Panzyga
Immunoglobulinum humanum normale
Roztwór do infuzji 100 mg/ml | Immunoglobulinum humanum normale 100 mg/ml
Octapharma Octapharma GmbH Octapharma Pharmazeutika Produktionsgesellschaft mbH (OPG), Francja Niemcy Austria
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika
Panzyga, 100 mg/ml, roztwór do infuzji Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)
Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Użytkownik leku też może w tym pomóc, zgłaszając wszelkie działania niepożądane, które wystąpiły po zastosowaniu leku. Aby dowiedzieć się, jak zgłaszać działania niepożądane – patrz punkt 4.
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. • Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. • W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. • Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. • Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Panzyga i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Panzyga
3. Jak stosować lek Panzyga
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Panzyga
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Panzyga i w jakim celu się go stosuje
Co to jest lek Panzyga Lek Panzyga jest roztworem immunoglobuliny ludzkiej normalnej (IgG), tzn. roztworem normalnych ludzkich przeciwciał, do podawania dożylnego (tzn. w kroplówce do żyły). Immunoglobuliny stanowią normalny składnik krwi człowieka i element mechanizmu odpornościowego organizmu. Lek Panzyga zawiera wszystkie IgG, jakie występują we krwi zdrowych ludzi. Właściwe dawki leku Panzyga mogą przywrócić patologicznie małe stężenie IgG do wartości prawidłowych.
Lek Panzyga zawiera szerokie spektrum przeciwciał skierowanych przeciwko różnym czynnikom zakaźnym.
W jakim celu stosuje się lek Panzyga Lek Panzyga stosowany jako terapia zastępcza dzieci i młodzieży (0-18 lat), i dorosłych w różnych grupach pacjentów: • Pacjenci z wrodzonym niedoborem przeciwciał (zespoły pierwotnego niedoboru odporności, takie jak wrodzona agammaglobulinemia lub hipogammaglobulinemia, pospolity zmienny niedobór odporności, ciężki złożony niedobór odporności). • Pacjenci z nabytym niedoborem przeciwciał (wtórny niedobór odporności) spowodowany pewnymi chorobami i/lub metodami leczenia i u których występują ciężkie lub nawracające zakażenia.
Lek Panzyga może być także stosowany w leczeniu następujących zaburzeń o podłożu autoimmunologicznym ( immunomodulacja): • Pacjenci z pierwotną małopłytkowością immunologiczną (ITP), stanem, w którym dochodzi do niszczenia płytek krwi i tym samym zmniejszenia ich liczby, oraz pacjenci z dużym ryzykiem krwawienia lub wymagający skorygowania liczby płytek krwi przed operacją.
• Pacjenci z chorobą Kawasaki, stanem powodującym stan zapalny różnych narządów. • Pacjenci z zespołem Guillaina-Barrégo, stanem powodującym stan zapalny różnych narządów. • U pacjentów z przewlekłą zapalną polineuropatią demielinizacyjną (CIDP), która jest chorobą zapalną atakującą niektóre części układu nerwowego. • U pacjentów z wieloogniskową neuropatią ruchową (MMN), stanem, których charakteryzuje się powoli postępującym asymetrycznym osłabieniem kończyn bez utraty czucia.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Panzyga
Kiedy NIE stosować leku Panzyga: • jeśli pacjent ma uczulenie na immunoglobulinę ludzką normalną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6). • jeśli pacjent ma niedobór immunoglobulin typu A (niedobór IgA) i jeśli u pacjenta występują przeciwciała przeciwko immunoglobulinom typu IgA.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Panzyga należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Stanowczo zaleca się, aby w każdym przypadku podawania pacjentowi leku Panzyga odnotować nazwę i numer serii produktu, aby móc powiązać danego pacjenta z zastosowaną serią leku.
Pewnie działania niepożądane mogę występować częściej: • w razie dużej szybkości infuzji, • u pacjentów otrzymujących immunoglobulinę ludzką normalną po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, w razie dużego odstępu czasowego od poprzedniej infuzji. • jeśli pacjent ma nieleczone zakażenie lub przewlekły stan zapalny.
W razie wystąpienia działania niepożądanego lekarz zmniejszy szybkość podawania leku lub przerwie infuzję. Niezbędne leczenie zdarzenia niepożądanego będzie zależeć od charakteru i ciężkości zdarzenia.
Okoliczności i warunki zwiększające ryzyko wystąpienia działań niepożądanych
• W bardzo rzadkich przypadkach po podaniu leku Panzyga mogą wystąpić zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał serca, udar i niedrożność żyły głębokiej, na przykład w łydce lub naczyń krwionośnych w płucach. Tego typu zdarzenia częściej występują u pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak otyłość, zaawansowany wiek, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, występowanie takich zdarzeń w przeszłości, długie okresy unieruchomienia i przyjmowanie pewnych hormonów (np. tabletek antykoncepcyjnych). W takiej sytuacji należy zapewnić zrównoważoną podaż płynów, ponadto lek Panzyga powinien być podawany z możliwie najmniejszą szybkością.
• Jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z nerkami lub jeśli ma pewne czynniki ryzyka, takie jak cukrzyca, nadwaga lub wiek ponad 65 lat, lek Panzyga będzie podawany z możliwie najmniejszą szybkością, ponieważ informowano o przypadkach ostrej niewydolności nerek u pacjentów z takimi czynnikami ryzyka. Jeżeli którakolwiek z powyższych okoliczności odnosi się do pacjenta, nawet jeśli miała miejsce w przeszłości, należy powiedzieć o tym lekarzowi. • Pacjenci z grupą krwi A, B lub AB, jak również pacjenci z pewnymi stanami zapalnymi są w większym stopniu zagrożeni niszczeniem czerwonych krwinek przez podane immunoglobuliny (zjawisko to nazywa się hemolizą).
Sytuacje, w których konieczne może być spowolnienie lub zatrzymanie infuzji (kroplówki)
• W rzadkich przypadkach, w okresie od kilku godzin do 2 dni po podaniu leku Panzyga może wystąpić silny ból głowy i sztywność karku.
• Reakcje alergiczne występują rzadko, jednakże lek ten może wywołać wstrząs anafilaktyczny, nawet u pacjentów, którzy dobrze go tolerowali przy poprzednich okazjach. Reakcja anafilaktyczna może doprowadzić do nagłego spadku ciśnienia krwi. • W bardzo rzadkich przypadkach po podaniu immunoglobulin, w tym leku Panzyga, u pacjenta może wystąpić ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI). Prowadzi to do niezależnego od czynności serca gromadzenia płynu w przestrzeniach powietrznych w płucach. Wystąpienie TRALI można rozpoznać na podstawie ciężkich problemów z oddychaniem, normalnej czynności serca i podwyższonej temperatury ciała (gorączki). Objawy takie zwykle pojawiają się w ciągu 1 do 6 godzin od otrzymania leczenia.
Jeśli pacjent zauważy którykolwiek z powyższych objawów podczas infuzji leku Panzyga lub po jej zakończeniu, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub innemu członkowi personelu medycznego. Lekarz zdecyduje czy należy zmniejszyć szybkość infuzji, czy też całkiem ją przerwać, oraz czy konieczne są dodatkowe działania.
• Niekiedy roztwory immunoglobulin, takie jak lek Panzyga, mogą spowodować zmniejszenie liczby białych krwinek. Zwykle taki stan ustępuje samoistnie w ciągu 1-2 tygodni.
Wpływ na wyniki testów krwi Lek Panzyga zawiera szerokie spektrum różnych przeciwciał, z których niektóre mogą wpływać na wyniki testów krwi. Jeśli pacjent będzie przechodzić badanie krwi po podaniu leku Panzyga, należy poinformować osobę pobierającą krew lub lekarza, że pacjent otrzymał roztwór immunoglobuliny ludzkiej normalnej.
Bezpieczeństwo wirusologiczne Kiedy leki wytwarzane są z ludzkiej krwi lub osocza, to podejmowane są określone środki ostrożności, aby zapobiec przenoszeniu zakażeń na pacjentów. Obejmują one: • staranną selekcję dawców krwi i osocza, aby zapewnić wykluczenie dawców mogących być nosicielami zakażeń, • badanie każdej donacji i puli zebranego osocza w celu wykrycia obecności wirusów/zakażeń, • włączenie przez wytwórców etapów mających na celu inaktywację lub usunięcie wirusów do procesu przetwarzania krwi lub osocza.
Mimo tych środków ostrożności w przypadku podawania leków przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia. Dotyczy to również nieznanych lub pojawiających się od niedawna wirusów lub innych rodzajów zakażeń.
Podejmowane środki są uważane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak wirus ludzkiego niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) i wirus zapalenia wątroby typu C (HCV), jak i wirusów bezotoczkowych, takich jak wirus zapalenia wątroby typu A (HAV) i parwowirus B19.
Nie stwierdzono związku immunoglobulin z wirusowym zapaleniem wątroby typu A lub zakażeniem parwowirusem B19, przypuszczalnie dlatego, że przeciwciała przeciwko tym zakażeniom zawarte w tym produkcie mają działanie ochronne. Dzieci i młodzież Nie ma żadnych swoistych ani dodatkowych ostrzeżeń ani środków ostrożności dotyczących dzieci i młodzieży.
Lek Panzyga a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym o lekach wydawanych bez recepty, jak również o ewentualnych szczepieniach otrzymanych w ciągu ostatnich trzech miesięcy.
Lek Panzyga może upośledzić działanie szczepionek zawierających żywe atenuowane wirusy, takich jak: • szczepionka przeciwko odrze,
• szczepionka przeciwko różyczce, • szczepionka przeciwko śwince, • szczepionka przeciwko ospie wietrznej.
Po podaniu tego produktu należy zachować odstęp 3 miesięcy przed szczepieniem szczepionką z żywych atenuowanych wirusów. W przypadku szczepionki przeciwko odrze takie upośledzenie skuteczności może utrzymywać się przez okres do jednego roku.
Panzyga 100 mg/ml z jedzeniem, piciem i alkoholem Nie zaobserwowano żadnych oddziaływań. W przypadku stosowania leku Panzyga 100 mg/ml przed infuzją należy zapewnić odpowiednie nawodnienie.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty, aby upewnić się, że może otrzymać lek Panzyga lub kontynuować leczenie lekiem Panzyga.
Bezpieczeństwo stosowania tego leku u kobiet w ciąży nie zostało ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych i dlatego powinien być on podawany kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią ze szczególną ostrożnością. Wykazano, że leki będące preparatami immunoglobulin przenikają przez łożysko, co nasila się podczas trzeciego trymestru. Kliniczne doświadczenia dotyczące stosowania immunoglobulin wskazują, że nie mają one szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój płodu czy noworodka.
Immunoglobuliny są wydzielane do mleka ludzkiego. Nie przewiduje się niekorzystnego wpływu na noworodki/dzieci karmione piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek Panzyga nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże pacjenci, u których podczas leczenia wystąpią działania niepożądane, powinni poczekać na ich ustąpienie przed prowadzeniem pojazdu lub obsługiwaniem maszyn.
Lek Panzyga zawiera sód maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.
3. Jak stosować lek Panzyga
Lekarz zdecyduje, czy pacjent wymaga podawania leku Panzyga i jaką dawkę powinien otrzymywać. Lek Panzyga podawany jest w postaci wlewu dożylnego (kroplówki) przez personel medyczny. Dawka i schemat dawkowania zależą od wskazania i konieczne może być ich dostosowanie do potrzeb każdego pacjenta.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Stosowanie u dzieci i młodzieży Sposób podawania leku Panzyga (dożylnie) dzieciom i młodzieży (0-18 lat) nie rożni się od podawania go dorosłym.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej poważnych działań niepożądanych (wszystkie występują bardzo rzadko, co oznacza, że mogą wystąpić w przypadku maksymalnie 1 na 10 000 infuzji). W niektórych przypadkach lekarza będzie musiał przerwać infuzję i zmniejszyć dawkę lub zakończyć leczenie:
• Obrzęk twarzy, języka i krtani powodujący duże trudności z oddychaniem, • Nagła reakcja alergiczna objawiająca się dusznością, świszczącym oddechem, wysypką i spadkiem ciśnienia krwi, • Udar, który może spowodować osłabienie i/lub utratę czucia po jednej stronie ciała, • Zawał serca, powodujący ból w klatce piersiowej, • Zakrzep krwi, powodujący ból i obrzęk kończyny, • Zakrzep krwi w płucu, powodujący ból w klatce piersiowej i duszność, • Anemia (niedokrwistość), powodująca duszność i/lub bladość skóry, • Ciężkie zaburzenie czynności nerek, które może spowodować zatrzymanie moczu, • Stan patologiczny płuc określany jako ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI) powodujący trudności z oddychaniem, sine zabarwienie skóry, gorączkę i spadek ciśnienia krwi.
Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, należy możliwie jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi.
Zgłaszano także następujące działania niepożądane:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić w przypadku maksymalnie 1 na 10 infuzji): Ból głowy, nudności (mdłości), gorączka.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić w przypadku maksymalnie 1 na 100 infuzji):
Wysypka skórna, ból pleców, ból w klatce piersiowej, dreszcze, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, kaszel, wymioty, ból brzucha, biegunka, ból stawów, ból mięśni, swędzenie w miejscu infuzji, wysypka, ból szyi, ręki lub nogi, osłabienie odczuwania dotyku lub czucia, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zmniejszenie liczby białych krwinek, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (patrz również punkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”), swędzenie oczu, szybkie bicie serca, zwiększone ciśnienie krwi, ból ucha, sztywność mięśni, uczucie zimna, uczucie gorąca, złe samopoczucie, drżenie, drętwienie, zmiany wyników testów krwi dotyczących czynności wątroby.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Panzyga
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (2 °C-8 °C). Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem. Nie zamrażać.
Lek ten można wyjąć z lodówki na okres 12 miesięcy (bez przekraczania terminu ważności) i przechowywać w temperaturze od 8 °C do 25 °C. Po upływie tego okresu nie należy z powrotem umieszczać leku w lodówce, lecz usunąć go w odpowiedni sposób. Na pudełku zewnętrznym należy odnotować datę wyjęcia danego opakowania z lodówki.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się, że roztwór jest mętny, zawiera osad lub ma intensywny kolor.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Panzyga • Substancją czynną jest immunoglobulina ludzka normalna (ludzkie przeciwciała). Lek Panzyga zawiera 100 mg/ml białka ludzkiego, z czego co najmniej 95% stanowi immunoglobulina G (IgG). • Inne składniki leku to glicyna i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Panzyga i co zawiera opakowanie Lek Panzyga jest roztworem do infuzji i dostępny jest we fiolkach (1 g/10 ml, 2,5 g/25 ml) lub butelkach (5 g/50 ml, 6 g/60 ml, 10 g/100 ml, 20 g/200 ml, 30 g/300 ml).
Wielkość opakowania:
Roztwór jest przezroczysty do lekko opalizującego i bezbarwny do lekko żółtego.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny: Octapharma (IP) SPRL Allée de la Recherche 65 Belgia
Wytwórcy: Octapharma
Octapharma Pharmazeutika Produktionsges.m.b.H. Oberlaaer Strasse 235, 1100 Vienna, Austria
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania: Panzyga® Włochy: Globiga®
Data ostatniego zatwierdzenia ulotki: 03.05.2019
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
• Przed użyciem produkt powinien być doprowadzony do temperatury pokojowej lub temperatury ciała. • Roztwór powinien być przezroczysty do lekko opalizującego i bezbarwny do lekko żółtego. • Nie należy używać roztworów, które są mętne lub zawierają cząstki stałe. • Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. • Nie wolno mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi. • Aby podać pacjentowi resztkę produktu, jaka mogła pozostać w przewodzie po zakończeniu infuzji, można przepłukać przewód 0,9% (9 mg/ml) roztworem chlorku sodu lub 5% (50 mg/ml) roztworem glukozy.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
Niniejszy produkt leczniczy będzie dodatkowo monitorowany. Umożliwi to szybkie zidentyfikowanie nowych informacji o bezpieczeństwie. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane. Aby dowiedzieć się, jak zgłaszać działania niepożądane - patrz punkt 4.8.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Panzyga, 100 mg/ml, roztwór do infuzji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Immunoglobulina ludzka normalna (IVIg)
Jeden ml zawiera:
Immunoglobulina ludzka normalna ......................100 mg
(o czystości co najmniej 95% IgG)
Każda fiolka 10 ml zawiera: 1 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda fiolka 25 ml zawiera: 2,5 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda butelka 50 ml zawiera: 5 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda butelka 60 ml zawiera: 6 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda butelka 100 ml zawiera: 10 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda butelka 200 ml zawiera: 20 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej Każda butelka 300 ml zawiera: 30 g immunoglobuliny ludzkiej normalnej
Rozkład podklas IgG (wartości przybliżone):
IgG 1
IgG2 28% IgG3 3% IgG4 4%
Maksymalna zawartość IgA wynosi 300 mikrogramów/ml.
Wytworzony z ludzkiego osocza pochodzącego od dawców.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Produkt leczniczy zawiera 69 mg sodu na 100 ml, co odpowiada 3,45% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do infuzji
Roztwór jest przezroczysty do lekko opalizującego i bezbarwny do lekko żółtego. Wartość pH roztworu wynosi od 4,5 do 5,0, a osmolalność wynosi ≥ 240 mOsmol/kg.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Terapia zastępcza u dorosłych, dzieci i młodzieży (w wieku 0-18 lat) w następujących stanach: • Zespoły pierwotnego niedoboru odporności (PID) z upośledzeniem wytwarzania przeciwciał. • Zespoły wtórnych niedoborów odporności (SID) u pacjentów z ciężkimi lub nawracającymi zakażeniami, nieskutecznym leczeniem przeciwdrobnoustrojowym lub potwierdzoną swoistą nieskutecznością przeciwciał (PSAF)* lub stężeniem IgG < 4 g/l. *PSAF=niezdolność do osiągnięcia co najmniej 2-krotnego zwiększenia miana IgG w reakcji na szczepionki przeciwko pneumokokom zawierające antygen polisacharydowy i polipeptydowy
Immunomodulacja u dorosłych, dzieci i młodzieży (w wieku 0-18 lat) w następujących stanach: • Pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP) u pacjentów z dużym ryzykiem krwawienia lub wymagających skorygowania liczby płytek krwi przed operacją. • Zespół Guillaina-Barrégo. • Choroba Kawasaki (w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym, patrz punkt 4.2). • Przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (CIDP). • Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN)
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Terapia zastępcza powinna być rozpoczęta i kontrolowana pod nadzorem lekarza z odpowiednim doświadczeniem w leczeniu niedoborów odporności.
Dawkowanie Dawka i schematy dawkowania zależą od wskazania.
Może być konieczne indywidualne dostosowanie dawkowania dla każdego pacjenta w zależności od odpowiedzi klinicznej. Dawka ustalana na podstawie masy ciała może wymagać modyfikacji w przypadku pacjentów z niedowagą lub nadwagą. U pacjentów z nadwagą dawka powinna być oparta na standardowej fizjologicznej masie ciała.
Poniższe schematy dawkowania podane są jako ogólne wytyczne.
Terapia zastępcza w zespołach pierwotnego niedoboru odporności (PID) Schemat dawkowania powinien zapewnić minimalne stężenie IgG (oznaczane przed następną infuzją) wynoszące co najmniej 6 g/l lub w normalnym zakresie referencyjnym dla wieku danej populacji. Osiągnięcie równowagi (stężenie IgG w stanie stacjonarnym) wymaga trzech do sześciu miesięcy leczenia. Zalecana dawka początkowa wynosi 0,4 do 0,8 g/kg masy ciała (mc.) jednorazowo, a następnie co najmniej 0,2 g/kg mc. podawane co trzy do czterech tygodni.
Dawka wymagana do osiągnięcia stężenia minimalnego 6 g/l jest rzędu 0,2-0,8 g/kg mc./miesiąc. Po osiągnięciu stanu równowagi przerwa pomiędzy kolejnymi dawkami wynosi od trzech do czterech tygodni.
Stężenie minimalne IgG powinno być oznaczane i analizowane w odniesieniu do częstości występowania zakażeń. Konieczne może być zwiększenia dawkowania, z myślą o zwiększeniu stężenia minimalnego, w celu zmniejszenia wskaźnika zakażeń bakteryjnych.
Wtórne niedobory odporności (zgodnie z definicją w punkcie 4.1) Zalecana dawka wynosi 0,2-0,4 g/kg co trzy do czterech tygodni.
Stężenie minimalne IgG powinno być oznaczane i analizowane w odniesieniu do częstości występowania zakażeń. W razie konieczności należ dostosować dawkę w celu osiągnięcia optymalnej ochrony przed zakażeniami. U pacjentów z utrzymującym się zakażeniem konieczne może być zwiększenie dawki, natomiast u pacjentów bez zakażeń można rozważyć zmniejszenie dawki.
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP) Są dwa alternatywne schematy leczenia: • Dawka 0,8-1 g/kg mc. podana w 1. dniu; dawka ta może być powtórzona raz w ciągu 3 dni. • Dawka 0,4 g/kg mc. podawana codziennie przez dwa do pięciu dni. Leczenie takie można powtórzyć, jeżeli dojdzie do nawrotu.
Zespół Guillaina-Barrégo 0,4 g/kg mc./dobę przez 5 dni (możliwe jest powtórzenie dawki w razie nawrotu).
Choroba Kawasaki Należy podać 2,0 g/kg mc. w dawce jednorazowej. Pacjentom należy podawać jednocześnie kwas acetylosalicylowy.
Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP): Dawka początkowa: 2 g/kg w dawkach podzielonych przez okres 2-5 kolejnych dni Dawki podtrzymujące: Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu; jeśli po 6 miesiącach nie można zaobserwować żadnego efektu leczenia, leczenie należy przerwać. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzja o długoterminowym leczeniu będzie podejmowana wedle uznania lekarza w zależności od odpowiedzi pacjenta i utrzymywania się odpowiedzi. Dawkowanie i odstępach pomiędzy kolejnymi dawkami należy dostosować do przebiegu choroby w indywidualnym przypadku.
Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa: 2 g/kg podane w ciągu 2-5 kolejnych dni Dawka podtrzymująca: 1 g/kg co 2 do 4 tygodni lub 2 g/kg co 4 do 8 tygodni. Efekt leczenia należy oceniać po każdym cyklu; jeśli po 6 miesiącach nie można zaobserwować żadnego efektu leczenia, leczenie należy przerwać. Jeżeli leczenie jest skuteczne, decyzja o długoterminowym
lekarza w zależności od odpowiedzi pacjenta i utrzymywania się odpowiedzi. Dawkowanie i odstępach pomiędzy kolejnymi dawkami należy dostosować do przebiegu choroby w indywidualnym przypadku.
Zalecane dawkowanie podsumowane jest w poniższej tabeli: Wskazanie do stosowania Dawka Częstość infuzji Terapia zastępcza Zespoły pierwotnego niedoboru odporności Dawka początkowa: 0,4-0,8 g/kg mc.
dawka podtrzymująca: 0,2-0,8 g/kg mc.
co 3-4 tygodnie Wtórny niedobór odporności (zdefiniowany w punkcie 4.1) 0,2-0,4 g/kg mc.
co 3-4 tygodnie Immunomodulacja Pierwotna małopłytkowość immunologiczna 0,8-1 g/kg mc.
lub
0,4 g/kg mc./dobę w 1. dniu, z możliwością powtórzenia w ciągu 3 dni
przez 2-5 dni Zespół Guillaina-Barrégo 0,4 g/kg mc./dobę przez 5 dni Choroba Kawasaki
w dawce jednorazowej z podawaniem kwasu acetylosalicylowego Przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna (CIDP) Dawka początkowa: 2g/kg mc.
W dawkach podzielonych przez okres 2- 5 dni
Wskazanie do stosowania Dawka Częstość infuzji Dawka podtrzymująca: 1g/kg mc.
co 3 tygodnie przez okres 1-2 dni Wieloogniskowa neuropatia ruchowa (MMN) Dawka początkowa:
Dawka podtrzymująca: 1g/kg mc.
albo
2g/kg mc. w ciągu 2-5 kolejnych dni
co 2-4 tygodnie
albo
co 4-8 tygodni przez okres 2- 5 dni
Dzieci i młodzież Dawkowanie u dzieci i młodzieży (0-18 lat) jest takie same, jak u dorosłych, bowiem dawkowanie przy każdym wskazaniu jest oparte na masie ciała i korygowane stosownie do efektów leczenia wyżej wymienionych stanów patologicznych.
Upośledzenie czynności wątroby Nie ma dostępnych dowodów uzasadniających konieczność dostosowania dawki.
Upośledzenie czynności nerek Nie ma konieczności dostosowywać dawki, chyba że jest to wymagane ze względów klinicznych, patrz punkt 4.4.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie ma konieczności dostosowywać dawki, chyba że jest to wymagane ze względów klinicznych, patrz punkt 4.4.
Sposób podawania Podanie dożylne.
Immunoglobulina ludzka normalna powinna być podawana w infuzji dożylnej przy wstępnej szybkości 0,6 ml/kg mc./godz. przez 30 minut. Patrz punkt 4.4. W razie wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość infuzji lub przerwać podawanie produktu. W razie dobrej tolerancji szybkość podawania może być stopniowo zwiększana do maksymalnie 4,8 ml/kg mc./godz.
W przypadku pacjentów z PID, którzy dobrze tolerowali szybkość 4,8 ml/kg mc./godz. można ją dodatkowo zwiększyć do maksymalnie 8,4 ml/kg mc./godz.
Aby podać pacjentowi resztkę produktu, jaka mogła pozostać w przewodzie po zakończeniu infuzji, można przepłukać przewód 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną (ludzkie immunoglobuliny) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 4.4 i 6.1).
Pacjenci z selektywnym niedoborem IgA, u których powstały przeciwciała przeciwko IgA, ponieważ podanie produktu zawierającego IgA może spowodować reakcję anafilaktyczną.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Możliwość identyfikacji
Należy wyraźnie zarejestrować nazwę i numer serii podanego produktu, aby poprawić możliwość identyfikacji biologicznych produktów leczniczych.
Środki ostrożności podczas stosowania Można uniknąć potencjalnych powikłań, upewniając się, że pacjent: • nie jest uczulony na immunoglobulinę ludzką normalną podając początkowo produkt z niewielką szybkością (0,6-1,2 ml/kg mc./godz.). • jest starannie monitorowany pod kątem jakichkolwiek objawów przez cały czas infuzji. W szczególności przez cały czas podczas pierwszej infuzji i przez jedną godzinę od jej zakończenia należy monitorować pacjentów nieleczonych uprzednio immunoglobulinę ludzką normalną, pacjentów, u których zmieniono produkt IVIg lub w razie dużego odstępu czasowego od poprzedniej infuzji, w celu wykrycia objawów możliwych działań niepożądanych. Wszyscy inni pacjenci powinni być obserwowani przez co najmniej 20 minut po podaniu produktu.
U wszystkich pacjentów podawanie IVIg wymaga: • odpowiedniego nawodnienia przed rozpoczęciem infuzji IVIg; • monitorowania produkcji moczu; • monitorowania stężenia kreatyniny w surowicy; • unikania jednoczesnego podawania diuretyków pętlowych (patrz punkt 4.5).
W razie wystąpienia działania niepożądanego należy zmniejszyć szybkość wlewu lub przerwać podawanie produktu. Niezbędne leczenie zależy od charakteru i ciężkości działania niepożądanego.
Reakcje związane z infuzją Występowanie pewnych niepożądanych działań (np. ból głowy, nagłe zaczerwienienie, dreszcze, ból mięśni, świszczący oddech, częstoskurcz, ból okolicy lędźwiowej, nudności i niedociśnienie) może być związane z szybkością infuzji. Należy ściśle przestrzegać zalecanych szybkości infuzji podanych w punkcie 4.2. Należy dokładnie monitorować stan pacjenta i obserwować uważnie pod kątem jakichkolwiek objawów przez cały czas infuzji.
Działania niepożądane mogę występować częściej: • u pacjentów otrzymujących immunoglobulinę ludzką normalną po raz pierwszy lub, w rzadkich przypadkach, przy zmianie produktu z immunoglobuliną ludzką normalną na inny lub w razie dużego odstępu czasowego od poprzedniej infuzji. • u pacjentów z nieleczonym zakażeniem lub przewlekłym stanem zapalnym
Nadwrażliwość Reakcje nadwrażliwości występują rzadko.
Reakcja anafilaktyczna może wystąpić u pacjentów • z niewykrywalną zawartością IgA, u których występują przeciwciała przeciwko IgA • którzy uprzednio tolerowali leczenie normalną ludzką immunoglobuliną
W razie wystąpienia wstrząsu należy zastosować odpowiednie standardowe postępowanie lecznicze.
Zakrzep zatorowy Istnieją dowody kliniczne wskazujące na związek pomiędzy podawaniem IVIg i zdarzeniami zakrzepowo-zatorowymi, jak zawał mięśnia sercowego, zdarzenie naczyniowo- mózgowe (włącznie z udarem), zatorowość płucna i zakrzepica żył głębokich, które, jak się zakłada, związane są ze względnym zwiększeniem lepkości krwi spowodowanym dużym napływem immunoglobuliny u pacjentów wysokiego ryzyka. Należy zachować ostrożność przepisując i podając infuzje IVIg pacjentom otyłym i pacjentom z czynnikami ryzyka zdarzeń zakrzepowych (jak zaawansowany wiek, nadciśnienie, cukrzyca oraz choroba naczyń lub zdarzenia zakrzepowe w wywiadzie, pacjenci z nabytą lub dziedziczną skłonnością do zakrzepicy, pacjenci z długim okresem unieruchomienia, pacjenci z ciężką hipowolemią i pacjenci z chorobami zwiększającymi lepkość krwi).
U pacjentów z ryzykiem niepożądanych działań zakrzepowo- zatorowych produkty IVIg powinny być podawane z możliwie najmniejszą szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce.
Ostra niewydolność nerek Opisywano przypadki ostrej niewydolności nerek u pacjentów leczonych IVIg. W większości przypadków zidentyfikowano czynniki ryzyka, jak istniejąca uprzednio niewydolność nerek, cukrzyca, hipowolemia, nadwaga, jednoczesne podawanie produktów leczniczych o działaniu nefrotoksycznym lub wiek powyżej 65 lat.
Parametry czynności nerek należy ocenić przed infuzją IVIg, zwłaszcza u pacjentów z podejrzeniem zwiększonego ryzyka ostrej niewydolności nerek, a następnie w odpowiednich odstępach czasu. U pacjentów z ryzykiem ostrej niewydolności nerek produkty IVIg powinny być podawane z możliwie najmniejszą szybkością infuzji i w możliwie najmniejszej dawce. W przypadku niewydolności nerek należy rozważyć przerwanie leczenia IVIg.
Wspomniane doniesienia o zaburzeniu czynności lub ostrej niewydolności nerek związane były ze stosowaniem wielu zarejestrowanych produktów IVIg zawierających, jako substancje pomocnicze, sacharozę, glukozę i maltozę, jednakże nieproporcjonalnie dużą liczbę wśród nich stanowiły produkty zawierające sacharozę pełniącą rolę stabilizatora. U pacjentów wysokiego ryzyka należy rozważyć użycie produktów IVIg niezawierających tych substancji pomocniczych. Produkt Panzyga nie zawiera sacharozy, maltozy ani glukozy.
Aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (ZOMR) Istnieją doniesienia o występowaniu aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w związku z leczeniem IVIg. Zaburzenie to zwykle zaczyna się w ciągu kilku godzin do 2 dni po podaniu produktu IVIg. Badania płynu mózgowo-rdzeniowego dają często wynik dodatni, a pleocytoza wynosi do kilku tysięcy komórek na mm3 szczególnie granulocytów; stężenie białka jest zwiększone do kilkuset mg/dl.
ZOMR może występować częściej przy leczeniu dużymi dawkami IVIg (2 g/kg).
Pacjenci z takimi objawami podmiotowymi i przedmiotowymi powinni przejść dokładne badania neurologiczne, włącznie z badaniem PMR, w celu wykluczenia innych przyczyn zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Przerwanie leczenia IVIg powodowało remisję ZOMR w ciągu kilku dni bez żadnych następstw.
Niedokrwistość hemolityczna Produkty IVIg mogą zawierać przeciwciała przeciw grupom krwi, które mogą działać jako hemolizyny i powodować in vivo opłaszczanie czerwonych krwinek immunoglobulinami, powodując dodatni wynik bezpośredniego testu antyglobulinowego (odczynu Coombsa) i, w rzadszych przypadkach, hemolizę. Niedokrwistość hemolityczna może wystąpić po leczeniu IVIg z powodu nasilonej sekwestracji czerwonych krwinek. Należy obserwować pacjentów otrzymujących IVIg pod kątem przedmiotowych i podmiotowych objawów hemolizy (patrz punkt 4.8).
Neutropenia/leukopenia Zgłoszono przypadki przejściowego zmniejszenia liczby neutrofilów i/lub neutropenii, niekiedy ciężkie. Zwykle dochodzi do tego w ciągu godzin lub dni po podaniu IVIg i ustępuje samoistnie w ciągu 7 do 14 dni.
Ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI) Istnieją doniesienia o ostrym, niekardiogennym obrzęku płuc [ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI)] u pacjentów otrzymujących IVIg. TRALI charakteryzuje się ciężką hipoksją, dusznością, przyspieszonym oddechem, sinicą, gorączką i niedociśnieniem. Objawy TRALI zwykle występują w trakcie lub w ciągu 6 godzin po infuzji, często w ciągu 1-2 godzin. W związku z tym pacjenci otrzymujący IVIg muszą być monitorowani, a w razie wystąpienia działań niepożądanych ze strony płuc, infuzja musi być natychmiast przerwana. TRALI jest stanem potencjalnie zagrażającym
życiu i wymaga natychmiastowego leczenie w warunkach oddziału intensywnej opieki.
Zaburzenia wyników testów serologicznych Przejściowy wzrost zawartości różnych, biernie otrzymanych przeciwciał w krwi pacjenta po dożylnym podaniu immunoglobuliny może prowadzić do fałszywie dodatnich wyników testów serologicznych.
Bierne przeniesienie przeciwciał przeciwko antygenom erytrocytów, np. antygenom A, B, D, może zakłócić wyniki niektórych testów serologicznych w kierunku przeciwciał przeciwko krwinkom czerwonym, na przykład bezpośredniego testu antyglobulinowego (odczynu Coombsa).
Czynniki zakaźne Standardowe środki ostrożności zapobiegające zakażeniom wynikającym ze stosowania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe poszczególnych donacji i całych pul osocza w kierunku swoistych markerów zakażenia oraz wprowadzenie skutecznych etapów procesu wytwarzania w celu inaktywacji/usunięcia wirusów. Mimo to, w przypadku podawania produktów leczniczych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych. Dotyczy to również nieznanych lub pojawiających się od niedawna wirusów i innych patogenów.
Podjęte środki uważane są za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, jak HIV, HBV i HCV i wirusów bezotoczkowych, jak HAV i parwowirus B19.
Doświadczenie kliniczne potwierdza brak przypadków przeniesienia wirusowego zapalenia wątroby typu A lub parwowirusa B19 za pośrednictwem immunoglobulin; ponadto przyjmuje się, że zawartość przeciwciał w znacznym stopniu przyczynia się do zapewnienia ochrony przeciwko tym wirusom.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Panzyga Produkt leczniczy zawiera 69 mg sodu na 100 ml, co odpowiada 3,45% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Dzieci i młodzież Wymienione specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą zarówno dorosłych, jak i dzieci.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Szczepionki zawierające żywe atenuowane wirusy Podanie immunoglobuliny może upośledzić skuteczność szczepionek z żywych atenuowanych wirusów, jak szczepionka przeciwko odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej przez okres od co najmniej 6 tygodni do 3 miesięcy. Po podaniu tego produktu należy zachować odstęp 3 miesięcy przed szczepieniem szczepionką z żywych atenuowanych wirusów. W przypadku szczepionki przeciwko odrze takie upośledzenie skuteczności może utrzymywać się przez okres do jednego roku. Stąd należy sprawdzić poziom przeciwciał u pacjentów otrzymujących szczepionkę przeciwko odrze.
Diuretyki pętlowe Unikanie jednoczesnego podawania diuretyków pętlowych.
Dzieci i młodzież Wymienione interakcje odnoszą się zarówno do dorosłych jak i dzieci.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża W kontrolowanych badaniach klinicznych nie określono bezpieczeństwa stosowania tego produktu leczniczego podczas ciąży, w związku z czym powinien być on podawany kobietom w ciąży lub karmiącym piersią tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wykazano, że produkty IVIg przenikają przez łożysko; zjawisko to nasila się podczas trzeciego trymestru. Doświadczenie kliniczne
dotyczące stosowania immunoglobulin nie wskazują na występowanie działań szkodliwych dla przebiegu ciąży lub dla płodu czy noworodka.
Karmienie piersią Immunoglobuliny są wydzielane do mleka matki. Nie przewiduje się żadnego niekorzystnego wpływu na noworodki/dzieci karmione piersią.
Pło dność Doświadczenie kliniczne dotyczące stosowania immunoglobulin nie wskazują na szkodliwy wpływ na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt Panzyga nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże pacjenci, u których podczas leczenia wystąpią działania niepożądane, powinni poczekać na ich ustąpienie przed prowadzeniem pojazdu lub obsługiwaniem maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Działania niepożądane powodowane przez immunoglobuliny ludzkie normalne (w malejącej częstości) obejmują (patrz także punkt 4.4): • dreszcze, ból głowy, zawroty głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne, nudności, ból stawów, niskie ciśnienie tętnicze krwi i umiarkowany ból okolicy lędźwiowej. • odwracalne reakcje hemolityczne, zwłaszcza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB, oraz (rzadko) niedokrwistość hemolityczną wymagającą przetoczenia produktów krwiopochodnych. • (rzadko) nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz, w odosobnionych przypadkach, wstrząs anafilaktyczny, nawet jeżeli po poprzednim podaniu produktu pacjent nie wykazywał nadwrażliwości. • (rzadko) przemijające reakcje skórne (włącznie z toczniem rumieniowatym skórnym - częstość nieznana) • (bardzo rzadko) zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, takie jak zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zatorowość płucna i zakrzepica żył głębokich. • przypadki przemijającego jałowego zapalenia opon mózgowych. • przypadki wzrostu stężenia kreatyniny w surowicy i/lub ostrej niewydolności nerek. • przypadki ostrego poprzetoczeniowego uszkodzenia płuc (TRALI).
Lista działań niepożądanych w postaci tabeli W poniższej tabeli przedstawiono działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA (zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz preferowaną terminologią).
Kategorie częstości występowania określono zgodnie z następującą konwencją: bardzo często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000, do < 1/100), rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000) lub bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej klasy układowo- narządowej działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się poważnością.
Częs tość występowania działań niepożądanych leku w badaniach klinicznych obejmujących lek Panzyga: Klasa układów i narządów (SOC) MedDRA zgodnie z przyjętą kolejnością: Działanie niepożądane Częstość występowania na infuzję Częstość występowania na pacjenta Zaburzenia krwi i układu chłonnego Hemoliza†, niedokrwistość, leukopenia Niezbyt często Często Zaburzenia układu nerwowego Ból głowy ------------------------------------------ - Aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niedoczulica, zawroty głowy Często ---------------------- - Niezbyt często Bardzo często ----------------------- Często Zaburzenia oka Świąd oczu Niezbyt często Często Zaburzenia ucha i błędnika Ból ucha Niezbyt często Często Zaburzenia serca Częstoskurcz Niezbyt często Często Zaburzenia naczyń Nadciśnienie tętnicze Niezbyt często Często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Kaszel Niezbyt często Często Zaburzenia żołądka i jelit Nudności ------------------------------------------ - Wymioty, ból brzucha. dyskomfort w jamie brzusznej Często ---------------------- - Niezbyt często Bardzo często ----------------------- Często Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Wysypka Niezbyt często Często Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Ból stawów, ból mięśni, ból lub sztywność mięśniowo-szkieletowa Niezbyt często Często Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Gorączka ------------------------------------------ - Dreszcze, ból w klatce piersiowej, ból, uczucie zimna, astenia, zmęczenie, świąd w miejscu infuzji Często ---------------------- - Niezbyt często Bardzo często ----------------------- Często Badania diagnostyczne Wzrost aktywności enzymów wątrobowych Niezbyt często Często † przypadek podkliniczny
Następujące działania niepożądane zgłoszono ramach doświadczenia postmarketingowego dotyczącego produktu Panzyga. Częstość działań zgłoszonych w okresie postmarketingowym nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Klasa układów i narządów (SOC) MedDRA zgodnie z przyjętą kolejnością:
Działanie niepożądane (preferowane terminy) Częstość Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość Nieznana Zaburzenia psychiczne Niepokój Nieznana Zaburzenia układu nerwowego Niedoczulica, parestezje, drżenie mięśni Nieznana Zaburzenia serca Częstoskurcz Nieznana Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie tętnicze Nieznana Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Kaszel, duszność Nieznana Zaburzenia żołądka i jelit Ból brzucha, biegunka Nieznana Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rumień, świąd, wysypka, pokrzywka Nieznana Zaburzenia mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej Skurcze mięśni, ból szyi, ból kończyn Nieznana Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Astenia, dyskomfort w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, uczucie gorąca, złe samopoczucie Nieznana
Zgłoszono występowanie następujących działań w związku z leczeniem IVIg; mogą one także wystąpić po podaniu produktu Panzyga: Klasa układów i narządów MedDRA Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Niedokrwistość aplastyczna Zaburzenia układu immunologicznego Reakcja rzekomoanafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Przeładowanie płynami, (pseudo)hiponatremia Zaburzenia psychiczne Pobudzenie, splątanie, nerwowość Zaburzenia układu nerwowego Zdarzenie naczyniowo-mózgowe, śpiączka, utrata świadomości, drgawki, encefalopatia, migrena, zaburzenia mowy, światłowstręt Zaburzenia serca Zatrzymanie serca, dusznica bolesna, rzadkoskurcz, kołatanie serca, sinica Zaburzenia naczyń Niewydolność krążenia obwodowego lub zapaść, zapalenie żył, bladość Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niewydolność oddechowa, bezdech, zespół ostrej niewydolności oddechowej, obrzęk płuc, skurcz oskrzeli, hipoksja, świszczący oddech Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Zaburzenie czynności wątroby Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Zespół Stevensa-Johnsona, oddzielanie się naskórka, łuszczenie się skóry, wyprysk, (pęcherzowe) zapalenie skóry, łysienie Zaburzenia nerek i dróg moczowych Ból nerek Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Reakcja w miejscu wstrzyknięcia, uderzenia gorąca, objawy grypopodobne, nagłe zaczerwienienie, obrzęk, ospałość, uczucie pieczenia, nadmierna potliwość Badania diagnostyczne Dodatni wynik bezpośredniego testu Coombsa, fałszywie zwiększona wartość OB, zmniejszenie saturacji tlenem
Opis wybranych działań niepożądanych Opis wybranych zdarzeń niepożądanych, takich jak reakcje nadwrażliwości, zdarzenia zakrzepowo-zatorowe, ostra niewydolność nerek, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i niedokrwistość hemolityczna, patrz punkt 4.4.
Dzieci i młodzież Częstości występowania, typ i ciężkość działań niepożądanych u dzieci są takie same jak u dorosłych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected]
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Przedawkowanie może spowodować zespół przeładowania płynami i nadmierną lepkość krwi, zwłaszcza u pacjentów z grup ryzyka, włączając pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z upośledzeniem czynności serca lub nerek (patrz punkt 4.4).
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: surowice odpornościowe i immunoglobuliny: immunoglobuliny niespecyficzne ludzkie, do podawania donaczyniowego, kod ATC: J06B A02.
Immunoglobulina ludzka normalna zawiera głównie immunoglobulinę typu G (IgG) zawierającą szerokie spektrum przeciwciał przeciwko czynnikom zakaźnym.
Immunoglobulina ludzka normalna zawiera przeciwciała IgG występujące w normalnej populacji. Zwykle jest przygotowywana z puli osocza pochodzącego od co najmniej 1 000 donacji. Zawiera rozkład podklas immunoglobuliny G zbliżony do występującego w osoczu zdrowego człowieka. Właściwe dawki tego produktu leczniczego mogą przywrócić patologicznie niskie stężenie immunoglobulin G do wartości prawidłowych.
Mechanizm działania we wskazaniach innych niż leczenie zastępcze nie jest w pełni wyjaśniony.
Badania kliniczne Przeprowadzono prospektywne badanie metodą otwartej próby bez grupy kontrolnej, obejmujące wiekowych (wiek ≥2 lata i < 12 lat, ≥12 lat i < 16 lat oraz ≥16 lat i ≤75 lat). Głównym kryterium oceny końcowej był wskaźnik poważnych zakażeń bakteryjnych (SBI) na pacjentorok podczas leczenia. Pacjenci podczas udziału w badaniu otrzymali łącznie 17 lub 13 infuzji produktu Panzyga, w zależności od odstępu czasowego pomiędzy poszczególnymi infuzjami wynoszącego, odpowiednio, szybkością, wynoszącą maksymalnie 0,08 ml/kg mc./min. U dwóch pacjentów wystąpiły 4 SBI. Przy łącznej ekspozycji wynoszącej 50,2 pacjentoroku, wartość głównego kryterium oceny końcowej wyniosła 0,08 SBI/pacjentorok przy górnej granicy 99% przedziału ufności wynoszącej 0,5. Także inne parametry skuteczności przeliczone na pacjentorok ekspozycji, takie jak inne zakażenia, liczba dni antybiotykoterapii, nieobecności w szkole lub pracy oraz hospitalizacja z powodu zakażeń, były
zgodne z parametrami opublikowanymi dla uprzednio opracowanych produktów immunoglobulin do podawania dożylnego.
Po zakończeniu tego badania przeprowadzono badanie kontynuacyjne w celu oceny tolerancji produktu Panzyga podawanego z większą szybkością infuzji (od 0.08 ml/kg mc./min do 0,14 ml/kg mc./min). Do badania tego włączono łącznie 21 pacjentów. Produkt był dobrze tolerowany i wszyscy pacjenci ukończyli badanie zgodnie z planem. Zdarzenia niepożądane (AE) związane z badanym lekiem zgłoszono u 2 dzieci i 2 dorosłych; najczęściej zgłaszane reakcje obejmowały nudności i ból głowy.
Przeprowadzono także kolejne prospektywne badanie metodą otwartej próby bez grupy kontrolnej, obejmujące 40 pacjentów z samoistną plamicą małopłytkową trwającą co najmniej 12 miesięcy. Pacjenci otrzymywali dawkę dobową 1 g/kg mc. przez 2 kolejne dni. Alternatywna odpowiedź (AR), zgodnie z wytycznymi, EMA została zdefiniowana jako zwiększenie liczby płytek do ≥ 30 x 10 9 /l i co najmniej podwojenie wyjściowej liczby płytek, potwierdzone przy 2 osobnych oznaczeniach w odstępie co najmniej 7 dni i brak krwawień. AR zaobserwowano u 24 pacjentów (66,7%).
Pełna odpowiedź (CR), zgodnie z wytycznymi, EMA została zdefiniowane jako osiągnięcie liczby płytek ≥ 100 x 10 9 /l potwierdzone przy 2 osobnych oznaczeniach w odstępie co najmniej 7 dni i brak nowych krwawień. CR zaobserwowano u 18 pacjentów (50,0%).
Utratę AR/CR stwierdzano, jeśli spełnione zostały kryteria AR/CR, ale doszło następnie do pogorszenia stanu, tzn. zmniejszenia liczby płytek do < 30 x 10 9 /l (AR) lub < 100 x 10 9 /l (CR), zmniejszenia liczby płytek do wartości mniejszej niż dwukrotność wartości wyjściowej lub wystąpienia krwawienia. W odniesieniu do utraty AR, u 11 z 24 pacjentów (45,8%) którzy osiągnęli AR doszło do utraty odpowiedzi. Utratę CR zaobserwowano u 14 z 18 pacjentów (77,8%) spełniających kryteria CR.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa pochodzące z badań klinicznych podano w punkcie 4.8.
Dzieci i młodzież Nie stwierdzono znaczących różnic w odsetku dzieci i młodzieży z AE w porównaniu z pacjentami dorosłymi. We wszystkich grupach wiekowych najczęściej obserwowano AE z klasy „zakażenia i zarażenia pasożytnicze” wg klasyfikacji układowo- narządowej, jednakże wystąpiły one u większego odsetka dzieci i młodzieży. Tę samą różnicę zaobserwowano w przypadku AE obejmujących przewód pokarmowy. Zauważono także, że u większego odsetka pacjentów z grupy dzieci wystąpiły AE z klasy „zaburzenia skóry i tkanki podskórnej”.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Immunoglobulina ludzka normalna dostępna jest w krążeniu pacjenta w całości i natychmiast po podaniu dożylnym. Ulega względnie szybkiej dystrybucji pomiędzy osoczem i płynem pozanaczyniowym; stan równowagi pomiędzy kompartmentem naczyniowym i pozanaczyniowym osiągany jest po około 3-5 dniach.
Przeciętny okres półtrwania produktu Panzyga wynosi około 26–39 dni. Taki okres półtrwania może być zmienny w zależności od pacjenta, zwłaszcza w przypadku pierwotnego niedoboru odporności.
IgG i kompleksy IgG rozkładane są w komórkach przez układ siateczkowo-śródbłonkowy.
Dzieci i młodzież Wyniki badań farmakokinetycznych obejmujących różne grupy wiekowe dzieci i młodzieży podsumowane są w poniższej tabeli, w porównaniu do pacjentów dorosłych.
Zarys charakterystyki farmakokinetycznej wszystkich podklas IgG produktu Panzyga z podziałem na grupy wiekowe (mediany)
Dzieci i młodzież Dorośli Wszystkie grupy wiekowe Dzieci Młodzież
≥ 2 do < 12 lat ≥ 12 do < 16 lat ≥ 16 do ≤ 75 lat Parametr Jednos tka N= 13 N= 12 N= 26 N= 51 C maks
C min [zakres] g/l 10,7 [7,2-16,8] 9,3 [7,4-20,4] 10,1 [6,8-20,6] 9,9 [6,8-20,6] AUC 0-tau
h•g/l t ½
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Immunoglobuliny stanowią normalny składnik organizmu człowieka.
Bezpieczeństwo stosowania produktu Panzyga zostało wykazane w kilku nieklinicznych badaniach farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania (dotyczących układu krążenia i oddechowego, działania kurczącego oskrzela i trombogennego) oraz toksykologii (toksyczności ostrej, tolerancja miejscowa). Dane niekliniczne, wynikające z tych konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i toksyczności, nie ujawniają szczególnego zagrożenia dla człowieka. Badania toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności oraz toksycznego wpływu na rozród i rozwój potomstwa u zwierząt nie mają uzasadnienia z uwagi na indukowanie powstawania przeciwciał przeciwko heterologicznym białkom, które zakłócałyby ocenę. Ponieważ doświadczenie kliniczne nie wskazuje na rakotwórcze działanie immunoglobulin, nie przeprowadzono eksperymentalnych badań genotoksyczności/rakotwórczości u gatunków heterogennych.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Glicyna, woda do wstrzykiwań.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ani z innymi produktami IVIg, ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności.
6.3 Okres trwałości
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w lodówce (2 °C-8 °C). Nie zamrażać. Przechowywać pojemnik w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.
Produkt może być przechowywany w temperaturze od 8 °C do 25 °C przez okres do 12 miesięcy bez konieczności przechowywania w lodówce; jeśli produkt nie zostanie zużyty w tym okresie, musi być usunięty po jego upływie.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Wielkość opakowania: 2,5 g w 25 ml w fiolce o pojemności 30 ml
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Fiolki/butelki są wykonane ze szkła typu II i są zamknięte korkiem z gumy bromobutylowej i zabezpieczone odrywanym aluminiowym kapslem.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaPrzed użyciem produkt powinien być doprowadzony do temperatury pokojowej lub temperatury ciała.
Roztwór powinien być przezroczysty do lekko opalizującego i bezbarwny do lekko żółtego.
Nie należy używać roztworów, które są mętne lub zawierają osad.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Z uwagi na możliwość skażenia przez bakterie, wszelka niewykorzystana objętość produktu musi być usunięta.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUOctapharma (IP) SPRL Allée de la Recherche 65 Belgia
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 05/04/2016 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO03/05/2019
11. KATEGORIA PRAWNA
Produkt leczniczy stosowany wyłącznie w lecznictwie zamkniętym – Lz.