Oxsoralen
8-Methoxypsoralenum
Kapsułki miękkie 10 mg | 8-Methoxypsoralenum 10 mg
G.L. Pharma GmbH, Austria
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Oxsoralen, 10 mg, kapsułki miękkie (8-Methoxypsoralen)
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Oxsoralen i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxsoralen
3. Jak stosować lek Oxsoralen
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Oxsoralen
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Oxsoralen i w jakim celu się go stosuje
Lek Oxsoralen ma postać kapsułek miękkich, zawiera substancję czynną metoksalen, który hamuje nadmierne namnażanie komórek naskórka. Metoksalen nie działa samodzielnie – jest aktywowany przez długie fale promieniowania UV (promieniowanie ultrafioletowe) emitowane przez specjalne aparaty do naświetlań lub przez światło słoneczne.
Wskazania Oxsoralen jest wskazany w leczeniu ciężkiej łuszczycy pospolitej (jako część tzw. terapii PUVA).
Fotochemioterapia PUVA (PUVA = Psoralen + UV-A) to leczenie polegające na doustnym przyjmowaniu kapsułek przepisanych przez lekarza, a następnie naświetlaniu promieniami UV-A emitowanymi przez specjalne lampy (patrz również punkt 3. Jak stosować lek Oxsoralen).
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Oxsoralen
Kiedy nie stosować leku Oxsoralen: • w przypadku alergii na metoksalen, inne psoraleny lub jakikolwiek inny składnik tego leku (wymieniony w punkcie 6) • w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby • w przypadku chorób związanych z nadwrażliwością na światło, jak np.: porfiria skórna późna, porfiria mieszana, porfiria erytropoetyczna, kseroderma pigmentowa, fotodermatozy wielopostaciowe • w przypadku tocznia rumieniowatego • w przypadku albinizmu • w przypadku czerniaka złośliwego, raka płaskokomórkowego skóry lub przebytych nowotworów skóry w wywiadzie • jeśli jednocześnie stosowana jest terapia przeciwnowotworowa (chemioterapia, naświetlania) • w przypadku występowania bezsoczewkowości oka • u dzieci w wieku poniżej 12 lat • w okresie ciąży lub karmienia piersią
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Oxsoralen należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy poinformować lekarza przed zastosowaniem leku Oxsoralen: - jeśli w przeszłości stosowano u pacjenta którąkolwiek z następujących metod leczenia, gdyż w takich przypadkach lekarz powinien wykluczyć, o ile to możliwe, stosowanie terapii PUVA • terapia dziegciem, • terapia z zastosowaniem preparatów z arszenikiem, • terapia z zastosowaniem promieniowania UV-B lub promieniowania rentgenowskiego.
- terapia PUVA może być zastosowana w poniższych przypadkach, wyłącznie jeżeli lekarz zadecyduje, że jest absolutnie konieczna • u pacjentów młodych, • u pacjentów o bladej karnacji (typ skóry I i II), • jeśli u pacjenta występują lub występowały nowotwory skóry, opryszczka, zaburzenia oczu (szczególnie zaćma i jaskra, zapalenia naczyniówki i siatkówki), • u pacjentów z zaburzeniami układu sercowo – naczyniowego, gdyż ci pacjenci powinni być naświetlani w pozycji leżącej.
Terapia PUVA może być przeprowadzona jedynie przez wyspecjalizowane ośrodki, posiadające przeszkolony personel oraz odpowiednią aparaturę.
W czasie leczenia z zastosowaniem leku Oxsoralen, mężczyźni aktywni seksualnie oraz kobiety w wieku rozrodczym powinni stosować skuteczne metody antykoncepcyjne.
Należy dokładnie stosować się do zaleceń lekarza z uwzględnieniem wszystkich wymaganych badań (oczy, morfologia krwi, czynność wątroby i nerek).
Istnieje przypuszczenie, że u pacjentów z padaczką migotanie światła fluorescencyjnych lamp UV-A, może wyzwalać ataki drgawek.
Jak uniknąć uszkodzenia skóry i oczu
Oxsoralen powoduje, że skóra całego ciała staje się bardziej wrażliwa na światło słoneczne (promieniowanie UV-A) lub sztuczne światło o właściwościach podobnych do promieniowania słonecznego. Łagodna reakcja skórna (zaczerwienienie) jest efektem pożądanym i wskazuje, że leczenie przynosi efekty. Swędzenie po naświetlaniu można łagodzić stosując natłuszczające kremy lub maści przeciw świądowi. Światło dzienne również zawiera pewną ilość fal długich promieniowania UV, dlatego należy stosować środki ostrożności podczas leczenia lekiem Oxsoralen w celu zminimalizowania ryzyka działań niepożądanych, szczególnie na oczy i skórę. Należy unikać dłuższego przebywania na powietrzu i wystawiania się na działanie promieniowania słonecznego, nawet przez szyby okienne. Jeśli nieosłonięta skóra jest wystawiana na światło słoneczne (nawet w cieniu) po zastosowaniu leku Oxsoralen, może spowodować to poważne poparzenia. Należy unikać dłuższego przebywania na powietrzu oraz narażenia na działanie promieniowania słonecznego nawet przez szyby, na 24 godziny przed i co najmniej przez 8 godzin po podaniu leku Oxsoralen. Nie należy opalać się przez cały czas trwania terapii. Oxsoralen nie może być stosowany jako środek wspomagający opalanie. Niezgodne ze wskazaniami użycie leku może prowadzić do zagrażających życiu poparzeń, uszkodzenia skóry i zwiększyć ryzyko rozwoju raka skóry. U mężczyzn należy dokładnie przykrywać zewnętrzne narządy płciowe podczas naświetlania, z uwagi na ryzyko raka płaskokomórkowego skóry w tych obszarach ciała. U kobiet należy okrywać narządy płciowe, jeśli naświetlanie następuje w pozycji leżącej.
W celu ochrony oczu, z uwagi na ryzyko ich uszkodzenia, co najmniej przez pierwszych 8 godzin po przyjęciu leku Oxsoralen, należy nosić dobrze dopasowane okulary chroniące przed promieniowaniem UV-A.
Należy poinformować lekarza o zaburzeniach czynności wątroby, ponieważ może powodować to konieczność zastosowania dłuższego okresu ochrony przed światłem słonecznym niż określono dla wszystkich pacjentów.
Dzieci i młodzież Lek Oxsoralen jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat (patrz punkt „Kiedy nie stosować leku Oxsoralen”).
Lek Oxsoralen a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. • Fenytoina (lek przeciwdrgawkowy) może zaburzać wydalanie leku Oxsoralen i w wyniku tego osłabiać działanie terapii PUVA.
Na działanie leku Oxsoralen mogą wpływać leki , które mogą uszkadzać komórki lub które wzmagają wrażliwość na światło, jak np.: • inne leki stosowane w leczeniu zaburzeń skóry (np. ditranol, smoła pogazowa, gryzeofulwina), • różnorodne antybiotyki (np. tetracykliny) i leki przeciwdrobnoustrojowe (np. kwas naliksydowy, sulfonamidy), • niektóre leki przeciwcukrzycowe (sulfonylomocznik, szczególnie tolbutamid), • leki moczopędne (tiazydy), • leki uspokajające (fenotiazyna) • niektóre substancje mające wpływ na krzepnięcie krwi (doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, pochodne chlorowcowanych salicyloanilidów), • niektóre barwniki organiczne (błękit metylenowy, błękit toluidyny, róż bengalski, oranż metylowy).
Jednoczesne stosowanie leków zawierających retynoidy jest możliwe i może zmniejszyć ryzyko nawrotu choroby.
Stosowanie leku Oxsoralen z jedzeniem i piciem Lek Oxsoralen powinien być przyjmowany z posiłkiem i mlekiem.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Oxsoralen w okresie ciąży lub karmienia piersią. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę, leczenie z zastosowaniem leku Oxsoralen musi być przerwane. Może być ono wznowione dopiero po okresie karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Oxsoralen nie wpływa lub ma nieznaczny wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek Oxsoralen zawiera sorbitol. Anidrisorb, jeden ze składników otoczki kapsułki zawiera sorbitol. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
3. Jak stosować lek Oxsoralen
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Terapia z zastosowaniem leku Oxsoralen i naświetlania promieniami UV-A może być przeprowadzana jedynie przez personel medyczny, specjalnie w tym celu wyszkolony i mający dostęp do odpowiedniej aparatury.
Dawkowanie
Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zalecana dawka to:
Masa ciała Dawka leku Oxsoralen do 40 kg 1 kapsułka (10 mg) powyżej 60 kg 4 do maksymalnie 5 kapsułek (40 mg, maksymalnie do 50 mg)
U pacjentów, którzy wykazują małą wrażliwość na promieniowanie UV, lekarz może zadecydować o zwiększeniu dawki, aby uniknąć zbyt długiego naświetlania.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Lek Oxsoralen jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Sposób podawania
Opis procedur PUVA: Przed rozpoczęciem terapii, konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego testu wrażliwości na światło, w celu określenia odpowiedniej dawki promieniowania oraz czasu naświetlania. Przed przeprowadzeniem testu, należy przyjąć przepisaną przez lekarza dawkę leku Oxsoralen dokładnie w określonym przez niego czasie. Po upływie godziny od przyjęcia kapsułki, rozpoczyna się naświetlanie z niewielką dawką promieniowania UV-A. Następnie pacjent jest naświetlany zwiększającymi się dawkami promieniowania UV-A, aż do lekkiego zaczerwienienia skóry wskazującego na to, że leczenie zaczęło działać. Dawka promieniowania określona w ten sposób będzie stosowana w czasie leczenia, chyba że lekarz uzna, że konieczne jest dostosowanie dawki promieniowania. Kapsułki leku Oxsoralen powinno się popijać szklanką mleka lub przyjmować z jedzeniem. Naświetlanie rozpoczyna się po około 1 godzinie po przyjęciu kapsułki.
Podczas naświetlania promieniami UV-A oczy muszą być całkowicie zasłonięte osłoną nieprzepuszczającą jakiegokolwiek światła (patrz również Jak uniknąć uszkodzenia skóry i oczu w punkcie 2).
Czas trwania leczenia
Na początku leczenie powinno być przeprowadzane raz na dobę, nie częściej niż cztery razy w tygodniu. Najpierw należy przyjąć przepisaną dawkę leku Oxsoralen. Następnie po godzinie, następuje naświetlanie promieniami UV-A. Po dwóch kolejnych dniach naświetlań, należy zachować jednodniową przerwę w leczeniu – konieczny jest jeden dzień bez zabiegu.
Jeśli zachodzi potrzeba zmiany dawki naświetlania, lekarz może zalecić ponowne przeprowadzenie testów wrażliwości na światło.
Lekarz określi indywidualnie przerwy w leczeniu i całkowity czas trwania terapii.
Zastosowanie większej dawki leku Oxsoralen niż zalecana Ostre przedawkowanie leku powoduje nudności, gwałtowne wymioty i zawroty głowy. Należy wywołać u pacjenta wymioty i powinien on pozostawać w zaciemnionym pokoju przez co najmniej 24 godziny. Zalecane jest monitorowanie czynności układu sercowo-naczyniowego.
Pominięcie dawki leku Oxsoralen Ponieważ lek Oxsoralen kapsułki jest częścią terapii PUVA, należy poinformować lekarza przed rozpoczęciem naświetlań, że przepisana dawka leku została pominięta. Nie należy przyjmować podwójnej dawki leku. W przypadku pytań na temat leku, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek Oxsoralen może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): • ból głowy, nerwowość, bezsenność • nudności i wymioty natychmiast po przyjęciu leku Oxsoralen; działanie to można zmniejszyć przyjmując lek z mlekiem lub jedzeniem • reakcje nadwrażliwości na światło, jak rumień wysypka i świąd po naświetlaniach. Jeśli zaczerwienienie będzie miało ostrzejszy przebieg lub pojawią się pęcherze, należy przed kolejnym naświetlaniem poinformować o tym lekarza. Przedawkowanie promieniowania UV-A może spowodować oparzenia słoneczne, w poważnych przypadkach z pęcherzami i rumieniem.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 osób): • zblaknięcie koloru włosów, które jest całkowicie odwracalne po zaprzestaniu leczenia
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób): • zmiany w obrazie krwi (szczególnie podczas długotrwałego leczenia) • uszkodzenie wątroby (szczególnie podczas długotrwałego leczenia) • uszkodzenie nerek (szczególnie podczas długotrwałego leczenia)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • W czasie terapii długotrwałej występuje nadmierne rogowacenie naskórka, przedwczesne starzenie się skóry, plamy na skórze.
Zwiększa się ryzyko rozwoju nowotworów skóry. Szczególnie dotyczy to zewnętrznych męskich narządów płciowych, ale nie może być wykluczone u kobiet (patrz również Jak uniknąć uszkodzenia skóry i oczu w punkcie 2).
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Oxsoralen
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Oxsoralen • Lek zawiera substancję czynną metoksalen.
• Pozostałe składniki leku to:
Jak wygląda lek Oxsoralen i co zawiera opakowanie: Lek ma postać kapsułek miękkich. Opakowanie leku zawiera 50 kapsułek miękkich (5 blistrów Al/PVC/PVDC zawierających po 10 kapsułek), umieszczonych w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca G.L. Pharma GmbH Schloβplatz 1 A-8502 Lannach Austria
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: G.L. Pharma GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce Al. Jana Pawła II 61 01-031 Warszawa Polska Tel: 022/ 636 52 23; 636 53 02 Fax: 022/ 636 50 76
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Oxsoralen, 10 mg, kapsułki miękkie
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sorbitol.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Kapsułki miękkie.
Leczenie bardzo ciężkiej łuszczycy pospolitej w ramach terapii PUVA (Psoralen+ promieniowanie UV-A).
Produkt leczniczy Oxsoralen może być przepisany jedynie przez lekarzy specjalistów doświadczonych w terapii PUVA i stosowany zgodnie z zaleconymi przez nich instrukcjami. Leczenie polega na doustnym przyjmowaniu produktu leczniczego Oxsoralen (w celu uaktywnienia światłoczułości) oraz następnie naświetlaniu promieniowaniem ultrafioletowym UV-A za pomocą specjalnych lamp (metoda fotochemioterapii – PUVA).
Dawkowanie
Zalecana dawka:
Masa ciała
do 40 kg 10 mg powyżej 60 kg 40 mg (maksymalnie do 50 mg)
U pacjentów, którzy wykazują małą wrażliwość na promieniowanie UV, należy zwiększyć dawkę, aby uniknąć zbyt długiego naświetlania.
Opis procedur PUVA: Oxsoralen powinien być podawany godzinę przed naświetlaniem promieniowaniem UV-A. Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić test wrażliwości na promieniowanie w celu określenia odpowiedniej dawki produktu leczniczego Oxsoralen oraz czasu naświetlania promieniowaniem UV-A. Po upływie jednej godziny od podania kapsułki, pacjent naświetlany jest zwiększającymi się dawkami promieniowania UV-A poczynając od małej dawki początkowej. Test powinien być przeprowadzony na najwrażliwszych częściach ciała (okolica pośladkowa, okolica pachwinowa). Minimalna dawka
fototoksyczna (powstanie najmniejszego zauważalnego rumienia) określona w ten sposób będzie pierwszą dawką terapeutyczną. Na początku, leczenie powinno być przeprowadzane raz na dobę, nie częściej niż cztery razy w tygodniu. Dotyczy to również przyjmowania produktu leczniczego Oxsoralen. Po dwóch kolejnych dniach naświetlań, należy zachować jednodniową przerwę. Konieczny jest jeden dzień bez zabiegu.
Po ustąpieniu objawów klinicznych łuszczycy, terapia ciągła może być zamieniona na terapię przerywaną z zastosowaniem tych samych dawek: terapia PUVA dwa razy w tygodniu przez jeden miesiąc, następnie raz w tygodniu przez kolejny miesiąc, pod warunkiem, że u pacjenta nie ma objawów łuszczycy. Jeśli u pacjenta nie ma objawów choroby po zakończeniu dwumiesięcznej terapii przerywanej, terapia może zostać zakończona, ponieważ w takich przypadkach możliwa jest długotrwała remisja.
Całkowita dawka metoksalenu oraz promieniowania UV-A powinna być utrzymywana na jak najniższym, możliwym stałym poziomie.
Mimo, że efekty przyzwyczajenia nie są znane, może być konieczne powolne zwiększanie dawki naświetlania, z uwagi na nasilanie się pigmentacji podczas leczenia. Czas i wielkość dawki powinny być ponownie określone w teście wrażliwości na promieniowanie UV-A.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy Oxsoralen jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat (patrz punkt 4.3).
Sposób podawania: Kapsułki powinny być przyjmowane z pożywieniem lub z mlekiem.
• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne psoraleny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek • Choroby związane z nadwrażliwością na światło jak np.: porfiria skórna późna, porfiria mieszana, porfiria erytropoetyczna, kseroderma pigmentowa, fotodermatozy wielopostaciowe • Toczeń rumieniowaty • Albinizm • Czerniak złośliwy lub rak płaskokomórkowy skóry lub nowotwory skóry w wywiadzie • Jednoczesne leczenie cytostatykami lub promieniowaniem jonizującym • Bezsoczewkowość • Dzieci w wieku poniżej 12 lat • Okres ciąży i karmienia piersią
Czynniki ryzyka, takie jak uprzednio stosowana terapia dziegciem, terapia z użyciem promieniowania UV-B, uprzednie leczenie preparatami z arszenikiem, lub z użyciem promieniowania rentgenowskiego powinny wykluczać, jeśli to możliwe, stosowanie terapii PUVA.
Terapia PUVA może być zastosowana w poniższych przypadkach, wyłącznie jeżeli jest to absolutnie konieczne: • u pacjentów młodych • u pacjentów ze skórą typu I i II • u pacjentów z nowotworami skóry w wywiadzie • u pacjentów z rakiem podstawnokomórkowym, kolczystokomórkowym, melanozą Dubreuilh’a, leukodermią pochodzenia zakaźnego (podczas terapii PUVA obszary skóry dotknięte jedną z tych chorób powinny być zakryte przed naświetlaniem!) • w przypadku opryszczki • w przypadku zaćmy, zapalenia naczyniówki i siatkówki, jaskry
• u pacjentów z zaburzeniami układu sercowo – naczyniowego (ci pacjenci powinni być naświetlani w pozycji leżącej).
Mężczyźni aktywni seksualnie oraz kobiety w wieku rozrodczym mogą przyjmować terapię tylko wtedy, gdy stosują odpowiednią skuteczną antykoncepcję (patrz punkt 4.6).
Fotochemioterapia może być przeprowadzona jedynie przez wyspecjalizowane ośrodki posiadające przeszkolony personel oraz odpowiednią aparaturę.
Należy używać specjalnych lamp UV-A emitujących stale jednakowe dawki promieniowania UV-A, ale bez istotnej emisji promieniowania UV-B czy UV-C. Należy używać urządzeń do dokładnego pomiaru emitowanej energii (podawanej w dżulach, wyliczenie promieniowania w J/cm 2 pc.) oraz bezpiecznych urządzeń do naświetlania.
Pacjenci nie powinni opalać się przez 24 godziny przed przeprowadzeniem testu, ponieważ oparzenie słoneczne może zafałszować wyniki testu. W przypadku wystąpienia rumienia pod żadnym pozorem nie wolno zwiększać dawki promieniowania.
Oczy: Napromieniowanie dużymi dawkami UV-A powoduje zaćmę u zwierząt; działanie to jest wzmocnione podawaniem metoksalenu. Stężenie metoksalenu w ludzkiej soczewce jest proporcjonalne do stężenia w surowicy. Jeśli soczewka wystawiona jest na promieniowanie UV-A, a metoksalen jest wciąż obecny w soczewce, działanie fotochemiczne może prowadzić do nieodwracalnego wiązania metoksalenu z białkami i DNA w soczewce. Dlatego należy nosić okulary przeciwsłoneczne bardzo dobrze chroniące przed promieniowaniem UV-A, co najmniej przez 8 godzin po przyjęciu produktu leczniczego Oxsoralen. Podczas naświetlania promieniami UV-A, oczy muszą być osłonięte odpowiednim, nieprzepuszczającym światła materiałem. Z uwagi na ryzyko uszkodzenia oczu, pacjenci powinni otrzymać pełną informację o ryzyku jakie niesie za sobą terapia PUVA. Podczas trwania leczenia i następnie w rocznych odstępach należy przeprowadzać badania wzroku.
Skóra: Po doustnym podaniu psoralenu, narażenie na działanie promieniowania słonecznego (nawet przez zamknięte okna) może prowadzić do ciężkich poparzeń i w dłuższym okresie do przedwczesnego starzenia się skóry. Zwiększa się również ryzyko wystąpienia raka skóry. Należy przestrzec pacjenta przed niewłaściwym stosowaniem kapsułek Oxsoralen jako środka ułatwiającego opalanie, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry (włączając zagrażające życiu poparzenia i zwiększone ryzyko wystąpienia raka skóry). Pacjenci powinni unikać dłuższego przebywania na powietrzu oraz narażenia na działanie promieniowania słonecznego nawet przez szyby, na 24 godziny przed i co najmniej przez 8 godzin po podaniu produktu Oxsoralen. Nie należy opalać się przez cały czas trwania terapii. W celu złagodzenia swędzenia można, stosować maści natłuszczające lub antyhistaminowe.
Wątroba: Upośledzenie czynności wątroby może powodować wydłużenie okresu półtrwania metoksalenu. Może to prowadzić do przedłużającej się fotowrażliwości. U pacjentów z niewydolnością wątroby, okres zachowania środków ostrożności dotyczących związanych z narażeniem na działanie promieniowania słonecznego, może być przedłużony.
Ośrodkowy układ nerwowy: Istnieje przypuszczenie, że u pacjentów z padaczką migotanie światła fluorescencyjnych lamp UV-A może wyzwalać ataki drgawek.
Badania: Na początku leczenia i następnie co 6 do 12 miesięcy podczas trwania leczenia należy przeprowadzać badania krwi, badania przeciwciał przeciwjądrowych oraz badania czynności wątroby i nerek.
Inne: U mężczyzn należy dokładnie przykrywać narządy płciowe podczas naświetlania, z uwagi na doniesienia o przypadkach raka płaskokomórkowego skóry w tych obszarach ciała. U kobiet należy okrywać narządy płciowe, jeśli naświetlanie następuje w pozycji leżącej.
Informacje o niektórych substancjach pomocniczych produktu leczniczego: Anidrisorb, jeden ze składników otoczki kapsułki zawiera sorbitol. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
Fenytoina może zaburzać działanie metoksalenu.
Metoksalen mocno wiąże się z białkami osocza, ale może być przesunięty z tego miejsca wiązania, szczególnie przez tolbutamid. Jednoczesne stosowanie metoksalenu i tolbutamidu może prowadzić do zwiększenia fotowrażliwości. Należy zachować ostrożność stosując jednocześnie leczenie z zastosowaniem leków cytotoksycznych lub innych substancji uwrażliwiających na światło, jak ditranol, smoła pogazowa i jej pochodne, gryzeofulwina, kwas naliksydowy, sulfonamidy, tetracykliny, pochodne chlorowcowanych salicyloanilidów, tiazydy, fenotiazyna, sulfonylomocznik, niektóre barwniki organiczne, takie jak: błękit metylenowy, błękit toluidyny, róż bengalski, oranż metylowy oraz doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny.
Jednoczesne podawanie retynoidów jest możliwe i może zmniejszyć ryzyko nawrotu.
Ciąża
Ze względu na brak wystarczających danych na temat stosowania metoksalenu u kobiet ciężarnych, produktu leczniczego Oxsoralen nie należy stosować w okresie ciąży. Badania przedkliniczne wskazują, że podawanie zwierzętom w okresie ciąży metoksalenu może powodować uszkodzenia płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy metoksalen przenika do mleka ludzkiego, dlatego nie należy stosować produktu Oxsoralen w okresie karmienia piersią.
Oxsoralen nie wpływa w ogóle lub ma nieznaczny wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Poniższe kryteria zastosowano do sklasyfikowania częstości występowania działań niepożądanych: Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana, nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (włączając torbiele i polipy): Może zwiększyć się ryzyko rozwoju raka płaskokomórkowego skóry szczególnie w obrębie męskich narządów płciowych, jednak ryzyko to nie może być wykluczone u kobiet (patrz również punkt 4.4).
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego: W czasie długotrwałej terapii PUVA: Bardzo rzadko zmieniona morfologia krwi
Zaburzenia układu nerwowego: Niezbyt często: ból głowy, nerwowość, bezsenność
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: Niezbyt często: nudności i wymioty bezpośrednio po podaniu. Objawy te mogą być zmniejszone poprzez przyjmowanie kapsułek z pożywieniem lub mlekiem.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Bardzo rzadko: w czasie długotrwałej terapii: uszkodzenia wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Niezbyt często: działania fototoksyczne jak rumień, wysypka pęcherzowa, świąd. Jedynie w przypadku przedawkowania promieniowania UV-A zaobserwowano oparzenia słoneczne jak rumień i wysypka pęcherzowa, włączając oparzenia drugiego stopnia. Ponieważ wymienione objawy nie nasilają się przed upływem 48 – 72 godzin po naświetlaniu, nie należy zwiększać dawki promieniowania UV-A w ciągu dwóch następujących po sobie dni. Rzadko: zblaknięcie koloru włosów, które jest odwracalne, gdy zaprzestanie się przyjmowania metoksalenu. Częstość nieznana: W czasie długoterminowej terapii PUVA: nadmierne rogowacenie, przedwczesne starzenie się skóry, plamy na skórze.
Zaburzenia nerek i układu moczowego: W czasie długoterminowej terapii PUVA: Bardzo rzadko uszkodzenia nerek.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Objawy
Ostre przedawkowanie (przyjęcie dawki około 140 razy większej niż dawka terapeutyczna) objawia się nudnościami, gwałtownymi wymiotami i zawrotami głowy.
Postępowanie
Należy wywołać u pacjenta wymioty i powinien on pozostawać w zaciemnionym pokoju przez co najmniej
Grupa farmakoterapeutyczna: Kod ATC: D05BA02
Metoksalen (8-methoksypsoralen) należy do leków z grupy furokumaryn, które pod wpływem długich fal promieniowania UV (UV-A, 320 – 400 nm) dają odczyny fototoksyczne. Poprzez powstawanie podwójnego łańcucha metoksalen wstrzymuje syntezę naskórkowego DNA, hamując w ten sposób hiperproliferację naskórka charakterystyczną dla łuszczycy. Kwas nukleinowy kompleksu fotokumaryny utworzony podczas
tego procesu ma również słabe właściwości wiążące (siły van der Waalsa, wiązanie wodorowe, oddziaływania hydrofobowe). Wiązanie te są łatwo odwracalne i nie maja żadnych konsekwencji farmakologicznych, jeśli nie zachodzi proces fotoaktywacji. Aktywacja poprzez absorpcję promieniowania UV-A powoduje jednak wiązanie metoksalenu z podstawą pirymidyn kwasu nukleinowego i formowanie kowalencyjnego wiązania poprzecznego między dwoma łańcuchami DNA. Reakcja ta trwa kilka mikrosekund. Wraz z zakończeniem naświetlania, substancje aktywne farmakologicznie powracają do postaci obojętnej. Działanie antyproliferatywne wynika ze światło przewodnictwa. Zaobserwowano również reakcje zapalne, po których następuje zwiększenie syntezy melaniny i liczby melanocytów oraz zgrubienie warstwy rogowej naskórka.
Metoksalen nie działa samodzielnie, aktywowany jest przez promieniowanie UV-A. Ani zwykłe światło, ani krótkie fale promieniowania UV ( UV-B lub UV-C) nie powodują aktywacji metoksalenu. Podawanie metoksalenu jest zatem właściwe, jeśli dysponuje się odpowiednim sprzętem do naświetlania.
Wchłanianie i dystrybucja
Kapsułki żelatynowe miękkie zawierające substancję czynną w postaci płynnej, zwiększają jej biodostępność i umożliwiają zastosowanie mniejszych dawek, niż w przypadku stosowania postaci krystalicznej. Podany doustnie metoksalen osiąga największe stężenie w tkankach i osoczu po około jednej godzinie od podania.
Metabolizm i wydalanie
Okres półtrwania w osoczu wynosi około 2 godziny. Metoksalen jest metabolizowany w wątrobie poprzez hydroksylację i glukuronidację. 90% podanej dawki jest wydalane z moczem po 6 – 8 godzinach.
Działanie na enzymy wątrobowe
Metoksalen, który zarówno indukuje jak i hamuje aktywność enzymów wątrobowych, wydaje się, że przede wszystkim wykazuje silne działanie hamujące na procesy metaboliczne mikrosomalnego utleniania u ludzi. Należy się więc spodziewać interakcji między metoksalenem i innymi produktami leczniczymi, metabolizowanymi z udziałem cytochromu P450. Klirens kofeiny i antypiryny zmniejszał się znacznie po zastosowaniu metoksalenu. Badania wykazały również zmniejszenie aktywacji metabolizmu paracetamolu spowodowane metoksalenem, co może być również konsekwencją hamowania przez cytochrom P450 oksydacji paracetamolu. Zidentyfikowano sprzężone i wolne metabolity, ale nie mają istotnego działania farmakologicznego.
W badaniach nieklinicznych obserwowano działanie jedynie w przypadku ekspozycji na promieniowanie uznanej za wystarczająco większą od maksymalnej dozwolonej u ludzi, co ma niewielki związek z zastosowaniem klinicznym. W badaniach nad ostrą toksycznością, wartości LD 50
wynosiły 791 mg/kg mc. u szczurów oraz między 423, a 699 mg/kg mc u myszy. U myszy, stałe podawanie UV (długość fali 320-400 nm), metoksalen długotrwale dootrzewnowo podawany w dawce 4 mg działał toksycznie na część skóry i wątrobę. Zaobserwowano toksyczne działanie metoksalenu w połączeniu z promieniowaniem UV-A na oczy. Działanie fototoksyczne badano na modelu zwierzęcym. Objawy działania fototoksycznego obserwowane były na skórze i oczach po podaniu doustnym oraz w wątrobie po podaniu dootrzewnowym. Badania u ludzi wykazały, że reakcje fototoksyczne są mało prawdopodobne, jeśli ekspozycja ogólnoustrojowa nie osiągnie poziomu co najmniej 30 ng/ml. Po przyjęciu od 15 mg/kg mc. do 150 mg/kg mc. na dobę, szczury wykazywały zależne od dawki upośledzenie rozrodczości. Upośledzeniu ulegał też wzrost płodu, zdolności życiowe i rozwój morfologiczny. Badania wykazują, że metoksalen może zwiększać ryzyko rozwoju raka skóry z powodu wystawiania na działanie promieniowania UV. Nie pobudzony światłem metoksalen wywoływał nieprawidłowości genetyczne u bakterii jak również nieprawidłowości chromosomowe i Sister Chromatic Exchange (SCE) w komórkach u ssaków.
Obserwowana była zwiększona zapadalność na nowotwory nerek i tkanki podskórnej jak również nowotwory płuc u samców szczurów, po doustnym podaniu metoksalenu w dawkach dobowych 37,5 mg/kg mc. i 75 mg/kg mc. przez ponad dwa lata. W badaniach in vitro i in vivo wykazano działanie mutagenne metoksalenu na bakterie i komórki ssaków. Nie ma opublikowanych danych o możliwym działaniu teratogennym metoksalenu u ludzi. Jednak na podstawie mechanizmu działania, działanie teratogenne i embriotoksyczne metoksalenu nie może być wykluczone.
Makrogol 400 Glikol propylenowy Otoczka: Żelatyna Glicerol 85% Tytanu dwutlenek (E171) Anidrisorb 85/70: sorbitol, sorbitan, mannitol, superior Polyols.
Nie dotyczy.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC.
tekturowym pudełku.
Brak szczególnych wymagań.
G.L. Pharma GmbH Schloβplatz 1 A-8502 Lannach Austria
Pozwolenie nr R/2447
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.06.1999 Data przedłużenia pozwolenia: 20.03.2014
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Oxsoralen, 10 mg, kapsułki miękkie
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sorbitol.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułki miękkie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie bardzo ciężkiej łuszczycy pospolitej w ramach terapii PUVA (Psoralen+ promieniowanie UV-A).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Produkt leczniczy Oxsoralen może być przepisany jedynie przez lekarzy specjalistów doświadczonych w terapii PUVA i stosowany zgodnie z zaleconymi przez nich instrukcjami. Leczenie polega na doustnym przyjmowaniu produktu leczniczego Oxsoralen (w celu uaktywnienia światłoczułości) oraz następnie naświetlaniu promieniowaniem ultrafioletowym UV-A za pomocą specjalnych lamp (metoda fotochemioterapii – PUVA).
Dawkowanie
Zalecana dawka:
Masa ciała
do 40 kg 10 mg powyżej 60 kg 40 mg (maksymalnie do 50 mg)
U pacjentów, którzy wykazują małą wrażliwość na promieniowanie UV, należy zwiększyć dawkę, aby uniknąć zbyt długiego naświetlania.
Opis procedur PUVA: Oxsoralen powinien być podawany godzinę przed naświetlaniem promieniowaniem UV-A. Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić test wrażliwości na promieniowanie w celu określenia odpowiedniej dawki produktu leczniczego Oxsoralen oraz czasu naświetlania promieniowaniem UV-A. Po upływie jednej godziny od podania kapsułki, pacjent naświetlany jest zwiększającymi się dawkami promieniowania UV-A poczynając od małej dawki początkowej. Test powinien być przeprowadzony na najwrażliwszych częściach ciała (okolica pośladkowa, okolica pachwinowa). Minimalna dawka
fototoksyczna (powstanie najmniejszego zauważalnego rumienia) określona w ten sposób będzie pierwszą dawką terapeutyczną. Na początku, leczenie powinno być przeprowadzane raz na dobę, nie częściej niż cztery razy w tygodniu. Dotyczy to również przyjmowania produktu leczniczego Oxsoralen. Po dwóch kolejnych dniach naświetlań, należy zachować jednodniową przerwę. Konieczny jest jeden dzień bez zabiegu.
Po ustąpieniu objawów klinicznych łuszczycy, terapia ciągła może być zamieniona na terapię przerywaną z zastosowaniem tych samych dawek: terapia PUVA dwa razy w tygodniu przez jeden miesiąc, następnie raz w tygodniu przez kolejny miesiąc, pod warunkiem, że u pacjenta nie ma objawów łuszczycy. Jeśli u pacjenta nie ma objawów choroby po zakończeniu dwumiesięcznej terapii przerywanej, terapia może zostać zakończona, ponieważ w takich przypadkach możliwa jest długotrwała remisja.
Całkowita dawka metoksalenu oraz promieniowania UV-A powinna być utrzymywana na jak najniższym, możliwym stałym poziomie.
Mimo, że efekty przyzwyczajenia nie są znane, może być konieczne powolne zwiększanie dawki naświetlania, z uwagi na nasilanie się pigmentacji podczas leczenia. Czas i wielkość dawki powinny być ponownie określone w teście wrażliwości na promieniowanie UV-A.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy Oxsoralen jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat (patrz punkt 4.3).
Sposób podawania: Kapsułki powinny być przyjmowane z pożywieniem lub z mlekiem.
4.3 Przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne psoraleny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek • Choroby związane z nadwrażliwością na światło jak np.: porfiria skórna późna, porfiria mieszana, porfiria erytropoetyczna, kseroderma pigmentowa, fotodermatozy wielopostaciowe • Toczeń rumieniowaty • Albinizm • Czerniak złośliwy lub rak płaskokomórkowy skóry lub nowotwory skóry w wywiadzie • Jednoczesne leczenie cytostatykami lub promieniowaniem jonizującym • Bezsoczewkowość • Dzieci w wieku poniżej 12 lat • Okres ciąży i karmienia piersią
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Czynniki ryzyka, takie jak uprzednio stosowana terapia dziegciem, terapia z użyciem promieniowania UV-B, uprzednie leczenie preparatami z arszenikiem, lub z użyciem promieniowania rentgenowskiego powinny wykluczać, jeśli to możliwe, stosowanie terapii PUVA.
Terapia PUVA może być zastosowana w poniższych przypadkach, wyłącznie jeżeli jest to absolutnie konieczne: • u pacjentów młodych • u pacjentów ze skórą typu I i II • u pacjentów z nowotworami skóry w wywiadzie • u pacjentów z rakiem podstawnokomórkowym, kolczystokomórkowym, melanozą Dubreuilh’a, leukodermią pochodzenia zakaźnego (podczas terapii PUVA obszary skóry dotknięte jedną z tych chorób powinny być zakryte przed naświetlaniem!) • w przypadku opryszczki • w przypadku zaćmy, zapalenia naczyniówki i siatkówki, jaskry
• u pacjentów z zaburzeniami układu sercowo – naczyniowego (ci pacjenci powinni być naświetlani w pozycji leżącej).
Mężczyźni aktywni seksualnie oraz kobiety w wieku rozrodczym mogą przyjmować terapię tylko wtedy, gdy stosują odpowiednią skuteczną antykoncepcję (patrz punkt 4.6).
Fotochemioterapia może być przeprowadzona jedynie przez wyspecjalizowane ośrodki posiadające przeszkolony personel oraz odpowiednią aparaturę.
Należy używać specjalnych lamp UV-A emitujących stale jednakowe dawki promieniowania UV-A, ale bez istotnej emisji promieniowania UV-B czy UV-C. Należy używać urządzeń do dokładnego pomiaru emitowanej energii (podawanej w dżulach, wyliczenie promieniowania w J/cm 2 pc.) oraz bezpiecznych urządzeń do naświetlania.
Pacjenci nie powinni opalać się przez 24 godziny przed przeprowadzeniem testu, ponieważ oparzenie słoneczne może zafałszować wyniki testu. W przypadku wystąpienia rumienia pod żadnym pozorem nie wolno zwiększać dawki promieniowania.
Oczy: Napromieniowanie dużymi dawkami UV-A powoduje zaćmę u zwierząt; działanie to jest wzmocnione podawaniem metoksalenu. Stężenie metoksalenu w ludzkiej soczewce jest proporcjonalne do stężenia w surowicy. Jeśli soczewka wystawiona jest na promieniowanie UV-A, a metoksalen jest wciąż obecny w soczewce, działanie fotochemiczne może prowadzić do nieodwracalnego wiązania metoksalenu z białkami i DNA w soczewce. Dlatego należy nosić okulary przeciwsłoneczne bardzo dobrze chroniące przed promieniowaniem UV-A, co najmniej przez 8 godzin po przyjęciu produktu leczniczego Oxsoralen. Podczas naświetlania promieniami UV-A, oczy muszą być osłonięte odpowiednim, nieprzepuszczającym światła materiałem. Z uwagi na ryzyko uszkodzenia oczu, pacjenci powinni otrzymać pełną informację o ryzyku jakie niesie za sobą terapia PUVA. Podczas trwania leczenia i następnie w rocznych odstępach należy przeprowadzać badania wzroku.
Skóra: Po doustnym podaniu psoralenu, narażenie na działanie promieniowania słonecznego (nawet przez zamknięte okna) może prowadzić do ciężkich poparzeń i w dłuższym okresie do przedwczesnego starzenia się skóry. Zwiększa się również ryzyko wystąpienia raka skóry. Należy przestrzec pacjenta przed niewłaściwym stosowaniem kapsułek Oxsoralen jako środka ułatwiającego opalanie, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry (włączając zagrażające życiu poparzenia i zwiększone ryzyko wystąpienia raka skóry). Pacjenci powinni unikać dłuższego przebywania na powietrzu oraz narażenia na działanie promieniowania słonecznego nawet przez szyby, na 24 godziny przed i co najmniej przez 8 godzin po podaniu produktu Oxsoralen. Nie należy opalać się przez cały czas trwania terapii. W celu złagodzenia swędzenia można, stosować maści natłuszczające lub antyhistaminowe.
Wątroba: Upośledzenie czynności wątroby może powodować wydłużenie okresu półtrwania metoksalenu. Może to prowadzić do przedłużającej się fotowrażliwości. U pacjentów z niewydolnością wątroby, okres zachowania środków ostrożności dotyczących związanych z narażeniem na działanie promieniowania słonecznego, może być przedłużony.
Ośrodkowy układ nerwowy: Istnieje przypuszczenie, że u pacjentów z padaczką migotanie światła fluorescencyjnych lamp UV-A może wyzwalać ataki drgawek.
Badania: Na początku leczenia i następnie co 6 do 12 miesięcy podczas trwania leczenia należy przeprowadzać badania krwi, badania przeciwciał przeciwjądrowych oraz badania czynności wątroby i nerek.
Inne: U mężczyzn należy dokładnie przykrywać narządy płciowe podczas naświetlania, z uwagi na doniesienia o przypadkach raka płaskokomórkowego skóry w tych obszarach ciała. U kobiet należy okrywać narządy płciowe, jeśli naświetlanie następuje w pozycji leżącej.
Informacje o niektórych substancjach pomocniczych produktu leczniczego: Anidrisorb, jeden ze składników otoczki kapsułki zawiera sorbitol. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Fenytoina może zaburzać działanie metoksalenu.
Metoksalen mocno wiąże się z białkami osocza, ale może być przesunięty z tego miejsca wiązania, szczególnie przez tolbutamid. Jednoczesne stosowanie metoksalenu i tolbutamidu może prowadzić do zwiększenia fotowrażliwości. Należy zachować ostrożność stosując jednocześnie leczenie z zastosowaniem leków cytotoksycznych lub innych substancji uwrażliwiających na światło, jak ditranol, smoła pogazowa i jej pochodne, gryzeofulwina, kwas naliksydowy, sulfonamidy, tetracykliny, pochodne chlorowcowanych salicyloanilidów, tiazydy, fenotiazyna, sulfonylomocznik, niektóre barwniki organiczne, takie jak: błękit metylenowy, błękit toluidyny, róż bengalski, oranż metylowy oraz doustne leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny.
Jednoczesne podawanie retynoidów jest możliwe i może zmniejszyć ryzyko nawrotu.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Ze względu na brak wystarczających danych na temat stosowania metoksalenu u kobiet ciężarnych, produktu leczniczego Oxsoralen nie należy stosować w okresie ciąży. Badania przedkliniczne wskazują, że podawanie zwierzętom w okresie ciąży metoksalenu może powodować uszkodzenia płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy metoksalen przenika do mleka ludzkiego, dlatego nie należy stosować produktu Oxsoralen w okresie karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Oxsoralen nie wpływa w ogóle lub ma nieznaczny wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Poniższe kryteria zastosowano do sklasyfikowania częstości występowania działań niepożądanych: Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana, nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (włączając torbiele i polipy): Może zwiększyć się ryzyko rozwoju raka płaskokomórkowego skóry szczególnie w obrębie męskich narządów płciowych, jednak ryzyko to nie może być wykluczone u kobiet (patrz również punkt 4.4).
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego: W czasie długotrwałej terapii PUVA: Bardzo rzadko zmieniona morfologia krwi
Zaburzenia układu nerwowego: Niezbyt często: ból głowy, nerwowość, bezsenność
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: Niezbyt często: nudności i wymioty bezpośrednio po podaniu. Objawy te mogą być zmniejszone poprzez przyjmowanie kapsułek z pożywieniem lub mlekiem.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Bardzo rzadko: w czasie długotrwałej terapii: uszkodzenia wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Niezbyt często: działania fototoksyczne jak rumień, wysypka pęcherzowa, świąd. Jedynie w przypadku przedawkowania promieniowania UV-A zaobserwowano oparzenia słoneczne jak rumień i wysypka pęcherzowa, włączając oparzenia drugiego stopnia. Ponieważ wymienione objawy nie nasilają się przed upływem 48 – 72 godzin po naświetlaniu, nie należy zwiększać dawki promieniowania UV-A w ciągu dwóch następujących po sobie dni. Rzadko: zblaknięcie koloru włosów, które jest odwracalne, gdy zaprzestanie się przyjmowania metoksalenu. Częstość nieznana: W czasie długoterminowej terapii PUVA: nadmierne rogowacenie, przedwczesne starzenie się skóry, plamy na skórze.
Zaburzenia nerek i układu moczowego: W czasie długoterminowej terapii PUVA: Bardzo rzadko uszkodzenia nerek.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem:
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
4.9 Przedawkowanie
Objawy
Ostre przedawkowanie (przyjęcie dawki około 140 razy większej niż dawka terapeutyczna) objawia się nudnościami, gwałtownymi wymiotami i zawrotami głowy.
Postępowanie
Należy wywołać u pacjenta wymioty i powinien on pozostawać w zaciemnionym pokoju przez co najmniej
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Kod ATC: D05BA02
Metoksalen (8-methoksypsoralen) należy do leków z grupy furokumaryn, które pod wpływem długich fal promieniowania UV (UV-A, 320 – 400 nm) dają odczyny fototoksyczne. Poprzez powstawanie podwójnego łańcucha metoksalen wstrzymuje syntezę naskórkowego DNA, hamując w ten sposób hiperproliferację naskórka charakterystyczną dla łuszczycy. Kwas nukleinowy kompleksu fotokumaryny utworzony podczas
tego procesu ma również słabe właściwości wiążące (siły van der Waalsa, wiązanie wodorowe, oddziaływania hydrofobowe). Wiązanie te są łatwo odwracalne i nie maja żadnych konsekwencji farmakologicznych, jeśli nie zachodzi proces fotoaktywacji. Aktywacja poprzez absorpcję promieniowania UV-A powoduje jednak wiązanie metoksalenu z podstawą pirymidyn kwasu nukleinowego i formowanie kowalencyjnego wiązania poprzecznego między dwoma łańcuchami DNA. Reakcja ta trwa kilka mikrosekund. Wraz z zakończeniem naświetlania, substancje aktywne farmakologicznie powracają do postaci obojętnej. Działanie antyproliferatywne wynika ze światło przewodnictwa. Zaobserwowano również reakcje zapalne, po których następuje zwiększenie syntezy melaniny i liczby melanocytów oraz zgrubienie warstwy rogowej naskórka.
Metoksalen nie działa samodzielnie, aktywowany jest przez promieniowanie UV-A. Ani zwykłe światło, ani krótkie fale promieniowania UV ( UV-B lub UV-C) nie powodują aktywacji metoksalenu. Podawanie metoksalenu jest zatem właściwe, jeśli dysponuje się odpowiednim sprzętem do naświetlania.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie i dystrybucja
Kapsułki żelatynowe miękkie zawierające substancję czynną w postaci płynnej, zwiększają jej biodostępność i umożliwiają zastosowanie mniejszych dawek, niż w przypadku stosowania postaci krystalicznej. Podany doustnie metoksalen osiąga największe stężenie w tkankach i osoczu po około jednej godzinie od podania.
Metabolizm i wydalanie
Okres półtrwania w osoczu wynosi około 2 godziny. Metoksalen jest metabolizowany w wątrobie poprzez hydroksylację i glukuronidację. 90% podanej dawki jest wydalane z moczem po 6 – 8 godzinach.
Działanie na enzymy wątrobowe
Metoksalen, który zarówno indukuje jak i hamuje aktywność enzymów wątrobowych, wydaje się, że przede wszystkim wykazuje silne działanie hamujące na procesy metaboliczne mikrosomalnego utleniania u ludzi. Należy się więc spodziewać interakcji między metoksalenem i innymi produktami leczniczymi, metabolizowanymi z udziałem cytochromu P450. Klirens kofeiny i antypiryny zmniejszał się znacznie po zastosowaniu metoksalenu. Badania wykazały również zmniejszenie aktywacji metabolizmu paracetamolu spowodowane metoksalenem, co może być również konsekwencją hamowania przez cytochrom P450 oksydacji paracetamolu. Zidentyfikowano sprzężone i wolne metabolity, ale nie mają istotnego działania farmakologicznego.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach nieklinicznych obserwowano działanie jedynie w przypadku ekspozycji na promieniowanie uznanej za wystarczająco większą od maksymalnej dozwolonej u ludzi, co ma niewielki związek z zastosowaniem klinicznym. W badaniach nad ostrą toksycznością, wartości LD 50
wynosiły 791 mg/kg mc. u szczurów oraz między 423, a 699 mg/kg mc u myszy. U myszy, stałe podawanie UV (długość fali 320-400 nm), metoksalen długotrwale dootrzewnowo podawany w dawce 4 mg działał toksycznie na część skóry i wątrobę. Zaobserwowano toksyczne działanie metoksalenu w połączeniu z promieniowaniem UV-A na oczy. Działanie fototoksyczne badano na modelu zwierzęcym. Objawy działania fototoksycznego obserwowane były na skórze i oczach po podaniu doustnym oraz w wątrobie po podaniu dootrzewnowym. Badania u ludzi wykazały, że reakcje fototoksyczne są mało prawdopodobne, jeśli ekspozycja ogólnoustrojowa nie osiągnie poziomu co najmniej 30 ng/ml. Po przyjęciu od 15 mg/kg mc. do 150 mg/kg mc. na dobę, szczury wykazywały zależne od dawki upośledzenie rozrodczości. Upośledzeniu ulegał też wzrost płodu, zdolności życiowe i rozwój morfologiczny. Badania wykazują, że metoksalen może zwiększać ryzyko rozwoju raka skóry z powodu wystawiania na działanie promieniowania UV. Nie pobudzony światłem metoksalen wywoływał nieprawidłowości genetyczne u bakterii jak również nieprawidłowości chromosomowe i Sister Chromatic Exchange (SCE) w komórkach u ssaków.
Obserwowana była zwiększona zapadalność na nowotwory nerek i tkanki podskórnej jak również nowotwory płuc u samców szczurów, po doustnym podaniu metoksalenu w dawkach dobowych 37,5 mg/kg mc. i 75 mg/kg mc. przez ponad dwa lata. W badaniach in vitro i in vivo wykazano działanie mutagenne metoksalenu na bakterie i komórki ssaków. Nie ma opublikowanych danych o możliwym działaniu teratogennym metoksalenu u ludzi. Jednak na podstawie mechanizmu działania, działanie teratogenne i embriotoksyczne metoksalenu nie może być wykluczone.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Makrogol 400 Glikol propylenowy Otoczka: Żelatyna Glicerol 85% Tytanu dwutlenek (E171) Anidrisorb 85/70: sorbitol, sorbitan, mannitol, superior Polyols.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 30ºC.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUG.L. Pharma GmbH Schloβplatz 1 A-8502 Lannach Austria
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr R/2447
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU /
DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 16.06.1999 Data przedłużenia pozwolenia: 20.03.2014