Ifapidin

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

IFAPIDIN Ticlopidini hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Ifapidin i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ifapidin

3. Jak stosować lek Ifapidin

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Ifapidin

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ifapidin i w jakim celu się go stosuje

Substancja czynna leku Ifapidin, tyklopidyna, hamuje agregację płytek krwi i uwalnianie substancji biorących udział w procesie krzepnięcia krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów tętniczych i żylnych. Mechanizm działania tyklopidyny polega na hamowaniu zależnego od ADP wiązania się fibrynogenu z receptorem glikoproteinowym (IIb i IIIa) płytki. Tyklopidyna zmniejsza stężenie fibrynogenu, wydłuża czas krwawienia i zmniejsza lepkość krwi. Po podaniu doustnym wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Działanie antyagregacyjne wykrywalne jest po upływie 48 godzin po podaniu leku, osiągając maksimum po 5-8 dniach. Po odstawieniu leku czas krwawienia i wyniki innych badań czynności płytek krwi normalizują się w okresie tygodnia. Tyklopidyna metabolizowana jest głównie w wątrobie i wydalana z moczem (50%-60% podanej dawki) oraz z kałem (20%-30% podanej dawki).
Tyklopidyna jako selektywny inhibitor agregacji płytek krwi jest stosowana w leczeniu schorzeń naczyniowych i zapobieganiu ich powikłaniom: - zapobieganie niedokrwiennym udarom mózgu, zapobieganie przejściowym niedokrwieniom mózgu (TIA), - zapobieganie reokluzji po zawałach mięśnia sercowego i zapobieganie wtórnym zawałom, - zapobieganie zakrzepom naczyń obwodowych w przebiegu miażdżycy tętnic kończyn dolnych, - zapobieganie wtórnej angiopatii miażdżycowej i cukrzycowej.
Ponadto – w chirurgii przed i po zabiegach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego, przy hemodializie – poprawia efekty dializy, działa ochronnie na płytki, zmniejsza ilość podawanej heparyny. Leczniczo i zapobiegawczo w zaburzeniach płytkowych.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ifapidin

Kiedy nie przyjmować leku Ifapidin
 Jeśli pacjent ma uczulenie na tyklopidynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.).  Jeśli pacjent ma skłonność do krwawień (np. hemofilia).  Jeśli pacjent ma inne choroby związane z występowaniem krwawień lub skłonnością do krwawień, np. aktywna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy lub ostra faza udaru krwotocznego.  Jeśli u pacjenta występuje choroba dotycząca wytwarzania ciałek krwi, tak zwana choroba układu krwiotwórczego lub choroba dotycząca krzepnięcia krwi związana z wydłużeniem czasu krwawienia.  Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby.  Jeśli u pacjenta występowały w przeszłości choroby związane ze zmniejszeniem liczby białych krwinek lub płytek krwi.  Jeśli pacjent ma zmniejszoną liczbę niektórych białych krwinek (neutropenia) lub płytek krwi (trombocytopenia).  U osób zdrowych w pierwotnej profilaktyce powstawania zakrzepów krwi (zakrzepicy).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Ifapidin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
 Lek Ifapidin należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza.  Jeśli u pacjenta w przeszłości występowały reakcje alergiczne (nadwrażliwości) na inną tienopirydynę (jak klopidogrel, prasugrel; do klasy tej należy również tyklopidyna), należy o tym powiedzieć lekarzowi przed rozpoczęciem leczenia lekiem Ifapidin. Pacjenci, u których w przeszłości występowała łagodna do ciężkiej reakcja alergiczna (jak wysypka lub obrzęk naczynioruchowy [obrzęk twarzy lub gardła]) i (lub) reakcja hematologiczna (trombocytopenia i neutropenia) na jedną tienopirydynę, mogą być zagrożeni zwiększonym ryzykiem rozwoju takiej samej lub innej reakcji na inną tienopirydynę.  Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich wcześniejszych i aktualnych chorobach występujących przed i w czasie leczenia lekiem Ifapidin.  Stosowanie leku Ifapidin wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i dlatego w każdych okolicznościach należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby.  Stosowanie leku zwiększa ryzyko krwawienia, dlatego przed każdym planowanym lub pilnym zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym związanym z możliwością krwawienia należy powiedzieć lekarzowi lub dentyście o stosowaniu leku Ifapidin.  Przed i w czasie leczenia (szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy) w regularnych odstępach czasu, określonych przed lekarza, należy wykonywać badania laboratoryjne.  Jeśli w czasie leczenia wystąpi uporczywa lub ciężka biegunka lub nudności, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.  Należy natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpią którekolwiek z następujących objawów: objawy skórnej reakcji alergicznej (na przykład pokrzywka, obrzęk rąk, powiek, gardła i zewnętrznych narządów płciowych/obrzęk Quinckego), gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, punkcikowe krwotoczne plamki na skórze lub krwawienie z błon śluzowych, krwiak, objawy przejściowego niedokrwienia mózgu (drętwienie, trudności w mówieniu, osłabienie jednej połowy ciała, opadnie kącika ust, podwójne widzenie, zawroty głowy, zaburzenia równowagi), udar mózgu, splątanie, przedłużone lub nietypowe krwawienie, ciemny stolec, bardzo silne osłabienie, bladość, żółtaczka, ciemny mocz, odbarwiony stolec.
Dzieci i młodzież Z uwagi na brak doświadczenia nie zaleca się stosowania leku Ifapidin u dzieci i młodzieży.
Lek Ifapidin a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Z powodu zwiększonego ryzyka krwotoku jednoczesne stosowanie leku Ifapidin i niżej wymienionych leków wymaga szczególnej ostrożności i starannej regularnej kontroli zgodnie z zaleceniami lekarza:  niesteroidowe leki przeciwzapalne (zapisywane zwykle w leczeniu chorób układu ruchu, zapalenia, gorączki i bólu),  inne leki hamujące agregację płytek,  różne leki hamujące krzepnięcie krwi (np. acenokumarol) i heparyny,  pochodne kwasu salicylowego (kwas acetylosalicylowy, substancja obecna w wieku lekach stosowanych w celu łagodzenia bólu i zwalczania gorączki oraz w celu zapobiegania krzepnięciu krwi),  selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (w tym, ale nie tylko, fluoksetyna lub fluwoksamina), leki najczęściej stosowane w leczeniu depresji,  pentoksyfilina, lek stosowany w leczeniu zaburzeń krążenia w obrębie rąk i nóg.
Należy unikać jednoczesnego stosowania leku Ifapidin i niżej wymienionych leków lub konieczna jest szczególna ostrożność i staranna regularna kontrola zgodnie z zaleceniami lekarza:  teofilina (zapisywana zwykle w leczeniu duszności) ,  digoksyna (zapisywana zwykle w leczeniu niewydolności serca i (lub) nieregularnego bicia serca),  cyklosporyna (zapisywana po transplantacji narządów w celu zapobiegania odrzucaniu przeszczepionych narządów),  fenytoina (zapisywana w leczeniu drgawek lub bólu twarzy),
Jednoczesne stosowanie leku Ifapidin i niżej wymienionych leków wymaga szczególnej ostrożności:  leki zobojętniające,  cymetydyna (lek przeciwwrzodowy, działa poprzez zmniejszanie ilości kwasu w żołądku).
Stosowanie leku Ifapidin z jedzeniem Ifapidin należy przyjmować w czasie posiłku.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek Ifapidin nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią, z wyjątkiem przypadków, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.
Karmienie piersią Jeśli leczenie lekiem Ifapidin będzie konieczne w czasie karmienia piersią, karmienie piersią należy przerwać.
Płodność Nie obserwowano upośledzenia płodności.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Bardzo rzadko lek może powodować zawroty głowy, szumy uszne i może pogarszać zdolność koncentracji. W razie zauważenia któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów nie należy prowadzić pojazdów ani wykonywać zajęć związanych ze zwiększonym ryzykiem wypadku i należy skonsultować się z lekarzem. Zalecenia dotyczące ograniczenia lub zakazu prowadzenia pojazdów i wykonywania czynności związanych ze zwiększonym ryzykiem wypadku powinny być ustalane przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta.

3. Jak stosować lek Ifapidin

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli Zalecana dawka to 1 tabletka 2 razy na dobę. Lek należy przyjmować w czasie posiłku.
Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) Lek może być stosowany w zwykłej dawce stosowanej u dorosłych.
Stosowanie u dzieci Nie zaleca się stosowania leku Ifapidin u dzieci z uwagi na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.
Niewydolność wątroby Stosowanie leku Ifapidin wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z niewydolnością wątroby. W przypadku wystąpienia żółtaczki, ciemnego moczu lub odbarwionego stolca (objawy te mogą być związane z zapaleniem wątroby) należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku i powiadomić swojego lekarza (patrz również „Możliwe działania niepożądane”).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ifapidin Przedawkowanie leku Ifapidin może być niebezpieczne i dlatego w przypadku przyjęcia większej liczby tabletek leku niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego. Przedawkowanie może powodować objawy żołądkowo-jelitowe. Przedawkowanie leku może zwiększać ryzyko krwawienia.
Pominięcie zastosowania leku Ifapidin W razie pominięcia przyjęcia tabletek o stałej porze, należy starać się uzupełnić pominiętą dawkę najszybciej jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.
Przerwanie stosowania leku Ifapidin Nie należy dowolnie lub przedwcześnie przerywać przyjmowania leku (a jedynie wtedy gdy wystąpią ciężkie objawy niepożądane), ponieważ może to spowodować nawrót choroby.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
Krwawienie, gorączka, infekcja Często (mogą występować z częstością do 1 na 10 pacjentów)  ból głowy, zawroty głowy, gorączka, ból gardła, owrzodzenia jamy ustnej (neutropenia).
Niezbyt często (mogą występować z częstością do 1 na 100 pacjentów)  krwawienie do skóry i błon śluzowych (punkcikowe czerwone plamki (plamica) na skórze i błonach śluzowych, ciemne solce (trombocytopenia)  krwiak, krwawienie z nosa, nietypowe krwawienie, krwawienie do oczu, krwawienie, które może wystąpić w czasie i po zabiegu chirurgicznym (czasami obserwowano zejścia śmiertelne)  wysoka gorączka, infekcyjne owrzodzenia jamy ustnej, gardła, skóry, okolicy odbytu (agranulocytoza). Może wystąpić sepsa, wstrząs septyczny - do objawów należą: wysoka gorączka, dreszcze, nagły spadek ciśnienia tętniczego (sepsa i wstrząs septyczny mogą być śmiertelnymi powikłaniami agranulocytozy).

Rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 1 000 pacjentów)  gorączka, punkcikowe czerwone plamki (plamica), z lub bez takich objawów jak niewyjaśnione osłabienie, bladość, objawy przejściowego niedokrwienia mózgu (drętwienie, trudności w mówieniu, osłabienie jednej strony ciała, podwójne widzenie, zaburzenia równowagi itp.), objawy udaru mózgu, zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka) (tak zwana zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP).
Reakcja alergiczna: Bardzo rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 10 000 pacjentów)  pokrzywka, trudności z oddychaniem, nudności, zawroty głowy, osłabienie (anafilaksja),  znaczny obrzęk dłoni, powiek, gardła i okolicy narządów płciowych (obrzęk Quinckego), alergiczna pneumopatia (alergiczne śródmiąższowe zapalenie płuc), alergiczne zapalenie nerek, czasami prowadzące do niewydolności nerek.
Inne działania niepożądane Bardzo rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 10 000 pacjentów) Podczas stosowania tyklopidyny opisywano zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, objawiające się początkowo jako czerwonawe tarczowate plamki lub okrągłe plamy, często z centralnie położonymi pęcherzykami na tułowiu. Dodatkowe objawy, na które należy zwracać uwagę są to: owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i zapalenie spojówek (czerwone, opuchnięte oczy). Opisanym zmianom skórnym często towarzyszą objawy grypopodobne. Wysypka może się nasilać przechodząc w uogólnione pęcherze skóry lub złuszczanie się skóry. Uporczywa i (lub) ciężka biegunka (ciężka biegunka z zapaleniem jelita grubego), nudności. Objawy zapalenia wątroby/niewydolności wątroby: żółtaczka, ciemny mocz, odbarwione stolce
Niezbyt często (mogą występować z częstością do 1 na 100 pacjentów) Ciężkie zapalenie skóry ze złuszczaniem się skóry i powstawaniem pęcherzy (złuszczające zapalenie skóry). Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy: piekący ból w nadbrzuszu, najbardziej nasilony na czczo, posiłek może przynosić tymczasową poprawę. Mogą wystąpić takie powikłania, jak krwawienia lub perforacja żołądka lub jelit.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać stosowanie leku.
Wykaz działań niepożądanych (i częstość występowania działań niepożądanych): Często (mogą występować z częstością do 1 na 10 pacjentów)  W czasie stosowania leku Ifapidin mogą wystąpić zmiany w wynikach niektórych parametrów laboratoryjnych. Może wystąpić zmniejszenie liczby białych krwinek, w bardzo rzadkich przypadkach w ciężkiej postaci. Ciężkie objawy, owrzodzenia błon śluzowych, gorączka, ból gardła, związane ze zmniejszeniem liczby białych krwinek (agranulocytoza), występowały głównie w czasie pierwszych 3 miesięcy leczenia.  zawroty głowy, bóle głowy  biegunka i nudności  zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej i transaminaz)  wysypka skórna (często ze swędzeniem). Objawy skórne mogą rozprzestrzeniać się na całą powierzchnię ciała.  zwiększenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów w surowicy (materiał tłuszczowy we krwi).
Niezbyt często (mogą występować z częstością do 1 na 100 pacjentów)  zmniejszenie liczby płytek krwi (któremu czasami towarzyszy niedokrwistość spowodowana rozpadem czerwonych krwinek)
 sepsa i wstrząs septyczny mogą być śmiertelnymi powikłaniami agranulocytozy (patrz punkt „Krwawienie, gorączka, infekcja”)  krwawienie (patrz punkt „Krwawienie, gorączka, infekcja”)  nietypowe odczucia, drętwienie i mrowienie kończyn (neuropatia obwodowa)  wrzód żołądka i dwunastnicy (patrz punkt „Inne objawy niepożądane”)  zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi  złuszczające zapalenie skóry (patrz punkt „Inne objawy niepożądane”).
Rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 1 000 pacjentów)  zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, białych krwinek, płytek krwi, niewydolność szpiku kostnego, białaczka, zwiększenie liczby płytek krwi  szumy uszne  krwawienie w mózgu  zapalenie wątroby.
Bardzo rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 10 000)  reakcje immunologiczne o różnych objawach: reakcja anafilaktyczna, obrzęk Quinckego, alergiczne śródmiąższowe zapalenie płuc, alergiczne zapalenie nerek, bóle stawów, zapalenie naczyń, zespół tocznia, alergiczne zapalenie nerwu i zwiększenie liczby eozynofili (rodzaj białych krwinek)  ciężka biegunka z zapaleniem jelita grubego (patrz punkt „Inne objawy niepożądane”)  zapalenie wątroby z zejściem śmiertelnym (patrz punkt „Inne objawy niepożądane”)  (rumień wielopostaciowy), zespół Stevensa-Johnsona, złuszczające zapalenie skóry (patrz punkt „Inne objawy niepożądane”)  gorączka.
Częstość nieznana (niemożliwa do oszacowania na podstawie dostępnych danych)  krzyżowa nadwrażliwość na leki między tienopirydynami (jak klopidogrel, prasugrel)

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ifapidin

Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ifapidin
Substancją czynną leku jest tyklopidyny chlorowodorek. Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg tyklopidyny chlorowodorku
Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, kwas cytrynowy jednowodny, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171).
Jak wygląda lek Ifapidin i co zawiera opakowanie Wygląd tabletek: białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną literą „E” i liczbą „421” na jednej stronie.
Wielkość opakowań: Blistry z folii Aluminium/PVC w tekturowym pudełku. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny EGIS Pharmaceuticals PLC Kereszturi út 30-38 Węgry
Wytwórca EGIS Pharmaceuticals PLC Bökényföldi út 118-120 Węgry

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
EGIS Polska Sp. z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45D 02-146 Warszawa Tel.: +48 22 417 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 14.10.2022

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

IFAPIDIN, 250 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg tyklopidyny chlorowodorku (Ticlopidini hydrochloridum). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana
Wygląd: białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, z wytłoczoną literą „E” i liczbą „421” na jednej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Tyklopidyna jako selektywny inhibitor agregacji płytek krwi jest stosowana w leczeniu schorzeń naczyniowych i zapobieganiu ich powikłaniom: - zapobieganie niedokrwiennym udarom mózgu, zapobieganie przejściowym niedokrwieniom mózgu (TIA), - zapobieganie reokluzji po zawałach mięśnia sercowego i zapobieganie wtórnym zawałom, - zapobieganie zakrzepom naczyń obwodowych w przebiegu miażdżycy tętnic kończyn dolnych, - zapobieganie wtórnej angiopatii miażdżycowej i cukrzycowej. Ponadto – w chirurgii przed i po zabiegach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego, przy hemodializie – poprawia efekty dializy, działa ochronnie na płytki, zmniejsza ilość podawanej heparyny. Leczniczo i zapobiegawczo w zaburzeniach płytkowych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Ściśle według wskazań lekarza.
Niewydolność wątroby W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, w przypadkach niewydolności wątroby podawanie produktu leczniczego wymaga zwiększonej ostrożności i powinno zostać przerwane, jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka (patrz punkt 4.4).
Osoby w podeszłym wieku Osoby w starszym wieku mogą przyjmować typowe dawki stosowane u dorosłych.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży z uwagi na brak doświadczenia klinicznego.
Sposób podawania

Podanie doustne. Lek należy przyjmować w czasie posiłku.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6,  Skaza krwotoczna,  Zmiana narządowa związana ze skłonnością do krwawień: aktywna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, ostra faza krwotocznych incydentów mózgowo-naczyniowych,  Choroby układu krwiotwórczego związane z wydłużonym czasem krwawienia,  Ciężka niewydolność wątroby,  Leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza w wywiadzie,  Neutropenia (liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1 500/mm 3 ) lub trombocytopenia (liczba płytek krwi < 100 000/mm 3 )  Nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Stosowanie produktu wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń podanych w punktach opisujących wskazania, przeciwwskazania, interakcje, specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania (patrz punkty 4.2, 4.3 i 4.5).
Nigdy nie należy stosować produktu w pierwotnej profilaktyce zakrzepicy u osób zdrowych.
Tyklopidynę stosuje się u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość lub brak działania terapeutycznego po stosowaniu kwasu acetylosalicylowego. Mogą wystąpić hematologiczne reakcje niepożądane i ich efekty (w tym krwawienia). Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano agranulocytozę, pancytopenię i rzadkie przypadki białaczki. Mogą wystąpić ciężkie, czasami śmiertelne hematologiczne i krwotoczne objawy niepożądane (patrz punkt 4.8), szczególnie związane z:  nieodpowiednim monitorowaniem klinicznym, późnym rozpoznaniem i niewłaściwym leczeniem działań niepożądanych,  jednoczesnym stosowaniem leków przeciwzakrzepowych i hamujących agregację płytek (np. salicylanów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych). Niemniej jednak, w przypadku implantacji stentów wieńcowych, Ifapidin należy stosować w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym (100-325 mg/dobę) przez co najmniej miesiąc po zabiegu.
Monitorowanie hematologiczne Na początku leczenia należy wykonać pełną morfologię krwi (wraz z liczbą płytek krwi), rozmaz i czas krwawienia. Badania te należy powtarzać co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii. W razie potwierdzenia neutropenii (liczba granulocytów obojętnochłonnych  1 500/mm 3 ) lub trombocytopenii (liczba płytek krwi  100 000/mm 3 ) leczenie należy przerwać i kontrolować parametry hematologiczne (pełna morfologia krwi łącznie z liczbą płytek, rozmaz krwi, czas krwawienia) do czasu ich normalizacji.
Z uwagi na długi okres półtrwania chlorowodorku tyklopidyny w osoczu zaleca się, aby każdy pacjent, który z jakiegokolwiek powodu przerywa stosowanie produktu Ifapidin w ciągu pierwszych produktu. Parametry hematologiczne, w tym liczbę leukocytów z rozmazem i liczbę płytek krwi, należy kontrolować do czasu ich normalizacji.
Monitorowanie kliniczne U każdego pacjenta podmiotowe i przedmiotowe objawy kliniczne wszelkich reakcji niepożądanych zawsze wymagają monitorowania szczególnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy terapii.


Pacjentów należy przestrzec, aby przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym lub stomatologicznym informowali lekarza lub dentystę o stosowaniu produktu Ifapidin.
Pacjentów należy też pouczyć, aby natychmiast zgłaszali się do lekarza, jeśli wystąpi u nich jakakolwiek skórna reakcja alergiczna, uporczywa biegunka, lub jeśli zauważą jakiekolwiek działania niepożądane związane z neutropenią (gorączka, ból gardła, owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej), trombocytopenią i (lub) zaburzeniami hemostazy (przedłużone lub nietypowe krwawienie, krwiak, plamica, smoliste stolce), zakrzepową plamicą małopłytkową (patrz dalej) lub zapaleniem/niewydolnością wątroby (żółtaczka, ciemny mocz, odbarwione stolce). Lekarze powinni zalecać wszystkim pacjentom, aby w razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów podmiotowych lub przedmiotowych przerwali leczenie i ponownie zgłosili się do lekarza.
W przypadku gorączki, zapalenia gardła, owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej należy natychmiast skontrolować morfologię krwi. Decyzję o kontynuacji bądź przerwaniu leczenia należy podjąć w zależności od wyników badania parametrów hematologicznych.
Jeśli wystąpi uporczywa i (lub) obfita biegunka i nudności, leczenie należy przerwać.
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP; zespół Moschcowitza) W przypadku rzadkiej, potencjalnie zagrażającej życiu zakrzepowej plamicy małopłytkowej może wystąpić trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, objawy neurologiczne przypominające przejściowe niedokrwienie mózgu lub udar mózgu, zaburzenia czynności nerek i gorączka. TTP może wystąpić nagle i w większości przypadków pojawia się w ciągu pierwszych 8 tygodni po włączeniu leczenia. W związku z tym, że zakrzepowa plamica małopłytkowa może prowadzić do zgonu, zawsze należy skonsultować się z hematologiem i w razie rozpoznania lub podejrzenia tego zespołu pacjenta należy przyjąć do specjalistycznego oddziału. Plazmafereza poprawia rokowanie w tej chorobie. Z uwagi na to, że podanie płytek może prowadzić do nasilonej zakrzepicy, o ile to możliwe, należy tego unikać.
Niewydolność wątroby W związku z tym, że tyklopidyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, leczenie wymaga szczególnej ostrożności. W razie podejrzenia zaburzeń czynności wątroby należy wykonać badania czynności wątroby, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia. Jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka, leczenie należy przerwać i wykonać badania czynności wątroby.
Niewydolność nerek W kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano niespodziewanych problemów u pacjentów z łagodnym zaburzeniem czynności nerek. Nie ma doświadczenia dotyczącego modyfikowania dawek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek większego stopnia. Niemniej jednak u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek konieczne może być zmniejszenie dawki tyklopidyny lub odstawienie produktu, jeśli wystąpią zaburzenia krwotoczne lub dotyczące układu krwiotwórczego.
Decyzję o wznowieniu leczenia produktem Ifapidin należy podejmować na podstawie oceny objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych.
Reakcje krzyżowe między tienopirydynami Należy zebrać od pacjentów wywiad dotyczący nadwrażliwości na inną tienopirydynę (na przykład klopidogrel, prasugrel), ponieważ opisywano krzyżowe reakcje alergiczne między tienopirydynami (patrz punkt 4.8). Tienopirydyny mogą powodować łagodne do ciężkich reakcje alergiczne, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy lub hematologiczne reakcje krzyżowe, jak trombocytopenia i neutropenia. Pacjenci, u których wcześniej występowała reakcja alergiczna i (lub) hematologiczna na jakąś tienopirydynę, mogą być zagrożeni większym ryzykiem wystąpienia takiej samej lub innej

reakcji na inny lek z grupy tienopirydyn. U pacjentów ze stwierdzoną alergią na tienopirydyny zaleca się obserwację w kierunku objawów nadwrażliwości.
Hemostaza Produkt należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów ze skłonnością do krwawień. Jednoczesne podawanie tyklopidyny z heparynami, doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi lub lekami przeciwpłytkowymi jest zakazane (patrz punkt 4.4 i 4.5). Ifapidin można stosować łącznie z wyżej wymienionymi lekami jedynie w wyjątkowych przypadkach i pod ścisłą kontrolą lekarską i laboratoryjną (patrz punkt 4.5).
W przypadku nawet niewielkich zabiegów chirurgicznych (np. ekstrakcja zęba) należy spodziewać się wydłużonego czasu krwawienia. Jeśli pacjent ma planowany zabieg chirurgiczny, leczenie - o ile to możliwe - należy przerwać co najmniej 10 dni przed operacją (z wyjątkiem przypadków, w których działanie przeciwzakrzepowe jest ewidentnie potrzebne), mając na uwadze ryzyko krwawienia indukowanego tyklopidyną. W przypadku pilnych operacji, można zastosować – pojedynczo lub łącznie – 3 sposoby ograniczania ryzyka krwotoku i wydłużenia czasu krwawienia: podanie 0,5 do 1 mg/kg metylprednizolonu dożylnie, z powtarzaniem dawki; podanie desmopresyny w dawce 0,2 do 0,4 μg/kg; przetoczenie płytek krwi.
Dzieci i młodzież Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci i młodzieży.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Z uwagi na zwiększone ryzyko krwotoku jednoczesne podawanie tyklopidyny i niżej wymienionych leków wymaga szczególnej ostrożności i dokładniejszego monitorowania klinicznego i laboratoryjnego:  niesteroidowe leki przeciwzapalne (nasilenie działania hamującego agregację płytek i wpływ niesteroidowych leków przeciwzapalnych na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy).  inhibitory agregacji płytek (nasilenie działania hamującego agregację płytek).  pochodne kwasu salicylowego (nasilenie działania hamującego agregację płytek i wpływ pochodnych kwasu salicylowego na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy). Szczególny przypadek implantacji stentów – patrz punkt 4.4.  doustne leki przeciwzakrzepowe (połączenie działania przeciwkrzepliwego i działania hamującego agregację płytek krwi). Wymagana jest częstsza kontrola INR.  heparyny (połączenie działania przeciwzakrzepowego i działania hamującego agregację płytek krwi). W przypadku heparyny niefrakcjonowanej konieczna jest częstsza kontrola czasu APTT.  Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

 Pentoksyfilina. Ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia, podczas jednoczesnego podawania pentoksyfiliny z tyklopidyną konieczne jest zachowanie ostrożności.

Należy unikać jednoczesnego stosowania lub konieczna jest ostrożność i ścisłe monitorowanie kliniczne w przypadku następujących leków:  Teofilina Tyklopidyna zwiększa stężenie teofiliny w osoczu (zmniejsza klirens teofiliny), co wiąże się z ryzykiem przedawkowania. Jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania tych 2 leków, należy regularnie kontrolować stężenia teofiliny w osoczu. W razie potrzeby, w czasie i po zakończeniu terapii tyklopidyną należy zmodyfikować dawkę teofiliny.  Fenytoina Badania in vitro wykazały, że tyklopidyna nie ma wpływu na wiązanie fenytoiny z białkami osocza. Nie badano jednak wpływu tyklopidyny i jej metabolitów na wiązanie z białkami osocza

in vivo. W niektórych przypadkach jednoczesne podawanie tyklopidyny i fenytoiny prowadziło do zwiększonego stężenia fenytoiny i toksyczności fenytoiny (zaleca się kontrolę stężenia fenytoiny we krwi).  Cyklosporyna W bardzo rzadkich przypadkach opisywano zmniejszenie stężenia cyklosporyny we krwi. Dlatego w przypadku jednoczesnego stosowania należy kontrolować stężenia cyklosporyny we krwi.  Digoksyna Można spodziewać się niewielkiego – o około 15% - zmniejszenia stężeń digoksyny w osoczu (bez wpływu na skuteczność terapeutyczną).
Inne jednocześnie stosowane leki: W czasie jednoczesnego podawania z tyklopidyną biologiczny okres półtrwania antypiryny, metabolizowanej przez cytochrom P450, wydłuża się o około 25%. Takiego efektu można też oczekiwać w przypadku innych substancji o podobnym metabolizmie. Szczególnie w przypadku substancji o wąskim indeksie terapeutycznym na początku i po zakończeniu jednoczesnego stosowania konieczne jest zmodyfikowanie dawki.
Jednoczesne podawanie tyklopidyny i leków zobojętniających prowadzi do zmniejszenia stężeń tyklopidyny w osoczu o 20-30%.
Przewlekłe leczenie cymetydyną istotnie zwiększa stężenie tyklopidyny w osoczu.
U osób zdrowych długotrwałe podawanie fenobarbitalu nie ma wpływu na przeciwpłytkowe działanie tyklopidyny.
Nie obserwowano istotnych klinicznie interakcji międzylekowych podczas jednoczesnego podawania tyklopidyny z lekami beta-adrenolitycznymi, antagonistami wapnia lub lekami moczopędnymi.
Badania in-vitro pokazują, że tyklopidyna nie ma wpływu na wiązanie propranololu z białkami osocza.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania tyklopidyny w czasie ciąży. W badaniach na zwierzętach potwierdzono toksyczność reprodukcyjną po dużych dawkach, toksycznych dla matki (patrz punkt 5.3). Nie zaleca się stosowania produktu Ifapidin w czasie ciąży, o ile we względu na stan kliniczny kobiety ciężarnej stosowanie tyklopidyny nie jest konieczne.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy tyklopidyna jest wydzielana do mleka kobiecego. Dostępne dane uzyskane w eksperymentach na szczurach potwierdzają, że tyklopidyna jest wydzielana do mleka samic. Nie zaleca się stosowania produktu Ifapidin w czasie karmienia piersią. W czasie terapii produktem Ifapidin – jeśli jest ona bezwzględnie konieczna – należy przerwać karmienie piersią.
Płodność Nie obserwowano upośledzenia płodności (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Bardzo rzadko produkt może powodować zawroty głowy, szumy uszne (patrz punkt 4.8) i pogarszać zdolność koncentracji. Dlatego zalecenia dotyczące ograniczenia lub zakazu prowadzenia pojazdów i wykonywania czynności związanych ze zwiększonym ryzykiem wypadku powinny być ustalane przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta.

4.8 Działania niepożądane

Zdarzenia niepożądane wymieniono według następujących kategorii częstości występowania: bardzo często: ≥ 1/10; często: ≥ 1/100 do < 1/10; niezbyt często: ≥ 1/1 000 do < 1/100; rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1 000; bardzo rzadko: < 1/10 000 nieznana (nie można ustalić częstości na podstawie dostępnych danych)
Klasa układowo- narządowa Często Niezbyt często Rzadko Bardzo rzadko Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu limfatycznego

Neutropenia, w tym ciężka neutropenia (patrz punkt 4.4), agranulocytoza Izolowana małopłytkowość lub w wyjątkowych przypadkach ze współistniejącą niedokrwistością hemolityczną, śmiertelnymi powikłaniami agranulocytozy mogą być sepsa i wstrząs septyczny. Pancytopenia, aplazja szpiku kostnego, zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura; TTP), białaczka, trombocytoza (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia układu immunolo- gicznego

Reakcje immunologiczne o różnych objawach, takie jak reakcje alergiczne, eozynofilia, anafilaksja, obrzęk Quinckego, bóle stawów, zapalenie naczyń, zespół tocznia, alergiczna pneumopatia, nefropatia z nadwrażliwości czasami prowadząca do niewydolności nerek. krzyżowa nadwrażliwość na leki między tienopirydy- nami (jak klopidogrel, prasugrel) Zaburzenia układu nerwowego
Bóle głowy, zawroty głowy
Zaburzenia czucia (neuropatia obwodowa)
Szumy uszne

Zaburzenia naczyniowe

Siniaki, wybroczyny, krwawienie z nosa, Krwawienie wewnątrzmózgowe



krwiomocz, krwawienie dospojówkowe, krwawienia około- i pooperacyjne, krwotok, który może być ciężki i czasami prowadzący do zgonu
Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka, nudności
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
Ciężka biegunka z zapaleniem okrężnicy (łącznie z limfocytowym zapaleniem okrężnicy)
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej i aminotransferaz (patrz punkt 4.4).
Zwiększenie stężenia bilirubiny
Zapalenie wątroby (cytolityczne i (lub) cholestatyczne)
Opisywano przypadki zapalenia wątroby z zejściem śmiertelnym, piorunujące zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypki skórne, szczególnie plamisto- grudkowa lub pokrzywkowa, często z towarzyszącym świądem, wysypki skórne mogą być uogólnione
Złuszczające zapalenie skóry

Rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, zespół Lyella

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Gorączka

Badania diagnostyczne
Zwiększone stężenia cholesterolu i trójglicerydów w surowicy



1 Morfologię krwi starannie monitorowano w 2 dużych badaniach klinicznych obejmujących 2048 pacjentów z przejściowym niedokrwieniem mózgu/udarem mózgu, leczonych tyklopidyną (wieloośrodkowe kontrolowane badania kliniczne CATS i TASS) (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

W czasie podawania tyklopidyny istnieje zwiększone ryzyko krwotoku, co wynika z farmakodynamicznych właściwości produktu. W razie przedawkowania zaleca się płukanie żołądka i leczenie podtrzymujące. Jeśli wymagane jest szybkie skorygowanie wydłużonego czasu krwawienia, działanie tyklopidyny może odwrócić przetoczenie masy płytkowej (patrz punkt 4.4).
Nie ma możliwości usunięcia tyklopidyny za pomocą dializy.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inhibitory agregacji płytek krwi, z wyłączeniem heparyny;
Tyklopidyna jest inhibitorem agregacji płytek. Hamuje agregację płytek indukowaną przez ADP poprzez blokowanie receptora P2Y 12
zależne od dawki. Nie wykazuje aktywności in vitro. Wywiera jedynie działanie in vivo i ma aktywny metabolit stwierdzany w krwi krążącej. Nie hamuje cyklooksygenazy.
Czas krwawienia oznaczany metodą Ivy’ego wydłuża się dwukrotnie. Wydłużenie czasu krwawienia bez ucisku nie jest takie samo. U większości pacjentów czas krwawienia i inne funkcje trombocytów powracają do normy w ciągu tygodnia od odstawienia produktu. Po podawaniu dawki 250 mg 2 razy na dobę hamowanie agregacji płytek osiąga się w ciągu 2 dni a maksymalny efekt uzyskuje się w ciągu 5-8 dni. W dawkach terapeutycznych tyklopidyna powoduje hamowanie agregacji płytek indukowanej ADP (2,5 μmol/l) o 50-70%. Mniejsze dawki hamują agregację płytek w mniejszym stopniu. Wpływ tyklopidyny na zmniejszanie ryzyka zdarzeń sercowo- naczyniowych oceniano w różnych zaślepionych kontrolowanych badaniach klinicznych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Po doustnym podaniu pojedynczej dawki tyklopidyna szybko i prawie całkowicie się wchłania. Maksymalne stężenie w surowicy pojawia się po około 2 godzinach od podania.


Metabolizm Przyjmowanie produktu z pokarmem zwiększa jego biodostępność. Po wielokrotnym podawaniu dawek 250 mg 2 razy na dobę stan stacjonarny uzyskuje się w ciągu 7-10 dni.
Eliminacja Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 30-50 godzin. Działanie hamujące agregację płytek nie jest bezpośrednio związane ze stężeniem w osoczu. Tyklopidyna jest metabolizowana głównie w wątrobie, około 50-60 % podanej dawki wydala się z moczem a 20-30% z kałem.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Nie ma danych przedklinicznych, które mogłyby wpływać na kliniczne stosowanie produktu, poza poniższymi wyjątkami:
Toksyczny wpływ na reprodukcję W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u szczurów, myszy i królików nie uzyskano danych wskazujących na potencjał teratogenny tyklopidyny. Po podawaniu maksymalnych dawek (200 mg chlorowodorku tykopidyny/kg / dobę) u myszy i dawek toksycznych dla matki u szczurów (400 mg/kg /dobę), toksyczny wpływ na płód (zwiększona częstość reabsorpcji płodów, opóźniony rozwój płodów, upośledzenie kostnienia) obserwowano u obu gatunków. Nie obserwowano toksycznego wpływu na płód u królików, nawet po dawkach toksycznych dla matki
Nie obserwowano zmniejszenia płodności.
Potencjał mutagenny i karcynogenny Nie ma dowodów, które wskazywałyby na mutagenne lub rakotwórcze właściwości tyklopidyny.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Celuloza mikrokrystaliczna Skrobia ziemniaczana Kwas cytrynowy jednowodny Kwas stearynowy Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian Hypromeloza Makrogol 6000 Tytanu dwutlenek (E 171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Aluminium/PVC w tekturowym pudełku. blistrów po 10 tabletek).

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Na opakowaniu zewnętrznym nazwę produktu oraz dawkę zapisano również w alfabecie Braille’a.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE

DO OBROTU
EGIS Pharmaceuticals PLC Kereszturi ut 30-38 Węgry

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 7971

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I

DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 28.10.1998 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 21.03.2014

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO
14.10.2022