Alkeran
Melphalanum
Tabletki powlekane 2 mg | Melphalanum 2 mg
Excella GmbH & Co. KG GlaxoSmithKline Pharmaceuticals S.A., Niemcy Polska
Ulotka
ULOTKA DLA PACJENTA
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Alkeran, 2 mg, tabletki powlekane Melfalan
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie i nie należy go przekazywać innym, gdyż może im zaszkodzić, nawet jeśli objawy ich choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest Alkeran i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alkeran
3. Jak stosować Alkeran
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Alkeran
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Alkeran i w jakim celu się go stosuje
Tabletki leku Alkeran zawierają lek o nazwie melfalan, który należy do grupy leków nazywanych cytotoksynami (zwanymi także chemioterapią) i jest stosowany do leczenia określonych rodzajów nowotworów. Jego działanie polega na zmniejszaniu liczby nieprawidłowych komórek, wytwarzanych przez organizm.
Tabletki leku Alkeran stosowane są w leczeniu szpiczaka mnogiego, rodzaju nowotworu, który powstaje z komórek w szpiku kostnym, zwanych komórkami plazmatycznymi. Komórki plazmatyczne pomagają zwalczać zakażenia i choroby, produkując przeciwciała.
W przypadku braku poprawy lub pogorszenia samopoczucia należy zwrócić się do lekarza.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Alkeran
Kiedy nie przyjmować leku Alkeran − jeśli pacjent ma uczulenie na melfalan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). − jeśli pacjentka karmi piersią.
W razie wątpliwości należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed przyjęciem melfalanu.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Alkeran należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką: • jeśli pacjent przechodzi obecnie lub przechodził niedawno radioterapię lub chemioterapię, • jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek, • jeśli pacjent ma zamiar przyjąć szczepionkę lub był niedawno szczepiony. Jest to uzasadnione faktem, że niektóre szczepionki (np. przeciwko polio, odrze, śwince i różyczce) mogą spowodować zakażenia, jeżeli zostaną podane podczas przyjmowania leku Alkeran. • jeśli pacjentka przyjmuje złożone doustne środki antykoncepcyjne (czyli tzw. pigułki antykoncepcyjne). Jest to spowodowane zwiększonym ryzykiem rozwoju żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej u pacjentek ze szpiczakiem mnogim. W tym przypadku pacjentka powinna rozpocząć stosowanie tabletek hamujących owulację, zawierających wyłącznie progestagen (np. dezogestrel). Zwiększone ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej utrzymuje się jeszcze przez 4 do 6 tygodni po odstawieniu złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego.
Alkeran może zwiększać ryzyko zachorowania na inne rodzaje nowotworów (np. wtórne nowotwory lite) u niewielkiej liczby pacjentów, szczególnie jeśli jest on stosowany łącznie z lenalidomidem, talidomidem i prednizonem. Przed przepisaniem pacjentowi leku Alkeran lekarz powinien starannie ocenić korzyści i zagrożenia z tym związane.
W razie wątpliwości, czy którekolwiek z powyższych dotyczy pacjenta, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed przyjęciem leku Alkeran.
Alkeran a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym lekach sprzedawanych bez recepty. Dotyczy to także leków ziołowych.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje: • szczepionki zawierające żywe organizmy (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności), • kwas nalidyksowy (antybiotyk stosowany w zakażeniach układu moczowego), • cyklosporynę (stosowaną do zapobiegania odrzutom narządów lub tkanek po przeszczepie lub do leczenia określonych chorób skórnych, np. łuszczycy lub egzemy, bądź do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów). • w przypadku dzieci — busulfan (lek przeciwnowotworowy).
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy przyjmować melfalanu, jeżeli planuje się posiadanie dziecka. Dotyczy to zarówno kobiet, jak i mężczyzn. W okresie przyjmowania tabletek przez jedno z partnerów należy stosować skuteczne środki antykoncepcyjne, aby uniknąć zajścia w ciążę.
Kobiety w ciąży muszą porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem leku Alkeran.
Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Alkeran. Należy zasięgnąć porady lekarza.
Wpływ na płodność Alkeran może wpływać na jajniki lub plemniki, co może powodować niepłodność (niezdolność do posiadania dziecka). W przypadku kobiet może wystąpić brak miesiączki (amenorrhoea), a w przypadku mężczyzn całkowity brak plemników (azoospermia). Z powodu możliwości wystąpienia braku plemników w wyniku leczenia lekiem Alkeran, mężczyznom zaleca się zasięgnięcie porady na temat przechowania nasienia przed rozpoczęciem leczenia. Zaleca się, aby mężczyźni otrzymujący Alkeran nie płodzili dzieci podczas leczenia oraz do 6 miesięcy po jego zakończeniu.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie badano wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn u pacjentów przyjmujących ten lek.
3. Jak stosować Alkeran
Melfalan powinien zostać przepisany wyłącznie przez lekarza specjalistę posiadającego doświadczenie w leczeniu nowotworów. Alkeran jest aktywnie działającym środkiem cytotoksycznym i powinien być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w podawaniu tego rodzaju leków.
Alkeran należy zawsze stosować ściśle według wskazań lekarza. Ważne jest, aby przyjmować lek o odpowiednich porach. Etykieta na opakowaniu zawiera informacje, ile tabletek należy przyjąć i jak często je przyjmować. Jeżeli etykieta nie zawiera takich informacji lub pacjent ma wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem, pielęgniarką lub farmaceutą. • Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. • Nie należy łamać, kruszyć ani rozgryzać tabletek.
Dawka leku Alkeran zależy od rodzaju zaburzeń krwi lub nowotworu (patrz punkt 1). • Lekarz może także zmienić dawkę podczas leczenia, zależnie od potrzeb pacjenta. • Dawka może zostać czasami zmieniona w przypadku osób w podeszłym wieku lub osób z zaburzeniami czynności nerek. • Podczas przyjmowania leku Alkeran lekarz będzie wykonywał regularne badania krwi w celu sprawdzenia liczby krwinek. W rezultacie, lekarz może czasami zmienić podawaną dawkę.
Szpiczak mnogi • Zazwyczaj dawka wynosi 0,15 mg na kilogram masy ciała na dobę przez 4 dni. Schemat ten jest powtarzany co 6 tygodni.
Dzieci Alkeran rzadko jest wskazany w leczeniu dzieci. Wytyczne dotyczące dawkowania u dzieci nie są dostępne.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Alkeran W przypadku zastosowania większej ilości leku Alkeran niż wskazana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub natychmiast udać się do szpitala, zabierając ze sobą opakowanie leku.
Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, wymioty i biegunkę.
Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe Pacjent powinien być poddawany profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej co najmniej przez pierwsze 5 miesięcy stosowania leku, szczególnie u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka zakrzepicy. Lekarz zadecyduje, jakie dodatkowe środki należy przedsięwziąć, po dokonaniu starannej oceny wszystkich występujących u pacjenta czynników ryzyka.
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek zdarzeń zakrzepowo-zatorowych pacjent powinien natychmiast powiadomić o tym swojego lekarza, bowiem może być konieczne zaprzestanie przyjmowania leku i rozpoczęcie stosowania standardowego leczenia przeciwzakrzepowego. Po zakończeniu leczenia zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, które wystąpiły u pacjenta, lekarz zadecyduje, czy należy wznowić podawanie melfalanu w połączeniu z lenalidomidem i prednizonem lub talidomidem z prednizonem bądź deksametazonem. Pacjent powinien kontynuować leczenie przeciwzakrzepowe podczas kursu leczenia melfalanem.
Pominięcie zastosowania leku Alkeran Należy skontaktować się z lekarzem. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Alkeran W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów należy natychmiast zwrócić się do lekarza specjalisty lub udać się do szpitala: • reakcja alergiczna, objawy mogą obejmować: - wysypkę, guzki lub pokrzywkę na skórze, - obrzęk twarzy, powiek lub warg, - nagłą duszność i ucisk w klatce piersiowej, - zapaść (z powodu zatrzymania akcji serca), • wszelkie objawy gorączki lub zakażenia (ból gardła, ból w jamie ustnej lub zaburzenia oddawania moczu), • wszelkie nieoczekiwane siniaczenie lub krwawienie bądź poczucie skrajnego zmęczenia, zawrotów głowy lub bezdechu, ponieważ może to oznaczać, że produkowanych jest zbyt mało krwinek danego rodzaju, • w razie nagłego pogorszenia samopoczucia (nawet przy normalnej temperaturze ciała).
Należy porozmawiać z lekarzem jeśli wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych, które również mogą wystąpić podczas przyjmowaniu tego leku:
Bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 osób) • zmniejszenie liczby krwinek i płytek krwi, • nudności, wymioty i biegunka, • owrzodzenie jamy ustnej – przy dużych dawkach melfalanu, • wypadanie włosów – przy dużych dawkach melfalanu.
Często (występują u mniej niż 1 na 10 osób) • wypadanie włosów – przy normalnych dawkach melfalanu, • duże stężenia substancji chemicznej o nazwie mocznik we krwi – u osób z zaburzeniami czynności nerek, które są leczone z powodu szpiczaka.
Rzadko (występują u mniej niż 1 na 1000 osób) • choroba, w której występuje mała liczba krwinek czerwonych, ponieważ są one przedwcześnie niszczone – może to powodować uczucie silnego zmęczenia, duszność i zawroty głowy, a także bóle głowy lub zażółcenie skóry lub oczu, • zaburzenia czynności płuc, co może powodować kaszel lub duszność i trudności w oddychaniu, • zaburzenia pracy wątroby, co może być widoczne w wynikach badań krwi lub powodować żółtaczkę (zażółcenie białkówek oczu i skóry), • owrzodzenie jamy ustnej – przy normalnych dawkach melfalanu, • wysypki skórne lub swędzenie skóry.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) • białaczka – nowotwór krwi, • u kobiet: brak miesiączki, • u mężczyzn: brak plemników w nasieniu (azoospermia), • zakrzepica żył głębokich (choroba, w przebiegu której dochodzi do powstania zakrzepu krwi w jednej z żył głębokich, głównie kończyn dolnych) i zatorowość płucna (choroba, w przebiegu której dochodzi do zaczopowania jednej z głównych tętnic płuc lub ich gałęzi przez przemieszczone do płuc fragmenty oderwanego zakrzepu krwi powstałego w innej części ciała).
Jeżeli jakiekolwiek działanie niepożądane stanie się poważne lub wystąpią działania niepożądane niewymienione w niniejszej ulotce, należy poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu, Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Alkeran
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Przechowywać w lodówce (2C do 8C).
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko. Jeżeli lekarz zaleci przerwanie przyjmowania tych tabletek, ważne jest, aby zwrócić całość pozostałego leku farmaceucie, który zniszczy go zgodnie z wytycznymi dotyczącymi usuwania substancji niebezpiecznych. Tabletki należy zachować wyłącznie na wyraźne polecenie lekarza.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Alkeran
- Substancją czynną leku jest melfalan. Każda tabletka zawiera 2 mg melfalanu. - Inne składniki leku to mikrokrystaliczna celuloza, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza, tytanu dwutlenek, makrogol.
Jak wygląda lek Alkeran i co zawiera opakowanie
Alkeran ma postać białych lub prawie białych, okrągłych, dwuwypukłych tabletek powlekanych z napisem „GX EH3” na jednej stronie oraz „A” na drugiej stronie.
Opakowanie zawiera 25 tabletek powlekanych w butelce ze szkła oranżowego z zakrętką, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny Aspen Pharma Trading Limited Citywest Business Campus Dublin 24, Irlandia Tel: 008001 211 566 Wytwórca EXCELLA GmbH & Co. KG Nürnberger Strasse 12 Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki : 01/2024
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Środki bezpieczeństwa konieczne podczas kontaktu z produktem leczniczym Alkeran Przed zastosowaniem produktu leczniczego Alkeran zalecane jest zapoznanie się z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi stosowania leków cytotoksycznych. Zetknięcie się z tabletkami produktu leczniczego Alkeran nie stwarza zagrożenia, pod warunkiem nienaruszenia zewnętrznej warstwy powlekającej. Tabletek produktu leczniczego Alkeran nie należy dzielić.
Postępowanie z niewykorzystaną częścią leku Niewykorzystane tabletki produktu leczniczego Alkeran powinny być zniszczone w odpowiedni sposób, zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi usuwania niebezpiecznych związków.
Alkeran jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy Aspen.
((Aspen logo))
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Alkeran, 2 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka zawiera 2 mg Melphalanum (melfalanu).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki powlekane
Białe lub prawie białe, okrągłe, dwuwypukłe tabletki powlekane z napisem „GX EH3” po jednej stronie oraz „A” po drugiej stronie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Alkeran wskazany jest w leczeniu szpiczaka mnogiego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Ze względu na hamujący wpływ produktu leczniczego Alkeran na czynność szpiku kostnego, podczas leczenia należy często kontrolować parametry morfologii krwi i w razie konieczności modyfikować dawkowanie leku (patrz punkt 4.4).
Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe
Stosowanie melfalanu w skojarzeniu z lenalidomidem i prednizonem lub w skojarzeniu z talidomidem i prednizonem lub deksametazonem jest związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Profilaktykę przeciwzakrzepową należy stosować co najmniej przez pierwsze czynnikami ryzyka zakrzepicy. Decyzję o podjęciu środków zapobiegawczych w ramach profilaktyki przeciwzakrzepowej należy podjąć po dokonaniu starannej oceny występujących u danego pacjenta czynników ryzyka (patrz punkty 4.4 i 4.8).
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, należy odstawić omawiany produkt leczniczy i włączyć standardowe leczenie przeciwzakrzepowe. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta w wyniku zastosowania leczenia przeciwzakrzepowego i zakończeniu leczenia ewentualnych powikłań stwierdzonego zdarzenia zakrzepowo-zatorowego, wówczas — w zależności do wyniku oceny stosunku korzyści i ryzyka — podawanie melfalanu w skojarzeniu z lenalidomidem i prednizonem bądź talidomidem i prednizonem lub deksametazonem może zostać wznowione w pierwotnej dawce. Pacjent powinien kontynuować leczenie przeciwzakrzepowe podczas kursu leczenia melfalanem.
Dawkowanie
Dorośli
Szpiczak mnogi Z powodu stosowania wielu schematów leczenia, w celu uzyskania szczegółowej informacji należy korzystać z danych znajdujących się w specjalistycznym piśmiennictwie naukowym. Podawanie produktu leczniczego Alkeran w skojarzeniu z prednizonem może być skuteczniejsze niż stosowanie wyłącznie produktu leczniczego Alkeran. Terapię obydwoma lekami prowadzi się zwykle z przerwami. Typowy schemat doustnego dawkowania leku to 0,15 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych przez 4 dni, powtarzany co sześć tygodni. Podawanie leku dłużej niż rok pacjentom reagującym na leczenie nie dawało lepszych wyników terapeutycznych.
Dzieci i młodzież
Alkeran, podawany w konwencjonalnym zakresie dawkowania, jest bardzo rzadko wskazany w leczeniu dzieci. Nie istnieje zatem możliwość podania szczegółowych wytycznych co do dawkowania leku.
Osoby w podeszłym wieku
Pomimo, że Alkeran często podaje się osobom podeszłym wieku, stosując konwencjonalne dawkowanie, nie ma specyficznych danych dotyczących podawania leku tym pacjentom.
Zaburzenia czynności nerek Klirens melfalanu, pomimo że jest zróżnicowany, może być zmniejszony przy zaburzeniach czynności nerek (patrz punkt 4.4). Dostępne dane farmakokinetyczne nie dają podstaw do bezwzględnego zmniejszenia dawki produktu leczniczego Alkeran u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy jednak rozważyć podawanie zmniejszonej dawki początkowej do czasu określenia tolerancji na lek.
Sposób podawania
Wchłanianie produktu leczniczego Alkeran po podaniu doustnym jest zróżnicowane. Osiągnięcie potencjalnie terapeutycznego stężenia leku w osoczu może wymagać ostrożnego zwiększania dawki, aż do wystąpienia objawów zahamowania czynności szpiku kostnego.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 Karmienie piersią
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Alkeran jest aktywnie działającym środkiem cytotoksycznym i powinien być stosowany pod nadzorem lekarza doświadczonego w podawaniu tego rodzaju leków.
Immunizacja szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje może potencjalnie spowodować infekcję u pacjenta z w immunosupresji. Dlatego też nie zaleca się stosowania u tych pacjentów szczepionek zawierających żywe drobnoustroje.
Środki bezpieczeństwa konieczne podczas kontaktu z produktem leczniczym Alkeran
(patrz punkt 6.6)
Monitorowanie Ponieważ Alkeran jest związkiem wywierającym silny hamujący wpływ na czynność szpiku kostnego, należy prowadzić ścisłą kontrolę parametrów morfologii krwi, aby uniknąć wystąpienia nadmiernej mielosupresji i ryzyka powstania nieodwracalnej aplazji szpiku. Liczba krwinek może zmniejszać się jeszcze po zaprzestaniu leczenia, dlatego po wystąpieniu pierwszych objawów nadmiernego zmniejszenia się liczby leukocytów lub płytek krwi leczenie należy okresowo przerywać. Alkeran należy ostrożnie podawać pacjentom poddanym w ostatnim okresie radioterapii lub chemioterapii, gdyż może ujawnić się nasilony toksyczny wpływ leku na szpik kostny.
Zaburzenia czynności nerek Klirens melfalanu może być zmniejszony u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, u których wystąpić może także zahamowanie czynności szpiku kostnego, spowodowane mocznicą. Niezbędne może być w związku z tym zmniejszenie dawki (patrz punkt 4.2), a pacjenci ci powinni znajdować się pod ścisłą obserwacją.
Mutagenność Melfalan jest związkiem mutagennym w przypadku zwierząt. U pacjentów otrzymujących lek stwierdzano występowanie aberracji chromosomalnych.
Rakotwórczość (Drugi pierwotny nowotwór złośliwy) Ostra białaczka szpikowa (acute myeloid leukemia, AML) i zespoły mielodysplastyczne (myelodysplastic syndromes, MDS) Donoszono, że melfalan, podobnie jak inne związki alkilujące, może wywoływać białaczkę, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku po długotrwałej terapii skojarzonej i radioterapii. Istnieją doniesienia o występowaniu ostrej białaczki po stosowaniu leczenia melfalanem takich chorób jak: skrobiawica, czerniak złośliwy, makroglobulinemia, zespół zimnych aglutynin oraz rak jajnika. Porównawcze badanie grupy chorych na raka jajnika otrzymujących związki alkilujące, z grupą, która ich nie otrzymywała, wykazało, że stosowanie związków alkilujących, w tym melfalanu, znamiennie zwiększa częstość występowania ostrej białaczki. Przed rozpoczęciem leczenia omawianym produktem leczniczym należy rozważyć ryzyko działania leukemogennego (AML i MDS) w kontekście potencjalnych korzyści leczniczych, szczególnie jeśli rozważa się zastosowanie melfalanu w skojarzeniu z talidomidem lub lenalidomidem i prednizonem, bowiem te kombinacje — jak wykazano — zwiększają ryzyko działania leukemogennego. Przed rozpoczęciem, w trakcie oraz po zakończeniu leczenia omawianym produktem leczniczym lekarz musi zatem regularnie badań pacjenta zgodnie z typową procedurą, aby móc odpowiednio wcześnie wykryć nowotwór i wdrożyć stosowne postępowanie lecznicze.
Nowotwory lite Wykazano związek pomiędzy stosowaniem leków alkilujących a rozwojem drugich pierwotnych nowotworów złośliwych. W szczególności, stosowanie melfalanu w skojarzeniu z lenalidomidem i prednizonem oraz, w mniejszym stopniu, z talidomidem i prednizonem było związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju drugich pierwotnych nowotworów złośliwych u osób w podeszłym wieku z niedawno rozpoznanym szpiczakiem plazmocytowym.
Przed rozpoczęciem podawania melfalanu należy wziąć pod uwagę charakterystykę pacjenta (np. wiek, pochodzenie etniczne), główne wskazanie do stosowania, stosowane rodzaje leczenia onkologicznego (np. radioterapia, transplantacja), a także środowiskowe czynniki ryzyka (np. palenie tytoniu).
Antykoncepcja Ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, u pacjentek poddawanych leczeniu melfalanem w skojarzeniu z lenalidomidem i prednizonem lub w skojarzeniu z
talidomidem i prednizonem lub deksametazonem stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych nie jest zalecane. Jeśli pacjentka stosuje obecnie złożoną antykoncepcję doustną powinna wówczas przejść na stosowanie innej skutecznej metody antykoncepcji (tzn. tabletki hamujące owulację zawierające wyłącznie progestagen, np. dezogestrel, metody barierowe itp.). Zwiększone ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej utrzymuje się jeszcze przez 4 do 6 tygodni po odstawieniu złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Szczepionki zawierające żywe drobnoustroje U pacjentów w immunosupresji nie jest zalecane szczepienie szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje (patrz punkt 4.4).
Kwas nalidyksowy Kwas nalidyksowy stosowany razem z dużymi dożylnymi dawkami melfalanu u dzieci i młodzieży może spowodować śmierć z powodu krwotocznego zapalenia jelit.
Busulfan U dzieci i młodzieży leczonej schematem skojarzonym obejmującym busulfan i melfalan odnotowano, że podawanie melfalanu wcześniej niż po upływie 24 godzin od podania doustnego ostatniej dawki busulfanu może wpływać na wystąpienie objawów toksyczności.
Cyklosporyna U pacjentów po przeszczepieniu szpiku kostnego, którym podawano dożylnie duże dawki melfalanu i którzy następnie otrzymywali cyklosporynę, aby zapobiec chorobie przeszczep przeciwko gospodarzowi, obserwowano zaburzenia czynności nerek.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Należy unikać, gdy tylko jest to możliwe, podawania melfalanu kobietom ciężarnym, szczególnie w czasie pierwszego trymestru ciąży. W każdym przypadku trzeba rozważyć stosunek potencjalnego zagrożenia płodu do spodziewanego efektu terapeutycznego u matki.
Tak jak w przypadku wszystkich leków cytotoksycznych, należy zalecić używanie odpowiednich środków antykoncepcyjnych w przypadku stosowania produktu leczniczego Alkeran przez któregokolwiek z partnerów.
Karmienie piersią
Nie należy karmić piersią podczas stosowania produktu leczniczego Alkeran.
Płodność
Alkeran hamuje czynność jajników u kobiet przed okresem menopauzy, co przejawia się brakiem miesiączki u znacznej liczby tych pacjentek.
Badania na zwierzętach wykazały, że melfalan może mieć działanie niepożądane na spermatogenezę (patrz punkt 5.3). Dlatego też możliwe jest, że melfalan może powodować tymczasową lub trwałą niepłodność u mężczyzn. Zaleca się, aby mężczyźni otrzymujący leczenie z melfalanem nie płodzili dzieci podczas okresu leczenia oraz do 6 miesięcy po jego zakończeniu, oraz aby zasięgnęli porady dotyczącej przechowania nasienia przed rozpoczęciem leczenia, ze względu na możliwość powstania nieodwracalnej niepłodności w wyniku leczenia melfalanem.
Teratogenność
Nie prowadzono badań nad teratogennym działaniem produktu leczniczego Alkeran. Wobec stwierdzonych właściwości mutagennych oraz podobieństwa strukturalnego do znanych związków teratogennych, istnieje możliwość wywoływania przez melfalan wad wrodzonych u potomstwa pacjentów otrzymujących Alkeran.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie badano wpływu na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn u pacjentów przyjmujących ten lek.
4.8 Działania niepożądane
Nie ma współczesnej dokumentacji klinicznej tego produktu leczniczego, która mogłaby być wykorzystana dla oceny częstości występowania działań niepożądanych. Częstość działań niepożądanych może być różna w zależności od wskazania terapeutycznego, dawki leku oraz w przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami.
Działania niepożądane zostały pogrupowane według częstości występowania, określonej w następujący sposób: bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100, < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000, < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000, < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000): częstość nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) Nieznana częstość wtórna ostra białaczka szpikowa i zespół mielodyplastyczny (patrz punkt 4.4) Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo często zahamowanie czynności szpiku kostnego prowadzące do leukopenii, małopłytkowości i niedokrwistości Rzadko niedokrwistość hemolityczna Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko nadwrażliwość 1
podskórnej) Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Rzadko śródmiąższowa choroba płuc i zwłóknienie płuc (w tym przypadki prowadzące do zgonu) Zaburzenia żołądka i jelit Bardzo często nudności 2 , wymioty 2 , biegunka; zapalenie błony śluzowej jamy ustnej podczas stosowania dużych dawek leku Rzadko zapalenie błony śluzowej jamy ustnej podczas stosowania standardowych dawek leku Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko zaburzenia wątroby w zakresie od nieprawidłowych wartości parametrów czynności wątroby do objawów klinicznych, takich jak zapalenie wątroby i żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo często łysienie podczas stosowania dużych dawek leku Często łysienie podczas stosowania standardowych dawek leku Rzadko wysypka plamisto-grudkowa oraz świąd skóry (patrz Zaburzenia układu immunologicznego)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Często zwiększone stężenie mocznika we krwi 3
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Nieznana azoospermia, brak miesiączki (amenorrhoea)
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działania niepożądane Zaburzenia naczyniowe 4
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często gorączka
1. Reakcje alergiczne na melfalan, takie jak: pokrzywka, obrzęk, wysypka skórna oraz wstrząs
anafilaktyczny były zgłaszane niezbyt często, głównie podczas podawania leku w postaci dożylnej, na początku lub podczas trwania terapii. Odnotowano również rzadko przypadki zatrzymania czynności serca związane z tymi reakcjami.2. Zaburzenia żołądka i jelit takie jak nudności i wymioty występują u ok. 30% pacjentów
otrzymujących doustnie standardowe dawki produktu leczniczego Alkeran.3. Na wczesnym etapie leczenia melfalanem chorych na szpiczaka z współwystępującym
uszkodzeniem nerek stwierdzano przemijające, znaczne skoki stężenia mocznika we krwi.4. Klinicznie istotne działania niepożądane związane ze stosowaniem melfalanu z talidomidem
i prednizonem lub deksametazonem i w mniejszym stopniu ze stosowaniem melfalanu z lenalidomidem i prednizonem obejmują: zakrzepicę żył głębokich i zatorowość płucną (patrz punkty 4.2 i 4.4). Zgłaszanie działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181 C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.4.9 Przedawkowanie
Objawy przedmiotowe i podmiotowe Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, wymioty oraz biegunka są najczęściej występującymi wczesnymi objawami ostrego doustnego przedawkowania. Po dożylnym przedawkowaniu występowała biegunka, czasem krwotoczna. Głównym efektem toksycznego działania produktu leczniczego Alkeran jest zahamowanie czynności szpiku kostnego, prowadzące do leukopenii, małopłytkowości oraz niedokrwistości.
Postępowanie Nie istnieje swoiste antidotum. Należy ściśle monitorować morfologię krwi aż do chwili powrotu do zdrowia, ale nie krócej niż przez 4 tygodnie od momentu przedawkowania leku. Trzeba także zastosować leczenie ogólnie wzmacniające, a gdy jest to niezbędne - również przetoczenie krwi lub płytek krwi. Należy rozważyć hospitalizację pacjenta, podawanie osłonowe leków przeciwinfekcyjnych oraz zastosowanie hematologicznych czynników wzrostu.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwnowotworowe i immunomodulujące, leki przeciwnowotworowe, środki alkilujące, analogi iperytów azotowych, Kod ATC: L01AA03.
Mechanizm działania
Melfalan jest dwufunkcyjnym związkiem alkilującym. Utworzenie przez każdą z dwóch grup bis-2-chloroetylowych karboniowych związków pośrednich umożliwia alkilację poprzez kowalencyjne ich związanie z występującymi w DNA w cząsteczce guaniny w pozycji 7 atomami azotu, co prowadzi do powstania wiązań krzyżowych pomiędzy dwoma łańcuchami DNA i do zapobiegania podziałom komórkowym.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Wchłanianie melfalanu po podaniu doustnym jest bardzo zmienne, zarówno pod względem czasu pojawienia się leku w osoczu jak i pod względem największego stężenia osiągniętego w osoczu.
W przeprowadzonych badaniach średnia bezwzględna biodostępność melfalanu mieściła się w zakresie 56-85%.
W celu uniknięcia zmienności we wchłanianiu leku podczas leczenia mieloablacyjnego można zastosować melfalan dożylnie.
W badaniu, w którym 18 pacjentom podawano doustnie melfalan w dawce od 0,2 do 0,25 mg/kg mc, maksymalne stężenie w osoczu (w zakresie 87 - 350 nanogramówg/ml) występowało w czasie od 0,5 do 2 godzin.
Podawanie produktu leczniczego Alkeran, tabletki powlekane bezpośrednio po posiłku opóźnia wystąpienie maksymalnego stężenia w osoczu oraz zmniejsza pole pod krzywą stężenia leku w osoczu o 39% do 54%.
Dystrybucja Melfalan w ograniczonym stopniu przenika przez barierę krew-mózg. W próbkach płynu mózgowo- rdzeniowego pobieranych przez różnych badaczy nie stwierdzono leku w wykrywalnym stężeniu. W jednym badaniu podczas stosowania dużych dawek u dzieci i młodzieży wykryto lek w niewielkim stężeniu (10% wartości stwierdzanych w osoczu).
Eliminacja U 13 pacjentów otrzymujących melfalan doustnie w dawce 0,6 mg/kg mc. średni końcowy okres półtrwania eliminacji z osocza wynosił 90±57 min, a w ciągu 24 godzin stwierdzano występowanie w moczu 11% podanej dawki leku.
U 18 pacjentów otrzymujących melfalan doustnie w dawce 0,2 do 0,25 mg/kg mc. średni okres półtrwania eliminacji wynosił 1,12±0,15 godz.
Szczególne grupy pacjentów
Zaburzenia czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek klirens melfalanu może być zmniejszony (patrz punkty
4.2 i 4.4).
Osoby w podeszłym wieku Nie stwierdzono zależności między wiekiem a klirensem melfalanu ani końcowym okresem półtrwania melfalanu (patrz punkt 4.2).
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Mutagenność
Melfalan wykazuje działanie mutagenne u zwierząt.
Badania wpływu na płodność
U myszy melfalan podawany dootrzewnowo w dawce 7,5 mg/kg mc. wykazywał wpływ na rozrodczość jako cytotoksyczne działanie na wybrane stadia rozwojowe męskich komórek zarodkowych i wywoływania letalnych mutacji dominujących i dziedzicznych translokacji w pomejotycznych komórkach zarodkowych, szczególnie w spermatydach w pośrednim i późnym stadium rozwoju.
Przeprowadzono badanie mające na celu ocenę ilościową wpływu melfalanu na rozrodczość samic myszy. W badaniu tym myszom podawano dootrzewnowo dawkę pojedynczą melfalanu w wysokości 7,5 mg/kg mc., a następnie umieszczano je z samcami niepoddawanymi działaniu melfalanu, pozostawiając razem przez większość okresu rozrodczego (na co najmniej 347 dni od momentu podania melfalanu). W ciągu pierwszego okresu po podaniu melfalanu odnotowano wyraźny spadek wielkości potomstwa, a następnie prawie całkowitą normalizację. W późniejszym okresie nastąpiła stopniowa redukcja wielkości potomstwa. Zmianom tym towarzyszyło zmniejszenie odsetka produktywnych samic, co związane było z indukowaną redukcją liczby małych pęcherzyków (patrz punkt 4.6).
Brak dodatkowych danych nieklinicznych istotnych dla lekarza przepisującego produkt leczniczy poza opisanymi w innych punktach.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki Celuloza mikrokrystaliczna Krospowidon Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
Skład otoczki Opadry White YS-1-18097-A (hypromeloza, tytanu dwutlenek, makrogol)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze od 2 o C do 8 o C.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaŚrodki bezpieczeństwa konieczne podczas kontaktu z produktem leczniczym Alkeran Przed zastosowaniem produktu leczniczego Alkeran zalecane jest zapoznanie się z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi stosowania leków cytotoksycznych. Zetknięcie się z tabletkami produktu leczniczego Alkeran nie stwarza zagrożenia, pod warunkiem nienaruszenia zewnętrznej warstwy powlekającej. Tabletek produktu leczniczego Alkeran nie należy dzielić.
Postępowanie z niewykorzystaną częścią leku Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUAspen Pharma Trading Limited Citywest Business Campus Dublin 24, Irlandia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/2835
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTUI DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25 marca 1977. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 07 lipca 2008.