Borez
Bisoprololi fumaras
Tabletki powlekane 10 mg | Bisoprololi fumaras 10 mg
Alkaloid - INT d.o.o., Słowenia
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
Borez, 5 mg, tabletki powlekane
Bisoprololi fumaras
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:
1. Co to jest lek Borez i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Borez
3. Jak stosować lek Borez
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Borez
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Borez i w jakim celu się go stosuje
Borez należy do grupy leków nazywanych antagonistami receptorów beta-adrenergicznych (beta-adrenolityki). Leki te zapobiegają nadmiernemu obciążeniu serca.
Bisoprololu fumaran może być stosowany w leczeniu: - wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia), - dławicy piersiowej (uczucie ucisku w klatce piersiowej), - niewydolności serca, objawiającej się dusznością podczas wysiłku fizycznego lub zatrzymaniem płynów w organizmie. W takim przypadku lek Borez może być stosowany jako leczenie dodatkowe w skojarzeniu z innymi lekami przeznaczonymi do leczenia niewydolności serca.
2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Borez
Kiedy nie przyjmować leku Borez - jeśli pacjent ma uczulenie na bisoprololu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6); - jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs kardiogenny (ciężkie zaburzenie czynności serca, objawiające się szybkim i słabo wyczuwalnym tętnem, niskim ciśnieniem tętniczym, zimną i wilgotną skórą, osłabieniem i omdleniem); - jeśli u pacjenta występuje ciężka astma oskrzelowa; - jeśli pacjent ma wolną czynność serca (mniej niż 60 skurczów na minutę) - w razie wątpliwości należy poradzić się lekarza; - jeśli pacjent ma bardzo niskie ciśnienie krwi; - jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia (jak zespół Raynauda), które mogą powodować mrowienie, blednięcie lub sinienie palców rąk i stóp;
- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia rytmu serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorej zatoki); - jeśli pacjent ma ostrą niewydolność serca, która wystąpiła niedawno lub istniejąca niewydolność nie jest wyrównana i wymaga leczenia szpitalnego; - jeśli pacjent ma zaburzenie metaboliczne, powodujące nadmierne gromadzenie kwasów we krwi (kwasica metaboliczna) - w razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem; - jeśli u pacjenta występuje nieleczony guz nadnerczy (guz chromochłonny);
W razie wątpliwości, czy którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta, należy zwrócić się do lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Borez należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: - jeśli u pacjenta występuje przewlekła choroba płuc (przewlekła obturacyjna choroba płuc) lub niezbyt ciężka astma oskrzelowa, ponieważ konieczne może być jednoczesne podawanie leków rozszerzających oskrzela i stosowanie większych dawek beta 2 -adrenomimetyków. Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli podczas stosowania leku Borez wystąpią trudności w oddychaniu, kaszel, świszczący oddech po wysiłku fizycznym itd.; - jeśli u pacjenta występuje cukrzyca, ponieważ tabletki mogą maskować objawy małego stężenia cukru we krwi (np. przyspieszona czynność serca, nieprzyjemne odczucie szybkiej lub silnej pracy serca, nasilone pocenie); - jeśli pacjent nie spożywa pokarmów stałych (ścisła głodówka); - jeśli pacjent jest leczony z powodu reakcji nadwrażliwości (alergicznych), ponieważ bisoprolol może zwiększać wrażliwość pacjenta na substancje, na które jest uczulony i nasilać ciężkość reakcji alergicznych, a leczenie adrenaliną może być nieskuteczne i konieczne może być zwiększenie dawki adrenaliny; - jeśli u pacjenta występuje blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia (zaburzenie przewodzenia w sercu); - jeśli u pacjenta występuje dławica Prinzmetala - j est to ból w klatce piersiowej spowodowany skurczem tętnic wieńcowych, zaopatrujących mięsień sercowy w krew; - jeśli pacjent ma jakiekolwiek zaburzenia krążenia krwi w kończynach, np. w rękach i stopach; - jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny lub stomatologiczny wymagający podania znieczulenia, ponieważ należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach; - jeśli u pacjenta występuje lub występowała łuszczyca (przewlekła choroba skóry, w której powstają suche i łuszczące się zmiany skórne); - jeśli u pacjenta występuje guz chromochłonny (guz nadnerczy) - p rzed zastosowaniem bisoprololu pacjent otrzyma odpowiednie leczenie; - jeśli u pacjenta występuje choroba tarczycy - l ek Borez może maskować objawy nadczynności tarczycy (nadmiernej aktywności tarczycy).
Obecnie brak danych na temat leczenia bisoprololem niewydolności serca u pacjentów z następ ującymi stanami i schorzeniami: - cukrzyca leczona insuliną (typu I), - ciężkie zaburzenia czynności nerek, - ciężkie zaburzenia czynności wątroby, - niektóre choroby serca, - zawał serca w ciągu ostatnich 3 miesięcy.
Leczenie niewydolności serca bisoprololem wymaga regularnej kontroli lekarskiej . Jest to bezwzględnie konieczne szczególnie na początku leczenia.
Nie należy nagle przerywać leczenia bisoprololem, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.
Leczenia nie wolno przerywać nagle u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dławicą piersiową ze współistniejącą niewydolnością serca. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, o połowę co tydzień.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli którekolwiek z opisanych ostrzeżeń dotyczy pacjenta lub dotyczy sytuacji występujących w przeszłości.
Lek Borez a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektórych leków nie wolno stosować jednocześnie z bisoprololem, natomiast stosowanie innych może wymagać pewnych zmian dotyczących leczenia (np. dostosowanie dawkowania).
Należy poinformować lekarza o stosowaniu któregokolwiek z następujących leków jednocześnie z lekiem Borez: - leki stosowane w celu kontrolowania ciśnienia krwi lub w leczeniu zaburzeń serca (np. amiodaron, amlodypina, klonidyna, glikozydy naparstnicy, diltiazem, dyzopiramid, felodypina, flekainid, lidokaina, metylodopa, moksonidyna, nifedypina, fenytoina, propafenon, chinidyna, rylmenidyna, werapamil); - leki uspokajające i stosowane w leczeniu psychoz (zaburzeń psychicznych), takie jak barbiturany (stosowane również w leczeniu padaczki), pochodne fenotiazyny (stosowane również w zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów); - leki przeciwdepresyjne, takie jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inhibitory MAO-A; - leki stosowane do znieczulenia podczas zabiegów chirurgicznych (patrz również podpunkt „Ostrzeżenia i środki ostrożności”); - niektóre leki przeciwbólowe (np. kwas acetylosalicylowy, diklofenak, indometacyna, ibuprofen, naproksen); - beta-blokery stosowane miejscowo (takie, jak tymolol w postaci kropli do oczu, stosowany w leczeniu jaskry); - niektóre leki stosowane w leczeniu wstrząsu (np. adrenalina, dobutamina, noradrenalina); - meflochina, lek stosowany w leczeniu malarii. Wszystkie powyższe leki, w tym bisoprolol, mogą wpłynąć na ciśnienie krwi i (lub) na czynność serca. - insulina lub inne leki przeciwcukrzycowe - nasileniu może ulec działanie zmniejszające stężenie glukozy we krwi, a objawy ostrzegawcze małego stężenia cukru we krwi mogą ulec maskowaniu.
Borez z jedzeniem, piciem i alkoholem Lek Borez w postaci tabletki może być przyjmowany w czasie posiłku lub niezależnie od posiłków. Zalecaną dawkę - całą tabletkę/całe tabletki i (lub) pół tabletki - należy połknąć w całości popijając wystarczającą ilością płynu; nie wolno żuć ani kruszyć tabletek.
Alkohol może nasilać zawroty głowy i uczucie oszołomienia, które mogą występować po zastosowaniu tego leku. Jeśli wystąpią takie objawy, należy unikać picia alkoholu.
Ciąża i karmienie piersią Lek Borez może działać szkodliwie na ciążę i (lub) na nienarodzone dziecko. Istnieje zwiększone ryzyko porodu przedwczesnego, poronienia, małego stężenia cukru we krwi oraz wolnej czynności serca u dziecka. Lek może również wpłynąć na rozwój dziecka. Z tego powodu nie należy przyjmować bisoprololu podczas ciąży.
Nie wiadomo czy bisoprolol przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania leku Borez w okresie karmienia piersią.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Lek, w zależności od tego, jak jest tolerowany, może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia, po zwiększeniu dawki lub po zmianie leków, jak również w razie łączenia leku z alkoholem.
3. Jak przyjmować lek Borez
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lekarz zaleci, ile tabletek przyjmować. Tabletki leku Borez należy przyjmować rano: przed, w trakcie lub po śniadaniu. Zalecaną dawkę (całą tabletkę/całe tabletki i (lub) pół tabletki) należy połknąć w całości, popijając wystarczającą ilością płynu; nie wolno żuć ani kruszyć tabletek.
Zalecana dawka leku to:
Nadciśnienie tętnicze/dławica piersiowa: Dorośli Dawka ustalana jest indywidualnie. Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Zazwyczaj stosowana dawka dla dorosłych wynosi 10 mg raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć lub zmniejszyć dawkę. Maksymalna dawka wynosi 20 mg raz na dobę.
Ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku Zazwyczaj nie ma konieczności zmiany dawki. Leczenie rozpoczyna się od najmniejszej możliwej dawki.
Stosowanie u dzieci Dotychczas nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku Borez u dzieci.
Niewydolność serca (zmniejszona siła skurczu serca): Dorośli Przed rozpoczęciem stosowania leku Borez pacjent będzie już przyjmować inhibitor ACE (lek, który rozszerza naczynia krwionośne, obniżając w ten sposób ciśnienie krwi), lek moczopędny (lek, który zwiększa wydalanie moczu, obniżając w ten sposób ciśnienie krwi) lub glikozyd naparstnicy (lek stosowany w chorobach serca). Lekarz będzie stopniowo zwiększać dawkę, aż do osiągnięcia pożądanego skutku terapeutycznego: 1,25 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu: w przypadku dobrej tolerancji dawka zostanie zwiększona do 2,5 mg raz na dobę w kolejnym tygodniu: w przypadku dobrej tolerancji dawka zostanie zwiększona do 3,75 mg raz na dobę w następnym tygodniu: w przypadku dobrej tolerancji dawka zostanie zwiększona do do
7,5 mg raz na dobę przez następne 4 tygodnie: w przypadku dobrej tolerancji dawka zostanie zwiększona do
Maksymalna dawka wynosi 10 mg raz na dobę.
Dawkę 1,25 do 3,75 mg na dobę, stosowaną w początkowej fazie zwiększania dawki, można uzyskać za pomocą podzielnych tabletek Borez o mocy 2,5 mg.
Lekarz ustali najbardziej odpowiednią dawkę dla pacjenta, biorąc pod uwagę, m.in. wszelkie możliwe działania niepożądane.
Po podaniu pierwszej dawki 1,25 mg lekarz skontroluje u pacjenta ciśnienie krwi, częstość pracy serca i obecność jakichkolwiek zaburzeń czynności serca.
Zaburzenia czynności wątroby lub nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek dawka leku będzie zwiększana z zachowaniem szczególnej ostrożności.
Pacjenci w podeszłym wieku Dostosowanie dawki nie jest zazwyczaj konieczne.
Stosowanie u dzieci Dotychczas nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku Borez u dzieci.
W przypadku wrażenia, że działanie leku Borez jest zbyt mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dzielenie tabletki Tabletkę można podzielić na równe dawki. Należy położyć tabletkę na twardej, płaskiej powierzchni, linią podziału do góry. Nacisnąć kciukiem na środek tabletki. Tabletka pęknie na połowy.
Czas trwania leczenia Leczenie lekiem Borez jest zazwyczaj długotrwałe.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Borez W razie przypadkowego zażycia zbyt dużej liczby tabletek, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Należy zabrać ze sobą pozostałe tabletki lub tę ulotkę, aby personel medyczny wiedział dokładnie, jaki lek został zażyty. Objawy przedawkowania mogą obejmować zawroty głowy, uczucie oszołomienia, uczucie zmęczenia, duszność i (lub) świszczący oddech. Może również wystąpić zwolnienie rytmu serca, obniżenie ciśnienia krwi, ostra niewydolność serca i małe stężenie glukozy we krwi (którego objawy to uczucie głodu, nasilone pocenie się i kołatanie serca).
Pominięcie przyjęcia leku Borez Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć zwykłą dawkę niezwłocznie po przypomnieniu sobie o zapomnianej dawce, a następnego dnia przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.
Przerwanie przyjmowania leku Borez Leczenia lekiem Borez nie wolno przerywać w sposób nagły. Nagłe przerwanie leczenia może spowodować nasilenie objawów. Podczas przerywania leczenia dawkę leku należy zmniejszać stopniowo przez kilka tygodni, zgodnie z zaleceniem lekarza.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:
Bardzo często (mogą występować u co najmniej 1 na 10 osób): - wolna czynność serca (to działanie niepożądane występuje niezbyt często podczas leczenia nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej).
Często (mogą występować u mniej niż 1 na 10 osób): - uczucie wyczerpania (to działanie niepożądane występuje niezbyt często podczas leczenia nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej); - zawroty głowy, męczliwość, ból głowy (szczególnie na początku leczenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dławicą piersiową; te działania niepożądane są zwykle łagodne i przeważnie ustępują w ciągu 1-2 tygodni); - uczucie zimna lub drętwienia w dystalnych częściach ciała (palce rąk, stóp, uszy i nos); częstsze występowanie kurczowego bólu nóg podczas chodzenia; - nasilenie istniejącej niewydolności serca (to działanie niepożądane występuje niezbyt często podczas leczenia nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej); - istotne zmniejszenie ciśnienia tętniczego (niedociśnienie tętnicze), szczególnie u pacjentów z niewydolnością serca; - nudności, wymioty; - biegunka; - zaparcie.
Niezbyt często (mogą występować u mniej niż 1 na 100 osób): - uczucie wyczerpania (to działanie niepożądane występuje często w leczeniu niewydolności serca); - zaburzenia snu; - depresja; - wolna czynność serca (to działanie niepożądane występuje bardzo często w leczeniu niewydolności serca); - nieregularna czynność serca; - nasilenie istniejącej niewydolności serca (to działanie niepożądane występuje często w leczeniu niewydolności serca); - trudności w oddychaniu mogą wystąpić u pacjentów z astmą oskrzelową lub zaburzeniami oddychania w wywiadzie; - osłabienie i kurcze mięśni; - niedociśnienie u pacjentów z dławicą piersiową lub nadciśnieniem tętniczym.
Rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 1000 osób): - koszmary senne; - omamy; - omdlenie; - zaburzenia słuchu; - zapalenie błony śluzow ej nosa z katarem i podrażnieniem; - reakcje alergiczne (świąd, zaczerwienienie, wysypka). Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia cięższych reakcji alergicznych, do których mogą należeć: obrzęk twarzy, szyi, języka, jamy ustnej lub gardła, lub trudności w oddychaniu; - suchość oczu na skutek zmniejszonego wydzielania łez (należy zachować ostrożność, jeśli pacjent stosuje soczewki kontaktowe); - zapalenie wątroby, które może powodować ból brzucha, utratę apetytu i czasami żółtaczkę z zażółceniem białkówek oczu i skóry oraz ciemną barwą moczu; - zmniejszenie sprawności seksualnej (zaburzenia potencji);
- zwiększenie stężenia lipidów we krwi (triglicerydów) i zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko (mogą występować u mniej niż 1 na 10 000 osób): - nasilenie łuszczycy lub wystąpienie suchej, łuszczącej się wysypki o typie łuszczycy; - łysienie; - świąd lub zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamenut Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Borez
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu blistrowym i pudełku po określeniu: EXP. Dwie pierwsze cyfry oznaczają miesiąc, a cztery ostatnie cyfry oznaczają rok terminu ważności. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Borez - Substancją czynną leku jest bisoprololu fumaran. Borez, 5 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg bisoprololu fumaranu, co odpowiada 4,24 mg bisoprololu. Borez, 10 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg bisoprololu fumaranu, co odpowiada 8,49 mg bisoprololu.
- Pozostałe składniki leku to: Krzemowana celuloza mikrokrystaliczna (celuloza mikrokrystaliczna i krzemionka koloidalna bezwodna), krospowidon typ B (E1202) i glicerolu dibehenian w rdzeniu tabletki oraz hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza podstawiona typ 2910) (E464), tytanu dwutlenek (E171), makrogol i żelaza tlenek żółty (E172) w otoczce tabletki.
Jak wygląda lek Borez i co zawiera opakowanie Borez, 5 mg, tabletki powlekane to żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie. Linia podziału służy do podziału tabletki na dwie równe części. Średnica każdej tabletki wynosi 7, 00 mm.
Tabletki dostępne są w opakowaniach blistrowych podzielnych na pojedyncze dawki z perforowanego PVC/TE/PVDC/Aluminium. Każde opakowanie blistrowe zawiera 10 tabletek. Zadrukowane pudełko tekturowe zawiera 30 tabletek (3 blistry w opakowaniu) lub 90 tabletek (9 blistrów w opakowaniu) i ulotkę dla pacjenta.
Borez, 10 mg, tabletki powlekane to brunatno-żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie. Linia podziału służy do podziału tabletki na dwie równe części. Średnica każdej tabletki wynosi 7,00 mm.
Tabletki dostępne są w opakowaniach blistrowych podzielnych na pojedyncze dawki z perforowanego PVC/TE/PVDC/Aluminium. Każde opakowanie blistrowe zawiera 10 tabletek. Zadrukowane pudełko tekturowe zawiera 30 tabletek (3 blistry w opakowaniu) lub 90 tabletek (9 blistrów w opakowaniu) i ulotkę dla pacjenta.
Podmiot odpowiedzialny Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. ul. Partyzancka 133/151 95-200 Pabianice Polska Tel. (42) 22-53-100
Wytwórca ALKALOID-INT d.o.o., Šlandrova ulica 4, Słowenia tel.: +386-1- 300 - 42 90 faks: +386-1- 300 - 42 91 e-mail: [email protected]
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Bułgaria Тyrez 5 mg;10 mg film-coated tablets / филмирани таблетки Węgry Dorez 5 mg;10 mg filmtabletta Polska Borez Republika Słowacka Тyrez 5 mg;10 mg film-obalené tablety Słowenia Borez 5 mg;10 mg filmsko obložene tablete Rumunia Borez 5 mg;10 mg comprimate filmate
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10.2023
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Borez, 5 mg, tabletki powlekane Borez, 10 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Borez, 5 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg bisoprololu fumaranu, co odpowiada 4,24 mg bisoprololu.
Borez, 10 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg bisoprololu fumaranu, co odpowiada 8,49 mg bisoprololu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana
Borez, 5 mg Żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie. Średnica każdej tabletki wynosi 7, 0 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Borez, 10 mg Brunatno-żółte, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału po jednej stronie. Średnica każdej tabletki wynosi 7 ,0 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze.
Dławica piersiowa.
Leczenie stabilnej niewydolności serca z zaburzeniem czynności skurczowej lewej komory, w skojarzeniu z inhibitorami ACE i lekami moczopędnymi oraz, opcjonalnie, glikozydami naparstnicy (dodatkowe informacje patrz punkt 5.1).
Borez jest wskazany do stosowania u osób dorosłych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie:
Nadciśnienie tętnicze/Dławica piersiowa Dawkowanie należy określić indywidualnie, zwłaszcza na podstawie częstości tętna i skuteczności leczenia. Zalecana dawka początkowa to 5 mg na dobę. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę, a maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zazwyczaj nie ma konieczności dostosowania dawkowania. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować dawki większej niż 10 mg bisoprololu fumaranu na dobę. Doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializoterapii jest ograniczone. Nie ma jednak żadnych danych dotyczących konieczności zmiany schematu dawkowania.
Osoby w podeszłym wieku Modyfikacja dawki nie jest konieczna. Zaleca się rozpoczynanie leczenia od najmniejszej możliwej dawki.
Dzieci i młodzież Dotychczas nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Borez u dzieci i młodzieży. Brak danych.
Przerywanie leczenia: Leczenia nie należy przerywać w sposób nagły (patrz punkt 4.4). Zaleca się powolne zmniejszanie dawki, o połowę w tygodniowych odstępach.
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca Standardowe leczenie przewlekłej niewydolności serca obejmuje stosowanie inhibitora ACE (lub antagonisty receptora angiotensyny w przypadku nietolerancji inhibitorów ACE), beta-adrenolityku, leków moczopędnych i glikozydów nasercowych, jeśli jest to konieczne. W chwili rozpoczynania leczenia bisoprololem pacjenci muszą być w stanie stabilnym klinicznie (brak ostrej niewydolności serca).
Zaleca się, aby lekarz prowadzący miał doświadczenie w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.
W okresie zwiększania dawki i podczas dalszego leczenia może wystąpić przemijające nasilenie niewydolności serca, niedociśnienie lub bradykardia.
Okres zwiększania dawki Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca bisoprololem wymaga fazy zwiększania dawki. Leczenie bisoprololem należy rozpocząć od stopniowego zwiększania dawki zgodnie z następującym schematem: - 1,25 mg raz na dobę przez 1 tydzień, w przypadku dobrej tolerancji należy zwiększyć dawkę do - 2,5 mg raz na dobę przez kolejny tydzień, w przypadku dobrej tolerancji należy zwiększyć dawkę do - 3,75 mg raz na dobę przez następny tydzień, w przypadku dobrej tolerancji należy zwiększyć dawkę do - 5 mg raz na dobę przez 4 kolejne tygodnie, w przypadku dobrej tolerancji należy zwiększyć dawkę do - 7,5 mg raz na dobę przez 4 następne tygodnie, w przypadku dobrej tolerancji należy zwiększyć dawkę do - 10 mg raz na dobę w leczeniu podtrzymującym. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Dawkę 1,25 do 3,75 mg na dobę, stosowaną w początkowej fazie zwiększania dawki, można uzyskać za pomocą podzielnych tabletek Borez o mocy 2,5 mg.
Podczas okresu zwiększania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie parametrów życiowych (częstość pracy serca, ciśnienie tętnicze) i objawów nasilenia niewydolności serca. Objawy mogą wystąpić już w ciągu pierwszego dnia po rozpoczęciu leczenia.
Modyfikacja leczenia Jeśli maksymalna zalecana dawka nie jest dobrze tolerowana, należy rozważyć stopniowe zmniejszenie dawki. W przypadku przemijającego nasilenia niewydolności serca, niedociśnienie tętniczego lub bradykardii, należy rozważyć modyfikację dawek jednocześnie stosowanych leków. Należy również rozważyć czasowe zmniejszenie dawki bisoprololu lub odstawienie leczenia. Ponowne rozpoczęcie leczenia i (lub) zwiększenie dawki bisoprololu należy rozważyć, gdy stan pacjenta stanie się ponownie stabilny.
Czas trwania leczenia Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca bisoprololem jest zazwyczaj długotrwałe. Leczenia bisoprololem nie wolno przerywać w sposób nagły, ponieważ może to prowadzić do przemijającego pogorszenia stanu pacjenta. Leczenia nie wolno przerywać nagle, szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki dobowej.
Niewydolność nerek lub wątroby Brak danych na temat farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca oraz zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Dlatego u tych pacjentów należy zwiększać dawkę z zachowaniem dodatkowej ostrożności.
Osoby w podeszłym wieku Dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Dzieci i młodzież Dotychczas nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego Borez u dzieci i młodzieży. Brak danych.
Sposób podawania: Tabletki produktu Borez należy przyjmować rano; można je przyjmować podczas posiłku. Zalecaną dawkę (całą tabletkę/całe tabletki i (lub) pół tabletki) należy połknąć w całości, popijając wystarczającą ilością płynu; nie wolno żuć ani kruszyć tabletek.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; - Ostra niewydolność serca lub zaostrzenie niewydolności serca wymagające dożylnego stosowania leków o działaniu inotropowym dodatnim; - Wstrząs kardiogenny; - Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (bez stymulatora serca); - Zespół chorego węzła zatokowego; - Blok zatokowo-przedsionkowy; - Bradykardia objawowa; - Niedociśnienie tętnicze objawowe; - Ciężka astma oskrzelowa; - Ciężkie postaci choroby zarostowej tętnic obwodowych i zespołu Raynauda; - Nieleczony guz chromochłonny (patrz punkt 4.4); - Kwasica metaboliczna;
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca bisoprololem należy rozpoczynać od specjalnej fazy zwiększania dawki leku (patrz punkt 4.2).
Szczególnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca leczenia bisoprololem nie wolno przerywać w sposób nagły, chyba że jest to jednoznacznie wskazane, ponieważ może to prowadzić do przemijającego zaostrzenia choroby serca (patrz punkt 4.2).
Rozpoczynanie leczenia bisoprololem u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca wymaga regularnego monitorowania. Dawkowanie i sposób podawania, patrz punkt 4.2.
U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca istnieje ryzyko wystąpienia zawału serca i nagłego zgonu, w przypadku nagłego przerwania leczenia (patrz punkt 4.2).
Bisoprolol należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową i towarzyszącą niewydolnością serca.
Bisoprolol należy stosować z zachowaniem ostrożności w przypadku: - skurczu oskrzeli (astma oskrzelowa, obturacyjne choroby płuc). Mimo, że kardiowybiórcze (beta 1 ) leki beta-adrenolityczne mogą mieć mniejszy wpływ na czynność płuc niż niewybiórcze beta-adrenolityki, podobnie jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, należy unikać ich stosowania u pacjentów z obturacyjnymi chorobami płuc, chyba że są do tego bezwzględne wskazania kliniczne. Jeżeli istnieją takie wskazania, produkt Borez należy stosować z zachowaniem ostrożności. U pacjentów z obturacyjnymi chorobami płuc leczenie bisoprololem należy rozpoczynać od najmniejszej możliwej dawki, i należy dokładnie monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia nowych objawów (np. duszność, nietolerancja wysiłku fizycznego, kaszel). W astmie oskrzelowej lub w innych przewlekłych obturacyjnych chorobach płuc, które mogą przebiegać objawowo, należy jednocześnie podawać leki rozszerzające oskrzela. U pacjentów z astmą może sporadycznie wystąpić zwiększony opór w drogach oddechowych, dlatego może być konieczne zwiększenie dawki beta 2 -adrenomimetyków. - cukrzycy z dużymi wahaniami stężenia glukozy we krwi. Objawy hipoglikemii (np. tachykardia, kołatanie serca lub nasilone pocenie) mogą być maskowane. - ścisłej głodówki. - trwającego leczenia odczulającego. Tak jak w przypadku innych leków beta-adrenolitycznych, bisoprolol może zwiększyć zarówno wrażliwość na alergeny, jak i nasilenie reakcji anafilaktycznych. Podanie epinefryny nie zawsze powoduje oczekiwane działanie lecznicze. - bloku przedsionkowo-komorowego I stopnia. - dławicy Prinzmetala. Zgłaszano przypadki skurczu naczyń wieńcowych. Pomimo wysokiej selektywności względem receptorów beta1 nie można całkowicie wykluczyć napadów bólu dławicowego podczas stosowania bisoprololu u pacjentów z dławicą Prinzmetala. - miażdżycy zarostowej tętnic obwodowych (nasilenie objawów może wystąpić szczególnie na początku leczenia). - znieczulenia ogólnego. U pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu blokada receptorów beta-adrenergicznych zmniejsza częstość występowania zaburzeń rytmu serca i niedokrwienia mięśnia sercowego w czasie indukcji znieczulenia i intubacji, a także w okresie pooperacyjnym. Obecnie zaleca się kontynuowanie blokady receptorów beta-adrenergicznych w okresie okołooperacyjnym. O zastosowaniu beta-adrenolityku należy poinformować anestezjologa ze względu na potencjalne interakcje z innymi lekami, mogące wywołać bradyarytmie, osłabienie odruchowej tachykardii oraz zmniejszenie zdolności odruchowej kompensacji utraty krwi. Jeśli przerwanie leczenia beta-adrenolitykami przed zabiegiem jest konieczne, należy je przeprowadzić stopniowo i zakończyć około 48 godzin przed znieczuleniem.
Obecnie brak doświadczenia terapeutycznego w stosowaniu bisoprololu u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącymi następującymi schorzeniami i stanami: - cukrzyca insulinozależna (typu I); - ciężk ie zaburzenia czynności nerek; - ciężk ie zaburzenia czynności wątroby;
- kardiomiopatia restrykcyjna; - wrodzona wada serca; - istotna hemodynamicznie, organiczna wada zastawkowa; - zawał serca w ciągu ostatnich 3 miesięcy.
U pacjentów z łuszczycą lub łuszczycą w wywiadzie można zastosować leki beta-adrenolityczne (np. bisoprolol) jedynie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.
Pacjentom z guzem chromochłonnym nie wolno podawać bisoprololu bez wcześniejszego zastosowania leku blokującego receptory alfa-adrenergiczne.
Leczenie bisoprololem może maskować objawy nadczynności tarczycy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Niezalecane leczenie skojarzone Antagoniści wapnia typu werapamilu i, w mniejszym stopniu, typu diltiazemu: ujemny wpływ na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe. Podanie dożylne werapamilu pacjentom leczonym lekami beta-adrenolitycznymi może wywołać ciężkie niedociśnienie tętnicze i blok przedsionkowo-komorowy.
Leki przeciwarytmiczne klasy I (np. chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon): możliwe zwiększenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego oraz nasilenie działania inotropowego ujemnego.
Leki przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, takie jak klonidyna i inne (np. metylodopa, moksonidyna, rylmenidyna): Jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych o działaniu ośrodkowym może nasilić niewydolność serca poprzez dodatkowe zmniejszenie napięcia współczulnego (zmniejszenie częstości akcji serca i pojemności minutowej serca, rozszerzenie naczyń). Nagłe odstawienie leku, zwłaszcza poprzedzające przerwanie leczenia beta-adrenolitykiem, może zwiększyć ryzyko nadciśnienia „z odbicia”.
Leczenie skojarzone, które należy stosować ostrożnie Antagoniści wapnia typu dihydropirydyny, np. felodypina, nifedypina i amlodypina: jednoczesne stosowanie może zwiększyć ryzyko niedociśnienia, nie można też wykluczyć zwiększonego ryzyka dalszego pogorszenia czynności skurczowej komór serca u pacjentów z niewydolnością serca.
Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron): możliwe zwiększenie wpływu na czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego.
Beta-adrenolityki stosowane miejscowo (np. krople do oczu stosowane w leczeniu jaskry) mogą nasilać działanie ogólnoustrojowe bisoprololu.
Leki parasympatykomimetyczne: jednoczesne stosowanie może wydłużyć czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego i zwiększać ryzyko wystąpienia bradykardii.
Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe: nasilenie działania hipoglikemizującego. Blokada receptorów beta-adrenergicznych może maskować objawy hipoglikemii.
Leki znieczulające: osłabienie odruchowej tachykardii oraz zwiększenie ryzyka niedociśnienia tętniczego (dalsze szczegóły dotyczące znieczulenia ogólnego patrz punkt 4.4).
Glikozydy naparstnicy: zwolnienie rytmu serca i wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): NLPZ mogą osłabiać hipotensyjne działanie bisoprololu.
Beta-sympatykomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina): jednoczesne stosowanie z bisoprololem może zmniejszać skuteczność obu leków.
Leki sympatykomimetyczne, które pobudzają zarówno receptory beta-, jak i alfa-adrenergiczne (np. noradrenalina, adrenalina): jednoczesne stosowanie z bisoprololem może ujawnić ich działanie zwężające naczynia, za pośrednictwem receptora alfa-adrenergicznego, prowadzące do zwiększenia ciśnienia tętniczego oraz do zaostrzenia chromania przestankowego. Takie interakcje uważa się za bardziej prawdopodobne w przypadku niewybiórczych beta-adrenolityków.
Jednoczesne stosowanie z lekami przeciwnadciśnieniowymi, jak i z innymi lekami mogącymi obniżać ciśnienie krwi (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, pochodne fenotiazyny) może zwiększyć ryzyko niedociśnienia tętniczego.
Leczenie skojarzone, które należy rozważyć Meflochina: zwiększone ryzyko wystąpienia bradykardii.
Inhibitory monoaminooksydazy (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B): nasilone działanie hipotensyjne leków beta-adrenolitycznych, ale również ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego.
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża Działanie farmakologiczne bisoprololu może szkodliwie wpływać na ciążę i (lub) rozwój płodu lub noworodka. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne zmniejszają zazwyczaj przepływ przez łożysko, co wiąże się z o późnieniem wzrostu płodu, śmiercią wewnątrzmaciczną, poronieniem lub przedwczesnym porodem. U płodu i noworodka mogą wystąpić działania niepożądane (np. hipoglikemia i bradykardia). Jeśli leczenie beta-adrenolitykami jest konieczne, zaleca się stosowanie wybiórczych beta 1 -adrenolityków.
Bisoprololu nie wolno podawać kobietom w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli stosowanie bisoprololu jest niezbędne, należy monitorować przepływ krwi przez łożysko i rozwój płodu. W razie niekorzystnego wpływu na przebieg ciąży lub rozwój płodu, należy rozważyć inne leczenie. Noworodek musi pozostawać pod ścisłą obserwacją. Objawy hipoglikemii i bradykardii występują na ogół w pierwszych trzech dobach życia.
Karmienie piersią Brak danych dotyczących przenikania bisoprololu do mleka kobiecego oraz bezpieczeństwa niemowląt narażonych na działanie bisoprololu. Dlatego nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania bisoprololu.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
W badaniach klinicznych u pacjentów z chorobą wieńcową bisoprolol nie wywierał wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów. Jednak, ze względu na indywidualną zmienność reakcji na produkt leczniczy, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być zaburzona. Należy brać to pod uwagę zwłaszcza na początku leczenia i podczas zmiany produktów leczniczych, jak również w połączeniu z alkoholem.
4.8 Działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych jest określona następująco:
Bardzo często (≥ 1/10), Często (≥ 1/100 do <1/10), Niezbyt często (≥ 1/1 000 do <1/100), Rzadko (≥ 1/10 000 do <1/1 000), Bardzo rzadko (<1/10 000), Nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia psychiczne: Niezbyt często: zaburzenia snu, depresja. Rzadko: koszmary senne, omamy.
Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy*, ból głowy*. Rzadko: omdlenie.
Zaburzenia oka: Rzadko: zmniejszone wydzielanie łez (należy uwzględnić, jeśli pacjent używa soczewek kontaktowych). Bardzo rzadko: zapalenie spojówek.
Zaburzenia ucha i błędnika: Rzadko: zaburzenia słuchu.
Zaburzenia serca: Bardzo często: bradykardia u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Często: zaostrzenie niewydolności serca u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Niezbyt często: zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaostrzenie istniejącej niewydolności serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową), bradykardia (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową).
Zaburzenia naczyniowe: Często: wrażenie ziębnięcia lub drętwienia kończyn, niedociśnienie tętnicze u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Niezbyt często: niedociśnienie tętnicze u pacjentów z dławicą piersiową lub nadciśnieniem tętniczym.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Niezbyt często: skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub z chorobą obturacyjną dróg oddechowych w wywiadzie. Rzadko: alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa.
Zaburzenia żołądka i jelit: Często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka i zaparcie.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Rzadko: zapalenie wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Rzadko: reakcje nadwrażliwości (świąd, zaczerwienienie, , wysypka i obrzęk naczynioruchowy). Bardzo rzadko: beta-adrenolityki mogą wywołać lub nasilać łuszczyce lub wywoływać wysypkę o typie łuszczycy, łysienie.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: Niezbyt często: osłabienie i kurcze mięśni.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi:
Rzadko: zaburzenia erekcji.
Zaburzenia ogólne: Często: uczucie zmęczenia*, astenia u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Niezbyt często: astenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową.
Badania diagnostyczne: Rzadko: zwiększone stężenie triglicerydów, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (AlAT, AspAT). * Te objawy występują zwłaszcza na początku leczenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową. Zazwyczaj mają one przebieg łagodny i ustępują w ciągu 1-2 tygodni.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Objawy Ogólnie, najczęstsze objawy przedawkowania leków beta-adrenolitycznych to: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca i hipoglikemia. Dotychczas zgłoszono kilka przypadków przedawkowania bisoprololu. Obserwowano bradykardię i /lub niedociśnienie. Wszyscy pacjenci powrócili do zdrowia. Istnieją znaczne, indywidualne różnice dotyczące wrażliwości na pojedynczą dużą dawkę bisoprololu; prawdopodobnie pacjenci z niewydolnością serca są bardzo wrażliwi. Dlatego konieczne jest rozpoczynanie leczenia w tej grupie pacjentów od stopniowego zwiększania dawki, zgodnie ze schematem podanym w punkcie 4.2.
Leczenie W przypadku przedawkowania należy przerwać leczenie bisoprololem oraz zastosować leczenie podtrzymujące i objawowe. Z ograniczonych danych wynika, że bisoprolol tylko w niewielkim stopniu można usunąć za pomocą dializy. Na podstawie spodziewanego działania farmakologicznego oraz zaleceń dla innych beta-adrenolityków, należy rozważyć następujące postepowanie, o ile jest to uzasadnione klinicznie.
Bradykardia: należy podać dożylnie atropinę. Jeśli reakcja jest niewystarczająca, można ostrożnie podać izoprenalinę lub inny lek o dodatnim działaniu chronotropowym. W niektórych przypadkach może być konieczne przezżylne wszczepienie stymulatora serca.
Niedociśnienie tętnicze: należy podać dożylnie płyny i leki obkurczające naczynia. Korzystne może być dożylne podanie glukagonu.
Blok przedsionkowo-komorowy (II lub III stopnia): należy monitorować stan pacjenta i podać izoprenalinę we wlewie dożylnym lub przezżylnie wszczepić stymulator serca.
Nagłe zaostrzenie niewydolności serca: należy podać dożylne leki moczopędne, leki o działaniu inotropowym dodatnim, leki rozszerzające naczynia.
Skurcz oskrzeli: należy podać leki rozszerzające oskrzela, takie jak izoprenalina, beta 2 -sympatykomimetyki i (lub) aminofilina.
Hipoglikemia: należy podać dożylnie glukozę.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: wybiórcze beta-adrenolityki Kod ATC: C07AB07
Mechanizm działania i skutki farmakodynamiczne Bisoprolol jest beta 1 -adrenolitykiem o dużej wybiórczości, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej i istotnego klinicznie działania stabilizującego błony komórkowe. Wykazuje jedynie małe powinowactwo do receptorów beta 2 -adrenergicznych mięśni gładkich oskrzeli i naczyń, jak również do receptorów beta 2 -adrenergicznych, związanych z regulacją metaboliczną. Dlatego zazwyczaj bisoprolol nie wywiera wpływu na opór w drogach oddechowych ani na procesy metaboliczne zależne od receptorów beta 2 -adrenergicznych. Wybiórcze działanie na receptory beta 1 -adrenergiczne utrzymuje się również poza zakresem dawek terapeutycznych. Tak jak w przypadku innych beta 1 -adrenolityków, mechanizm przeciwnadciśnieniowego działania bisoprololu nie jest jasny. Wiadomo jednak, że bisoprolol znacząco zmniejsza aktywność reninową osocza.
Mechanizm działania przeciwdławicowego: poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych w sercu, bisoprolol hamuje reakcję na pobudzenie współczulne. Skutkuje to zwolnieniem czynności serca i osłabieniem kurczliwości, co zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen.
Skuteczność i bezpieczeństwo kliniczne Bisoprolol stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej i niewydolności serca. Maksymalne działanie bisoprololu występuje w ciągu 3-4 godzin po podaniu doustnym. Okres półtrwania w osoczu wynosi 10-12 godzin, co zapewnia 24-godzinne działanie po podaniu jednej dawki dobowej. Maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe bisoprololu osiągane jest zazwyczaj po
Stosowanie w niewydolności serca zostało ocenione w badaniu CIBIS II. Do badania włączono łącznie 2647 pacjentów, z czego u 83% (N = 2202) występowała niewydolność serca klasy III wg NYHA, a u 17% (N = 445) – klasy IV wg NYHA. U tych pacjentów występowała stabilna objawowa skurczowa niewydolność serca (frakcja wyrzutowa ≤ 35%, w badaniu echokardiograficznym). Całkowita śmiertelność zmniejszyła się z 17,3% do 11,8% (redukcja względna 34%). Obserwowano zmniejszenie częstości nagłych zgonów (3,6% vs. 6,3%, redukcja względna 44%) oraz liczby epizodów niewydolności serca wymagających hospitalizacji (12% vs. 17.6%, redukcja względna 36%). Ponadto stwierdzono istotną poprawę stanu czynnościowego według klasyfikacji NYHA. Podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki bisoprololu występowały hospitalizacje z powodu bradykardii (0,53%), niedociśnienia tętniczego (0,23%) i ostrej dekompensacji (4,97%), ale ich częstość nie była większa niż w grupie placebo (0%, 0,3% i 6,74%). W trakcie całego badania liczba udarów mózgu zakończonych zgonem i prowadzących do niepełnosprawności wynosiła 20 w grupie leczonej bisoprololem i 15 w grupie placebo.
W badaniu CIBIS III uczestniczyło 1010 pacjentów w wieku ≥ 65 lat z łag odną lub umiarkowaną przewlekłą niewydolnością serca (CHF, klasa II lub III wg NYHA) i frakcją wyrzutową lewej komory ≤ 35%, dotychczas nieleczonych inhibitorami ACE, lekami beta-adrenolitycznymi lub antagonistami receptora angiotensyny. Pacjenci otrzymywali bisoprolol w skojarzeniu z enalaprylem przez 6 do 24 miesięcy, po początkowym leczeniu tylko bisoprololem lub enaraprylem przez 6 miesięcy.
Obserwowano tendencję do częstszego występowania zaostrzenia przewlekłej niewydolności serca podczas stosowania bisoprololu we wstępnym 6-miesięcznym okresie leczenia. W analizie zgodnie z protokołem badania nie wykazano równorzędności podawania bisoprololu w leczeniu początkowym w porównaniu do początkowego leczenia enalaprylem, chociaż obie metody rozpoczynania leczenia CHF charakteryzowała podobna częstość występowania pierwszorzędowego złożonego punktu końcowego, obejmującego zgon i hospitalizację na zakończenie badania (32,4% w grupie wstępnego leczenia bisoprololem w porównaniu do 33,1 % w grupie wstępnego leczenia enalaprylem, populacja według protokołu badania). Badanie wykazało, że bisoprolol może być również stosowany u osób w podeszłym wieku z łagodną lub umiarkowaną przewlekłą niewydolnością serca.
W przypadku doraźnego podania pacjentom z chorobą wieńcową bez przewlekłej niewydolności serca, bisoprolol zmniejsza częstość rytmu serca i objętość wyrzutową, a tym samym pojemność minutową serca i zużycie tlenu. W przypadku przewlekłego podawania początkowo zwiększony opór obwodowy zmniejsza się.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie Bisoprolol wchłania się po podaniu doustnym, a jego biodostępność wynosi 90%.
Dystrybucja Wiązanie bisoprololu z białkami osocza wynosi około 30%. Objętość dystrybucji wynosi 3,5 l/kg mc.
Metabolizm i eliminacja Całkowity klirens ma wartość około 15 l/godzinę . Okres półtrwania w osoczu, wynoszący 10-12 godzin, zapewnia 24-godzinną skuteczność podczas stosowania pojedynczej dawki dobowej.
Bisoprolol jest wydalany z organizmu dwiema drogami: 50% jest metabolizowane w wątrobie do nieczynnych metabolitów, które następnie są wydalane przez nerki. Pozostałe 50 % jest wydalane przez nerki w postaci niezmienionej. Ponieważ wydalanie ma miejsce w takim samym stopniu w nerkach jak w wątrobie, nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z niewydolnością nerek. Nie badano właściwości farmakokinetycznych bisoprololu u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca i zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Liniowość lub nieliniowość Kinetyka bisoprololu jest liniowa i niezależna od wieku pacjenta.
U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (klasa III wg NYHA) stężenie bisoprololu w osoczu jest większe, a okres półtrwania wydłużony w porównaniu do zdrowych ochotników. Maksymalne stężenie w osoczu w stanie stacjonarnym wynosi 64±21 ng/ml dla dawki dobowej 10 mg, a okres półtrwania wynosi 17±5 godzin.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Dane niekliniczne, wynikające z konwencjonalnych badań farmakologicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjalnego działania rakotwórczego nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla ludzi. Tak jak w przypadku innych beta-adrenolityków, bisoprolol stosowany w dużych dawkach wykazywał toksyczne
działanie u ciężarnej samicy (zmniejszone przyjmowanie pokarmu i zmniejszenie masy ciała) i toksyczne działanie na zarodek/płód (zwiększona częstość resorpcji płodu, zmniejszona masa urodzeniowa potomstwa, opóźniony rozwój fizyczny), jednak nie wykazywał działania teratogennego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki: krzemowana celuloza mikrokrystaliczna (celuloza mikrokrystaliczna i krzemionka koloidalna bezwodna) krospowidon typ B (E1202) glicerolu dibehenian
Otoczka tabletki: hypromeloza ( hydroksypropylometyloceluloza podstawiona typ 2910) (E464) tytanu dwutlenek (E171) makrogol 400 żelaza tlenek żółty (E172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Tabletki dostępne są w opakowaniach blistrowych dla poszczególnej dawki z perforowanego PVC/TE/PVDC/aluminium. Każde opakowanie blistrowe zawiera 10 tabletek. Zadrukowane opakowanie kartonowe zawiera 30 tabletek (3 blistry w opakowaniu) lub 90 tabletek (9 blistrów w opakowaniu) i ulotkę dla pacjenta.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaTabletkę powlekaną można podzielić na połowy po położeniu na twardej powierzchni z linią podziału ustawioną ku górze. Lekkie naciśnięcie kciukiem na środkową część tabletki spowoduje pęknięcie tabletki na pół.
Wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodny z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUAflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o. ul. Partyzancka 133/151 95-200 Pabianice Polska Tel. (42) 22-53-100 [email protected]
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
BOREZ, 5 mg: 20369 BOREZ, 10 mg: 20370
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 03 lipca 2012 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 01 sierpnia 2017
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO27.10.2023