Adenosine Kabi
Adenosinum
Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce 3 mg/ml | Adenosinum 3 mg/ml
Fresenius Kabi Austria GmbH, Austria
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Adenosinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Adenosine Kabi zawiera adenozynę. Należy do grupy leków przeciwarytmicznych. Adenosine Kabi działa przez spowolnienie impulsów elektrycznych pomiędzy górnymi i dolnymi jamami serca. To spowalnia szybkie lub nieregularne bicie serca zwane arytmią.
Adenosine Kabi jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów: - w diagnostyce rodzaju arytmii (nieregularnego bicia serca) występującej u pacjenta; - w przywracaniu normalnego rytmu serca w pewnego rodzaju arytmiach, zwanych napadowym częstoskurczem nadkomorowym lub zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a.
Kiedy nie stosować leku Adenosine Kabi - jeśli pacjent ma uczulenie na adenozynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); objawy reakcji alergicznej to: wysypka, trudności z przełykaniem lub oddychaniem, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka; - jeśli pacjent ma zaburzenia rytmu serca i nie ma wszczepionego stymulatora serca (blok przedsionkowo-komorowy drugiego i trzeciego stopnia, zespół chorego węzła zatokowego); - jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężke niedociśnienie tętnicze); - jeśli pacjent choruje na astmę lub ma inne ciężkie zaburzenia oddychania; - jeśli u pacjenta występuje pewien rodzaj niewydolności serca, w którym serce nie pompuje wystarczającej ilości krwi; - jeśli pacjent ma zespół długiego odcinka QT - rzadko występujące zaburzenie serca, które może prowadzić do przyspieszonego bicia serca i omdlenia.
Nie należy stosować tego leku jeśli którykolwiek z powyższych punktów dotyczy pacjenta. W razie jakichkolwiek wątpliwości, przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
PT/H/1142/001/IA/008 2 Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli: - u pacjenta występuje niska objętość krwi (hipowolemia), która nie jest wyrównana przez odpowiednie leczenie; - u pacjenta występuje zwężenie lewej tętnicy głównej doprowadzającej krew do serca (zwężenie tętnicy wieńcowej); - pacjent ma chorobę serca polegającą na tym, że w pewnej części serca impulsy elektryczne powstające w celu depolaryzacji a następnie polaryzacji (rozładowania a następnie naładowania) trwają dłużej niż zwykle (wydłużony odstęp QT); - pacjent ma zwężenie tętnicy szyjnej. Oznacza to, że zbyt mało krwi dostaje się do mózgu (niewydolność naczyń mózgowych); - pacjent ma chorobę serca spowodowaną zwężeniem zastawek serca; - pacjent ma przeciek lewo-prawy serca. Oznacza to, że krew przepływa bezpośrednio z lewej strony serca do prawej; - pacjent ma zaburzenia z częścią układu nerwowego zwaną autonomicznym układem nerwowym; - pacjent ma zapalenie błony otaczającej serce (zapalenie osierdzia) lub gromadzenie się płynu wokół serca (wysięk osierdziowy); - pacjent miał ciężką niewydolność serca; - pacjent miał niedawno zawał serca lub przeszczep serca w ostatnim roku; - pacjent ma pewne lżejsze zaburzenia pracy serca (blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia lub blok odnogi pęczka Hisa). Objawy tych chorób mogą przejściowo nasilić się podczas stosowania leku Adenosine Kabi; - pacjent ma pewnego rodzaju nieregularność rytmu serca, np. serce bije bardzo szybko lub nieregularnie (migotanie i trzepotanie przedsionków), w szczególności niewłaściwą aktywność elektryczną serca (dodatkowa droga przewodzenia); - pacjent ma trudności z oddychaniem (skurcz oskrzeli); - pacjent miał kiedykolwiek napady padaczkowe lub drgawki.
Jeśli u pacjenta występuje bardzo wolne bicie serca (ciężka bradykardia), niewydolność oddechowa, zaburzenia pracy serca zagrażające życiu (asystolia), ciężkie bóle w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężkie niedociśnienie), należy natychmiast przerwać stosowanie adenozyny.
W przypadku wystąpienia wątpliwości czy którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Adenosine Kabi a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Adenosine Kabi może wpływać na działanie innych leków. Również inne leki mogą wpływać na działanie adenozyny.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków: - dipirydamol (lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi). Należy poinformować lekarza w przypadku stosowania dipirydamolu. Lekarz zadecyduje, aby nie stosować leku Adenosine Kabi lub przerwać stosowanie dipirydamolu na 24 godziny przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi, lub zmniejszy dawkę leku Adenosine Kabi; - aminofilina lub teofilina (leki stosowane w celu poprawy oddychania). Lekarz zadecyduje, aby nie stosować tych leków na 24 godziny przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi; - kofeina (czasami stosowana w leczeniu bólu głowy).
PT/H/1142/001/IA/008 3 Adenosine Kabi z jedzeniem i piciem Należy unikać przyjmowania pokarmów i napojów zawierających kofeinę, takich jak herbata, kawa, czekolada i cola na co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza, jeśli pacjentka: - jest w ciąży, może być w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży; nie należy podawać leku Adenosine Kabi w okresie ciąży, chyba, że jest to bezwzględnie konieczne; - karmi piersią; nie należy podawać leku Adenosine Kabi podczas karmienia piersią.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Adenosine Kabi zawiera sód Adenosine Kabi zawiera 3,54 mg sodu w 1 ml roztworu (3,54 mg/ampułko-strzykawka po 1 ml, 7,08 mg/ampułko-strzykawka po 2 ml i 14,16 mg/ ampułko-strzykawka po 4 ml). Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Sposób podawania Adenosine Kabi podaje się w szpitalu. Adenosine Kabi podaje lekarz lub pielęgniarka we wstrzyknięciu do żyły. Lekarz będzie ściśle kontrolował pracę serca i ciśnienie krwi podczas podawania leku.
Dawkowanie W razie wątpliwości dotyczących stosowania i dawkowania leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Dorośli pacjenci - Pierwsza dawka to 3 mg podane w ciągu 2 sekund w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Jeśli po podaniu pierwszej dawki, praca serca nie uległa poprawie, podaje się drugą dawkę. Druga dawka to 6 mg podane w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Jeśli po podaniu drugiej dawki praca serca nie uległa poprawie, podaje się trzecią dawkę. Trzecia dawka to 12 mg podane w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Nie należy podawać większych dawek leku niż 12 mg.
Niemowlęta i dzieci Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Adenosine Kabi Ponieważ Adenosine Kabi podaje lekarz lub pielęgniarka, jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał zbyt dużą dawkę leku. Lekarz dokładnie określi, jaką dawkę leku należy podać pacjentowi.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku, mogą wystąpić następujące działania niepożądane: - bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężkie niedociśnienie tętnicze); - wolne bicie serca (bradykardia); - zaburzenia pracy serca (asystolia). Lekarz będzie monitorował czynność serca podczas podawania leku. Adenozyna utrzymuje się we krwi bardzo krótko. Z tego względu możliwe działania niepożądane występujące po podaniu zbyt dużej dawki leku, prawdopodobnie szybko ustąpią po przerwaniu
PT/H/1142/001/IA/008 4 podawania. Czasami konieczne jest dożylne podanie leków takich jak aminofilina lub teofilina w celu przerwania działań niepożądanych.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas podawania leku Adenosine Kabi mogą wystąpić u pacjenta działania niepożądane.
Jeśli którekolwiek z następujących działań niepożądanych nasila się, należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, którzy mogą przerwać podawanie leku.
Działania niepożądane zwykle ustępują w ciągu sekund lub minut po zakończeniu podawania leku, ale należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli którekolwiek z nich wystąpi.
Bardzo często (dotyczą więcej niż 1 na 10 pacjentów): - zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca; - wolne bicie serca (bradykardia); - pominięte lub dodatkowe skurcze serca; - zaburzenie serca, w którym serce zaczyna bić wolniej (blok przedsionkowo-komorowy); - ciężkie zaburzenia pracy serca zagrażające życiu (asystolia) lub nieregularne bicie serca; - skrócenie oddechu lub uczucie potrzeby głębokiego wdechu (duszność); - ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej.
Często (dotyczą mniej niż 1 na 10 pacjentów): - zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie; - nudności; - ból głowy; - nienaturalne odczucia na skórze, np. pieczenie; - nerwowość.
Niezbyt często (dotyczą mniej niż 1 na 100 pacjentów): - niewyraźne widzenie; - kołatanie serca, czestoskurcz zatokowy; - metaliczny posmak w ustach; - przyspieszone lub głębsze oddychanie (hiperwentylacja); - uczucie ucisku w głowie lub uczucie ociężałych ramion; - złe samopoczucie, osłabienie lub ból; - pocenie się.
Bardzo rzadko (dotyczą mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): - ciężka duszność lub trudności z oddychaniem; - zaczerwienienie, ból lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia; - uczucie dyskomfortu w trakcie wstrzykiwania; - zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego; - bardzo wolne, szybkie lub nieregularne bicie serca; - ciężka bradykardia (bardzo wolne bicie serca).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - utrata przytomności lub omdlenia; - drgawki; - wymioty; - niskie ciśnienie krwi;
PT/H/1142/001/IA/008 5 - zaburzenia pracy serca mogące zagrażać życiu (zatrzymanie akcji serca); - brak pracy płuc; - zatrzymanie oddechu (zahamowanie czynności oddechowej); - reakcje alergiczne (w tym nagły obrzęk i reakcje skórne, np. pokrzywka i wysypka), - skurcz tętnicy sercowej, mogący prowadzić do zawału serca.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Ten lek przechowuje lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta w bezpiecznym miejscu, niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w lodówce.
Lek do jednorazowego użycia. Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu. Wszelkie niewykorzystane resztki leku należy usunąć.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Jeśli zauważy się jakiekolwiek zmiany w wyglądzie leku, ampułko-strzykawkę należy usunąć.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera Adenosine Kabi - Substancją czynną leku jest adenozyna. Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny. - Pozostałe składniki to: sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Adenosine Kabi i co zawiera opakowanie Adenosine Kabi jest przezroczystym, bezbarwnym roztworem do wstrzykiwań.
PT/H/1142/001/IA/008 6 Adenosine Kabi jest dostępny w opakowaniach zawierających po 1, 6 lub 10 ampułko-strzykawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
Wytwórca Fresenius Kabi Austria GmbH Hafnerstrasse 36 A-8055 Graz Austria
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego: Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa tel.: + 48 22 345 67 89
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Belgia Adenosine Fresenius Kabi 3 mg/ml, oplossing voor injectie in een voorgevulde spuit Dania Adenosin Fresenius Kabi Hiszpania Adenosina Kabi 3mg/ml solución inyectable en jeringa precargada Holandia Adenosine Fresenius Kabi 3 mg/ml, oplossing voor injectie in een voorgevulde spuit Irlandia Adenosine 3 mg/ml solution for injection in pre-filled syringe Norwegia Adenosin Fresenius Kabi 3 mg/ml injeksjonsvæske, oppløsning i ferdigfylt sprøyte Polska Adenosine Kabi Portugalia Adenosina Kabi Wielka Brytania Adenosine 3 mg/ml solution for injection in pre-filled syringe Włochy Adenosina Kabi
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04.08.2023
PT/H/1142/001/IA/008 7 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Skład ilościowy i jakościowy Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Postać farmaceutyczna Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce.
Wskazania do stosowania Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym, również w przypadkach występowania dodatkowej drogi przewodzenia (zespół Wolffa-Parkinsona-White’a).
Diagnostyka Pomoc w diagnostyce różnicowej częstoskurczu nadkomorowego przebiegającego z szerokimi lub wąskimi zespołami QRS. Chociaż adenozyna nie jest skuteczna w leczeniu trzepotania przedsionków, migotania przedsionków lub częstoskurczu komorowego, to jednak zwolnienie przewodzenia w obrębie węzła przedsionkowo-komorowego ułatwia ocenę aktywności elektrycznej przedsionków.
Sensybilizacja w wewnątrzkomorowych badaniach elektrofizjologicznych.
Dawkowanie i sposób podawania Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie z zapewnionym dostępem do sprzętu do monitorowania pracy serca. Pacjentom, u których wystąpił blok przedsionkowo-komorowy wysokiego stopnia po podaniu określonej dawki adenozyny, nie należy podawać kolejnych dawek leku.
Dawkowanie
Dorośli pacjenci Początkowa dawka: 3 mg w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) (w ciągu 2 sekund). Druga dawka: jeśli po podaniu pierwszej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do Trzecia dawka: jeśli po podaniu drugiej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do Nie zaleca się stosowania następnych ani większych dawek leku.
Dzieci i młodzież Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Dawka diagnostyczna Powyższy schemat dawkowania należy stosować aż do uzyskania wystarczających danych diagnostycznych.
PT/H/1142/001/IA/008 8 Sposób podawania Adenozynę należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) lub za pomocą linii infuzyjnej. Jeśli lek podaje się za pomocą linii infuzyjnej, wstrzyknięcie należy wykonać możliwie najbardziej proksymalnie, a po podaniu natychmiast przepłukać 0,9% roztworem chlorku sodu. Jeśli podawanie następuje do żyły obwodowej, należy zastosować kaniulę o dużym świetle.
Dane farmaceutyczne Wykaz substancji pomocniczych Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Niezgodności farmaceutyczne Nie mieszać leku z innymi lekami, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.
Okres ważności Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu.
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Nie przechowywać w lodówce.
Rodzaj i zawartość opakowania Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawierająca 1 ml roztworu (3 mg/1 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 2 ml roztworu (6 mg/2 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 4 ml roztworu (12 mg/4 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcja użycia ampułko-strzykawki Aby podać dawkę 6 mg za pomocą ampułko-strzykawki o pojemności 5 ml zawierającej 4 ml roztworu (12 mg adenozyny/4 ml), należy najpierw usunąć z ampułko-strzykawki 2 ml roztworu przed podaniem pacjentowi pozostałych 2 ml.
PT/H/1142/001/IA/008 9 Stosować zgodnie z zasadami aseptyki.
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Adenosinum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Adenosine Kabi i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi
3. Jak stosować lek Adenosine Kabi
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Adenosine Kabi
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Adenosine Kabi i w jakim celu się go stosuje
Adenosine Kabi zawiera adenozynę. Należy do grupy leków przeciwarytmicznych. Adenosine Kabi działa przez spowolnienie impulsów elektrycznych pomiędzy górnymi i dolnymi jamami serca. To spowalnia szybkie lub nieregularne bicie serca zwane arytmią.
Adenosine Kabi jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów: - w diagnostyce rodzaju arytmii (nieregularnego bicia serca) występującej u pacjenta; - w przywracaniu normalnego rytmu serca w pewnego rodzaju arytmiach, zwanych napadowym częstoskurczem nadkomorowym lub zespołem Wolffa-Parkinsona-White’a.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi
Kiedy nie stosować leku Adenosine Kabi - jeśli pacjent ma uczulenie na adenozynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); objawy reakcji alergicznej to: wysypka, trudności z przełykaniem lub oddychaniem, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka; - jeśli pacjent ma zaburzenia rytmu serca i nie ma wszczepionego stymulatora serca (blok przedsionkowo-komorowy drugiego i trzeciego stopnia, zespół chorego węzła zatokowego); - jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężke niedociśnienie tętnicze); - jeśli pacjent choruje na astmę lub ma inne ciężkie zaburzenia oddychania; - jeśli u pacjenta występuje pewien rodzaj niewydolności serca, w którym serce nie pompuje wystarczającej ilości krwi; - jeśli pacjent ma zespół długiego odcinka QT - rzadko występujące zaburzenie serca, które może prowadzić do przyspieszonego bicia serca i omdlenia.
Nie należy stosować tego leku jeśli którykolwiek z powyższych punktów dotyczy pacjenta. W razie jakichkolwiek wątpliwości, przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
PT/H/1142/001/IA/008 2 Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli: - u pacjenta występuje niska objętość krwi (hipowolemia), która nie jest wyrównana przez odpowiednie leczenie; - u pacjenta występuje zwężenie lewej tętnicy głównej doprowadzającej krew do serca (zwężenie tętnicy wieńcowej); - pacjent ma chorobę serca polegającą na tym, że w pewnej części serca impulsy elektryczne powstające w celu depolaryzacji a następnie polaryzacji (rozładowania a następnie naładowania) trwają dłużej niż zwykle (wydłużony odstęp QT); - pacjent ma zwężenie tętnicy szyjnej. Oznacza to, że zbyt mało krwi dostaje się do mózgu (niewydolność naczyń mózgowych); - pacjent ma chorobę serca spowodowaną zwężeniem zastawek serca; - pacjent ma przeciek lewo-prawy serca. Oznacza to, że krew przepływa bezpośrednio z lewej strony serca do prawej; - pacjent ma zaburzenia z częścią układu nerwowego zwaną autonomicznym układem nerwowym; - pacjent ma zapalenie błony otaczającej serce (zapalenie osierdzia) lub gromadzenie się płynu wokół serca (wysięk osierdziowy); - pacjent miał ciężką niewydolność serca; - pacjent miał niedawno zawał serca lub przeszczep serca w ostatnim roku; - pacjent ma pewne lżejsze zaburzenia pracy serca (blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia lub blok odnogi pęczka Hisa). Objawy tych chorób mogą przejściowo nasilić się podczas stosowania leku Adenosine Kabi; - pacjent ma pewnego rodzaju nieregularność rytmu serca, np. serce bije bardzo szybko lub nieregularnie (migotanie i trzepotanie przedsionków), w szczególności niewłaściwą aktywność elektryczną serca (dodatkowa droga przewodzenia); - pacjent ma trudności z oddychaniem (skurcz oskrzeli); - pacjent miał kiedykolwiek napady padaczkowe lub drgawki.
Jeśli u pacjenta występuje bardzo wolne bicie serca (ciężka bradykardia), niewydolność oddechowa, zaburzenia pracy serca zagrażające życiu (asystolia), ciężkie bóle w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężkie niedociśnienie), należy natychmiast przerwać stosowanie adenozyny.
W przypadku wystąpienia wątpliwości czy którekolwiek z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta, przed zastosowaniem leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Adenosine Kabi a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Adenosine Kabi może wpływać na działanie innych leków. Również inne leki mogą wpływać na działanie adenozyny.
W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie jeśli pacjent stosuje którykolwiek z następujących leków: - dipirydamol (lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi). Należy poinformować lekarza w przypadku stosowania dipirydamolu. Lekarz zadecyduje, aby nie stosować leku Adenosine Kabi lub przerwać stosowanie dipirydamolu na 24 godziny przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi, lub zmniejszy dawkę leku Adenosine Kabi; - aminofilina lub teofilina (leki stosowane w celu poprawy oddychania). Lekarz zadecyduje, aby nie stosować tych leków na 24 godziny przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi; - kofeina (czasami stosowana w leczeniu bólu głowy).
PT/H/1142/001/IA/008 3 Adenosine Kabi z jedzeniem i piciem Należy unikać przyjmowania pokarmów i napojów zawierających kofeinę, takich jak herbata, kawa, czekolada i cola na co najmniej 12 godzin przed rozpoczęciem stosowania leku Adenosine Kabi.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza, jeśli pacjentka: - jest w ciąży, może być w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży; nie należy podawać leku Adenosine Kabi w okresie ciąży, chyba, że jest to bezwzględnie konieczne; - karmi piersią; nie należy podawać leku Adenosine Kabi podczas karmienia piersią.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Adenosine Kabi zawiera sód Adenosine Kabi zawiera 3,54 mg sodu w 1 ml roztworu (3,54 mg/ampułko-strzykawka po 1 ml, 7,08 mg/ampułko-strzykawka po 2 ml i 14,16 mg/ ampułko-strzykawka po 4 ml). Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
3. Jak stosować lek Adenosine Kabi
Sposób podawania Adenosine Kabi podaje się w szpitalu. Adenosine Kabi podaje lekarz lub pielęgniarka we wstrzyknięciu do żyły. Lekarz będzie ściśle kontrolował pracę serca i ciśnienie krwi podczas podawania leku.
Dawkowanie W razie wątpliwości dotyczących stosowania i dawkowania leku Adenosine Kabi należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.
Dorośli pacjenci - Pierwsza dawka to 3 mg podane w ciągu 2 sekund w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Jeśli po podaniu pierwszej dawki, praca serca nie uległa poprawie, podaje się drugą dawkę. Druga dawka to 6 mg podane w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Jeśli po podaniu drugiej dawki praca serca nie uległa poprawie, podaje się trzecią dawkę. Trzecia dawka to 12 mg podane w szybkim wstrzyknięciu do żyły. - Nie należy podawać większych dawek leku niż 12 mg.
Niemowlęta i dzieci Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Adenosine Kabi Ponieważ Adenosine Kabi podaje lekarz lub pielęgniarka, jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał zbyt dużą dawkę leku. Lekarz dokładnie określi, jaką dawkę leku należy podać pacjentowi.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku, mogą wystąpić następujące działania niepożądane: - bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężkie niedociśnienie tętnicze); - wolne bicie serca (bradykardia); - zaburzenia pracy serca (asystolia). Lekarz będzie monitorował czynność serca podczas podawania leku. Adenozyna utrzymuje się we krwi bardzo krótko. Z tego względu możliwe działania niepożądane występujące po podaniu zbyt dużej dawki leku, prawdopodobnie szybko ustąpią po przerwaniu
PT/H/1142/001/IA/008 4 podawania. Czasami konieczne jest dożylne podanie leków takich jak aminofilina lub teofilina w celu przerwania działań niepożądanych.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Podczas podawania leku Adenosine Kabi mogą wystąpić u pacjenta działania niepożądane.
Jeśli którekolwiek z następujących działań niepożądanych nasila się, należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, którzy mogą przerwać podawanie leku.
Działania niepożądane zwykle ustępują w ciągu sekund lub minut po zakończeniu podawania leku, ale należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce, jeśli którekolwiek z nich wystąpi.
Bardzo często (dotyczą więcej niż 1 na 10 pacjentów): - zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca; - wolne bicie serca (bradykardia); - pominięte lub dodatkowe skurcze serca; - zaburzenie serca, w którym serce zaczyna bić wolniej (blok przedsionkowo-komorowy); - ciężkie zaburzenia pracy serca zagrażające życiu (asystolia) lub nieregularne bicie serca; - skrócenie oddechu lub uczucie potrzeby głębokiego wdechu (duszność); - ból lub uczucie ucisku w klatce piersiowej.
Często (dotyczą mniej niż 1 na 10 pacjentów): - zawroty głowy lub uczucie pustki w głowie; - nudności; - ból głowy; - nienaturalne odczucia na skórze, np. pieczenie; - nerwowość.
Niezbyt często (dotyczą mniej niż 1 na 100 pacjentów): - niewyraźne widzenie; - kołatanie serca, czestoskurcz zatokowy; - metaliczny posmak w ustach; - przyspieszone lub głębsze oddychanie (hiperwentylacja); - uczucie ucisku w głowie lub uczucie ociężałych ramion; - złe samopoczucie, osłabienie lub ból; - pocenie się.
Bardzo rzadko (dotyczą mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): - ciężka duszność lub trudności z oddychaniem; - zaczerwienienie, ból lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia; - uczucie dyskomfortu w trakcie wstrzykiwania; - zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego; - bardzo wolne, szybkie lub nieregularne bicie serca; - ciężka bradykardia (bardzo wolne bicie serca).
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - utrata przytomności lub omdlenia; - drgawki; - wymioty; - niskie ciśnienie krwi;
PT/H/1142/001/IA/008 5 - zaburzenia pracy serca mogące zagrażać życiu (zatrzymanie akcji serca); - brak pracy płuc; - zatrzymanie oddechu (zahamowanie czynności oddechowej); - reakcje alergiczne (w tym nagły obrzęk i reakcje skórne, np. pokrzywka i wysypka), - skurcz tętnicy sercowej, mogący prowadzić do zawału serca.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Adenosine Kabi
Ten lek przechowuje lekarz, pielęgniarka lub farmaceuta w bezpiecznym miejscu, niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w lodówce.
Lek do jednorazowego użycia. Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu. Wszelkie niewykorzystane resztki leku należy usunąć.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Jeśli zauważy się jakiekolwiek zmiany w wyglądzie leku, ampułko-strzykawkę należy usunąć.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Adenosine Kabi - Substancją czynną leku jest adenozyna. Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny. - Pozostałe składniki to: sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda Adenosine Kabi i co zawiera opakowanie Adenosine Kabi jest przezroczystym, bezbarwnym roztworem do wstrzykiwań.
PT/H/1142/001/IA/008 6 Adenosine Kabi jest dostępny w opakowaniach zawierających po 1, 6 lub 10 ampułko-strzykawek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
Wytwórca Fresenius Kabi Austria GmbH Hafnerstrasse 36 A-8055 Graz Austria
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego: Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa tel.: + 48 22 345 67 89
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Belgia Adenosine Fresenius Kabi 3 mg/ml, oplossing voor injectie in een voorgevulde spuit Dania Adenosin Fresenius Kabi Hiszpania Adenosina Kabi 3mg/ml solución inyectable en jeringa precargada Holandia Adenosine Fresenius Kabi 3 mg/ml, oplossing voor injectie in een voorgevulde spuit Irlandia Adenosine 3 mg/ml solution for injection in pre-filled syringe Norwegia Adenosin Fresenius Kabi 3 mg/ml injeksjonsvæske, oppløsning i ferdigfylt sprøyte Polska Adenosine Kabi Portugalia Adenosina Kabi Wielka Brytania Adenosine 3 mg/ml solution for injection in pre-filled syringe Włochy Adenosina Kabi
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04.08.2023
PT/H/1142/001/IA/008 7 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z treścią Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Skład ilościowy i jakościowy Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Postać farmaceutyczna Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce.
Wskazania do stosowania Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym, również w przypadkach występowania dodatkowej drogi przewodzenia (zespół Wolffa-Parkinsona-White’a).
Diagnostyka Pomoc w diagnostyce różnicowej częstoskurczu nadkomorowego przebiegającego z szerokimi lub wąskimi zespołami QRS. Chociaż adenozyna nie jest skuteczna w leczeniu trzepotania przedsionków, migotania przedsionków lub częstoskurczu komorowego, to jednak zwolnienie przewodzenia w obrębie węzła przedsionkowo-komorowego ułatwia ocenę aktywności elektrycznej przedsionków.
Sensybilizacja w wewnątrzkomorowych badaniach elektrofizjologicznych.
Dawkowanie i sposób podawania Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie z zapewnionym dostępem do sprzętu do monitorowania pracy serca. Pacjentom, u których wystąpił blok przedsionkowo-komorowy wysokiego stopnia po podaniu określonej dawki adenozyny, nie należy podawać kolejnych dawek leku.
Dawkowanie
Dorośli pacjenci Początkowa dawka: 3 mg w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) (w ciągu 2 sekund). Druga dawka: jeśli po podaniu pierwszej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do Trzecia dawka: jeśli po podaniu drugiej dawki nie ustąpił częstoskurcz nadkomorowy w ciągu 1 do Nie zaleca się stosowania następnych ani większych dawek leku.
Dzieci i młodzież Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Dawka diagnostyczna Powyższy schemat dawkowania należy stosować aż do uzyskania wystarczających danych diagnostycznych.
PT/H/1142/001/IA/008 8 Sposób podawania Adenozynę należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) lub za pomocą linii infuzyjnej. Jeśli lek podaje się za pomocą linii infuzyjnej, wstrzyknięcie należy wykonać możliwie najbardziej proksymalnie, a po podaniu natychmiast przepłukać 0,9% roztworem chlorku sodu. Jeśli podawanie następuje do żyły obwodowej, należy zastosować kaniulę o dużym świetle.
Dane farmaceutyczne Wykaz substancji pomocniczych Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Niezgodności farmaceutyczne Nie mieszać leku z innymi lekami, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.
Okres ważności Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu.
Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Nie przechowywać w lodówce.
Rodzaj i zawartość opakowania Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawierająca 1 ml roztworu (3 mg/1 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 2 ml roztworu (6 mg/2 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 4 ml roztworu (12 mg/4 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Instrukcja użycia ampułko-strzykawki Aby podać dawkę 6 mg za pomocą ampułko-strzykawki o pojemności 5 ml zawierającej 4 ml roztworu (12 mg adenozyny/4 ml), należy najpierw usunąć z ampułko-strzykawki 2 ml roztworu przed podaniem pacjentowi pozostałych 2 ml.
PT/H/1142/001/IA/008 9 Stosować zgodnie z zasadami aseptyki.
1. Zdjąć osłonkę.
2. Trzymając strzykawkę, popchnąć tłok do góry aż do oporu.
3. Pociągnąć tłok do dołu, aby usunąć pęcherzyk powietrza.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce Przezroczysty, bezbarwny roztwór
pH: 5,5-7,5 Osmolalność: 270-330 mOsm/kg
Dorośli pacjenci (wyłącznie): Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym, również w przypadkach występowania dodatkowej drogi przewodzenia (zespół Wolffa-Parkinsona-White’a).
Diagnostyka Pomoc w diagnostyce różnicowej częstoskurczu nadkomorowego przebiegającego z szerokimi lub wąskimi zespołami QRS. Chociaż adenozyna nie jest skuteczna w leczeniu trzepotania przedsionków, migotania przedsionków lub częstoskurczu komorowego, to jednak zwolnienie przewodzenia w obrębie węzła przedsionkowo-komorowego ułatwia ocenę aktywności elektrycznej przedsionków.
Sensybilizacja w wewnątrzkomorowych badaniach elektrofizjologicznych.
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie z zapewnionym dostępem do sprzętu do monitorowania pracy serca. Pacjentom, u których wystąpił blok przedsionkowo-komorowy wysokiego stopnia po podaniu określonej dawki adenozyny, nie należy podawać kolejnych dawek produktu leczniczego.
PT/H/1142/001/IA/008 2 Dawkowanie
Dorośli pacjenci Początkowa dawka: 3 mg w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) (w ciągu 2 sekund).
Druga dawka: jeśli po podaniu pierwszej dawki częstoskurcz nadkomorowy nie ustąpił w ciągu 1 do
Trzecia dawka: jeśli po podaniu drugiej dawki częstoskurcz nadkomorowy nie ustąpił w ciągu 1 do
Nie zaleca się stosowania następnych ani większych dawek produktu leczniczego.
Dzieci i młodzież Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Dawka diagnostyczna Powyższy schemat dawkowania należy stosować aż do uzyskania wystarczających danych diagnostycznych.
Sposób podawania Adenozynę należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) lub za pomocą linii infuzyjnej. Jeśli produkt leczniczy podaje się za pomocą linii infuzyjnej, wstrzyknięcie należy wykonać możliwie najbardziej proksymalnie, a po podaniu natychmiast przepłukać 0,9% roztworem chlorku sodu. Jeśli podawanie następuje do żyły obwodowej, należy zastosować kaniulę o dużym świetle.
Adenosine Kabi jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów, u których występuje: − nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; − zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym stymulatorem serca); − przewlekła obturacyjna choroba płuc z objawami skurczu oskrzeli (np. astma oskrzelowa); − zespół długiego QT; − ciężkie niedociśnienie tętnicze; − niewyrównana (dekompensowana) niewydolność serca.
Specjalne ostrzeżenia Ze względu na możliwość wystąpienia przemijających zaburzeń rytmu serca podczas przywracania rytmu zatokowego w częstoskurczu nadkomorowym, produkt leczniczy należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do monitorowania elektrokardiograficznego i resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Podczas podawania produktu leczniczego konieczne jest ciągłe monitorowanie EKG, ze względu na możliwość wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca (patrz punkt 4.2).
Ponieważ adenozyna może powodować znaczne niedociśnienie tętnicze, należy ją stosować ostrożnie u pacjentów ze zwężeniem głównego pnia lewej tętnicy wieńcowej, niewyrównaną hipowolemią, zwężeniem zastawek serca, przeciekiem lewo-prawym, zapaleniem osierdzia lub wysiękiem w worku osierdziowym, dysfunkcją układu autonomicznego lub zwężeniem tętnic szyjnych z niewydolnością naczyniowo-mózgową. PT/H/1142/001/IA/008 3 Adenozynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, ciężką niewydolnością serca oraz u pacjentów z niewielkiego stopnia zaburzeniami przewodzenia (blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia, blok odnogi pęczka Hisa), które mogą przejściowo ulec nasileniu podczas infuzji produktu leczniczego.
Adenozynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków, a w szczególności u pacjentów z dodatkowym szlakiem przewodzenia, gdyż zwłaszcza u nich może dojść do wystąpienia zwiększonego przewodzenia przez nieprawidłowy szlak.
Rzadko obserwowano przypadki wystąpienia ciężkiej bradykardii. Część z nich wystąpiła u pacjentów we wczesnym okresie po transplantacji; w pozostałych przypadkach występowała utajona postać choroby węzła zatokowo-przedsionkowego. Wystąpienie ciężkiej bradykardii należy traktować jako sygnał ostrzegawczy współistniejącej choroby. Ciężka bradykardia zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia torsade de pointes, szczególnie u pacjentów z wydłużonym odstępem QT.
U pacjentów we wczesnym okresie po przeszczepie serca (krótszym niż 1 rok) obserwowano zwiększoną wrażliwość serca na adenozynę.
Skuteczność adenozyny nie ulega zmianie w przypadku niewydolności nerek lub wątroby, ponieważ metabolizm egzogennej adenozyny nie zachodzi w tych narządach.
Dipirydamol hamuje wychwyt adenozyny i jej metabolizm, przez co nasila jej działanie. Dlatego też, nie należy podawać adenozyny pacjentom stosującym dipirydamol. Jeśli zastosowanie adenozyny jest konieczne, należy odstawić dipirydamol na 24 godziny przed podaniem adenozyny lub znacznie zmniejszyć jej dawkę (patrz punkt 4.5).
Środki ostrożności Należy natychmiast przerwać podawanie adenozyny w przypadku wystąpienia dławicy piersiowej, ciężkiej bradykardii, ciężkiego niedociśnienia tętniczego, niewydolności oddechowej (mogącej prowadzić do zgonu) oraz asystolii - zatrzymania czynności serca (mogącego prowadzić do zgonu).
Adenozyna może wywołać drgawki u pacjentów ze skłonnością do występowania drgawek. Pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie należy starannie obserwować podczas podawania adenozyny.
Ze względu na możliwość wystąpienia torsade de pointes, Adenosine Kabi należy stosować ostrożnie u pacjentów z wydłużonym odstępem QT w następstwie stosowania leków lub pochodzenia metabolicznego. Adenosine Kabi jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z zespołem długiego QT (patrz punkt 4.3).
Adenozyna może wywołać lub nasilić skurcz oskrzeli (patrz punkty 4.3 i 4.8).
Nie określono skuteczności doszpikowego podawania adenozyny.
Adenosine Kabi zawiera około 9 mg chlorku sodu w 1 ml roztworu (co odpowiada 3,54 mg sodu na ml). Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Dipirydamol hamuje wychwyt adenozyny i jej metabolizm, przez co nasila jej działanie. W jednym badaniu wykazano, że dipirydamol wywoływał 4-krotne nasilenie działania adenozyny. Odnotowano wystąpienie asystolii podczas jednoczesnego podawania. Dlatego też zaleca się, aby nie podawać adenozyny pacjentom stosującym dipirydamol. Jeśli zastosowanie adenozyny jest konieczne, należy odstawić dipirydamol na 24 godziny przed podaniem adenozyny lub znacznie zmniejszyć jej dawkę (patrz punkt 4.4).
Aminofilina, teofilina i inne ksantyny są kompetycyjnymi antagonistami adenozyny i należy unikać ich podawania na 24 godziny przez zastosowaniem adenozyny. PT/H/1142/001/IA/008 4 Należy unikać przyjmowania pokarmów i napojów zawierających ksantyny (herbata, kawa, czekolada i cola) na co najmniej 12 godzin przed zastosowaniem adenozyny. Adenozyna może wchodzić w interakcje z lekami zaburzającymi przewodnictwo w mięśniu sercowym.
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania adenozyny u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Adenosine Kabi w okresie ciąży chyba, że w opinii lekarza korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania metabolitów adenozyny do mleka ludzkiego. Nie należy stosować produktu leczniczego Adenosine Kabi podczas karmienia piersią.
Nie dotyczy.
Częstość występowania działań niepożądanych określono w następujący sposób: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często (1/1000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane są zwykle łagodne, trwają krótko (krócej niż 1 minuta) i są dobrze tolerowane przez pacjentów. Mogą jednak wystąpić ciężkie działania niepożądane.
W celu przerwania działań niepożądanych należy podać dożylnie metyloksantyny takie jak aminofilina lub teofilina (w dawce od 50 do 125 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym).
Częstość występowania Działania niepożądane Zaburzenia serca Bardzo często Bradykardia Zahamowanie zatokowe, pominięte skurcze serca Dodatkowe skurcze przedsionkowe Blok przedsionkowo-komorowy Zaburzenia pobudliwości komór np. dodatkowe skurcze komorowe, częstoskurcz komorowy Niezbyt często Częstoskurcz zatokowy Kołatanie serca Bardzo rzadko Migotanie przedsionków Ciężka bradykardia nie reagująca na atropinę, wymagająca tymczasowego zastosowania stymulatora serca Zaburzenia pobudliwości komór np. migotanie komór, torsade de pointes (patrz punkt 4.4) Nieznana Niedociśnienie tętnicze, czasem ciężkie Asystolia i (lub) zatrzymanie czynności serca, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u pacjentów z współwystępującą chorobą niedokrwienną serca i (lub) innymi zaburzeniami czynności serca (patrz punkt 4.4) Skurcz tętnic wieńcowych, mogący prowadzić do zawału mięśnia sercowego. PT/H/1142/001/IA/008 5 Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy Zawroty głowy, uczucie zawrotu głowy (pustki w głowie) Niezbyt często Uczucie ucisku w głowie Bardzo rzadko Przemijające, szybko i samoistnie ustępujące zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego Nieznana Utrata przytomności i (lub) omdlenie Drgawki, szczególnie u pacjentów ze skłonnością do drgawek (patrz punkt 4.4) Zaburzenia oka Niezbyt często Niewyraźne widzenie Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często Duszność (lub uczucie potrzeby głębokiego wdechu) Niezbyt często Hiperwentylacja Bardzo rzadko Skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.4) Nieznana Niewydolność oddechowa (patrz punkt 4.4) Bezdech i (lub) zatrzymanie oddechu Obserwowano przypadki niewydolności oddechowej, skurczu oskrzeli, bezdechu i zatrzymania oddychania ze skutkiem śmiertelnym. Zaburzenia żołądka i jelit Często Nudności Niezbyt często Metaliczny posmak Nieznana Wymioty Zaburzenia naczyniowe Bardzo często Zaczerwienienie skóry Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często Ucisk i (lub) ból w klatce piersiowej, uczucie zaciskania i (lub) gniecenia w klatce piersiowej Często Uczucie pieczenia Niezbyt często Pocenie się Złe samopoczucie i (lub) osłabienie i (lub) ból Bardzo rzadko Reakcje w miejscu wstrzyknięcia Zaburzenia psychiczne Często Lęk Zaburzenia układu immunologicznego Nieznana Reakcja anafilaktyczna (w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje skórne np. pokrzywka i wysypka)
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
PT/H/1142/001/IA/008 6
W wyniku przedawkowania adenozyny mogą wystąpić: ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardia lub asystolia. Ze względu na bardzo krótki okres półtrwania adenozyny we krwi, występujące działania niepożądane szybko mijają. Konieczne może być dożylne podanie aminofiliny lub teofiliny. Badania farmakokinetyczne wskazują, że metyloksantyny są kompetencyjnymi antagonistami adenozyny, a terapeutyczne stężenia teofiliny blokują jej egzogenne działania.
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki stosowane w chorobach serca, kod ATC: C01EB10
Endogenny nukleozyd o działaniu rozszerzającym naczynia obwodowe i przeciwarytmicznym Lek przeciwarytmiczny
Mechanizm działania Adenozyna jest nukleozydem purynowym, występującym we wszystkich komórkach ciała. Badania farmakologiczne przeprowadzone na zwierzętach kilku gatunków wykazały, że adenozyna działa dromotropowo ujemnie w węźle przedsionkowo-komorowym.
U ludzi, adenozyna podana w szybkim wstrzyknięciu dożylnym zwalnia przewodzenie impulsów w węźle przedsionkowo-komorowym. Działanie to może zablokować (przerwać) pętlę pobudzenia krążącego w węźle przedsionkowo-komorowym, prowadząc do powrotu rytmu zatokowego u pacjentów z napadowym częstoskurczem nadkomorowym.
Jednokrotne przerwanie drogi pobudzenia zazwyczaj wystarcza do przerwania częstoskurczu i przywrócenia prawidłowego rytmu zatokowego.
Ponieważ podczas migotania i trzepotania przedsionków węzeł przedsionkowo-komorowy nie stanowi części pętli pobudzenia krążącego (obwodu re-entry), adenozyna nie jest skuteczna w arytmiach tego typu.
Dzięki przemijającemu spowolnieniu przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym, łatwiejsza jest ocena aktywności elektrycznej przedsionków w zapisie EKG, przez co adenozyna może być pomocna w różnicowaniu częstoskurczów nadkomorowych z szerokimi i wąskimi zespołami QRS.
Adenozyna może być przydatna podczas badań elektrofizjologicznych w celu określenia miejsca bloku przedsionkowo-komorowego, lub w niektórych przypadkach preekscytacji w celu określenia, czy przewodzenie występuje przez drogę dodatkową czy przez węzeł przedsionkowo-komorowy.
Niemożliwe jest przeprowadzenie klasycznych badań farmakokinetycznych. Adenozyna występuje w różnych postaciach we wszystkich komórkach ciała, gdzie odgrywa ważną rolę w procesach energetycznych. Jest efektywnie wychwytywana i rozkładana głównie przez erytrocyty i komórki śródbłonka naczyń krwionośnych. Okres półtrwania adenozyny in vitro wynosi mniej niż 10 sekund. Okres półtrwania in vivo jest prawdopodobnie nawet krótszy.
Brak istotnych danych przedklinicznych, oprócz tych, które zostały już zawarte w odpowiednich punktach tej Charakterystyki Produktu Leczniczego.
PT/H/1142/001/IA/008 7
Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.
Produkt leczniczy należy zużyć natychmiast po otwarciu.
Nie przechowywać w lodówce.
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawierająca 1 ml roztworu (3 mg/1 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 2 ml roztworu (6 mg/2 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 4 ml roztworu (12 mg/4 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Aby podać dawkę 6 mg za pomocą ampułko-strzykawki o pojemności 5 ml zawierającej 4 ml roztworu (12 mg adenozyny/4 ml), należy najpierw usunąć z ampułko-strzykawki 2 ml roztworu przed podaniem pacjentowi pozostałych 2 ml.
Nie stosować tego produktu leczniczego, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. PT/H/1142/001/IA/008 8 Stosować zgodnie z zasadami aseptyki.
Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
Pozwolenie nr 22867
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 11.12.2015
PT/H/1142/001/IA/008 9
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Adenosine Kabi, 3 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda ampułko-strzykawka z 1 ml roztworu zawiera 3 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 2 ml roztworu zawiera 6 mg adenozyny. Każda ampułko-strzykawka z 4 ml roztworu zawiera 12 mg adenozyny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce Przezroczysty, bezbarwny roztwór
pH: 5,5-7,5 Osmolalność: 270-330 mOsm/kg
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Dorośli pacjenci (wyłącznie): Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym, również w przypadkach występowania dodatkowej drogi przewodzenia (zespół Wolffa-Parkinsona-White’a).
Diagnostyka Pomoc w diagnostyce różnicowej częstoskurczu nadkomorowego przebiegającego z szerokimi lub wąskimi zespołami QRS. Chociaż adenozyna nie jest skuteczna w leczeniu trzepotania przedsionków, migotania przedsionków lub częstoskurczu komorowego, to jednak zwolnienie przewodzenia w obrębie węzła przedsionkowo-komorowego ułatwia ocenę aktywności elektrycznej przedsionków.
Sensybilizacja w wewnątrzkomorowych badaniach elektrofizjologicznych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
Adenosine Kabi należy podawać wyłącznie z zapewnionym dostępem do sprzętu do monitorowania pracy serca. Pacjentom, u których wystąpił blok przedsionkowo-komorowy wysokiego stopnia po podaniu określonej dawki adenozyny, nie należy podawać kolejnych dawek produktu leczniczego.
PT/H/1142/001/IA/008 2 Dawkowanie
Dorośli pacjenci Początkowa dawka: 3 mg w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) (w ciągu 2 sekund).
Druga dawka: jeśli po podaniu pierwszej dawki częstoskurcz nadkomorowy nie ustąpił w ciągu 1 do
Trzecia dawka: jeśli po podaniu drugiej dawki częstoskurcz nadkomorowy nie ustąpił w ciągu 1 do
Nie zaleca się stosowania następnych ani większych dawek produktu leczniczego.
Dzieci i młodzież Adenosine Kabi w ampułko-strzykawce nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Pacjenci w podeszłym wieku Zalecane dawkowanie jak u dorosłych pacjentów.
Dawka diagnostyczna Powyższy schemat dawkowania należy stosować aż do uzyskania wystarczających danych diagnostycznych.
Sposób podawania Adenozynę należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) lub za pomocą linii infuzyjnej. Jeśli produkt leczniczy podaje się za pomocą linii infuzyjnej, wstrzyknięcie należy wykonać możliwie najbardziej proksymalnie, a po podaniu natychmiast przepłukać 0,9% roztworem chlorku sodu. Jeśli podawanie następuje do żyły obwodowej, należy zastosować kaniulę o dużym świetle.
4.3 Przeciwwskazania
Adenosine Kabi jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów, u których występuje: − nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; − zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym stymulatorem serca); − przewlekła obturacyjna choroba płuc z objawami skurczu oskrzeli (np. astma oskrzelowa); − zespół długiego QT; − ciężkie niedociśnienie tętnicze; − niewyrównana (dekompensowana) niewydolność serca.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Specjalne ostrzeżenia Ze względu na możliwość wystąpienia przemijających zaburzeń rytmu serca podczas przywracania rytmu zatokowego w częstoskurczu nadkomorowym, produkt leczniczy należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych z możliwością natychmiastowego użycia sprzętu do monitorowania elektrokardiograficznego i resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Podczas podawania produktu leczniczego konieczne jest ciągłe monitorowanie EKG, ze względu na możliwość wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca (patrz punkt 4.2).
Ponieważ adenozyna może powodować znaczne niedociśnienie tętnicze, należy ją stosować ostrożnie u pacjentów ze zwężeniem głównego pnia lewej tętnicy wieńcowej, niewyrównaną hipowolemią, zwężeniem zastawek serca, przeciekiem lewo-prawym, zapaleniem osierdzia lub wysiękiem w worku osierdziowym, dysfunkcją układu autonomicznego lub zwężeniem tętnic szyjnych z niewydolnością naczyniowo-mózgową. PT/H/1142/001/IA/008 3 Adenozynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, ciężką niewydolnością serca oraz u pacjentów z niewielkiego stopnia zaburzeniami przewodzenia (blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia, blok odnogi pęczka Hisa), które mogą przejściowo ulec nasileniu podczas infuzji produktu leczniczego.
Adenozynę należy stosować ostrożnie u pacjentów z migotaniem lub trzepotaniem przedsionków, a w szczególności u pacjentów z dodatkowym szlakiem przewodzenia, gdyż zwłaszcza u nich może dojść do wystąpienia zwiększonego przewodzenia przez nieprawidłowy szlak.
Rzadko obserwowano przypadki wystąpienia ciężkiej bradykardii. Część z nich wystąpiła u pacjentów we wczesnym okresie po transplantacji; w pozostałych przypadkach występowała utajona postać choroby węzła zatokowo-przedsionkowego. Wystąpienie ciężkiej bradykardii należy traktować jako sygnał ostrzegawczy współistniejącej choroby. Ciężka bradykardia zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia torsade de pointes, szczególnie u pacjentów z wydłużonym odstępem QT.
U pacjentów we wczesnym okresie po przeszczepie serca (krótszym niż 1 rok) obserwowano zwiększoną wrażliwość serca na adenozynę.
Skuteczność adenozyny nie ulega zmianie w przypadku niewydolności nerek lub wątroby, ponieważ metabolizm egzogennej adenozyny nie zachodzi w tych narządach.
Dipirydamol hamuje wychwyt adenozyny i jej metabolizm, przez co nasila jej działanie. Dlatego też, nie należy podawać adenozyny pacjentom stosującym dipirydamol. Jeśli zastosowanie adenozyny jest konieczne, należy odstawić dipirydamol na 24 godziny przed podaniem adenozyny lub znacznie zmniejszyć jej dawkę (patrz punkt 4.5).
Środki ostrożności Należy natychmiast przerwać podawanie adenozyny w przypadku wystąpienia dławicy piersiowej, ciężkiej bradykardii, ciężkiego niedociśnienia tętniczego, niewydolności oddechowej (mogącej prowadzić do zgonu) oraz asystolii - zatrzymania czynności serca (mogącego prowadzić do zgonu).
Adenozyna może wywołać drgawki u pacjentów ze skłonnością do występowania drgawek. Pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie należy starannie obserwować podczas podawania adenozyny.
Ze względu na możliwość wystąpienia torsade de pointes, Adenosine Kabi należy stosować ostrożnie u pacjentów z wydłużonym odstępem QT w następstwie stosowania leków lub pochodzenia metabolicznego. Adenosine Kabi jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z zespołem długiego QT (patrz punkt 4.3).
Adenozyna może wywołać lub nasilić skurcz oskrzeli (patrz punkty 4.3 i 4.8).
Nie określono skuteczności doszpikowego podawania adenozyny.
Adenosine Kabi zawiera około 9 mg chlorku sodu w 1 ml roztworu (co odpowiada 3,54 mg sodu na ml). Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Dipirydamol hamuje wychwyt adenozyny i jej metabolizm, przez co nasila jej działanie. W jednym badaniu wykazano, że dipirydamol wywoływał 4-krotne nasilenie działania adenozyny. Odnotowano wystąpienie asystolii podczas jednoczesnego podawania. Dlatego też zaleca się, aby nie podawać adenozyny pacjentom stosującym dipirydamol. Jeśli zastosowanie adenozyny jest konieczne, należy odstawić dipirydamol na 24 godziny przed podaniem adenozyny lub znacznie zmniejszyć jej dawkę (patrz punkt 4.4).
Aminofilina, teofilina i inne ksantyny są kompetycyjnymi antagonistami adenozyny i należy unikać ich podawania na 24 godziny przez zastosowaniem adenozyny. PT/H/1142/001/IA/008 4 Należy unikać przyjmowania pokarmów i napojów zawierających ksantyny (herbata, kawa, czekolada i cola) na co najmniej 12 godzin przed zastosowaniem adenozyny. Adenozyna może wchodzić w interakcje z lekami zaburzającymi przewodnictwo w mięśniu sercowym.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania adenozyny u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Adenosine Kabi w okresie ciąży chyba, że w opinii lekarza korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania metabolitów adenozyny do mleka ludzkiego. Nie należy stosować produktu leczniczego Adenosine Kabi podczas karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie dotyczy.
4.8 Działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych określono w następujący sposób: bardzo często (1/10), często (1/100 do <1/10), niezbyt często (1/1000 do <1/100), rzadko (1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Działania niepożądane są zwykle łagodne, trwają krótko (krócej niż 1 minuta) i są dobrze tolerowane przez pacjentów. Mogą jednak wystąpić ciężkie działania niepożądane.
W celu przerwania działań niepożądanych należy podać dożylnie metyloksantyny takie jak aminofilina lub teofilina (w dawce od 50 do 125 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym).
Częstość występowania Działania niepożądane Zaburzenia serca Bardzo często Bradykardia Zahamowanie zatokowe, pominięte skurcze serca Dodatkowe skurcze przedsionkowe Blok przedsionkowo-komorowy Zaburzenia pobudliwości komór np. dodatkowe skurcze komorowe, częstoskurcz komorowy Niezbyt często Częstoskurcz zatokowy Kołatanie serca Bardzo rzadko Migotanie przedsionków Ciężka bradykardia nie reagująca na atropinę, wymagająca tymczasowego zastosowania stymulatora serca Zaburzenia pobudliwości komór np. migotanie komór, torsade de pointes (patrz punkt 4.4) Nieznana Niedociśnienie tętnicze, czasem ciężkie Asystolia i (lub) zatrzymanie czynności serca, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u pacjentów z współwystępującą chorobą niedokrwienną serca i (lub) innymi zaburzeniami czynności serca (patrz punkt 4.4) Skurcz tętnic wieńcowych, mogący prowadzić do zawału mięśnia sercowego. PT/H/1142/001/IA/008 5 Zaburzenia układu nerwowego Często Ból głowy Zawroty głowy, uczucie zawrotu głowy (pustki w głowie) Niezbyt często Uczucie ucisku w głowie Bardzo rzadko Przemijające, szybko i samoistnie ustępujące zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego Nieznana Utrata przytomności i (lub) omdlenie Drgawki, szczególnie u pacjentów ze skłonnością do drgawek (patrz punkt 4.4) Zaburzenia oka Niezbyt często Niewyraźne widzenie Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo często Duszność (lub uczucie potrzeby głębokiego wdechu) Niezbyt często Hiperwentylacja Bardzo rzadko Skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.4) Nieznana Niewydolność oddechowa (patrz punkt 4.4) Bezdech i (lub) zatrzymanie oddechu Obserwowano przypadki niewydolności oddechowej, skurczu oskrzeli, bezdechu i zatrzymania oddychania ze skutkiem śmiertelnym. Zaburzenia żołądka i jelit Często Nudności Niezbyt często Metaliczny posmak Nieznana Wymioty Zaburzenia naczyniowe Bardzo często Zaczerwienienie skóry Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Bardzo często Ucisk i (lub) ból w klatce piersiowej, uczucie zaciskania i (lub) gniecenia w klatce piersiowej Często Uczucie pieczenia Niezbyt często Pocenie się Złe samopoczucie i (lub) osłabienie i (lub) ból Bardzo rzadko Reakcje w miejscu wstrzyknięcia Zaburzenia psychiczne Często Lęk Zaburzenia układu immunologicznego Nieznana Reakcja anafilaktyczna (w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje skórne np. pokrzywka i wysypka)
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: +48 22 49 21 301 faks: +48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
PT/H/1142/001/IA/008 6
4.9 Przedawkowanie
W wyniku przedawkowania adenozyny mogą wystąpić: ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardia lub asystolia. Ze względu na bardzo krótki okres półtrwania adenozyny we krwi, występujące działania niepożądane szybko mijają. Konieczne może być dożylne podanie aminofiliny lub teofiliny. Badania farmakokinetyczne wskazują, że metyloksantyny są kompetencyjnymi antagonistami adenozyny, a terapeutyczne stężenia teofiliny blokują jej egzogenne działania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki stosowane w chorobach serca, kod ATC: C01EB10
Endogenny nukleozyd o działaniu rozszerzającym naczynia obwodowe i przeciwarytmicznym Lek przeciwarytmiczny
Mechanizm działania Adenozyna jest nukleozydem purynowym, występującym we wszystkich komórkach ciała. Badania farmakologiczne przeprowadzone na zwierzętach kilku gatunków wykazały, że adenozyna działa dromotropowo ujemnie w węźle przedsionkowo-komorowym.
U ludzi, adenozyna podana w szybkim wstrzyknięciu dożylnym zwalnia przewodzenie impulsów w węźle przedsionkowo-komorowym. Działanie to może zablokować (przerwać) pętlę pobudzenia krążącego w węźle przedsionkowo-komorowym, prowadząc do powrotu rytmu zatokowego u pacjentów z napadowym częstoskurczem nadkomorowym.
Jednokrotne przerwanie drogi pobudzenia zazwyczaj wystarcza do przerwania częstoskurczu i przywrócenia prawidłowego rytmu zatokowego.
Ponieważ podczas migotania i trzepotania przedsionków węzeł przedsionkowo-komorowy nie stanowi części pętli pobudzenia krążącego (obwodu re-entry), adenozyna nie jest skuteczna w arytmiach tego typu.
Dzięki przemijającemu spowolnieniu przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym, łatwiejsza jest ocena aktywności elektrycznej przedsionków w zapisie EKG, przez co adenozyna może być pomocna w różnicowaniu częstoskurczów nadkomorowych z szerokimi i wąskimi zespołami QRS.
Adenozyna może być przydatna podczas badań elektrofizjologicznych w celu określenia miejsca bloku przedsionkowo-komorowego, lub w niektórych przypadkach preekscytacji w celu określenia, czy przewodzenie występuje przez drogę dodatkową czy przez węzeł przedsionkowo-komorowy.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Niemożliwe jest przeprowadzenie klasycznych badań farmakokinetycznych. Adenozyna występuje w różnych postaciach we wszystkich komórkach ciała, gdzie odgrywa ważną rolę w procesach energetycznych. Jest efektywnie wychwytywana i rozkładana głównie przez erytrocyty i komórki śródbłonka naczyń krwionośnych. Okres półtrwania adenozyny in vitro wynosi mniej niż 10 sekund. Okres półtrwania in vivo jest prawdopodobnie nawet krótszy.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Brak istotnych danych przedklinicznych, oprócz tych, które zostały już zawarte w odpowiednich punktach tej Charakterystyki Produktu Leczniczego.
PT/H/1142/001/IA/008 7
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonano badań dotyczących zgodności.
6.3 Okres ważności
Produkt leczniczy należy zużyć natychmiast po otwarciu.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w lodówce.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 1 ml zawierająca 1 ml roztworu (3 mg/1 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 2 ml roztworu (6 mg/2 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Plastikowa ampułko-strzykawka o pojemności 5 ml zawierająca 4 ml roztworu (12 mg/4 ml), z nasadką i korkiem z gumy halobutylowej; bez igły. Wielkości opakowań:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaAby podać dawkę 6 mg za pomocą ampułko-strzykawki o pojemności 5 ml zawierającej 4 ml roztworu (12 mg adenozyny/4 ml), należy najpierw usunąć z ampułko-strzykawki 2 ml roztworu przed podaniem pacjentowi pozostałych 2 ml.
Nie stosować tego produktu leczniczego, jeśli zauważy się cząstki stałe lub zabarwienie roztworu. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. PT/H/1142/001/IA/008 8 Stosować zgodnie z zasadami aseptyki.
1. Zdjąć osłonkę.
2. Trzymając strzykawkę, popchnąć tłok do góry aż do oporu.
3. Pociągnąć tłok do dołu, aby usunąć pęcherzyk powietrza.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUFresenius Kabi Polska Sp. z o.o. Al. Jerozolimskie 134 02-305 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 22867
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 11.12.2015
PT/H/1142/001/IA/008 9