Agodeprin
Agomelatinum
Tabletka powlekana 25 mg | Agomelatinum 25 mg
Lek Pharmaceuticals d.d. PLIVA Hrvatska d o.o. (Pliva Croatia Ltd.), Słowenia Chorwacja
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Agodeprin, 25 mg, tabletki powlekane Agomelatinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Agodeprin zawiera substancję czynną agomelatynę, należącą do grupy tzw. leków przeciwdepresyjnych. Lekarz przepisał pacjentowi Agodeprin w celu leczenia depresji. Agodeprin stosuje się u osób dorosłych.
Depresja jest przewlekłym zaburzeniem nastroju, które wpływa na życie codzienne. Objawy depresji różnią się u poszczególnych osób, ale często obejmują głęboki smutek, poczucie braku wartości, utratę zainteresowania ulubionymi czynnościami, zaburzenia snu, uczucie spowolnienia, niepokoju i zmiany masy ciała.
Spodziewane korzyści ze stosowania leku Agodeprin to złagodzenie i stopniowe ustępowanie objawów związanych z depresją.
Kiedy nie stosować leku Agodeprin jeśli pacjent ma uczulenie na agomelatynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli czynność wątroby pacjenta nie jest prawidłowa (zaburzenia czynności wątroby); jeśli pacjent przyjmuje fluwoksaminę (inny lek stosowany w leczeniu depresji) lub cyprofloksacynę (antybiotyk).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Agodeprin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Istnieją pewne przyczyny, dla których lek Agodeprin może nie być odpowiedni dla pacjenta: przyjmowanie leków, które wpływają na czynność wątroby: należy zapytać lekarza, których leków to dotyczy otyłość lub nadwaga: należy w tej sprawie skonsultować się z lekarzem cukrzyca: należy w tej sprawie skonsultować się z lekarzem zwiększona aktywność enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia: lekarz zadecyduje, czy pacjent może stosować lek Agodeprin zaburzenie afektywne dwubiegunowe, obecne lub rozwijające się objawy manii (okres nadmiernego pobudzenia i rozemocjonowania): należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku Agodeprin lub przed dalszym jego stosowaniem (patrz także „Możliwe działania niepożądane” w punkcie 4) otępienie: lekarz indywidualnie oceni, czy lek Agodeprin jest odpowiedni dla pacjenta.
W trakcie stosowania leku Agodeprin
Co robić, aby uniknąć możliwych ciężkich zaburzeń czynności wątroby Przed rozpoczęciem leczenia lekarz skontroluje, czy czynność wątroby pacjenta jest prawidłowa. U niektórych pacjentów możliwe jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w trakcie stosowania leku Agodeprin. Dlatego kolejne badania kontrolne powinny być wykonane w następujących odstępach czasu:
leczenia lub przed zwiększeniem dawki Około Około Około Około Badanie krwi
Na podstawie wyników tych badań lekarz zadecyduje, czy pacjent powinien przyjmować lub kontynuować przyjmowanie leku Agodeprin (patrz także „Jak stosować lek Agodeprin” w punkcie 3).
Należy zwracać szczególna uwagę na objawy wskazujące na nieprawidłową czynność wątroby W razie zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów dotyczących wątroby: nietypowe ciemne zabarwienie moczu, jasne zabarwienie stolca, zażółcenie skóry i (lub) oczu, ból w nadbrzuszu, nietypowe zmęczenie (zwłaszcza w połączeniu z innymi wymienionymi objawami), należy pilnie zwrócić się do lekarza, który może zalecić przerwanie przyjmowania leku Agodeprin.
Myśli o samobójstwie i nasilenie depresji Jeśli pacjent ma depresję, może czasami myśleć o wyrządzeniu sobie krzywdy (samouszkodzeniu) lub o samobójstwie. Myśli takie mogą się nasilić na początku stosowania leku przeciwdepresyjnego, gdyż wszystkie te leki zaczynają działać dopiero po pewnym czasie, zwykle po około dwóch tygodniach, a niekiedy później.
Wystąpienie takich myśli jest bardziej prawdopodobne: jeśli pacjent miał już wcześniej myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu jeśli pacjentem jest młoda dorosła osoba. Dane z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (w wieku poniżej 25 lat) z zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekiem przeciwdepresyjnym. Jeśli pacjent ma myśli o samookaleczeniu lub o samobójstwie, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Czasami pomocne może być poinformowanie krewnego lub przyjaciela o depresji i poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Można taką osobę poprosić o zwrócenie uwagi, gdy zauważy nasilenie depresji albo zmianę zachowania pacjenta.
Osoby w podeszłym wieku Nie udokumentowano działania agomelatyny u pacjentów w wieku 75 lat i starszych, dlatego nie należy stosować leku Agodeprin u tych pacjentów.
Dzieci i młodzież Lek Agodeprin nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Agodeprin a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
NIE NALEŻY przyjmować leku Agodeprin razem z niektórymi lekami (patrz także „Kiedy nie stosować leku Agodeprin”): fluwoksamina (inny lek przeciwdepresyjny) i cyprofloksacyna (antybiotyk) mogą zmienić oczekiwaną ilość agomelatyny we krwi pacjenta.
Należy upewnić się, że lekarz został poinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta następujących leków: propranolol (lek beta-adrenolityczny stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego), enoksacyna (antybiotyk), ryfampicyna (antybiotyk) oraz o paleniu więcej niż
Agodeprin z alkoholem Nie zaleca się picia alkoholu podczas stosowania leku Agodeprin.
Ciąża i karmienie piersią Ciąża Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Karmienie piersią Jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią, należy powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż karmienie piersią należy przerwać, jeśli przyjmuje się Agodeprin.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek może wywoływać zawroty głowy lub senność, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Przed podjęciem wykonywania tych czynności należy upewnić się, że reakcje pacjenta są prawidłowe.
Agodeprin zawiera laktozę Jeśli wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Agodeprin zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecaną dawką leku Agodeprin jest jedna tabletka (25 mg) przyjmowana wieczorem przed snem. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać większą dawkę (50 mg), to jest dwie tabletki przyjmowane jednocześnie przed snem.
U większości pacjentów z depresją Agodeprin zaczyna działać na objawy tej choroby w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia. Lekarz może zalecić kontynuowanie przyjmowania leku Agodeprin nawet wtedy, gdy pacjent czuje się lepiej, aby zapobiec nawrotowi depresji.
Jak zamienić lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI/SNRI na Agodeprin Jeśli lekarz zmienia wcześniej stosowany lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) na Agodeprin, doradzi pacjentowi, jak należy odstawiać poprzedni lek, gdy rozpoczyna się przyjmowanie leku Agodeprin. Przez kilka tygodni u pacjenta mogą występować objawy odstawienia związane z przerwaniem przyjmowania poprzedniego leku, nawet jeśli stopniowo zmniejsza się jego dawkę.
Do objawów odstawienia należą: zawroty głowy, drętwienie, zaburzenia snu, pobudzenie lub niepokój, bóle głowy, nudności, wymioty i drżenie. Objawy te są zwykle lekkie lub umiarkowane i przemijają samoistnie w ciągu kilku dni.
Jeśli przyjmowanie leku Agodeprin rozpoczyna się w trakcie zmniejszania dawki poprzednio stosowanego leku, nie należy mylić możliwych objawów odstawienia z brakiem wczesnych efektów działania leku Agodeprin. Należy omówić z lekarzem najlepszy sposób odstawiania poprzedniego leku przeciwdepresyjnego, gdy rozpoczyna się stosowanie leku Agodeprin.
Kontrolowanie czynności wątroby (patrz także punkt 2) Lekarz zleci pacjentowi wykonanie badań laboratoryjnych kontrolujących czynność wątroby przed rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo w trakcie leczenia, zwykle po 3 tygodniach, Jeśli lekarz zwiększy dawkę leku do 50 mg, badania laboratoryjne należy wykonać na początku stosowania tej dawki, a następnie okresowo podczas leczenia, zwykle po 3 tygodniach, konieczne. NIE WOLNO przyjmować leku Agodeprin, jeśli czynność wątroby nie jest prawidłowa.
Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek, lekarz oceni, czy stosowanie leku Agodeprin jest dla pacjenta bezpieczne.
Sposób stosowania Lek Agodeprin jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletkę należy połknąć popijając wodą. Lek można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Czas trwania leczenia Depresję należy leczyć wystarczająco długo, co najmniej przez 6 miesięcy, aby upewnić się, że objawy ustąpiły.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Agodeprin Jeśli pacjent przyjął więcej leku Agodeprin niż powinien lub jeśli dziecko przyjęło omyłkowo ten lek, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Wprawdzie doświadczenie dotyczące przedawkowania agomelatyny jest ograniczone, ale do zgłaszanych objawów należy ból w nadbrzuszu, senność, odczucie zmęczenia, pobudzenie, niepokój, napięcie, zawroty głowy, sinica lub złe samopoczucie.
Pominięcie przyjęcia leku Agodeprin Nie wolno stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Kolejną dawkę należy przyjąć o ustalonej porze. Kalendarz wydrukowany na blistrze z tabletkami powinien ułatwić zapamiętanie, kiedy została przyjęta poprzednia tabletka leku.
Przerwanie stosowania leku Agodeprin NIE NALEŻY przerywać stosowania leku bez zalecenia lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Nasilenie większości działań niepożądanych jest lekkie lub umiarkowane. Występują zazwyczaj w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia i są one na ogół przemijające.
Do tych działań niepożądanych należą:
Bardzo częste działania niepożądane: mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób ból głowy
Częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób zawroty głowy senność trudności w zasypianiu (bezsenność) nudności biegunka zaparcie ból brzucha ból pleców zmęczenie niepokój nieprawidłowe sny zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi wymioty zwiększenie masy ciała
Niezbyt częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób migrena mrowienie palców rąk i nóg (parestezje) niewyraźne widzenie zespół niespokojnych nóg (zaburzenie charakteryzujące się niekontrolowaną potrzebą poruszania nogami) dzwonienie w uszach nadmierne pocenie się wyprysk świąd pokrzywka pobudzenie drażliwość niepokój ruchowy zachowanie agresywne koszmary senne mania/hipomania (patrz też “Ostrzeżenia i środki ostrożności” w punkcie 2) myśli lub zachowania samobójcze splątanie zmniejszenie masy ciała
Rzadkie działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób poważne wysypki skórne (wysypka rumieniowata) obrzęk twarzy obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może utrudniać oddychanie lub połykanie) zapalenie wątroby zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka) niewydolność wątroby (zgłaszano nieliczne przypadki wymagające przeszczepienia wątroby lub prowadzące do zgonu) omamy niemożność pozostawania w bezruchu (ze względu na niepokój ruchowy i psychiczny) niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza moczowego
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Agodeprin Substancją czynną jest agomelatyna. Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg agomelatyny (w postaci agomelatyny z mocznikiem).
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, wapnia wodorofosforan dwuwodny, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian Otoczka: laktoza jednowodna, hypromeloza, żelaza tlenek żółty (E 172), makrogol 4000, tytanu dwutlenek (E 171).
Jak wygląda lek Agodeprin i co zawiera opakowanie Ciemnożółte, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wyciśniętym napisem 25 na jednej stronie. Przybliżone wymiary 8,5 mm x 4,5 mm.
Lek dostępny jest w blistrach kalendarzowych zawierających 28 tabletek powlekanych.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca/Importer Lek Pharmaceuticals d.d. Verovškova 57
Pliva Hrvatska d.o.o. Prilaz baruna Filipowića 25
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2019
Agodeprin, 25 mg, tabletki powlekane Agomelatinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest Agodeprin i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Agodeprin
3. Jak stosować Agodeprin
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać Agodeprin
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest Agodeprin i w jakim celu się go stosuje
Agodeprin zawiera substancję czynną agomelatynę, należącą do grupy tzw. leków przeciwdepresyjnych. Lekarz przepisał pacjentowi Agodeprin w celu leczenia depresji. Agodeprin stosuje się u osób dorosłych.
Depresja jest przewlekłym zaburzeniem nastroju, które wpływa na życie codzienne. Objawy depresji różnią się u poszczególnych osób, ale często obejmują głęboki smutek, poczucie braku wartości, utratę zainteresowania ulubionymi czynnościami, zaburzenia snu, uczucie spowolnienia, niepokoju i zmiany masy ciała.
Spodziewane korzyści ze stosowania leku Agodeprin to złagodzenie i stopniowe ustępowanie objawów związanych z depresją.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Agodeprin
Kiedy nie stosować leku Agodeprin jeśli pacjent ma uczulenie na agomelatynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); jeśli czynność wątroby pacjenta nie jest prawidłowa (zaburzenia czynności wątroby); jeśli pacjent przyjmuje fluwoksaminę (inny lek stosowany w leczeniu depresji) lub cyprofloksacynę (antybiotyk).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Agodeprin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Istnieją pewne przyczyny, dla których lek Agodeprin może nie być odpowiedni dla pacjenta: przyjmowanie leków, które wpływają na czynność wątroby: należy zapytać lekarza, których leków to dotyczy otyłość lub nadwaga: należy w tej sprawie skonsultować się z lekarzem cukrzyca: należy w tej sprawie skonsultować się z lekarzem zwiększona aktywność enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia: lekarz zadecyduje, czy pacjent może stosować lek Agodeprin zaburzenie afektywne dwubiegunowe, obecne lub rozwijające się objawy manii (okres nadmiernego pobudzenia i rozemocjonowania): należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku Agodeprin lub przed dalszym jego stosowaniem (patrz także „Możliwe działania niepożądane” w punkcie 4) otępienie: lekarz indywidualnie oceni, czy lek Agodeprin jest odpowiedni dla pacjenta.
W trakcie stosowania leku Agodeprin
Co robić, aby uniknąć możliwych ciężkich zaburzeń czynności wątroby Przed rozpoczęciem leczenia lekarz skontroluje, czy czynność wątroby pacjenta jest prawidłowa. U niektórych pacjentów możliwe jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w trakcie stosowania leku Agodeprin. Dlatego kolejne badania kontrolne powinny być wykonane w następujących odstępach czasu:
leczenia lub przed zwiększeniem dawki Około Około Około Około Badanie krwi
Na podstawie wyników tych badań lekarz zadecyduje, czy pacjent powinien przyjmować lub kontynuować przyjmowanie leku Agodeprin (patrz także „Jak stosować lek Agodeprin” w punkcie 3).
Należy zwracać szczególna uwagę na objawy wskazujące na nieprawidłową czynność wątroby W razie zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów dotyczących wątroby: nietypowe ciemne zabarwienie moczu, jasne zabarwienie stolca, zażółcenie skóry i (lub) oczu, ból w nadbrzuszu, nietypowe zmęczenie (zwłaszcza w połączeniu z innymi wymienionymi objawami), należy pilnie zwrócić się do lekarza, który może zalecić przerwanie przyjmowania leku Agodeprin.
Myśli o samobójstwie i nasilenie depresji Jeśli pacjent ma depresję, może czasami myśleć o wyrządzeniu sobie krzywdy (samouszkodzeniu) lub o samobójstwie. Myśli takie mogą się nasilić na początku stosowania leku przeciwdepresyjnego, gdyż wszystkie te leki zaczynają działać dopiero po pewnym czasie, zwykle po około dwóch tygodniach, a niekiedy później.
Wystąpienie takich myśli jest bardziej prawdopodobne: jeśli pacjent miał już wcześniej myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu jeśli pacjentem jest młoda dorosła osoba. Dane z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u młodych dorosłych (w wieku poniżej 25 lat) z zaburzeniami psychicznymi, leczonych lekiem przeciwdepresyjnym. Jeśli pacjent ma myśli o samookaleczeniu lub o samobójstwie, powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Czasami pomocne może być poinformowanie krewnego lub przyjaciela o depresji i poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Można taką osobę poprosić o zwrócenie uwagi, gdy zauważy nasilenie depresji albo zmianę zachowania pacjenta.
Osoby w podeszłym wieku Nie udokumentowano działania agomelatyny u pacjentów w wieku 75 lat i starszych, dlatego nie należy stosować leku Agodeprin u tych pacjentów.
Dzieci i młodzież Lek Agodeprin nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).
Agodeprin a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
NIE NALEŻY przyjmować leku Agodeprin razem z niektórymi lekami (patrz także „Kiedy nie stosować leku Agodeprin”): fluwoksamina (inny lek przeciwdepresyjny) i cyprofloksacyna (antybiotyk) mogą zmienić oczekiwaną ilość agomelatyny we krwi pacjenta.
Należy upewnić się, że lekarz został poinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta następujących leków: propranolol (lek beta-adrenolityczny stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego), enoksacyna (antybiotyk), ryfampicyna (antybiotyk) oraz o paleniu więcej niż
Agodeprin z alkoholem Nie zaleca się picia alkoholu podczas stosowania leku Agodeprin.
Ciąża i karmienie piersią Ciąża Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Karmienie piersią Jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią, należy powiedzieć o tym lekarzowi, gdyż karmienie piersią należy przerwać, jeśli przyjmuje się Agodeprin.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek może wywoływać zawroty głowy lub senność, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Przed podjęciem wykonywania tych czynności należy upewnić się, że reakcje pacjenta są prawidłowe.
Agodeprin zawiera laktozę Jeśli wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Agodeprin zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować Agodeprin
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecaną dawką leku Agodeprin jest jedna tabletka (25 mg) przyjmowana wieczorem przed snem. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać większą dawkę (50 mg), to jest dwie tabletki przyjmowane jednocześnie przed snem.
U większości pacjentów z depresją Agodeprin zaczyna działać na objawy tej choroby w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia. Lekarz może zalecić kontynuowanie przyjmowania leku Agodeprin nawet wtedy, gdy pacjent czuje się lepiej, aby zapobiec nawrotowi depresji.
Jak zamienić lek przeciwdepresyjny z grupy SSRI/SNRI na Agodeprin Jeśli lekarz zmienia wcześniej stosowany lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) na Agodeprin, doradzi pacjentowi, jak należy odstawiać poprzedni lek, gdy rozpoczyna się przyjmowanie leku Agodeprin. Przez kilka tygodni u pacjenta mogą występować objawy odstawienia związane z przerwaniem przyjmowania poprzedniego leku, nawet jeśli stopniowo zmniejsza się jego dawkę.
Do objawów odstawienia należą: zawroty głowy, drętwienie, zaburzenia snu, pobudzenie lub niepokój, bóle głowy, nudności, wymioty i drżenie. Objawy te są zwykle lekkie lub umiarkowane i przemijają samoistnie w ciągu kilku dni.
Jeśli przyjmowanie leku Agodeprin rozpoczyna się w trakcie zmniejszania dawki poprzednio stosowanego leku, nie należy mylić możliwych objawów odstawienia z brakiem wczesnych efektów działania leku Agodeprin. Należy omówić z lekarzem najlepszy sposób odstawiania poprzedniego leku przeciwdepresyjnego, gdy rozpoczyna się stosowanie leku Agodeprin.
Kontrolowanie czynności wątroby (patrz także punkt 2) Lekarz zleci pacjentowi wykonanie badań laboratoryjnych kontrolujących czynność wątroby przed rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo w trakcie leczenia, zwykle po 3 tygodniach, Jeśli lekarz zwiększy dawkę leku do 50 mg, badania laboratoryjne należy wykonać na początku stosowania tej dawki, a następnie okresowo podczas leczenia, zwykle po 3 tygodniach, konieczne. NIE WOLNO przyjmować leku Agodeprin, jeśli czynność wątroby nie jest prawidłowa.
Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek, lekarz oceni, czy stosowanie leku Agodeprin jest dla pacjenta bezpieczne.
Sposób stosowania Lek Agodeprin jest przeznaczony do stosowania doustnego. Tabletkę należy połknąć popijając wodą. Lek można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.
Czas trwania leczenia Depresję należy leczyć wystarczająco długo, co najmniej przez 6 miesięcy, aby upewnić się, że objawy ustąpiły.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Agodeprin Jeśli pacjent przyjął więcej leku Agodeprin niż powinien lub jeśli dziecko przyjęło omyłkowo ten lek, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Wprawdzie doświadczenie dotyczące przedawkowania agomelatyny jest ograniczone, ale do zgłaszanych objawów należy ból w nadbrzuszu, senność, odczucie zmęczenia, pobudzenie, niepokój, napięcie, zawroty głowy, sinica lub złe samopoczucie.
Pominięcie przyjęcia leku Agodeprin Nie wolno stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Kolejną dawkę należy przyjąć o ustalonej porze. Kalendarz wydrukowany na blistrze z tabletkami powinien ułatwić zapamiętanie, kiedy została przyjęta poprzednia tabletka leku.
Przerwanie stosowania leku Agodeprin NIE NALEŻY przerywać stosowania leku bez zalecenia lekarza, nawet jeśli pacjent czuje się lepiej.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Nasilenie większości działań niepożądanych jest lekkie lub umiarkowane. Występują zazwyczaj w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia i są one na ogół przemijające.
Do tych działań niepożądanych należą:
Bardzo częste działania niepożądane: mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób ból głowy
Częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób zawroty głowy senność trudności w zasypianiu (bezsenność) nudności biegunka zaparcie ból brzucha ból pleców zmęczenie niepokój nieprawidłowe sny zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi wymioty zwiększenie masy ciała
Niezbyt częste działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób migrena mrowienie palców rąk i nóg (parestezje) niewyraźne widzenie zespół niespokojnych nóg (zaburzenie charakteryzujące się niekontrolowaną potrzebą poruszania nogami) dzwonienie w uszach nadmierne pocenie się wyprysk świąd pokrzywka pobudzenie drażliwość niepokój ruchowy zachowanie agresywne koszmary senne mania/hipomania (patrz też “Ostrzeżenia i środki ostrożności” w punkcie 2) myśli lub zachowania samobójcze splątanie zmniejszenie masy ciała
Rzadkie działania niepożądane: mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 1000 osób poważne wysypki skórne (wysypka rumieniowata) obrzęk twarzy obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może utrudniać oddychanie lub połykanie) zapalenie wątroby zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka) niewydolność wątroby (zgłaszano nieliczne przypadki wymagające przeszczepienia wątroby lub prowadzące do zgonu) omamy niemożność pozostawania w bezruchu (ze względu na niepokój ruchowy i psychiczny) niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza moczowego
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Agodeprin
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Agodeprin Substancją czynną jest agomelatyna. Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg agomelatyny (w postaci agomelatyny z mocznikiem).
Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, wapnia wodorofosforan dwuwodny, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian Otoczka: laktoza jednowodna, hypromeloza, żelaza tlenek żółty (E 172), makrogol 4000, tytanu dwutlenek (E 171).
Jak wygląda lek Agodeprin i co zawiera opakowanie Ciemnożółte, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wyciśniętym napisem 25 na jednej stronie. Przybliżone wymiary 8,5 mm x 4,5 mm.
Lek dostępny jest w blistrach kalendarzowych zawierających 28 tabletek powlekanych.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Wytwórca/Importer Lek Pharmaceuticals d.d. Verovškova 57
Pliva Hrvatska d.o.o. Prilaz baruna Filipowića 25
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Logo Sandoz
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2019
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Agodeprin, 25 mg, tabletki powlekane
Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg agomelatyny (Agomelatinum), w postaci agomelatyny z mocznikiem.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda tabletka zawiera 55 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletka powlekana
Ciemnożółte, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wyciśniętym napisem 25 na jednej stronie. Przybliżone wymiary 8,5 mm x 4,5 mm.
Produkt leczniczy Agodeprin jest wskazany do leczenia epizodów ciężkiej depresji u dorosłych.
Dawkowanie Zalecana dawka to 25 mg raz na dobę przyjmowana doustnie wieczorem przed snem. Jeśli po dwóch tygodniach leczenia nie ma poprawy, dawkę można zwiększyć do 50 mg raz na dobę, tzn. do dwóch tabletek po 25 mg przyjmowanych razem przed snem.
Decyzję o zwiększeniu dawki należy podejmować biorąc pod uwagę większe ryzyko zwiększenia aktywności aminotransferaz. Każde zwiększenie dawki do 50 mg wymaga indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u danego pacjenta i ścisłego kontrolowania wyników badań czynności wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia należy u wszystkich pacjentów przeprowadzić badania czynności wątroby. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli aktywność aminotransferaz w surowicy 3-krotnie przewyższa górną granicę normy, GGN (patrz punkty 4.3 i 4.4). W trakcie leczenia należy okresowo kontrolować aktywność aminotransferaz: po około trzech tygodniach, sześciu tygodniach (koniec ostrej fazy), dwunastu tygodniach i dwudziestu czterech tygodniach leczenia (koniec fazy podtrzymującej), a później, gdy jest to klinicznie wskazane (patrz także punkt 4.4). Leczenie należy przerwać, jeśli aktywność aminotransferaz wynosi >3 x GGN (patrz punkty 4.3 i 4.4). Podczas zwiększania dawki należy ponownie przeprowadzać badania czynności wątroby z tą samą częstością, jak podczas rozpoczynania leczenia.
Czas trwania leczenia Pacjenci z depresją powinni być leczeni wystarczająco długo (co najmniej przez 6 miesięcy) w celu upewnienia się, że objawy ustąpiły.
Zmiana z leku przeciwdepresyjnego z grupy SSRI/SNRI na agomelatynę Po odstawieniu leku przeciwdepresyjnego z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) możliwe jest wystąpienie objawów z odstawienia. W celu ich uniknięcia należy zapoznać się z informacją o sposobie przerywania leczenia, podaną w ChPL stosowanego leku. Podawanie agomelatyny można rozpocząć od razu w trakcie zmniejszania dawki leku z grupy SSRI/SNRI (patrz punkt 5.1).
Przerwanie leczenia Przerwanie leczenia nie wymaga zmniejszania dawki.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Ustalono skuteczność i bezpieczeństwo stosowania agomelatyny (25 do 50 mg na dobę) u pacjentów w podeszłym wieku (<75 lat) z depresją. Nie udokumentowano działania leku u pacjentów ≥75 lat, dlatego agomelatyny nie należy stosować u pacjentów z tej grupy wiekowej (patrz punkty 4.4 i 5.1). Nie jest konieczna zmiana dawki w zależności od wieku (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek Nie odnotowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych agomelatyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Dostępne są jednak tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania agomelatyny u pacjentów z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek i epizodami ciężkiej depresji. Z tego względu należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę tym pacjentom.
Zaburzenia czynności wątroby Stosowanie agomelatyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.2).
Dzieci i młodzież Nie ustalono jeszcze bezpieczeństwa stosowania i skuteczności agomelatyny u dzieci w wieku od 2 lat w leczeniu epizodów ciężkiej depresji. Brak dostępnych danych (patrz punkt 4.4). Nie stosuje się agomelatyny u dzieci od urodzenia do 2 lat w leczeniu epizodów ciężkiej depresji.
Sposób podawania Podanie doustne. Tabletki produktu Agodeprin można przyjmować niezależnie od posiłku.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Zaburzenia czynności wątroby (np. marskość lub czynna choroba wątroby) lub aktywność aminotransferaz >3 x GGN (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP1A2 (tj. fluwoksamina, cyprofloksacyna), patrz punkt 4.5.
Kontrolowanie czynności wątroby Po wprowadzeniu agomelatyny do obrotu zgłaszano u pacjentów nią leczonych przypadki uszkodzenia wątroby, w tym niewydolność wątroby (kilka wyjątkowych przypadków zakończonych zgonem lub wymagających przeszczepienia wątroby u pacjentów z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych >10 x GGN, zapalenie wątroby i żółtaczkę (patrz punkt 4.8). Większość z nich wystąpiła w pierwszych miesiącach leczenia. Uszkodzenie wątroby dotyczy głównie hepatocytów, a zwiększone aktywności aminotransferaz w surowicy powracają zwykle do wartości prawidłowych po odstawieniu agomelatyny.
Przed rozpoczęciem leczenia należy zachować ostrożność, a przez cały okres leczenia dokładnie kontrolować przebieg leczenia u wszystkich pacjentów, zwłaszcza jeśli istnieją u nich czynniki ryzyka uszkodzenia wątroby lub otrzymują jednocześnie produkty lecznicze, których stosowanie wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia Agomelatynę należy przepisywać po dokonaniu uważnej oceny korzyści i ryzyka pacjentom z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby, takimi jak:
alkoholu oraz pacjentom otrzymującym jednocześnie produkty lecznicze, których stosowanie wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby.
U wszystkich pacjentów należy wykonać wstępne badania czynności wątroby, a leczenia nie należy rozpoczynać u pacjentów z początkową aktywnością AlAT i (lub) AspAT >3 x GGN (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność podczas stosowania agomelatyny u pacjentów, u których aktywność aminotransferaz przed rozpoczęciem leczenia była zwiększona (>GGN, ale ≤3 x GGN).
Jak często wykonywać badania czynności wątroby - przed rozpoczęciem leczenia
- po około 3 tygodniach, - po około 6 tygodniach (koniec ostrej fazy), - po około 12 i 24 tygodniach (koniec fazy podtrzymującej), - a później, gdy jest to wskazane klinicznie.
- Podczas zwiększania dawki należy ponownie przeprowadzać badania czynności wątroby z tą samą częstością, jak podczas rozpoczynania leczenia.
U każdego pacjenta, u którego nastąpi zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, badania czynności wątroby należy powtórzyć w ciągu 48 godzin.
W czasie leczenia Leczenie agomelatyną należy natychmiast przerwać, jeśli: - u pacjenta wystąpią przedmiotowe lub podmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (takie jak ciemne zabarwienie moczu, jasne zabarwienie stolca, zażółcenie skóry i (lub) oczu, ból w prawej górnej części brzucha, wystąpienie utrzymującego się i niewyjaśnionego zmęczenia); - aktywność aminotransferaz w surowicy jest >3 x GGN.
Po odstawieniu agomelatyny badania czynności wątroby należy powtarzać do czasu, aż aktywność aminotransferaz powróci do normy.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie zaleca się stosowania agomelatyny w leczeniu depresji u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, gdyż nie ustalono jej bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej. W badaniach klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży otrzymujących inne leki przeciwdepresyjne częściej niż po zastosowaniu placebo obserwowano zachowania związane z samobójstwem (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresja, sprzeciw i gniew), patrz punkt 4.2.
Osoby w podeszłym wieku Nie udokumentowano działania agomelatyny u pacjentów w wieku ≥75 lat, dlatego nie należy jej stosować u pacjentów z tej grupy wiekowej (patrz także punkty 4.2 i 5.1).
Stosowanie u osób w podeszłym wieku z otępieniem Agomelatyny nie należy stosować w leczeniu epizodów ciężkiej depresji u osób w podeszłym wieku z otępieniem, gdyż nie ustalono jej bezpieczeństwa i skuteczności u tych pacjentów.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe/mania/hipomania Agomelatynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, manią lub hipomanią w wywiadzie, a leczenie należy przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpią objawy manii (patrz punkt 4.8).
Samobójstwo/myśli samobójcze Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczeń i samobójstwa (zachowań samobójczych). Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie wystąpić w ciągu pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym okresie powrotu do zdrowia.
Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci wykazujący przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze należą do grupy zwiększonego ryzyka myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, przyjmujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy zwiększonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów CYP1A2 (patrz punkty 4.3 i 4.5) Należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę razem z umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2 (np. propranololem, enoksacyną), gdyż może to powodować zwiększoną ekspozycję na agomelatynę.
Nietolerancja laktozy Agodeprin zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
Agodeprin zawiera sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
Możliwe interakcje wpływające na agomelatynę Agomelatyna jest metabolizowana głównie przez izoenzymy cytochromu P450 1A2 (CYP1A2) (90%) i CYP2C9/19 (10%). Produkty lecznicze, które oddziałują z tymi izoenzymami, mogą zmniejszać lub zwiększać biodostępność agomelatyny.
Fluwoksamina, silny inhibitor CYP1A2 i umiarkowany inhibitor CYP2C9, w znaczącym stopniu hamuje metabolizm agomelatyny, powodując 60-krotne (zakres 12-412 razy) zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Dlatego jednoczesne stosowanie agomelatyny i silnych inhibitorów CYP1A2 (tj. fluwoksamina, cyprofloksacyna) jest przeciwwskazane.
Jednoczesne stosowanie agomelatyny z estrogenami (umiarkowane inhibitory CYP1A2) powoduje kilkakrotne zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Mimo że nie było szczególnych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa od 800 pacjentek otrzymujących leczenie skojarzone z estrogenami, należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę z innymi umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2 (np. propranololem, enoksacyną) do czasu uzyskania większego doświadczenia (patrz punkt 4.4).
Ryfampicyna, lek indukujący wszystkie trzy cytochromy uczestniczące w metabolizmie agomelatyny, może zmniejszać jej biodostępność.
Palenie tytoniu pobudza aktywność CYP1A2 i wykazano, że zmniejsza biodostępność agomelatyny, zwłaszcza u nałogowych palaczy (≥15 papierosów/dobę), patrz punkt 5.2.
Możliwy wpływ agomelatyny na inne produkty lecznicze W warunkach in vivo agomelatyna nie pobudza izoenzymów CYP450. In vivo nie hamuje aktywności CYP1A2, a in vitro nie hamuje innych izoenzymów CYP450. Dzięki temu agomelatyna nie zmienia ekspozycji na produkty lecznicze metabolizowane przez CYP450.
Inne produkty lecznicze W badaniach klinicznych I fazy nie dowiedziono interakcji farmakokinetycznych lub farmakodynamicznych z produktami leczniczymi, które mogłyby być przepisywane razem z agomelatyną pacjentom populacji docelowej: pochodnymi benzodiazepiny, litem, paroksetyną, flukonazolem i teofiliną.
Alkohol Nie jest wskazane łączenie agomelatyny z alkoholem.
Terapia elektrowstrząsami (TE) Brak doświadczenia dotyczącego jednoczesnego stosowania agomelatyny i TE. Badania na zwierzętach nie wykazały właściwości prodrgawkowych (patrz punkt 5.3). Dlatego skutki kliniczne jednoczesnego leczenia agomelatyną i elektrowstrząsami są uważane za mało prawdopodobne.
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
Ciąża Nie ma lub są ograniczone dane (dotyczą mniej niż 300 przypadków ciąży) dotyczące stosowania agomelatyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni ani pośredni szkodliwy wpływ na ciążę, rozwój zarodka i (lub) płodu, poród lub rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Ze względów bezpieczeństwa należy unikać stosowania agomelatyny podczas ciąży.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy agomelatyna i (lub) jej metabolity przenikają do mleka kobiecego. Dostępne farmakodynamiczne i toksykologiczne dane z badań na zwierzętach wykazały obecność agomelatyny i (lub) jej metabolitów w mleku (patrz punkt 5.3). Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać lub nie podejmować leczenia agomelatyną, biorąc pod uwagę korzyść z karmienia piersią dla dziecka i korzyść z leczenia dla kobiety.
Płodność Badania dotyczące reprodukcji u szczurów i królików nie wykazały wpływu agomelatyny na płodność (patrz punkt 5.3).
Agomelatyna wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ zawroty głowy i senność są częstymi działaniami niepożądanymi agomelatyny, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Działania niepożądane były zazwyczaj łagodne i występowały w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, nudności i zawroty głowy. Były one zazwyczaj przemijające i nie powodowały konieczności przerwania leczenia.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane obserwowane w trakcie badań klinicznych kontrolowanych placebo oraz z zastosowaniem leku kontrolnego. Częstości działań niepożądanych określono następująco: bardzo często (1/10); często (1/100 do <1/10); niezbyt często (1/1000 do <1/100); rzadko (1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Częstości nie korygowano względem placebo.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia psychiczne często niepokój nieprawidłowe sny* niezbyt często myśli lub zachowania samobójcze (patrz punkt 4.4) pobudzenie i związane z tym objawy* (takie jak drażliwość i niepokój ruchowy) agresja* koszmary senne* mania/hipomania* objawy te mogą być również spowodowane przez chorobę podstawową (patrz punkt 4.4) stan splątania* rzadko omamy* Zaburzenia układu nerwowego bardzo często ból głowy często zawroty głowy senność bezsenność niezbyt często migrena parestezje zespół niespokojnych nóg* rzadko akatyzja* Zaburzenia oka niezbyt często niewyraźne widzenie Zaburzenia ucha i błędnika niezbyt często szumy uszne* Zaburzenia żołądka i jelit często nudności biegunka zaparcie ból brzucha wymioty* Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych często zwiększona aktywność AlAT i (lub) AspAT (w badaniach klinicznych zwiększenie ich aktywności >3 x GGN obserwowano u 1,2% pacjentów przyjmujących agomelatynę w dawce dobowej 25 mg, u 2,6% pacjentów przyjmujących agomelatynę w dawce dobowej 50 mg i u 0,5% pacjentów otrzymujących placebo. niezbyt często zwiększona aktywność gamma- glutamylotransferazy*, GGT (>3 x GGN) rzadko zapalenie wątroby zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej* (>3 x GGN) niewydolność wątroby* (1) żółtaczka* Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej niezbyt często nadmierne pocenie się wyprysk świąd* pokrzywka* rzadko wysypka rumieniowa obrzęk twarzy i obrzęk naczynioruchowy* Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej często ból pleców Zaburzenia nerek i dróg moczowych rzadko zatrzymanie moczu* Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania często zmęczenie Badania diagnostyczne często zwiększenie masy ciała* niezbyt często zmniejszenie masy ciała* GGN = górna granica normy * Częstość działań niepożądanych pochodzących ze spontanicznych zgłoszeń w trakcie badań klinicznych. (1) Zgłoszono kilka wyjątkowych przypadków zakończonych zgonem lub wymagających przeszczepienia wątroby u pacjentów z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Objawy Doświadczenie dotyczące przedawkowania agomelatyny jest ograniczone. Zgłaszano następujące objawy: ból w nadbrzuszu, senność, zmęczenie, pobudzenie, niepokój, napięcie, zawroty głowy, sinica lub złe samopoczucie.
U jednej osoby przyjęcie 2450 mg agomelatyny nie wywołało zaburzeń sercowo-naczyniowych ani biologicznych, a stan zdrowia samoistnie powrócił do normy.
Postępowanie Nie jest znana odtrutka na agomelatynę. Postępowanie w przypadku przedawkowania powinno obejmować leczenie objawów klinicznych i rutynową kontrolę stanu pacjenta. Zaleca się obserwację medyczną w warunkach specjalistycznych.
Grupa farmakoterapeutyczna: psychoanaleptyki, inne leki przeciwdepresyjne. Kod ATC: N06AX22
Mechanizm działania Agomelatyna jest agonistą melatonergicznym (receptorów MT 1
i MT 2 ) i antagonistą receptorów 5-HT 2C . Badania wskazują, że agomelatyna nie wpływa na wychwyt monoamin i nie ma powinowactwa do receptorów α- i β-adrenergicznych, histaminergicznych, cholinergicznych, dopaminergicznych i benzodiazepinowych.
W modelach zwierzęcych agomelatyna przywraca zakłócony rytm okołodobowy. Zwiększa uwalnianie noradrenaliny i dopaminy, zwłaszcza w korze czołowej i nie wpływa na pozakomórkowe stężenia serotoniny.
Działania farmakodynamiczne Wykazano działanie agomelatyny podobne do działania przeciwdepresyjnego w zwierzęcych modelach depresji (wyuczony test bezradności, test rozpaczy, przewlekły umiarkowany stres), a także w modelach desynchronizacji rytmu okołodobowego i w modelach związanych ze stresem i lękiem.
U ludzi agomelatyna ma właściwości pozytywnego przesunięcia faz; wywołuje przyspieszoną fazę snu, zmniejszenie temperatury ciała i rozpoczęcie działania melatoniny.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania agomelatyny w epizodach ciężkiej depresji badano w programie klinicznym z udziałem 7900 pacjentów leczonych agomelatyną.
Przeprowadzono 10 kontrolowanych placebo badań w celu oceny krótkoterminowej skuteczności agomelatyny w leczeniu epizodu ciężkiej depresji u dorosłych, z zastosowaniem stałej i (lub) zwiększanej dawki. Pod koniec leczenia (6 lub 8 tygodni) w 6 spośród 10 krótkotrwałych, kontrolowanych placebo badań z podwójnie ślepą próbą wykazano znaczącą skuteczność agomelatyny w dawce 25-50 mg. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana punktacji w 17-punktowej skali oceny depresji Hamiltona (HAM-D-17) wobec wartości wyjściowych. W dwóch badaniach z aktywną kontrolą (paroksetyna lub fluoksetyna), która potwierdziła czułość badania, nie udało się wykazać różnic między stosowaniem agomelatyny a placebo. Agomelatyny nie porównywano bezpośrednio z paroksetyną czy fluoksetyną, gdyż oba leki dodano w celu zapewnienia czułości badań. Wyniki dwóch innych badań nie były rozstrzygające, gdyż nie udało się wykazać różnic między paroksetyną lub fluoksetyną (aktywne kontrole) a placebo. Jednak w tych badaniach nie wolno było zwiększać dawki początkowej ani agomelatyny, ani paroksetyny czy fluoksetyny, nawet gdy odpowiedź na leczenie nie była odpowiednia.
Skuteczność obserwowano także u pacjentów z cięższą depresją (wyjściowa ocena w skali HAM-D ≥25) we wszystkich pozytywnych badaniach kontrolowanych placebo.
W porównaniu z placebo, wskaźniki odpowiedzi po podaniu agomelatyny były statystycznie znacząco większe. Większą skuteczność (2 badania) lub nie mniejszą skuteczność (4 badania) wykazano w sześciu z siedmiu badań w zróżnicowanych populacjach dorosłych pacjentów z depresją, w porównaniu z lekami z grupy SSRI i SNRI (sertralina, escytalopram, fluoksetyna, wenlafaksyna lub duloksetyna). Działanie przeciwdepresyjne oceniano stosując punktację w skali HAM-D-17 jako pierwszorzędowy lub drugorzędowy punkt końcowy.
Utrzymywanie się działania przeciwdepresyjnego wykazano w badaniu zapobiegania nawrotom. Pacjentów, którzy w trwającej 8/10 tygodni otwartej fazie badania odpowiadali na leczenie agomelatyną w dawce 25-50 mg raz na dobę, przydzielono losowo do grupy otrzymującej przez kolejne 6 miesięcy agomelatynę w dawce 25-50 mg raz na dobę albo do grupy otrzymującej placebo. Wykazano statystycznie istotną (p=0,0001) przewagę agomelatyny w dawce 25-50 mg raz na dobę nad placebo w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego, zapobiegania nawrotom depresji, mierzonego jako czas do wystąpienia nawrotu. Częstość nawrotów podczas 6-miesięcznego okresu obserwacji z zastosowaniem podwójnie ślepej próby wynosiła 22% i 47%, odpowiednio dla agomelatyny oraz placebo.
U zdrowych ochotników agomelatyna nie zmienia czujności w ciągu dnia ani pamięci. U pacjentów z depresją leczenie agomelatyną w dawce 25 mg wydłużało sen wolnofalowy bez zmiany czasu trwania fazy REM (ang. Rapid Eye Movement) lub opóźnienia jej wystąpienia. Agomelatyna w dawce serca. W ocenie pacjentów od pierwszego tygodnia leczenia znacznie poprawił się czas zasypiania i jakość snu, bez zaburzenia sprawności w ciągu dnia.
W szczególnym badaniu porównawczym zaburzeń funkcji seksualnych u zdrowiejących pacjentów z depresją odnotowano liczbową tendencję (nieistotną statystycznie) do mniej licznych zaburzeń funkcji seksualnych u osób leczonych agomelatyną niż u osób leczonych wenlafaksyną (w skali SEXFX (ang. Sex Effects Scale), dotyczących osiągania podniecenia lub orgazmu. Łączna analiza wyników badań wykorzystująca skalę ASEX (ang. Arizona Sexual Experience Scale) wykazała, że stosowanie agomelatyny nie wiązało się z zaburzeniami funkcji seksualnych. U zdrowych ochotników agomelatyna zachowywała funkcje seksualne w porównaniu z paroksetyną.
W badaniach klinicznych agomelatyna miała neutralny wpływ na częstość akcji serca i ciśnienie krwi.
W badaniu zaprojektowanym w celu oceny objawów z odstawienia za pomocą listy kontrolnej DESS (ang. Discontinuation Emergent Signs and Symptoms) u zdrowiejących pacjentów z depresją, nagłe odstawienie agomelatyny nie indukowało zespołu odstawienia.
Agomelatyna nie ma potencjału uzależniającego, jak wykazano w badaniach u zdrowych ochotników z zastosowaniem specyficznej wizualnej skali analogowej lub 49 punktowej listy kontrolnej ARCI (ang. Addiction Research Center Inventory). W 8-tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu z zastosowaniem agomelatyny w dawce 25-50 mg na dobę u pacjentów w podeszłym wieku z depresją (≥65 lat, N=222, w tym 151 osób przyjmujących agomelatynę) wykazano statystycznie istotną różnicę wynoszącą 2,67 punktu w skali HAM-D, będącej pierwszorzędowym punktem końcowym. Analiza odsetka osób odpowiadających na leczenie wykazała przewagę agomelatyny. Nie obserwowano poprawy u pacjentów w bardzo podeszłym wieku (≥75 lat, N=69, w tym 48 osób przyjmujących agomelatynę). Tolerancja agomelatyny u pacjentów w podeszłym wieku i u młodszych osób dorosłych była porównywalna.
Przeprowadzono specyficzne kontrolowane, trwające 3 tygodnie badanie u pacjentów z epizodami ciężkiej depresji, u których nie uzyskano wystarczającej poprawy po zastosowaniu paroksetyny (SSRI) lub wenlafaksyny (SNRI). Podczas zmiany tych leków przeciwdepresyjnych na agomelatynę wystąpiły objawy z odstawienia, zarówno po nagłym przerwaniu terapii lekiem z grupy SSRI lub SNRI, jak i podczas stopniowego zmniejszania ich dawki. Objawy odstawienia mogą być mylone z brakiem wczesnych korzyści ze stosowania agomelatyny.
Odsetek pacjentów, u których wystąpił co najmniej jeden objaw odstawienia po tygodniu od zaprzestania stosowania leku z grupy SSRI/SNRI, był mniejszy w grupie o długim okresie zmniejszania dawki (stopniowe odstawianie SSRI/SNRI w ciągu 2 tygodni) niż w grupie o krótkim okresie zmniejszania dawkowania (stopniowe odstawianie SSRI/SNRI w ciągu 1 tygodnia) oraz w grupie, u której dokonano nagłej zamiany (nagłe odstawienie leku) i wynosił, odpowiednio: 56,1%, 62,6% i 79,8%.
Dzieci i młodzież Europejska Agencja Leków wstrzymała obowiązek dołączania wyników badań referencyjnego produktu leczniczego zawierającego agomelatyną w jednej lub kilku podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu epizodów ciężkiej depresji (patrz punkt 4.2 – informacja dotycząca stosowania u dzieci i młodzieży).
Wchłanianie i biodostępność Agomelatyna podana doustnie jest szybko i dobrze (≥80%) wchłaniana. Bezwzględna biodostępność jest mała (<5% doustnej dawki leczniczej), a zmienność międzyosobnicza znacząca. Biodostępność u kobiet jest większa niż u mężczyzn. Jej wartość zwiększają doustne środki antykoncepcyjne, a zmniejsza palenie tytoniu. Maksymalne stężenie w osoczu uzyskuje się w ciągu 1 do 2 godzin.
W zakresie dawek leczniczych ogólnoustrojowa ekspozycja na agomelatynę zwiększa się proporcjonalnie do dawki. Po zastosowaniu większych dawek występuje efekt nasycenia procesu pierwszego przejścia.
Spożycie pokarmu (posiłek standardowy lub bogatotłuszczowy) nie wpływa na biodostępność ani szybkość wchłaniania. Zmienność jest zwiększona po posiłku bogatotłuszczowym.
Dystrybucja Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym wynosi około 35 l, a wiązanie z białkami osocza 95%. Jest ono niezależne od stężenia agomelatyny i nie zmienia się wraz z wiekiem ani u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wielkość wolnej frakcji leku jest dwukrotnie większa.
Metabolizm Po podaniu doustnym agomelatyna jest szybko metabolizowana głównie przez CYP1A2, ale w przemianach biorą udział również izoenzymy CYP2C9 i CYP2C19, choć w mniejszym stopniu.
Główne, nieczynne metabolity (pochodne uwodnione i demetylowane) są szybko sprzęgane i wydalane w moczu.
Wydalanie Wydalanie następuje szybko, średni okres półtrwania w osoczu wynosi 1 do 2 godzin. Klirens jest duży (około 1100 ml/min) i głównie metaboliczny.
Agomelatyna wydalana jest głównie w moczu (80%) w postaci metabolitów, a w znikomej części w postaci niezmienionej.
Wielokrotne podawanie nie zmienia kinetyki.
Zaburzenia czynności nerek Nie odnotowano znaczącej modyfikacji parametrów farmakokinetycznych u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (n=8, dawka pojedyncza 25 mg), ale u pacjentów z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność ze względu na dostępność ograniczonych danych klinicznych ich dotyczących (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby W szczególnym badaniu z udziałem pacjentów z marskością, z przewlekłymi lekkimi (klasa A wg Childa-Pugha) lub umiarkowanymi (klasa B wg Childa-Pugha) zaburzeniami czynności wątroby, ekspozycja na agomelatynę po podaniu dawki 25 mg była znacząco zwiększona (odpowiednio 70- i 140-krotnie) w porównaniu z ochotnikami dopasowanymi pod względem wieku, masy ciała, palenia tytoniu i bez niewydolności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 4.4).
Osoby w podeszłym wieku W badaniu farmakokinetycznym z udziałem osób w podeszłym wieku (≥65 lat) wykazano, że po podaniu agomelatyny w dawce 25 mg średnia wartość AUC była 4-krotnie, a średnia wartość C max
13-krotnie większa u osób w wieku ≥75 lat niż u osób w wieku <75 lat. Łączna liczba pacjentów otrzymujących dawkę 50 mg była za mała, aby wyciągnąć jakiekolwiek wnioski. U osób w podeszłym wieku zmiana dawki nie jest konieczna.
Grupy etniczne Brak danych dotyczących wpływu rasy na farmakokinetykę agomelatyny.
Działanie sedatywne obserwowano u myszy, szczurów i małp po pojedynczym i wielokrotnym podaniu dużych dawek.
U gryzoni odnotowano znaczącą indukcję CYP2B i umiarkowaną indukcję CYP1A i CYP3A po podaniu dawek od 125 mg/kg mc./dobę, podczas gdy u małp indukcja CYP2B i CYP3A po zastosowaniu dawek 375 mg/kg mc./dobę była niewielka. W badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnym na gryzoniach i małpach nie obserwowano działania hepatotoksycznego.
Agomelatyna przenika przez łożysko i do płodów u ciężarnych samic szczura. Badania rozrodczości u szczurów i królików wykazały brak wpływu agomelatyny na płodność, rozwój zarodków i płodów, a także rozwój przed- i pourodzeniowy. Seria standardowych badań in vitro i in vivo dotyczących genotoksyczności wykazała brak potencjału mutagennego lub klastogennego agomelatyny.
W badaniach działania rakotwórczego agomelatyna w dawce co najmniej 110 razy większej od dawki leczniczej zwiększała częstość nowotworów wątroby u szczurów i myszy. Nowotwory wątroby są najprawdopodobniej związane z indukcją enzymów swoistą dla gryzoni. Stwierdzana u szczurów częstość łagodnych gruczolakowłókniaków gruczołu sutkowego była zwiększona przy dużej ekspozycji (60-krotnie większej niż po zastosowaniu dawki leczniczej), ale pozostawała w zakresie odnotowanym u kontroli.
Badania bezpieczeństwa farmakologicznego nie wykazały wpływu agomelatyny na prąd hERG (ang. human Ether à-go-go Related Gene) ani na potencjał czynnościowy komórek Purkiniego u psów. Agomelatyna nie wykazała właściwości prodrgawkowych u myszy i szczurów po dootrzewnowym podaniu dawek do 128 mg/kg mc.
U młodych zwierząt nie obserwowano wpływu agomelatyny na zachowanie, widzenie i czynności rozrodcze. Odnotowano niewielkie, niezależne od dawki zmniejszenie masy ciała związane z właściwościami farmakologicznymi oraz pewne mniejsze oddziaływania na układ rozrodczy samców bez jakiegokolwiek zaburzenia czynności rozrodczych.
Laktoza jednowodna Wapnia wodorofosforan dwuwodny Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
Otoczka Opadry II 31F220007 Yellow Laktoza jednowodna Hypromeloza 2910 Żelaza tlenek żółty (E 172) Makrogol 4000 Tytanu dwutlenek (E 171)
Nie dotyczy.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
Blistry kalendarzowe z folii OPA/Aluminium/PE ze środkiem pochłaniającym wilgoć (wapnia tlenek) /Aluminium/PE w tekturowym pudełku. Wielkość opakowań: 7, 14, 28, 42, 56, 84, 98 i 100 tabletek powlekanych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10
Pozwolenie nr 24901
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 7.09.2018 r.
07.08.2019
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Agodeprin, 25 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka powlekana zawiera 25 mg agomelatyny (Agomelatinum), w postaci agomelatyny z mocznikiem.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Każda tabletka zawiera 55 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Ciemnożółte, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z wyciśniętym napisem 25 na jednej stronie. Przybliżone wymiary 8,5 mm x 4,5 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Agodeprin jest wskazany do leczenia epizodów ciężkiej depresji u dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Zalecana dawka to 25 mg raz na dobę przyjmowana doustnie wieczorem przed snem. Jeśli po dwóch tygodniach leczenia nie ma poprawy, dawkę można zwiększyć do 50 mg raz na dobę, tzn. do dwóch tabletek po 25 mg przyjmowanych razem przed snem.
Decyzję o zwiększeniu dawki należy podejmować biorąc pod uwagę większe ryzyko zwiększenia aktywności aminotransferaz. Każde zwiększenie dawki do 50 mg wymaga indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u danego pacjenta i ścisłego kontrolowania wyników badań czynności wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia należy u wszystkich pacjentów przeprowadzić badania czynności wątroby. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli aktywność aminotransferaz w surowicy 3-krotnie przewyższa górną granicę normy, GGN (patrz punkty 4.3 i 4.4). W trakcie leczenia należy okresowo kontrolować aktywność aminotransferaz: po około trzech tygodniach, sześciu tygodniach (koniec ostrej fazy), dwunastu tygodniach i dwudziestu czterech tygodniach leczenia (koniec fazy podtrzymującej), a później, gdy jest to klinicznie wskazane (patrz także punkt 4.4). Leczenie należy przerwać, jeśli aktywność aminotransferaz wynosi >3 x GGN (patrz punkty 4.3 i 4.4). Podczas zwiększania dawki należy ponownie przeprowadzać badania czynności wątroby z tą samą częstością, jak podczas rozpoczynania leczenia.
Czas trwania leczenia Pacjenci z depresją powinni być leczeni wystarczająco długo (co najmniej przez 6 miesięcy) w celu upewnienia się, że objawy ustąpiły.
Zmiana z leku przeciwdepresyjnego z grupy SSRI/SNRI na agomelatynę Po odstawieniu leku przeciwdepresyjnego z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) lub inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) możliwe jest wystąpienie objawów z odstawienia. W celu ich uniknięcia należy zapoznać się z informacją o sposobie przerywania leczenia, podaną w ChPL stosowanego leku. Podawanie agomelatyny można rozpocząć od razu w trakcie zmniejszania dawki leku z grupy SSRI/SNRI (patrz punkt 5.1).
Przerwanie leczenia Przerwanie leczenia nie wymaga zmniejszania dawki.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku Ustalono skuteczność i bezpieczeństwo stosowania agomelatyny (25 do 50 mg na dobę) u pacjentów w podeszłym wieku (<75 lat) z depresją. Nie udokumentowano działania leku u pacjentów ≥75 lat, dlatego agomelatyny nie należy stosować u pacjentów z tej grupy wiekowej (patrz punkty 4.4 i 5.1). Nie jest konieczna zmiana dawki w zależności od wieku (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek Nie odnotowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych agomelatyny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Dostępne są jednak tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania agomelatyny u pacjentów z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek i epizodami ciężkiej depresji. Z tego względu należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę tym pacjentom.
Zaburzenia czynności wątroby Stosowanie agomelatyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.2).
Dzieci i młodzież Nie ustalono jeszcze bezpieczeństwa stosowania i skuteczności agomelatyny u dzieci w wieku od 2 lat w leczeniu epizodów ciężkiej depresji. Brak dostępnych danych (patrz punkt 4.4). Nie stosuje się agomelatyny u dzieci od urodzenia do 2 lat w leczeniu epizodów ciężkiej depresji.
Sposób podawania Podanie doustne. Tabletki produktu Agodeprin można przyjmować niezależnie od posiłku.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Zaburzenia czynności wątroby (np. marskość lub czynna choroba wątroby) lub aktywność aminotransferaz >3 x GGN (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP1A2 (tj. fluwoksamina, cyprofloksacyna), patrz punkt 4.5.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Kontrolowanie czynności wątroby Po wprowadzeniu agomelatyny do obrotu zgłaszano u pacjentów nią leczonych przypadki uszkodzenia wątroby, w tym niewydolność wątroby (kilka wyjątkowych przypadków zakończonych zgonem lub wymagających przeszczepienia wątroby u pacjentów z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych >10 x GGN, zapalenie wątroby i żółtaczkę (patrz punkt 4.8). Większość z nich wystąpiła w pierwszych miesiącach leczenia. Uszkodzenie wątroby dotyczy głównie hepatocytów, a zwiększone aktywności aminotransferaz w surowicy powracają zwykle do wartości prawidłowych po odstawieniu agomelatyny.
Przed rozpoczęciem leczenia należy zachować ostrożność, a przez cały okres leczenia dokładnie kontrolować przebieg leczenia u wszystkich pacjentów, zwłaszcza jeśli istnieją u nich czynniki ryzyka uszkodzenia wątroby lub otrzymują jednocześnie produkty lecznicze, których stosowanie wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby.
Przed rozpoczęciem leczenia Agomelatynę należy przepisywać po dokonaniu uważnej oceny korzyści i ryzyka pacjentom z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby, takimi jak:
alkoholu oraz pacjentom otrzymującym jednocześnie produkty lecznicze, których stosowanie wiąże się z ryzykiem uszkodzenia wątroby.
U wszystkich pacjentów należy wykonać wstępne badania czynności wątroby, a leczenia nie należy rozpoczynać u pacjentów z początkową aktywnością AlAT i (lub) AspAT >3 x GGN (patrz punkt 4.3). Należy zachować ostrożność podczas stosowania agomelatyny u pacjentów, u których aktywność aminotransferaz przed rozpoczęciem leczenia była zwiększona (>GGN, ale ≤3 x GGN).
Jak często wykonywać badania czynności wątroby - przed rozpoczęciem leczenia
- po około 3 tygodniach, - po około 6 tygodniach (koniec ostrej fazy), - po około 12 i 24 tygodniach (koniec fazy podtrzymującej), - a później, gdy jest to wskazane klinicznie.
- Podczas zwiększania dawki należy ponownie przeprowadzać badania czynności wątroby z tą samą częstością, jak podczas rozpoczynania leczenia.
U każdego pacjenta, u którego nastąpi zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, badania czynności wątroby należy powtórzyć w ciągu 48 godzin.
W czasie leczenia Leczenie agomelatyną należy natychmiast przerwać, jeśli: - u pacjenta wystąpią przedmiotowe lub podmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (takie jak ciemne zabarwienie moczu, jasne zabarwienie stolca, zażółcenie skóry i (lub) oczu, ból w prawej górnej części brzucha, wystąpienie utrzymującego się i niewyjaśnionego zmęczenia); - aktywność aminotransferaz w surowicy jest >3 x GGN.
Po odstawieniu agomelatyny badania czynności wątroby należy powtarzać do czasu, aż aktywność aminotransferaz powróci do normy.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Nie zaleca się stosowania agomelatyny w leczeniu depresji u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, gdyż nie ustalono jej bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej. W badaniach klinicznych z udziałem dzieci i młodzieży otrzymujących inne leki przeciwdepresyjne częściej niż po zastosowaniu placebo obserwowano zachowania związane z samobójstwem (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresja, sprzeciw i gniew), patrz punkt 4.2.
Osoby w podeszłym wieku Nie udokumentowano działania agomelatyny u pacjentów w wieku ≥75 lat, dlatego nie należy jej stosować u pacjentów z tej grupy wiekowej (patrz także punkty 4.2 i 5.1).
Stosowanie u osób w podeszłym wieku z otępieniem Agomelatyny nie należy stosować w leczeniu epizodów ciężkiej depresji u osób w podeszłym wieku z otępieniem, gdyż nie ustalono jej bezpieczeństwa i skuteczności u tych pacjentów.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe/mania/hipomania Agomelatynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, manią lub hipomanią w wywiadzie, a leczenie należy przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpią objawy manii (patrz punkt 4.8).
Samobójstwo/myśli samobójcze Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczeń i samobójstwa (zachowań samobójczych). Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie wystąpić w ciągu pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym okresie powrotu do zdrowia.
Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci wykazujący przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze należą do grupy zwiększonego ryzyka myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, przyjmujących leki przeciwdepresyjne.
W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i po zmianie dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy zwiększonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.
Jednoczesne stosowanie inhibitorów CYP1A2 (patrz punkty 4.3 i 4.5) Należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę razem z umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2 (np. propranololem, enoksacyną), gdyż może to powodować zwiększoną ekspozycję na agomelatynę.
Nietolerancja laktozy Agodeprin zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
Agodeprin zawiera sód Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Możliwe interakcje wpływające na agomelatynę Agomelatyna jest metabolizowana głównie przez izoenzymy cytochromu P450 1A2 (CYP1A2) (90%) i CYP2C9/19 (10%). Produkty lecznicze, które oddziałują z tymi izoenzymami, mogą zmniejszać lub zwiększać biodostępność agomelatyny.
Fluwoksamina, silny inhibitor CYP1A2 i umiarkowany inhibitor CYP2C9, w znaczącym stopniu hamuje metabolizm agomelatyny, powodując 60-krotne (zakres 12-412 razy) zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Dlatego jednoczesne stosowanie agomelatyny i silnych inhibitorów CYP1A2 (tj. fluwoksamina, cyprofloksacyna) jest przeciwwskazane.
Jednoczesne stosowanie agomelatyny z estrogenami (umiarkowane inhibitory CYP1A2) powoduje kilkakrotne zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Mimo że nie było szczególnych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa od 800 pacjentek otrzymujących leczenie skojarzone z estrogenami, należy zachować ostrożność przepisując agomelatynę z innymi umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2 (np. propranololem, enoksacyną) do czasu uzyskania większego doświadczenia (patrz punkt 4.4).
Ryfampicyna, lek indukujący wszystkie trzy cytochromy uczestniczące w metabolizmie agomelatyny, może zmniejszać jej biodostępność.
Palenie tytoniu pobudza aktywność CYP1A2 i wykazano, że zmniejsza biodostępność agomelatyny, zwłaszcza u nałogowych palaczy (≥15 papierosów/dobę), patrz punkt 5.2.
Możliwy wpływ agomelatyny na inne produkty lecznicze W warunkach in vivo agomelatyna nie pobudza izoenzymów CYP450. In vivo nie hamuje aktywności CYP1A2, a in vitro nie hamuje innych izoenzymów CYP450. Dzięki temu agomelatyna nie zmienia ekspozycji na produkty lecznicze metabolizowane przez CYP450.
Inne produkty lecznicze W badaniach klinicznych I fazy nie dowiedziono interakcji farmakokinetycznych lub farmakodynamicznych z produktami leczniczymi, które mogłyby być przepisywane razem z agomelatyną pacjentom populacji docelowej: pochodnymi benzodiazepiny, litem, paroksetyną, flukonazolem i teofiliną.
Alkohol Nie jest wskazane łączenie agomelatyny z alkoholem.
Terapia elektrowstrząsami (TE) Brak doświadczenia dotyczącego jednoczesnego stosowania agomelatyny i TE. Badania na zwierzętach nie wykazały właściwości prodrgawkowych (patrz punkt 5.3). Dlatego skutki kliniczne jednoczesnego leczenia agomelatyną i elektrowstrząsami są uważane za mało prawdopodobne.
Dzieci i młodzież Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Nie ma lub są ograniczone dane (dotyczą mniej niż 300 przypadków ciąży) dotyczące stosowania agomelatyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni ani pośredni szkodliwy wpływ na ciążę, rozwój zarodka i (lub) płodu, poród lub rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). Ze względów bezpieczeństwa należy unikać stosowania agomelatyny podczas ciąży.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy agomelatyna i (lub) jej metabolity przenikają do mleka kobiecego. Dostępne farmakodynamiczne i toksykologiczne dane z badań na zwierzętach wykazały obecność agomelatyny i (lub) jej metabolitów w mleku (patrz punkt 5.3). Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków lub niemowląt. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać lub nie podejmować leczenia agomelatyną, biorąc pod uwagę korzyść z karmienia piersią dla dziecka i korzyść z leczenia dla kobiety.
Płodność Badania dotyczące reprodukcji u szczurów i królików nie wykazały wpływu agomelatyny na płodność (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Agomelatyna wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ zawroty głowy i senność są częstymi działaniami niepożądanymi agomelatyny, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa Działania niepożądane były zazwyczaj łagodne i występowały w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi były: ból głowy, nudności i zawroty głowy. Były one zazwyczaj przemijające i nie powodowały konieczności przerwania leczenia.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane obserwowane w trakcie badań klinicznych kontrolowanych placebo oraz z zastosowaniem leku kontrolnego. Częstości działań niepożądanych określono następująco: bardzo często (1/10); często (1/100 do <1/10); niezbyt często (1/1000 do <1/100); rzadko (1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Częstości nie korygowano względem placebo.
Klasyfikacja układów i narządów Częstość Działanie niepożądane Zaburzenia psychiczne często niepokój nieprawidłowe sny* niezbyt często myśli lub zachowania samobójcze (patrz punkt 4.4) pobudzenie i związane z tym objawy* (takie jak drażliwość i niepokój ruchowy) agresja* koszmary senne* mania/hipomania* objawy te mogą być również spowodowane przez chorobę podstawową (patrz punkt 4.4) stan splątania* rzadko omamy* Zaburzenia układu nerwowego bardzo często ból głowy często zawroty głowy senność bezsenność niezbyt często migrena parestezje zespół niespokojnych nóg* rzadko akatyzja* Zaburzenia oka niezbyt często niewyraźne widzenie Zaburzenia ucha i błędnika niezbyt często szumy uszne* Zaburzenia żołądka i jelit często nudności biegunka zaparcie ból brzucha wymioty* Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych często zwiększona aktywność AlAT i (lub) AspAT (w badaniach klinicznych zwiększenie ich aktywności >3 x GGN obserwowano u 1,2% pacjentów przyjmujących agomelatynę w dawce dobowej 25 mg, u 2,6% pacjentów przyjmujących agomelatynę w dawce dobowej 50 mg i u 0,5% pacjentów otrzymujących placebo. niezbyt często zwiększona aktywność gamma- glutamylotransferazy*, GGT (>3 x GGN) rzadko zapalenie wątroby zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej* (>3 x GGN) niewydolność wątroby* (1) żółtaczka* Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej niezbyt często nadmierne pocenie się wyprysk świąd* pokrzywka* rzadko wysypka rumieniowa obrzęk twarzy i obrzęk naczynioruchowy* Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej często ból pleców Zaburzenia nerek i dróg moczowych rzadko zatrzymanie moczu* Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania często zmęczenie Badania diagnostyczne często zwiększenie masy ciała* niezbyt często zmniejszenie masy ciała* GGN = górna granica normy * Częstość działań niepożądanych pochodzących ze spontanicznych zgłoszeń w trakcie badań klinicznych. (1) Zgłoszono kilka wyjątkowych przypadków zakończonych zgonem lub wymagających przeszczepienia wątroby u pacjentów z czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Doświadczenie dotyczące przedawkowania agomelatyny jest ograniczone. Zgłaszano następujące objawy: ból w nadbrzuszu, senność, zmęczenie, pobudzenie, niepokój, napięcie, zawroty głowy, sinica lub złe samopoczucie.
U jednej osoby przyjęcie 2450 mg agomelatyny nie wywołało zaburzeń sercowo-naczyniowych ani biologicznych, a stan zdrowia samoistnie powrócił do normy.
Postępowanie Nie jest znana odtrutka na agomelatynę. Postępowanie w przypadku przedawkowania powinno obejmować leczenie objawów klinicznych i rutynową kontrolę stanu pacjenta. Zaleca się obserwację medyczną w warunkach specjalistycznych.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: psychoanaleptyki, inne leki przeciwdepresyjne. Kod ATC: N06AX22
Mechanizm działania Agomelatyna jest agonistą melatonergicznym (receptorów MT 1
i MT 2 ) i antagonistą receptorów 5-HT 2C . Badania wskazują, że agomelatyna nie wpływa na wychwyt monoamin i nie ma powinowactwa do receptorów α- i β-adrenergicznych, histaminergicznych, cholinergicznych, dopaminergicznych i benzodiazepinowych.
W modelach zwierzęcych agomelatyna przywraca zakłócony rytm okołodobowy. Zwiększa uwalnianie noradrenaliny i dopaminy, zwłaszcza w korze czołowej i nie wpływa na pozakomórkowe stężenia serotoniny.
Działania farmakodynamiczne Wykazano działanie agomelatyny podobne do działania przeciwdepresyjnego w zwierzęcych modelach depresji (wyuczony test bezradności, test rozpaczy, przewlekły umiarkowany stres), a także w modelach desynchronizacji rytmu okołodobowego i w modelach związanych ze stresem i lękiem.
U ludzi agomelatyna ma właściwości pozytywnego przesunięcia faz; wywołuje przyspieszoną fazę snu, zmniejszenie temperatury ciała i rozpoczęcie działania melatoniny.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania agomelatyny w epizodach ciężkiej depresji badano w programie klinicznym z udziałem 7900 pacjentów leczonych agomelatyną.
Przeprowadzono 10 kontrolowanych placebo badań w celu oceny krótkoterminowej skuteczności agomelatyny w leczeniu epizodu ciężkiej depresji u dorosłych, z zastosowaniem stałej i (lub) zwiększanej dawki. Pod koniec leczenia (6 lub 8 tygodni) w 6 spośród 10 krótkotrwałych, kontrolowanych placebo badań z podwójnie ślepą próbą wykazano znaczącą skuteczność agomelatyny w dawce 25-50 mg. Pierwszorzędowym punktem końcowym była zmiana punktacji w 17-punktowej skali oceny depresji Hamiltona (HAM-D-17) wobec wartości wyjściowych. W dwóch badaniach z aktywną kontrolą (paroksetyna lub fluoksetyna), która potwierdziła czułość badania, nie udało się wykazać różnic między stosowaniem agomelatyny a placebo. Agomelatyny nie porównywano bezpośrednio z paroksetyną czy fluoksetyną, gdyż oba leki dodano w celu zapewnienia czułości badań. Wyniki dwóch innych badań nie były rozstrzygające, gdyż nie udało się wykazać różnic między paroksetyną lub fluoksetyną (aktywne kontrole) a placebo. Jednak w tych badaniach nie wolno było zwiększać dawki początkowej ani agomelatyny, ani paroksetyny czy fluoksetyny, nawet gdy odpowiedź na leczenie nie była odpowiednia.
Skuteczność obserwowano także u pacjentów z cięższą depresją (wyjściowa ocena w skali HAM-D ≥25) we wszystkich pozytywnych badaniach kontrolowanych placebo.
W porównaniu z placebo, wskaźniki odpowiedzi po podaniu agomelatyny były statystycznie znacząco większe. Większą skuteczność (2 badania) lub nie mniejszą skuteczność (4 badania) wykazano w sześciu z siedmiu badań w zróżnicowanych populacjach dorosłych pacjentów z depresją, w porównaniu z lekami z grupy SSRI i SNRI (sertralina, escytalopram, fluoksetyna, wenlafaksyna lub duloksetyna). Działanie przeciwdepresyjne oceniano stosując punktację w skali HAM-D-17 jako pierwszorzędowy lub drugorzędowy punkt końcowy.
Utrzymywanie się działania przeciwdepresyjnego wykazano w badaniu zapobiegania nawrotom. Pacjentów, którzy w trwającej 8/10 tygodni otwartej fazie badania odpowiadali na leczenie agomelatyną w dawce 25-50 mg raz na dobę, przydzielono losowo do grupy otrzymującej przez kolejne 6 miesięcy agomelatynę w dawce 25-50 mg raz na dobę albo do grupy otrzymującej placebo. Wykazano statystycznie istotną (p=0,0001) przewagę agomelatyny w dawce 25-50 mg raz na dobę nad placebo w odniesieniu do pierwszorzędowego punktu końcowego, zapobiegania nawrotom depresji, mierzonego jako czas do wystąpienia nawrotu. Częstość nawrotów podczas 6-miesięcznego okresu obserwacji z zastosowaniem podwójnie ślepej próby wynosiła 22% i 47%, odpowiednio dla agomelatyny oraz placebo.
U zdrowych ochotników agomelatyna nie zmienia czujności w ciągu dnia ani pamięci. U pacjentów z depresją leczenie agomelatyną w dawce 25 mg wydłużało sen wolnofalowy bez zmiany czasu trwania fazy REM (ang. Rapid Eye Movement) lub opóźnienia jej wystąpienia. Agomelatyna w dawce serca. W ocenie pacjentów od pierwszego tygodnia leczenia znacznie poprawił się czas zasypiania i jakość snu, bez zaburzenia sprawności w ciągu dnia.
W szczególnym badaniu porównawczym zaburzeń funkcji seksualnych u zdrowiejących pacjentów z depresją odnotowano liczbową tendencję (nieistotną statystycznie) do mniej licznych zaburzeń funkcji seksualnych u osób leczonych agomelatyną niż u osób leczonych wenlafaksyną (w skali SEXFX (ang. Sex Effects Scale), dotyczących osiągania podniecenia lub orgazmu. Łączna analiza wyników badań wykorzystująca skalę ASEX (ang. Arizona Sexual Experience Scale) wykazała, że stosowanie agomelatyny nie wiązało się z zaburzeniami funkcji seksualnych. U zdrowych ochotników agomelatyna zachowywała funkcje seksualne w porównaniu z paroksetyną.
W badaniach klinicznych agomelatyna miała neutralny wpływ na częstość akcji serca i ciśnienie krwi.
W badaniu zaprojektowanym w celu oceny objawów z odstawienia za pomocą listy kontrolnej DESS (ang. Discontinuation Emergent Signs and Symptoms) u zdrowiejących pacjentów z depresją, nagłe odstawienie agomelatyny nie indukowało zespołu odstawienia.
Agomelatyna nie ma potencjału uzależniającego, jak wykazano w badaniach u zdrowych ochotników z zastosowaniem specyficznej wizualnej skali analogowej lub 49 punktowej listy kontrolnej ARCI (ang. Addiction Research Center Inventory). W 8-tygodniowym, kontrolowanym placebo badaniu z zastosowaniem agomelatyny w dawce 25-50 mg na dobę u pacjentów w podeszłym wieku z depresją (≥65 lat, N=222, w tym 151 osób przyjmujących agomelatynę) wykazano statystycznie istotną różnicę wynoszącą 2,67 punktu w skali HAM-D, będącej pierwszorzędowym punktem końcowym. Analiza odsetka osób odpowiadających na leczenie wykazała przewagę agomelatyny. Nie obserwowano poprawy u pacjentów w bardzo podeszłym wieku (≥75 lat, N=69, w tym 48 osób przyjmujących agomelatynę). Tolerancja agomelatyny u pacjentów w podeszłym wieku i u młodszych osób dorosłych była porównywalna.
Przeprowadzono specyficzne kontrolowane, trwające 3 tygodnie badanie u pacjentów z epizodami ciężkiej depresji, u których nie uzyskano wystarczającej poprawy po zastosowaniu paroksetyny (SSRI) lub wenlafaksyny (SNRI). Podczas zmiany tych leków przeciwdepresyjnych na agomelatynę wystąpiły objawy z odstawienia, zarówno po nagłym przerwaniu terapii lekiem z grupy SSRI lub SNRI, jak i podczas stopniowego zmniejszania ich dawki. Objawy odstawienia mogą być mylone z brakiem wczesnych korzyści ze stosowania agomelatyny.
Odsetek pacjentów, u których wystąpił co najmniej jeden objaw odstawienia po tygodniu od zaprzestania stosowania leku z grupy SSRI/SNRI, był mniejszy w grupie o długim okresie zmniejszania dawki (stopniowe odstawianie SSRI/SNRI w ciągu 2 tygodni) niż w grupie o krótkim okresie zmniejszania dawkowania (stopniowe odstawianie SSRI/SNRI w ciągu 1 tygodnia) oraz w grupie, u której dokonano nagłej zamiany (nagłe odstawienie leku) i wynosił, odpowiednio: 56,1%, 62,6% i 79,8%.
Dzieci i młodzież Europejska Agencja Leków wstrzymała obowiązek dołączania wyników badań referencyjnego produktu leczniczego zawierającego agomelatyną w jednej lub kilku podgrupach populacji dzieci i młodzieży w leczeniu epizodów ciężkiej depresji (patrz punkt 4.2 – informacja dotycząca stosowania u dzieci i młodzieży).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie i biodostępność Agomelatyna podana doustnie jest szybko i dobrze (≥80%) wchłaniana. Bezwzględna biodostępność jest mała (<5% doustnej dawki leczniczej), a zmienność międzyosobnicza znacząca. Biodostępność u kobiet jest większa niż u mężczyzn. Jej wartość zwiększają doustne środki antykoncepcyjne, a zmniejsza palenie tytoniu. Maksymalne stężenie w osoczu uzyskuje się w ciągu 1 do 2 godzin.
W zakresie dawek leczniczych ogólnoustrojowa ekspozycja na agomelatynę zwiększa się proporcjonalnie do dawki. Po zastosowaniu większych dawek występuje efekt nasycenia procesu pierwszego przejścia.
Spożycie pokarmu (posiłek standardowy lub bogatotłuszczowy) nie wpływa na biodostępność ani szybkość wchłaniania. Zmienność jest zwiększona po posiłku bogatotłuszczowym.
Dystrybucja Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym wynosi około 35 l, a wiązanie z białkami osocza 95%. Jest ono niezależne od stężenia agomelatyny i nie zmienia się wraz z wiekiem ani u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wielkość wolnej frakcji leku jest dwukrotnie większa.
Metabolizm Po podaniu doustnym agomelatyna jest szybko metabolizowana głównie przez CYP1A2, ale w przemianach biorą udział również izoenzymy CYP2C9 i CYP2C19, choć w mniejszym stopniu.
Główne, nieczynne metabolity (pochodne uwodnione i demetylowane) są szybko sprzęgane i wydalane w moczu.
Wydalanie Wydalanie następuje szybko, średni okres półtrwania w osoczu wynosi 1 do 2 godzin. Klirens jest duży (około 1100 ml/min) i głównie metaboliczny.
Agomelatyna wydalana jest głównie w moczu (80%) w postaci metabolitów, a w znikomej części w postaci niezmienionej.
Wielokrotne podawanie nie zmienia kinetyki.
Zaburzenia czynności nerek Nie odnotowano znaczącej modyfikacji parametrów farmakokinetycznych u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (n=8, dawka pojedyncza 25 mg), ale u pacjentów z ciężkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność ze względu na dostępność ograniczonych danych klinicznych ich dotyczących (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby W szczególnym badaniu z udziałem pacjentów z marskością, z przewlekłymi lekkimi (klasa A wg Childa-Pugha) lub umiarkowanymi (klasa B wg Childa-Pugha) zaburzeniami czynności wątroby, ekspozycja na agomelatynę po podaniu dawki 25 mg była znacząco zwiększona (odpowiednio 70- i 140-krotnie) w porównaniu z ochotnikami dopasowanymi pod względem wieku, masy ciała, palenia tytoniu i bez niewydolności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 4.4).
Osoby w podeszłym wieku W badaniu farmakokinetycznym z udziałem osób w podeszłym wieku (≥65 lat) wykazano, że po podaniu agomelatyny w dawce 25 mg średnia wartość AUC była 4-krotnie, a średnia wartość C max
13-krotnie większa u osób w wieku ≥75 lat niż u osób w wieku <75 lat. Łączna liczba pacjentów otrzymujących dawkę 50 mg była za mała, aby wyciągnąć jakiekolwiek wnioski. U osób w podeszłym wieku zmiana dawki nie jest konieczna.
Grupy etniczne Brak danych dotyczących wpływu rasy na farmakokinetykę agomelatyny.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Działanie sedatywne obserwowano u myszy, szczurów i małp po pojedynczym i wielokrotnym podaniu dużych dawek.
U gryzoni odnotowano znaczącą indukcję CYP2B i umiarkowaną indukcję CYP1A i CYP3A po podaniu dawek od 125 mg/kg mc./dobę, podczas gdy u małp indukcja CYP2B i CYP3A po zastosowaniu dawek 375 mg/kg mc./dobę była niewielka. W badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnym na gryzoniach i małpach nie obserwowano działania hepatotoksycznego.
Agomelatyna przenika przez łożysko i do płodów u ciężarnych samic szczura. Badania rozrodczości u szczurów i królików wykazały brak wpływu agomelatyny na płodność, rozwój zarodków i płodów, a także rozwój przed- i pourodzeniowy. Seria standardowych badań in vitro i in vivo dotyczących genotoksyczności wykazała brak potencjału mutagennego lub klastogennego agomelatyny.
W badaniach działania rakotwórczego agomelatyna w dawce co najmniej 110 razy większej od dawki leczniczej zwiększała częstość nowotworów wątroby u szczurów i myszy. Nowotwory wątroby są najprawdopodobniej związane z indukcją enzymów swoistą dla gryzoni. Stwierdzana u szczurów częstość łagodnych gruczolakowłókniaków gruczołu sutkowego była zwiększona przy dużej ekspozycji (60-krotnie większej niż po zastosowaniu dawki leczniczej), ale pozostawała w zakresie odnotowanym u kontroli.
Badania bezpieczeństwa farmakologicznego nie wykazały wpływu agomelatyny na prąd hERG (ang. human Ether à-go-go Related Gene) ani na potencjał czynnościowy komórek Purkiniego u psów. Agomelatyna nie wykazała właściwości prodrgawkowych u myszy i szczurów po dootrzewnowym podaniu dawek do 128 mg/kg mc.
U młodych zwierząt nie obserwowano wpływu agomelatyny na zachowanie, widzenie i czynności rozrodcze. Odnotowano niewielkie, niezależne od dawki zmniejszenie masy ciała związane z właściwościami farmakologicznymi oraz pewne mniejsze oddziaływania na układ rozrodczy samców bez jakiegokolwiek zaburzenia czynności rozrodczych.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Wapnia wodorofosforan dwuwodny Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Krzemionka koloidalna bezwodna Magnezu stearynian
Otoczka Opadry II 31F220007 Yellow Laktoza jednowodna Hypromeloza 2910 Żelaza tlenek żółty (E 172) Makrogol 4000 Tytanu dwutlenek (E 171)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry kalendarzowe z folii OPA/Aluminium/PE ze środkiem pochłaniającym wilgoć (wapnia tlenek) /Aluminium/PE w tekturowym pudełku. Wielkość opakowań: 7, 14, 28, 42, 56, 84, 98 i 100 tabletek powlekanych
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Szczególne środki ostrożności dotyczące usuwania produktu leczniczego
Bez specjalnych wymagań dotyczących usuwania.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 24901
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 7.09.2018 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO07.08.2019