Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji
Ampicillinum + Sulbactamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

3. Jak stosować lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma i w jakim celu się go stosuje

Lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Leczy zakażenia wywołane przez bakterie wrażliwe na ampicylinę i sulbaktam.
Ampicylina należy do grupy leków zwanych “penicylinami” (rodzaj antybiotyków beta-laktamowych). Działa poprzez hamowanie tworzenia bakteryjnej ściany komórkowej na etapie namnażania się bakterii (biosyntezy). Działanie przeciwbakteryjne sulbaktamu jest skuteczne wobec szczepów bakterii niewrażliwych na ampicylinę.
Lekarz może podać pacjentowi lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma w celu leczenia następujących zakażeń bakteryjnych: • zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego lub krtani (zapalenie nagłośni); • zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym zapalenie płuc; • zakażenia dróg moczowych, w tym zapalenie nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek); • zakażenia w obrębie jamy brzusznej (w tym zapalenie otrzewnej), zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie błony śluzowej macicy i zapalenie tkanki łącznej miednicy; • posocznica bakteryjna; zakażenia skóry, tkanek miękkich, kości i stawów • zakażenia przenoszone drogą płciową (rzeżączka); • w okresie przed- lub pooperacyjnym w celu zmniejszenia częstości występowania zakażeń ran u pacjentów po zabiegach chirurgicznych jamy brzusznej lub miednicy.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

Kiedy nie stosować leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma • jeśli pacjent ma uczulenie na ampicylinę, sulbaktam, jakiekolwiek penicyliny, inne beta-laktamy;
• jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek lidokainy, który jest podawany we wstrzyknięciu domięśniowym.
Dzieci i młodzież Leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma nie wolno podawać we wstrzyknięciu domięśniowym dzieciom w wieku poniżej 2 lat.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli: • u pacjenta w przeszłości wystąpiła reakcja alergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki (cefalosporyny) lub jeśli występuje nadwrażliwość na alergeny związków chemicznych • pacjent ma problemy z wątrobą; • pacjent cierpi na mononukleozę lub białaczkę limfatyczną.
Podobnie jak w przypadku każdego przedłużonego leczenia, podczas leczenia Ampicilin+Sulbactam AptaPharma zalecane są okresowe badania czynności narządów wewnętrznych nerek, wątroby i układu krwiotwórczego, szczególnie u noworodków, wcześniaków i innych niemowląt.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi ból brzucha, świąd, ciemne zabarwienie moczu, żółte zabarwienie białkówek oczu lub skóry, nudności lub osłabienie. Mogą to być objawy zaburzeń czynności wątroby, spowodowane leczeniem ampicyliną z sulbaktamem.
W związku z tym, że mononukleoza zakaźna jest wywołana przez wirusy, nie należy stosować ampicyliny z sulbaktamem w jej leczeniu. U wielu pacjentów z mononukleozą po podaniu ampicyliny występuje wysypka skórna. Wysypka spowodowana ampicyliną często występuje również u chorych na białaczkę limfatyczną.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas stosowania leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma u pacjenta wystąpią: • ciężkie reakcje skórne (zaczerwienienie, wysypka). Lekarz zdecyduje, czy leczenie należy przerwać. • reakcje alergiczne. W takich przypadkach należy przerwać podawanie leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, a lekarz rozpocznie odpowiednie leczenie. Ciężkie reakcje nadwrażliwości będą leczone w trybie natychmiastowym. • uporczywa i ciężka biegunka (zmieszana z krwią i śluzem). Należy natychmiast porozmawiać z lekarzem, ponieważ może to być oznaką stanu zagrażającego życiu. Podobnie jak w przypadku innych antybiotyków, przy długotrwałym leczeniu może wystąpić „nadmierny wzrost” drobnoustrojów opornych na lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, w tym grzybów. W takich przypadkach należy rozpocząć odpowiednie leczenie, które ustali lekarz na podstawie stanu zdrowia pacjenta. Nie należy przyjmować żadnych leków przeciwbiegunkowych bez konsultacji z lekarzem.
Lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektóre leki mogą zmieniać skuteczność leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, i Ampicilin+Sulbactam AptaPharma może również wpływać na skuteczność innych leków.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków: • leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (allopurynol, probenecyd) zwiększają częstość występowania wysypek • antybiotyki aminoglikozydowe • leki przeciwzakrzepowe • leki przeciwbakteryjne (chloramfenikol, erytromycyna, sulfonamid i tetracyklina)
• metotreksat (lek stosowany w leczeniu nowotworu lub chorób reumatycznych)
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych: Ampicilin+Sulbactam AptaPharma może powodować fałszywie dodatnie wyniki badań stężenia cukru w moczu oraz niektórych badań poziomu hormonów u kobiet w ciąży.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Lekarz podejmie staranną decyzję, czy pacjentka będąca w ciąży powinna otrzymać lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, biorąc pod uwagę stosunek korzyści do ryzyka, ponieważ nie ma dowodów, że stosowanie tego leku u kobiet w ciąży jest bezpieczne.
Karmienie piersią Ampicylina i sulbaktam w niewielkim stopniu przenikają do mleka ludzkiego. U matek karmiących piersią stosowanie leku może powodować działania niepożądane u dzieci, takie jak biegunka. Lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma należy stosować w okresie karmienia piersią tylko wtedy, gdy przewidywane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Ampicilin+Sulbactam AptaPharma ma nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak mogą wystąpić działania niepożądane, które mogą skracać czas reakcji (takie jak zawroty głowy, drgawki lub senność). W takich przypadkach nie należy prowadzić pojazdów, ani obsługiwać maszyn.
Lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma zawiera sód
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g: Ten lek zawiera 5 mmol (115 mg) sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 5,75% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli konieczne jest stosowanie 4 lub więcej fiolek dziennie przez dłuższy czas, zwłaszcza u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g: Ten lek zawiera 10 mmol (230 mg) sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 11,5% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą, jeśli konieczne jest stosowanie 2 lub więcej fiolek dziennie przez dłuższy czas, zwłaszcza u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

3. Jak stosować lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

Lek będzie zawsze przygotowany i podany pacjentowi przez lekarza lub pracownika służby zdrowia. Lek można podawać domięśniowo lub dożylnie.
Dorośli Lekarz określi dawkę w zależności od ciężkości zakażenia i stanu pacjenta. Zalecana dawka to 1,5 g do powinna przekraczać 4 g na dobę.
Stopień ciężkości zakażenia Dawka dobowa Ampicilin+Sulbactam AptaPharma (sulbaktam + ampicylina) [g]
Lekki 1,5 do 3 (0,5 + 1 do 1 + 2) Umiarkowany do 6 (2 + 4) Ciężki do 12 (4 + 8)
Częstość dawkowania jest ustalana w zależności od ciężkości choroby oraz czynności nerek pacjenta Całkowita dawka sulbaktamu nie powinna przekraczać 4 g na dobę. Mniej poważne zakażenia można leczyć zgodnie z harmonogramem co 12 godzin. Leczenie jest zwykle kontynuowane do 48 godzin po ustąpieniu gorączki i innych nieprawidłowych objawów. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni, ale w ciężkich przypadkach można podać dodatkowe dawki ampicyliny
Profilaktyka zakażeń chirurgicznych Podczas indukcji znieczulenia należy podać 1,5-3 g leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma. Dawkę można powtarzać co 6-8 godzin. Podawanie leku zwykle kończy się po 24 godzinach od zakończenia większości zabiegów chirurgicznych, chyba że wskazany jest kolejny cykl terapeutyczny produktem Ampicilin+Sulbactam AptaPharma.
Leczenie niepowikłanej rzeżączki Ampicilin+Sulbactam AptaPharma można podawać w pojedynczej dawce 1,5 g. Lekarz może rozpocząć jednoczesne podanie doustne 1 g probenecydu.
Stosowanie u dzieci Noworodki, niemowlęta i dzieci Dawka w leczeniu większości zakażeń u dzieci, niemowląt i noworodków wynosi 150 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 50 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 100 mg/kg mc. ampicyliny na dobę), podawana zwykle co 6 lub 8 godzin.
U noworodków i wcześniaków w pierwszym tygodniu życia zalecana dawka wynosi 75 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 25 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 50 mg/kg mc. ampicyliny na dobę) w dawkach podzielonych co 12 godzin.
Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek Lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma u takich pacjentów należy podawać rzadziej.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma Podanie pacjentowi dawki większej niż zalecana przez lekarza lub pracownika służby zdrowia, zwykle w szpitalu, jest mało prawdopodobne. Uważa się, że po przedawkowaniu leku głównymi objawami będą przedłużone działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania leku. Należy wziąć pod uwagę, że wysokie stężenia antybiotyków beta-laktamowych w płynie mózgowo-rdzeniowym wywołuje objawy neurologiczne, w tym drgawki. Ze względu na to, że ampicylina i sulbaktam usuwane są z krążenia przez hemodializę, zabieg ten może ułatwiać eliminację leku z organizmu w przypadku przedawkowania u pacjentów z nieprawidłową czynnością nerek.
Pominięcie zastosowania leku Ampicilin+Sulbactam AptaPharma Ponieważ lek będzie podawany pod ścisłą kontrolą lekarską, pominięcie zastosowania leku jest mało prawdopodobne. Należy jednak skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą, jeżeli pacjent podejrzewa, że dawka została pominięta.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować następujące działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Ciężkie działania niepożądane Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpi którykolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, ponieważ może być konieczna pilna pomoc medyczna.
Częstość występowania poniższych działań niepożądanych nie jest znana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • nagłe wystąpienie reakcji alergicznych (anafilaktoidalnych) i wstrząsu anafilaktycznego (zapaść krążenia) • ciężka biegunka z powodu zapalenia jelita grubego (bakteryjne rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego) • ciężkie choroby skóry z pęcherzami, złuszczaniem się i zmianami martwiczymi (toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy) • zapalenie nerek
Poniższe działania niepożądane są wymienione według częstotliwości występowania:
Często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 10 osób): • zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość) i płytek krwi (małopłytkowość), zwiększenie liczby pewnego rodzaju krwinek białych (eozynofilia). Reakcje te zwykle ustępują po zakończeniu leczenia. • zapalenie żyły • biegunka • przejściowy wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych (AspAT, AlAT) i bilirubiny z powodu nieprawidłowej czynności wątroby • ból w miejscu wstrzyknięcia
Niezbyt często (mogą występować u nie więcej niż 1 na 100 osób): • zmniejszenie liczby białych krwinek (zwykle ustępuje po zakończeniu leczenia) • ból głowy • zmieniona liczba krwinek (zmniejszona liczba tzw. granulocytów obojętnochłonnych) • wymioty • wysypka, świąd • zmęczenie • złe samopoczucie
Rzadko (mogą występować u nie więcej niż 1 na 1000 osób): • nudności • zapalenie języka • ból brzucha
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • niedokrwistość spowodowana zwiększonym niszczeniem czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna) • zmiana morfologii krwi (spadek liczby tzw. granulocytów) • krwawiąca czerwonawa plamka o dużej wielkości z powodu zmniejszonej liczby płytek krwi • reakcja anafilaktyczna, wstrząs anafilaktyczny, reakcja anafilaktoidalna, wstrząs anafilaktoidalny, nadwrażliwość, zespół Kounisa • drgawki, zawroty głowy, senność
• trudności w oddychaniu • zapalenie jelita cienkiego i grubego (tzw. zapalenie jelit), krwawe stolce • zapalenie jamy ustnej • przebarwienie języka • rozległe reakcje skórne (czerwonawe, opuchnięte, ropne pęcherze) • złuszczające zapalenie skóry • zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka, cholestaza, zapalenie wątroby z cholestazą • reakcja w miejscu wstrzyknięcia • obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła z trudnościami w połykaniu i oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy), z wysypką skórną (rumień), pęcherzami, zaczerwienieniem skóry lub powstawaniem siniaków
Podczas leczenia Ampicilin+Sulbactam AptaPharma mogą również wystąpić inne działania niepożądane, charakterystyczne dla leczenia ampicyliną.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek nie wymaga żadnych specjalnych warunków przechowywania.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (po skrócie EXP) zamieszczonego na fiolce lub tekturowym pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji. Należy zapytać farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma Substancją czynną leku jest ampicylina oraz sulbaktam.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g: Każda fiolka zawiera 1 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej) oraz 0,5 g sulbaktamu (w postaci sulbaktamu sodowego).


Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g: Każda fiolka zawiera 2 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej) oraz 1 g sulbaktamu (w postaci sulbaktamu sodowego).
Lek nie zawiera innych składników.
Jak wygląda lek Ampicilin+Sulbactam AptaPharma i co zawiera opakowanie Ampicilin+Sulbactam AptaPharma jest białym lub prawie białym krystalicznym proszkiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji umieszczony jest w fiolce z przezroczystego, bezbarwnego szkła (typu I) o pojemności 20 mL, zamkniętej korkiem z gumy bromobutylowej i niebieskim aluminiowym uszczelniaczem typu flip-off.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji umieszczony jest w fiolce z przezroczystego, bezbarwnego szkła (typu I) o pojemności 20 mL, zamkniętej korkiem z gumy bromobutylowej i pomarańczowym aluminiowym uszczelniaczem typu flip-off.
Tekturowe pudełko zawiera 10 fiolek.
Podmiot odpowiedzialny Apta Medica Internacional d.o.o. Likozarjeva Ulica 6 Słowenia Tel.: 00386 51 615 015 e-mail: [email protected]
Wytwórca MITIM S.r.l. Via Cacciamali, 34-38 Włochy
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Nazwa kraju członkowskiego Nazwa produktu leczniczego Austria Ampicillin/Sulbactam AptaPharma 1 g/0,5 g Pulver zur Herstellung einer Injektions- /Infusionslösung Ampicillin/Sulbactam AptaPharma 2 g/1 g Pulver zur Herstellung einer Injektions- /Infusionslösung Bułgaria Ампицилин/сулбактам АптаФарма 1 g/0,5 g прах за разтвор за инжекции / инфузия Ампицилин/сулбактам АптаФарма 2 g/1 g прах за разтвор за инжекции / инфузия Chorwacja Ampicilin/sulbaktam AptaPharma 1 g/0,5 g prašak za otopinu za injekciju/infuziju Ampicilin/sulbaktam AptaPharma 2 g/1 g prašak za otopinu za injekciju/infuziju Cypr Ampicillin/sulbactam AptaPharma 1 g/0,5 g powder for solution for injection/infusion
Czechy Ampicillin/Sulbactam AptaPharma Malta Ampicillin/sulbactam AptaPharma 1 g/0,5 g powder for solution for injection/infusion Ampicillin/sulbactam AptaPharma 2 g/1 g powder for solution for injection/infusion
Polska Ampicilin+Sulbactam AptaPharma Rumunia Ampicilină/sulbactam AptaPharma 1 g/0,5 g pulbere pentru soluție injectabilă/perfuzabilă Ampicilină/sulbactam AptaPharma 2 g/1 g pulbere pentru soluție injectabilă/perfuzabilă Słowacja Ampicilín/Sulbaktám AptaPharma 1 g/0,5 g prášok na injekčný/infúzny roztok Ampicilín/Sulbaktám AptaPharma 2 g/1 g prášok na injekčný/infúzny roztok Słowenia Ampicilin/sulbaktam AptaPharma 1 g/0,5 g prašek za raztopino za injiciranje/infundiranje Ampicilin/sulbaktam AptaPharma 2 g/1 g prašek za raztopino za injiciranje/infundiranje Węgry Ampicillin/Sulbactam AptaPharma 1 g/0,5 g por oldatos injekcióhoz vagy infúzióhoz Ampicillin/Sulbactam AptaPharma 2 g/1 g por oldatos injekcióhoz vagy infúzióhoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki: ______________________________________________________________________________________
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Podanie dożylne lub domięśniowe: Wstrzyknięcie dożylne lub domięśniowe po rekonstytucji lub infuzja dożylna po dalszym rozcieńczeniu. Wyłącznie do jednorazowego użytku. Stosować wyłącznie klarowne lub opalizujące i wolne od cząstek roztwory po rekonstytucji/rozcieńczeniu.
Instrukcje dotyczące rekonstytucji i rozcieńczenia Ampicilin+Sulbactam AptaPharma: Do rekonstytucji można użyć następujących objętości rozcieńczalnika:
Dawka całkowita [g] Dawka równoważna sulbaktamu+ampicilliny
Objętość fiolki
Objętość rozpuszcza- lnika [mL] Objętość do pobrania* [mL] Maksymalne stężenie końcowe sulbaktamu+ampicilliny [mg/mL] 1,5 0,5 + 1 20 mL 3,2 4 125 + 250 * Występuje wystarczający nadmiar, aby umożliwić pobranie i podanie podanych objętości.
W celu podania dożylnego, zawartość fiolki do wstrzykiwań należy rozpuścić (i dodatkowo rozcieńczyć w przypadku infuzji dożylnej) za pomocą: - jałowej wody do wstrzykiwań - chlorku sodu 9 mg/mL (0,9%) - mleczanu sodu - roztworu glukozy 50 mg/mL (5%) - roztworu glukozy 50 mg/mL (5%) w NaCl 4,5 mg/mL (0,45%) - wodnym roztworze cukru inwertowanego 100 mg/mL (10%) - roztworze Ringera z dodatkiem mleczanu
Aby zapewnić całkowite rozpuszczenie, należy odczekać aż piana się rozproszy i ocenić to wizualnie. Dawkę można podać w bolusie trwającym co najmniej 3 minuty lub stosując większe rozcieńczenia (50-100 mL) w infuzji dożylnej trwającej 15-30 minut.
W przypadku podania domięśniowego zaleca się głębokie wstrzyknięcie domięśniowe. Aby uniknąć bólu, do rozpuszczenia proszku można zastosować 0,5% jałowy roztwór chlorowodorku lidokainy (3,2 mL 0,5% jałowego roztworu do wstrzykiwań chlorowodorku lidokainy dla mocy 1 g + 0,5 g ampicyliny + sulbaktamu i 6,4 mL w przypadku mocy 2 g + 1 g ampicyliny + sulbaktamu).
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma oraz aminoglikozydy należy przygotowywać i podawać oddzielnie ze
względu na dezaktywację in vitro aminoglikozydów przez wszystkie aminopenicyliny.
Ampicylina sodowa jest mniej stabilna w roztworach zawierających glukozę i inne węglowodany i nie można jej mieszać z pochodnymi krwi lub hydrolizatami białkowymi.
Okres ważności po rekonstytucji/rozcieńczeniu:
Stężony roztwór do wstrzyknięć domięśniowych (rozpuszczony w 0,5% lidokainie i przechowywany w temperaturze 25°C) należy zużyć w ciągu 1 godziny po rekonstytucji.
Stabilność chemiczna i fizyczna podczas stosowania z różnymi rozcieńczalnikami do infuzji dożylnych jest następująca:
Rozpuszczalnik Stężenie ampicylina+sulbaktam Okres przydatności do użycia [w godzinach] 25C 4C jałowa woda do wstrzykiwań do 30 mg/mL 72 do 45 mg/mL 8 48 chlorek sodu 9 mg/mL (0,9%) do 30 mg/mL
do 45 mg/mL 8 48 mleczan sodu do 45 mg/mL 8 8 roztwór glukozy 50 mg/mL (5%) do 3 mg/mL 4 do 30 mg/mL roztwór glukozy 50 mg/mL (5%) w NaCl 4,5 mg/mL (0,45%) do 3 mg/mL do 15 mg/mL
wodny roztwór cukru inwertowanego 100 mg/mL (10%) do 3 mg/mL 4 do 30 mg/mL
roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu do 45 mg/mL
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, o ile metoda otwierania, rekonstytucji lub rozcieńczenia nie wyklucza ryzyka zanieczyszczenia mikrobiologicznego, produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli produkt nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania w trakcie użycia odpowiada użytkownik.

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Każda fiolka zawiera 1 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej) oraz 0,5 g sulbaktamu (w postaci sulbaktamu sodowego).
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Każda fiolka zawiera 2 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej) oraz 1 g sulbaktamu (w postaci sulbaktamu sodowego).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Każda fiolka Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji zawiera 115 mg (5 mmol) sodu.
Każda fiolka Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji zawiera 230 mg (10 mmol) sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji .
Biały lub prawie biały krystaliczny proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe, w następujących przypadkach:  zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie nagłośni, bakteryjne zapalenie płuc);  zakażenia dróg moczowych i odmiedniczkowe zapalenie nerek;  zakażenia w obrębie jamy brzusznej (w tym zapalenie otrzewnej), zakażenia ginekologiczne (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie błony śluzowej macicy i zapalenie tkanki łącznej miednicy);  zakażenia skóry i tkanek miękkich;  zakażenia kości i stawów;  zakażenia rzeżączkowe;  w okresie przed- lub pooperacyjnym w celu zmniejszenia częstości występowania zakażeń ran u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym jamy brzusznej lub miednicy;  leczenie pacjentów z bakteriemią, która jest związana lub podejrzewa się, że jest związana z którymkolwiek z wymienionych powyżej zakażeń.

Należy przestrzegać oficjalnych zaleceń dotyczących właściwego stosowania produktów leczniczych przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli Zakres dawkowania produktu leczniczego Ampicilin+Sulbactam AptaPharma wynosi 1,5 g do 12 g na dobę w dawkach podzielonych co 6 lub 8 godzin. Nie należy przekraczać całkowitej dawki sulbaktamu wynoszącej 4 g. Zakażenia o lżejszym przebiegu można leczyć, podając lek co 12 godzin.
Stopień ciężkości zakażenia Dawka dobowa Ampicilin+Sulbactam AptaPharma (sulbaktam + ampicylina) [g] Lekki 1,5 do 3 (0,5 + 1 do 1 + 2) Umiarkowany do 6 (2 + 4) Ciężki do 12 (4 + 8)
Częstość dawkowania jest ustalana w zależności od ciężkości choroby oraz czynności nerek pacjenta. Leczenie jest zazwyczaj kontynuowane przez 48 godzin po ustąpieniu gorączki lub innych nieprawidłowych objawów. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni, ale w ciężkich zakażeniach czas leczenia można wydłużyć lub podać dodatkowe dawki ampicyliny.
W zapobieganiu zakażeniom chirurgicznym należy podać 1,5-3 g produktu leczniczego Ampicilin+Sulbactam AptaPharma podczas znieczulania, co zapewni odpowiedni okres do osiągnięcia terapeutycznych stężeń produktu leczniczego w surowicy krwi i tkankach podczas zabiegu. Dawkę można powtarzać co 6-8 godzin; podawanie leku zazwyczaj kończy się po 24 godzinach od zakończenia większości zabiegów chirurgicznych, chyba że wskazany jest kolejny cykl terapeutyczny produktem Ampicilin+Sulbactam AptaPharma.
W leczeniu niepowikłanej rzeżączki Ampicilin+Sulbactam AptaPharma można podawać w pojedynczej dawce 1,5 g. Aby przedłużyć stężenie ampicyliny i sulbaktamu w osoczu krwi, należy jednocześnie podać doustnie 1 g probenecydu.
Dzieci, niemowlęta i noworodki Dawka w leczeniu większości zakażeń u dzieci, niemowląt i noworodków wynosi 150 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 50 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 100 mg/kg mc. ampicyliny na dobę), zwykle co 6 lub 8 godzin. U noworodków i wcześniaków w pierwszym tygodniu życia zalecana dawka wynosi 75 mg/kg mc. na dobę (odpowiada to dawce 25 mg/kg mc. sulbaktamu na dobę oraz 50 mg/kg mc. ampicyliny na dobę) w dawkach podzielonych co 12 godzin.
Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 mL/min) zaburzenia eliminacji dotyczą w podobnym stopniu sulbaktamu i ampicyliny, tak więc stosunek stężenia obu związków w osoczu pozostaje niezmieniony. U tych pacjentów dawka Ampicilin+Sulbactam AptaPharma powina być podawana rzadziej, zgodnie z doświadczeniem nabytym w leczeniu ampicyliną.
Zalecane dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek Klirens kreatyniny [mL/min] Przerwa w dawkowaniu >30 6-8 godzin <5 48 godzin

Sulbaktam i ampicylina są usuwane z krwi podczas hemodializy w równym stopniu, dlatego Ampicilin+Sulbactam AptaPharma należy podawać bezpośrednio po dializie i następnie w odstępach 48-godzinnych do czasu kolejnej dializy.

Podanie dożylne lub domięśniowe.
W przypadku wstrzyknięcia dożylnego, zawartość fiolki do wstrzykiwań należy rozpuścić w jałowej wodzie do wstrzykiwań lub dowolnym zgodnym roztworze (patrz punkt 6.3). Aby zapewnić całkowite rozpuszczenie, należy odczekać aż piana się rozproszy i ocenić to wizualnie. Dawkę można podać w bolusie trwającym co najmniej 3 minuty lub stosując większe rozcieńczenia (50-100 mL) w infuzji dożylnej trwającej 15-30 minut.
W przypadku podania domięśniowego zaleca się głębokie wstrzyknięcie domięśniowe. Aby uniknąć bólu, do rozpuszczenia proszku można zastosować 0,5% jałowy roztwór chlorowodorku lidokainy (3,2 mL 0,5% jałowego roztworu do wstrzykiwań chlorowodorku lidokainy dla mocy 1 g + 0,5 g ampicyliny + sulbaktamu i 6,4 mL w przypadku mocy 2 g + 1 g ampicyliny + sulbaktamu).
Instrukcja dotycząca rekonstytucji i(lub) rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkty 6.3 i 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne. Nadwrażliwość na inne penicyliny. Ciężkie natychmiastowe reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. anafilaksja) na inne leki beta-laktamowe (np. cefalosporyny, karbapenemy lub monobaktamy). Uszkodzenie wątroby po ampicylinie w wywiadzie.
Przy podawaniu domięśniowym należy przestrzegać przeciwwskazań do stosowania lidokainy. Podawanie domięśniowe produktu Ampicilin+Sulbactam AptaPharma jest przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów leczonych penicyliną, w tym sulbaktamem z ampicyliną, zgłaszano przypadki ciężkich reakcji nadwrażliwości (anafilaktycznych), które czasem kończyły się zgonem. Do reakcji takich może dochodzić częściej u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny i (lub) reakcją nadwrażliowści na liczne alergeny w wywiadzie. Opisywano przypadki pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny w wywiadzie, u których występowały ciężkie reakcje nadwrażliwości po zastosowaniu cefalosporyn. Przed zastosowaniem penicylin należy zebrać dokładny wywiad w celu ustalenia, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości reakcje nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny i inne alergeny. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, podawanie leku należy przerwać i wdrożyć odpowiednią terapię. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji anafilaktycznej konieczne jest natychmiastowe leczenie epinefryną (adrenaliną). Należy także, w razie konieczności, wdrożyć tlenoterapię, podać dożylnie steroidy i zapewnić drożność dróg oddechowych z intubacją włącznie.
U pacjentów leczonych ampicyliną z sulbaktamem zgłaszano ciężkie reakcje skórne, takie jak toksyczna nekroliza naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN), zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens- Johnson syndrome, SJS), złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy i ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. acute generalized exanthematous pustulosis, AGEP). W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji skórnej należy przerwać stosowanie ampicyliny z sulbaktamem i rozpocząć odpowiednie leczenie (patrz punkt 4.8). Tak jak w przypadku wszystkich antybiotyków, należy obserwować, czy u pacjenta nie wystąpiły objawy nadkażenia opornymi drobnoustrojami, w tym grzybami. W razie wystąpienia nadkażenia, produkt leczniczy należy odstawić i (lub) wdrożyć odpowiednie leczenie.
Podczas stosowania niemal każdej z substancji przeciwbakteryjnej, w tym ampicyliny sodowej oraz sulbaktamu sodowego, zgłaszano występowanie biegunki związanej z zakażeniem Clostridium difficile (ang. Clostridium difficile associated diarrhea, CDAD), o nasileniu od lekkiej biegunki po zapalenie jelita grubego zakończone zgonem. Podawanie substancji przeciwbakteryjnych zmienia fizjologiczną florę jelita grubego, prowadząc do nadmiernego rozwoju bakterii C. difficile, która wytwarza toksyny A i B, przyczyniające się do rozwoju CDAD. Wytwarzające hipertoksyny szczepy C. difficile wywołują zwiększenie zachorowalności i umieralności, ponieważ zakażenia tymi bakteriami mogą być oporne na leczenie przeciwdrobnoustrojowe, co może prowadzić do konieczności przeprowadzenia kolektomii. CDAD należy brać pod uwagę u każdego pacjenta, u którego po zastosowaniu antybiotyku występuje biegunka. Konieczne jest sporządzenie dokładnego wywiadu chorobowego, ponieważ zgłaszano występowanie CDAD ponad dwa miesiące po podaniu produktów leczniczych przeciwbakteryjnych.
Zaleca się, aby jak w przypadku każdego długotrwałego leczenia, podczas terapii produktem Ampicilin+Sulbactam AptaPharma okresowo sprawdzać, czy nie występują zaburzenia nerek, wątroby i układu krwiotwórczego, w szczególności u noworodków, wcześniaków i innych niemowląt.
Polekowe uszkodzenie wątroby, takie jak cholestatyczne zapalenie wątroby i żółtaczka, były związane ze stosowaniem ampicyliny z sulbaktamem. Pacjentowi należy poradzić, że powinien skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią u niego objawy świadczące o chorobie wątroby.
W związku z tym, że mononukleoza zakaźna jest wywołana przez wirusy, nie należy stosować ampicyliny z sulbaktamem w jej leczeniu. U wielu pacjentów z mononukleozą po podaniu ampicyliny występuje wysypka skórna. Wysypka spowodowana ampicyliną często występuje również u chorych na białaczkę limfatyczną.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g: Ten produkt leczniczy zawiera 115 mg (5 mmol) sodu na fiolkę, co odpowiada 5,75% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g: Ten produkt leczniczy zawiera 230 mg (10 mmol) sodu na fiolkę, co odpowiada 11,5% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Maksymalna dawka dobowa 12 g (8 g ampicyliny i 4 g sulbaktamu) (patrz punkt 4.2) spowodowałaby spożycie 920,8 mg sodu, co odpowiada 46% zalecanego przez WHO maksymalnego dobowego spożycia sodu. Uważa się, że ten produkt leczniczy ma wysoką zawartość sodu. Zawartość sodu w tym produkcie leczniczym należy szczególnie wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi oraz inne rodzaje interakcji

Allopurynol U pacjentów jednocześnie otrzymujących allopurynol i ampicylinę częstość występowania wysypki jest znacząco większa niż u pacjentów otrzymujących jedynie ampicylinę.
Aminoglikozydy In vitro ampicylina i aminoglikozydy wzajemnie hamują swoje działanie; jeśli te grupy leków przeciwbakteryjnych mają być podawane jednocześnie, należy je podawać w różne miejsca, z zachowaniem co najmniej 1-godzinnego odstępu (patrz punkt 6.2).
Produkty lecznicze przeciwzakrzepowe Penicyliny podawane pozajelitowo mogą wywoływać zmiany w agregacji płytek i testach koagulacyjnych. Wpływ ten może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych.
Produkty lecznicze bakteriostatyczne (chloramfenikol, erytromycyna, sulfonamidy i tetracykliny) Produkty lecznicze bakteriostatyczne mogą zaburzać działanie bakteriobójcze penicylin, należy zatem unikać ich jednoczesnego stosowania.

Metotreksat Podczas jednoczesnego stosowania penicylin zmniejszał się klirens metotreksatu, co skutkowało zwiększeniem jego toksyczności. Należy ściśle monitorować pacjentów. Może być konieczne zwiększenie dawek leukoworyny lub wydłużenie czasu jej podawania.
Probenecyd Probenecyd stosowany jednocześnie, zmniejsza wydzielanie cewkowe ampicyliny i sulbaktamu, co skutkuje zwiększeniem stężenia i wydłużeniem czasu utrzymywania się tych produktów leczniczych w surowicy, wydłużeniem okresu półtrwania w fazie eliminacji oraz zwiększeniem ryzyka toksyczności.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Można zaobserwować fałszywie dodatnie wyniki oznaczania obecności glukozy w moczu z zastosowaniem metody Benedicta, Fehlinga oraz zestawu Clinitest. Po podaniu ampicyliny kobietom w okresie ciąży obserwowano przemijające zmniejszenie stężenia całkowitego związanego estriolu, glukuronianu estriolu, związanego estronu i estradiolu. Działanie takie może wystąpić także po podaniu produktu leczniczego Ampicilin+Sulbactam AptaPharma.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję nie wykazały toksycznego wpływu ampicyliny lub sulbaktamu na płód. Sulbaktam i ampicylina przenikają przez barierę łożyska. Bezpieczeństwo stosowania w okresie ciąży nie zostało ustalone. Dlatego produktu Ampicilin+Sulbactam AptaPharma nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że przewidywane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Karmienie piersią Ampicylina i sulbaktam przenikają do mleka ludzkiego w małych stężeniach (odpowiednio 0,11-3 mg/L i 0,13-2,8 mg/L). U matek karmiących piersią stosowanie ampicyliny i sulbaktamu może prowadzić do biegunki u dziecka. Ampicylinę i sulbaktam należy stosować w okresie karmienia piersią tylko wtedy, gdy przewidywane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Płodność Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję nie wykazały szkodliwego wpływu sulbaktamu i ampicyliny na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma ma nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak po podaniu produktu Ampicilin+Sulbactam AptaPharma mogą wystąpić zawroty głowy, drgawki i senność, dlatego należy odradzić pacjentom prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn, jeśli wystąpią te działania niepożądane.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane zostały uporządkowane według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane związane ze stosowaniem ampicyliny w monoterapii mogą również występować w trakcie stosowania produktu Ampicilin+Sulbactam AptaPharma.



Klasyfikacja układów i narządów Często Niezbyt często Rzadko
Częstość nieznana Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niedokrwistość Małopłytkowość Eozynofilia Leukopenia Neutropenia
Agranulocytoza Plamica małopłytkowa Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcja anafilaktyczna Wstrząs anafilaktoidalny Reakcja anafilaktoidalna Zespół Kounisa Nadwrażliwość Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy Senność Zaburzenia naczyniowe Zapalenie żyły Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zaburzenia żołądka i jelit Biegunka Wymioty Ból brzucha Nudności Zapalenie języka Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego Zapalenie jelit Smołowate stolce Zapalenie jamy ustnej Przebarwienie języka Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Hiperbilirubinemia Cholestaza wątrobowa Cholestaza Zaburzenia czynności wątroby Żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Świąd
Toksyczna nekroliza naskórka Rumień wielopostaciowy Ostra uogólniona osutka krostkowa Złuszczające zapalenie skóry (patrz punkt 4.4) Obrzęk naczynioruchowy Rumień Pokrzywka Zaburzenia nerek i dróg moczowych
nerek Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Ból w miejscu wstrzyknięcia Zmęczenie Złe samopoczucie
wstrzyknięcia Badania diagnostyczne Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej Zwiększona aktywność aminotransferazy asparaginianowej


Zgłaszanie podejrzenia działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy Dane dotyczące ostrej toksyczności ampicyliny sodowej i sulbaktamu sodowego u ludzi są ograniczone. Uważa się, że po przedawkowaniu produktu leczniczego głównymi objawami będą przedłużone działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania produktu leczniczego. Należy wziąć pod uwagę, że wysokie stężenia antybiotyków beta-laktamowych w płynie mózgowo-rdzeniowym (ang. cerebrospinal fluid, CSF) wywołuje objawy neurologiczne, w tym drgawki.
Leczenie Ze względu na to, że ampicylina i sulbaktam usuwane są z krążenia przez hemodializę, zabieg ten może ułatwiać eliminację leku z organizmu w przypadku przedawkowania u pacjentów z nieprawidłową czynnością nerek.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, połączenia penicylin, w tym z inhibitorami beta-laktamazy . Kod ATC: J01CR01
Mechanizm działania W badaniach biochemicznych przeprowadzonych na bezkomórkowych systemach bakteryjnych wykazano, że sulbaktam jest nieodwracalnym inhibitorem większości ważnych beta-laktamaz, które mogą być wytwarzane przez organizmy oporne na działanie penicyliny. Chociaż działanie przeciwbakteryjne sulbaktamu sodowego ogranicza się jedynie do szczepów Neisseriaceae, potencjał sulbaktamu sodu, polegający na zapobieganiu rozkładowi penicylin i cefalosporyn przez bakterie oporne, zostało potwierdzone w badaniach całego organizmu z użyciem szczepów opornych, w których sulbaktam sodu wykazywał istotne synergiczne działanie z penicylinami i cefalosporynami. Ponieważ sulbaktam łączy się także z białkami wiążącymi penicyliny, niektóre wrażliwe szczepy są bardziej wrażliwe na zastosowanie tych leków w skojarzeniu niż na podanie jedynie antybiotyku beta-laktamowego.
Bakteriobójczym składnikiem leku jest ampicylina, która podobnie jak penicylina benzylowa, działa na szczepy wrażliwe uniemożliwiając namnażanie bakterii, poprzez hamowanie biosyntezy mukopeptydu ściany komórkowej.
Spektrum działania antybakteryjnego Ampicilin+Sulbactam AptaPharma ma szerokie spektrum działania antybakteryjnego przeciwko następującym bakteriom:

Gram-dodatnie: Staphylococcus Aureus (wrażliwe na metycylinę), Staphylococcus epidermidis (w tym szczepy oporne na penicylinę i niektóre szczepy oporne na metycylinę); Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis i inne gatunki z rodzaju Streptococcus.
Gram-ujemne: Haemophilus influenzae i parainfluenzae (zarówno szczepy wytwarzające beta-laktamazę, jak i niewytwarzające beta-laktamazy); Moraxella catarrhalis, Escherichia coli, bakterie z rodzaju Klebsiella, bakterie z rodzaju Proteus (indolo-dodatnie i indolo-ujemne).
Beztlenowe: Bacteroides fragilis i gatunki pokrewne.
Szczepy oporne Częstość występowania oporności nabytej może się różnić między różnymi gatunkami, krajami i instytucjami, a nawet między różnymi oddziałami szpitala. Zazwyczaj antybiotyki beta-laktamowe, ampicylina z sulbaktamem nie są skuteczne w zakażeniach wywołanych przez gatunki z rodzaju Chlamydia i Mycoplasma.
Wartości graniczne Poniżej przedstawiono kliniczne wartości graniczne MIC wg EUCAST (ang. The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing).
Wartości graniczne MIC dla ampicyliny z sulbaktamem wg EUCAST (01.01.2021, wersja 11.0) Organizm Wrażliwy (S) [mg/L] Oporny (R) [mg/L] Enterobacteriaceae 1
Staphylococcus spp. Uwaga

Enterococcus 1,5
Streptococcus groups A, B, C i G Uwaga 6

Streptococcus pneumoniae 7

Grupa streptococci viridans Uwaga

Haemophilus influenza ≤ 1 1,12
1,12
Moraxella catarrhalis ≤ 1 1,12
1,12
Bakterie beztlenowe Gram-dodanie z wyjątkiem Clostridium difficile 1
≤ 4 > 8 Bakterie beztlenowe Gram-ujemne

Wartości graniczne (PK/PD) niezależne od gatunku bakterii 1
≤ 2 > 8 1
2
mechanizmów czyni je opornymi na benzylopenicylinę, fenoksymetylopenicylinę, ampicylinę, amoksycylinę, piperacylinę i tikarcylinę. Izolaty wykazujące wrażliwość na benzylopenicylinę i cefoksytynę można zgłaszać jako wrażliwe na wszystkie penicyliny. Izolaty które w badaniach wykazują oporność na benzylopenicylinę ale wrażliwość na cefoksytynę są wrażliwe na kombinację inhibitorów beta-laktamaz, penicyliny izoksazolilowe (oksacylina, kloksacylina, dikloksacylina i flukloksacylina), nafcylinę. W przypadku środków podawanych doustnie należy zachować ostrożność, aby uzyskać wystarczającą ekspozycję w miejscu zakażenia. Izolaty oporne na cefoksytynę są opor na wszystkie penicyliny. 3
metycylinę. Każdy z tych mechanizmów czyni je opornymi na benzylopenicylinę, fenoksymetylopenicylinę, ampicylinę, amoksycylinę, piperacylinę i tikarcylinę. Żadna obecnie
dostępna metoda nie może wiarygodnie wykryć produkcji penicylinazy u gronkowców koagulazo- ujemnych, ale oporność na metycylinę można wykryć za pomocą cefoksytyny, jak zostało opisane. 4
amoksycylinę i piperacylinę (z lub bez inhibitora beta-laktamaz).
5
można wywnioskować na podstawie ampicyliny. Oporność na ampicylinę jest rzadka w E. faecalis (potwierdzone MIC), ale powszechna w E. faecium. 6
wrażliwości na benzylopenicylinę (wskazania inne niż zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) z wyjątkiem fenoksymetylopenicyliny i izoksazolilpenicylin dla paciorkowców grupy B. 7
8
inhibicji oksacyliny ≥20 mm lub MIC benzylopenicyliny ≤0,06 mg/L), wszystkie leki beta- laktamowe, dla których dostępne są kliniczne wartości graniczne, w tym te z „Uwaga”, mogą być uznane jako wrażliwe bez dalszych badań, z wyjątkiem cefakloru, który, jeśli zostanie zgłoszony, powinien być uznany jako „wrażliwy, zwiększone narażenie” (I). Gdy badanie przesiewowe jest pozytywne (strefa inhibicji <20 mm lub MIC benzylopenicyliny >0,06 mg/L), wrażliwość w przypadku strefy oksacyliny powinna być uznana ≥8 mm, w przypadku strefy oksacyliny ≤8 mm wrażliwość należy uznać na podstawie ampicyliny. 9
mózgowo-rdzeniowych). 10
pod kątem oporności na beta-laktamy u paciorkowców z grupy viridans. Izolaty sklasyfikowane jako negatywne przesiewowo mogą być zgłaszane jako wrażliwe na leki beta-laktamowe, dla których wymieniono kliniczne wartości graniczne (w tym te z „Uwaga”). Izolaty sklasyfikowane jako pozytywne przesiewowo powinny być badane pod kątem wrażliwości na poszczególne czynniki. 11
mm lub MIC ≤0,25 mg/L) wrażliwość można wywnioskować na podstawie benzylopenicyliny lub ampicyliny. W przypadku izolatów z pozytywnym wynikiem przesiewowym na benzylopenicylinę (strefa inhibicji <18 mm lub MIC >0,25 mg/L), wrażliwość wnioskuje się na podstawie ampicyliny. 12

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Ampicylina z sulbaktamem łatwo przenika do większości tkanek oraz płynów w organizmie człowieka. Przenikanie do mózgu oraz płynu mózgowo-rdzeniowego jest niewielkie, jeśli nie występuje stan zapalny opon mózgowych. Duże stężenia ampicyliny i sulbaktamu są osiągane we krwi po podaniu dożylnym lub domięśniowym.
Eliminacja Okres półtrwania obydwu składników produktu leczniczego wynosi około 1 godziny. Większość dawki jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Toksyczność ostra sultamycyliny (doustnego proleku, który uwalnia ampicylinę i sulbaktam po hydrolizie in vivo) jest niska. LD50 tozylanu sultamycyliny u gryzoni wynosi 7 g/kg po leczeniu per os. Sam sulbaktam skutkował LD50 >10 g/kg u myszy po leczeniu per os, podczas gdy wartość ta wynosiła około. 3,6 g/kg po podaniu dożylnym. Odpowiadające im wartości u szczurów wynosiły odpowiednio >4 g/kg i 3,4 g/kg. Toksyczność określano przez wielokrotne podawanie sultamycyliny, sulbaktamu lub kombinacji sulbaktam- ampicylina przez okres do 6 miesięcy u szczurów i psów.
We wspomnianych powyżej badaniach toksyczności, po podaniu sultamycyliny lub sulbaktamu
obserwowano wpływ na wątrobę. Oprócz podwyższonych enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT, LDH, ALP) w wątrobie wykryto również zależne od dawki i czasu magazynowanie glikogenu, które okazało się odwracalne po odstawieniu leku. To magazynowanie glikogenu nie zostało zidentyfikowane z żadną znaną chorobą magazynowania glikogenu.
W tych badaniach sulbaktam nie powodował istotnej zmiany w metabolizmie glukozy. Nie zaobserwowano klinicznie istotnego wpływu na dostępność glukozy u pacjentów z cukrzycą leczonych sulbaktamem z ampicyliną przez ponad 2 tygodnie. Nie przewiduje się magazynowania glikogenu u ludzi po leczeniu sultamycyliną w dawkach terapeutycznych ze względu na osiągane stężenia w osoczu. Oprócz oczekiwanych zwykłych reakcji na antybiotykoterapię (łagodna biegunka lub wymioty) nie wykryto dalszych oznak toksyczności.
Nie przeprowadzono długoterminowych badań na zwierzętach w celu oceny rakotwórczości. W wielu badaniach ani sulbaktam, ani ampicylina nie wykazały znaczących działań mutagennych.
W badaniach dotyczących reprodukcji na myszach i szczurach sultamycylinę stosowano w dawkach większych niż dawki stosowane u ludzi i nie wykazywały oznak na zmniejszenie płodności lub uszkodzenie płodu.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Nie zawiera.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma oraz aminoglikozydy należy przygotowywać i podawać oddzielnie ze względu na dezaktywację in vitro aminoglikozydów przez wszystkie aminopenicyliny.
Ampicylina sodowa jest mniej stabilna w roztworach zawierających glukozę i inne węglowodany i nie można jej mieszać z pochodnymi krwi lub hydrolizatami białkowymi.

6.3 Okres ważności

Roztwór po rekonstytucji Stężony roztwór do wstrzyknięć domięśniowych (rozpuszczony w 0,5% lidokainie i przechowywany w temperaturze 25°C) należy zużyć w ciągu 1 godziny po rekonstytucji.
Stabilność chemiczna i fizyczna podczas stosowania z różnymi rozcieńczalnikami do infuzji dożylnych jest następująca:

Rozpuszczalnik Stężenie ampicylina+sulbaktam Okres przydatności do użycia [w godzinach] 25C 4C jałowa woda do wstrzykiwań do 30 mg/mL 72 do 45 mg/mL 8 48 chlorek sodu 9 mg/mL (0,9%) do 30 mg/mL
do 45 mg/mL 8 48 mleczan sodu do 45 mg/mL 8 8 roztwór glukozy 50 mg/mL (5%) do 3 mg/mL 4 do 30 mg/mL roztwór glukozy 50 mg/mL (5%) w NaCl 4,5 mg/mL (0,45%) do 3 mg/mL do 15 mg/mL
wodny roztwór cukru inwertowanego 100 mg/mL (10%) do 3 mg/mL 4 do 30 mg/mL
roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu do 45 mg/mL
Z mikrobiologicznego punktu widzenia, o ile metoda otwierania, rekonstytucji lub rozcieńczenia nie wyklucza ryzyka zanieczyszczenia mikrobiologicznego, produkt należy zużyć natychmiast. Jeśli produkt nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania w trakcie użycia odpowiada użytkownik.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Ten produkt leczniczy nie wymaga żadnych specjalnych warunków przechowywania. Warunki przechowywania po rekonstytucji i rozcieńczeniu produktu leczniczego, patrz punkt 6.3.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g Fiolka z przezroczystego, bezbarwnego szkła (typu I) o pojemności 20 mL, z korkiem z gumy bromobutylowej (typu I) o średnicy 20 mm i niebieskim aluminiowym uszczelniaczem typu flip-off.
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g Fiolka z przezroczystego, bezbarwnego szkła (typu I) o pojemności 20 mL, z korkiem z gumy bromobutylowej (typu I) o średnicy 20 mm i pomarańczowym aluminiowym uszczelniaczem typu flip-off.
Tekturowe pudełko zawiera 10 fiolek.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania
Stosować wyłącznie klarowny lub opalizujący, wolny od cząstek roztwór po rekonstytucji. Wyłącznie do jednorazowego użytku.
Następujące objętości rozcieńczalnika można stosować do rekonstytucji do podania domięśniowego, podanie dożylnego w bolusie lub podanie dożylne po dalszym rozcieńczeniu:
Dawka całkowita [g] Dawka równoważna sulbaktamu+ampicilliny
Objętość fiolki
Objętość rozpuszcza- lnika [mL] Objętość do pobrania* [mL] Maksymalne stężenie końcowe sulbaktamu+ampicilliny [mg/mL] 1,5 0,5 + 1 20 mL 3,2 4 125 + 250
* Występuje wystarczający nadmiar, aby umożliwić pobranie i podanie podanych objętości.
Informacje dotyczące zgodnych rozcieńczalników, patrz również punkty 4.2 i 6.3. Niezgodności farmaceutyczne, patrz punkt 6.2.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU
Apta Medica Internacional d.o.o. Likozarjeva Ulica 6 Słowenia

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g Pozwolenie nr: 27286
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g Pozwolenie nr: 27287

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 1 g + 0,5 g Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.08.2022
Ampicilin+Sulbactam AptaPharma, 2 g + 1 g Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.08.2022

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

PRODUKTU LECZNICZEGO
15.01.2023