Piperacillin + Tazobactam Aurovitas
Piperacillinum + Tazobactamum
Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań / do infuzji 4 g + 0,5 g | Piperacillin monohydrate 4166.667 mg + Tazobactamum natricum 536 mg
APL Swift Services (Malta) Ltd. Arrow Generiques Generis Farmaceutica, S.A., Malta Francja Portugalia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Piperacillinum + Tazobactamum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może
- Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Piperacillin + Tazobactam Eugia i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Piperacillin + Tazobactam Eugia
3. Jak stosować lek Piperacillin + Tazobactam Eugia
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Piperacillin + Tazobactam Eugia
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Piperacillin + Tazobactam Eugia i w jakim celu się go stosuje
Piperacylina należy do grupy leków nazywanych „penicylinami o szerokim zakresie działania”. Jest antybiotykiem, który zabija wiele rodzajów bakterii. Tazobaktam może zapobiec przeżywaniu niektórych bakterii niewrażliwych na działanie piperacyliny. Oznacza to, że w wyniku jednoczesnego podawania piperacyliny i tazobaktamu zginie więcej szczepów bakterii.
Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia stosuje się u dorosłych i młodzieży w leczeniu zakażeń bakteryjnych takich jak zakażenia dolnych dróg oddechowych (płuc), układu moczowego (nerki i pęcherz moczowy), zakażeń jamy brzusznej, skóry i krwi. Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia można stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych u pacjentów z małą liczbą białych krwinek (zmniejszona odporność na zakażenia).
Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia stosuje się u dzieci w wieku od 2 do 12 lat w leczeniu zakażeń w obrębie jamy brzusznej, takich jak zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej (zakażenie płynu i błony wewnątrz narządów jamy brzusznej), zapalenia pęcherzyka (woreczka) żółciowego. Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia można stosować w leczeniu zakażeń bakteryjnych u pacjentów z małą liczbą białych krwinek (zmniejszona odporność na zakażenia).
W niektórych ciężkich zakażeniach lekarz może rozważyć podawanie leku Piperacillin + Tazobactam Eugia razem z innymi antybiotykami.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Piperacillin + Tazobactam Eugia
Kiedy nie stosować leku Piperacillin + Tazobactam Eugia - Jeśli pacjent ma uczulenie na piperacylinę lub tazobaktam, lub którykolwiek z pozostałych
- Jeśli pacjent ma uczulenia na antybiotyki zwane penicylinami, cefalosporynami lub na inne
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Piperacillin + Tazobactam Eugia należy omówić z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką: - Jeśli u pacjenta występują alergie. Jeśli pacjent ma kilka alergii, powinien się upewnić, że
- Jeśli pacjent ma biegunkę przed leczeniem lub wystąpi ona podczas lub po zakończeniu
- Jeśli u pacjenta występuje małe stężenie potasu we krwi. Możliwe, że przed podaniem leku
- Jeśli pacjent ma chorobę ner ek lub wątroby, lub jest poddawany hemodializie. Możliwe, że
- Jeśli pacjent przyjmuje inny antybiotyk zwany wankomycyną w tym samym czasie co
- Jeśli pacjent przyjmuje leki zapobiegające nadmiernemu krzepnięciu krwi, nazywane lekami
- Jeśli u pacjenta wystąpią drgawki podczas leczenia. Należy wówczas natychmiast powiedzieć
- Jeśli pacjent sądzi, że wystąpiło u niego nowe zakażenie lub nasiliło się istniejące zakażenie.
Limfohistiocytoza hemofagocytarna Notowano przypadki wystąpienia choroby, w której układ odpornościowy wytwarza za dużo zazwyczaj prawidłowych białych krwinek zwanych histiocytami i limfocytami, co powoduje stan zapalny (limfohistiocytoza hemofagocytarna). Choroba ta może zagrażać życiu, jeśli nie zostanie wcześnie zdiagnozowana i poddana leczeniu. W przypadku wystąpienia wielu objawów, takich jak gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, uczucie osłabienia, zawroty głowy, duszność, zasinienie lub wysypka skórna, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Dzieci Nie zaleca się stosowania piperacyliny z tazobaktamem u dzieci w wieku poniżej 2 lat ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również tych, które wydawane są bez recepty. Niektóre leki mogą oddziaływać z piperacyliną i tazobaktamem. Są to między innymi następujące leki:
- Lek stosowany w leczeniu dny moczanowej (Probenecyd). Może on przedłużać czas
- Leki zmniejszające krzepliwość krwi lub stosowane w leczeniu zakrzepów (np. heparyna,
- Leki stosowane do zwiotczania mięśni podczas operacji. Jeśli pacjent ma być poddany
- Metotreksat (lek stosowany w nowotworach, zapaleniach stawów lub łuszczycy).
- Leki zmniejszające stężenie potasu we krwi (np. leki moczopędne lub niektóre leki stosowane
- Leki zawierające inne antybiotyki: tobramycynę, gentamycynę lub wankomycynę. - Jeśli pacjent ma chore nerki, powinien powiedzieć o tym lekarzowi. Jednoczesne
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Jeśli pacjent ma oddać próbkę krwi lub moczu, powinien powiedzieć lekarzowi lub innej osobie z fachowego personelu medycznego o przyjmowaniu Piperacillin + Tazobactam Eugia .
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub innego pracownika z fachowego personelu medycznego przed przyjęciem tego leku. Lekarz prowadzący zdecyduje, czy lek Piperacillin + Tazobactam Eugia jest dla niej odpowiednim lekiem.
Piperacylina i tazobaktam mogą przenikać do dziecka, które znajduje się wewnątrz macicy lub za pośrednictwem mleka ludzkiego. Jeśli pacjentka karmi piersią, lekarz prowadzący zdecyduje, czy Piperacillin + Tazobactam Eugia jest dla niej odpowiednim lekiem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Stosowanie Piperacillin + Tazobactam Eugia prawdopodobnie nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia zawiera sód
Piperacillin + Tazobactam Eugia , 2 g + 0,25 g Lek zawiera 108 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 5,4% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Piperacillin + Tazobactam Eugia , 4 g + 0,5 g Lek zawiera 216 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 10,8% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Należy to wziąć pod uwagę, jeśli pacjent stosuje dietę z kontrolowaną zawartością sodu.
3. Jak stosować lek Piperacillin + Tazobactam Eugia
Ten l ek będzie podawany przez lekarza lub inną osobę z fachowego personelu medycznego w infuzji dożylnej (trwającej 30 minut).
Dawkowanie Dawka leku podawana pacjentowi zależy od leczonej choroby, wieku pacjenta oraz od jego ewentualnych problemów z nerkami.
Dorośli pacjenci i młodzież w wieku 12 lat lub więcej Zazwyczaj stosuje się dawkę 4 g + 0,5 mg piperacyliny z tazobaktamem, podawaną dożylnie
(be zpośrednio do krwi), co 6-8 godzin.
Dzieci w wieku od 2 do 12 lat U dzieci z zakażeniami w obrębie jamy brzusznej zalecaną dawką jest 100 mg + 12,5 mg piperacyliny z tazobaktamem na kg masy ciała, podawaną dożylnie (bezpośrednio do krwi), co 8 godzin. Zaz wyczaj stosowana dawka u dzieci z małą liczbą białych krwinek wynosi 80 mg + 10 mg piperacyliny z tazobaktamem na kg masy ciała, podawaną dożylnie (bezpośrednio do krwi), co 6 godzin.
Lekarz obliczy dawkę na podstawie masy ciała dziecka, lecz każda indywidualna dawka leku Piperacillin + Tazobactam Eugia nie będzie większa niż 4 g + 0,5 g.
Pacjent będzie otrzymywał lek Piperacillin + Tazobactam Eugia aż do całkowitego ustąpienia objawów zakażenia (przez 5 do 14 dni).
Pacjenci z chorobami nerek Lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku Piperacillin + Tazobactam Eugia lub częstotliwości jego podawania. Możliwe, że lekarz będzie wykonywał badania krwi, aby upewnić się, że podawana jest właściwa dawka leku, zwłaszcza jeśli pacjent otrzymuje lek przez dłuższy czas.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Piperacillin + Tazobactam Eugia Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia będzie podawany przez lekarza lub inną osobę z fachowego personelu medycznego, dlatego podanie niewłaściwej dawki jest mało prawdopodobne. Jeżeli jednak u pacjenta wystąpią działania niepożądane, takie jak drgawki lub jeśli pacjent sądzi, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, powinien natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pominięcie zastosowania leku Piperacillin + Tazobactam Eugia Jeśli pacjent sądzi, że pominięto dawkę leku Piperacillin + Tazobactam Eugia, powinien natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub innej osobie z fachowego personelu medycznego.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpi którykolwiek z potencjalnie ciężkich objawów niepożądanych leku Piperacillin + Tazobactam Eugia , należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Ciężki mi działaniami niepożądanymi (występującymi z częstością podaną w nawiasach) leku Piperacillin + Tazobactam Eugia , są: - ciężkie reakcje skórne [zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzowe zapalenie skóry (Częstość
- ciężka, potencjalnie zagrażająca życiu reakcja alergiczna (osutka polekowa z eozynofilią i
- choroba skóry (ostra uogólniona osutka krostkowa) wraz z towarzyszącą jej gorączką, która
- obrzęk twarzy, ust, języka lub innych części ciała (Częstość nieznana). - płytki oddech, świszczący oddech lub trudności w oddychaniu (Częstość nieznana). - ciężka wysypka lub pokrzywka (Niezbyt często), świąd lub wysypka na skórze (Często). - żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu (Częstość nieznana). - uszkodzenie komórek krwi [objawy obejmują: niespodziewany brak tchu, czerwone lub
- ciężka lub nieustępująca biegunka z gorączką lub osłabieniem (Rzadko).
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub innej osobie z fachowego personelu medycznego.
Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób): • biegunka
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób): • zakażenia drożdżakami • zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub barwnika krwi
• zmniejszenie ilości białka we krwi • ból głowy, bezsenność • ból brzucha, wymioty, nudności, zaparcie, niestrawność • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi • wysypka na skórze, świąd • nieprawidłowe wyniki badań krwi określających czynność nerek • gorączka, reakcja w miejscu wstrzyknięcia
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): • zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia), wydłużony czas krzepnięcia krwi
• zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zmniejszenie stężenia cukru we krwi • napady drgawek obserwowane u pacjentów, którzy przyjmują wysokie dawki leku lub, u
• niskie ciśnienie krwi, zapalenie żył (uczucie nadmiernej wrażliwości na dotyk lub
• zwiększenie stężenia produktu rozpadu barwnika krwi (bilirubiny) • reakcje skórne obejmujące zaczerwienienia, zmiany skórne, pokrzywkę • bóle stawów i mięśni • dreszcze
Rzadko (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1 000 osób): • znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek (agranulocytoza), krwawienia z nosa • ciężkie zapalenie jelita grubego, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej • oddzielanie się zewnętrznej warstwy skóry na całym ciele (toksyczne martwicze oddzielanie
Częstość nieznana ( częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): • znaczne zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi
• reakcja alergiczna i ciężka reakcja alergiczna • zapalenie wątroby, żółte zabarwienie skóry lub białkówek oczu • cięż ka reakcja alergiczna dotycząca całego ciała, z wystąpieniem wysypki na skórze oraz na
• osłabiona czynność nerek i problemy dotyczące nerek • choroby płuc, w której eozynofile (rodzaj białych krwinek) pojawiają się w płucach w
• ostra dezorientacja i stan splątania (majaczenie).
Podawanie piperacyliny wiązało się z zwiększeniem częstości występowania gorączki i wysypki u pacjentów z mukowiscydozą.
Antybiotyki beta-laktamowe, w tym piperacylina z tazobaktamem, mogą prowadzić do wystąpienia objawów zaburzeń funkcji mózgu (encefalopatii) i drgawek.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
5. Jak przechowywać lek Piperacillin + Tazobactam Eugia
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i fiolkach po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Proszek: Nieotwarte fiolki: P rzechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Wyłącznie do jednorazowego użycia. Niewykorzystany roztwór należy usunąć.
Odtworzone i rozcieńczone roztwory leku są fizycznie zgodne i stabilne chemicznie przez okres 24 godzin w kontrolowanej temperaturze pokojowej (25°C) i 48 godzin w temperaturze 2°C - 8°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia odtworzone i rozcieńczone roztwory należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przed użyciem odpowiada użytkownik i zwykle nie powinien on przekraczać 24 godzin w temperaturze 2°C - 8°C, chyba że rekonstytucja i rozcieńczenie przeprowadzono w kontrolowanych i zwalidowanych
warunkach aseptycznych.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Piperacillin + Tazobactam Eugia
Substancjami czynnymi leku są piperacylina jednowodna i tazobaktam.
Każda fiolka zawiera piperacylinę jednowodną (w postaci piperacyliny sodowej) w ilości odpowiadającej 2 g piperacyliny i tazobaktam (w postaci tazobaktamu sodowego) w ilości odpowiadającej 0,25 g tazobaktamu.
Każda fiolka zawiera piperacylinę jednowodną (w postaci piperacyliny sodowej) w ilości odpowiadającej 4 g piperacyliny i tazobaktam (w postaci tazobaktamu sodowego) w ilości odpowiadającej 0,5 g tazobaktamu.
Lek nie zawiera innych składników.
Jak wygląda lek Piperacillin + Tazobactam Eugia i co zawiera opakowanie
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji.
Biały lub prawie biały proszek.
Lek Piperacillin + Tazobactam Eugia jest dostępny w opakowaniach po 1, 5 i 10 fiolek, zamkniętych w tekturowym pudełku z ulotką dołączoną do opakowania.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Eugia Pharma (Malta) Ltd . Vault 14, level 2 Valletta Waterfront Floriana, FRN1914 Malta e-mail: [email protected]
Wytwórca/Importer: APL Swift Services (Malta) Ltd. HF26, Hal Far Industrial Estate, Hal Far Birzebbugia, BBG 3000 Malta Generis Farmacêutica, S.A. Rua João de Deus 19, Venda Nova 2700-487 Amadora Portugalia
Arrow Génériques Francja
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 03/2023
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Uwaga: Nie zaleca się stosowania u dorosłych pacjentów w leczeniu bakteriemii wywołanej przez szczepy E. coli i K. pneumoniae (niewrażliwe na ceftriakson) wytwarzające β-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ang. extended-spectrum beta-lactamases, ESBL).
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g proszek do sporządzania roztworu do infuzji
Poniższe informacje stanowią fragment z Charakterystyki Produktu Leczniczego, przygotowany w celu udzielenia wskazówek dotyczących podawania leku Piperacillin + Tazobactam Eugia. Lekarz powinien zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego przed zastosowaniem tego leku u danego pacjenta.
Do powolnej infuzji dożylnej.
Niezgodności farmaceutyczne z rozpuszczalnikami i innymi lekami
• ROZTWÓR RINGERA Z MLECZANAMI (ROZTWÓR HARTMANNA) JEST
• JEŻELI LEK PIPERACILLIN + TAZOBACTAM EUGIA PODAJE SIĘ
• Z AMINOGLIKOZYDEM IN VITRO MOŻE POWODOWAĆ ZNACZNĄ INAKTYWACJĘ
• NIE NALEŻY MIESZAĆ LEKU PIPERACILLIN + TAZOBACTAM EUGIA Z
• ZE WZGLĘDU NA NIESTABILNOŚĆ CHEMICZNĄ, LEKU PIPERACILLIN +
• LEKU PIPERACILLIN + TAZOBACTAM EUGIA NIE NALEŻY DODAWAĆ DO
INSTRUKCJE UŻYTKOWANIA, POSTĘPOWANIA I USUWANIA Lek należy poddać rekonstytucji i rozcieńczeniu z zachowaniem zasad aseptyki. Przed podaniem należy obejrzeć, czy roztwór nie zawiera widocznych cząstek stałych i czy nie zmienił zabarwienia. Roztwór można podać jedynie wówczas, gdy jest przezroczysty i nie zawiera widocznych cząstek stałych.
Instrukcja wprowadzenia igły do gumowego korka:
W celu uniknięcia zjawiska rdzeniowania czopu, podczas wprowadzania igły do gumowego korka, do odtworzenia produktu zaleca się użycie igły o średnicy zewnętrznej mniejszej lub równej 0,8 mm.
Igłę należy wprowadzać tylko na środku gumowego korka, w kierunku pionowym.
Wyłącznie do jednorazowego użytku. Niewykorzystany roztwór należy usunąć.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Sterylne rozcieńczalniki do przygotowania roztworu po rekonstytucji: • Jałowa woda do wstrzykiwań • 9 mg/mL (0,9%) chlorek sodu do wstrzykiwań • Roztwór dekstrozy 50 mg/mL (5%) w wodzie
Wskazówki dotyczące rozcieńczania (do infuzji dożylnej) Każdą fiolkę z lekiem Piperacillin + Tazobactam Eugia , 2 g + 0,25 g należy rozpuścić w 10 mL powyższych rozcieńczalników. Każdą fiolkę z lekiem Piperacillin + Tazobactam Eugia , 4 g + 0,5 g należy rozpuścić w 20 mL powyższych rozcieńczalników.
Fiolkę obracać aż do rozpuszczenia. Odtworzone roztwory można dalej rozcieńczać do pożądanej objętości (np. 50 mL do 150 mL) w zakresie stężeń od 13,33 + 1,67 mg/mL do 80 + 10 mg/mL jednym z następujących zgodnych rozpuszczalników:
• 9 mg/mL (0,9%) roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań • Roztwór dekstrozy 50 mg/mL (5%) w wodzie
SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE PRZECHOWYWANIA
Nieotwarte fiolki: Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Rozpuszczone i rozcieńczone roztwory produktu leczniczego są fizycznie zgodne i stabilne chemicznie przez okres 24 godzin w kontrolowanej temperaturze pokojowej (25°C) i 48 godzin w temperaturze 2°C - 8°C.
Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt leczniczy należy zużyć natychmiast. Jeśli produkt leczniczy nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przed użyciem odpowiada użytkownik. Zwykle nie należy przechowywać roztworu dłużej niż 24 godziny w temper aturze 2°C - 8°C, chyba że rozpuszczenie i rozcieńczenie produktu leczniczego miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda fiolka zawiera piperacylinę jednowodną (w postaci piperacyliny sodowej) w ilości odpowiadającej 2 g piperacyliny i tazobaktam (w postaci tazobaktamu sodowego) w ilości odpowiadającej 0,25 g tazobaktamu. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Jedna fiolka proszku do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 4,7 mmol (108 mg) sodu.
Każda fiolka zawiera piperacylinę jednowodną (w postaci piperacyliny sodowej) w ilości odpowiadającej 4 g piperacyliny i tazobaktam (w postaci tazobaktamu sodowego) w ilości odpowiadającej 0,5 g tazobaktamu. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Jedna fiolka proszku do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 9,4 mmol (216 mg) sodu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji. Biały lub prawie biały proszek
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń u dorosłych pacjentów i dzieci w wieku powyżej 2 lat (patrz punkty 4.2 i 5.1):
Dorośli i młodzież - Ciężkie zapalenie płuc, w tym szpitalne zapalenie płuc oraz zapalenie płuc związane ze
- Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek). - Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej. - Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej).
Leczenie pacjentów z bakteriemią, która przebiega w powiązaniu z zakażeniami wymienionymi powyżej lub podejrzewa się, że przebiega w powiązaniu z tymi zakażeniami.
Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia można stosować w leczeniu pacjentów z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym.
Uwaga: Nie zaleca się stosowania u dorosłych pacjentów w przypadku bakteriemii wywołanej przez szczepy E. coli i K. pneumoniae (niewrażliwe na ceftriakson) wytwarzające beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ang. extended-spectrum beta-lactamases, ESBL), patrz punkt
5.1.
Dzieci w wieku od 2 do 12 lat - Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia można stosować w leczeniu dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Dawka i częstość podawania produktu leczniczego Piperacillin + Tazobactam Eugia zależy od ciężkości i lokalizacji zakażenia oraz od przewidywanych patogenów.
Dorośli i młodzież
Zakażenia Zwykle stosowana dawka to 4 g piperacyliny + 0,5 g tazobaktamu, podawane co 8 godzin.
W leczeniu szpitalnego zapalenia płuc oraz zakażeń bakteryjnych u pacjentów z neutropenią zalecana dawka wynosi 4 g piperacyliny + 0,5 g tazobaktamu, podawane co 6 godzin. Ten sposób dawkowania można również zastosować u pacjentów z innymi szczególnie ciężkimi wskazanymi zakażeniami.
Poniższa tabela przedstawia częstość podawania i dawki zalecane u dorosłych pacjentów i młodzieży, w zależności od wskazania lub stanu pacjenta.
Częstość podawania Piperacylina + Tazobaktam, 4 g + 0,5 g Co 6 godzin Ciężkie zapalenie płuc Dorośli z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym Co 8 godzin Powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek) Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej Zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym zakażenia stopy cukrzycowej)
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Dawkę podawaną dożylnie należy dostosować do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każd y pacjent musi być ściśle obserwowany, czy nie występują objawy toksyczności substancji, należy odpowiednio dostosować dawkę produktu leczniczego i odstępy pomiędzy dawkami).
Klirens kreatyniny (mL/min) Piperacillin + Tazobactam Eugia (zalecana dawka) > 40 Nie ma konieczności dostosowania dawki 20-40 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 8 godzin < 20 Maksymalna zalecana dawka: 4 g + 0,5 g co 12 godzin
U pacjentów poddawanych hemodializie należy podać jedną dodatkową dawkę piperacyliny z tazobaktamem 2 g + 0,25 g po każdym okresie dializy, ponieważ w wyniku hemodializy 30-50% piperacyliny zostaje usunięte z organizmu w ciągu 4 godzin.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie ma konieczności dostosowania dawki (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku, u których czynność nerek jest prawidłowa lub klirens kreatyniny wynosi ponad 40 mL/min.
Dzieci (w wieku od 2 do 12 lat)
Zakażenia Poniższa tabela przedstawia częstość podawania i dawki wedłu g masy ciała u dzieci w wieku od 2 do
Dawka wg masy ciała oraz częstość podawania produktu leczniczego Wskazanie i (lub) stan pacjenta ciała, co 6 godzin Dzieci z neutropenią, u których wystąpiła gorączka, prawdopodobnie spowodowana zakażeniem bakteryjnym *
ciała, co 8 godzin Powikłane zakażenia w obrębie jamy brzusznej *
*
Zaburzenia czynności nerek Dawkę dożylną należy dostosować do stopnia aktualnego zaburzenia czynności nerek (każdego pacjenta należy ściśle obserwować, czy nie występują objawy toksyczności substancji, należy odpowiednio dostosować dawkę produktu leczniczego i odstępy pomiędzy dawkami).
Klirens kreatyniny (mL/min) Piperacylina + Tazobaktam (zalecana dawka) > 50 Nie ma konieczności dostosowania dawki ≤ 50 70 mg piperacyliny + 8,75 mg tazobaktamu na kg masy ciała, co 8 godzin Dzieciom leczonym hemodializami należy podawać jedną dodatkową dawkę 40 mg piperacyliny + 5 mg tazobaktamu na kg masy ciała po każdej dializie.
Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności piperacyliny z tazobaktamem u dzieci w wieku od 0 do 2 lat.
Brak danych z kontrolowanych badań klinicznych.
Czas trwania leczenia
W większości wskazań długość leczenia wynosi zwykle 5-14 dni. Jednakże, długość leczenia należy określać w zależności od ciężkości zakażenia, patogenu (patogenów) oraz stanu klinicznego pacjenta i postępu bakteriologicznego choroby.
Sposób podawania Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g podaje się w infuzji dożylnej (trwającej 30 minut).
Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g podaje się w infuzji dożylnej (trwającej 30 minut).
Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne, inne penicyliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Stwierdzona w wywiadzie ostra, ciężka reakcja nadwrażliwości na jakikolwiek antybiotyk beta- laktamowy (np. cefalosporyna, monobaktam lub karbapenem).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Wybierając piperacylinę z tazobaktamem do leczenia danego pacjenta należy wziąć pod uwagę zasadność zastosowania półsyntetycznej penicyliny o szerokim spektrum działania, w oparciu o takie czynniki, jak ciężkość zakażenia oraz rozpowszechnienie oporności na inne odpowiednie leki przeciwbakteryjne.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Piperacillin + Tazobactam Eugia należy zebrać dokładny wywiad, dotyczący występowania u pacjenta w przeszłości reakcji nadwrażliwości na penicyliny, inne antybiotyki beta-laktamowe (np. cefalosporyny, monobaktamy lub karbapenemy) i inne alergeny. U pacjentów leczonych penicylinami, w tym piperacyliną z tazobaktamem, opisywano ciężkie reakcje nadwrażliwości (anafilaktyczne lub anafilaktoidalne [w tym wstrząs]), niekiedy zakończone zgonem. Reakcje te występują częściej u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie nadwrażliwością na wiele alergenów. W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy odstawić antybiotyk, może być konieczne podanie adrenaliny lub podjęcie innego postępowania ratunkowego.
Piperacylina z tazobaktamem może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi oraz ostra uogólniona osutka krostkowa (patrz punkt 4.8). Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka, należy ją uważnie obserwować, a jeśli nastąpi jej zaostrzenie należy przerwać stosowanie piperacyliny z t azobaktamem.
Jeśli u pacjenta występuje ciężka, długo utrzymująca się biegunka, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia wywołanego przez antybiotyk i zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Objawy rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy mogą wystąpić podczas lub po zakończeniu leczenia antybiotykiem. Należy wówczas natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Piperacillin + Tazobactam Eugia.
Leczenie produktem leczniczym Piperacillin + Tazobactam Eugia może powodować pojawienie się szczepów opornych, mogących wywołać nadkażenia.
U niektórych pacjentów otrzymujących antybiotyki beta-laktamowe występowały krwawienia. Niekiedy występowały jednocześnie zmiany parametrów krzepnięcia krwi takich jak czas krzepnięcia, agregacja płytek, czas protrombinowy, które częściej obserwowano u pacjentów z niewydolnością nerek. W razie wystąpienia krwawienia należy odstawić antybiotyk i rozpocząć odpowiednie postępowanie.
Podczas leczenia, zwłaszcza długotrwałego, może wystąpić leukopenia i neutropenia. Z tego względu należy okresowo kontrolować czynność układu krwiotwórczego.
Podobnie jak podczas stosowania innych penicylin, podczas podawania dużych dawek produktu leczniczego mogą wystąpić powikłania neurologiczne w postaci drgawek, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.8).
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g zawiera 108 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 5,4% zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia 2 g sodu dla osoby dorosłej.
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g zawiera 216 mg sodu na fiolkę, co odpowiada 10,8% zalecanego przez WHO maksymalnego dziennego spożycia 2 g sodu dla osoby dorosłej.
Należy to wziąć pod uwagę, jeśli pacjent stosuje dietę z kontrolowaną zawartością sodu.
U pacjentów ze zmniejszoną rezerwą potasu w organizmie oraz u pacjentów leczonych równocześnie innymi produktami leczniczymi zmniejszającymi stężenie potasu może wystąpić hipokaliemia, u tych pacjentów wskazane jest okresowe oznaczanie stężenia elektrolitów.
Zaburzenia czynności nerek Ze względu na potencjalną toksyczność dla nerek (patrz punkt 4.8), piperacylinę z tazobaktamem należy stosować z ostrożnością, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub u pacjentów hemodializowanych. Należy dostosować wielkości dawek podawanych dożylnie oraz przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami do stopnia zaburzeń czynności nerek (patrz punkt 4.2).
W drugorzędowej analizie wykorzystującej dane z dużego, wieloośrodkowego, randomizowanego kontrolowanego badania, w której badano współczynnik przesączania kłębuszkowego (ang. glomerular filtration rate, GFR) u ciężko chorych pacjentów po podaniu najczęściej stosowanych antybiotyków, stosowanie piperacyliny z tazobaktamem wiązało się z mniejszym wskaźnikiem odwracalnej poprawy dla GFR, w porównaniu z innymi antybiotykami. Z drugorzędowej analizy wynika, że piperacylina z tazobaktamem była przyczyną opóźnionej regeneracji nerek u tych pacjentów.
Równoczesne podawanie piperacyliny z tazobaktamem razem z wankomycyną może wiązać się ze wzrostem częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek (patrz punkt 4.5).
Limfohistiocytoza hemofagocytarna (ang. haemophagocytic lymphohistiocytosis, HLH) U pacjentów leczonych piperacyliną z tazobaktamem notowano przypadki HLH, często po leczeniu trwającym ponad 10 dni. Jest to zagrażający życiu zespół nieprawidłowej aktywacji immunologicznej, odznaczający się występowaniem takich klinicznych objawów przedmiotowych i podmiotowych, jak nasilone zapalenie ogólnoustrojowe (np. gorączka, hepatosplenomegalia, hipertriglicerydemia, hipofibrynogenemia, duże stężenie ferrytyny w surowicy, cytopenia i hemofagocytoza). Jeśli u pacjenta wystąpią wczesne objawy nieprawidłowej aktywacji immunologicznej, należy niezwłocznie rozpocząć diagnozowanie. W razie ustalenia rozpoznania HLH należy przerwać leczenie piperacyliną z tazobaktamem.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Niedepolaryzujące leki zwiotczające mięśnie Piperacylina podana jednocześnie z wekuronium przedłuża czas trwania blokady nerwowo- mięśniowej, wywołanej przez wekuronium. Można oczekiwać, że ze względu na podobny mechanizm działania, blokada nerwowo-mięśniowa powodowana przez jakikolwiek niedepolaryzujący lek zwiotczający mięśnie, może być przedłużona w obecności piperacyliny.
Leki przeciwzakrzepowe Podczas jednoczesnego podawania heparyny, doustnych leków przeciwzakrzepowych i innych substancji mogących wpływać na proces krzepnięcia krwi, w tym na czynność płytek, należy częściej niż zazwyczaj określać parametry krzepliwości krwi i regularnie je kontrolować.
Metotreksat Piperacylina może zmniejszać wydalanie metotreksatu. Z tego względu należy kontrolować stężenie metotreksatu w surowicy krwi w celu uniknięcia wystąpienia jego toksyczności.
Probenecyd Podobnie jak w przypadku innych penicylin, jednoczesne podawanie probenecydu i piperacyliny z tazobaktamem przedłuża okres półtrwania i zmniejsza klirens nerkowy zarówno piperacyliny, jak i tazobaktamu; jednakże maksymalne stężenia obu substancji w osoczu nie ulegają zmianie.
Aminoglikozydy Piperacylina, podawana w monoterapii lub w skojarzeniu z tazobaktamem, nie spowodowała znaczącej zmiany farmakokinetyki tobramycyny u pacjentów z prawidłową czynnością nerek ani u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Podawanie tobramycyny nie spowodowało znaczącej zmiany farmakokinetyki piperacyliny, tazobaktamu ani metabolitu M1.
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek obserwowano unieczynnianie tobramycyny i gentamycyny przez piperacylinę.
Informacje dotyczące podawania piperacyliny z tazobaktamem z aminoglikozydami, patrz punkt 6.2 i 6.6.
Wankomycyna Badania wykazały zwiększoną częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów, którym jednocześnie podawano piperacylinę z tazobaktamem i wankomycynę w porównaniu do wankomycyny podawanej w monoterapii (patrz punkt 4.4). W niektórych badaniach odnotowano, że interakcja ta była zależna od dawki wankomycyny. Nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych między piperacyliną z tazobaktamem a wankomycyną.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Tak jak w przypadku innych penicylin, stosowanie nieenzymatycznych metod oznaczenia glukozy w moczu może powodować fałszywie dodatnie wyniki, dlatego podczas stosowania piperacyliny z tazobaktamem zaleca się oznaczanie stężenia glukozy w moczu metodami enzymatycznymi.
Wyniki wielu chemicznych metod oznaczania stężenia białka w moczu mogą być fałszywie dodatnie. Oznaczanie białka w moczu za pomocą testu paskowego nie jest zaburzane.
Bezpośredni test Coombsa może być dodatni.
Wyniki testów Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA mogą być fałszywie dodatnie u pacjentów otrzymujących piperacilinę z t azobaktamem. Odnotowano reakcje krzyżowe polisacharydów i polifuranoz niepochodzących z grzybów Aspergillus z testem Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA.
Z tego względu dodatnie wyniki powyższych testów u pacjentów przyjmujących piperacylinę z tazobaktamem należy potwierdzać innymi metodami diagnostycznymi.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania piperacyliny z tazobaktamem u kobiet w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję, ale nie wykazały działania teratogennego podczas stosowania dawek toksycznych dla matki (patrz punkt 5.3).
Piperacylina i tazobaktam przenikają przez łożysko. Piperacylinę z tazobaktamem można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy jest to jednoznacznie wskazane, tj. jeśli spodziewane korzyści
przeważają możliwe ryzyko dla kobiety w ciąży i dla płodu.
Karmienie piersią Piperacylina przenika w małych ilościach do mleka ludzkiego, stężenie tazobaktamu w mleku ludzkim nie było badane. U kobiet karmiących piersią produkt leczniczy można stosować tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają możliwe ryzyko dla kobiety i dziecka.
Płodność Badanie płodności u szczurów nie wykazało wpływu na płodność ani na kojarzenie się w pary po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub skojarzenia piperacyliny z tazobaktamem (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym (występującym u 1 na 10 pacjentów) jest biegunka.
Do najcięższych działań niepożądanych zalicza się rzekomobłoniaste zapalenie jelit i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, występujące u 1 do 10 na 10 000 pacjentów. Częstość występowania pancytopenii, wstrząsu anafilaktycznego i zespołu Stevensa-Johnsona nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Poniższa tabela przedstawia działania niepożądane uporządkowane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA. W obrębie każdej grupy częstości, działania niepożądane zostały przedstawione według zmniejszającej się ciężkości.
Klasyfikacja układów i narządów Bardzo często (≥ 1/10) Często (≥ 1/100 do < 1/10) Niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100) Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
drożdżakami *
zapalenie okrężnicy
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
niedokrwistość *
leukopenia agranulocytoza pancytopenia * , neutropenia, niedokrwistość hemolityczna * , trombocytoza * , eozynofilia *
Zaburzenia układu immunologicznego
anafilaktoidalny * , wstrząs anafilaktyczny * , reakcje anafilaktoidalne * , reakcje anafilaktyczne * , nadwrażliwość *
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Zaburzenia psychiczne
*
Zaburzenia układu nerwowego
*
Zaburzenia naczyniowe
zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, uderzenia gorąca
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
zapalenie płuc Zaburzenia żołądka i jelit biegunka ból brzucha, wymioty, zaparcie, nudności, niestrawność
śluzowej jamy ustnej
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
wątroby * , żółtaczka Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
wielopostaciowy * , pokrzywka, wysypka grudkowo- plamkowa *
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka *
zespół Stevensa- Johnsona * , złuszczające zapalenie skóry, osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS) * , ostra uogólniona osutka krostkowa (ang. acute generalised exanthematous, AGEP) * , pęcherzowe zapalenie skóry, plamica Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej
mięśni
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
kanalikowo- śródmiąższowe zapalenie nerek *
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
reakcje w miejscu wstrzyknięcia dreszcze Badania diagnostyczne
aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zmniejszenie stężenia białka całkowitego we krwi, zmniejszenie stężenia albumin we krwi, dodatni odczyn bezpośredni Combsa, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi, wydłużony czas częściowej tromboplastyny po aktywacji zmniejszenie stężenia glukozy we krwi, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, przedłużony czas protrombinowy
krwawienia, zwiększenie stężenia gamma- glutamylotrans- ferazy
*
Podawanie piperacyliny związane jest ze zwiększoną częstością występowania gorączki i wysypki u pacjentów z mukowiscydozą.
Wpływ grupy antybiotyków beta-laktamowych Antybiotyki beta-laktamowe, w tym piperacylina z tazobaktamem, mogą prowadzić do wystąpienia objawów encefalopatii i drgawek (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki przedawkowania piperacyliny z tazobaktamem. Większość stwierdzonych zdarzeń, w tym nudności, wymioty i biegunka, notowano również podczas stosowania zalecanych dawek. Po podaniu dożylnym dawek większych niż zalecane (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek), może wystąpić zwiększona pobudliwość nerwowo-mięśniowa lub
drgawki.
Leczenie W razie przedawkowania należy przerwać podawanie piperacyliny z tazobaktamem. Nie jest znane specyficzne antidotum.
Należy zastosować leczenie podtrzymujące czynności życiowe i leczenie objawowe odpowiednie do stanu pacjenta.
Nadmierne stężenie piperacyliny lub tazobaktamu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę (patrz punkt 4.4).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, połączenia penicylin z inhibitorami beta-laktamazy kod ATC: J01CR05.
Mechanizm działania Piperacylina, półsyntetyczna penicylina o szerokim spektrum działania, działa bakteriobójczo poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej.
Tazobaktam, beta-laktam o budowie podobnej do penicylin, jest inhibitorem wielu beta-laktamaz, które zwykle powodują oporność drobnoustrojów na penicyliny i cefalosporyny, ale nie hamuje enzymów AmpC ani metalo-beta-laktamaz. Tazobaktam rozszerza spektrum działania piperacyliny o wiele wytwarzających beta-laktamazy bakterii, które nabyły oporność na samą piperacylinę.
Zależności farmakokinetyczno-farmakodynamiczne Czas, w którym stężenie w osoczu przekracza minimalne stężenie hamujące (T > MIC), jest głównym farmakodynamicznym wyznacznikiem skuteczności piperacyliny.
Mechanizm oporności Dwa główne mechanizmy powstawania oporności na piperacylinę z tazobaktamem to:
• Unieczynnienie piperacyliny przez te beta-laktamazy, które nie ulegają zahamowaniu przez
• Modyfikacja białek wiążących penicylinę (ang. penicillin-binding proteins, PBP), co
Dodatkowo, do powstania oporności na piperacylinę z tazobaktamem mogą przyczynić się zmiany przepuszczalności błony komórkowej bakterii oraz zwiększenie ekspresji wielolekowej pompy usuwającej lek z komórki, zwłaszcza w bakteriach Gram-ujemnych.
Wartości graniczne
Wartości graniczne minimalnego stężenia hamującego wg EUCAST piperacyliny z tazobaktamem (Tabele klinicznych wartości granicznych EUCAST wersja 12.0, obowiązująca od 2022-01-01). Dla potrzeb badania wrażliwości, stężenie tazobaktamu jest stałe i wynosi 4 mg/L. Patogen Wartości graniczne zależne od gatunku bakterii (S ≤ /R >), mg/L piperacyliny Enterobacteriales (dawniej Enterobacteriaceae) 8/8
Pseudomonas aeruginosa < 0,001/16 1
Staphylococcus spp. - 2
Enterococcus spp. - 3
Streptococcus Grupy A, B, C i G - 4
Streptococcus pneumoniae - 5
Streptococcus spp. grupa viridans - 6
Haemophilus influenzae 0,25/0,25 Moraxella catarrhalis - 7
Bacteroides spp. (z wyjątkiem B.thetaiotaomicron) 8/8 Prevotella spp. 0,5/0,5 Fusobacterium necrophorum 0,5/0,5 Clostridium perfringens 0,5/0,5 Cutibacterium acnes 0,25/0,25 Achromobacter xylosoxidans 4/4 Vibrio spp. 1/1 PK/PD - wartości graniczne niezwiązane z określonym gatunkiem drobnoustrojów 8/16
1
(izolaty bez widocznych fenotypowo nabytych mechanizmów oporności na dany lek) oznaczone są jako "Wrażliwy, zwiększona ekspozycja (I)" zamiast „Wrażliwy, standardowe dawkowanie (S)". Wartości graniczne wrażliwości dla tych połączeń drobnoustrój-lek są oznaczane jako odgórnie przyjęte wartości graniczne „wykraczające poza skalę”: S ≤ 0,001 mg/L. 2
mechanizmy skutkują ich opornością na penicylinę benzylową, fenoksymetylopenicylinę, ampicylinę, amoksycylinę, piperacylinę i tikarcylinę. Izolaty wykazujące wrażliwość na penicylinę benzylową i cefoksytynę mogą być raportowane jako wrażliwe na wszystkie penicyliny. Izolaty oporne na penicylinę benzylową, ale wrażliwe na cefoksytynę są wrażliwe na połączenia penicylin z inhibitorami beta-laktamaz oraz penicyliny izoksazolilowe (oksacylinę, kloksacylinę, dikloksacylinę i flukloksacylinę) oraz nafcylinę. W przypadku leków podawanych doustnie należy zapewnić wystarczającą ekspozycję w miejscu zakażenia. Izolaty oporne na cefoksytynę są oporne na wszystkie penicyliny. Izolaty S. saprophyticus wrażliwe na ampicylinę nie posiadają genu mecA i są wrażliwe na ampicylinę, amoksycylinę i piperacylinę (same oraz w połączeniu z inhibitorem beta-laktamazy). 3
być wnioskowana na podstawie wyników oznaczenia wrażliwości na ampicylinę. Oporność na ampicylinę występuje niezbyt często u E. faecalis (należy potwierdzić oznaczeniem wartości MIC), ale często u E. faecium. 4
oznaczenia wrażliwości na penicylinę benzylową, z wyjątkiem wrażliwości paciorkowców grupy B na fenoksymetylopenicylinę i penicyliny izoksazolilowe. Paciorkowce grup A, B, C i G nie wytwarzają beta-laktamaz. Dodatek inhibitora beta-laktamaz nie wpływa na efekt kliniczny. 5
penicyliny benzylowej powinny być stosowane do wykluczania obecności mechanizmów oporności na antybiotyki beta-laktamowe. Jeżeli wynik badania przesiewowego jest ujemny (strefa zahamowania wzrostu wokół krążka z oksacyliną ≥ 20 mm lub MIC penicyliny benzylowej ≤ 0,06 mg/L), wszystkie antybiotyki beta-laktamowe, dla których ustalono kliniczne wartości graniczne (w tym antybiotyki, dla których interpretację wyniku podano w komentarzach), mogą być raportowane jako wrażliwe bez dalszych badań; prócz cefakloru, który jeśli jest podawany na wyniku, powinien być raportowany jako „wrażliwy, zwiększona ekspozycja (I)”. Streptococcus pneumoniae nie wytwarza beta-laktamaz. Dodanie inhibitora beta-laktamaz nie wpływa na efekt kliniczny. Wrażliwość wnioskowana na podstawie oznaczania wartości dla ampicyliny (MIC lub strefy zahamowania wzrostu wokół krążka). 6
podstawie wyniku oznaczania wrażliwości na penicylinę benzylową lub ampicylinę. Dla izolatów opornych na penicylinę benzylową, wrażliwość przewidywana jest na podstawie wyniku oznaczenia
wrażliwości na ampicylinę. 7
klawulanowym.
Wrażliwość Występowanie nabytej oporności poszczególnych gatunków może różnić się pod względem położenia geograficznego oraz zmieniać się w czasie. Szczególnie podczas leczenia ciężkich zakażeń należy korzystać z lokalnej informacji o oporności. Jeżeli jest to konieczne, należy zasięgnąć porady specjalisty w sytuacji, gdy lokalna oporność powoduje, że zasadność użycia danego środka w przynajmniej niektórych rodzajach zakażeń jest wątpliwa.
Pogrupowanie gatunków bakterii wg wrażliwości na piperacylinę z tazobaktamem GATUNKI ZWYKLE WRAŻLIWE Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Enterococcus faecalis (tylko izolaty wrażliwe na ampicylinę lub penicylinę) Listeria monocytogenes Staphylococcus aureus (tylko izolaty wrażliwe na metycylinę) Rodzaj Staphylococcus, koagulazo-ujemny (tylko izolaty wrażliwe na metycylinę) Streptococcus agalactiae (paciorkowce grupy B) †
Streptococcus pyogenes (paciorkowce grupy A) †
Bakterie tlenowe Gram-ujemne Citrobacter koseri Haemophilus influenzae Moraxella catarrhalis Proteus mirabilis Bakterie beztlenowe Gram-dodatnie Rodzaj Clostridium Rodzaj Eubacterium Beztlenowe ziarenkowce Gram-dodatnie ††
Bakterie beztlenowe Gram-ujemne Grupa Bacteroides fragilis Rodzaj Fusobacterium Rodzaj Porphyromonas Rodzaj Prevotella GATUNKI, U KTÓRYCH MOŻE WYSTĄPIĆ PROBLEM OPORNOŚCI NABYTEJ Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Enterococcus faecium Streptococcus pneumoniae †
Grupa Streptococcus viridans †
Bakterie tlenowe Gram-ujemne Acinetobacter baumannii Citrobacter freundii Rodzaj Enterobacter Escherichia coli Klebsiella pneumoniae Morganella morganii Proteus vulgaris Providencia ssp. Pseudomonas aeruginosa Rodzaj Serratia GATUNKI O OPORNOŚCI NATURALNEJ
Bakterie tlenowe Gram-dodatnie Corynebacterium jeikeium
Bakterie tlenowe Gram-ujemne Burkholderia cepacia Rodzaj Legionella Ochrobactrum anthropi Stenotrophomonas maltophilia
Inne bakterie Chlamydophila pneumoniae Mycoplasma pneumoniae † Paciorkowce nie produkują beta-laktamaz; oporność tych organizmów wynika z mutacji w białkach wiążących penicylinę (ang. penicillin-binding proteins, PBP), dlatego też wrażliwe izolaty są wrażliwe na samą piperacylinę. Nie zgłaszano oporności na penicylinę dla S. pyogenes. †† Włączając Anaerococcus, Finegoldia, Parvimonas, Peptoniphilus oraz Peptostreptococcus spp.
Badanie Merino (infekcje krwi spowodowane przez producentów ESBL)
W prospektywnym, równorzędnym, prowadzonym w grupach równoległych, opublikowanym randomizowanym badaniu klinicznym, definitywne (tj. na podstawie wrażliwości potwierdzonej in vitro) leczenie piperacyliną z tazobaktamem w porównaniu z meropenemem nie skutkowało równoważną 30-dniową śmiertelnością u dorosłych pacjentów z niewrażliwymi na ceftriakson zakażeniami krwi E. coli lub K. pneumoniae.
Łącznie 23 ze 187 pacjentów (12,3%) zrandomizowanych do grupy piperacylina z tazobaktamem osiągnęło pierwszorzędowy punkt końcowy śmiertelności po 30 dniach w porównaniu z 7 ze 191 (3,7%) randomizowanych do grupy otrzymującej meropenem (różnica ryzyka 8,6% [1-stronny 97,5% CI −∞ do 14,5%]; P = 0,90 dlarównorzędności). Różnica nie spełniała marginesu równorzędności w wyso kości 5%.
Wyniki były zgodne w analizie populacji zgodnej z protokołem, z 18 ze 170 pacjentów (10,6%) spełniających pierwszorzędowy punkt końcowy w grupie piperacyliny/tazobaktamu w porównaniu z 7 z 186 (3,8%) w grupie meropenemu (różnica ryzyka 6,8 % [jednostronny 97,5% CI, −∞ do 12,8%]; P = 0,76 dla równorzędności).
Ustąpienie kliniczne i mikrobiologiczne (wyniki drugorzędowe) do dnia 4 wystąpiło u 121 ze 177 pacjentów (68,4%) w grupie piperacyliny z tazobaktamem w porównaniu z 138 ze 185 (74,6%), randomizowanych do grupy otrzymującej meropenem (różnica ryzyka 6,2% [95% CI − 15,5 do 3,1%]; P = 0,19). W przypadku wyników drugorzędowych testy statystyczne były dwustronne, przy czym P < 0,05 uznano za istotne.
W tym badaniu stwierdzono nierównowagę śmiertelności między badanymi grupami. Przypuszczano, że zgony w grupie stosującej piperacylinę z tazobaktamem były związane raczej z chorobami podstawowymi niż ze współistniejącym zakażeniem.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Maksymalne stężenia piperacyliny i tazobaktamu po podaniu dawki 4 g + 0,5 g w infuzji dożylnej trwającej 30 minut wynoszą odpowiednio 298 μg/mL i 34 μg/mL.
Dystrybucja Piperacylina i tazobaktam wiążą się z białkami osocza w około 30%. Obecność innych związków nie wpływa na stopień wiązania. Stopień wiązania metabolitu tazobaktamu z białkami osocza jest bardzo mały.
Piperacylina z tazobaktamem dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, w tym do błony śluzowej jelit, pęcherzyka żółciowego, płuc, żółci i kości. Średnie stężenie w tkankach wynosi od 50% do 100% stężenia w osoczu. U pacjentów, u których nie ma stanu zapalnego opon mózgowych, dystrybucja do płynu mózgowo-rdzeniowego jest mała, podobnie jak w przypadku innych penicylin.
Metabolizm Piperacylina jest metabolizowana do mniej czynnego mikrobiologicznie metabolitu dietylowego. Tazobaktam jest przekształcany do pojedynczego metabolitu, który nie działa na drobnoustroje.
Eliminacja Piperacylina i tazobaktam są wydalane przez nerki w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Piperacylina jest wydalana szybko w postaci niezmienionej, 68% dawki pojawia się w moczu. Tazobaktam i jego metabolit są wydalane głównie przez nerki, przy czym 80% dawki wydala się w postaci niezmienionej, a reszta jako metabolit. Piperacylina, tazobaktam i piperacylina dietylowa są również wydzielane do żółci.
U zdrowych osób okres półtrwania w fazie eliminacji z osocza piperacyliny z tazobaktamem wynosi od 0,7 do 1,2 godziny po podaniu jednorazowym lub wielokrotnym. Ten okres półtrwania nie zależy od dawki ani czasu trwania infuzji dożylnej. Okres półtrwania w fazie eliminacji, zarówno piperacyliny jak i tazobaktamu, zwiększa się wraz ze zmniejszaniem się klirensu nerkowego.
Nie stwierdzono znaczących zmian w farmakokinetyce piperacyliny spowodowanych tazobaktamem. Piperacylina może nieznacznie zmniejszać klirens tazobaktamu.
Szczególne grupy pacjentów
Okresy półtrwania piperacyliny i tazobaktamu u pacjentów z marskością wątroby są dłuższe odpowiednio o około 25% i 18% niż u osób zdrowych.
Okresy półtrwania piperacyliny i tazobaktamu wydłużają się w miarę zmniejszania się klirensu kreatyniny. Jeśli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 mL/min, okres półtrwania piperacyliny jest dwukrotnie, a tazobaktamu czterokrotnie dłuższy niż u pacjentów z prawidłową czynnością nerek.
Podczas hemodializy usuwane jest 30% do 50% dawki piperacyliny z tazobaktamem oraz dodatkowo 5% dawki tazobaktamu w postaci metabolitu. Podczas dializy otrzewnowej usuwane jest 6% dawki piperacyliny i 21% dawki tazobaktamu oraz do 18% dawki tazobaktamu w postaci metabolitu.
Dzieci i młodzież W populacyjnej analizie właściwości farmakokinetycznych, szacunkowy klirens u pacjentów w wieku od 9 miesięcy do 12 lat był porównywalny do obserwowanego u pacjentów dorosłych, przy średniej dla populacji (średni błąd - SE) wynoszącej 5,64 (0,34) mL/min na kg mc. U dzieci w wieku od 2 do 9 miesięcy szacunkowy klirens piperacyliny wynosi 80% tej wartości. Średnia wartość w populacji (SE) dla objętości dystrybucji piperacyliny wynosi 0,243 (0,011) L/kg mc. i nie zależy od wieku.
Pacjenci w podeszłym wieku Średni okres półtrwania piperacyliny i tazobaktamu był o odpowiednio 32% i 55% dłuższy u pacjentów w podeszłym wieku niż u młodszych pacjentów. Ta różnica mogła być spowodowana związanymi z wiekiem zmianami klirensu kreatyniny.
Rasa Nie obserwowano różnicy w farmakokinetyce piperacyliny lub tazobaktamu u zdrowych ochotników rasy azjatyckiej (n=9) i kaukaskiej (n=9), którzy otrzymali pojedyncze dawki 4 g + 0,5 g.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących badań toksyczności po podaniu wielokrotnym i genotoksyczności nie ujawniają żadnego szczególnego zagrożenia dla człowieka. Nie przeprowadzono badań rakotwórczego działania piperacyliny z tazobaktamem.
W badaniu oceniającym u szczurów wpływ na płodność i reprodukcję po podaniu dootrzewnowym (ip.) tazobaktamu lub piperacyliny z tazobaktamem, notowano zmniejszenie wielkości miotu oraz zwiększenie liczby płodów z opóźnionym kostnieniem i zmianami w żebrach, równocześnie z działaniem toksycznym u matek. Płodność pokolenia F1 oraz rozwój embrionalny pokolenia F2 nie były zaburzone.
Badania teratogenności u myszy i szczurów, po podaniu dożylnym tazobaktamu lub połączenia piperacyliny z tazobaktamem, wykazały nieznaczne zmniejszenie masy płodów szczurzych po podaniu toksycznych dawek dla matki, ale nie wykazały wpływu teratogennego.
Po podaniu dootrzewnowym tazobaktamu lub połączenia piperacyliny z tazobaktamem u szczurów zaobserwowano zaburzenia rozwoju okołoporodowego i poporodowego (zmniejszona masa płodów, zwiększona liczba poronień, zwiększona śmiertelność młodych) równocześnie z działaniem toksycznym u matki.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Nie zawiera.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.
Jeżeli piperacylinę z tazobaktamem podaje się równocześnie z innym antybiotykiem (np. aminoglikozydami), to te produkty lecznicze należy podawać oddzielnie. Mieszanie piperacyliny i tazobaktamu z aminoglikozydem in vitro może powodować znaczną inaktywację aminoglikozydu.
Nie n ależy mieszać piperaciliny i tazobaktamu z innymi produktami leczniczymi w strzykawce ani w pojemniku do infuzji, gdyż nie ustalono zgodności.
Produkt leczniczy Piperacillin + Tazobactam Eugia należy podawać w oddzielnym zestawie do infuzji, chyba że potwierdzono zgodność farmaceutyczną z innymi produktami leczniczymi.
Ze względu na niestabilność chemiczną, piperaciliny z tazobaktamem nie należy stosować z roztworami zawierającymi wodorowęglan sodu.
Roztwór Ringera z mleczanami (roztwór Hartmanna) jest niezgodny farmaceutycznie z połączeniem piperacyliny z tazobaktamem.
Piperaciliny z tazobaktamem nie należy dodawać do produktów krwiopochodnych ani hydrolizatów albumin.
6.3 Okres ważności
Fiolka przed otwarciem: 2 lata Fiolka Po rekonstytucji lub rozcieńczeniu: Rozpuszczony i rozcieńczony roztwór produktu leczniczego Piperacillin + Tazobactam Eugia zachowuje trwałość fizyczną i chemiczną przez okres 24 godzin w kontrolowanej temperaturze pokojowej (25°C) i 48 godzin w temperaturze 2°C - 8°C. Kompatybilne rozpuszczalniki (patrz punkt 6.6). Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt leczniczy należy zużyć natychmiast. Jeśli produkt leczniczy nie zostanie zużyty natychmiast, za czas i warunki przechowywania przed użyciem odpowiada użytkownik. Zwykle nie należy przechowywać roztworu dłużej niż 24 godziny w temperaturze 2°C - 8°C , chyba że rozpuszczenie i rozcieńczenie produktu leczniczego miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
Niezużyty roztwór należy usunąć.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nieotwarte fiolki: Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji i rozcieńczeniu, patrz punkt 6.3.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji: Fiolka z bezbarwnego szkła typu I o pojemności 30 mL, zamknięta szarym korkiem z gumy bromobutylowej i fioletowym aluminiowym uszczelniaczem z nakładką z PP, typu flip-off. Wielkości opakowań: 1, 5 lub 10 fiolek w tekturowym pudełku.
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do infuzji:: Fiolka z bezbarwnego szkła typu I o pojemności 48 mL, zamknięta szarym korkiem z gumy bromobutylowej i czerwonym aluminiowym uszczelniaczem z nakładką z PP, typu flip-off. Wielkości opakowań: 1, 5 i 10 fiolek w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
Wskazówki dotyczące rekonstytucji
Sterylne rozcieńczalniki do przygotowania roztworu po rekonstytucji: • Jałowa woda do wstrzykiwań • 9 mg/mL (0,9%) chlorek sodu do wstrzykiwań • Dekstroza 50 mg/mL (5%) w wodzie
Infuzja dożylna: Każdą fiolkę z piperacyliną i tazobaktamem, 2 g + 0,25 g należy rozpuścić w 10 mL jednego z powyższych rozcieńczalników. Każdą fiolkę z piperacyliną i tazobaktamem, 4 g + 0,5 g należy rozpuścić w 20 mL jednego z powyższych rozcieńczalników. Fiolkę obracać, aż do rozpuszczenia.
Odtworzone roztwory można dalej rozcieńczać do pożądanej objętości (np. 50 mL do 150 mL) w zakresie stężeń od 13,33 + 1,67 mg/mL do 80 + 10 mg/mL jednym z następujących kompatybilnych rozpuszczalników:
• 9 mg/mL (0,9%) roztwór chlorku sodu do wstrzykiwań • Dekstroza 50 mg/mL (5%) w wodzie
Wyłącznie do jednorazowego użycia. Niewykorzystany roztwór należy usunąć.
Produkt leczniczy należy rozpuszczać i rozcieńczać z zachowaniem zasad aseptyki. Przed podaniem należy obejrzeć, czy roztwór nie zawiera widocznych cząstek stałych i czy nie zmienił zabarwienia. Roztwór można podać jedynie wówczas, gdy jest przezroczysty i nie zawiera widocznych cząstek stałych.
Wszelkie pozostałości roztworu antybiotyku oraz wszystkie materiały użyte do podania należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcja wprowadzenia igły do gumowego korka:
W celu uniknięcia zjawiska rdzeniowania czopu, podczas wprowadzania igły do gumowego korka, do odtworzenia produktu zaleca się użycie igły o średnicy zewnętrznej mniejszej lub równej 0,8 mm. Igłę należy wprowadzać tylko na środku gumowego korka, w kierunku pionowym.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
Eugia Pharma (Malta) Ltd. Vault 14, level 2 Valletta Waterfront Floriana, FRN1914 Malta
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Piperacillin + Tazobactam Eugia, 2 g + 0,25 g - pozwolenie nr: 27114 Piperacillin + Tazobactam Eugia, 4 g + 0,5 g - pozwolenie nr: 27115
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2022-06-08
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
2023-03-03