Flutamid Egis
Flutamidum
Tabletki 250 mg | Flutamidum 250 mg
EGIS Pharmaceuticals Private Limited Company, Węgry
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Flutamid EGIS, 250 mg, tabletki Flutamidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
Spis treści ulotki
Flutamid EGIS należy do grupy niesteroidowych leków określanych, jako antyandrogeny. Blokuje działanie testosteronu w organizmie. Podawanie flutamidu w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi stężenie testosteronu jest jedną z metod leczenia raka gruczołu krokowego. Lek powoduje zmniejszenie wielkości oraz spoistości guza, zmniejszenie lub cofnięcie się przerzutów, zwłaszcza do kości, ustąpienie lub zmniejszenie bólów kostnych. W wyniku leczenia flutamidem może wystąpić remisja – całkowite lub częściowe ustąpienie lub złagodzenie objawów choroby. Flutamid EGIS stosuje się w leczeniu zaawansowanego nowotworu gruczołu krokowego, gdy wskazane jest zahamowanie działania testosteronu. Stosuje się również w skojarzeniu z lekami nazywanymi agonistami hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) w leczeniu ograniczonego raka gruczołu krokowego (stadium B2 lub T2b) oraz w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego guza naciekającego poza torebkę gruczołu (stadium C albo T3-T4), bez przerzutów lub z zajęciem okolicznych węzłów chłonnych. Stosowany jest ponadto jako lek wspomagający u pacjentów wcześniej leczonych agonistą LHRH, u pacjentów po orchidektomii oraz u pacjentów, którzy słabo reagowali lub źle tolerowali leczenie hormonalne. Flutamid wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Jest dość szybko metabolizowany. Wydalany jest przez nerki, z moczem, w postaci metabolitów.
Kiedy nie przyjmować leku Flutamid EGIS
(wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Flutamid EGIS należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Długotrwałe leczenie flutamidem można zalecić jedynie po wnikliwej ocenie indywidualnych korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Zachować szczególną ostrożność stosując flutamid u pacjentów z niewydolnością wątroby. Flutamid może działać hepatotoksycznie. W wyniku uszkodzenia wątroby, mogą wystąpić objawy takie jak: zmiany aktywności aminotransferaz, żółtaczka zastoinowa, marskość wątroby. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów niewydolności wątroby (np. świąd, ciemniejsze zabarwienie moczu,
przewlekła utrata apetytu, bolesność pod prawym łukiem żebrowym, objawy grypopodobne), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Jeśli wystąpi żółtaczka lub 2-3-krotnie wzrośnie aktywność aminotransferaz bez objawów klinicznych, leczenie flutamidem należy przerwać. Objawy niewydolności wątroby zwykle ustępują po odstawieniu leku. Nie należy przerywać przyjmowania leku w przypadku poprawy samopoczucia i ustąpienia dolegliwości. Odstawienie leku może nastąpić tylko po konsultacji z lekarzem. U wszystkich pacjentów leczonych długotrwale należy okresowo badać czynność wątroby (tzn. oznaczenia aktywności aminotransferaz AspAT i AlAT w surowicy). Ponadto mogą się zwiększać stężenia bilirubiny, kreatyniny, estradiolu i testosteronu. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do zwiększonego ryzyka bólu w klatce piersiowej i niewydolności serca. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując flutamid w obecności choroby sercowo- naczyniowej. Flutamid może nasilać obrzęki i opuchnięcie wokół kostek u podatnych pacjentów. Należy zachować ostrożność stosując flutamid u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek.
W czasie leczenia należy stosować środki antykoncepcyjne. U mężczyzn przewlekle leczonych flutamidem bez uprzedniej kastracji farmakologicznej lub chirurgicznej należy w regularnych odstępach czasu wykonywać badanie liczby plemników.
Należy poinformować lekarza prowadzącego: jeśli u pacjenta występują choroby serca lub naczyń, takie jak arytmia (niemiarowość) lub pacjent jest leczony z powodu takich chorób. Podczas stosowania leku Flutamid EGIS ryzyko zaburzeń rytmu serca może się zwiększać.
Lek Flutamid EGIS a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Flutamid EGIS jest zwykle stosowany jednocześnie z lekiem z grupy agonistów hormonu uwalniającego hormon luteinizujący. Jest bardzo ważne, aby oba leki były przyjmowane ściśle według zaleceń lekarza. Zastosowane leczenie może być przyczyną uderzeń gorąca oraz osłabienia czynności seksualnych. Podwyższony podczas stosowania flutamidu poziom estradiolu może zwiększać podatność pacjenta na wystąpienie zakrzepu z zatorami. Flutamid nasila efekt leczenia przeciwkrzepliwego warfaryną. W przypadku jednoczesnego stosowania obu leków zaleca się konsultację lekarską i badanie czasu protrombinowego oraz ewentualną modyfikację dawkowania leku.
Należy unikać stosowania innych, potencjalnie hepatotoksycznych leków. W czasie długotrwałego leczenia lub ciężkiego uszkodzenia wątroby obserwuje się zwiększenie aktywności AspAT i AlAT w surowicy. U pacjentów leczonych jednocześnie teofiliną i flutamidem obserwowano przypadki zwiększonego stężenia teofiliny w osoczu.
Flutamid EGIS może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (takimi jak chinidyna, prokainamid, amiodaron czy sotalol) lub zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu podczas stosowania jednocześnie z takimi lekami jak metadon (stosowany przeciwbólowo oraz jako część terapii detoksykacyjnej u narkomanów), moksyfloksacyna (antybiotyk), czy leki przeciwpsychotyczne stosowane w poważnych zaburzeniach psychicznych.
Stosowanie leku Flutamid EGIS z jedzeniem i alkoholem Pokarm nie wpływa na biodostępność flutamidu. Pacjenci powinni unikać alkoholu.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek przeznaczony jest do stosowania u mężczyzn. W przypadku zastosowania u kobiet w ciąży może wpływać szkodliwie na rozwój płodów męskich z powodu zahamowania działania męskiego hormonu, testosteronu. Kobiety karmiące w przypadku zastosowania leku nie powinny karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie prowadzono z flutamidem żadnych badań oceniających wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. U niektórych pacjentów mogą jednak wystąpić takie działania niepożądane jak: senność, dezorientacja, znużenie, zawroty głowy, zamazane widzenie. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn jeśli te objawy wystąpią.
Lek Flutamid EGIS zawiera laktozę jednowodną i sód. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze przyjmować według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkę ustala lekarz.
Zalecana dawka to 1 tabletka co 8 godzin. Leczenie lekiem Flutamid EGIS w skojarzeniu z agonistą LHRH rozpoczyna się 3 dni przed podaniem agonisty LHRH i 8 tygodni przed rozpoczęciem radioterapii i kontynuuje w czasie jej trwania, zwykle również przez około 8 tygodni. Całkowita kuracja w tym przypadku będzie wynosić około 16 tygodni. Nie należy zmieniać ilości oraz czasu przyjmowania leku bez konsultacji z lekarzem. Zwiększenie dawki leku może prowadzić do wystąpienia lub nasilenia się działań niepożądanych. Jeśli po zażyciu leku Flutamid EGIS wystąpią wymioty, należy skonsultować się z lekarzem, który zadecyduje o dalszym sposobie leczenia.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby W przypadku wskazania do długotrwałego podawania leku Flutamid EGIS u pacjentów z niewydolnością wątroby, należy indywidualnie ocenić korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem działań niepożądanych.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek Nie ma konieczności dostosowania dawkowania leku u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.
Czas trwania leczenia Zalecana dawka to jedna tabletka 250 mg trzy razy na dobę. Czas stosowania leku ustala lekarz.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Flutamid EGIS W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku przez pacjenta lub omyłkowo przez inną osobę, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Jeżeli to możliwe wywołać wymioty.
Pominięcie zastosowania leku Flutamid EGIS W razie pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę, a leczenie kontynuować według przyjętego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Monoterapia
Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów): ginekomastia, której towarzyszyć może bolesność sutków i mlekotok. Objawy te ustępują po odstawieniu leku lub po zmniejszeniu dawki. Flutamid może nasilać zaburzenia pracy serca i układu krążenia, jednak działanie to jest znacznie słabsze niż dietylostilbestrolu.
Często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 pacjentów): biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie apetytu, bezsenność, uczucie zmęczenia, przemijające zaburzenia czynności wątroby i zapalenie wątroby.
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 1000 pacjentów): obniżenie popędu płciowego, zaburzenia ze strony układu pokarmowego (utrata łaknienia, bóle brzucha, zgaga, zaparcie), obrzęki, wylewy podskórne, półpasiec, swędzenie, zespół toczniopodobny, bóle i zawroty głowy, osłabienie, złe samopoczucie, zaburzenia widzenia, wzmożone pragnienie, bóle w klatce piersiowej, uczucie lęku, depresja, obrzęk węzłów chłonnych, uderzenia gorąca, zamknięcie dużej tętnicy płuc (zatorowość tętnic płucnych). W czasie długotrwałego leczenia obserwowano zaburzenia spermatogenezy (zmniejszenie liczby plemników).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 000 pacjentów): kaszel, wrażliwość na światło słoneczne. Odnotowano również dwa doniesienia o złośliwym raku gruczołu sutkowego u mężczyzn przyjmujących flutamid.
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych): zmiany w zapisie EKG (wydłużenie odcinka QT).
Leczenie skojarzone
Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą występować u więcej niż 1 na 10 pacjentów): w czasie leczenia skojarzonego flutamidem i agonistą LHRH : uderzenia gorąca, osłabienie popędu płciowego, impotencja, biegunka, nudności i wymioty. Objawy te, z wyjątkiem biegunki, występują podobnie często w czasie leczenia samym agonistą LHRH.
Często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 pacjentów): zaburzenia czynności wątroby.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 100 pacjentów): zapalenie wątroby, ginekomastia.
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 1000 pacjentów): niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, brak łaknienia, nadciśnienie tętnicze, dolegliwości nerwowo-mięśniowe (bóle mięśni, bóle stawów), niewydolność wątroby, żółtaczka, dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (drętwienia, senność, depresja, dezorientacja, lęk, drażliwość), wysypka, ginekomastia, obrzęk, podrażnienie w miejscu iniekcji.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystepować do 1 na 10.000 pacjentów): Po wprowadzeniu flutamidu na rynki światowe opisywano niedokrwistość hemolityczną (niedokrwistości spowodowane szybszym rozpadem krwinek czerwonych z powodu ich błędnej budowy bądź zewnętrznych czynników) i makrocytarną (zaburzenie dojrzewania komórek krwi),
methemoglobinemię (związana jest z powstaniem nieprawidłowej hemoglobiny co powoduje niezdolność do przyłączania tlenu, a więc także przenoszenia cząsteczek tlenu), sulfhemoglobinemię (rzadka choroba krwi, która występuje, gdy atom siarki jest włączony do cząsteczki hemoglobiny co powoduje że krew jest niezdolna do przenoszenia tlenu), hiperglikemię (zbyt wysoki poziom cukru we krwi), zaostrzenie cukrzycy, zaburzenia układu oddechowego (objawy płucne takie jak duszność), nadwrażliwości na światło, rumień, owrzodzenia, wysypka pęcherzowa, martwica naskórka. Odnotowano również inne objawy takie jak: żółtaczka zastoinowa, encefalopatia wątrobowa (zespół neurologiczny polegający na zaburzeniu funkcjonowania centralnego układu nerwowego na skutek działania toksyn pojawiających się w układzie w związku z uszkodzeniem wątroby przez niektóre leki, substancje toksyczne, ostre zakażenia podczas innych chorób wątroby, krwotoki do przewodu pokarmowego, wirusy (wirusowe zapalenie wątroby) lub alkohol) i martwica komórek wątrobowych, przypadki zgonu w następstwie hepatotoksyczności, bursztynowe lub zielonkawożółte zabarwienie moczu. Powyższe działania niepożądane ustępowały po odstawieniu leku.
Działania niepożądane o nieznanej częstość występowania (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych) Zamknięcie naczynia przez zakrzep krwi (choroba zakrzepowo-zatorowa).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ° C. Chronić od światła.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Flutamid EGIS Substancją czynną leku jest flutamid. Każda tabletka zawiera 250 mg flutamidu. - Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, poliwinylopirolidon, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna.
Jak wygląda lek Flutamid EGIS i co zawiera opakowanie
Wygląd: jasnożółte, okrągłe, gładkie, obustronnie wypukłe tabletki bez plamek i uszkodzeń. Opakowanie: blistry z folii Aluminium/PCW, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 100 tabletek (5 blistrów po 20 tabletek).
Podmiot odpowiedzialny EGIS Pharmaceuticals PLC
EGIS Pharmaceuticals PLC Bökényföldi út 118-120. Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku, należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
EGIS Polska Sp. z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45D 02-146 Warszawa Telefon: +48 22 417 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 28.07.2021
Flutamid EGIS, 250 mg, tabletki Flutamidum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Flutamid EGIS i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flutamid EGIS
3. Jak stosować lek Flutamid EGIS
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Flutamid EGIS
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Flutamid EGIS i w jakim celu się go stosuje
Flutamid EGIS należy do grupy niesteroidowych leków określanych, jako antyandrogeny. Blokuje działanie testosteronu w organizmie. Podawanie flutamidu w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi stężenie testosteronu jest jedną z metod leczenia raka gruczołu krokowego. Lek powoduje zmniejszenie wielkości oraz spoistości guza, zmniejszenie lub cofnięcie się przerzutów, zwłaszcza do kości, ustąpienie lub zmniejszenie bólów kostnych. W wyniku leczenia flutamidem może wystąpić remisja – całkowite lub częściowe ustąpienie lub złagodzenie objawów choroby. Flutamid EGIS stosuje się w leczeniu zaawansowanego nowotworu gruczołu krokowego, gdy wskazane jest zahamowanie działania testosteronu. Stosuje się również w skojarzeniu z lekami nazywanymi agonistami hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) w leczeniu ograniczonego raka gruczołu krokowego (stadium B2 lub T2b) oraz w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego guza naciekającego poza torebkę gruczołu (stadium C albo T3-T4), bez przerzutów lub z zajęciem okolicznych węzłów chłonnych. Stosowany jest ponadto jako lek wspomagający u pacjentów wcześniej leczonych agonistą LHRH, u pacjentów po orchidektomii oraz u pacjentów, którzy słabo reagowali lub źle tolerowali leczenie hormonalne. Flutamid wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Jest dość szybko metabolizowany. Wydalany jest przez nerki, z moczem, w postaci metabolitów.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Flutamid EGIS
Kiedy nie przyjmować leku Flutamid EGIS
(wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Flutamid EGIS należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Długotrwałe leczenie flutamidem można zalecić jedynie po wnikliwej ocenie indywidualnych korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Zachować szczególną ostrożność stosując flutamid u pacjentów z niewydolnością wątroby. Flutamid może działać hepatotoksycznie. W wyniku uszkodzenia wątroby, mogą wystąpić objawy takie jak: zmiany aktywności aminotransferaz, żółtaczka zastoinowa, marskość wątroby. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów niewydolności wątroby (np. świąd, ciemniejsze zabarwienie moczu,
przewlekła utrata apetytu, bolesność pod prawym łukiem żebrowym, objawy grypopodobne), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Jeśli wystąpi żółtaczka lub 2-3-krotnie wzrośnie aktywność aminotransferaz bez objawów klinicznych, leczenie flutamidem należy przerwać. Objawy niewydolności wątroby zwykle ustępują po odstawieniu leku. Nie należy przerywać przyjmowania leku w przypadku poprawy samopoczucia i ustąpienia dolegliwości. Odstawienie leku może nastąpić tylko po konsultacji z lekarzem. U wszystkich pacjentów leczonych długotrwale należy okresowo badać czynność wątroby (tzn. oznaczenia aktywności aminotransferaz AspAT i AlAT w surowicy). Ponadto mogą się zwiększać stężenia bilirubiny, kreatyniny, estradiolu i testosteronu. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do zwiększonego ryzyka bólu w klatce piersiowej i niewydolności serca. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując flutamid w obecności choroby sercowo- naczyniowej. Flutamid może nasilać obrzęki i opuchnięcie wokół kostek u podatnych pacjentów. Należy zachować ostrożność stosując flutamid u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek.
W czasie leczenia należy stosować środki antykoncepcyjne. U mężczyzn przewlekle leczonych flutamidem bez uprzedniej kastracji farmakologicznej lub chirurgicznej należy w regularnych odstępach czasu wykonywać badanie liczby plemników.
Należy poinformować lekarza prowadzącego: jeśli u pacjenta występują choroby serca lub naczyń, takie jak arytmia (niemiarowość) lub pacjent jest leczony z powodu takich chorób. Podczas stosowania leku Flutamid EGIS ryzyko zaburzeń rytmu serca może się zwiększać.
Lek Flutamid EGIS a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Flutamid EGIS jest zwykle stosowany jednocześnie z lekiem z grupy agonistów hormonu uwalniającego hormon luteinizujący. Jest bardzo ważne, aby oba leki były przyjmowane ściśle według zaleceń lekarza. Zastosowane leczenie może być przyczyną uderzeń gorąca oraz osłabienia czynności seksualnych. Podwyższony podczas stosowania flutamidu poziom estradiolu może zwiększać podatność pacjenta na wystąpienie zakrzepu z zatorami. Flutamid nasila efekt leczenia przeciwkrzepliwego warfaryną. W przypadku jednoczesnego stosowania obu leków zaleca się konsultację lekarską i badanie czasu protrombinowego oraz ewentualną modyfikację dawkowania leku.
Należy unikać stosowania innych, potencjalnie hepatotoksycznych leków. W czasie długotrwałego leczenia lub ciężkiego uszkodzenia wątroby obserwuje się zwiększenie aktywności AspAT i AlAT w surowicy. U pacjentów leczonych jednocześnie teofiliną i flutamidem obserwowano przypadki zwiększonego stężenia teofiliny w osoczu.
Flutamid EGIS może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (takimi jak chinidyna, prokainamid, amiodaron czy sotalol) lub zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu podczas stosowania jednocześnie z takimi lekami jak metadon (stosowany przeciwbólowo oraz jako część terapii detoksykacyjnej u narkomanów), moksyfloksacyna (antybiotyk), czy leki przeciwpsychotyczne stosowane w poważnych zaburzeniach psychicznych.
Stosowanie leku Flutamid EGIS z jedzeniem i alkoholem Pokarm nie wpływa na biodostępność flutamidu. Pacjenci powinni unikać alkoholu.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek przeznaczony jest do stosowania u mężczyzn. W przypadku zastosowania u kobiet w ciąży może wpływać szkodliwie na rozwój płodów męskich z powodu zahamowania działania męskiego hormonu, testosteronu. Kobiety karmiące w przypadku zastosowania leku nie powinny karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie prowadzono z flutamidem żadnych badań oceniających wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. U niektórych pacjentów mogą jednak wystąpić takie działania niepożądane jak: senność, dezorientacja, znużenie, zawroty głowy, zamazane widzenie. Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać maszyn jeśli te objawy wystąpią.
Lek Flutamid EGIS zawiera laktozę jednowodną i sód. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować lek Flutamid EGIS
Ten lek należy zawsze przyjmować według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkę ustala lekarz.
Zalecana dawka to 1 tabletka co 8 godzin. Leczenie lekiem Flutamid EGIS w skojarzeniu z agonistą LHRH rozpoczyna się 3 dni przed podaniem agonisty LHRH i 8 tygodni przed rozpoczęciem radioterapii i kontynuuje w czasie jej trwania, zwykle również przez około 8 tygodni. Całkowita kuracja w tym przypadku będzie wynosić około 16 tygodni. Nie należy zmieniać ilości oraz czasu przyjmowania leku bez konsultacji z lekarzem. Zwiększenie dawki leku może prowadzić do wystąpienia lub nasilenia się działań niepożądanych. Jeśli po zażyciu leku Flutamid EGIS wystąpią wymioty, należy skonsultować się z lekarzem, który zadecyduje o dalszym sposobie leczenia.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby W przypadku wskazania do długotrwałego podawania leku Flutamid EGIS u pacjentów z niewydolnością wątroby, należy indywidualnie ocenić korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem działań niepożądanych.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek Nie ma konieczności dostosowania dawkowania leku u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.
Czas trwania leczenia Zalecana dawka to jedna tabletka 250 mg trzy razy na dobę. Czas stosowania leku ustala lekarz.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Flutamid EGIS W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku przez pacjenta lub omyłkowo przez inną osobę, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Jeżeli to możliwe wywołać wymioty.
Pominięcie zastosowania leku Flutamid EGIS W razie pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć jak najszybciej. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę, a leczenie kontynuować według przyjętego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Monoterapia
Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów): ginekomastia, której towarzyszyć może bolesność sutków i mlekotok. Objawy te ustępują po odstawieniu leku lub po zmniejszeniu dawki. Flutamid może nasilać zaburzenia pracy serca i układu krążenia, jednak działanie to jest znacznie słabsze niż dietylostilbestrolu.
Często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 pacjentów): biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie apetytu, bezsenność, uczucie zmęczenia, przemijające zaburzenia czynności wątroby i zapalenie wątroby.
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 1000 pacjentów): obniżenie popędu płciowego, zaburzenia ze strony układu pokarmowego (utrata łaknienia, bóle brzucha, zgaga, zaparcie), obrzęki, wylewy podskórne, półpasiec, swędzenie, zespół toczniopodobny, bóle i zawroty głowy, osłabienie, złe samopoczucie, zaburzenia widzenia, wzmożone pragnienie, bóle w klatce piersiowej, uczucie lęku, depresja, obrzęk węzłów chłonnych, uderzenia gorąca, zamknięcie dużej tętnicy płuc (zatorowość tętnic płucnych). W czasie długotrwałego leczenia obserwowano zaburzenia spermatogenezy (zmniejszenie liczby plemników).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 000 pacjentów): kaszel, wrażliwość na światło słoneczne. Odnotowano również dwa doniesienia o złośliwym raku gruczołu sutkowego u mężczyzn przyjmujących flutamid.
Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych): zmiany w zapisie EKG (wydłużenie odcinka QT).
Leczenie skojarzone
Bardzo często występujące działania niepożądane (mogą występować u więcej niż 1 na 10 pacjentów): w czasie leczenia skojarzonego flutamidem i agonistą LHRH : uderzenia gorąca, osłabienie popędu płciowego, impotencja, biegunka, nudności i wymioty. Objawy te, z wyjątkiem biegunki, występują podobnie często w czasie leczenia samym agonistą LHRH.
Często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 10 pacjentów): zaburzenia czynności wątroby.
Niezbyt często występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 100 pacjentów): zapalenie wątroby, ginekomastia.
Rzadko występujące działania niepożądane (mogą występować do 1 na 1000 pacjentów): niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, brak łaknienia, nadciśnienie tętnicze, dolegliwości nerwowo-mięśniowe (bóle mięśni, bóle stawów), niewydolność wątroby, żółtaczka, dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (drętwienia, senność, depresja, dezorientacja, lęk, drażliwość), wysypka, ginekomastia, obrzęk, podrażnienie w miejscu iniekcji.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (mogą wystepować do 1 na 10.000 pacjentów): Po wprowadzeniu flutamidu na rynki światowe opisywano niedokrwistość hemolityczną (niedokrwistości spowodowane szybszym rozpadem krwinek czerwonych z powodu ich błędnej budowy bądź zewnętrznych czynników) i makrocytarną (zaburzenie dojrzewania komórek krwi),
methemoglobinemię (związana jest z powstaniem nieprawidłowej hemoglobiny co powoduje niezdolność do przyłączania tlenu, a więc także przenoszenia cząsteczek tlenu), sulfhemoglobinemię (rzadka choroba krwi, która występuje, gdy atom siarki jest włączony do cząsteczki hemoglobiny co powoduje że krew jest niezdolna do przenoszenia tlenu), hiperglikemię (zbyt wysoki poziom cukru we krwi), zaostrzenie cukrzycy, zaburzenia układu oddechowego (objawy płucne takie jak duszność), nadwrażliwości na światło, rumień, owrzodzenia, wysypka pęcherzowa, martwica naskórka. Odnotowano również inne objawy takie jak: żółtaczka zastoinowa, encefalopatia wątrobowa (zespół neurologiczny polegający na zaburzeniu funkcjonowania centralnego układu nerwowego na skutek działania toksyn pojawiających się w układzie w związku z uszkodzeniem wątroby przez niektóre leki, substancje toksyczne, ostre zakażenia podczas innych chorób wątroby, krwotoki do przewodu pokarmowego, wirusy (wirusowe zapalenie wątroby) lub alkohol) i martwica komórek wątrobowych, przypadki zgonu w następstwie hepatotoksyczności, bursztynowe lub zielonkawożółte zabarwienie moczu. Powyższe działania niepożądane ustępowały po odstawieniu leku.
Działania niepożądane o nieznanej częstość występowania (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych) Zamknięcie naczynia przez zakrzep krwi (choroba zakrzepowo-zatorowa).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Flutamid EGIS
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ° C. Chronić od światła.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Flutamid EGIS Substancją czynną leku jest flutamid. Każda tabletka zawiera 250 mg flutamidu. - Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, poliwinylopirolidon, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna.
Jak wygląda lek Flutamid EGIS i co zawiera opakowanie
Wygląd: jasnożółte, okrągłe, gładkie, obustronnie wypukłe tabletki bez plamek i uszkodzeń. Opakowanie: blistry z folii Aluminium/PCW, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 100 tabletek (5 blistrów po 20 tabletek).
Podmiot odpowiedzialny EGIS Pharmaceuticals PLC
EGIS Pharmaceuticals PLC Bökényföldi út 118-120. Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku, należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
EGIS Polska Sp. z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45D 02-146 Warszawa Telefon: +48 22 417 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 28.07.2021
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Flutamid EGIS, 250 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka Flutamid EGIS zawiera 250 mg flutamidu (Flutamidum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu Każda tabletka zawiera 40,2 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Jasnożółte, okrągłe, gładkie, obustronnie wypukłe tabletki bez plamek i uszkodzeń.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Flutamid EGIS jest stosowany w leczeniu zaawansowanego nowotworu gruczołu krokowego, gdy wskazane jest zahamowanie działania testosteronu. Lek jest również stosowany w skojarzeniu z lekami nazywanymi agonistami hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH) w leczeniu ograniczonego raka gruczołu krokowego (stadium B2 lub T2b) oraz w leczeniu zaawansowanego raka gruczołu krokowego guza naciekającego poza torebkę gruczołu (stadium C albo T3-T4), bez przerzutów lub z zajęciem okolicznych węzłów chłonnych. Stosowany jest ponadto jako lek wspomagający u pacjentów wcześniej poddanych leczeniu agonistą LHRH, u pacjentów po orchidektomii oraz u pacjentów, którzy słabo reagowali lub źle tolerowali inne rodzaje leczenia hormonalnego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Ograniczony rak gruczołu krokowego (stadium B2 lub T2b) godzin. W przypadku rozpoczynania leczenia łącznie z agonistą LHRH, można znacznie zmniejszyć częstość i ciężkość reakcji zaostrzenia objawów choroby, co zdarza się niekiedy po podaniu agonisty LHRH, jeśli flutamid będzie podany przed agonistą, a nie jednocześnie z nim. Zaleca się więc rozpoczynanie terapii flutamidem w dawce 250 mg (1 tabletka) trzy razy na dobę na co najmniej trzy dni przed rozpoczęciem podawania agonisty LHRH i następnie kontynuowanie podawania w tej samej dawce. Leczenie produktem Futamid w skojarzeniu z agonistą LHRH należy rozpocząć 8 tygodni przed rozpoczęciem radioterapii i kontynuować w czasie jej trwania, zwykle również przez około 8 tygodni. Cała kuracja w tym przypadku będzie trwać około 16 tygodni.
Zaawansowany rak gruczołu krokowego (stadium C albo T3-T4)
Flutamid należy podawać łącznie z agonistą LHRH i kontynuować leczenie do uzyskania poprawy. Jeśli dochodzi do regresji guza lub stabilizacji jego rozrostu, leczenie kontynuuje się tak długo, jak długo pacjent reaguje pozytywnie na lek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Flutamid może działać hepatotoksycznie (patrz punkt 4.4). U pacjentów z niewydolnością wątroby można zalecić długotrwałe leczenie produktem Flutamid EGIS jedynie po wnikliwej ocenie indywidualnych korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Nie należy stosować tego leczenia u pacjentów z 2-3-krotnie podwyższonym ponad normę poziomem aktywności aminotransferaz.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Nie ma konieczności dostosowania dawkowania leku u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Rozpoczęcie leczenia flutamidem powinno się odbywać pod kontrolą specjalisty. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby i skłonnością do zakrzepów.
Hepatotoksyczność Flutamid może działać hepatotoksycznie. U pacjentów z niewydolnością wątroby można zalecić długotrwałe leczenie tym produktem jedynie po wnikliwej ocenie indywidualnych korzyści leczenia w porównaniu z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. W wyniku uszkadzającego wątrobę działania flutamidu mogą wystąpić objawy takie jak: zmiany aktywności aminotransferaz, żółtaczka zastoinowa, marskość wątroby, encefalopatia wątrobowa. Objawy uszkodzenia czynności wątroby zwykle ustępują po odstawieniu leku lub po zmniejszeniu podawanej dawki flutamidu. Odnotowano jednakże przypadki postępującego uszkodzenia wątroby i zgonów związanych z ostrą niewydolnością wątrobową. Występowanie objawów uszkodzenia wątroby wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Przed rozpoczęciem leczenia flutamidem należy u pacjenta oznaczyć poziom aminotransferaz w surowicy. Leczenia flutamidem nie poleca się pacjentom, u których stężenie aminotransferaz jest 2-3 krotnie wyższe od górnej granicy normy. Należy okresowo badać laboratoryjnie czynność wątroby. Odpowiednie badania laboratoryjne należy wykonywać co miesiąc w ciągu pierwszych 4 miesięcy leczenia i następnie okresowo kontrolować czynność wątroby. Należy również przeprowadzić odpowiednie badania laboratoryjne w razie pojawienia się pierwszych objawów świadczących o zaburzeniu czynności wątroby, takich jak: świąd, ciemny mocz, utrzymujący się brak łaknienia, żółtaczka, ból pod prawym łukiem żebrowym lub niewyjaśnione objawy grypopodobne. Należy przerwać leczenie flutamidem lub zmniejszyć dawkę w przypadku: • udokumentowanego badaniami laboratoryjnymi uszkodzenia wątroby lub żółtaczki, gdy
• 2-3-krotnego wzrostu aktywności aminotransferaz bez objawów klinicznych.
Należy poinformować pacjentów o wymaganiu przerwania stosowania Flutamid EGIS u i zgłoszenia się po poradę medyczną natychmiast po pojawieniu się jakichkolwiek objawów zatrucia wątroby.
Toksyczność metabolitu flutamidu 4-nitro-3-fluoro-metyloaniliny. Metabolit ten może wywierać działanie toksyczne charakterystyczne dla aniliny: methemoglobinemię, niedokrwistość hemolityczną i żółtaczkę zastoinową. Objawy te obserwowano w badaniach na zwierzętach i u pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na anilinę, np. u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-P), u palaczy. U tych pacjentów wskazane jest monitorowanie stężenia methemoglobiny.
Inne Należy zachować ostrożność stosując flutamid u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Określenie stężenia swoistego antygenu dla gruczołu krokowego (PSA) może być przydatne do monitorowania reakcji pacjenta na leczenie. W przypadku stałego, znacznego zwiększenia stężenia PSA w czasie leczenia flutamidem i agonistą LHRH, należy ocenić stan kliniczny pacjenta. Stwierdzając progresję procesu nowotworowego jednocześnie ze zwiekszeniem stężenia PSA, należy rozważyć kontynuowanie leczenia samym tylko agonistą LHRH.
U pacjentów z niewydolnością krążenia lek należy stosować z dużą ostrożnością, ponieważ powoduje on zatrzymanie wody w ustroju.
Flutamid wpływa na płodność mężczyzn, zmniejszając liczbę plemników w nasieniu. Ponadto zmniejszenie płodności może wynikać także z hamowania uwalniania testosteronu przez agonistę LHRH stosowanego jednocześnie z flutamidem.
U niektórych pacjentów może wystąpić zmiana barwy moczu na kolor od pomarańczowego do żółtozielonego bez innych objawów klinicznych, co przypisuje się flutamidowi lub jego metabolitom. Flutamid EGIS przeznaczony jest do stosowania wyłącznie u mężczyzn.
W czasie leczenia należy stosować środki antykoncepcyjne.
U mężczyzn przewlekle leczonych flutamidem bez uprzedniej kastracji farmakologicznej lub chirurgicznej należy w regularnych odstępach czasu wykonywać badanie liczby plemników.
Terapia antyandrogenowa może wydłużać odstęp QT. U pacjentów, u których w przeszłości obserwowano wydłużenie odstępu QT albo należących do grup zwiększonego ryzyka tego zaburzenia, a także u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą wydłużać odstęp QT (patrz punkt 4.5), przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Flutamid EGIS lekarz powinien ocenić stosunek korzyści do ryzyka, uwzględniając ryzyko wystąpienia częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes.
Wpływ na wyniki testów laboratoryjnych W czasie długotrwałego leczenia lub ciężkiego uszkodzenia wątroby obserwuje się zwiększenie aktywności AspAT i AlAT w surowicy. Ponadto może wystąpić zwiększenie stężenia bilirubiny, kreatyniny, estradiolu i testosteronu w surowicy. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do zwiększonego ryzyka dławicy piersiowej i niewydolności serca. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując flutamid w obecności choroby sercowo-naczyniowej. Flutamid może nasilać obrzęki i opuchnięcie wokół kostek kostek u podatnych pacjentów. Zwiększone stężenie estradiolu podczas stosowania flutamidu zwiększa podatność pacjenta na wystąpienie zakrzepu z zatorami.
Każda tabletka zawiera 40,2 mg laktozy jednowodnej. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
Sód Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje między flutamidem a leuprolidem nie występowały, jednak w czasie terapii skojarzonej flutamidem i agonistą LHRH należy brać pod uwagę możliwe działania niepożądane każdego z tych leków.
U pacjentów otrzymujących doustne leki przeciwkrzepliwe obserwowano wydłużenie czasu protrombinowego po włączeniu flutamidu. W związku z tym, gdy flutamid jest stosowany jednocześnie z doustnymi antykoagulantami zaleca się staranne monitorowanie czasu protrombinowego i ewentualną modyfikację dawki leku przeciwkrzepliwego.
Jednoczesne podawanie innych potencjalnie hepatotoksycznych leków można rozpocząć jedynie po starannej ocenie korzyści i ryzyka.
Z uwagi na możliwość toksycznego działania leku na wątrobę i nerki należy unikać spożywania nadmiernych ilości alkoholu.
Opisywano przypadki zwiększonego stężenia teofiliny w osoczu.Teofilina jest metabolizowana przez enzym CYP 1A2, który równocześnie odpowiada za konwersję flutamidu do aktywnego metabolitu, 2-hydroksyflutamidu.
Ze względu na fakt, że leczenie antyandrogenowe może wydłużać odstęp QT, należy szczegółowo przeanalizować (patrz punkt 4.4) stosowanie produktu leczniczego Flutamid EGIS jednocześnie z lekami, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT lub wywołują napady częstoskurczu typu torsade de pointes takie jak leki antyarytmiczne klasy IA - np. chinidyna i dizopiramid, lub klasy III - np. amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid), a także metadon, moksyfloksacyna, czy leki przeciwpsychotyczne (patrz punkt 4.4).
Pokarm nie wpływa na biodostępność flutamidu.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Flutamid EGIS jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u mężczyzn. W czasie leczenia należy stosować środki antykoncepcyjne. Flutamid podawany u kobiety ciężarnej może powodować uszkodzenie płodu. W badaniach na zwierzętach reprodukcyjna toksyczność flutamidu była związana z antyandrogennym działaniem leku. Opisywano zmniejszone 24-godzinne przeżycie potomstwa szczurów otrzymujących w czasie ciąży flutamid w dawkach 30, 100 lub 200 mg/kg/dobę (dawki około 3, 9 i 19 razy większe niż dawki stosowane u ludzi). U płodów szczurów otrzymujących 2 większe dawki obserwowano niewielkie zwiększenie występowania niewielkich wad rozwojowych mostka i żeber. Przy 2 większych dawkach występowała też feminizacja płodów męskich. Stwierdzano również zmniejszone wskaźniki przeżycia u potomstwa królików otrzymujących największą dawkę (15 mg/kg/dobę; co odpowiada dawce 1,4 razy większej niż dawka stosowana u ludzi). Nie prowadzono badań u kobiet ciężarnych i karmiących piersią. Należy brać pod uwagę możliwość, że flutamid może powodować uszkodzenia płodu w razie podawania u kobiety ciężarnej lub może być obecny w mleku matki karmiącej.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
pojazdów i obsługiwania maszyn. U niektórych pacjentów mogą jednak wystąpić takie działania niepożądane jak: senność, dezorientacja, znużenie, zawroty głowy, zamazane widzenie. Nie należy wtedy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Monoterapia Najczęściej opisywanym działaniem niepożądanym podczas stosowania flutamidu jest ginekomastia i (lub) bolesność sutków, którym czasami towarzyszyć może mlekotok (bardzo często ≥ 1/10). Objawy te ustępują po odstawieniu leku lub po zmniejszeniu dawki. Flutamid może zwiększać labilność pracy serca i układu krążenia, jednak działanie to jest znacznie słabsze niż dietylostilbestrolu.
Do często występujących działań niepożądanych (≥ 1/100 do <1/10) należą: biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie apetytu, bezsenność, uczucie zmęczenia, przemijające zaburzenia czynności wątroby i zapalenie wątroby (patrz: Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania). Do rzadko występujących działań niepożądanych (> 1/10 000 do <1/1000) należą: zmniejszenie libido, zaburzenia ze stronu układu pokarmowego (utrata łaknienia, bóle brzucha, zgaga, zaparcie), obrzęki, wylewy podskórne, półpasiec, świąd, zespół toczniopodobny, bóle i zawroty głowy, osłabienie, złe samopoczucie, niewyraźne widzenie, wzmożone pragnienie, bóle w klatce piersiowej, uczucie lęku, depresja, obrzęk węzłów chłonnych.
W czasie długotrwałego leczenia flutamidem obserwowano zaburzenia spermatogenezy (zmniejszenie liczby plemników).
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (<1/10.000): reakcje nadwrażliwości na światło.
Odnotowano (bardzo rzadko) doniesienia o złośliwym raku gruczołu sutkowego u mężczyzn przyjmujących flutamid. Jeden przypadek dotyczył progresji guzka wykrytego na 3-4 miesiące przed rozpoczęciem monoterapii flutamidem łagodnego przerostu stercza. Rozpoznanie po wycięciu wykazało słabo zróżnicowany rak przewodowy.
Drugie zgłoszenie dotyczyło ginekomastii i guzka, zauważonych odpowiednio po dwóch i sześciu miesiącach od rozpoczęcia monoterapii flutamidem zaawansowanego raka gruczołu krokowego. Po 9 miesiącach od rozpoczęcia terapii guzek wycięto; rozpoznanie wykazało umiarkowanie zróżnicowany inwazyjny rak przewodowy w stadium T4NOMO, G3, bez przerzutów.
Niezbyt często mogą występować mikroguzkowe zmiany piersi.
Początkowo w czasie monoterapii flutamidem możliwe jest zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy; dodatkowo mogą występować uderzenia gorąca (rzadko) i zmiany dotyczące włosów.
Po wprowadzeniu flutamidu do obrotu odnotowywano przypadki ostrej niewydolności nerek, śródmiąższowego zapalenia nerek i niedokrwienia mięśnia sercowego o nieznanej częstości występowania.
Leczenie skojarzone Najczęstszymi działaniami niepożądanymi w czasie leczenia skojarzonego flutamidem i agonistą LHRH są: uderzenia gorąca, osłabienie libido, impotencja, biegunka, nudności i wymioty. Objawy te, z wyjątkiem biegunki, występują podobnie często w czasie leczenia samym agonistą LHRH. Wysoka częstość ginekomastii w trakcie monoterapii flutamidem jest znacznie obniżona w trakcie leczenia skojarzonego z agonistą LHRH. W badaniach klinicznych nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w częstości występowania ginekomastii u pacjentów leczonych flutamidem i agonistą LHRH, a pacjentami leczonymi placebo i LHRH.
Rzadziej obserwowano następujące działania niepożądane: niedokrwistość, leukopenię, trombocytopenię, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, brak łaknienia, nadciśnienie tętnicze, obrzęki, dolegliwości nerwowo-mięśniowe, żółtaczkę, dolegliwości ze strony układu moczowo- płciowego i ośrodkowego układu nerwowego (senność, depresja, dezorientacja, lęk, drażliwość). Bardzo rzadko notowano zaburzenia ze strony układu oddechowego, przypadki zapalenia wątroby. Poza wymienionymi działaniami niepożądanymi po wprowadzeniu na rynki światowe produktu leczniczego zawierającego flutamid doniesiono o pojedynczych przypadkach niedokrwistości hemolitycznej i makrocytarnej, methemoglobinemii, nadwrażliwości na światło (rumień, owrzodzenia, wysypka pęcherzowa, martwica naskórka). Opisywano również: żółtaczkę zastoinową, encefalopatię wątrobową i martwicę komórek wątrobowych. Powyższe działania niepożądane ustępowały po odstawieniu leku. Po zastosowaniu flutamidu odnotowano również przypadki zgonu w wyniku ciężkiego uszkodzenia wątroby.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
A: działania niepożądane flutamidu w monoterapii B: działania niepożądane związane z terapią skojarzoną: flutamid + agonista LHRH
Układ
Częstość występowania Bardzo często ≥1/10 Często
<1/10 Niezbyt często ≥1/1000
<1/100 Rzadko
<1/1000 Bardzo rzadko <1/10 000 Nieznana zakażenia i zarażenia pasożytnicze A Półpasiec B
Nowotwory łagodne i złośliwe (w tym torbiele i polipy) A Zmiany nowotworowe w gruczołach sutkowych (2 zgłoszenia)
B Zaburzenia krwi i układu chłonnego A Obrzęk limfatyczny
B
leukopenia, trombocytopenia. Niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość makrocytowa, methemoglobinemia sulfhemoglobinemia
Zaburzenia układu immunologicz nego A
Zespół tocznio- podobny
B
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania A
apetyt
B
pogorszenie w cukrzycy
Zaburzenia psychiczne A Bezsenność Lęk, depresja, B Depresja, lęk Zaburzenia układu nerwowego A
bóle głowy
B
ospałość, stan splątania, nerwowość, rozdrażnienie
Zaburzenia oka A
widzenie
B Zaburzenia serca
Zaburzenia naczyniowe A
płucnej
odcinka QT (patrz punkty 4.4 i 4.5) B A Uderzenia gorąca
B Uderzenia gorąca
zakrzepowo- zatorowa Zaburzenia układu oddechowego A
Kaszel
B
duszność), śródmiąższowe zapalenie płuc
Zaburzenia żołądka i jelit A Biegunka nudności, wymioty
Niespecyficzne dolegliwości brzuszne, ból wrzodopodobny, zgaga, zaparcia
B Biegunki, nudności, wymioty
dolegliwości brzuszne
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych A
wątroby
B
Zaburzenia czynności wątroby Zapaleni e wątroby Zaburzenie czynności wątroby, żółtaczka
Żółtaczka zastoinowa, encefalopatia wątrobowa, marskość wątroby, przypadki śmierci w następstwie hepatotoksyczności
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej A
wybroczyny Wrażliwość skóry na światło
B
Reakcje nadwrażliwości na światło, rumień, owrzodzenia, wysypka pęcherzowa, martwica naskórka
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej A B
nerwowo- mięśniowe, bóle stawów, bóle mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych A B
moczowo- płciowe (bolesne lub trudne oddawanie moczu, zmiany w częstości oddawania moczu), Zmiana zabarwienia moczu na pomarańczowy lub zielonkawo-żółty
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi A Ginekomast ia, bolesność gruczołów sutkowych., mlekotok.
Osłabienie libido, zmniejszenie liczebności plemników
B Zmniejszon e libido, impotencja,
astia,
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania A
Uczucie zmęczenia
Obrzęk, osłabienie, złe samopoczucie, pragnienie,bóle w klatce piersiowej
B
Obrzęk, podrażnienie w miejscu iniekcji (w przypadku iniekcji w połączeniu z agonistą LHRH)
Badania laboratoryjne
A
odchylenia we wskaźnikac h czynności zapalenie wątroby
B
stężenie azotu mocznikowego we krwi (BUN), zwiększone lstężenie kreatyniny w surowicy
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
4.9 Przedawkowanie
Nie ustalono jaka wielkość dawki flutamidu stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia. W badaniach na zwierzętach przy przedawkowaniu występowały: obniżona aktywność, piloerekcja, depresja oddechowa, ataksja, brak łaknienia, uspokojenie, wymioty, methemoglobinemia.
W badaniach klinicznych stosowano dawki 1500 mg dziennie przez 36 tygodni nie obserwując groźnych dla życia działań niepożądanych, stwierdzono natomiast ginekomastię, bolesność sutków, wzrost aktywności AspAT. Odnotowano przypadek przeżycia pacjenta, który przyjął jednorazowo dawkę ponad 5 g flutamidu, bez objawów zatrucia.
Nie ustalono pojedynczej dawki flutamidu związanej zwykle z objawami przedawkowania lub uznawanej za zagrażającą życiu. W związku z tym, że flutamid w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, dializa może nie być przydatna w leczeniu przedawkowania. Podobnie jak w leczeniu przedawkowania innymi lekami, należy pamiętać o możliwości przyjęcia przez pacjenta kilku leków. Wskazane jest ogólne leczenie podtrzymujące, w tym częsta kontrola objawów życiowych i staranna obserwacja pacjenta. Można rozważyć płukanie żołądka.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: antagoniści hormonów i ich pochodne. Antyandrogeny, kod ATC: L02B B01
Flutamid EGIS jest niesteroidowym antyandrogenem. Hamuje wychwyt androgenów i ich wiązanie w jądrze komórek tkanek docelowych. Rak gruczołu krokowego wykazuje zwykle hormonozależność i w związku z tym odpowiada na leczenie hormonalne ograniczające działanie androgenu oraz na kastrację chemiczną lub chirurgiczną. Jeśli pacjent nie reaguje na leczenie hormonalne, należy rozważyć podanie środków cytotoksycznych. Wpływ flutamidu na metabolizm testosteronu na poziomie komórki uzupełnia chemiczną kastrację uzyskaną za pomocą zastosowania agonisty LHRH, który hamuje produkcję testosteronu, hamując uwalnianie hormonu luteinizującego. U pacjentów, u których po początkowej reakcji na leczenie flutamid/agonista LHRH obserwuje się progresję choroby, należy rozważyć odstawienie leku. W badaniach klinicznych pacjentów z rakiem gruczołu krokowego w stadium B2 lub T2b uzyskano znamienne przedłużenie życia chorych, którzy otrzymywali flutamid z agonistą LHRH podczas radioterapii w porównaniu z chorymi poddanymi tylko radioterapii. Również u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego w stadium C lub T3-T4 przeżycie było o ok. 7 miesięcy dłuższe, gdy podawano jednocześnie flutamid i agonistę LHRH, w porównaniu z monoterapią agonistą LHRH.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Flutamid EGIS wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Jest dość szybko metabolizowany, dając co najmniej 10 różnych metabolitów. Jego główny czynny metabolit - 2-hydroksypochodna flutamidu, osiąga maksymalne stężenie w osoczu w ciągu ok. 2 godzin od podania. Okres póltrwania tego metabolitu wynosi ok. 6 godzin, natomiast u chorych w podeszłym wieku jest wydłużony i po podaniu dawki pojedynczej oraz w stanie stacjonarnym wynosi odpowiednio 8 i 9,6 godzin. Lek i jego metabolity wydalają się głównie przez nerki w moczu. W ciągu 24 godzin ok. 28% podanej dawki leku wydala się w moczu. Jedynie ok. 4% leku wydala się z kałem. Po podaniu zdrowym ochotnikom pojedynczej dawki 250 mg flutamidu stężenie w osoczu było niskie. W badaniach klinicznych u ochotników geriatrycznych zastosowano wielokrotne dawki flutamidu w ilości 250 mg trzy razy na dobę i uzyskano po podaniu czwartej dawki tzw. stan stacjonarny stężenia leku, jak i jego aktywnego metabolitu. Okres półtrwania czynnego metabolitu, po pojedynczej dawce w tej grupie chorych, wynosi ok. 8 godz., natomiast w stanie stacjonarnym wynosi on 9,6 godz. W stanie stacjonarnym stężenie flutamidu w osoczu, mieści się w zakresie 24-78 ng/ml i 94-96% flutamidu jest związane z białkami osocza. Również jego główny metabolit - hydroksyflutamid, występujący w stanie stacjonarnym w osoczu w stężeniu 1556-2284 ng/ml, jest w ponad 90% związany z białkami. Działanie leku na poziomie komórkowym występuje po ok. 2 godzinach od podania.
U pacjentów z zawansowanym rakiem stercza zmniejszenie dolegliwości bólowych obserwowano po 2-4 tygodniach leczenia. Nie stwierdzono zmiany podstawowych parametrów farmakokinetycznych flutamidu u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek. W związku z tym nie ma potrzeby zmiany dawkowania leku w tej grupie chorych. Flutamidu oraz alfa-hydroksyflutamidu nie udaje się usunąć z surowicy krwi metodą hemodializy.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Przeprowadzono badania określające tolerancję leku po wielokrotnym podaniu u małp (przez 6 tyg.), szczurów (przez 52 tyg.) i psów (przez 78 tyg.) Dzienna dawka doustna wynosiła odpowiednio 1,5 do jadłowstręt, a u małp i psów dodatkowo wymioty. Nie zaobserwowano innych objawów klinicznych. Autopsja wykazała redukcję wielkości gruczołu krokowego, jąder i pęcherzyków nasiennych i zmniejszoną spermatogenezę, wynikające z antyandrogenicznego działania flutamidu. Poza tym zaobserwowano wzrost masy wątroby u szczurów i psów, ale bez zmian morfologicznych. Tylko u szczurów u ponad połowy zwierząt stwierdzono gruczolaki komórek śródmiąższowych jądra w wyniku podawania przez 1 rok flutamidu w dawkach dających wartości c max
występujące przy dawkach terapeutycznych u ludzi. W badaniu 2-letnim, przy analogicznym dawkowaniu, guzy pojawiły się u ponad 90% zwierząt. Efekt ten związany jest z mechanizmem działania flutamidu i jest gatunkowo swoisty. W długotrwałych badaniach u szczurów odnotowano zależny od dawki wzrost częstości gruczolaka sutka i różnych typów nowotworów gruczołu sutkowego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Skrobia ziemniaczana Laktoza jednowodna Celuloza mikrokrystaliczna Poliwinylopirolidon Sodu laurylosiarczan Magnezu stearynian Krzemionka koloidalna bezwodna
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności, produktu nie należy mieszać z innymi lekami.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ° C. Chronić od światła.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Opakowanie: blistry z folii Aluminium/PCW, w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 100 tabletek (5 blistrów po 20 tabletek).
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące przygotowania produktu leczniczego do
Bez specjalnych wymagań. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJACY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUEGIS Pharmaceuticals PLC Keresztúri út 30-38, Węgry
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr R/1392
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.10.1995 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 25.06.2014