Decapeptyl Depot

Strona 1 z 9 Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
DECAPEPTYL DEPOT, 3,75 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań
Triptorelinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.  Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać.  W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.  Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same.  Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest Decapeptyl Depot i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Decapeptyl Depot

3. Jak stosować Decapeptyl Depot

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać Decapeptyl Depot

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest Decapeptyl Depot i w jakim celu się go stosuje

Decapeptyl Depot zawiera tryptorelinę (w postaci octanu tryptoreliny). Jednym z jej działań jest zmniejszanie wytwarzania przez organizm hormonów płciowych.
Decapeptyl Depot stosowany jest:
U mężczyzn:  do leczenia hormonozależnego raka gruczołu krokowego miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami,  do diagnostyki hormonozależności raka gruczołu krokowego (ocena wskazań do leczenia hormonalnego).
U kobiet: Do zmniejszania stężeń hormonów jajnika w celu:  zmniejszenia wielkości mięśniaków macicy (powszechnie znanych jako włókniaki), które są łagodnymi guzami powstającymi z mięśniówki macicy (warstwa mięśni gładkich),  leczenia endometriozy (tworzenie się tkanki macicznej poza macicą).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Decapeptyl Depot

Kiedy nie stosować leku Decapeptyl Depot  jeśli pacjent ma uczulenie na tryptorelinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),  jeśli pacjent ma uczulenie na hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH) lub jakikolwiek inny analog GnRH.
U kobiet:  jeśli pacjentka jest w ciąży,  jeśli pacjentka karmi piersią.
Strona 2 z 9 Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Decapeptyl 0,1 mg należy omówić to z lekarzem.
U mężczyzn i kobiet Istnieją doniesienia o występowaniu depresji u pacjentów przyjmujących lek Decapeptyl Depot, w tym przypadków ciężkiej depresji. Jeśli w trakcie przyjmowania leku Decapeptyl Depot wystąpią nastroje depresyjne, należy poinformować o tym lekarza.
U mężczyzn Należy zachować ostrożność:  jeśli u pacjenta występują bóle kostne lub trudności w oddawaniu moczu,  jeśli u pacjenta występują guzy przerzutowe w kręgosłupie lub drogach moczowych,  jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek zaburzenia sercowo-naczyniowe, w tym zaburzenia rytmu serca (arytmia), lub stosuje on leki do leczenia tych zaburzeń; ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca może być zwiększone podczas stosowania leku Decapeptyl Depot.
Należy powiadomić lekarza, jeśli pogorszy się którykolwiek z objawów choroby.
U kobiet Należy zachować ostrożność:  jeśli w czasie leczenia u pacjentki występuje krwawienie w okresach między miesiączkami (z wyjątkiem pierwszego miesiąca),  jeśli u pacjentki występuje zwiększone ryzyko zmniejszenia się gęstości kości.
Leczenie lekiem Decapeptyl Depot przez kilka miesięcy może prowadzić do zmniejszenia masy kostnej. Z tego powodu czas leczenia nie powinien przekraczać 6 miesięcy. Po przerwaniu leczenia masa kostna ulega zwykle odbudowaniu w ciągu 6 do 9 miesięcy. Szczególną uwagę należy zachować u pacjentek z dodatkowymi czynnikami ryzyka osteoporozy.
W trakcie leczenia  W pierwszym miesiącu leczenia należy stosować niehormonalną metodę antykoncepcji. Powinno się ją także stosować od 4. tygodnia po ostatnim wstrzyknięciu do czasu ponownego pojawienia się krwawień miesiączkowych lub do czasu zastosowania innej metody antykoncepcji.  W czasie leczenia miesiączki nie występują. Po zakończeniu leczenia miesiączki powracają po  Jeśli w czasie leczenia utrzymują się regularne miesiączki, należy powiedzieć o tym lekarzowi.
Decapeptyl Depot a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Decapeptyl Depot może kolidować z niektórymi lekami stosowanymi do leczenia zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, prokainamid, amiodaron i sotalol) lub może zwiększać ryzyko zaburzeń rytmu serca gdy stosowany jest równocześnie z niektórymi innymi lekami [np. metadon (stosowany do zmniejszania bólu i jako element detoksykacji narkotykowej), moksyfloksacyna (antybiotyk), leki przeciwpsychotyczne stosowane do leczenia ciężkich zaburzeń psychicznych].
Należy zachować ostrożność, gdy tryptorelina jest podawana równocześnie z lekami wpływającymi na wydzielanie gonadotropin przez przysadkę mózgową.
Ciąża i karmienie piersią Leku Decapeptyl Depot nie wolno stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią (patrz także „Kiedy nie stosować leku Decapeptyl Depot”).
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne, niehormonalne metody antykoncepcji.
Strona 3 z 9 Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, jeśli występują zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, które mogą być działaniami niepożądanymi w trakcie leczenia lub wynikają z choroby podstawowej.
Decapeptyl Depot zawiera sód Decapeptyl Depot zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować Decapeptyl Depot

Zazwyczaj mieszanie proszku i rozpuszczalnika oraz wstrzykiwanie wykonywane jest przez fachowy personel medyczny.
U mężczyzn: Raz na 4 tygodnie należy wstrzyknąć dawkę zawartą w jednej ampułkostrzykawce, odpowiadającą 3,75 mg tryptoreliny. Należy przestrzegać podawania leku co 4 tygodnie.
Rak gruczołu krokowego: Leczenie jest długoterminowe.
Diagnostyka hormonozależności raka gruczołu krokowego: Do określenia hormonozależności raka gruczołu krokowego wystarcza zwykle stosowanie leku przez
U kobiet: Raz na 4 tygodnie należy wstrzyknąć dawkę zawartą w jednej ampułkostrzykawce, odpowiadającą 3,75 mg tryptoreliny. Leczenie musi być zapoczątkowane w czasie pierwszych 5 dni cyklu miesiączkowego.
Czas leczenia jest nadzorowany przez lekarza.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Decapeptyl Depot Jest mało prawdopodobne, żeby pacjent otrzymał większą dawkę leku Decapeptyl Depot niż powinien. Jeśli pacjentowi podano większą niż zalecana dawkę leku Decapeptyl Depot, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza.
Przerwanie stosowania leku Decapeptyl Depot Przerwanie leczenia lekiem Decapeptyl Depot powinno następować wyłącznie za poradą lekarza. W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ogólnie (wszyscy pacjenci): Jeśli wystąpi obrzęk twarzy, warg, ust lub gardła, co może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu, należy natychmiast zawiadomić lekarza lub zgłosić się na ostry dyżur do najbliższego szpitala.
Podczas leczenia agonistami LHRH zgłaszane były przypadki powiększenia istniejącego wcześniej guza przysadki mózgowej, jednak dotychczas nie obserwowano takich przypadków u pacjentów leczonych tryptoreliną.
U mężczyzn: Strona 4 z 9 Objawy, z powodu których pacjent jest leczony (np. niedrożność dróg moczowych, ból kości, ucisk na rdzeń kręgowy, dolegliwości mięśniowe, obrzęki kończyn dolnych, osłabienie, mrowienie stóp i rąk), mogą początkowo ulec zaostrzeniu z powodu zwiększonego stężenia testosteronu na początku leczenia.
Bardzo często – występuje u więcej niż 1 pacjenta na każdych 10 leczonych pacjentów: większość działań niepożądanych leku Decapeptyl Depot u mężczyzn wynika ze zmniejszonego stężenia testosteronu; mogą wystąpić:  impotencja (zaburzenia wzwodu),  utrata popędu płciowego,  uderzenia gorąca,  nadmierne pocenie się.
Często – występuje u 1 do 10 pacjentów na każdych 100 leczonych pacjentów:  zawroty głowy,  zwiększone ciśnienie krwi,  ból kości,  uczucie zmęczenia,  ból w miejscu wstrzyknięcia.
Niezbyt często – występuje u 1 do 10 pacjentów na każdych 1000 leczonych pacjentów:  zmniejszony apetyt,  bezsenność,  parestezje (uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia),  nudności,  zaparcie,  suchość w ustach,  łysienie,  ból pleców,  ginekomastia.
Częstość nieznana - nie może być określona na podstawie dostępnych danych:  zapalenie nosogardzieli (przeziębienie),  reakcje anafilaktyczne,  nadwrażliwość,  zwiększony apetyt,  dna,  cukrzyca,  depresja,  zmiany nastroju,  splątanie świadomości,  zmniejszona aktywność,  euforyczny nastrój,  niepokój,  apatia,  ból głowy,  zaburzenia pamięci,  zaburzenia smaku,  senność,  trudność stania,  nieprawidłowe czucie w oku,  zaburzone widzenie,  niewyraźne widzenie,  szum w uszach,  zaburzenia równowagi,  zmniejszone ciśnienie krwi,  duszność (spłycony oddech),  duszność (spłycony oddech) w pozycji leżącej,  krwawienie z nosa,  ból brzucha,  biegunka,  wymioty,  rozdęcie brzucha,  wzdęcie,  trądzik,  świąd skóry,  wysypka,  pęcherzyki skórne,  obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący pod skórą),  pokrzywka,  plamica (purpurowe plamy na skórze),  ból mięśniowo-szkieletowy,  ból kończyn,  ból stawów,  skurcze mięśni,  osłabienie mięśniowe,  ból mięśni,  sztywność stawów,  obrzęk stawów,  sztywność mięśniowo-szkieletowa, Strona 5 z 9  zapalenie kości i stawów,  ból piersi,  zanik jąder,  ból jąder,  brak wytrysku nasienia,  osłabienie,  zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia,  zapalenie w miejscu wstrzyknięcia,  reakcja w miejscu wstrzyknięcia,  obrzęk,  ból,  dreszcze,  ból w klatce piersiowej,  objawy grypopodobne,  gorączka,  złe samopoczucie,  zmiany w EKG (wydłużenie odstępu QT),  drażliwość,  zwiększona aktywność niektórych enzymów wątrobowych,  zwiększone stężenie we krwi kreatyniny,  zwiększone stężenie we krwi mocznika,  zwiększone ciśnienie krwi,  zwiększona temperatura ciała,  zwiększona masa ciała,  zmniejszona masa ciała.
U kobiet: W początkowym okresie leczenia objawy endometriozy, w tym ból w miednicy i bolesne miesiączkowanie, mogą bardzo często ulegać zaostrzeniu z powodu wstępnego, przejściowego zwiększenia stężenia estradiolu w osoczu. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni.
Bardzo często – występuje u więcej niż 1 pacjentki na każdych 10 leczonych pacjentek:  zmniejszony popęd płciowy,  zaburzenia snu,  uderzenia gorąca,  nadmierne pocenie się,  krwawienie lub plamienie z pochwy,  suchość sromu i pochwy,  ból głowy.
Często - występuje u 1 do 10 pacjentek na każdych 100 leczonych pacjentek:  hiperandrogenizm,  zmieniony nastrój,  niepokój,  bezsenność,  depresja,  obniżony nastrój,  zawroty głowy,  kołatanie serca,  objawy ze strony górnych dróg oddechowych,  nudności,  niestrawność,  zaburzenia żołądkowo-jelitowe,  ból brzucha,  łysienie,  ból stawów,  bolesne stosunki płciowe,  zaburzenia piersi,  uczucie zmęczenia,  osłabienie,  drażliwość,  zwiększona masa ciała,  nieprawidłowa masa ciała.
Niezbyt często - występuje u 1 do 10 pacjentek na każdych 1000 leczonych pacjentek:  parestezje (uczucie mrowienia, kłucia, drętwienia),  zaburzenia równowagi,  ból pleców,  ból kości, Strona 6 z 9  skurcze mięśni,  obrzęk,  ból w miejscu wstrzyknięcia,  reakcja w miejscu wstrzyknięcia,  zwiększone ciśnienie krwi.
Rzadko - występuje u 1 do 10 pacjentek na każdych 10 000 leczonych pacjentek:  wymioty,  ból mięśni,  nadmierne krwawienie miesiączkowe,  ból w miednicy.
Częstość nieznana - nie może być określona na podstawie dostępnych danych:  nadwrażliwość,  reakcje anafilaktyczne,  dolegliwości brzuszne  gorączka  bolesne miesiączkowanie,  krwawienie pomiędzy normalnymi krwawieniami miesiączkowymi,  obrzęk naczynioruchowy (obrzęk występujący pod skórą)  brak miesiączki  ból piersi  zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia  świąd skóry  wysypka  pokrzywka  złe samopoczucie  biegunka  osłabienie mięśniowe  niewyraźne widzenie  zaburzone widzenie,  duszność (spłycony oddech),  splątanie świadomości  zapalenie w miejscu wstrzyknięcia
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: (22) 49-21-301, Fax: (22) 49-21-309 lub pod adresem https://smz.ezdrowie.gov.pl/. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Decapeptyl Depot

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po napisie EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (2 ̊C – 8 ̊C). Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Decapeptyl Depot - Substancją czynną leku jest tryptorelina w ilości 3,75 mg - Pozostałe składniki to: Proszek: poli(kwas mlekowy i kwas glikolowy) 1:1 i glikolu propylenowego dikaprylokapronian Strona 7 z 9 Rozpuszczalnik: Polisorbat 80, Dekstran 70, sodu chlorek, sodu diwodorofosforan dwuwodny, sodu wodorotlenek i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Decapeptyl Depot i co zawiera opakowanie Lek Decapeptyl Depot, to proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań.
Proszek ma kolor biały do nieznacznie żółtego. Rozpuszczalnik jest przezroczystym, bezbarwnym płynem.
Po zmieszaniu proszku z rozpuszczalnikiem powinno się otrzymać jednorodną, mlecznobiałą do nieznacznie żółtej zawiesinę.
Dostępna jest jedna wielkość opakowania: 1 ampułkostrzykawka z proszkiem, 1 ampułkostrzykawka z rozpuszczalnikiem, 1 łącznik z polipropylenu i 1 igła do wstrzykiwań, całość w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca: Ferring GmbH Wittland 11 D-24109 Kiel Niemcy
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego: Ferring Pharmaceuticals Poland Sp. z o.o. ul. Szamocka 8, 01-748 Warszawa Tel.: +48 22 246 06 80, Fax: +48 22 246 06 81
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Instrukcja dla lekarza dotycząca przygotowywania, sporządzania i wstrzykiwania zawiesiny. Ponieważ prawidłowe sporządzenie zawiesiny ma decydujące znaczenie dla skuteczności terapeutycznej produktu, należy ściśle przestrzegać następujących zaleceń:

1. DECAPEPTYL Depot należy przechowywać w opakowaniu w lodówce.

2. DECPEPTYL Depot należy wstrzykną w ciągu 3 minut po przygotowaniu.

Przegląd składników zestawu DECAPEPTYL Depot:

Tłok strzykawki
Strzykawka z płynem (rozpuszczalnik) Gwint Igła do wstrzyknięć domięśniowych 40 mm
Łącznik Strzykawka z proszkiem (mikrokapsułki o przedłużonym uwalnianiu)
Strona 8 z 9

1. Przygotowanie

Aby zapewnić poprawne przygotowanie zawiesiny, należy postępować dokładnie instrukcją:

• Wyjąć opakowanie DECAPEPTYL Depot z lodówki. • Otworzyć opakowanie łącznika i wyjąć łącznik. • Odkręcić nasadkę strzykawki z proszkiem. Trzymać strzykawkę skierowaną otworem do góry, aby uniknąć wysypania proszku.
• Strzykawkę z proszkiem nakręcić na jeden z gwintów łącznika do oporu.

Nie należy dotykać gwintu łącznika.

tłok strzykawki.
Zawsze najpierw należy połączyć strzykawkę zawierającą proszek z łącznikiem, a następnie strzykawkę zawierającą rozpuszczalnik.

• Odkręcić nasadkę strzykawki z rozpuszczalnikiem. Trzymać strzykawkę skierowaną otworem do góry, aby uniknąć wylania się płynu. • Nakręcić strzykawkę zawierającą rozpuszczalnik na wolny gwint łącznika, do oporu.

Nie należy naciskać tłoka strzykawki.

2. Sporządzenie zawiesiny

Aby przygotować zawiesinę, należy: • Wtłoczyć płyn do strzykawki z proszkiem. • Powoli przetłaczać zawiesinę pomiędzy obiema strzykawkami aż do momentu powstania jednorodnej, mlecznej zawiesiny o barwie białej do lekko żółtej.
• Strzykawki należy trzymać prosto, nie zginać.
A
B
C
D
E Strona 9 z 9

3. Wstrzyknięcie

• Odkręcić od łącznika strzykawkę z zawiesiną gotową do wstrzyknięcia. • Przymocować do strzykawki igłę do wstrzyknięć. • Wykonać wstrzyknięcie w ciągu 3 minut.

DECAPEPTYL Depot przeznaczony jest do jednorazowego użycia i wszelką niewykorzystaną zawiesinę należy zutylizować.

Użyć w ciągu 3 minut

Strona 1 z 15 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

DECAPEPTYL DEPOT, 3,75 mg, proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

do odtworzenia w 1 ml rozpuszczalnika zawierającego sód.
Po odtworzeniu produktu stężenie sodu wynosi 3,69 mg/ml, co odpowiada 0,160 mmol/ml.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań
Wygląd: Przed zmieszaniem: biały do nieznacznie żółtego proszek i przezroczysty, bezbarwny, wodnisty płyn Po zmieszaniu: jednorodna, mleczno biała do nieznacznie żółtej zawiesina

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Mężczyźni: • Leczenie hormonozależnego raka gruczołu krokowego miejscowo zaawansowanego lub z przerzutami. • Diagnostyka hormonozależności raka gruczołu krokowego (ocena wskazań do leczenia hormonalnego).
Kobiety: • Leczenie potwierdzonej badaniem laparoskopowym endometriozy w przypadku, gdy nie ma wskazań do leczenia chirurgicznego. • Przygotowanie do leczenia operacyjnego objawowych mięśniaków macicy w przypadku, kiedy wskazane jest zmniejszenie wielkości mięśniaków przed planowanym zabiegiem.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Produkt powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza specjalisty posiadającego wyposażenie niezbędne do regularnego monitorowania reakcji na leczenie.
Dawkowanie
Mężczyźni: • rak gruczołu krokowego i diagnostyka hormonozależności raka gruczołu krokowego Raz na 4 tygodnie należy wstrzyknąć dawkę zawartą w jednej ampułkostrzykawce, odpowiadającą 3,75 mg tryptoreliny. W celu zapewnienia nieprzerwanie małego stężenia testosteronu należy przestrzegać podawania produktu co 4 tygodnie.
Strona 2 z 15 Kobiety: • mięśniaki macicy i endometrioza Raz na 4 tygodnie należy wstrzyknąć dawkę zawartą w jednej ampułkostrzykawce, odpowiadającą 3,75 mg tryptoreliny. Leczenie musi być zapoczątkowane w czasie pierwszych 5 dni cyklu miesiączkowego.
Sposób podawania
Ważne jest, aby wstrzykiwania zawiesiny o przedłużonym uwalnianiu dokonywać ściśle według instrukcji podanych w punkcie 6.6.
Zawiesina musi być wstrzyknięta natychmiast po jej sporządzeniu.
Dawkę zawartą w jednej ampułkostrzykawce, odpowiadającą 3,75 mg tryptoreliny, wstrzykuje się głęboko domięśniowo co 28 dni. Za każdym razem należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia.
Szczególne grupy pacjentów
• Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u pacjentów w wieku podeszłym. • Zgodnie z aktualnymi danymi nie jest konieczne zmniejszanie dawki ani wydłużanie odstępów między wstrzyknięciami u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Czas trwania leczenia:
• Rak gruczołu krokowego: Leczenie produktem Decapeptyl Depot jest zwykle leczeniem długoterminowym.
• Diagnostyka hormonozależności raka gruczołu krokowego: Produkt Decapeptyl Depot należy podawać przez okres 3 miesięcy. Wiodącym parametrem diagnostycznym jest stężenie PSA, które w zaawansowanych przypadkach raka jest większe niż Decapeptyl Depot i po 3 miesiącach leczenia. Wynik testu jest pozytywny, jeśli stężenie testosteronu jest na poziomie kastracyjnym (mniejsze niż 1 ng/ml), a stężenie PSA zmniejszyło się. W takiej sytuacji wskazane jest dalsze leczenie produktem Decapeptyl Depot. W przypadku, gdy stężenie testosteronu zmniejszy się, a stężenie PSA pozostanie bez zmian lub zwiększy się, dalsze podawanie produktu Decapeptyl Depot nie ma uzasadnienia. Wynik fałszywie negatywny należy podejrzewać, jeśli stężenie PSA nie zmieniło się, ale u pacjenta stwierdzono poprawę stanu klinicznego (zmniejszenie wielkości guza, zmniejszenie dolegliwości dyzurycznych). W takim przypadku podawanie produktu Decapeptyl Depot należy kontynuować przez następne 3 miesiące i ponownie ocenić stężenie PSA i testosteronu.
• Mięśniaki macicy i endometrioza Czas leczenia zależy od wyjściowego stopnia ciężkości endometriozy i od ewolucji jej objawów klinicznych (czynnościowych i anatomicznych) oraz od ewolucji objętości mięśniaków macicy, ocenianej w trakcie leczenia za pomocą ultrasonografii. Zazwyczaj maksimum możliwego do osiągnięcia wyniku uzyskuje się po 3 do 4 wstrzyknięciach.
Z uwagi na możliwy wpływ na gęstość kości, leczenie bez zastosowania terapii addycyjnej nie powinno trwać dłużej niż 6 miesięcy (patrz punkt 4.4).

4.3 Przeciwwskazania

Ogólne: • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, • nadwrażliwość na hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH) lub jakikolwiek inny analog GnRH.
Strona 3 z 15 Kobiety: • ciąża, • okres karmienia piersią.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ogólnie: Stosowanie agonistów GnRH może powodować zmniejszenie gęstości mineralnej kości. U ludzi, wstępne dane wskazują, że stosowanie bisfosfonianów w połączeniu z agonistami GnRH może zmniejszać demineralizację kości.
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka wystąpienia osteoporozy, takimi jak przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, długotrwałe leczenie lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości (np. leki przeciwpadaczkowe lub kortykoidy), występowanie osteoporozy w rodzinie, niedożywienie.
Rzadko, leczenie agonistami może ujawnić obecność nieczynnego klinicznie gruczolaka przysadki typu gonadotropinoma. U pacjentów tych może dojść do udaru przysadki objawiającego się nagłym bólem głowy, wymiotami, zaburzeniem widzenia i porażeniem mięśni oka.
Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu depresyjnego (z możliwymi przypadkami ciężkiej depresji) u pacjentów będących w trakcie leczenia agonistami hormonu uwalniającego gonadotropinę, takimi jak tryptorelina. Pacjentów należy odpowiednio poinformować i leczyć w zależności od występujących objawów.
Mężczyźni: Podobnie jak inni agoniści GnRH, tryptorelina powoduje na początku przejściowe zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy krwi. W konsekwencji, w pierwszych tygodniach leczenia mogą wystąpić pojedyncze przypadki przejściowego zaostrzenia objawów raka gruczołu krokowego. W początkowej fazie leczenia należy rozważyć zastosowanie dodatkowo odpowiedniego przeciwandrogenu, aby przeciwdziałać początkowemu zwiększeniu stężenia testosteronu w surowicy krwi i zaostrzeniu objawów klinicznych.
U małej liczby pacjentów może wystąpić okresowe zaostrzenie objawów raka gruczołu krokowego (ang. tumour flare) i przejściowe nasilenie bólu nowotworowego (bólu spowodowanego przerzutami), który może być leczony objawowo.
Podobnie jak w przypadku innych agonistów GnRH, obserwowano pojedyncze przypadki ucisku na rdzeń kręgowy i niedrożności cewki moczowej. W przypadku wystąpienia ucisku na rdzeń kręgowy lub niewydolności nerek należy wdrożyć standardowe leczenie tych powikłań, a w skrajnych przypadkach należy rozważyć natychmiastowe usunięcie jąder (kastracja chirurgiczna). W pierwszych tygodniach leczenia wskazane jest ścisłe monitorowanie, zwłaszcza u pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i zagrożonych uciskiem na rdzeń kręgowy oraz u pacjentów z niedrożnością dróg moczowych.
Po kastracji chirurgicznej tryptorelina nie powoduje dalszego zmniejszenia stężenia testosteronu w surowicy krwi.
Długotrwała blokada androgenowa w następstwie obustronnego usunięcia jąder albo podawania analogów GnRH wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zmniejszenia gęstości kości i może prowadzić do osteoporozy i zwiększać ryzyko złamania kości.
Blokada androgenowa może powodować wydłużenie odstępu QT.
U pacjentów, u których stwierdzono w wywiadzie lub występujące aktualnie czynniki ryzyka dotyczące wydłużenia odstępu QT, oraz u pacjentów otrzymujących równocześnie produkty lecznicze, które mogą wydłużać odstęp QT (patrz punkt 4.5), konieczne jest oszacowanie stosunku korzyści do Strona 4 z 15 ryzyka, w tym możliwości wystąpienia częstoskurczu typu torsade de pointes przed rozpoczęciem leczenia produktem Decapeptyl Depot.
Z danych epidemiologicznych wynika dodatkowo, że podczas stosowania blokady androgenowej u pacjentów może dochodzić do zmian metabolicznych (np. nietolerancja glukozy, stłuszczenie wątroby) lub zwiększonego ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Jednakże dane z badań prospektywnych nie potwierdziły powiązania pomiędzy leczeniem analogami GnRH i zwiększeniem śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Pacjenci obarczeni dużym ryzykiem chorób metabolicznych lub sercowo-naczyniowych powinni być uważnie oceniani przed rozpoczęciem leczenia i odpowiednio kontrolowani w czasie stosowania blokady androgenowej.
Podawanie tryptoreliny w dawkach leczniczych powoduje blokadę osi przysadka-gonady. Normalna czynność powraca zwykle po zaprzestaniu leczenia. Testy diagnozujące czynność osi przysadka- gonady przeprowadzane w trakcie leczenia i po zaprzestaniu leczenia analogami GnRH mogą dawać mylące wyniki.
Kobiety: Przed rozpoczęciem leczenia należy uzyskać potwierdzenie, że pacjentka nie jest w ciąży.
Ponieważ w czasie leczenia produktem Decapeptyl Depot powinny ustać krwawienia miesiączkowe, pacjentkę należy poinstruować, aby poinformowała lekarza, jeśli utrzymują się regularne miesiączki.
Zmniejszenie gęstości mineralnej kości Stosowanie agonistów GnRH prawdopodobnie powoduje zmniejszenie gęstości mineralnej kości przeciętnie o 1% miesięcznie w czasie sześciomiesięcznego okresu leczenia. Każde 10% zmniejszenia gęstości mineralnej kości wiąże się ze zwiększeniem ryzyka złamania o około dwa do trzech razy. Z tego powodu czas leczenia bez zastosowania terapii addycyjnej nie powinien przekraczać 6 miesięcy. Aktualnie dostępne dane wskazują, że u większości kobiet masa kostna ulega odbudowaniu w ciągu 6 do 9 miesięcy po zaprzestaniu leczenia.
Brak dokładnych danych dotyczących pacjentek z czynną osteoporozą lub czynnikami ryzyka osteoporozy, takimi jak przewlekłe nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, długotrwałe leczenie lekami zmniejszającymi gęstość mineralną kości (np. leki przeciwpadaczkowe lub kortykoidy), rodzinne występowanie osteoporozy, niedożywienie (np. jadłowstręt psychiczny). Ponieważ zmniejszenie gęstości mineralnej kości może być bardziej szkodliwe w tej grupie pacjentek, leczenie tryptoreliną należy rozpatrywać indywidualnie i rozpoczynać tylko wtedy, gdy bardzo staranna ocena wskazuje, że korzyści z leczenia są większe niż ryzyko. W celu przeciwdziałania zmniejszeniu gęstości mineralnej kości należy rozważyć zastosowanie dodatkowych środków kontrolnych.
Mięśniaki macicy i endometrioza Podczas leczenia nie występują krwawienia miesiączkowe. Krwawienie z macicy występujące w czasie leczenia jest nieprawidłowe (z wyjątkiem pierwszego miesiąca) i wymaga sprawdzenia stężenia estrogenu w osoczu. Jeśli stężenie jest mniejsze niż 50 pg/ml, należy poszukiwać możliwych towarzyszących zmian organicznych. Po przerwaniu leczenia jajniki wznawiają czynność, np. krwawienia miesiączkowe powracają po 7 do 12 tygodniach od ostatniego wstrzyknięcia.
W pierwszym miesiącu leczenia należy stosować niehormonalną metodę antykoncepcji, ponieważ początkowe uwolnienie gonadotropin może wywołać owulację. Powinno się ją także stosować od

4. tygodnia po ostatnim wstrzyknięciu do czasu ponownego pojawienia się krwawień miesiączkowych

lub do czasu zastosowania innej metody antykoncepcji.
W trakcie leczenia mięśniaków macicy należy regularnie kontrolować wielkość mięśniaków. Istnieją doniesienia dotyczące krwawienia u pacjentek z włókniakami podśluzówkowymi po leczeniu analogami GnRH. Zazwyczaj krwawienie występowało 6 do 10 tygodni po rozpoczęciu leczenia.
Decapeptyl Depot zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy, że produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”. Strona 5 z 15

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jeśli tryptorelina podawana jest równocześnie z lekami mającymi wpływ na wydzielanie gonadotropin przez przysadkę mózgową, należy zachować ostrożność i zaleca się kontrolowanie stanu hormonalnego pacjentów. Ponieważ w wyniku blokady androgenowej może następować wydłużenie odstępu QT, podczas leczenia produktem Decapeptyl Depot należy ostrożnie dobierać produkty lecznicze do jednoczesnego stosowania, np. wydłużające odstęp QT lub mogące wywoływać częstoskurcz typu torsade de pointes, takie jak leki antyarytmiczne z grupy IA (np. chinidyna, dizopiramid) lub z grupy III (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), metadon, moksyfloksacyna, leki przeciwpsychotyczne itp. (patrz punkt 4.4).
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Nie można wykluczyć możliwości interakcji z powszechnie stosowanymi lekami, w tym także z lekami uwalniającymi histaminę.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Tryptoreliny nie należy stosować w czasie ciąży, gdyż stosowanie w tym czasie agonistów GnRH wiąże się z teoretycznym ryzykiem wystąpienia poronienia lub nieprawidłowości u płodu. Kobiety w wieku rozrodczym powinny być przed rozpoczęciem leczenia dokładnie zbadane w celu wykluczenia ciąży. Podczas leczenia należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji, aż do czasu powrotu krwawień miesiączkowych.
Bardzo ograniczone dane dotyczące stosowania tryptoreliny w czasie ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wrodzonych wad rozwojowych. Jednakże, długoterminowe badania kontrolne dotyczące rozwoju są zbyt ograniczone. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni ani pośredni szkodliwy wpływ na ciążę i rozwój pourodzeniowy, ale istnieją dane wskazujące na toksyczne działanie na zarodki i płody oraz opóźnienie porodu (patrz punkt 5.3). Uwzględniając działanie farmakologiczne tryptoreliny, nie można wykluczyć niekorzystnego wpływu na przebieg ciąży i potomstwo, i w związku z tym produktu Decapeptyl Depot nie należy stosować w ciąży.
Karmienie piersią
Nie jest wiadome, czy tryptorelina przenika do mleka matek. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u karmionych dzieci, należy zaprzestać karmienia piersią przed podaniem produktu i przez cały czas jego podawania nie należy karmić piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona, jeśli u pacjenta występują zawroty głowy, senność i zaburzenia widzenia, które mogą być działaniami niepożądanymi w trakcie leczenia lub wynikają z choroby podstawowej.

4.8 Działania niepożądane

Poniżej przedstawione są działania niepożądane zgłaszane przez pacjentów leczonych tryptoreliną w trakcie badań klinicznych oraz zgłaszane w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Mężczyźni (wszystkie wskazania)
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Strona 6 z 15 Podobnie jak w przypadku leczenia innymi agonistami GnRH lub kastracją chirurgiczną, najczęściej obserwowane działania niepożądane związane z leczeniem tryptoreliną spowodowane były przewidywanym działaniem farmakologicznym: początkowym zwiększeniem stężenia testosteronu, po którym następuje prawie całkowita supresja testosteronu. Działania te obejmowały zaburzenia wzwodu (44%), uderzenia gorąca (41%), i utratę popędu płciowego (40%), najczęściej obserwowane działania niepożądane Ponadto, możliwym działaniem niepożądanym zgłaszanym w badaniach klinicznych było nadciśnienie (1%).
Tryptorelina powoduje przejściowe zwiększenie stężenia testosteronu w surowicy w pierwszym tygodniu po pierwszym wstrzyknięciu produktu o długotrwałym uwalnianiu. W związku z takim początkowym zwiększeniem stężenia testosteronu u niewielkiego odsetka pacjentów (≤ 5%) może wystąpić okresowe zaostrzenie objawów raka gruczołu krokowego (ang. tumour flare) manifestujące się zwykle nasileniem objawów ze strony układu moczowego (< 2%) i bólu w miejscu przerzutów (5%), które można leczyć objawowo. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni. Stwierdzano pojedyncze przypadki zaostrzenia objawów choroby w postaci niedrożności cewki moczowej, co może zmniejszać sprawność nerek, lub ucisku przerzutów na rdzeń kręgowy, co potencjalnie może powodować parestezje i osłabienie mięśni kończyn dolnych. Dlatego pacjentów z uszkodzeniem kręgosłupa spowodowanym przerzutami i (lub) niedrożnością górnego lub dolnego odcinka dróg moczowych należy uważnie kontrolować w okresie kilku pierwszych tygodni leczenia (patrz punkt 4.4).
W badaniach klinicznych nie stwierdzano reakcji anafilaktycznych, a w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłoszono zaledwie kilka przypadków.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego Decapeptyl Depot u mężczyzn leczonych z powodu raka gruczołu krokowego (n=266) oraz działań niepożądanych zgłaszanych w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po wprowadzeniu produktu do obrotu. O większości działań niepożądanych wiadomo, że są związane z biochemiczną lub chirurgiczną kastracją.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Nie znana (*) Mężczyźni Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zaburzenia układu immunologicznego
nadwrażliwość Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
cukrzyca Zaburzenia psychiczne Utrata popędu płciowego
nastroju, splątanie świadomości, zmniejszona aktywność, euforyczny nastrój, niepokój Zaburzenia układu nerwowego
zaburzenia pamięci, zaburzenia smaku, senność, trudność stania Zaburzenia oka Nieprawidłowe czucie w oku, zaburzone widzenie, niewyraźne widzenie Strona 7 z 15 Zaburzenia ucha i błędnika
zaburzenia równowagi Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Nadciśnienie Niedociśnienie Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
nasilającą się w pozycji leżącej, krwawienie z nosa Zaburzenia żołądka i jelit
suchość w ustach Ból brzucha, biegunka, wymioty, rozdęcie brzucha, wzdęcie Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nadmierne pocenie się
wysypka, pęcherzyki skórne, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, plamica Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej

Ból pleców Ból mięśniowo- szkieletowy, ból kończyn, ból stawów, skurcze mięśni, osłabienie mięśniowe, ból mięśni, sztywność stawów, obrzęk stawów, sztywność mięśniowo- szkieletowa, zapalenie kości i stawów Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Zaburzenia wzwodu
ból jąder, brak wytrysku nasienia Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
zmęczenia, ból w miejscu wstrzyknięcia
miejscu wstrzyknięcia, zapalenie w miejscu wstrzyknięcia, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk, ból, dreszcze, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, gorączka, złe samopoczucie, drażliwość Badania diagnostyczne Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy asparaginianowej, zwiększone stężenie we krwi kreatyniny, mocznika, fosfatazy alkalicznej, zwiększone ciśnienie krwi, zwiększona temperatura ciała, wydłużenie odstępu QT (patrz punkt

4.4 i 4.5), zwiększona

masa ciała, zmniejszona masa ciała (*) Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Strona 8 z 15
Opis wybranych działań niepożądanych Stosowaniu agonistów GnRH do leczenia raka gruczołu krokowego może towarzyszyć zwiększona utrata masy kostnej, co może prowadzić do osteoporozy oraz zwiększać ryzyko złamania kości. Może dochodzić do niewielkiej utraty masy istoty gąbczastej. Jest to zazwyczaj odwracalne w ciągu 6 do 9 miesięcy po zaprzestaniu leczenia (patrz punkt 4.4).
Kobiety (wszystkie wskazania)
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Jako następstwo zmniejszonego stężenia estrogenów, najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi związanymi z leczeniem tryptoreliną są uderzenia gorąca (60%), ból głowy (20%), nadmierne pocenie się (20%), suchość pochwy i sromu (19%), zmniejszony popęd płciowy (16%), zaburzenia snu (12%), krwawienie z pochwy (10%), uczucie zmęczenia (9%), osłabienie (9%), bolesne stosunki płciowe (8%) i zmieniony nastrój (8%). Ponadto, potencjalnie ciężkim działaniem niepożądanym zgłaszanym w badaniach klinicznych była depresja (4%).
W początkowym okresie leczenia objawy endometriozy, w tym ból w miednicy i bolesne miesiączkowanie, mogą bardzo często ulegać zaostrzeniu (≥ 10%) z powodu wstępnego, przejściowego zwiększenia stężenia estradiolu w osoczu. Objawy te są przemijające i zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni.
W badaniach klinicznych nie stwierdzano reakcji anafilaktycznych, a w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłoszono zaledwie kilka przypadków.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych Na podstawie częstości działań niepożądanych zgłaszanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego DECAPEPTYL DEPOT u kobiet leczonych z powodu mięśniaków macicy i endometriozy (n=1022) oraz działań niepożądanych zgłaszanych w ramach monitorowania bezpieczeństwa farmakoterapii po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (1/10 000 do <1/1 000) Nie znana (*) Kobiety Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktyczne Zaburzenia endokrynologiczne
Zaburzenia psychiczne Zmniejszony popęd płciowy, zaburzenia snu Zmieniony nastrój, niepokój, bezsenność, depresja, obniżony nastrój
Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy Zawroty głowy Parestezje Zaburzenia oka Niewyraźne widzenie, zaburzone widzenie Zaburzenia ucha i błędnika
równowagi
Zaburzenia serca Kołatanie serca Zaburzenia naczyniowe Uderzenia gorąca Strona 9 z 15 Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
podmiotowe i przedmiotowe ze strony górnego odcinka układu oddechowego (HLT)
Zaburzenia żołądka i jelit
niestrawność, zaburzenia żołądkowo- jelitowe, ból brzucha
biegunka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Nadmierne pocenie się Łysienie Świąd skóry, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej

Ból pleców, ból kości, skurcze mięśni Ból mięśni Osłabienie mięśniowe
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Krwawienie z pochwy, suchość pochwy i sromu Bolesne stosunki płciowe, zaburzenia piersi, krwawienie z odstawienia
krwawienie menstruacyjne, ból w miednicy Bolesne miesiączkowanie ból piersi, krwawienie pomiędzy normalnymi krwawieniami menstruacyjnymi, brak miesiączki Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
zmęczenia, osłabienie, drażliwość Obrzęk, ból w miejscu wstrzyknięcia, reakcja w miejscu wstrzyknięcia
wstrzyknięcia, zapalenie w miejscu wstrzyknięcia, gorączka, złe samopoczucie Badania diagnostyczne

ciała, nieprawidłowa masa ciała Zwiększone ciśnienie krwi
(*) Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Opis wybranych działań niepożądanych W miesiącu następującym po pierwszym wstrzyknięciu może wystąpić krwawienie z pochwy, w tym krwawienie z odstawienia, nadmierne krwawienie menstruacyjne i krwawienie pomiędzy normalnymi krwawieniami menstruacyjnymi. Może dochodzić do niewielkiej utraty masy istoty gąbczastej. Jest to zazwyczaj odwracalne w ciągu 6 do 9 miesięcy po zaprzestaniu leczenia (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Aleje Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, Tel: + 48 22 49 21 301, Fax: +48 22 49 21 309 lub pod adresem https://smz.ezdrowie.gov.pl/. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Strona 10 z 15 Doświadczenie z przedawkowaniem tryptoreliny jest niewystarczające do wyciągnięcia wniosków dotyczących możliwych działań niepożądanych. Biorąc pod uwagę rodzaj opakowania i postać farmaceutyczną, nie należy się spodziewać przedawkowania.
W razie przedawkowania wskazane jest leczenie objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: analogi hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH), kod ATC: L 02 AE 04
Tryptorelina jest syntetycznym dekapeptydem, analogiem naturalnego hormonu uwalniającego gonadotropiny (ang. gonadotrpohin-releasing hormone – GnRH). GnRH jest dekapeptydem wytwarzanym w podwzgórzu, regulującym biosyntezę i uwalnianie przez przysadkę mózgową hormonu luteinizującego (ang. Luteinising Hormone – LH) i hormonu folikulortopowego (ang. Follicle-Stimulating Hormone – FSH). Tryptorelina pobudza przysadkę mózgową do wydzielania LH i FSH silniej niż gonadorelina podawana w porównywalnej dawce, i czas jej działania jest dłuższy. Zwiększenie stężeń LH i FSH prowadzi na początku do zwiększenia stężeń testosteronu w surowicy krwi u mężczyzn lub stężenia estrogenów w surowicy krwi u kobiet. Nieprzerwane podawanie agonisty GnRH skutkuje zahamowaniem wydzielania LH i FSH przez przysadkę mózgową. Zahamowanie to prowadzi do zmniejszenia steroidogenezy, przez co stężenie estradiolu w surowicy krwi u kobiet oraz stężenie testosteronu w surowicy krwi u mężczyzn zmniejsza się odpowiednio do wartości pomenopauzalnych lub pokastracyjnych, tj. stanu hipogonadyzmu hipogonadotropowego. Stężenia siarczanu dihydroepiandrosteronu (ang. dihydroepiandrostenedion sulphate – DHEAS) nie zmieniają się. Z leczniczego punktu widzenia prowadzi to do zmniejszenia wzrostu wrażliwych na testosteron guzów gruczołu krokowego u mężczyzn oraz zmniejszenia wielkości ognisk endometriozy i wielkości estrogenozależnych mięśniaków macicy u kobiet. Odnośnie mięśniaków macicy, maksymalne korzyści z leczenia stwierdza się u kobiet z anemią (stężenie hemoglobiny mniejsze lub równe 8 g/dl).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po domięśniowym podaniu produktu Decapeptyl Depot stężenia tryptoreliny w osoczu zdeterminowane są (powolnym) rozpadem polimeru Poli(kwas mlekowy i kwas glikolowy, 1:1). Mechanizm tkwiący w tej formie podania umożliwia takie właśnie powolne uwalnianie tryptoreliny z polimeru.
Po domięśniowym lub podskórnym podaniu tryptoreliny w postaci depot (mikrokapsułki o przedłużonym uwalnianiu) następuje szybkie zwiększenie stężenia tryptoreliny w osoczu, z maksimum występującym w ciągu pierwszych godzin. Następnie stężenie tryptoreliny znacznie zmniejsza się w ciągu 24 godzin. W czwartym dniu wartość stężenia osiąga drugie maksimum, po czym zmniejsza się w trybie dwuwykładniczym do wartości poniżej progu oznaczalności po 44 dniach. Po wstrzyknięciu podskórnym zwiększanie stężenia tryptoreliny następuje bardziej stopniowo, a wartości stężeń są nieco mniejsze niż po wstrzyknięciach domięśniowych. Po wstrzyknięciu podskórnym zmniejszanie stężenia tryptoreliny trwa dłużej – wartości stężeń schodzą poniżej progu oznaczalności po 65 dniach.
W trakcie leczenia prze okres 6 miesięcy z podawaniem produktu co 28 dni nie stwierdzono oznak kumulacji tryptoreliny w odniesieniu do obu dróg podania. Po podaniu domięśniowym i podskórnym wartości stężeń tryptoreliny zmniejszały się do około 100 pg/ml (średnia wartość) przed kolejnym podaniem. Należy przyjąć, że część tryptoreliny, która nie jest biodostępna, jest metabolizowana w miejscu wstrzyknięcia, np. przez makrofagi.
Strona 11 z 15 W przysadce mózgowej biodostępna tryptorelina jest unieczynniana poprzez odszczepienie fragmentów N-końcowych przez pyroglutamyl-peptydazę i obojętną endopeptydazę. W wątrobie i nerkach tryptorelina ulega degradacji do biologicznie nieczynnych peptydów i aminokwasów.
wyeliminowane przez nerki. Wydaje się, że ze względu na podrzędne znaczenie eliminacji przez nerki i szeroki zakres terapeutyczny tryptoreliny jako substancji czynnej, dostosowywanie i indywidualizacja leczenia tryptoreliną w postaci depot u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie są konieczne.
Biodostępność: Mężczyźni: Biodostępność substancji czynnej tryptoreliny z podanego domięśniowo depot wynosi 38,3% w ciągu pierwszych 13 dni. Dalsze uwalnianie jest liniowe i wynosi średnio 0,92% dawki na dobę. Biodostępność po podaniu podskórnym stanowi 69% biodostępności po podaniu domięśniowym.
Kobiety: Po 27 dniach testu można wykryć średnio 35,7% podanej dawki, z czego 25,5% jest uwalniane w ciągu pierwszych 13 dni, a dalsze uwalnianie jest liniowe i wynosi średnio 0,73% podanej dawki na dobę
Ogólnie: Obliczanie parametrów zależnych od modelu farmakokinetycznego (t 0,5 , K el,
w przypadku postaci farmaceutycznych z mocno przedłużonym uwalnianiem substancji czynnej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

U szczurów, lecz nie u myszy, leczonych przez długi okres tryptoreliną stwierdzono zwiększenie częstości występowania guzów przysadki mózgowej. Wpływ tryptoreliny na anomalie przysadki mózgowej jest nieznany. Uważa się, że poczynione obserwacje nie dotyczą ludzi. Wiadomo o występowaniu guzów przysadki mózgowej u gryzoni w związku z innymi analogami LHRH. Wykazano, że u szczurów tryptorelina działa toksycznie na zarodki i płody oraz powoduje opóźnienie rozwoju zarodkowo-płodowego i opóźnienie porodu. Dane niekliniczne uwzględniające wyniki badań toksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka. Jednorazowe wstrzyknięcie domięśniowe lub podskórne produktu Decapeptyl Depot lub środka do sporządzania zawiesiny wywoływało w miejscu wstrzyknięcia opóźnioną reakcję na ciało obce. W ciągu 8 tygodni późne reakcje po wstrzyknięciu domięśniowym cofały się niemal całkowicie, natomiast po wstrzyknięciu podskórnym tylko nieznacznie. Tolerancja miejscowa po dożylnym podaniu produktu Decapeptyl Depot była ograniczona.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Poli(kwas mlekowy i kwas glikolowy) 1:1 Glikolu propylenowego dikaprylokapronian
Polisorbat 80 Dekstran 70 Sodu chlorek Sodu diwodorofosforan dwuwodny Sodu wodorotlenek Wodę do wstrzykiwań Strona 12 z 15

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności.

6.3 Okres ważności

Zawiesina przygotowana do wstrzyknięcia: 3 minuty.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w lodówce (2 ̊C – 8 ̊C). Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Proszek: ampułkostrzykawka jednorazowego użytku z przezroczystego szkła borosilikonowego (typ I) z czarnym korkiem tłoka z gumy chlorobutylowej (typ I).
Rozpuszczalnik: ampułkostrzykawka jednorazowego użytku z przezroczystego szkła borosilikonowego (typ I) z czarnym korkiem tłoka z gumy chlorobutylowej (typ I).
Wielkość opakowania: 1 ampułkostrzykawka z proszkiem, 1 ampułkostrzykawka z rozpuszczalnikiem, 1 łącznik z polipropylenu i 1 igła iniekcyjna w tekturowym pudełku

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Poniższa instrukcja przeznaczona jest wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
INSTRUKCJA UŻYCIA

1. DECAPEPTYL Depot należy przechowywać w opakowaniu w lodówce.

2. DECPEPTYL Depot należy wstrzykną w ciągu 3 minut po przygotowaniu.

Strona 13 z 15 Przegląd składników zestawu DECAPEPTYL Depot:

1. Przygotowanie

Aby zapewnić poprawne przygotowanie zawiesiny, należy postępować dokładnie instrukcją:
• Wyjąć opakowanie DECAPEPTYL Depot z lodówki. • Otworzyć opakowanie łącznika i wyjąć łącznik. • Odkręcić nasadkę strzykawki z proszkiem. Trzymać strzykawkę skierowaną otworem do góry, aby uniknąć wysypania proszku. • Strzykawkę z proszkiem nakręcić na jeden z gwintów łącznika do oporu.
Nie należy dotykać gwintu łącznika.

na tłok strzykawki.
Zawsze najpierw należy połączyć strzykawkę zawierającą proszek z łącznikiem, a następnie strzykawkę zawierającą rozpuszczalnik.

A
B
C Tłok strzykawki Strzykawka z płynem (rozpuszczalnik) Gwint Igła do wstrzyknięć domięśniowych 40 mm Łącznik Strzykawka z proszkiem (mikrokapsułki o przedłużonym uwalnianiu)
Strona 14 z 15
• Odkręcić nasadkę strzykawki z rozpuszczalnikiem. Trzymać strzykawkę skierowaną otworem do góry, aby uniknąć wylania się płynu. • Nakręcić strzykawkę zawierającą rozpuszczalnik na wolny gwint łącznika, do oporu.

Nie należy naciskać tłoka strzykawki.

2. Sporządzenie zawiesiny

Aby przygotować zawiesinę, należy: • Wtłoczyć płyn do strzykawki z proszkiem. • Powoli przetłaczać zawiesinę pomiędzy obiema strzykawkami aż do momentu powstania jednorodnej, mlecznej zawiesiny o barwie białej do lekko żółtej. • Strzykawki należy trzymać prosto, nie zginać.

3. Wstrzyknięcie

• Odkręcić od łącznika strzykawkę z zawiesiną gotową do wstrzyknięcia. • Przymocować do strzykawki igłę do wstrzyknięć. • Wykonać wstrzyknięcie w ciągu 3 minut.

D
E

Użyć w ciągu 3 minut Strona 15 z 15

DECAPEPTYL Depot przeznaczony jest do jednorazowego użycia i wszelką niewykorzystaną zawiesinę należy zutylizować.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Ferring GmbH Wittland 11 D-24109 Kiel Niemcy

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr R/3661

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25 lipca 1995 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 13 grudnia 2013 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO