Mizodin

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Mizodin
Primidonum

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest Mizodin i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Mizodin

3. Jak przyjmować Mizodin

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Mizodin

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Mizodin i w jakim celu się go stosuje

Mizodin zawiera substancję czynną prymidon, który jest pochodną kwasu barbiturowego. Lek ma działanie przeciwdrgawkowe. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi występuje po około 3 godzinach po podaniu doustnym.
Wskazania do stosowania:  leczenie napadów padaczkowych uogólnionych toniczno-klonicznych (grand mal), nocnych mioklonicznych, częściowych złożonych (psychomotorycznych) i częściowych prostych.
Lek Mizodin może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Mizodin

Kiedy nie przyjmować leku Mizodin - jeśli pacjent ma uczulenie na prymidon, barbiturany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli pacjent ma porfirię (chorobę polegającą na nieprawidłowym wytwarzaniu hemu – składnika hemoglobiny).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Mizodin należy stosować ostrożnie:

- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby – ze względu na ryzyko gromadzenia się w organizmie metabolitów barbituranów; - jeśli pacjent ma hiperkinezę (wzmożoną pobudliwość ruchową), ponieważ prymidon nasila jej objawy; - jeśli pacjent ma choroby układu oddechowego (np. astmę, rozedmę płuc), ponieważ może wystąpić depresja oddechowa – zwolnienie i spłycenie oddechu, bezdech i śmierć wskutek uduszenia się; - u dzieci, osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) i pacjentów osłabionych, gdyż może powodować reakcje paradoksalne (patrz w punkcie 4: Możliwe działania niepożądane).
Podczas stosowania prymidonu występowały mogące zagrażać życiu wysypki skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka lub zespół DRESS), które początkowo miały postać czerwonawych plamek przypominających tarcze lub okrągłych plam, często z centralnymi pęcherzami, które były zlokalizowane na tułowiu. Dodatkowe objawy przedmiotowe, na które należy zwrócić uwagę, to: owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa i narządów płciowych oraz zapalenie spojówek (zaczerwienione i opuchnięte oczy). Wraz z mogącymi zagrażać życiu wysypkami skórnymi często występują objawy grypopodobne. Wysypka może się przekształcić w rozległe obszary pokryte pęcherzami lub złuszczającą się skórą. Największe ryzyko ciężkich reakcji skórnych występuje w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli podczas stosowania prymidonu lub innego leku zawierającego fenobarbital wystąpił u pacjenta zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka lub zespół DRESS, nigdy nie należy ponownie rozpoczynać leczenia tymi lekami. Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka lub powyższe objawy skórne, należy przerwać stosowanie prymidonu i niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza oraz poinformować go o stosowaniu tego leku.
Długotrwałe przyjmowanie prymidonu może zmniejszyć jego skuteczność (zjawisko rozwoju tolerancji).
Długotrwałe przyjmowanie prymidonu może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego.
Nagłe odstawienie tego leku może powodować objawy odstawienia (patrz w punkcie: Przerwanie przyjmowania leku Mizodin).
Lek Mizodin może powodować niedociśnienie ortostatyczne (zawroty głowy lub omdlenia podczas podnoszenia się z pozycji siedzącej lub leżącej), dlatego należy zachować ostrożność podczas wstawania. Podczas leczenia prymidonem może rozwinąć się niedokrwistość megaloblastyczna (patrz w punkcie 4: Możliwe działania niepożądane). Jeśli wystąpi, lekarz może zalecić odstawienie leku Mizodin.
Prymidon wpływa na niektóre wyniki badań laboratoryjnych (patrz w punkcie: Mizodin a inne leki).
W trakcie długotrwałego stosowania leku Mizodin lekarz powinien zlecać badanie krwi (co 6 miesięcy morfologię i skład biochemiczny krwi oraz oznaczenie stężenia kwasu foliowego, fenobarbitalu i prymidonu).
Mizodin a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Mizodin nasila działanie leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, takich jak np.: - leki nasenne i uspokajające; - leki przeciwuczuleniowe działające uspokajająco (stosowane w leczeniu m.in. alergii); - opioidowe leki przeciwbólowe (silne leki przeciwbólowe, jak np. morfina).

Mizodin osłabia działanie niżej wymienionych leków. Jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, konieczne może być zwiększenie dawki przez lekarza: - kortykosteroidy (zwane steroidami, stosowane w leczeniu m.in. choroby reumatycznej); - leki przeciwzakrzepowe (stosowane w celu zmniejszenia krzepliwości krwi); - kortykotropinę (hormon przysadki mózgowej – ACTH); - cyklosporynę (lek stosowany u pacjentów po przeszczepieniu narządów); - dakarbazynę (cytostatyk stosowany w leczeniu m.in. czerniaka złośliwego); - doksycyklinę (antybiotyk stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych); - metronidazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie i pierwotniaki); - doustne leki antykoncepcyjne zawierające estrogeny (może być konieczna zmiana metody zapobiegania ciąży).
Stosując Mizodin, należy zachować szczególną ostrożność, jeśli jednocześnie stosowany jest którykolwiek z poniższych leków: - inhibitory MAO (leki stosowane w leczeniu depresji, jak np.: furazolidon, prokarbazyna i selegilina), gdyż mogą przedłużać działanie prymidonu; - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (leki stosowane w leczeniu depresji), ponieważ mogą zmniejszać działanie prymidonu; - inne leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, pochodne kwasu walproinowego), bo mogą zmieniać typ napadu padaczkowego, dlatego konieczna jest kontrola stężenia tych leków we krwi i ewentualne dostosowanie dawki prymidonu przez lekarza. Karbamazepina osłabia, a pochodne kwasu walproinowego nasilają działanie prymidonu; - fenobarbital (lek stosowany w leczeniu padaczki) może zmieniać typ napadu padaczkowego i nasilać działanie uspokajające fenobarbitalu i leku Mizodin; - ziele dziurawca (Hypericum perforatum – będące składnikiem leków roślinnych stosowanych w zaburzeniach trawienia i leczeniu depresji) może zmniejszać działanie leku Mizodin; - inhibitory anhydrazy węglanowej (leki stosowane w leczeniu jaskry), mogą powodować zmniejszenie masy kostnej; - stosowanie prymidonu przez dłuższy czas przed zastosowaniem leków znieczulających (halotan, enfluran i metoksyfluran) zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby i nerek.
Podczas długotrwałego stosowania leku Mizodin lekarz może zlecić podawanie witaminy D oraz kwasu foliowego (aby uzupełnić ich niedobory wywołane przez lek Mizodin).
Prymidon wpływa na wyniki niektórych badań laboratoryjnych: - zmniejsza wchłanianie znakowanej cyjanokobalaminy 57 Co; - reakcja na metyrapon może się zmniejszyć (na skutek zwiększonego metabolizmu metyraponu); - może wystąpić fałszywie dodatnia reakcja na fentolaminę, dlatego lek należy odstawić na 24 do 72 godzin przed badaniem; - może się zmniejszyć stężenie bilirubiny we krwi (w wyniku uaktywnienia glukuronylotransferazy – enzymu wiążącego bilirubinę).
Mizodin z alkoholem Podczas stosowania tego leku nie wolno pić żadnych napojów alkoholowych.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Prymidon przyjmowany w okresie ciąży, może powodować ciężkie wady wrodzone i może wpływać na to, w jaki sposób rozwija się dziecko. Wady wrodzone, które zgłaszano w badaniach, obejmują rozszczep
wargi (rozszczepienie górnej wargi) i rozszczep podniebienia (rozszczep górnej ściany) oraz wady serca. Zgłaszano również inne wady wrodzone, takie jak wady rozwojowe prącia (spodziectwo), mniejszy niż normalnie rozmiar głowy, wady twarzy, paznokci i palców. Jeśli pacjentka zażywa prymidon w okresie ciąży, istnieje większe ryzyko, niż w przypadku innych kobiet, urodzenia dziecka z wadami wrodzonymi, które wymagają leczenia. W populacji ogólnej wyjściowe ryzyko ciężkich wad rozwojowych wynosi 2- 3%. U kobiet przyjmujących prymidon to ryzyko jest około 3-krotnie większe.
Niemowlęta urodzone przez matki stosujące prymidon w okresie ciąży mogą być również narażone na zwiększone ryzyko, że będą mniejsze niż oczekiwano. U dzieci narażonych na prymidon w okresie ciąży zgłaszano zaburzenia neurorozwojowe (opóźnienia w rozwoju spowodowane zaburzeniami w rozwoju mózgu). Wyniki badań nad ryzykiem zaburzeń neurorozwojowych pozostają sprzeczne. Prymidon nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że inne leki nie działają.
W przypadku ciąży należy natychmiast porozmawiać z lekarzem. Lekarz powinien omówić możliwy wpływ prymidonu na nienarodzone dziecko oraz dokładnie rozważyć ryzyko i korzyści wynikające z leczenia. Nie należy przerywać przyjmowania prymidonu, dopóki nie omówi się tego z lekarzem, ponieważ nagłe odstawienie leku może zwiększyć ryzyko wystąpienia drgawek, które mogą mieć szkodliwy wpływ na pacjentkę i jej nienarodzone dziecko.
Jeśli kobieta przyjmowała prymidon w trzecim trymestrze ciąży, należy monitorować ciążę w celu wykrycia potencjalnych zaburzeń u noworodka, takich jak drgawki, nadmierny płacz, osłabienie mięśni, zaburzenia ssania.
Kobiety w wieku rozrodczym, antykoncepcja Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia prymidonem i przez dwa miesiące po jego zakończeniu. Prymidon może wpływać na działanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych, takich jak pigułki antykoncepcyjne, i zmniejszać ich skuteczność w zapobieganiu ciąży. Należy porozmawiać z lekarzem, który omówi najbardziej odpowiedni rodzaj antykoncepcji do zastosowania podczas przyjmowania prymidonu.
Jeśli pacjentka jest kobietą w wieku rozrodczym i planuje ciążę, przed przerwaniem antykoncepcji i przed zajściem w ciążę powinna porozmawiać z lekarzem o zmianie na inne odpowiednie metody leczenia, aby uniknąć narażenia nienarodzonego dziecka na prymidon.
Podczas długotrwałego stosowania leku Mizodin następuje zmniejszenie stężenia kwasu foliowego w surowicy. W okresie ciąży zwiększa się zapotrzebowanie na kwas foliowy. U kobiet w ciąży lekarz może zlecić podawanie kwasu foliowego oraz witaminy B 12
Mizodin).
Prymidon stosowany w późnym okresie ciąży może wywołać u noworodka uzależnienie i objawy odstawienia oraz krwawienia. Prymidon stosowany w czasie porodu może wywołać u noworodka zaburzenia oddychania.
Leku Mizodin nie należy stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ lek przenika do mleka matki i może powodować u dziecka nasiloną senność.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Mizodin może powodować senność i wydłużenie czasu reakcji, dlatego w trakcie leczenia nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Lek zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować Mizodin

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta.
Zalecane dawkowanie Dorośli i dzieci w wieku powyżej 9 lat: Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, lek należy stosować wg poniższego schematu: Dawka
Kolejne dni leczenia
wieczorem
przez pierwsze 3 dni

czwarty, piąty i szósty dzień

siódmy, ósmy i dziewiąty dzień
dawka podtrzymująca

dziesiąty dzień
Nie należy stosować więcej niż 6 tabletek (1500 mg) na dobę.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Mizodin W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Objawy przedawkowania: - dezorientacja (zaburzenia w orientacji czasu, miejsca, sytuacji lub własnej osoby); - podwójne widzenie, oczopląs (drgania gałek ocznych); - trudności w oddychaniu; - objawy jak w upojeniu alkoholowym; - śpiączka; - porażenie ośrodka oddechowego; - obecność w moczu kryształów prymidonu i PEMA (amid kwasu fenyloetylomalonowego) – wykazana w badaniu laboratoryjnym.
Pominięcie przyjęcia leku Mizodin W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć lek tak szybko, jak to jest możliwe. Jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki leku, należy opuścić pominiętą dawkę. Następną dawkę przyjąć w zwykłym czasie. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Mizodin Nagłe przerwanie przyjmowania leku Mizodin może spowodować wystąpienie objawów odstawienia. W związku z tym zmiana lub odstawienie leku musi odbywać się stopniowo i pod kontrolą lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Objawy niepożądane występują głównie na początku leczenia.
Często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): - senność; - apatia (bierność, utrata zainteresowania); - ataksja (trudność w utrzymaniu równowagi, chwiejny chód); - zaburzenia widzenia, oczopląs; - nudności.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): - bóle głowy, zawroty głowy; - wymioty; - reakcje alergiczne objawiające się występowaniem na skórze zmian grudkowo-plamkowych (podobnych do wysypki występującej w odrze lub płonicy); - reakcje paradoksalne (niepokój, pobudzenie, agresywne zachowania), szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat).
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów): - zmiany osobowości z reakcjami psychotycznymi; - niedokrwistość megaloblastyczna (objawiająca się osłabieniem, łatwym męczeniem się, bladością skóry i błon śluzowych, bólem i zawrotami głowy, utratą poczucia smaku, pieczeniem języka, biegunką lub zaparciami); - zmiany obrazu krwi (uwidocznione w badaniu laboratoryjnym); - nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych: gamma-glutamylotransferazy i fosfatazy zasadowej (uwidocznione w badaniu krwi); - bóle stawów; - demineralizacja kości (zmniejszenie wapnia w kościach prowadzące do ich zniekształcenia); - przykurcz Dupuytrena (przykurcz w stawach palców); - złuszczające zapalenie skóry (objawiające się świądem, rumieniem rozprzestrzeniającym się na wszystkie części ciała oraz złuszczaniem się naskórka); - zespół Stevensa-Johnsona (występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany (nadżerki); często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów); - martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zwana zespołem Lyella – złuszczanie się dużych powierzchni naskórka i jego martwica); - toczeń rumieniowaty (przewlekła choroba spowodowana zaburzeniami układu odpornościowego, obejmująca wiele narządów).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - występowały wysypki skórne mogące zagrażać życiu (reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi) (patrz punkt 2).
W przypadku wystąpienia zmian na skórze i (lub) błonach śluzowych należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Istnieją doniesienia o zaburzeniach kostnych łącznie z osteopenią, osteoporozą („rozrzedzenie” kości) oraz złamaniami. Należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku stosowania długoterminowej terapii lekami przeciwpadaczkowymi, osteoporozy lub przyjmowania steroidów.

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Mizodin

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25C. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Mizodin - Substancją czynną leku jest prymidon. Każda tabletka zawiera 250 mg prymidonu. - Pozostałe składniki to: magnezu stearynian, żelatyna, skrobia ryżowa, skrobia ziemniaczana, karboksymetyloskrobia sodowa.
Jak wygląda Mizodin i co zawiera opakowanie Lek Mizodin ma postać okrągłych, białych, obustronnie wypukłych tabletek, z kreską dzielącą po jednej stronie i z napisem Mizodin po drugiej stronie. Tabletki pakowane są w blistry z folii Al/PCW po 20 sztuk. Opakowanie leku to 60 tabletek (3 blistry) umieszczonych wraz z ulotką informacyjną w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Zakłady Farmaceutyczne „UNIA” Spółdzielnia Pracy ul. Chłodna 56/60 00-872 Warszawa tel.: 22 620 90 81 wew. 190 faks: 22 654 92 40 e-mail: [email protected]
Treść ulotki leku Mizodin jest dostępna w systemie Ulotka Audio pod ogólnopolskim, bezpłatnym numerem telefonu: 800 706 848.
Data ostatniej aktualizacji ulotki:

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Mizodin, 250 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka zawiera 250 mg prymidonu (Primidonum).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka Tabletka okrągła, biała, obustronnie wypukła, z kreską dzielącą po jednej stronie i z napisem Mizodin po drugiej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Mizodin jest wskazany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi w napadach padaczkowych uogólnionych toniczno-klonicznych (grand mal), nocnych mioklonicznych, częściowych złożonych (psychomotorycznych) i częściowych prostych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 9 lat: Dawka wynosi od 3 tabletek (750 mg) do 6 tabletek (1500 mg) na dobę. Lek powinien być stosowany wg poniższego schematu:
Dawka Kolejne dni leczenia wieczorem przez pierwsze 3 dni dawka podtrzymująca dziesiąty dzień
Dawka podtrzymująca może być modyfikowana w miarę potrzeb i tolerancji pacjenta. Nie należy przekraczać dawki 6 tabletek (1500 mg) na dobę.
Stężenie prymidonu w osoczu po podaniu doustnym może się znacznie różnić u poszczególnych pacjentów, dlatego skuteczną dawkę produktu leczniczego należy dobierać indywidualnie. Należy również pamiętać, że jeden z metabolitów prymidonu – fenobarbital, może wpływać na stężenie prymidonu we krwi, na działania niepożądane, interakcje oraz efekt terapeutyczny prymidonu. Zarówno rozpoczęcie leczenia, jak i zakończenie lub zamiana produktu leczniczego na inny powinny następować stopniowo. Nagłe odstawienie produktu leczniczego może sprowokować stan padaczkowy.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na prymidon, barbiturany lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Ostra przerywana porfiria (metabolit prymidonu – fenobarbital wpływa na enzym biorący udział w syntezie porfiryny).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować szczególną ostrożność stosując produkt leczniczy Mizodin w stanach chorobowych, takich jak:  zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby, ponieważ możliwa jest kumulacja metabolitów barbituranów;  hiperkineza, ponieważ prymidon nasila jej objawy;  choroby układu oddechowego (np. astma, rozedma płuc), ponieważ może wystąpić depresja oddechowa.
Ciężkie reakcje skórne Podczas stosowania prymidonu notowano zagrażające życiu reakcje skórne: zespół Stevensa-Johnsona (SJS, ang. Stevens-Johnson syndrome), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN, ang. toxic epidermal necrolysis,) oraz reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS). Należy poinformować pacjenta o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz starannie kontrolować, czy nie występują reakcje skórne. Największe ryzyko zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka lub zespołu DRESS występuje w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli występują objawy przedmiotowe i podmiotowe zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka lub zespołu DRESS (np. postępująca wysypka skórna, często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), należy przerwać leczenie prymidonem. Najlepsze wyniki w leczeniu zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka i zespołu DRESS zapewnia wczesne rozpoznanie i natychmiastowe odstawienie każdego podejrzewanego leku. Wczesne odstawienie leku wiąże się z lepszym rokowaniem. Jeśli podczas stosowania prymidonu (lub fenobarbitalu) wystąpiły u pacjenta objawy zespołu Stevensa-Johnsona, toksycznej nekrolizy naskórka lub zespołu DRESS, nie należy nigdy ponownie rozpoczynać leczenia prymidonem u pacjenta (patrz punkt 4.8).
Kobiety w wieku rozrodczym Prymidon podawany kobiecie w ciąży może powodować uszkodzenie płodu. Ekspozycja na prymidon w okresie prenatalnym może zwiększać ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych około 2-3 razy (patrz punkt 4.6).
Prymidon nie powinien być stosowany u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem, po rozważeniu innych odpowiednich opcji leczenia. Kobiety w wieku rozrodczym, kiedy przyjmują prymidon w okresie ciąży, powinny być w pełni poinformowane o potencjalnym ryzyku dla płodu.
Przed rozpoczęciem leczenia prymidonem u kobiet w wieku rozrodczym, należy rozważyć wykonanie testu ciążowego w celu wykluczenia ciąży.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować wysoce skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i przez 2 miesiące po przyjęciu ostatniej dawki produktu leczniczego. Z powodu indukcji enzymów prymidon może osłabiać działanie terapeutyczne doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen i (lub) progesteron. Kobietom w wieku rozrodczym należy doradzić stosowanie innych metod antykoncepcji (patrz punkty

4.5 i 4.6).

Kobiety, które planują ciążę należy poinformować, aby skonsultowały się z lekarzem z wyprzedzeniem, aby można było udzielić im odpowiedniego poradnictwa i omówić inne opcje leczenia przed poczęciem i przed zaprzestaniem stosowania antykoncepcji.
Kobiety w wieku rozrodczym należy również poinformować, aby natychmiast skontaktowały się z lekarzem, jeśli zajdą w ciążę lub podejrzewają, że mogą zajść w ciążę podczas leczenia prymidonem.
Produkt leczniczy Mizodin należy podawać ostrożnie dzieciom, osobom w podeszłym wieku i pacjentom osłabionym, ponieważ mogą wystąpić reakcje paradoksalne, np. paradoksalne pobudzenie. Prymidon silnie hamuje czynność ośrodkowego układu nerwowego i jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu. Po długotrwałym podawaniu prymidonu może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie i wystąpić mogą objawy odstawienia po nagłym przerwaniu stosowania produktu leczniczego.
W trakcie stosowania prymidonu należy zachować ostrożność wykonując czynności wymagające czujności, ponieważ może wystąpić senność. Po szybkiej zmianie pozycji ciała z siedzącej lub leżącej na stojącą mogą wystąpić zawroty głowy. Nie należy nagle przerywać podawania produktu leczniczego Mizodin. W razie zakończenia leczenia lub zamiany produktu leczniczego na inny, dawki należy zmniejszać stopniowo, w miarę potrzeby wprowadzając równocześnie produkt zamienny. Podczas leczenia prymidonem może rozwinąć się niedokrwistość megaloblastyczna i z tego względu może być konieczne odstawienie produktu leczniczego Mizodin. Prymidon wpływa na wyniki badań laboratoryjnych (patrz punkt 4.5). W trakcie długotrwałego stosowania prymidonu należy monitorować wskaźniki morfologii krwi, skład biochemiczny krwi (co 6 miesięcy), stężenie kwasu foliowego, stężenie fenobarbitalu i prymidonu.
UWAGA!  Podczas stosowania produktu leczniczego Mizodin nie wolno spożywać napojów alkoholowych.
Produkt leczniczy zawiera sód Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

 Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania prymidonu jednocześnie z innymi lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (np. lekami nasennymi, uspokajającymi, przeciwhistaminowymi działającymi uspokajająco, opioidowymi lekami przeciwbólowymi), prymidon może nasilać ich działanie.  Prymidon zwiększa aktywność wątrobowych enzymów mikrosomalnych, dlatego może osłabiać działanie między innymi kortykosteroidów, leków przeciwzakrzepowych, kortykotropiny (ACTH), cyklosporyny, dakarbazyny, doksycykliny, metronidazolu. Konieczne może być zwiększenie dawki tych leków.  Prymidon zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być konieczna zmiana metody antykoncepcji).  Inhibitory monoaminooksydazy, w tym furazolidon, prokarbazyna i selegilina, mogą przedłużać działanie prymidonu, hamując przemiany jego aktywnych metabolitów.  Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą obniżać próg drgawkowy i zmniejszać działanie prymidonu.  Produkt leczniczy Mizodin oddziałuje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi, które mogą zmieniać typ napadu padaczkowego, dlatego konieczne jest monitorowanie stężenia tych leków we krwi i ewentualne dostosowanie dawki prymidonu. Karbamazepina osłabia, a pochodne kwasu walproinowego nasilają działanie prymidonu.  Prymidon jest częściowo metabolizowany do fenobarbitalu, jednoczesne stosowanie prymidonu i fenobarbitalu może zmieniać typ napadu padaczkowego, może nasilać się działanie sedatywne obu leków.
 Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może zmniejszać stężenie prymidonu w osoczu i przez to zmniejszać jego działanie.  Inhibitory anhydrazy węglanowej, stosowane jednocześnie z prymidonem, zwiększają ryzyko wystąpienia zmian w strukturze kości.  Stosowanie prymidonu przez dłuższy czas przed zastosowaniem środków znieczulających (halotan, enfluran i metoksyfluran) zwiększa ryzyko hepatotoksyczności i nefrotoksyczności.  Podczas stosowania produktu leczniczego Mizodin może nastąpić zaburzenie metabolizmu witaminy D, co może powodować demineralizację kości. Podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu należy uzupełniać niedobory witaminy D.  W czasie stosowania prymidonu występuje zwiększone zapotrzebowanie na kwas foliowy.  Prymidon wpływa na wyniki badań laboratoryjnych: zmniejsza wchłanianie znakowanej cyjanokobalaminy 57 Co; reakcja na metyrapon może się zmniejszyć na skutek zwiększonego metabolizmu metyraponu; może wystąpić fałszywie dodatnia reakcja na fentolaminę, przed badaniem należy odstawić produkt leczniczy na 24 do 72 godzin; stężenie bilirubiny w surowicy może się zmniejszyć w wyniku indukcji glukuronylotransferazy, enzymu sprzęgającego bilirubinę.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Kobiety w wieku rozrodczym, antykoncepcja Prymidon nie powinien być stosowany u kobiet w wieku rozrodczym, chyba że po dokładnym rozważeniu alternatywnych opcji leczenia, zostanie wykazana potencjalna korzyść przewyższająca ryzyko. Przed rozpoczęciem leczenia prymidonem u kobiet w wieku rozrodczym, należy rozważyć wykonanie testu ciążowego w celu wykluczenia ciąży.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować wysoce skuteczną antykoncepcję podczas leczenia prymidonem i przez 2 miesiące po przyjęciu ostatniej dawki produktu leczniczego. Z powodu indukcji enzymów prymidon może osłabiać działanie terapeutyczne doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen i (lub) progesteron. Kobietom w wieku rozrodczym należy doradzić stosowanie innych metod antykoncepcji podczas leczenia prymidonem, np. stosowanie dwóch uzupełniających się metod antykoncepcji, w tym bariery mechanicznej, doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających większe dawki estrogenu lub niehormonalnej wkładki domacicznej (patrz punkt 4.5).
Kobiety w wieku rozrodczym należy poinformować o ryzyku potencjalnego uszkodzenia płodu związanego ze stosowaniem prymidonu w okresie ciąży oraz poinformować, jak ważne jest planowanie ciąży. Kobietom, które planują zajść w ciążę należy zalecić wcześniejsze skonsultowanie się z lekarzem w celu uzyskania specjalistycznej porady lekarskiej i omówienia odpowiednich, innych opcji leczenia przed poczęciem i przed zaprzestaniem stosowania antykoncepcji.
Leczenie przeciwpadaczkowe należy regularnie weryfikować, zwłaszcza gdy kobieta planuje zajść w ciążę. Kobiety w wieku rozrodczym powinny zostać poinformowane, aby natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli zajdą w ciążę lub podejrzewają, że mogą zajść w ciążę podczas leczenia prymidonem.
Ciąża Ogólne ryzyko związane z przeciwpadaczkowymi produktami leczniczymi
Wszystkim kobietom w wieku rozrodczym stosującym leki przeciwpadaczkowe, a zwłaszcza kobietom planującym ciążę i kobietom w ciąży, należy udzielić specjalistycznej porady lekarskiej
dotyczącej potencjalnego ryzyka dla płodu związanego z napadami i leczeniem przeciwpadaczkowym. Należy unikać nagłego przerwania leczenia lekami przeciwpadaczkowymi (LPP), ponieważ może to prowadzić do napadów drgawkowych, które mogą mieć poważne konsekwencje dla kobiety i jej nienarodzonego dziecka.
Monoterapia w leczeniu padaczki u kobiet w ciąży jest wskazana, gdy tylko jest to możliwe, ponieważ leczenie wieloma lekami przeciwpadaczkowymi może wiązać się z wyższym ryzykiem wrodzonych wad rozwojowych niż monoterapia, w zależności od stosowanych leków przeciwpadaczkowych.
Ryzyko związane z prymidonem
Prymidon przenika przez łożysko. Badania na zwierzętach (dane literaturowe) wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję u gryzoni (patrz punkt 5.3). Dane z metaanalizy i badań obserwacyjnych wykazały, że ryzyko ciężkich wad rozwojowych jest około 2 do 3 razy większe niż wyjściowe ryzyko dużych wad rozwojowych w populacji ogólnej (wynoszące 2-3%). Ryzyko jest zależne od dawki; jednakże żadna dawka nie była pozbawiona ryzyka. Monoterapia prymidonem wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ciężkich wrodzonych wad rozwojowych, w tym rozszczepu wargi i podniebienia oraz wad rozwojowych układu sercowo- naczyniowego. Zgłaszano również inne wady rozwojowe obejmujące różne części ciała, w tym przypadki spodziectwa, dysmorfii twarzy, efektów cewy nerwowej, dysmorfii twarzoczaszki (małogłowie) i nieprawidłowości palców.
Dane z badania wskazują na wzrost ryzyka urodzenia małych noworodków w stosunku do wieku ciążowego lub noworodków o zmniejszonej długości ciała w porównaniu z monoterapią lamotryginą. Zgłaszano zaburzenia neurorozwojowe u dzieci narażonych na prymidon w okresie ciąży. Badania dotyczące ryzyka zaburzeń neurorozwojowych u dzieci narażonych na prymidon w okresie ciąży są sprzeczne i nie można wykluczyć takiego ryzyka. W badaniach przedklinicznych również odnotowano niekorzystny wpływ na rozwój układu nerwowego (patrz punkt 5.3).
Prymidon nie powinien być stosowany w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem po rozważeniu innych odpowiednich opcji leczenia.
Jeżeli po ponownej ocenie leczenia prymidonem żadna inna opcja leczenia nie jest odpowiednia, należy zastosować najniższą, skuteczną dawkę prymidonu. Kobieta powinna być w pełni poinformowana i zrozumieć ryzyko związane ze stosowaniem prymidonu w okresie ciąży.
W przypadku stosowania prymidonu w trzecim trymestrze ciąży, u noworodków mogą wystąpić objawy odstawienia, w tym sedacja, hipotonia i zaburzenia ssania. Pacjentki przyjmujące prymidon powinny suplementować kwas foliowy przed poczęciem i w okresie ciąży.
Podczas długotrwałej terapii z zastosowaniem prymidonu następuje zmniejszenie stężenia kwasu foliowego w surowicy. W okresie ciąży zwiększa się zapotrzebowanie na kwas foliowy. U kobiet w ciąży należy uzupełniać niedobory kwasu foliowego i witaminy B 12 . U noworodka mogą wystąpić krwawienia. Ryzyko krwawień można zmniejszyć podając matce witaminę K przez 1 miesiąc przed porodem i w trakcie porodu, oraz noworodkowi bezpośrednio po urodzeniu. Prymidon stosowany w czasie porodu może wywołać zaburzenia oddychania u noworodka. Prymidon przenika do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią (prymidon może powodować nasiloną senność u dziecka).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Prymidon może ograniczać sprawność psychofizyczną. W czasie jego stosowania nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, ze względu na możliwość wystąpienia senności i wydłużenie czasu reakcji.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane występują głównie na początku leczenia. Najczęstsze działania niepożądane to senność i apatia. Obserwowano również występowanie: - zaburzeń widzenia; - nudności; - bólu i zawrotów głowy; - wymiotów; - oczopląsu; - ataksji. Objawy te zwykle ustępują po odstawieniu prymidonu. Mogą wystąpić reakcje idiosynkrazyjne po stosowaniu prymidonu z objawami wymienionymi powyżej. Jeżeli objawy te są ciężkie i ostre, to należy przerwać stosowanie prymidonu.
Częstość występowania działań niepożądanych określono zgodnie z konwencją MedDRA i zestawiono w poniższej tabeli:
Bardzo często: ≥1/10 Często: ≥1/100 do <1/10 Niezbyt często: ≥1/1 000 do <1/100 Rzadko: ≥1/10 000 do <1/1 000 Bardzo rzadko: <1/10 000 Nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Często Niezbyt często Rzadko Nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego
megaloblastyczna

Zaburzenia układu immunologicz nego
objawiające się występowaniem na skórze zmian grudkowo- plamkowych (podobnych do wysypki występującej w odrze lub płonicy) toczeń rumieniowaty Zaburzenia psychiczne
np. pobudzenie paradoksalne, szczególnie u dzieci i osób w podeszłym wieku zmiany osobowości z reakcjami psychotycznymi

Zaburzenia układu nerwowego senność, apatia, ataksja bóle głowy, zawroty głowy

Zaburzenia oka zaburzenia widzenia, oczopląs
Zaburzenia nudności wymioty
żołądka i jelit Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
jak: złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa- Johnsona, martwica toksyczno- rozpływna naskórka (zespół Lyella) reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS) (patrz punkt 4.4) Zaburzenia mięśniowo - szkieletowe i tkanki łącznej
demineralizacja kości, przykurcz Dupuytrena

Badania diagnostyczne
krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, w tym gamma- glutamylotransferazy i fosfatazy zasadowej

Istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości mineralnej kości, osteopenii, osteoporozie oraz o złamaniach u pacjentów stosujących prymidon w długoterminowej terapii. Mechanizm działania prymidonu wpływający na metabolizm kostny nie został ustalony.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie powoduje dezorientację, podwójne widzenie, oczopląs, trudności w oddychaniu, objawy jak w upojeniu alkoholowym, w najcięższych przypadkach śpiączkę i porażenie ośrodka oddechowego. Charakterystyczne dla zatrucia prymidonem jest wytrącanie się z moczu kryształów prymidonu i PEMA (amid kwasu fenyloetylomalonowego).
Leczenie Stosuje się leczenie podtrzymujące czynności życiowe. Stosuje się płukanie żołądka i podaje się węgiel aktywowany w celu zmniejszenia wchłaniania prymidonu. Podaje się płyny dożylnie, wywołuje nasiloną diurezę alkaliczną. W sytuacji zagrażającej życiu należy zastosować hemodializę lub hemoperfuzję. Brak swoistego antidotum w przypadku przedawkowania prymidonu.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwdrgawkowe. Barbiturany i ich pochodne, kod ATC: N 03 AA 03
Działanie przeciwdrgawkowe wykazuje zarówno prymidon, jak i jego aktywne metabolity – fenobarbital oraz amid kwasu fenyloetylomalonowego (PEMA). Działanie tych związków może być synergistyczne. Mechanizm działania produktu leczniczego Mizodin nie jest znany, jednak przypuszcza się, że tak jak w przypadku innych leków przeciwdrgawkowych, prymidon działa na transport jonów przez błonę komórkową komórek nerwowych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Prymidon wchłania się szybko, na ogół całkowicie, chociaż indywidualne różnice mogą być znaczne. Biodostępność wynosi od 90 do 100%. Maksymalne stężenie we krwi występuje po około 3 godzinach od podania doustnego. Prymidon przenika przez barierę krew-mózg, przenika przez barierę łożyskową i do mleka kobiet karmiących piersią. Okres półtrwania związku macierzystego wynosi od 3 do 23 godzin, zaś metabolitów odpowiednio od 75 do 126 godzin (fenobarbital) i od 10 do 25 godzin (PEMA). Terapeutyczne stężenie prymidonu w surowicy wynosi od 5 do 12 μg/ml (od 23 do 55 mmol/l); niektórzy klinicyści przyjmują za optymalne stężenie 12 μg/ml. Prymidon i PEMA wiążą się z białkami osocza w małym stopniu. Około 50% ilości fenobarbitalu jest związane z białkami osocza. Około 40% prymidonu jest wydalane w postaci niezmienionej w moczu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczne stężenie w mózgu u myszy TC 50
metabolitów odpowiednio 35,8 μg/g (fenobarbital) i 283,2 μg/g masy mózgu (PEMA).
W opublikowanych badaniach opisano działanie teratogenne (wady morfologiczne) u gryzoni narażonych na działanie fenobarbitalu. Rozszczep podniebienia jest konsekwentnie zgłaszany we wszystkich badaniach przedklinicznych, ale zgłaszane są również inne wady rozwojowe (np. przepuklina pępkowa, rozszczep kręgosłupa, egzencefalia, rzadkie wady ściany brzucha dziecka (ang. exomphalos) i zrośnięcie żeber) w pojedynczych badaniach lub na gatunkach.
Ponadto, chociaż dane z opublikowanych badań są niespójne, fenobarbital podawany szczurom/myszom podczas ciąży lub we wczesnym okresie poporodowym wiązał się z niekorzystnymi skutkami rozwoju neurologicznego, w tym zmianami w czynności lokomotorycznej, zdolnościach poznawczych i wzorcach uczenia się.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Magnezu stearynian Żelatyna Skrobia ryżowa Skrobia ziemniaczana Karboksymetyloskrobia sodowa

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU
Zakłady Farmaceutyczne „UNIA” Spółdzielnia Pracy ul. Chłodna 56/60, 00-872 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr R/2744

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03.01.1986 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07.05.2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO