwwskazany. Obejmują one następujące sytuacje, choć nie ograniczają się tylko do nich: - znaczna dysproporcja między główką płodu a miednicą matki; - nieprawidłowe przodowanie płodu (tj. pozycje wymagające obrotu przed porodem, takie jak na przykład położenie poprzeczne); - łożysko przodujące, naczynia przodujące; - przodowanie lub wypadnięcie pępowiny.
Podawanie oksytocyny w postaci wstrzykiwań jest przeciwwskazane w następujących sytuacjach: - w przypadku niewydolności płodu, gdy poród nie jest nieuchronny; - skurcze hipertoniczne macicy; - nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Nie należy stosować długotrwale oksytocyny u pacjentek z niedowładem macicy opornym na oksytocynę, ciężką toksemią przedrzucawkową oraz z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi.
Oksytocyny nie wolno stosować w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn (patrz punkt 4.5).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Poza wyjątkowymi sytuacjami, oksytocyny nie należy podawać w następujących przypadkach: - poród przedwczesny, - graniczna dysproporcja główkowo-miedniczna, - wcześniejszy duży zabieg chirurgiczny w obrębie macicy lub szyjki macicy, w tym cięcie cesarskie, - nadmierne powiększenie macicy, - wielorództwo, - inwazyjny rak szyjki macicy.
Nie należy stosować oksytocyny do wywoływania porodu zanim akcja porodowa nie obejmie głowy płodu lub miednicy. Z uwagi na różnorodność kombinacji czynników, które mogą być obecne w wyżej wymienionych stanach, definicję „wyjątkowych sytuacji” należy pozostawić ocenie lekarza. Decyzję można podjąć wyłącznie przez uważne zestawienie potencjalnych korzyści wynikających z zastosowania oksytocyny w danym przypadku w stosunku do rzadkiego, lecz występującego działania oksytocyny do wywoływania wzmożonego napięcia macicy lub skurczu tężcowego.
W przypadku indukcji lub stymulacji porodu, oksytocynę należy podawać wyłącznie drogą dożylną pod odpowiednią kontrolą lekarską w warunkach szpitalnych. Wszystkie pacjentki otrzymujące dożylnie oksytocynę muszą być nieustannie obserwowane przez przeszkolony personel, który posiada pełną wiedzę na temat produktu leczniczego i jest odpowiednio przygotowany do rozpoznawania powikłań. Lekarz przeszkolony w zakresie postępowania w przypadku wystąpienia jakichkolwiek powikłań powinien być natychmiastowo do dyspozycji.
Aby uniknąć powikłań w czasie podawania oksytocyny, należy w sposób ciągły kontrolować: - skurcze macicy, - częstość akcji serca płodu i matki, - ciśnienie tętnicze matki.
W przypadku nadmiernej czynności macicy wymagane jest natychmiastowe przerwanie podawania oksytocyny; stymulacja macicy spowodowana oksytocyną zwykle ustępuje szybko po odstawieniu produktu leczniczego.
Odpowiednio podana oksytocyna zwykle wywołuje skurcze podobne do fizjologicznych skurczów porodowych. Nadmierna stymulacja macicy spowodowana niewłaściwym podawaniem może być niebezpieczna zarówno dla matki jak i płodu. U pacjentek nadwrażliwych na oksytocynę mogą wystąpić nadmierne skurcze macicy nawet podczas właściwego podawania produktu leczniczego pod odpowiednim nadzorem.
W przypadku śmierci wewnątrzmacicznej płodu i (lub) w przypadku obecności płynu owodniowego ze smółką należy unikać gwałtownego porodu, ponieważ może to doprowadzić do zatoru płynem owodniowym.
Zaburzenia sercowo-naczyniowe
Oksytocynę należy stosować ostrożnie u pacjentek predysponowanych do wystąpienia choroby niedokrwiennej serca z powodu istniejącej choroby układu sercowo-naczyniowego (takiej jak kardiomiopatia przerostowa, choroba zastawek serca i (lub) chor oba niedokrwienna serca, w tym skurcz tętnic wieńcowych), w celu uniknięcia znaczących zmian w wartości ciśnienia tętniczego i tętna u tych pacjentek.
Oksytocynę należy podawać ostrożnie u pacjentek z zespołem wydłużonego odcinka QT lub podobnymi objawami oraz u pacjentek stosujących produkty lecznicze, które wydłużają odstęp QTc (patrz punkt 4.5).
Opisywano również śmierć matki z powodu wystąpienia nadciśnienia, krwotoku podpajęczynówkowego, pęknięcia macicy oraz śmierć płodu z różnych przyczyn w związku z pozajelitowym zastosowaniem oksytocyny w celu wywołania porodu lub przyspieszenia akcji porodowej w pierwszym i drugim okresie porodu.
Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego: W rzadkich przypadkach, farmakologiczne wywołanie porodu za pomocą leków zwiększających napięcie macicy, w tym oksytocyny, zwiększa ryzyko wystąpienia poporodowego zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). Istnieje związek pomiędzy farmakologicznym wywołaniem porodu a tym schorzeniem, natomiast nie ma związku ze stosowaniem poszczególnych leków. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u kobiet z dodatkowymi czynnikami ryzyka, takimi jak wiek 35 lat i powyżej, ciąża powikłana,
40. tydzień ciąży i powyżej. U tych kobiet należy ostrożnie stosować oksytocynę i inne alternatywne leki, a
lekarz powinien zwracać uwagę na potencjalne objawy DIC.Zatrucie wodne: Ponieważ oksytocyna wykazuje niewielkie działanie antydiuretyczne, przedłużone podawanie tego związku drogą dożylną w dużych dawkach w połączeniu z dużymi ilościami płynów, jak w przypadku niepełnego lub niedokonanego poronienia lub podczas stosowania w krwawieniu poporodowym, może spowodować zatrucie wodne związane z hiponatremią. Połączenie działania antydiuretycznego oksytocyny wraz płynami podawanymi drogą dożylną może spowodować przewodnienie prowadzące do hemodynamicznej postaci ostrego obrzęku płuc bez hiponatremii. W celu uniknięcia tych rzadkich powikłań należy przestrzegać następujących środków ostrożności w przypadku podawania dużych dawek oksytocyny przez długi okres: należy zastosować rozpuszczalnik zawierający elektrolity (nie dekstrozę); objętość płynów we wlewie powinna być mała (poprzez wlew oksytocyny w stężeniu większym niż zalecane do wywołania lub przyspieszenia porodu w ciąży donoszonej); należy ograniczyć przyjmowanie doustne płynów; należy utrzymywać równowagę płynów i mierzyć stężenia elektrolitów w surowicy w przypadku podejrzenia stanu nierównowagi elektrolitowej.
Wstrząs anafilaktyczny u kobiet uczulonych na lateks Notowano przypadki wstrząsu anafilaktycznego po podaniu oksytocyny kobietom ze stwierdzonym uczuleniem na lateks. Ze względu na to, że oksytocyna i lateks mają budowę homologiczną, uczulenie na lateks bądź nietolerancja lateksu mogą być istotnym czynnikiem ryzyka, predysponującym do wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego po podaniu oksytocyny.
Działania profilaktyczne i (lub) prewencyjne Oksytocyny nie należy podawać we wstrzyknięciu dożylnym (bolus), ponieważ może spowodować ostre i krótkotrwałe niedociśnienie tętnicze, po którym następuje uderzenie gorąca i odruchowa tachykardia.
Oksytocynę można stosować wyłącznie jedną drogą podania, pozajelitowo, dożylnie lub domięśniowo.
Niezgodności farmaceutyczne
Można łączyć z roztworem mleczanu sodu do infuzji, roztworem chlorku sodu do infuzji oraz roztworem glukozy do infuzji. Przygotowany roztwór produktu leczniczego należy zużyć w ciągu maksymalnie 8 godzin. (Testy zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do infuzji)
Produkt leczniczy zawiera niewielkie ilości etanolu (alkohol), mniej niż 100 mg w pojedynczej dawce.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Jednoczesne stosowanie, które jest przeciwwskazane
Prostaglandyny i ich analogi Oksytocyny nie wolno stosować w ciągu 6 godzin od podania dopochwowego prostaglandyn (patrz punkt 4.3).
Jednoczesne stosowanie z oksytocyną innych produktów leczniczych indukujących poród lub pobudzających poronienie (prostaglandyny) może prowadzić do hipertonii macicy (wzmożone napięcie) i pęknięcia macicy lub uszkodzenia szyjki macicy, np. prostaglandyny mogą nasilać działanie oksytocyny na mięsień macicy.
Jednoczesne stosowanie wymagające zachowania środków ostrożności W przypadku następującego po sobie podania dopochwowego prostaglandyn i oksytocyny (po 6 godzinach) należy ściśle monitorować u pacjentki następujące parametry: - równowagę kwasowo-zasadową; - częstotliwość, czas trwania i siłę skurczów macicy; - rytm serca płodu; - rytm serca i ciśnienie krwi matki; - spoczynkowe napięcie macicy; - objętości przyjętych i wydalanych płynów.
Jednoczesne stosowanie, które nie jest zalecane
Produkty lecznicze wydłużające odstęp QT Oksytocyna może wykazywać działanie prowadzące do niemiarowości serca, szczególnie u pacjentek, u których występują inne czynniki ryzyka wystąpienia torsades de pointes, takie jak stosowanie produktów leczniczych wydłużających odstęp QT lub u pacjentek z wydłużonym odstępem QT w wywiadzie (patrz punkt 4.4).
Znieczulenie nadoponowe w odcinku krzyżowym – leki kurczące naczynia Oksytocyna może wzmacniać działanie naczyniosurczowe leków kurczących naczynia oraz leków sympatykomimetycznych, również tych, które są składnikami miejscowych środków znieczulających. Opisywano wystąpienie ciężkiego nadciśnienia po podaniu oksytocyny trzy do czterech godzin po profilaktycznym podaniu leków kurczących naczynia, w czasie znieczulenia nadoponowego w odcinku krzyżowym.
Wziewne leki znieczulające (np. cyklopropan, halotan, sewofluran, desfluran, enfluran) Wziewne leki znieczulające działają rozluźniająco na macicę oraz znacząco hamują napięcie macicy, przez co mogą osłabiać działanie zwiększające napięcie macicy przez oksytocynę. Jednoczesne stosowanie tych leków z oksytocyną powodowało również występowanie zaburzeń rytmu serca. Znieczulenie wykonane cyklopropanem, enfluranem, halotanem i izofluranem może modyfikować działanie oksytocyny na układ sercowo-naczyniowy, łącznie z wywoływaniem nieoczekiwanych działań, takich jak niedociśnienie tętnicze. U matek podczas podawania oksytocyny w znieczuleniu cyklopropanem obserwowano występowanie bradykardii zatokowej z nieprawidłowym rytmem przedsionkowo- komorowym.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Nie przeprowadzono badań na zwierzętach z użyciem oksytocyny. Na podstawie znacznego doświadczenia związanego ze stosowaniem tego produktu leczniczego, jego budowy chemicznej i właściwości farmakologicznych, nie wydaje się, aby jego zastosowanie zgodnie ze wskazaniami (do indukcji lub przyspieszenia porodu) stwarzało ryzyko wad płodu. W pierwszym trymestrze ciąży, stosowanie oksytocyny jest wskazane jedynie z związku ze spontanicznym lub wywołanym poronieniem.
Karmienie piersią Niewielkie ilości oksytocyny mogą być obecne w mleku matki. Jednakże nie wydaje się, aby oksytocyna wywoływała szkodliwe działanie u noworodków, ponieważ trafia ona do przewodu pokarmowego, gdzie ulega szybkiej inaktywacji.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Kobiety ze skurczami macicy wywołanymi oksytocyną nie powinny prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Nie należy prowadzić pojazdów lub obsługiwać niebezpiecznych urządzeń w okresie przyjmowania produktu leczniczego.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane wymienione w poniższej tabeli opracowano na podstawie wyników badań klinicznych oraz zgłoszeń otrzymanych po dopuszczeniu do obrotu. Działania niepożądane uzyskane po wprowadzeniu do obrotu pochodzą ze zgłoszeń spontanicznych oraz przypadków opisanych w literaturze. Ponieważ te działania są zgłaszane dobrowolnie spośród populacji o nieokreślonej wielkości, nie jest możliwe wiarygodne określenie ich częstości występowania.
Tabela 1 Działania niepożądane występujące u matki
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja anafilaktyczna Nadwrażliwość Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Zatrucie wodne Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Zaburzenia serca Arytmia Odruchowa tachykardia, niedokrwienie mięśnia sercowego, wydłużenie odstępu QTc
Dodatkowe skurcze komorowe Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie, krwotok
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Ostry obrzęk płuc Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Wymioty Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Nadmierne napięcie macicy, skurcze tężcowe, pęknięcie macicy
Tabela 2 Działania niepożądane u płodu i (lub) noworodka
Klasyfikacja układów i narządów Działania niepożądane Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hiponatremia u noworodka Zaburzenia oka Krwotok w obrębie siatkówki u noworodka Zaburzenia serca Arytmia Bradykardia zatokowa Tachykardia Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zamartwica Ciąża, połóg i okres okołoporodowy Śmierć płodu z powodu niedotlenienia Niewydolność płodu
Uszkodzenie mózgu Badania diagnostyczne Niskie wartości punktowe w skali Apgar w ciągu pierwszych 5 minut
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie ustalono maksymalnej dawki oksytocyny. Oksytocyna ulega inaktywacji przez enzymy proteolityczne w układzie pokarmowym. Dlatego też nie ulega wchłanianiu z jelita i jest mało prawdopodobne, aby wywoływała szkodliwe działanie w przypadku połknięcia. Przedawkowanie oksytocyny zależy od nadczynności macicy, niezależnie od występującej nadwrażliwości na ten produkt leczniczy. Nadmierna stymulacja z silnymi (hipertonicznymi) lub przedłużonymi (tężcowymi) skurczami, albo napięciem spoczynkowym od 15 do 20 mm H 2 O i wyższym pomiędzy skurczami może prowadzić do wzmożonej akcji porodowej, pęknięcia macicy, pęknięcia szyjki macicy i pochwy, krwawienia poporodowego, zmniejszonej perfuzji (przepływu) maciczno-łożyskowej, zwolnienia tętna płodu, niedotlenienia płodu, hiperkapnii (nadmiar dwutlenku węgla we krwi), zamartwicy lub śmierci.
Zatrucie wodne z drgawkami spowodowane nieodłącznym działaniem antydiuretycznym oksytocyny stanowi poważne powikłanie, które może wystąpić podczas podawania dużych dawek produktu leczniczego (40 do 50 ml/min) przez dłuższy czas. Postępowanie w przypadku leczenia zatrucia wodnego polega na leczeniu objawowym i podtrzymaniu podstawowych czynności życiowych: odstawienie oksytocyny, ograniczenie przyjmowania płynów, zastosowanie diurezy, dożylne podawanie hipertonicznego roztworu soli fizjologicznej, zachowanie równowagi elektrolitowej, kontrolowanie drgawek z ostrożnym podaniem barbituranów oraz szczególna opieka medyczna w przypadku wystąpienia śpiączki.
W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych przedawkowania w czasie ciągłego wlewu dożylnego oksytocyny, należy natychmiast przerwać wykonywanie wlewu i podać pacjentce tlen. W przypadkach zatrucia wodnego istotne jest ograniczenie podaży płynów, wywołanie diurezy, wyrównanie zaburzeń elektrolitowych oraz postępowanie w przypadku wystąpienia drgawek. W przypadku śpiączki, należy zapewnić drożność dróg oddechowych oraz zastosować standardowe środki, które zwykle stosuje się w przypadku pacjentów nieprzytomnych.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: hormony podwzgórza i przysadki mózgowej oraz ich analogi, oksytocyna i jej analogi, kod ATC: H01BB02
Farmakologiczne i kliniczne właściwości produktu leczniczego Oxytocin-Richter (oksytocyny syntetycznej) są identyczne jak właściwości naturalnego hormonu - oksytocyny - wydzielanego przez tylny płat przysadki mózgowej. Mięśniówka macicy zawiera receptory specyficzne dla oksytocyny, należące do grupy receptorów wiążących się z białkiem G. Oksytocyna stymuluje skurcz mięśni gładkich macicy poprzez zwiększenie stężenia wapnia wewnątrzkomórkowego, naśladując w ten sposób skurcze występujące podczas prawidłowego, fizjologicznego porodu oraz przejściowo hamując przepływ krwi w macicy.
Amplituda oraz czas trwania skurczy macicy zwiększają się, prowadząc do rozszerzenia się oraz skrócenia szyjki macicy. Ilość receptorów dla oksytocyny a tym samym wrażliwość macicy na oksytocynę wzrasta w trakcie rozwoju ciąży, osiągając maksymalną wartość w jej końcowej fazie. Oksytocyna podawana w odpowiednich dawkach w czasie ciąży może wywoływać stopniowy wzrost kurczliwości macicy, począwszy od umiarkowanego zwiększenia szybkości i siły spontanicznej aktywności kurczliwej macicy do długotrwałego skurczu tężcowego.
Oksytocyna ułatwia wydzielanie mleka powodując skurcz komórek mięśniowo-nabłonkowych otaczających gruczoły piersiowe.
Oksytocyna powoduje rozszerzenie naczyniowych mięśni gładkich, zwiększając nerkowy, wieńcowy i mózgowy przepływ krwi. Ciśnienie krwi jest zwykle stałe, natomiast po podaniu dożylnym bardzo dużych dawek lub po podaniu nierozcieńczonego roztworu może dojść do przejściowego zmniejszenia ciśnienia krwi, a następnie do tachykardii i odruchowego zwiększenia pojemności wyrzutowej serca..
Oksytocyna, w przeciwieństwie do wazpopresyny, wykazuje niewielkie działanie antydiuretyczne; może wystąpić zatrucie wodne podczas dożylnego podawania oksytocyny w nadmiernej objętości płynów pozbawionych elektrolitów i (lub) zbyt dużej szybkości podawania.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Po wstrzyknięciu dożylnym działanie oksytocyny na macicę występuje prawie natychmiast i utrzymuje się w ciągu 1 godziny. Po wstrzyknięciu domięśniowym działanie oksytocyny na macicę występuje w ciągu 3-7 minut i utrzymuje się przez 2-3 godziny. Podobnie jak wazopresyna, oksytocyna jest dystrybuowana w płynie pozakomórkowym. Prawdopodobnie niewielkie ilości oksytocyny przenikają do krążenia płodowego. Okres półtrwania oksytocyny wynosi 1 do 6 minut (jest krótszy w zaawansowanej ciąży i w czasie laktacji). Większość oksytocyny jest szybko metabolizowana w wątrobie i nerkach. Oksytocyna ulega hydrolizie enzymatycznej tracąc działanie terapeutyczne, głównie przez oksytocynazę tkankową. Oksytocynaza występuje również w tkance łożyskowej i osoczu. Tylko niewielkie ilości oksytocyny są wydalane w postaci niezmienionej z moczem.
Zaburzenia czynności nerek Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek. Jednakże biorąc pod uwagę mechanizm wydalania oksytocyny oraz zmniejszone wydalanie z moczem na skutek jej właściwości antydiuretycznych, możliwa akumulacja oksytocyny może skutkować przedłużonym działaniem.
Zaburzenia czynności wątroby Nie przeprowadzono badań u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby. Nie należy spodziewać się zmian parametrów farmakokinetycznych u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby ponieważ enzym biorący udział w metabolizmie oksytocyny, oksytocynaza, nie występuje wyłącznie w wątrobie, natomiast aktywność oksytocynazy w łożysku podczas porodu znacząco wzrasta. Dlatego też metabolizm oksytocyny w przypadku zaburzeń czynności wątroby może nie powodować znaczących zmian w klirensie metabolicznym oksytocyny.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Nie przeprowadzono badań na ludziach lub zwierzętach dotyczących rakotwórczego i mutagennego działania oksytocyny, brak jest również informacji na temat wpływu oksytocyny na płodność. Nie przeprowadzano badań nad wpływem oksytocyny na rozród u zwierząt.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Kwas octowy lodowaty Chlorobutanol półwodny Etanol 96% Kwas octowy 20% (E 260, do ustalenia pH) Sodu wodorotlenek 10% (E 524, do ustalenia pH) Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Produkt leczniczy można łączyć z 5% roztworem glukozy lub z fizjologicznym roztworem soli. Testy zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do wlewu.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Ampułki ze szkła bezbarwnego w tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Okstytocyna przeznaczona jest do wyłącznego stosowania w szpitalach (pacjentki hospitalizowane) lub, w rzadkich przypadkach do stosowania poza ośrodkami opieki zdrowotnej. Sposób przygotowania. Wlew dożylny należy przygotować za pomocą fizjologicznych roztworów zawierających elektrolity. Produkt leczniczy można łączyć z roztworem mleczanu sodu, 5% roztworem glukozy lub z fizjologicznym roztworem soli. Badania zgodności wykonano z zastosowaniem 500 ml roztworów do wlewu. Aby przygotować roztwór do wlewu należy w warunkach aseptycznych zmieszać zawartość jednej ampułki wymieszać w butelce, aby otrzymać roztwór oksytocyny zawierający 0,005 IU/ml. Pojemnik z rozpuszczoną oksytocyną należy podłączyć do pompy infuzyjnej o stałym przepływie lub do innego podobnego urządzenia, zapewniającego dokładną kontrolę szybkości wlewu. Przygotowany do wlewu roztwór oksytocyny musi zostać zużyty w ciągu 8 godzin.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUGedeon Richter Plc. Gyömröi út 19-21 Węgry
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr R/1299
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.05.1999 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.08.2008 r.