Dobuject

ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA DOBUJECT, 50 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji Dobutaminum Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku. •Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. •Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, gdy potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja. •Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie i nie należy go przekazywać innym, gdyż może im zaszkodzić, nawet jeśli objawy ich choroby są takie same. •Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w tej ulotce, należy powiadomić lekarza. Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Dobuject i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Dobuject

3. Jak stosować lek Dobuject

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Dobuject

6. Inne informacje

1. CO TO JEST LEK DOBUJECT I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE

Dobuject stosuje się: - w chorobach wymagających zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego (tzw. dodatniego działania inotropowego), - w ostrej niewydolności mięśnia sercowego, - w trakcie zabiegu chirurgicznego na otwartym sercu, - we wstrząsie kardiogennym lub septycznym, - w trakcie stosowania oddechu kontrolowanego z przerywanym dodatnim ciśnieniem końcowo- wydechowym (PEEP), - przy przeprowadzaniu testów wysiłkowych u pacjentów, dla których wykonanie ćwiczenia z obciążeniem nie jest możliwe.

2. INFORMACJE WAŻNE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU DOBUJECT

Kiedy nie stosować leku Dobuject •jeśli u pacjenta występuje kardiomiopatia przerostowa; •jeśli u pacjenta występuje stan zwany hipertroficzne zwężenie zastawki aorty; •jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na dobutaminę lub na którykolwiek ze składników leku. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Dobuject •jeśli u pacjenta występuje choroba niedokrwienna serca ze względu na możliwość wywołania przez dobutaminę napadu dławicy piersiowej (ból za mostkiem); •jeśli u pacjenta wystąpił świeży zawał serca, gdyż może dojść do jego rozszerzenia; •jeśli u pacjenta dojdzie do zbyt dużego podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi lub wzrostu częstości pracy serca - efekty te można zminimalizować poprzez przerwanie lub zwolnienie podawania leku; 1 •jeśli u pacjenta występuje migotanie przedsionków trzeba przed podaniem leku zastosować glikozydy naparstnicy; •u dzieci, zwłaszcza poniżej 1. roku życia, ponieważ u nich częściej i w większym stopniu obserwuje się wzrost częstości rytmu serca i ciśnienia tętniczego; •podczas podawania dobutaminy należy obserwować w sposób ciągły czynność serca i ciśnienie tętnicze krwi; •pacjentów po testach wysiłkowych trzeba odpowiednio długo obserwować, ponieważ ciężkie działania niepożądane występowały nawet po 20 minutach od zakończenia podawania dobutaminy; •należy kontrolować stężenie potasu we krwi, ponieważ dobutamina może powodować jego niewielkie zmniejszenie; •u chorych na cukrzycę może być konieczna zmiana dawek insuliny ze względu na możliwy wzrost stężenia glukozy we krwi w trakcie leczenia dobutaminą. Stosowanie leku Dobuject z innymi lekami Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Dobuject jednocześnie z następującymi lekami: •nitroprusydkiem, co na ogół powoduje uzyskanie większej pojemności minutowej serca i niższego ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej; •dopaminą i lekami rozszerzającymi naczynia, gdyż może to wywołać korzystniejsze zmiany hemodynamiczne niż podanie jakiegokolwiek z tych leków oddzielnie; •beta-adrenolitykami stosowanymi niedawno, gdyż może dojść do zmniejszenia skuteczności leczenia dobutaminą i wzrostu oporu obwodowego; •wziewnymi lekami znieczulającymi, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania komorowych zaburzeń rytmu serca; •moklobemidem, gdyż może dochodzić do wzmocnienia i przedłużenia działania dobutaminy; •insuliną, gdyż u chorych na cukrzycę podanie dobutaminy może prowadzić do zwiększenia stężenia glukozy we krwi, w związku z czym może być niezbędna zmiana dawkowania insuliny. Ciąża i karmienie piersią Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn Nie dotyczy.

3. JAK STOSOWAĆ LEK DOBUJECT

Lek Dobuject należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Dawkowanie i sposób podawania Doboru dawki dokonuje lekarz na podstawie indywidualnej reakcji na lek pacjenta, ustalonej w oparciu o dokładne monitorowanie rytmu serca oraz ścisłą kontrolę podstawowych parametrów hemodynamicznych. Dorosłym dobutaminę podaje się w postaci infuzji dożylnej, zwykle z prędkością 2,5 do a następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 10 do 30 minut, aż do osiągnięcia wymaganego 2 polepszenia parametrów lub do momentu, gdy wystąpienie działań niepożądanych, takich jak znaczne przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca, ból głowy lub drgawki uniemożliwią dalsze zwiększanie dawki. W celu przygotowywania roztworu infuzyjnego ampułki leku Dobuject (250 mg) rozcieńcza się do objętości co najmniej 50 ml fizjologicznym roztworem chlorku sodu, 5% roztworu glukozy lub roztworem Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250, 500 lub 1000 μg/ml. Testy wysiłkowe: W testach wysiłkowych stosuje się stężenie 1000 μg/ml. Test rozpoczyna się poprzez podanie dawkę systematycznie co 3 minuty do 10, 20, 30 oraz, jeśli to konieczne do 40 μg/kg/min. Podczas przeprowadzania testu należy wykonywać elektrokardiogram (EKG). Infuzja powinna zostać przerwana, gdy wystąpi obniżenie odcinka ST o ponad 2 mm lub jakiekolwiek komorowe zaburzenie rytmu. Infuzję należy przerwać również wtedy, gdy dojdzie do wzrostu częstości pracy serca do nieproporcjonalnie wysokiego poziomu w stosunku do wieku pacjenta, wzrostu skurczowego ciśnienia tętniczego powyżej 200 mm Hg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego powyżej 120 mm Hg, obniżenia skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mm Hg lub w razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych. Próby obciążeniowe serca muszą być przeprowadzane w placówce, w której znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, w sali wyposażonej w sprzęt do ratownictwa medycznego, w tym zwłaszcza w defibrylator. Lek podaje się w pompie infuzyjnej. Szybkość infuzji w mililitrach na minutę można obliczyć przez pomnożenie szybkości infuzji podanych dla danego stężenia przez masę ciała pacjenta.
w 1000 ml roztworu do infuzji Dwie (2) ampułki w 1000 ml roztworu do infuzji Cztery (4) ampułki w 1000 ml roztworu do infuzji Dawka μg/kg/min Szybkość infuzji ml/kg/min. Szybkość infuzji ml/kg/min. Szybkość infuzji ml/kg/min. 2,5 5 7,5 10 12,5 15 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,005 0,01 0,015 0,02 0,025 0,03 0,0025 0,005 0,0075 0,01 0,0125 0,015 Stosowanie leku u dzieci: Lek podaje się w dawce 2,5 do 20 μg/kg/min. Infuzję dożylną rozpoczyna się od dawki 0,5 μg/kg/min., następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 10 do 30 minut, aż do osiągnięcia oczekiwanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do momentu, gdy wystąpią działania niepożądane i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Dobuject Rzadko donoszono o przypadkach przedawkowania dobutaminy. W przypadku przyjęcia większej dawki leku mogą wystąpić następujące objawy: brak łaknienia, nudności, wymioty, drżenia, niepokój, 3 kołatanie serca, ból głowy, duszność oraz dusznicowe i nieswoiste bóle w klatce piersiowej. Może wystąpić nadciśnienie, tachyarytmia (niemiarowe i szybkie uderzenia serca), niedokrwienie mięśnia sercowego i migotanie komór. Rozszerzenie naczyń może prowadzić do niedociśnienia. Połknięta dobutamina ulega szybkiemu rozkładowi w układzie pokarmowym.

4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Jak każdy lek, lek Dobuject może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę. Częstość występowania działań niepożądanych zależy od wielkości podanej dawki. Działania te mogą tym samym być kontrolowane poprzez zmniejszenie szybkości podawania leku. Z uwagi na to, że dobutamina ulega w ciągu 10 minut prawie całkowitemu wydaleniu z organizmu, działania niepożądane ustępują po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu podawania. Najczęściej występujące działania niepożądane to: nudności, bóle głowy, kołatanie serca, duszność, ból w klatce piersiowej i podwyższenie ciśnienia tętniczego. Mogą również pojawić się reakcje związane z nadwrażliwością na lek. Rzadko obserwowano przypadki zapalenia żył w miejscu podania leku. Raportowano, że przypadkowe podanie dobutaminy pod skórę powoduje miejscową reakcję zapalną i ból w miejscu wstrzyknięcia. Odnotowano również pojedyncze przypadki martwicy w miejscu podania. Podczas stosowania dobutaminy do prób obciążeniowych mięśnia sercowego odnotowano rzadkie, ciężkie działania niepożądane, takie jak: splątanie ze względu na równoczesne przedawkowanie atropiny, świeży zawał mięśnia sercowego, długotrwały ból w klatce piersiowej i komorowe zaburzenia rytmu z niewydolnością lewej komory i (lub) obniżeniem ciśnienia tętniczego. W niektórych przypadkach działania niepożądane pojawiły się po kilku (do 20) minutach od zakończenia infuzji dobutaminy. W związku z badaniami echokardiograficznymi z podaniem dobutaminy opisywano pojedyncze przypadki pęknięcia serca, w tym prowadzące do zgonu.

5. JAK PRZECHOWYWAĆ LEK DOBUJECT

Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Chronić przed światłem. Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Roztwór leku Dobuject gotowy do iniekcji zachowuje swoje właściwości przez 24 godziny w temperaturze 25°C i 8°C.

6. INNE INFORMACJE

Co zawiera lek Dobuject Substancją czynną leku jest dobutamina w postaci chlorowodorku dobutaminy. dobutaminy w postaci chlorowodorku dobutaminy. Każda ampułka zawiera 5 ml roztworu chlorowodorku dobutaminy. 4 Inne składniki leku to: kwas askorbowy, woda do wstrzykiwań Jak wygląda lek Dobuject i co zawiera opakowanie Lek jest przezroczystym bezbarwnym lub żółtawym roztworem. Opakowanie bezpośrednie typu ampułka zawiera 5 ml roztworu chlorowodorku dobutaminy. Pudełko tekturowe zawiera 5 ampułek po 5 ml. Podmiot odpowiedzialny Primex Pharmaceuticals Oy Mariankatu 21C Finlandia Wytwórca BerliMed S.A. C/Francisco Alonso, 7 Pol. Ind. Sta. Rosa E-28806 Alcala de Henares (Madryt) Hiszpania W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do lekarza lub: Bayer Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 158 02-326 Warszawa, Polska tel. (0-22) 572 35 00 Data zatwierdzenia ulotki: 5

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 1.NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO DOBUJECT, 50 mg/ml, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji. 2.SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY dobutaminy. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 3.POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji. Przezroczysty, bezbarwny lub żółtawy roztwór. 4.SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1Wskazania do stosowania Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego, w ostrej niewydolności mięśnia sercowego, zabiegu chirurgicznym na otwartym sercu, wstrząsie kardiogennym lub septycznym. Zwiększenie lub utrzymanie pojemności minutowej w trakcie stosowania oddechu kontrolowanego z przerywanym dodatnim ciśnieniem końcowo-wydechowym (PEEP). Przeprowadzanie testów wysiłkowych u pacjentów, dla których wykonanie ćwiczenia z obciążeniem nie jest możliwe. 4.2Dawkowanie i sposób podawania Instrukcja ogólna: produkt Dobuject podaje się w postaci infuzji dożylnej, zwykle w dawce 2,5 do 40 mikrogram/kg/min., najczęściej 2,5 do 10 mikrogram/kg/min. W niektórych przypadkach wystarczająca odpowiedź uzyskiwana jest już przy zastosowaniu dawki 0,5 mikrogram/kg/min. Przed podaniem produktu koncentrat do infuzji dożylnych należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości co najmniej 50 ml za pomocą jałowego 9 mg/ml (0,9%) roztworu chlorku sodu, 50 mg/ml (5%) roztworu glukozy lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 mikrogram/ml, 500 mikrogram/ml i 1000 mikrogram/ml. Potrzebne stężenie należy ustalić w zależności od zapotrzebowania pacjenta na płyny. U pacjentów, u których niezbędne było ograniczenie ilości podawanych płynów, stosowano Ostrzeżenie: Rozcieńczenie: Przed zastosowaniem zawartość ampułki należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 mikrogram/ml, 500 mikrogram/ml i 1000 mikrogram/ml. Warunki przechowywania roztworu po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3 1 stężenie nawet 5000 mikrogram/ml. Bezwzględnie konieczne jest używanie odpowiedniego urządzenia pomiarowego w celu kontrolowania szybkości infuzji (w kroplach lub mililitrach na minutę). Produkt powinien być podawany za pomocą pompy infuzyjnej. Infuzję należy rozpocząć z prędkością 2,5 mikrogram/kg/min, przy czym dawkę należy zwiększać w odstępach 10–30 minut do chwili uzyskania pożądanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do chwili, gdy wystąpią działania niepożądane produktu, takie jak znaczna tachykardia, arytmia, ból głowy lub drżenie i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. Dawki należy dostosowywać indywidualnie u każdego pacjenta zależnie od częstości pracy serca i rytmu serca, ciśnienia tętniczego i diurezy. Podczas ciągłej infuzji dobutaminy przez 72 lub więcej godzin może rozwinąć się częściowa tolerancja na preparat, wskutek czego mogą być wymagane większe dawki. •Dorośli Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego Dawkowanie można ustalić na podstawie danych przedstawionych w poniższej tabeli. Szybkość infuzji w mililitrach na minutę można obliczyć przez pomnożenie szybkości infuzji podanych dla danego stężenia przez masę ciała pacjenta. Jedna (1) ampułka w 1000 ml roztworu do infuzji Dwie (2) ampułki w 1000 ml roztworu do infuzji Cztery (4) ampułki w 1000 ml roztworu do infuzji Dawka mikrogram/kg /min Szybkość infuzji ml/kg/min. Szybkość infuzji ml/kg/min. Szybkość infuzji ml/kg/min. 2,5 5 7,5 10 12,5 15 0,01 0,02 0,03 0,04 0,05 0,06 0,005 0,01 0,015 0,02 0,025 0,03 0,0025 0,005 0,0075 0,01 0,0125 0,015 Przeprowadzanie testów wysiłkowych Stężenie 1000 mikrogram/ml stosowane jest do przeprowadzenia testów wysiłkowych. Test rozpoczyna się poprzez podanie 5 mikrogram/kg/min roztworu produktu Dobuject za pomocą pompy w ciągu 3 minut, a następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 3 minuty do 10, 20, 30 oraz, jeśli to konieczne do 40 mikrogram/kg/min. Podczas przeprowadzania testu należy wykonywać elektrokardiogram (EKG). Infuzja powinna zostać przerwana, gdy wystąpi obniżenie odcinka ST o ponad 2 mm lub jakiekolwiek komorowe zaburzenie rytmu. Infuzję należy przerwać również wtedy, gdy dojdzie do wzrostu częstości pracy serca do nieproporcjonalnie wysokiego poziomu w stosunku do wieku pacjenta, wzrostu skurczowego ciśnienia tętniczego powyżej 200 mm Hg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego powyżej 120 mm Hg, obniżenia skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mm Hg lub w razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych. Próby obciążeniowe serca muszą być przeprowadzane w placówce, w której znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, w sali wyposażonej w sprzęt do ratownictwa medycznego, w tym zwłaszcza w defibrylator. Jeżeli podczas infuzji dobutaminy nie wystąpi żadne zdarzenie wymagające przerwania próby i częstość rytmu serca nie przekroczy 85% wartości maksymalnej odpowiedniej do wieku pacjenta, próbę można kontynuować z uzyskaną szybkością infuzji i można równocześnie stosować atropinę 2 w iniekcjach dożylnych w dawkach 0,25 do 0,4 mg; całkowita dawka atropiny nie może być większa niż 1 mg. •Dzieci: Produkt podaje się w dawce 2,5 do 20 mikrogram/kg/min. Infuzję dożylną rozpoczyna się od dawki 0,5 mikrogram/kg/min., następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 10 do 30 minut, aż do osiągnięcia oczekiwanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do momentu, gdy wystąpią działania niepożądane i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. 4.3Przeciwwskazania -Nadwrażliwość na dobutaminę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. -Kardiomiopatia przerostowa. -Hipertroficzne zwężenie zastawki aorty. 4.4Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Ostrzeżenia W trakcie leczenia należy prowadzić ciągłe monitorowanie EKG i ciśnienia tętniczego, a w miarę możliwości również ciśnienia napełniania komór i pojemności minutowej. Jeśli jest to możliwe, podczas infuzji należy również kontrolować ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej. Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipowolemię. Podobnie jak w przypadku innych katecholamin, podanie dobutaminy u osoby z chorobą niedokrwienną serca może wywołać napad dławicy piersiowej, w związku z czym produkt należy podawać ostrożnie. Dobutaminę należy również podawać ostrożnie pacjentom ze świeżym zawałem mięśnia sercowego, przy czym należy unikać wywołania u nich nadmiernego działania inotropowego i nadmiernego wzrostu częstości rytmu serca. Działania te mogą doprowadzić do zwiększenia zużycia tlenu przez mięsień sercowy, a w efekcie do rozszerzenia obszaru zawału. Dobutamina na ogół podwyższa w niewielkim stopniu zarówno skurczowe ciśnienie tętnicze (10 do 20 mm Hg), jak i częstość rytmu serca (5 do 10 uderzeń/min). Podwyższone w większym stopniu wartości ciśnienia tętniczego stwierdzano zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem, a w niektórych przypadkach może dochodzić do większego przyspieszenia częstości rytmu serca. Zmiany te można na ogół szybko wyeliminować poprzez chwilowe przerwanie lub zmniejszenie szybkości infuzji. Dobutamina przyspiesza przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Dlatego należy zachować ostrożność podając ją pacjentom z migotaniem przedsionków, a przed rozpoczęciem infuzji leku zastosować leczenie glikozydami naparstnicy. Dobutamina może wywoływać dodatkowe skurcze komorowe. U dzieci należy zwracać szczególną uwagę na monitorowanie natychmiastowych skutków hemodynamicznych podania produktu, ponieważ mogą się one różnić zarówno jakościowo, jak i ilościowo od tych stwierdzanych u dorosłych. U dzieci obserwuje się częściej i w większym stopniu zwiększenie częstości rytmu serca i ciśnienia tętniczego. W przeciwieństwie do dorosłych, zwłaszcza u niemowląt poniżej 1. roku życia może dochodzić do zwiększenia ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej. Może dochodzić do osłabienia odpowiedzi na podanie dobutaminy u ciężko chorych noworodków, zwłaszcza w związku ze wstrząsem septycznym, ze względu na niedojrzałość mięśnia sercowego i rozszerzenie naczyń obwodowych. Pacjentów po próbach obciążeniowych trzeba odpowiednio długo obserwować, ponieważ ciężkie działania niepożądane występowały nawet po 20 minutach od zakończenia podawania dobutaminy. W związku z badaniami echokardiograficznymi z podaniem dobutaminy opisywano pojedyncze przypadki pęknięcia serca, w tym prowadzące do zgonu. Należy kontrolować stężenie potasu w osoczu, ponieważ dobutamina może powodować niewielkie zmniejszenie jego wartości. 3 U chorych na cukrzycę może dochodzić do wzrostu stężenia glukozy we krwi w trakcie leczenia, dlatego też może być konieczna zmiana dawkowania insuliny. 4.5Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji Równoczesne podawanie dobutaminy i nitroprusydku na ogół powoduje uzyskanie większej pojemności minutowej i niższego ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej niż podanie każdego z tych leków oddzielnie. W pojedynczych przypadkach skojarzone zastosowanie dobutaminy z dopaminą i lekami rozszerzającymi naczynia może wywołać korzystniejsze zmiany hemodynamiczne niż podanie jakiegokolwiek z tych leków oddzielnie. Produkt Dobuject może być nieskuteczny u pacjentów, którym niedawno podawano beta- adrenolityki. W takich przypadkach może dochodzić do wzrostu oporu obwodowego. U chorych na cukrzycę podanie dobutaminy może prowadzić do wzrostu stężenia glukozy we krwi, w związku z czym może być niezbędna zmiana dawkowania insuliny. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu Dobuject z wziewnymi lekami anestetycznymi, ponieważ ich równoczesne stosowanie może prowadzić do zwiększenia częstości występowania komorowych zaburzeń rytmu ze względu na wywoływaną nadwrażliwość mięśnia sercowego. Podczas systematycznego stosowania dobutaminy jednocześnie z moklobemidem może dochodzić do wzmocnienia i przedłużenia działania farmakologicznego dobutaminy. 4.6Ciąża i laktacja Ponieważ nie jest wiadomo czy dobutamina przenika przez łożysko i brak jest doświadczeń ze stosowaniem produktu Dobuject w trakcie ciąży, potencjalne korzyści i zagrożenia związane z podawaniem tego leku należy porównać oddzielnie w każdym przypadku. Nie wiadomo czy lek przenika do mleka kobiecego. Ponieważ wiele leków jest wydzielanych z mlekiem matki i ze względu na możliwy wpływ dobutaminy na wystąpienie istotnych klinicznie działań niepożądanych u karmionych niemowląt, karmienie piersią w czasie stosowania produktu Dobuject nie jest wskazane. W trakcie karmienia piersią należy zaprzestać stosowania produktu Dobuject. 4.7Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu Nie dotyczy. 4.8Działania niepożądane Najczęstszymi z opisywanych działań niepożądanych są: nudności, bóle głowy, kołatanie serca, duszność, bóle w klatce piersiowej i podwyższenie ciśnienia tętniczego. Mogą również występować reakcje nadwrażliwości. Częstość występowania działań niepożądanych zależy w sposób decydujący od dawki leku, w związku z czym można ją ograniczyć poprzez zmniejszenie szybkości infuzji. Ponieważ dobutamina ulega prawie w całości eliminacji w ciągu 10 minut, wszelkie działania niepożądane ustępują wkrótce po zmniejszeniu jej dawki lub przerwaniu infuzji. Na 2942 przypadków podczas stosowania dobutaminy do prób obciążeniowych mięśnia sercowego wystąpiło 14 ciężkich działań niepożądanych. Należały do nich: 5 przypadków splątania ze względu na równoczesne przedawkowanie atropiny, 3 przypadki świeżego zawału mięśnia sercowego, z niewydolnością lewej komory i (lub) obniżeniem ciśnienia tętniczego. W niektórych przypadkach działania niepożądane pojawiły się po kilku (do 20) minutach od zakończenia infuzji dobutaminy. 4 W związku z badaniami echokardiograficznymi z podaniem dobutaminy opisywano pojedyncze przypadki pęknięcia serca, w tym prowadzące do zgonu. Rzadko obserwowano przypadki zapalenia żył w miejscu podania leku. Raportowano, że przypadkowe podanie dobutaminy pod skórę powoduje miejscową reakcję zapalną i ból w miejscu wstrzyknięcia. Odnotowano również pojedyncze przypadki martwicy w miejscu podania. 4.9Przedawkowanie Rzadko donoszono o przypadkach przedawkowania dobutaminy. Jego objawy obejmują: brak łaknienia, nudności, wymioty, drżenia, niepokój, kołatanie serca, ból głowy, duszność oraz dławicowe i nieswoiste bóle w klatce piersiowej. Dodatnie działanie inotropowe i chronotropowe dobutaminy może prowadzić do nasilenia nadciśnienia oraz do tachyarytmii, niedokrwienia mięśnia sercowego i migotania komór. Rozszerzenie naczyń może prowadzić do niedociśnienia. Czas działania dobutaminy jest krótki, ponieważ jej okres półtrwania wynosi około 2 minut. W przypadku przedawkowania podawanie dobutaminy należy przerwać do momentu ustabilizowania się stanu pacjenta. Pacjenta należy poddawać monitorowaniu i bezzwłocznie zastosować u niego odpowiednie środki resuscytacyjne. Połknięta dobutamina ulega szybkiemu rozkładowi w układzie pokarmowym. 5.WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE Grupa farmakoterapeutyczna: leki pobudzające układ sercowo-naczyniowy (z wyjątkiem glikozydów nasercowych); dobutamina Kod ATC: C01C A07 5.1Właściwości farmakodynamiczne Dobutamina jest aminą sympatykomimetyczną przeznaczoną do podawania dożylnego. Jest to racemiczna mieszanina izomerów prawo- i lewoskrętnych w stosunku 50:50. Forma prawoskrętna wywiera silne działanie agonistyczne na receptory β 1
2
receptorów α 1 . Postać lewoskrętna jest wybiórczym i silnym agonistą receptorów α 1 . Podłożem działania dobutaminy jest wiązanie się obu izomerów z receptorami adrenergicznymi. Dodatnie działanie inotropowe dobutaminy wiąże się z bezpośrednią stymulacją przez lek receptorów β w
sercu. Dobutamina zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego w dawkach, które nie zwiększają znacznie podatności na tachykardię lub arytmię. W trakcie podawania leku dochodzi na ogół do przyspieszenia częstości rytmu serca u pacjenta o 5 do 15 uderzeń/minutę. Ryzyko wywołania przez dobutaminę tachykardii lub arytmii serca jest względnie niewielkie. U pacjentów z zaburzoną czynnością serca dobutamina zwiększa pojemność minutową, zwiększając równocześnie objętość wyrzutową poprzez zwiększenie kurczliwości lewej komory. Całkowity opór układowy zmniejsza się, częściowo ze względu na obniżenie napięcia układu współczulnego, a częściowo ze względu na bezpośrednie rozszerzenie naczyń wywołane pobudzeniem receptorów β 2 . Niekiedy jednak obserwowano niewielkiego stopnia zwężenie naczyń. Produkt wpływa na ogół jedynie w minimalnym stopniu na średnie ciśnienie tętnicze pomimo znacznego wzrostu pojemności minutowej serca. Infuzja dobutaminy na ogół prowadzi do spadku centralnego ciśnienia żylnego, ciśnienia w prawym i lewym przedsionku, ciśnienia w tętnicy płucnej, oporu płucnego i ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej. Jednak, jeżeli chodzi o żyły, działanie rozszerzające naczynia jest nieistotne i może być niewystarczające w przypadku ciężkiego zastoju krwi w płucach. 5 Podczas infuzji dobutaminy dochodzi także do obniżenia ciśnienia wypełniania się lewej komory oraz ciśnienia późnorozkurczowego, w wyniku tego poprawia się czynność komór. W wyniku zwiększonej pojemności minutowej serca, poprawia się czynność nerek. Dobutamina zwiększa przepływ krwi przez nerki, filtrację moczu oraz wydalanie sodu i potasu, a także u większości pacjentów powoduje zmniejszenie oporu naczyniowego w nerkach. Dobutamina nie wywiera jednak bezpośredniego wpływu na receptory dopaminergiczne w krezce. Dobutamina zwiększa ilość tlenu dostarczanego do tkanek w większym stopniu niż jej działanie inotropowe zwiększa zużycie tlenu. Zwiększenie zużycia tlenu przez serce jest również zrównoważone przez równoczesne zwiększenie przepływu krwi przez naczynia wieńcowe i zwiększenie podaży tlenu. Spadek zużycia tlenu następuje w wyniku obniżenia napięcia ściany mięśnia sercowego. Z tych powodów nie zawsze dochodzi do powstania ujemnego stosunku ilości dostarczanego tlenu do zapotrzebowania na tlen. Jednak u osób z niską pojemnością minutową w przebiegu choroby niedokrwiennej serca kurczliwość może w krytyczny sposób zależeć od podaży tlenu. U tych osób dobutamina może wywoływać napady bólu w klatce piersiowej, obniżenie odcinka ST lub nieprawidłową ruchomość ścian serca. 5.2Właściwości farmakokinetyczne •Wchłanianie Działanie dobutaminy rozpoczyna się w ciągu 2 minut od rozpoczęcia infuzji dożylnej. Lek osiąga maksymalne stężenie w osoczu i maksymalną siłę działania w ciągu około 10 minut. •Biotransformacja i eliminacja Okres półtrwania dobutaminy w osoczu wynosi około 2 minut. Dobutamina jest metabolizowana w wątrobie i w innych tkankach przez metylotransferazę katecholową do 3-O-metylodobutaminy. Dobutamina i 3-O-metylodobutamina są wydalane głównie z moczem i w niewielkiej ilości z kałem. 5.3Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie Obserwowano przypadki występowania komorowych zaburzeń rytmu serca po podaniu dobutaminy zwierzętom laboratoryjnym podczas znieczulenia ogólnego z zastosowaniem halotanu. W badaniach tych beta-adrenolityki, takie jak propranolol i metoprolol zachowywały się jak antagoniści dobutaminy, wzmacniając jej alfa-adrenergiczne działanie oraz zwiększając opór obwodowy. Podawanie dobutaminy nie prowadziło do uszkodzenia płodów u ciężarnych samic królików lub szczurów. 6.DANE FARMACEUTYCZNE 6.1Wykaz substancji pomocniczych kwas askorbowy woda do wstrzykiwań 6.2Niezgodności farmaceutyczne Produkt nie może być podawany razem z innymi roztworami poza tymi, które wymieniono w punkcie 6.6. 6.3Okres ważności 6 Wykazano, że w temperaturze 25°C i 8°C roztwór przez 24 godziny zachowuje stabilność chemiczną i fizyczną do stosowania. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy podać natychmiast po rozcieńczeniu. W innym przypadku za okres i warunki przechowywania przed podaniem produktu odpowiada użytkownik, przy czym zasadniczo okres ten nie powinien być dłuższy niż 24 godziny, jeżeli roztwór jest przechowywany w temperaturze od 2 do 8°C, chyba że rozcieńczenie nastąpiło w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych. 6.4Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić przed światłem. Warunki przechowywania roztworu po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3 6.5Rodzaj i zawartość opakowania 6.6Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania leku do stosowania •Rozcieńczenie Przed zastosowaniem zawartość ampułki należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości co najmniej 50 ml za pomocą jałowego 9 mg/ml (0,9%) roztworu chlorku sodu, stosowane stężenia roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 mikrogram/ml, 500 mikrogram/ml i Warunki przechowywania roztworu po rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3 •Kontrola przed użyciem produktu Żółty kolor jest spowodowany przez niewielki rozpad kwasu askorbowego podczas przechowywania. Nie wpływa to jednak na bezpieczeństwo ani skuteczność produktu. •Usuwanie Wszelkie resztki niewykorzystanego koncentratu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami. 7.PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Primex Pharmaceuticals Oy Mariankatu 21C Finlandia 8.NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU R/2136 9.DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 7 08.06.1999 r. 31.08.2004 r. 16.06.2005 r. 13.03.2008r. 23.07.2009r. 10.DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 8