Forane
Isofluranum
Płyn do sporządzania inhalacji parowej 100% | Isofluranum 100,00%
Aesica Queenborough Limited, Wielka Brytania
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Forane, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej Isof luranum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza prowadzącego, chirurga lub anestezjologa. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Forane i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Forane
3. Jak stosować lek Forane
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Forane
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Forane i w jakim celu się go stosuje
Lek Forane jest wziewnym lekiem znieczulającym dostępnym w postaci płynu do sporządzania inhalac ji par ow ej. Zaw iera wyłącznie izofluran – substancja czynna. Lek w specjalnym urządzeniu (parownik) zamienia się w gaz, który po zmieszaniu z tlenem lub mieszaniną tlenu z N 2 O (podtlenkiem azotu) jest wdychany przez pacjenta.
Lek Forane jest stosowany do wywołania głębokiego snu i pozbawienia czucia bólu (znieczulenie ogólne) u dorosłych i dzieci poddawanych zabiegom chirurgicznym.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Forane
Lek Forane może być podawany wyłącznie przez lekarza anestezjologa.
Kiedy nie stosować leku Forane • Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na izofluran lub inny halogenowy wziewny lek znieczulający. • Jeśli u pacjenta lub u któregoś z członków jego rodziny podczas operacji wystąpiło zaburzenie zwane hipertermią złośliwą (gwałtowne zwiększenie temperatury ciała w czasie operacji).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy poinformować lekarza prowadzącego, chirurga lub anestezjologa, jeśli: • u pacjenta stosowano wziewne leki znieczulenia ogólnego w przeszłości, zwłaszcza w odstępie krótszym niż 3 miesiące, ponieważ może zwiększyć się ryzyko uszkodzenia wątroby, objawiające się m.in. żółtaczką (żółte zabarwienie skóry) • pacjent choruje na marskość wątroby, wirusowe zapalenie wątroby lub inne schorzenia wątroby • pacjent choruje na chorobę wieńcową serca
Lekarz musi zachować szczególną ostrożność • Jeśli u pacjenta istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT związanego z częstoskurczem komorowym – torsade de pointes. • Jeśli pacjent ma podwyższone ciśnienie śródczaszkowe. Konieczne może być zastosowanie hiperw entylac ji (metoda leczenia podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego z użyciem respiratora). • Jeśli pacjentka ma być poddana zabiegowi wywołanego poronienia, ponieważ informowano o zwiększonej utracie krwi. • U pacjentów z chorobami mitochondrialnymi (choroby spowodowane mutacjami genów). • U pacjentów z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. • U genetycznie predysponowanych osób, u których znieczulenie izofluranem może wyzwolić zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen oraz zespół objawów klinicznych zwany hipertermią złośliwą. Należy wtedy zaprzestać podawania leku i podjąć odpowiednie leczenie. • U pacjentów ze schorzeniami nerw ow o-mięśniowymi, takimi jak miastenia, ponieważ obserwuje się nasilenie męczliwości mięśni. • U pacjentów, u których stosowane są niedepolaryzujące leki zwiotczające, ponieważ Forane znacznie nasila działanie tych leków. • U pacjentów, u których może dojść do zwężenia oskrzeli, ponieważ może u nich wystąpić skurcz oskrzeli. • W c zas ie indukc ji zniec zulenia, ponieważ może się zwiększyć wydzielanie śliny i wydzieliny tchaw iczo-oskrzelowej. Może to powodować skurcz krtani, zwłaszcza u dzieci. • U noworodków, niemowląt i małych dzieci poniżej 2 lat , ze względu na ograniczone doświadczenie w stosowaniu w tej grupie pacjentów .
Lekarz powinien zastosować możliwie najmniejsze stężenie leku: • u pacjentów z hipowolemią, z niedociśnieniem tętniczym oraz wyniszczonych, • w operacjach położniczych ponieważ lek ten powoduje zwiotczenie mięśnia macicy, co może zwięk szać ryzyko krwawienia z macicy.
Lek Forane a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu, chirurgowi lub anestezjologowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie zaleca się stosowania jednocześnie z lekiem Forane • sukcynylocholiny, która może sporadycznie zwiększać stężenie potasu w surowicy krwi, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci, • leków pobudzających receptor beta-adrenergiczny, takich jak izoprenalina, oraz leków działających na receptory alf a i beta-adrenergiczne, jak adrenalina i noradrenalina (stosowanych w stanach zagrożenia życia, tj. zatrzymanie krążenia, wstrząs), ze względu na możliwe ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca, • leków przeciwdepresyjnych, takich jak nieselektywne inhibitory MAO ze względu na ryzyko przełomu nadciśnieniowego (nagłe wystąpienie bardzo wysokiego ciśnienia tętniczego) podczas operacji. Leczenie nieselektywnymi inhibitorami MAO należy przerwać 15 dni przed operacją.
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania z lekiem Forane • leków i związków chemicznych zwiększających aktywność izoenzymu CYP2E1 cytochromu P450, takich jak izoniazyd i alkohol, które mogą zwiększać metabolizm izofluranu i powodować znaczne zwiększenie stężeń fluorków w osoczu, • leków sympatomimetycznych o pośrednim działaniu (amfetamina i jej pochodne, substancje psychoaktywne o działaniu pobudzającym, leki hamujące łaknienie, efedryna i jej pochodne), u
pacjentów, u których planowany jest zabieg chirurgiczny wskazane jest odstawienie leków kilka dni przed operacją, • adrenaliny podawanej we wstrzyknięciu podskórnym lub dodziąsłowym, • leków β-adrenolitycznych (stosowanych m.in. w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zaburzeń pracy serca), • izoniazydu (leku stosowanego w leczeniu gruźlicy), • antagonistów kanału wapniowego (stosowanego w leczeniu nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej i zaburzeń pracy serca), • leków opioidowych (stosowanych w leczeniu bólu), • pochodnych benzodiazepiny i innych leków uspokajających, • leków zwiotczających mięśnie.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży, powinna o tym poinformować lekarza prowadzącego lub anestezjologa.
Lek Forane można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy korzyści są większe niż potencjalne ryzyko.
Jeśli pacjentka karmi piersią powinna poinformować lekarza prowadzącego lub anestezjologa. Nie wiadomo, czy izofluran lub jego metabolity przenikają do mleka kobiecego i dlatego należy zachować ostrożność podając ten lek kobietom karmiącym piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń mechanicznych przez co najmniej intelektualnej mogą utrzymywać się nawet przez okres do 6 dni po podaniu.
3. Jak stosować lek Forane
Lek Forane jes t zawsze podawany pacjentowi przez anestezjologa. Dawkę leku Forane, jaką otrzymuje pacjent, ustala anestezjolog i zależy ona od wieku pacjenta, masy ciała i rodzaju zabiegu chirurgicznego.
Lek Forane jest gazem znieczulającym wdychanym przez pacjenta w czasie zabiegu chirurgicznego. Forane dostępny jest w postaci płynu do sporządzania inhalacji parowej, który następnie jest zamieniany w gaz w specjalnie kalibrowanym na izofluran parowniku. Umożliwia to dokładną kontrolę stężenia podawanego leku. Lek Forane ma charakterystyczny eterowy zapach, a pacjent szybko zapada w sen.
Stosowanie u dzieci
Lekarz będzie dokładnie kontrolował stan dziecka poddawanego znieczuleniu ogólnemu lekiem Forane.
Wywoływanie snu na początku znieczulenia (indukcja)
U niemowląt i dzieci nie zaleca się stosowania leku Forane do wywoływania snu na początku znieczulenia.
Leki stosow ane przed znieczuleniem
Anestezjolog może zdecydować, aby podać dziecku lek, który będzie przeciwdziałał zmniejszeniu częstości oddychania i zaburzeniom pracy serca, które mogą wystąpić w związku z zastosowaniem leku Forane.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Większość z tych działań ma charakter łagodny lub umiarkowany i są one przemijające.
Jeśli u dorosłego pacjenta lub dziecka wystąpią po operacji jakiekolwiek nietypowe lub nieoczekiwane objawy należy o tym natychmiast poinformować lekarza prowadzącego lub anestezjologa.
Działania niepożądane występujące podczas podawania izofluranu zależą od dawki i zalicza się do nich depresję oddechową, niedociśnienie tętnicze krw i i zaburzenia rytmu serca.
W okresie pooperacyjnym obserwowano dreszcze, nudności, wymioty i niedrożność jelit, pobudzenie i majac zenie ( delir ium) .
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania: • reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja nadwrażliwości charakteryzująca się nagłym obniżeniem ciśnienia tętniczego, stanowiąca realne zagrożenie dla życia), nadwrażliwość • pobudzenie, majaczenie, zmiana nastroju • drgawki, zaburzenie sprawności intelektualnej, zmiany encefalograficzne • zaburzenia rytmu serca (zbyt w olna lub zbyt szybka praca serca), zatrzymanie pracy serca, zmiany w EKG, częstoskurcz, torsade de pointes (balet serca) • niedociśnienie tętnicze, krwotok • duszność, świszczący oddech, depresja oddechowa, skurcz krtani • niedrożność jelit, wymioty, nudności • martwica wątroby, uszkodzenie wątrobowokomórkowe • obrzęk twarzy, kontaktowe zapalenie skóry, wysypka • hipertermia złośliwa, uczucie dyskomfortu w klatce piersiow ej, dreszcze • mioglobinuria (obecność mioglobiny w moczu), rabdomioliza (rozpad mięśni prążkowanych) • zmiany wyników badań laboratoryjnych • nieprawidłowy zapis EEG
Jak w przypadku wszystkich innych leków znieczulenia ogólnego obserwowano przemijające zwiększenie liczby białych krwinek nawet przy braku stresu będącego wynikiem zabiegu chirurgicznego.
W bardzo rzadkich przypadkach lek Forane może powodować uszkodzenie wątroby, od niewielkiego, przemijającego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, do grożącej śmiercią martwicy wątroby.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi prowadzącemu lub anestezjologowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Aleje Jerozolimskie 181C 02-222 Warszaw a tel.: + 48 22 49 21 301 fax: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Forane
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dziec i.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, których się nie potrzebuje. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Forane
Lek Forane zawiera wyłącznie izofluran. Nie zawiera substancji pomocniczych ani chemicznych s tabilizator ów .
Jak wygląda lek Forane i co zawiera opakowanie
Lek Forane jest przezroczystym, bezbarwnym płynem. Lek jest pakowany w butelki z oranżowego szkła o pojemności 100 ml i 250 ml, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny AbbVie Polska Sp. z o.o. ul. Postępu 21B 02-676 Warszaw a
Wytwórca Aesica Queenborough Limited Queenborough, Kent ME11 5EL Wielka Brytania
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego:
AbbVie Polska Sp. z o.o. ul. Postępu 21B 02-676 Warszaw a tel.: + 48 22 372 78 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
------------[linia perforowana oddzielająca od ulotki dla pacjenta] Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Forane, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej Isof luranum
INSTRUKCJE DLA PODAJĄCEGO LEK
Jak wszystkie inne wziewne leki znieczulenia ogólnego, lek Forane powinien być podawany wyłącznie w oddziałach szpitalnych wyposażonych w odpowiedni sprzęt anestezjologiczny przez personel znający właściwości farmakologiczne produktu oraz posiadający odpowiednie przeszkolenie i doświadczenie w postępowaniu z chorymi poddawanymi znieczuleniu.
Ze względu na szybkość i łatwość osiąganego znieczulenia, lek Forane należy podawać za pomocą parownika specjalnie kalibrowanego na izofluran, umożliwiającego dokładną kontrolę stężenia podawanego produktu lub zastosować urządzenia pozwalające na monitorowanie wdychanych i wydychanych stężeń leku. Stopień obniżenia ciśnienia tętniczego krwi i depresji oddechowej może być wskaźnikiem głębokości znieczulenia.
Izofluran, podobnie jak inne wziewne leki do znieczulenia ogólnego działa zwiotczająco na mięsień macicy i może zwiększać ryzyko krwawienia z macicy. Decyzja o zastosowaniu izofluranu do znieczulenia w zabiegach położniczych powinna opierać się na ocenie stanu klinicznego pacjentki. W operacjach położniczych należy stosować najmniejsze możliwe stężenia izofluranu. W pojedynczych przypadkach podczas stosowania fluorowanych wziewnych leków do znieczulenia (tj. desfluran, enfluran i izofluran) obserwowano zwiększenie stężenia karboksyhemoglobiny. Stosowanie prawidłowo nawodnionych pochłaniaczy zapobiega wytworzeniu istotnych z klinicznego punktu widzenia stężeń tlenku węgla. Pochłaniacze CO 2
producentów.
Rzadko informowano o bardzo silnym przegrzaniu zestawu, wydobywającym się dymie i (lub) samozapłonie w zestawie do znieczulenia podczas przepuszczania produktów leczniczych do znieczulenia ogólnego przez przesuszony pochłaniacz CO 2 , szczególnie zawierający wodorotlenek potasu (np. Baralyme). Jeśli lekarz anestezjolog podejrzewa, że pochłaniacz CO 2
powinien go wymienić przed rozpoczęciem podawania izofluranu. Nie zawsze wysuszenie pochłaniacza powoduje zmianę wskaźnika barwnego. Dlatego też brak wyraźnej zmiany wskaźnika barwnego nie musi oznaczać, że pochłaniacz jest odpowiednio nawodniony. Pochłaniacze CO 2
wymieniać rutynowo, bez względu na barwę wskaźnika.
Dawk owanie i sposób podawania
Do dawkowania izofluranu należy stosować specjalnie kalibrowane parowniki w celu dokładnej kontroli stężenia leku podawanego do wziewnego znieczulenia ogólnego.
Znieczulenie ogólne W tabeli poniżej podano średnie wartości minimalnego stężenia pęcherzykowego (ang. minimal alveolar concentration, MAC) izofluranu w zależności od wieku pacjenta.
DOROŚLI Wiek Średnia wartość MAC w 100% tlenie 70% N 2 O
DZIECI
Wiek Średnia wartość MAC w 100% tlenie
Noworodki urodzone przedwcześnie przed upływem 32 tyg. ciąży 1,28% Noworodki urodzone przedwcześnie w 32.-37. tyg. ciąży 1,41%
Prem edykacja Produkty lecznicze stosowane w premedykacji należy dobierać indywidualnie dla poszczególnych pacjentów, pamiętając o depresyjnym działaniu izofluranu na układ oddechowy. Podawanie leków przeciwcholinergicznych jest kwestią wyboru, ale może być wskazane w przypadku indukcji w ziew nej u dzieci.
Indukcja znieczulenia Na ogół podaje się krótko działającą pochodną kwasu barbiturowego lub inny lek indukujący podawany dożylnie, a następnie do oddychania mieszaninę izofluranu z tlenem lub z mieszaniną tlenu z podtlenkiem azotu.
Zaleca się rozpoczęcie indukcji izofluranem od podawania stężenia 0,5%. Na ogół stężenia od 1,5% do 3% wywołują w czasie 7 – 10 minut znieczulenie umożliwiające przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.
Indukcja znieczulenia u niemowląt i dzieci U niemowląt i dzieci nie zaleca się stosowania izofluranu jako wziewnego leku indukującego ze względu na możliwość wystąpienia kaszlu, wstrzymania oddechu, desaturacji, zwiększenia wydzielin i skurczu krtani.
Podtrzym ywanie znieczulenia Stopień znieczulenia pozwalający na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego można utrzymać stosując stężenia 1,0% do 2,5% izofluranu w mieszaninie tlen/podtlenek azotu. Przy podawaniu z czystym tlenem może być konieczne zwiększenie stężenia izofluranu o 0,5% do 1,0%. Jeśli konieczne jest dodatkowe zwiotczenie mięśni można zastosować dodatkowo lek zwiotczający mięśnie.
W czasie podtrzymywania znieczulenia ciśnienie tętnicze wykazuje tendencję do zmian odwrotnie proporcjonalnych do stężenia pęcherzykowego izofluranu (MAC) przy braku innych czynników wywołujących powikłania. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego może być spowodowane zbyt głębokim znieczuleniem i w takim przypadku należy zmniejszyć stężenie wdychanego izofluranu.
Dzieci poniżej 2 lat Izofluran można stosować z akceptowalnym marginesem skuteczności i bezpieczeństwa u noworodków i niemowląt oraz dzieci poniżej 2 lat (patrz wartości MAC podane w tabeli powyżej). Izofluran może być podawany ze wszystkimi lekami powszechnie stosowanymi w anes tezjologii.
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się mniejsze stężenia izofluranu do podtrzymania znieczulenia umożliwiającego przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego (patrz wartości MAC podane w tabeli powyżej).
Przedawk owanie W przypadku przedawkowania lub gdy wydaje się, że doszło do przedawkowania, należy zapewnić drożność dróg oddechowych i rozpocząć wspomaganą lub kontrolowaną wentylację czystym tlenem.
Obserwowano niedociśnienie tętnicze i depresję oddechową. Zaleca się dokładne monitorowanie ciśnienia krwi i oddychania. Konieczne może być zastosowanie leczenia podtrzymującego w celu wyrównania niedociśnienia tętniczego i depresji oddechowej w wyniku zbyt głębokiego znieczulenia.
UW AGA Pełna informacja o leku Forane, patrz Charakterystyka Produktu Leczniczego. Podmiot odpowiedzialny AbbVie Polska Sp. z o.o., ul. Postępu 21B, 02-676 Warszaw a, tel. : + 48 22 372 78 00 udostępni na żądanie Charakterystykę Produktu Leczniczego Forane.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Forane, 100%, płyn do sporządzania inhalacji parowej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Izofluran (Isofluranum) 100%.
Produkt leczniczy nie zawiera substancji pomocniczych, ani stabilizatora (patrz punkt 6.1).
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Płyn do sporządzania inhalacji parowej
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Izofluran jest wskazany jako wziewny lek do znieczulenia ogólnego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Do dawkowania izofluranu należy stosować specjalnie kalibrowane parowniki w celu dokładnej kontroli stężenia leku podawanego do wziewnego znieczulenia ogólnego.
Znieczulenie ogólne W tabeli poniżej podano wartości minimalnego stężenia pęcherzykowego (ang. minimal alveolar concentration, MAC) izofluranu w zależności od wieku pacjenta.
DOROŚLI
Wiek Średnia wartość MAC w 100% tlenie 70% N 2 O
DZIECI
Wiek Średnia wartość MAC w 100% tlenie Noworodki urodzone przedwcześnie przed 1,28%
upływem 32 tyg. ciąży Noworodki urodzone przedwcześnie w 32.-37. tyg. ciąży 1,41%
Premedykacja Produkty lecznicze stosowane w premedykacji należy dobierać indywidualnie dla poszczególnych pacjentów, pamiętając o depresyjnym działaniu izofluranu na układ oddechowy. Podawanie leków przeciwcholinergicznych jest kwestią wyboru, ale może być wskazane w przypadku indukcji wziewnej u dzieci.
Indukcja znieczulenia Na ogół podaje się krótko działającą pochodną kwasu barbiturowego lub inny lek indukujący podawany dożylnie, a następnie do oddychania mieszaninę izofluranu z tlenem lub z mieszaniną tlenu z podtlenkiem azotu.
Zaleca się rozpoczęcie indukcji izofluranem od podawania stężenia 0,5%. Na ogół stężenia od 1,5% do 3% wywołują w czasie 7 – 10 minut znieczulenie umożliwiające przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego.
Indukcja znieczulenia u niemowląt i dzieci U niemowląt i dzieci nie zaleca się stosowania izofluranu jako wziewnego leku indukującego ze względu na możliwość wystąpienia kaszlu, wstrzymania oddechu, desaturacji, zwiększenia wydzielin i skurczu krtani (patrz punkt 4.4).
Podtrzymywanie znieczulenia Stopień znieczulenia pozwalający na przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego można utrzymać stosując stężenia 1,0% do 2,5% izofluranu w mieszaninie tlen/podtlenek azotu. Przy podawaniu z czystym tlenem może być konieczne zwiększenie stężenia izofluranu o 0,5% do 1,0%. Jeśli konieczne jest dodatkowe zwiotczenie mięśni można zastosować dodatkowo lek zwiotczający mięśnie.
W czasie podtrzymywania znieczulenia ciśnienie tętnicze wykazuje tendencję do zmian odwrotnie proporcjonalnych do stężenia pęcherzykowego izofluranu (MAC) przy braku innych czynników wywołujących powikłania. Nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego może być spowodowane zbyt głębokim znieczuleniem i w takim przypadku należy zmniejszyć stężenie wdychanego izofluranu.
Dzieci poniżej 2. roku życia Izofluran można stosować z akceptowalnym marginesem skuteczności i bezpieczeństwa u noworodków i niemowląt oraz dzieci poniżej 2. roku życia (patrz wartości MAC podane w tabeli powyżej). Izofluran może być podawany ze wszystkimi lekami powszechnie stosowanymi w anestezjologii (patrz również punkty 4.4 i 4.8).
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się mniejsze stężenia izofluranu do podtrzymania znieczulenia umożliwiającego przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego (patrz wartości MAC podane w tabeli powyżej).
4.3 Przeciwwskazania
Stwierdzona nadwrażliwość na izofluran lub inne halogenowe wziewne leki znieczulenia ogólnego. Izofluran jest także przeciwwskazany u pacjentów z rozpoznaniem lub podejrzeniem genetycznie uwarunkowanej hipertermii złośliwej.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Do podawania izofluranu należy używać specjalnie kalibrowanych parowników, umożliwiających dokładną kontrolę stężenia izofluranu. Wraz z pogłębianiem znieczulenia, nasila się niedociśnienie tętnicze i depresja oddechowa.
Informowano o wydłużeniu odstępu QT, związanego z torsade de pointes (w sporadycznych przypadkach powodującego zgon). Należy zachować ostrożność podając izofluran pacjentom z ryzykiem wydłużenia odstępu QT.
Należy zachować ostrożność stosując znieczulenie ogólne, w tym izofluranem, u pacjentów z chorobami mitochondrialnymi.
Izofluran, podobnie jak inne wziewne leki do znieczulenia ogólnego działa zwiotczająco na mięsień macicy i może zwiększać ryzyko krwawienia z macicy. Decyzja o zastosowaniu izofluranu do znieczulenia w zabiegach położniczych powinna opierać się na ocenie stanu klinicznego pacjentki. W operacjach położniczych należy stosować najmniejsze możliwe stężenia izofluranu.
W pojedynczych przypadkach podczas stosowania fluorowanych wziewnych leków do znieczulenia ogólnego (tj. desfluran, enfluran i izofluran) obserwowano zwiększenie stężenia karboksyhemoglobiny. Stosowanie prawidłowo nawodnionych pochłaniaczy zapobiega wytworzeniu istotnych z klinicznego punktu widzenia stężeń tlenku węgla. Pochłaniacze CO 2
producentów.
Rzadko informowano o bardzo silnym przegrzaniu zestawu, wydobywającym się dymie i (lub) samozapłonie w zestawie do znieczulenia podczas przepuszczania produktów leczniczych do znieczulenia ogólnego przez przesuszony pochłaniacz CO 2 , szczególnie zawierający wodorotlenek potasu (np. Baralyme). Jeśli lekarz anestezjolog podejrzewa, że pochłaniacz CO 2
wymienić przed rozpoczęciem podawania izofluranu. Nie zawsze wysuszenie pochłaniacza powoduje zmianę wskaźnika barwnego. Dlatego też brak wyraźnej zmiany wskaźnika barwnego nie musi oznaczać, że pochłaniacz jest odpowiednio nawodniony. Pochłaniacze CO 2
względu na barwę wskaźnika.
Ogólne
Jak wszystkie inne silnie działające wziewne leki do znieczulenia ogólnego, izofluran może być podawany wyłącznie w oddziałach szpitalnych wyposażonych w odpowiedni sprzęt anestezjologiczny przez personel znający właściwości farmakologiczne produktu leczniczego oraz posiadający odpowiednie przeszkolenie i doświadczenie w postępowaniu z chorymi poddawanymi znieczuleniu.
Ze względu na szybkość i łatwość osiąganego znieczulenia, izofluran należy podawać za pomocą parownika specjalnie kalibrowanego na izofluran, umożliwiającego dokładną kontrolę stężenia podawanego produktu lub zastosować urządzenia pozwalające na monitorowanie wdychanych i wydychanych stężeń leku. Stopień obniżenia ciśnienia tętniczego krwi i depresji oddechowej może być wskaźnikiem głębokości znieczulenia.
Informowano, że izofluran może powodować uszkodzenie wątroby, od niewielkiego, przemijającego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych do, w bardzo rzadkich przypadkach, martwicy narządu, powodującej zgon.
Informowano, że uprzednie narażenie na wziewne halogenowe leki do znieczulenia ogólnego, zwłaszcza w odstępie krótszym niż trzy miesiące, może zwiększyć ryzyko uszkodzenia wątroby. W przypadku marskości, wirusowego zapalenia wątroby lub innej występującej wcześniej choroby wątroby wskazany może być wybór innego, niehalogenowego, leku do znieczulenia ogólnego.
U pacjentów z chorobą wieńcową serca, bez względu na zastosowany lek do znieczulenia, konieczne jest utrzymanie prawidłowych parametrów hemodynamicznych w celu uniknięcia niedokrwienia mięśnia sercowego.
Podczas głębszego znieczulenia izofluran powoduje znaczne zwiększenie mózgowego przepływu krwi. Może to wywołać przemijający wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego, który jest w pełni odwracalny po zastosowaniu hiperwentylacji. Należy zachować ostrożność stosując izofluran u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym. W takich przypadkach konieczne może być zastosowanie hiperwentylacji.
Nie prowadzono szczegółowych badań stosowania izofluranu u pacjentów z hipowolemią i niedociśnieniem tętniczym oraz u wyniszczonych pacjentów. U tych pacjentów zaleca się stosowanie izofluranu w mniejszym stężeniu.
Izofluran znacznie nasila działanie wszystkich powszechnie stosowanych leków zwiotczających mięśnie. Działanie to jest szczególnie wyraźnie zaznaczone w przypadku niedepolaryzujących leków zwiotczających.
Izofluran może powodować nieznaczne obniżenie sprawności intelektualnej przez 2 do 4 dni po znieczuleniu. Niewielkie zmiany nastroju i objawy mogą utrzymywać się nawet do 6 dni po podaniu. Należy o tym pamiętać, gdy pacjenci powracają do codziennej aktywności, w tym do prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania maszyn (patrz punkt 4.7).
U pacjentów ze schorzeniami nerwowo-mięśniowymi, takimi jak miastenia, obserwuje się nasilenie męczliwości mięśni. Należy zachować ostrożność stosując izofluran u tych pacjentów.
Należy zachować ostrożność stosując izofluran u pacjentów, u których może dojść do zwężenia oskrzeli, ponieważ może u nich wystąpić skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.8).
Izofluran może powodować depresję oddechową, którą może nasilać stosowanie w premedykacji leków narkotycznych lub innych produktów leczniczych powodujących depresję oddechową. U tych pacjentów należy kontrolować czynność oddechową i jeśli to konieczne wspomagać oddychanie (patrz punkt 4.8).
W czasie indukcji znieczulenia może się zwiększyć wydzielanie śliny i wydzieliny tchawiczo- oskrzelowej. Może to powodować skurcz krtani, zwłaszcza u dzieci (patrz punkt 4.8).
Dzieci poniżej 2. roku życia Należy zachować ostrożność stosując izofluran u noworodków, niemowląt i małych dzieci ze względu na ograniczone doświadczenie w stosowaniu w tej grupie pacjentów.
Hipertermia złośliwa U podatnych osób znieczulenie izofluranem może wyzwalać zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych prowadzący do zwiększenia zapotrzebowania na tlen oraz zespół objawów klinicznych zwany hipertermią złośliwą. Zespołowi temu mogą początkowo towarzyszyć niespecyficzne objawy, takie jak sztywność mięśni, zwiększona częstość rytmu serca, zwiększona częstość oddechu, sinica, zaburzenia rytmu serca oraz wahania ciśnienia tętniczego krwi. (Należy pamiętać, że wiele z tych niespecyficznych objawów może się również pojawić podczas lekkiego znieczulenia, ostrej hipoksji, itp.). Może dojść do zmniejszenia wartości pO 2
zasad. Po wprowadzeniu leku do obrotu informowano o przypadkach hipertermii złośliwej, niekiedy powodującej zgon.
Leczenie polega na odstawieniu leków wywołujących ten zespół (np. izofluranu), dożylnym podaniu soli sodowej dantrolenu i zastosowaniu leczenia podtrzymującego czynności życiowe w celu przywrócenia prawidłowej ciepłoty ciała, wspomaganiu oddychania i krążenia, jeśli zajdzie taka potrzeba oraz wyrównaniu zaburzeń równowagi płynowo-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. (Należy zapoznać się z drukami informacyjnymi dotyczącymi soli sodowej dantrolenu do podawania dożylnego w celu uzyskania dodatkowych informacji o prowadzeniu pacjenta). W późniejszym okresie wystąpić może niewydolność nerek.
Zwiększenie stężenia potasu w okresie pooperacyjnym Stosowanie wziewnych leków znieczulających wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci. Wydaje się, że największe zagrożenie występuje u pacjentów z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Jednoczesne zastosowanie sukcynylocholiny związane było z większością, choć nie ze wszystkimi z tych przypadków. U pacjentów tych występowało również znaczne zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy krwi oraz w niektórych przypadkach zmiany w moczu wskazujące na mioglobinurię. Pomimo podobieństwa objawów do obserwowanych w hipertermii złośliwej, u żadnego z pacjentów nie wystąpiły objawy przedmiotowe lub podmiotowe sztywności mięśniowej lub stanu hipermetabolicznego. Zaleca się wczesną i energiczną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii i leczenia utrzymujących się zaburzeń rytmu serca, a następnie przeprowadzenie badań w kierunku utajonego schorzenia nerwowo- mięśniowego.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania
Jednoczesne stosowanie sukcynylocholiny z wziewnymi środkami znieczulenia ogólnego wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci.
Należy zachować ostrożność stosując w czasie znieczulenia izofluranem leki pobudzające receptor β-adrenergiczny, jak izoprenalina, oraz leki pobudzające receptory α i β-adrenergiczne, jak adrenalina i noradrenalina, ze względu na możliwe ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca.
Nieselektywne inhibitory MAO: ryzyko przełomu nadciśnieniowego podczas operacji. Zaleca się przerwać leczenie 15 dni przed operacją.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania
Produkty lecznicze i związki chemiczne zwiększające aktywność izoenzymu CYP2E1 cytochromu P450, takie jak izoniazyd i alkohol, mogą zwiększać metabolizm izofluranu i powodować znaczne zwiększenie stężeń fluorków w osoczu.
Podanie izofluranu z izoniazydem może zwiększyć ryzyko nasilenia działania hepatotoksycznego.
Leki sympatomimetyczne o pośrednim działaniu (amfetamina i jej pochodne, substancje psychoaktywne o działaniu pobudzającym, leki hamujące łaknienie, efedryna i jej pochodne): ryzyko okołooperacyjnego nadciśnienia tętniczego. U pacjentów, u których planowany jest zabieg chirurgiczny wskazane jest odstawienie leków kilka dni przed operacją.
Adrenalina podawana we wstrzyknięciu podskórnym lub dodziąsłowym: ryzyko ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca w wyniku zwiększenia częstości rytmu serca, chociaż izofluran uwrażliwia mięsień sercowy na adrenalinę w mniejszym stopniu niż halotan.
Leki β-adrenolityczne mogą zmniejszać reakcje kompensacyjne serca i naczyń krwionośnych.
Antagoniści kanału wapniowego, szczególnie pochodne dihydropirydyny: izofluran może wywołać znaczne niedociśnienie tętnicze u pacjentów leczonych antagonistami kanału wapniowego.
Należy zachować ostrożność stosując leki z grupy antagonistów kanału wapniowego jednocześnie z wziewnymi lekami do znieczulenia ogólnego ze względu na ryzyko addycyjnego ujemnego efektu inotropowego.
Stosowanie leków opioidowych, pochodnych benzodiazepiny i innych leków uspokajających wiązano z depresją oddechową i dlatego należy zachować ostrożność podając je w skojarzeniu z izofluranem.
Izofluran znacznie nasila działanie wszystkich powszechnie stosowanych leków zwiotczających mięśnie. Działanie to jest szczególnie wyraźnie zaznaczone w przypadku niedepolaryzujących leków zwiotczających. Neostygmina działa na niedepolaryzujące leki zwiotczające mięśnie, ale nie wpływa na zwiotczające działanie samego izofluranu.
Wartość MAC (minimalne stężenie pęcherzykowe) u dorosłych pacjentów ulega obniżeniu, jeśli jednocześnie podaje się N 2 O (patrz punkt 4.2).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak lub ograniczona liczba danych dotyczących stosowania izofluranu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczne działanie na rozrodczość (patrz punkt 5.3). Izofluran można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy oczekiwane korzyści są większe niż potencjalne ryzyko.
Izofluran powoduje zwiotczenie mięśnia macicy i dlatego w operacjach położniczych należy stosować możliwie najmniejsze stężenie izofluranu (patrz punkt 4.4).
W opublikowanych badaniach prowadzonych na zwierzętach dotyczących niektórych leków znieczulenia ogólnego/sedacyjnych informowano o działaniach niepożądanych na rozwój mózgu we wczesnym okresie życia (patrz punkt 5.3).
Stosowanie w cięciu cesarskim Wykazano, że izofluran w stężeniu nie większym niż 0,75% jest bezpiecznym lekiem do podtrzymywania znieczulenia w cięciu cesarskim (patrz punkt 4.4).
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy izofluran lub jego metabolity przenikają do mleka kobiecego. Ponieważ wiele leków przenika do mleka kobiecego, należy zachować ostrożność podając izofluran u kobiet karmiących piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Pacjentów należy poinformować, że zdolność wykonywania czynności wymagających sprawności intelektualnej, takich jak prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn może być ograniczona przez niewielkie zmiany nastroju i objawy mogą się utrzymywać nawet do 6 dni po podaniu (patrz punkt 4.4).
4.8 Działania niepożądane
a. Skrócony profil bezpieczeństwa
Reakcje niepożądane występujące podczas podawania izofluranu na ogół stanowią zależne od dawki przedłużenie jego działania farmakofizjologicznego i zalicza się do nich depresję oddechową, niedociśnienie tętnicze i zaburzenia rytmu serca. Do możliwych ciężkich działań niepożądanych zalicza się hipertermię złośliwą, hiperkaliemię, zwiększenie stężenia kinazy kreatynowej w surowicy, mioglobinurię, reakcje anafilaktyczne i niepożądane działanie na wątrobę (patrz punkty 4.4 i 4.8). W okresie pooperacyjnym obserwowano dreszcze, nudności, wymioty, niedrożność jelit, pobudzenie i majaczenie (delirium).
Zatrzymanie pracy serca obserwowano po zastosowaniu wziewnych środków znieczulenia ogólnego, w tym izofluranu.
b. Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane zgłoszone w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu. Częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych i dlatego jest „nieznana”.
Tabelaryczne zestawienie najczęściej występujących działań niepożądanych Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Nieznana Karboksyhemoglobinemia Zaburzenia układu immunologicznego Nieznana Reakcja anafilaktyczna 1
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Nieznana Hiperkaliemia 2
krwi Zaburzenia psychiczne Nieznana Pobudzenie
5
Zaburzenia układu nerwowego Nieznana Zaburzenie sprawności intelektualnej 4
Zmiany encefalograficzne Drgawki Zaburzenia serca Nieznana Zaburzenia rytmu serca Bradykardia Zatrzymanie pracy serca Zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT) Tachykardia Torsade de pointes Zaburzenia naczyniowe Nieznana Niedociśnienie tętnicze 2
Zaburzenie układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Nieznana Skurcz oskrzeli Duszność Świszczący oddech Depresja oddechowa Skurcz krtani
Zaburzenia żołądka i jelit Nieznana Niedrożność jelit
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Nieznana Martwica wątroby
wątrobowokomórkowe
we krwi Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nieznana Obrzęk twarzy
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Nieznana Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
we krwi Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Nieznana Hipertermia złośliwa Uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej 1
Dreszcze
Badania diagnostyczne Nieznana Zwiększenie liczby białych krwinek Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych Zwiększenie stężenia fluoru nieorganicznego Nieprawidłowy zapis EEG Zmniejszenie stężenia cholesterolu w surowicy Zmniejszenie aktywności fosfatazy zasadowej w surowicy
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Nieznana Mioglobinuria Rabdomioliza
Patrz punkt 4.8 (c) Patrz punkt 4.4 U pacjentek poddawanych zabiegowi wywołanego poronienia. Izofluran działa zwiotczająco na mięsień macicy i dlatego może zwiększać ryzyko krwawienia z macicy (patrz punkty 4.4 i 4.6). Może spowodować niewielkie obniżenie sprawności intelektualnej przez 2 do 4 dni po znieczuleniu (patrz punkt 4.4). Niewielkie zmiany nastroju i objawy mogą utrzymywać się nawet przez 6 dni po podaniu (patrz punkt 4.4).
c. Opis wybranych działań niepożądanych
Obserwowano zwiększenie stężenia bilirubiny, glukozy i kreatyniny we krwi wraz ze zmniejszeniem stężenia azotu mocznikowego we krwi (BUN) oraz stężeń cholesterolu i fosfatazy zasadowej w surowicy. Jak w przypadku stosowania wszystkich innych leków do znieczulenia ogólnego stwierdzano przemijające zwiększenie liczby białych krwinek nawet przy braku stresu będącego wynikiem zabiegu chirurgicznego.
Informowano, że izofluran może powodować uszkodzenie wątroby, od niewielkiego, przemijającego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych do, w bardzo rzadkich przypadkach, martwicy narządu, powodującej zgon.
Rzadko zgłaszano reakcje nadwrażliwości (w tym kontaktowe zapalenie skóry, wysypkę, duszność, świszczący oddech, dyskomfort w klatce piersiowej, obrzęk twarzy lub reakcję anafilaktyczną) zwłaszcza w związku z długotrwałym narażeniem zawodowym na wziewne leki do znieczulenia ogólnego, w tym izofluran. Reakcje te potwierdzono testami klinicznymi (np. próbą prowokacyjną z metacholiną). Etiologia reakcji anafilaktycznych podczas ekspozycji na wziewne leki do znieczulenia ogólnego jest niejasna z powodu jednoczesnego narażenia na inne leki, z których wiele powoduje takie reakcje.
W czasie i po znieczuleniu izofluranem stwierdza się nieznacznie zwiększone stężenie fluoru nieorganicznego w surowicy, co jest spowodowane metabolizmem izofluranu. Jest mało prawdopodobne, aby fluor nieorganiczny w zaobserwowanych małych stężeniach (średnio 4,4 μmol/l w jednym z badań) mógł działać nefrotoksycznie, ponieważ stężenia te są znacznie poniżej poziomu progowego, który może powodować takie działanie.
d. Dzieci i młodzież
Stosowanie wziewnych leków do znieczulenia ogólnego wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci (patrz punkt 4.4).
W czasie indukcji znieczulenia dojść może do zwiększenia wydzielania śliny i wydzielin tchawiczo- oskrzelowych, co może spowodować skurcz krtani (patrz punkt 4.4).
e. Inne specjalne populacje
Schorzenie nerwowowo-mięśniowe Stosowanie wziewnych leków do znieczulenia ogólnego wiązano z rzadkimi przypadkami zwiększenia stężenia potasu w surowicy, co powodowało w okresie pooperacyjnym zaburzenia rytmu serca i zgony u dzieci. Wydaje się, że największe zagrożenie występuje u pacjentów z utajonym oraz jawnym schorzeniem nerwowo-mięśniowym, zwłaszcza dystrofią mięśniową Duchenne’a. Zaleca się wczesną i energiczną interwencję w celu wyrównania hiperkaliemii i leczenia utrzymujących się zaburzeń rytmu serca, a następnie przeprowadzenie badań w kierunku utajonego schorzenia nerwowo-mięśniowego (patrz punkt 4.4).
Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się mniejsze stężenia izofluranu do podtrzymania znieczulenia umożliwiającego przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego (patrz punkt 4.2).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Aleje Jerozolimskie 181C tel.: + 48 22 49 21 301 fax: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania lub podejrzenia przedawkowania, należy zapewnić drożność dróg oddechowych i rozpocząć wspomaganą lub kontrolowaną wentylację czystym tlenem.
Obserwowano niedociśnienie tętnicze i depresję oddechową. Zaleca się dokładne monitorowanie ciśnienia krwi i oddychania. Konieczne może być zastosowanie leczenia podtrzymującego w celu wyrównania niedociśnienia tętniczego i depresji oddechowej w wyniku zbyt głębokiego znieczulenia.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki do znieczulenia ogólnego, kod ATC: N 01 AB 06.
Właściwości fizyko-chemiczne Izofluran (eter 1-chloro-2,2,2-trifluoroetylo-difluorometylowy, 100%) jest trwałym, niepalnym, bezbarwnym płynem o eterowym zapachu.
Wybrane parametry fizyczne:
D 20
Prężność pary w mm Hg obliczona z równania:
10 P vap
gdzie:
Współczynniki podziału w temperaturze 37°C:
Współczynniki podziału (guma i tworzywa sztuczne) w temperaturze 25°C:
Czystość oznaczana metodą chromatografii gazowej > 99,9% Palność w tlenie lub podtlenku azotu (9 J/sek; 23°C) Niepalny Palność w tlenie lub podtlenku azotu (900 J/sek; 23°C) Niepalny w stężeniach
Izofluran jest wziewnym lekiem znieczulenia ogólnego. Indukcja, a zwłaszcza wybudzenie następują szybko. Chociaż lekko drażniący zapach może zmniejszać szybkość indukcji, to nie obserwuje się nadmiernego wytwarzania śliny i wydzieliny tchawiczo- oskrzelowej. Odruchy gardłowy i krtaniowy szybko ulegają stłumieniu. Stosując izofluran można szybko zmieniać głębokość znieczulenia. Rytm serca nie ulega zmianie. Wraz z pogłębieniem znieczulenia ogólnego nasila się hamowanie samoistnej czynności oddechowej, dlatego też konieczne jest staranne monitorowanie i podtrzymywanie czynności oddechowej.
Podczas indukcji na ogół następuje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, które powraca do normy w wyniku pobudzenia na skutek zabiegu chirurgicznego.
W fazie podtrzymywania znieczulenia ciśnienie tętnicze krwi obniża się proporcjonalnie do głębokości znieczulenia, lecz rytm serca nie ulega zmianie. W przypadku oddechu kontrolowanego i prawidłowej wartości pCO 2 , pojemność minutowa serca na ogół utrzymuje się na stałym poziomie mimo pogłębiania znieczulenia, głównie przez przyspieszenie czynności serca, które kompensuje zmniejszenie pojemności wyrzutowej serca. W przypadku samoistnej czynności oddechowej dochodzi do hiperkapnii, co może przyspieszać czynność serca i zwiększać pojemność minutową powyżej wartości obserwowanych w stanie czuwania.
Przepływ mózgowy nie ulega zmianie podczas płytkiego znieczulenia izofluranem, ale na ogół zwiększa się w przypadku głębszego znieczulenia. Wzrostowi ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego można zapobiegać lub doprowadzić do jego usunięcia stosując hiperwentylację chorego przed znieczuleniem lub podczas jego trwania.
Zmiany elektroencefalograficzne i drgawki są niezwykle rzadkie podczas stosowania izofluranu. Na ogół, zapis EEG podczas stosowania izofluranu jest podobny do tego, jaki występuje podczas stosowania innych wziewnych leków do znieczulenia ogólnego.
Izofluran uwrażliwia mięsień sercowy na adrenalinę. Z nielicznych danych wynika, że podskórne podanie roztworu adrenaliny (1:200 000) w ilości do 50 ml nie wywołuje komorowych zaburzeń rytmu u chorych znieczulanych izofluranem.
Zwiotczenie mięśni podczas najczęściej stosowanej głębokości znieczulenia może być wystarczające do przeprowadzenia niektórych zabiegów w jamie brzusznej, ale gdy konieczne jest głębsze zwiotczenie można podawać drogą dożylną małe dawki leków zwiotczających mięśnie.
Dzieci W niektórych opublikowanych badaniach u dzieci zaobserwowano deficyty poznawcze po wielokrotnym lub wydłużonym narażeniu na leki znieczulenia ogólnego we wczesnym okresie życia. Badania te mają znaczne ograniczenia i nie jest oczywiste, czy zaobserwowane działania są wynikiem podania leku znieczulenia ogólnego/sedacyjnego lub innych czynników, takich jak zabieg chirurgiczny czy choroba podstawowa. Ponadto nowsze opublikowane badania rejestrowe nie potwierdziły tych wyników.
W opublikowanych badaniach niektórych leków znieczulenia ogólnego/sedacyjnych prowadzonych na zwierzętach informowano o działaniach niepożądanych na rozwój mózgu we wczesnym okresie życia (patrz punkt 5.3).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Izofluran podlega stosunkowo niewielkim przemianom metabolicznym w organizmie człowieka. W okresie pooperacyjnym zaledwie 0,17% podanej dawki izofluranu jest wydalane z moczem w postaci metabolitów. Maksymalne stężenie nieorganicznych fluorków w surowicy wynosi średnio mniej niż Nie było doniesień o uszkodzeniu nerek po podaniu izofluranu.
Znane metabolity izofluranu albo są nietoksyczne, albo występują w za małych stężeniach, aby wywierać szkodliwe działanie.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badania nad rozrodczością przeprowadzono na zwierzętach, poddawanych wielokrotnie działaniu izofluranu w stężeniach wywołujących znieczulenie ogólne. Wykazano toksyczne oddziaływanie na płód u myszy (prawdopodobnie związane ze stosowaniem produktu), którym podawano dawki równe sześciokrotnej dawce stosowanej u ludzi. Badania prowadzone na szczurach nie wykazały wpływu na płodność, ciążę lub poród oraz zdolność do życia potomstwa. Brak jest dowodów działania teratogennego. Porównywalne doświadczenia prowadzone na królikach dały również wyniki ujemne. Znaczenie tych badań dla człowieka jest nieznane, ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich kontrolowanych badań u kobiet w ciąży.
Opublikowane wyniki badań na zwierzętach (w tym ssakach naczelnych) dotyczące stosowania dawek powodujących lekkie lub umiarkowane znieczulenie wskazują, że zastosowanie leków znieczulenia ogólnego i sedacyjnych, które blokują receptory NMDA i (lub) potęgują aktywność GABA, w okresie szybkiego wzrostu mózgu lub synaptogenezy powoduje utratę komórek neuronalnych i oligodendrocytów w rozwijającym się mózgu oraz zmiany w morfologii synaps i neurogenezie, co może być związane z długotrwałymi deficytami poznawczymi. Badaniami tymi objęto leki znieczulenia ogólnego należące do różnych klas. Nie ustalono jak dotąd klinicznego znaczenia tych wyników nieklinicznych (patrz punkt 5.1, Dzieci).
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Nie zawiera.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Butelka 100 ml i 250 ml. Butelka z oranżowego szkła w tekturowym pudełku.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaDo dawkowania izofluranu należy stosować specjalnie kalibrowane parowniki w celu dokładnej kontroli podawanego stężenia leku.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUAbbVie Polska Sp. z o.o. ul. Postępu 21B 02-676 Warszawa
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
1803/Z R/1114
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 30.10.1990 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 03.06.2013