Lidocaine Accord
Lidocaini hydrochloridum
Roztwór do wstrzykiwań 20 mg/ml | Lidocaini hydrochloridum 20 mg
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Lidocaine Accord, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Lidocaine Accord, 20 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Lidocaini hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Lidocaine Accord i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lidocaine Accord
3. Jak przyjmować lek Lidocaine Accord
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Lidocaine Accord
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Lidocaine Accord i w jakim celu się go stosuje
Lidocaine Accord jest lekiem do znieczulenia miejscowego. Lek jest stosowany do znieczulania różnych części ciała podczas małych zabiegów chirurgicznych. Lek blokuje w nerwach przekazywanie bodźców bólowych do mózgu i w ten sposób blokuje odczuwanie bólu. Działanie leku jest odczuwane po kilku minutach od podania leku i powoli zanika po zakończeniu zabiegu chirurgicznego.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lidocaine Accord
Kiedy nie stosować leku Lidocaine Accord - jeśli pacjent ma uczulenie na lidokainy chlorowodorek, inne leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie krwi lub jeśli stracił zbyt dużo krwi lub innych płynów ustrojowych lub jego serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi z innych powodów, nie powinno się wstrzykiwać Lidocaine Accord do kanału kręgowego.
Jeśli którekolwiek z powyższych dotyczy pacjenta przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lidocaine Accord należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki, jeśli: - pacjent jest w podeszłym wieku lub jest w złym stanie ogólnym, - u pacjenta występują zaburzenia pracy serca takie jak: wolne lub nieregularne bicie serca, niewydolność serca, - u pacjenta występują choroby związane z oddychaniem i płucami, - u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek,
- pacjent choruje na padaczkę, - u pacjenta występuje zapalenie lub zakażenie w obszarze przewidzianym do podania leku, - pacjent choruje na porfirię (rzadka dziedziczna choroba atakująca skórę i układ nerwowy), - u pacjenta występują zaburzenia krzepnięcia krwi, - pacjentka jest w ostatnim trymestrze ciąży.
W razie wątpliwości czy którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Lidocaine Accord.
Lidocaine Accord a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
W szczególności należy poinformować lekarza o stosowaniu następujących leków: - inne leki miejscowo znieczulające, - leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy (np. cymetydyna), - leki stosowane w leczeniu nieregularnego bicia serca (np. amiodaron).
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn W zależności od dawki i miejsca podania lek Lidocaine Accord może powodować przemijające zaburzenia zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy skonsultować z lekarzem, po jakim czasie wykonywanie tych czynności jest bezpieczne.
Lidocaine Accord zawiera sód Jeden ml roztworu do wstrzykiwań zawiera około 0,118 mmola sodu (w przypadku użycia roztworu o mocy 10 mg/ml) lub 0,082 mmola sodu (w przypadku użycia roztworu o mocy 20 mg/ml). Należy to wziąć pod uwagę przez osoby kontrolujące zawartość sodu w diecie.
3. Jak przyjmować lek Lidocaine Accord
Lek Lidocaine Accord jest podawany wyłącznie przez lekarza, w postaci wstrzyknięcia dożylnego, domięśniowego, podskórnego lub nadtwardówkowego w pobliżu rdzenia kręgowego.
Dawka leku jest uzależniona od rodzaju bólu, jaki ma zostać zniesiony. Zależeć będzie także od masy ciała, wieku, kondycji fizycznej oraz części ciała, w którą zostanie wstrzyknięty lek. Lekarz poda najmniejszą dawkę niezbędną do uzyskania właściwego działania znieczulającego.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Dawka dla dzieci oraz pacjentów w złym stanie ogólnym powinna być zmniejszona. Lek Lidocaine Accord zazwyczaj podawany jest w pobliżu miejsca, które ma być operowane.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lidocaine Accord Lekarz podający znieczulenie jest przeszkolony do właściwego postępowania w przypadku wystąpienia działań niepożądanych w następstwie podania zbyt dużej dawki leku Lidocaine Accord.
Pierwszymi objawami przedawkowania leku Lidocaine Accord zazwyczaj są: · drgawki, · niepokój, · zawroty głowy, uczucie oszołomienia, · nudności, · zdrętwienie lub mrowienie ust i okolic wokół ust,
· zaburzenia widzenia.
Jeśli pacjent poczuje którykolwiek z wymienionych objawów lub uważa, że otrzymał zbyt dużo leku Lidocaine Accord, powinien natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce.
Znacznie cięższe działania niepożądane od wymienionych powyżej mogą wystąpić po przedawkowaniu leku Lidocaine Accord, w tym: zaburzenie równowagi i koordynacji, zaburzenia słuchu, euforia, splątanie, zaburzenia mowy, bladość, nasilone pocenie, drżenie, drgawki, wpływ na serce i naczynia krwionośne, utrata przytomności, śpiączka, zatrzymanie na krótko oddechu (bezdech).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej (obrzęk naczynioruchowy lub wstrząs anafilaktyczny) należy natychmiast poinformować o tym lekarza lub pielęgniarkę. Objawy mogą obejmować nagłe wystąpienie: · obrzęku twarzy, warg, języka i gardła, co może powodować trudności w połykaniu, · ciężki lub nagły obrzęk rąk, stóp i kostek, · trudności w oddychaniu, · intensywne swędzenie skóry (z pojawieniem się grudek), · gorączka, · spadek ciśnienia krwi.
Te działania niepożądane występują rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów)
Inne możliwe działania niepożądane:
Bardzo często (występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - obniżenie ciśnienia krwi, - nudności.
Często (występujące rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) · mrowienie i drętwienie · zawroty głowy · wolny rytm serca · wysokie ciśnienie krwi · wymioty
Niezbyt często (występujące rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów) · drgawki · drętwienie języka lub mrowienie okolic ust · dzwonienie w uszach i nadwrażliwość na dźwięki · zaburzenia widzenia · utrata świadomości · drżenie · senność · oszołomienie · szumy uszne · uczucie zatrucia
· trudności w mówieniu
Rzadko (występujące rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów) · reakcje nadwrażliwości takie jak pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w ciężkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny · zmiany w czuciu lub osłabienie mięśni (neuropatia) · zapalenie błony otaczającej rdzeń kręgowy (zapalenie pajęczynówki), które może powodować ból w dolnej części pleców lub uczucie drętwienia i osłabienia w nogach · podwójne widzenie · nieregularne bicie serca, aż do jego zatrzymania · zwolnienie lub zatrzymanie oddechu
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Lidocaine Accord
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania. Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na oznakowaniu ampułki/fiolki oraz na pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Wyłącznie do jednorazowego użytku, roztwór należy wykorzystać bezpośrednio po pierwszym otwarciu, niewykorzystaną cześć roztworu należy zniszczyć.
Roztworu nie należy używać, w przypadku zmiany koloru lub jeśli widoczne są stałe cząstki.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Lidocaine Accord Substancją czynną leku jest lidokainy chlorowodorek. Lidocaine Accord, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań: 1 ml roztworu zawiera 10 mg lidokainy chlorowodorku. Lidocaine Accord, 20 mg/ml, roztwór do wstrzykiwan: 1 ml roztworu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku.
Pozostałe składniki to: sodu chlorek, sodu wodorotlenek, kwas solny stężony i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Lidocaine Accord i co zawiera opakowanie
Lidocaine Accord to przejrzysty, bezbarwny, jałowy roztwór do wstrzykiwań. Jest on dostępny w dwóch stężeniach, 10 mg/ml i 20 mg/ml.
Lidocaine Accord, 10 mg/ml jest dostępny w opakowaniach:
Lidocaine Accord, 20 mg/ml jest dostępny w opakowaniach:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny Accord Healthcare Polska Sp. z o.o. ul. Taśmowa 7 02-677 Warszawa Tel: +48 22 577 28 00
Wytwórca/Importer Accord Healthcare B.V. Winthontlaan 200 Holandia
Accord Healthcare Polska Sp. z o.o. ul. Lutomierska 50 95-200 Pabianice
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Nazwa Państwa Członkowskiego Nazwa produktu leczniczego Austria Lidocain Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml injektionslösung
Belgia Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml oplossing voor injectie / solution injectable/ injektionslösung Bułgaria Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml solution for injection Cypr Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml solution for injection Dania Lidocain Accord 10 mg/ml, 20mg/ml injektionsvæske, opløsning Estonia Lidocaine Accord Finlandia Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml injektioneste, liuos Francja Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml solution injectable Hiszpania Lidocaína Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml solución inyectable Holandia Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml oplossing voor injectie Litwa Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml injekcinis tirpalas Łotwa Lidocaine Accord 20 mg/ml šķīdums injekcijām Niemcy Lidocain Accord 10 mg/ml Injektionslösung Lidocain Accord 20 mg/ml Injektionslösung
Norwegia Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml injeksjonsvæske, oppløsning Polska Lidocaine Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml Portugalia Lidocaína Accord 10 mg/ml, 20 mg/ml Szwecja Lidocaine Accord Włochy Lidocaina Accord
Data ostatniej aktualizacji ulotki: sierpień 2022
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Informacje przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego lub pracowników służby zdrowia:
W związku z brakiem badań dotyczących zgodności, produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi. Wyłącznie do jednorazowego użytku. Zużyć natychmiast po pierwszym otwarciu. Niewykorzystaną cześć roztworu należy zniszczyć. Roztworu nie należy używać, w przypadku zmiany koloru lub jeśli widoczne są stałe cząstki.
Sposób podawania Produkt leczniczy Lidocaine Accord powinien być stosowany wyłącznie przez lub pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w podawaniu znieczulenia miejscowego oraz przeprowadzaniu resuscytacji. Niezbędny sprzęt do resuscytacji powinien być dostępny podczas podawania znieczulenia miejscowego.
W celu uzyskania informacji o dawkowaniu należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego.
Charakterystyka
1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Lidocaine Accord, 10 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Lidocaine Accord, 20 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna fiolka 2 ml zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 5 ml zawiera 50 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 10 ml zawiera 100 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 20 ml zawiera 200 mg lidokainy chlorowodorku
Jedna fiolka 2 ml zawiera 40 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 5 ml zawiera 100 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 10 ml zawiera 200 mg lidokainy chlorowodorku Jedna fiolka 20 ml zawiera 400 mg lidokainy chlorowodorku
Substancje pomocnicze o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do wstrzykiwań
Roztwór przejrzysty, bezbarwny, bez widocznych cząstek stałych. pH roztworu: 4,0-5,5 Osmolalność roztworu: 270-320 mOsmol/kg H 2 O.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Lidocaine Accord wskazany jest do znieczulenia nasiękowego, dożylnego znieczulenia miejscowego, blokady nerwów i znieczulenia nadtwardówkowego.
Produkt leczniczy Lidocaine Accord 10 mg/ml jest przeznaczony do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku życia. Produkt leczniczy Lidocaine Accord 20 mg/ml jest przeznaczony do stosowania u dorosłych.
2
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Produkt leczniczy Lidocaine Accord powinien być stosowany wyłącznie przez lub pod nadzorem lekarza posiadającego doświadczenie w podawaniu znieczulenia miejscowego oraz prowadzeniu resuscytacji. Niezbędny sprzęt do resuscytacji powinien być dostępny podczas podawania znieczulenia miejscowego. Należy podawać najmniejszą możliwą dawkę zapewniającą uzyskanie pożądanego działania.
Poniższa tabela może służyć, jako wytyczne dotyczące dawkowania dla pacjentów o masie ciała około
Droga podania lub procedura Zalecana dawka lidokainy Stężenie (mg/ml) Objętość (ml) Dawka całkowita (mg) Znieczulenie nasiękowe: Małe procedury 10 mg/ml 2-10 ml 20-100 mg
Duże procedury Dożylne znieczulenie miejscowe
Kończyna górna
Kończyna dolna
Blokada nerwów Znieczulenie nadtwardówkowe Znieczulenie lędźwiowe Znieczulenie w odcinku piersiowym Znieczulenie krzyżowe w chirurgii Znieczulenie krzyżowe w położnictwie
Maksymalna pojedyncza dawka lidokainy chlorowodorku nie może przekroczyć 400 mg.
Dzieci i młodzież Dawkę należy zmniejszyć w przypadku podawania dzieciom oraz pacjentom w złym stanie ogólnym. Szczególną ostrożność należy zachować w trakcie leczenia dzieci w wieku poniżej 4 lat. Ilość leku, która ma być wstrzyknięta powinna być określona na podstawie wieku, masy ciała dziecka i rozległości planowanego zabiegu. Należy starannie dobierać metodę znieczulenia, unikając metod bolesnych. W trakcie podawania znieczulenia należy ze szczególną uwagą obserwować zachowanie dziecka. Zazwyczaj podawana pojedyncza dawka mieści się w granicach od 20 mg do 30 mg lidokainy chlorowodorku. Dawkę lidokainy chlorowodorku (w mg), jaka ma być podana dziecku można również wyliczyć ze wzoru: masa ciała dziecka (w kg) x 1,33. Nie należy przekraczać dawki 5 mg lidokainy chlorowodorku na kilogram masy ciała.
Nie zaleca się stosowania iniekcji lidokainy u noworodków (patrz punkt 5.2). Optymalne stężenie w osoczu pozwalające uniknąć wystąpienia objawów toksyczności takich jak drgawki i zaburzenia rytmu serca dla takich pacjentów nie jest znane.
3 Specjalne grupy pacjentów Należy zmniejszyć dawkę u pacjentów z niewydolnością nerek, wątroby, u osób w podeszłym wieku, proporcjonalnie do wieku i stanu ogólnego pacjenta (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania Sposób podawania lidokainy różni się w zależności od typu znieczulenia (znieczulenie nasiękowe, dożylne znieczulenie miejscowe, blokada nerwów, znieczulenie nadtwardówkowe). Lidokaina Accord może być podawana dożylnie, domięśniowo, podskórnie i nadtwardówkowo.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, leki znieczulające miejscowo o budowie amidowej lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, wymienioną w punkcie 6.1. Produktu Lidocaine Accord nie należy stosować do znieczulenia nadtwardówkowego u pacjentów ze znacząco obniżonym ciśnieniem lub we wstrząsie kardiogennym lub hipowolemicznym.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Z wyjątkiem najprostszych procedur, procedury regionalne i lokalne podawania, znieczulenie należy zawsze prowadzić przy zapewnieniu odpowiedniego sprzętu do resuscytacji. Przy jakiejkolwiek dużej blokadzie, należy przed wprowadzeniem leku miejscowo znieczulającego wprowadzić do żyły kaniulę. Jak każdy lek miejscowo znieczulający, lidokaina, jeżeli jej stężenie we krwi będzie duże może powodować ostre reakcje toksyczności ze strony centralnego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego, szczególnie podczas podania dożylnego.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku znieczulania następujących grup pacjentów: pacjenci w podeszłym wieku i w złym stanie ogólnym, pacjenci z blokiem AV typu II i III, ponieważ miejscowe znieczulenie może powodować
pacjenci z zastoinową niewydolnością serca, bradykardią, zaburzoną czynnością oddechową, pacjenci z ciężką chorobą wątroby lub niewydolnością nerek, pacjenci z padaczką, pacjenci z koagulopatią. Leczenie lekami przeciwzakrzepowymi np. heparyną, niesteroidowymi
(ang. aPTT- activated partial thromboplastin time), wskaźnik Quicka i liczbę płytek krwi. Pacjentki w trzecim trymestrze ciąży
Pacjenci leczeni lekami przeciwarytmicznymi klasy III (np. amiodaronem), którzy wymagają stałego monitorowania w tym monitorowania EKG, ponieważ działanie lidokainy na mięsień sercowy może nasilać się podczas stosowania leków przeciwarytmicznych klasy III (patrz punkt 4.5).
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki chondrolizy u pacjentów otrzymujących pooperacyjnie, dostawowo ciągły wlew leków miejscowo znieczulających. Większość przypadków chondrolizy dotyczyła stawu barkowego. Z powodu wielu czynników przyczynowych i sprzecznych danych w literaturze naukowej, dotyczących mechanizmu działania, częstość występowania nie została ustalona. Dostawowa ciągła infuzja nie jest zatwierdzonym sposobem podania lidokainy.
Znieczulenie nadtwardówkowe może powodować ciężkie działania niepożądane takie jak niewydolność sercowo-naczyniowa, szczególnie przy współistniejącej hipowolemii. Szczególne środki ostrożności należy zachować zawsze u pacjentów z zaburzoną czynnością układu sercowo- naczyniowego.
4 Głównymi przyczynami są pourazowe uszkodzenia nerwów i (lub) miejscowy, toksyczny wpływ na mięśnie i nerwy spowodowany znieczuleniem miejscowym Urazowe uszkodzenia nerwów i (lub) miejscowe, toksyczne działanie na mięśnie i nerwy spowodowane są głównie przez wstrzyknięcie znieczulenia miejscowego. Zakres tych uszkodzeń zależy od ciężkości urazów, stężenia leku miejscowo znieczulającego oraz czasu jego oddziaływania na poszczególne tkanki. Dlatego należy stosować zawsze najmniejszą skuteczną dawkę.
Przypadkowe wstrzyknięcia dożylne w obrębie głowy i szyi mogą powodować wystąpienie objawów mózgowych, nawet po zastosowaniu małych dawek.
Lek podany pozagałkowo, może w bardzo rzadkich przypadkach przeniknąć do przestrzeni podpajęczynówkowej mózgu powodując nasilone/ciężkie reakcje takie jak zapaść krążeniowa, bezdech, drgawki i czasową ślepotę.
W przypadku znieczulenia okołogałkowego i pozagałkowego istnieje ryzyko trwałego zaburzenia czynności mięśni oka. Jest to związane przede wszystkim z uszkodzeniem i (lub) miejscowym działaniem toksycznym na nerw i (lub) mięśnie.
Skuteczność znieczulenia miejscowego może się zmniejszyć po wstrzyknięciu w obszar zakażony lub zmieniony zapalnie.
Domięśniowo podana lidokaina może powodować zwiększenie stężenia fosfokinazy kreatynowej, co może mieć wpływ na diagnozę ostrego zawału mięśnia sercowego.
Wykazano porfiriogenne działanie lidokaniny u zwierząt, dlatego nie powinna być ona stosowana u pacjentów z ostra porfirią, chyba, że jest to absolutnie konieczne. Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania lidokainy u pacjentów z porfirią.
Znieczulenie nadtwardówkowe może prowadzić do niedociśnienia i bradykardii. Ryzyko to zmniejsza podanie dożylne roztworów krystaloidów lub koloidów. Spadek ciśnienia krwi wymaga natychmiastowego zastosowania np. efedryny 5-10 mg dożylnie, powtórzonego, jeśli konieczne.
Znieczulenie okołoszyjkowe może czasami powodować bradykardię lub tachykardię u płodu, dlatego konieczne jest uważne monitorowanie tętna płodu (patrz punkt 4.6).
Jeden ml roztworu do wstrzykiwań zawiera około 0,118 mmola sodu (w przypadku użycia roztworu o mocy 10 mg/ml) lub 0,082 mmola sodu (w przypadku użycia roztworu o mocy 20 mg/ml). Należy to wziąć pod uwagę przez osoby kontrolujące zawartość sodu w diecie.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Leki spowalniające metabolizm lidokainy (np. cymetydyna) mogą powodować uzyskanie potencjalnie toksycznego stężenia lidokainy w osoczu, w przypadku szybkiego podania dużych dawek przez dłuższy czas. Efekt ten nie ma klinicznego znaczenia, jeśli lidokaina podawana jest w krótkim czasie w zalecanych dawkach. Lidokainę należy stosować ostrożnie w skojarzeniu z innymi lekami miejscowo znieczulającymi oraz lekami przeciwarytmicznymi klasy IB, jako że sumują się działania toksyczne obu leków. Dotychczas nie zostały przeprowadzone badania specyficznych interakcji z lekami miejscowo znieczulającymi i lekami przeciwarytmicznymi klasy III (np. amiodaronem), jednak zalecana jest ostrożność w tych przypadkach (patrz punkt 4.4)
5
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Brak odpowiednich danych dotyczących stosowania lidokainy u kobiet w ciąży.
Lidokaina przenika przez łożysko (patrz punkt 5.2). Można przyjąć, że lidokaina była stosowana u dużej liczby kobiet w ciąży i kobiet w wieku rozrodczym. Nie ma dowodów, że lidokaina zaburza procesy rozmnażania lub zwiększa ilość przypadków wystąpienia wad rozwojowych, czy w jakikolwiek pośredni lub bezpośredni sposób oddziałuje na płód. Jednakże nie przeprowadzono dostatecznych badań ryzyka u ludzi.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ lidokainy na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
W przypadku krótkotrwałego stosowania lidokainy podczas ciąży i porodu należy rozważyć czy oczekiwane korzyści przeważają potencjalne ryzyko. Zastosowanie lidokainy do znieczulenia okołoszyjkowego lub znieczulenia sromu podczas porodu zwiększa ryzyko wystąpienia u płodu reakcji takich jak bradykardia/tachykardia. Dlatego należy starannie monitorować tętno płodu (patrz punkt 5.2).
Karmienie piersią Lidokaina przenika w małym stopniu do mleka kobiecego. Wpływ na dziecko jest nieznaczny, podczas stosowania zalecanych dawek. Dlatego nie ma potrzeby przerwania karmienia piersią w trakcie stosowania Lidocaine Accord.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
W zależności od dawki i drogi podania, lidokaina może czasowo wpływać na ruch i koordynację, wpływając tym samym na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy poinformować pacjentów, że powinni unikać tych aktywności do czasu powrotu prawidłowego funkcjonowania organizmu.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane spowodowane wyłącznie przez lidokainę są trudne do odróżnienia od fizjologicznych skutków blokady nerwowej(np. niedociśnienie, bradykardia) oraz stanów spowodowanych bezpośrednio przez wkłucie igły (np. uszkodzenie nerwów) lub pośrednio (np. ropień nadtwardówkowy).
Bardzo często (≥1/10) Zaburzenia naczyniowe Niedociśnienie Zaburzenia żołądka i jelit Nudności Często (≥1/100 do <1/10) Zaburzenia układu nerwowego
Parestezje, zawroty głowy Zaburzenia serca Bradykardia Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie Zaburzenia żołądka i jelit Wymioty Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Zaburzenia układu nerwowego Objawy toksycznego działania na OUN (drgawki, parestezje wokół ust, drętwienie języka, nadwrażliwość na dźwięki, zaburzenia widzenia, utrata przytomności, drżenie mięśniowe, senność,
6 oszołomienie, szumy uszne, uczucie zatrucia, zaburzenia mowy) Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000) Zaburzenia układu immunologicznego Reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w ciężkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny Zaburzenia układu nerwowego Neuropatia, uszkodzenie nerwów obwodowych, zapalenie pajęczynówki Zaburzenia oka Podwójne widzenie Zaburzenia serca Zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Zahamowanie oddychania
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301 faks: + 48 22 49 21 309 strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
4.9 Przedawkowanie
W sporadycznych przypadkach wstrzyknięcie dożylne leku miejscowo znieczulającego może spowodować natychmiastową ogólną reakcję toksyczności (w ciągu kilku sekund lub minut). Objawy te w wyniku przedawkowania występują znacznie później (15-60 minut po wstrzyknięciu), w wyniku stopniowego narastania we krwi stężenia leku miejscowo znieczulającego (patrz punkt 4.8). Jeżeli wystąpią objawy zatrucia ogólnoustrojowego należy natychmiast przerwać podawanie leku.
Toksyczność: Podanie doustne: podanie mniej niż 50 mg wydaje się nie być ryzykowne dla małych dzieci. 75 mg dla 2-letniego dziecka zmniejszało ból, 100 mg dla 5-miesięcznego dziecka spowodowało ciężkie zatrucie, 300 mg + 300 mg w ciągu 4 godzin dla 3,5-letniego dziecka spowodowało ciężkie do bardzo ciężkiego zatrucie, 400-500 mg dla 2-letniego dziecka i 1 g na 12 godzin dla rocznego dziecka spowodowało bardzo ciężkie zatrucie. 600 mg dla osoby dorosłej zmniejszało ból, 2 g dla dorosłego spowodowało umiarkowane zatrucie.
Podanie pozajelitowe: 50 mg dożylnie dla 1-miesięcznego dziecka spowodowało bardzo ciężkie zatrucie. 200-400 mg podane miejscowo poprzez infiltrację u dorosłego spowodowało ciężkie zatrucie, 500 mg dla osób w wieku powyżej 80 lat i 1 g dożylnie dla osób dorosłych spowodowało bardzo ciężkie zatrucie.
Podanie miejscowe: 8,6-17,2 mg/kg dla młodych dzieci, gdy zastosowano do ran po oparzeniach skóry, powodowało ciężkie zatrucie.
7
Objawy Najpierw występują objawy pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego, a następnie zahamowanie. Po dużych dawkach szybkie wystąpienie drgawek może być pierwszym objawem. Innymi objawami po przedawkowaniu mogą być: uczucie zmęczenia, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, parestezje wokół ust, nudności. Dalszymi objawami są: ataksja, zmiany nastroju, euforia, splątanie, trudności w mówieniu, bladość, nadmierne pocenie, drżenie, drgawki, śpiączka, zatrzymanie oddechu. Po dużych dawkach mogą wystąpić: zaburzenia rytmu serca, szczególnie bradykardia, także tachykardia komorowa, migotanie komór, poszerzenie QRS, AV blok przedsionkowo-komorowy, niewydolność serca, niedociśnienie (opisywano pojedyncze przypadki methemoglobinemii).
Leczenie Węgiel aktywowany w przypadku doustnego przedawkowania. Prowokowanie wymiotów może być niebezpieczne ze względu na ryzyko znieczulenia śluzówki i drgawek na wczesnym etapie. Jeśli płukanie żołądka jest konieczne, powinno zostać przeprowadzone za pomocą rurki i po intubacji dotchawiczej.
W przypadku przedawkowania należy natychmiast podjąć kroki w celu zapewnienia właściwego krążenia i oddychania oraz kontrolowania drgawek.
Należy podać pacjentowi tlen i stosować wspomagające wentylowanie, jeżeli konieczne. Krążenie należy utrzymywać poprzez wlew dożylny płynów, dobutaminy i jeśli konieczne noradrenaliny (początkowo 0,05 μg/kg mc./min, zwiększając w razie potrzeby o dalsze 0,05 μg/kg mc./min. co 10 minut), jednocześnie ze stałym monitoringiem hemodynamicznym w cięższych przypadkach. Można także zastosować efedrynę.
Drgawki można opanować podając dożylnie diazepam lub sodu tiopental, mając na uwadze, że leki przeciwdrgawkowe mogą spowodować depresję oddychania oraz krążenia.
W przypadku wystąpienia bradykardii można zastosować atropinę. Jeżeli nastąpi zatrzymanie akcji serca należy zastosować standardowe procedury resuscytacji.
Dializa w przypadkach ostrego przedawkowania nie jest skuteczna.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki miejscowo znieczulające, amidy; kod ATC: N01B B02
Lidokaina jest lekiem miejscowo znieczulającym o budowie amidowej. Mechanizm działania opiera się na zmniejszeniu przepuszczalności błony neuronu dla jonów sodowych. W konsekwencji następuje zmniejszenie szybkości depolaryzacji błony, zwiększa się próg pobudzenia, co powoduje odwracalne miejscowe znieczulenie.
Lek stosowany jest w celu uzyskania znieczulenia miejscowego poprzez blokadę nerwów w różnych częściach ciała, a także kontroli arytmii. Działa poprzez hamowanie przepływu jonów niezbędnych do powstania i rozprzestrzeniania się bodźców stabilizując błonę neuronu. Oprócz blokowania przewodzenia bodźców nerwowych w obwodowym układzie nerwowym, lidokaina ma istotny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy i układ sercowo-naczyniowy Po wchłonięciu lidokaina może powodować pobudzenie OUN, a następnie jego zahamowanie; na układ sercowo-naczyniowy działa głównie na mięsień sercowy, gdzie może powodować zmniejszenie pobudliwości elektrycznej, szybkości przewodzenia oraz siły skurczu. Działanie znieczulające rozpoczyna się szybko (około minutę po wstrzyknięciu dożylnym i piętnastu minutach po
8 wstrzyknięciu domięśniowym) oraz szybko rozprzestrzenia się w tkankach otaczających. Działanie znieczulające utrzymuje się około dziesięciu do dwudziestu minut po podaniu dożylnym i około sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu minut po podaniu domięśniowym.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Szybkość wchłaniania zależy od wielkość dawki, drogi podania i perfuzji w miejscu podania. Blokada nerwów międzyżebrowych prowadzi do największego stężenia w osoczu (ok. 1,5 μg/ml na 100 mg wstrzykniętych), podczas gdy wstrzyknięcie podskórne w obrębie brzucha prowadzi do najmniejszego stężenia w osoczu (ok. 0,5 μg/ml na 100 mg wstrzykniętych). Objętość dystrybucji w stanie równowagi wynosi 91 litrów, natomiast wiązanie z białkami osocza głównie z kwasem alfa-1- glikoproteinowym wynosi 65%.
Z przestrzeni nadtwardówkowej wchłanianie jest całkowite i dwufazowe z okresem półtrwania odpowiednio ok. 9,3 minut i 82 minuty. Powolne wchłanianie jest czynnikiem limitującym czas eliminacji lidokainy, co wyjaśnia wolniejszą eliminację po wstrzyknięciu nadtwardówkowo niż po podaniu dożylnym.
Eliminacja lidokainy następuje głównie poprzez metabolizm, szczególnie poprzez dealkilację do monoetyloglicynoksylidydu (MEGX) katalizowanego za pomocą CYP1A2 oraz CYP3A4. MEGX jest metabolizowany do 2,6–dimetyloaniliny i ksylidydu glicyny (GX). 2,6-dimetyloanilina jest dalej przekształcana za pomocą CYP2A6 do 4-hydroksy-2,6-dimetyloaniliny, która jest głównym metabolitem wydalanym z moczem (80%) w postaci koniugatu. MEGX wykazuje działanie prodrgawkowe, podobnie do lidokainy, podczas gdy GX nie wykazuje takiej aktywności. MEGX występuje w osoczu w podobnych stężeniach jak substancja wyjściowa. Szybkość eliminacji lidokainy i MEGX wynosi po podaniu dożylnym odpowiednio 1,5-2 godzin i 2,5 godziny. Ze względu na szybki metabolizm w wątrobie, kinetyka zależy od stanu wątroby. Okres półtrwania może być dwukrotnie dłuższy u pacjentów z niewydolnością wątroby. Niewydolność nerek nie wpływa na kinetykę, ale może powodować kumulację metabolitów we krwi. Lidokaina przenika przez barierę łożyska i u płodu stężenie we krwi niezwiązanej lidokainy jest takie samo jak w organizmie matki. Jednakże, całkowite stężenie w osoczu będzie mniejsze u płodu, ze względu na mniejsze wiązanie z białkami.
Specjalne grupy pacjentów
Ze względu na szybki metabolizm w wątrobie, kinetyka zależy od stanu wątroby. Okres półtrwania może być dwukrotnie dłuższy u pacjentów z niewydolnością wątroby.
Niewydolność nerek nie wpływa na kinetykę, ale może powodować kumulację metabolitów we krwi.
U noworodków poziom α-1 kwaśnej glikoproteiny jest mały i wiązanie z białkami może być zmniejszone. W związku z tym, że stężenie wolnej frakcji może być większe, nie zaleca się stosowania lidokainy u noworodków.
Pacjenci w podeszłym wieku Okres półtrwania w fazie eliminacji oraz objętość dystrybucji mogą być odpowiednio wydłużone i zwiększone w tej grupie pacjentów z powodu zmniejszonej pojemności minutowej serca i (lub) wątrobowego przepływu krwi.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
W badaniach na zwierzętach objawy toksyczności po zastosowaniu dużych dawek lidokainy dotyczyły ośrodkowego układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego.
9
W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u królików wykazano toksyczne działanie lidokainy na zarodek i płód po podaniu podskórnie dawki 25 mg/kg. W dawkach mniejszych niż dawki toksyczne dla matki u szczurów, lidokaina nie ma wpływu na pourodzeniowy rozwój potomstwa. Nie zaobserwowano wpływu lidokainy na płodność samic i samców szczura. Lidokaina przenika przez barierę łożyskową drogą dyfuzji prostej.
W przeprowadzonych badaniach in vitro i in vivo lidokaina nie wykazała właściwości genotoksycznych, aczkolwiek jeden z jej metabolitów - 2,6-dimetyloanilina wykazuje taki potencjał.
Nie przeprowadzono badań rakotwórczości lidokainy. 2,6-dimetyloanilina wykazała działanie rakotwórcze w przedklinicznych badaniach toksykologicznych oceniających skutki przewlekłej ekspozycji na lek. Kliniczne znaczenie tej obserwacji nie jest znane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Sodu chlorek Sodu wodorotlenek Kwas solny stężony Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
W związku z brakiem badań dotyczących zgodności, produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi.
6.3 Okres ważności
Należy zużyć bezpośrednio po pierwszym otwarciu.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Produkt leczniczy pakowany jest we fiolki lub ampułki. Ampułka z przezroczystego szkła typu I. Fiolka z przezroczystego szkła typu I, zamknięta korkiem z gumy chlorobutylowej i aluminiowym uszczelnieniem (zamknięcie typu flip-off).
Lidocaine Accord, 10 mg/mL jest dostępny w opakowaniach:
10
Lidocaine Accord, 20 mg/ml jest dostępny w opakowaniach:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaStosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Wyłącznie do jednorazowego użytku. Niewykorzystaną cześć roztworu należy zniszczyć. Roztworu nie należy używać, jeśli widoczne są stałe cząstki.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUAccord Healthcare Polska Sp. z o.o. ul. Taśmowa 7 02-677 Warszawa
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
22829, 22830
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 27.11.2015 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO21.06.2022