Paricalcitol Fresenius

Paricalcitolum

Roztwór do wstrzykiwań 2 mcg/ml | Paricalcitolum 2 mcg/ml
Fresenius Medical Care Nephrologica Deutschland GmbH, Niemcy

Ulotka

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika

Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml, roztwór do wstrzykiwań

Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.

Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek Paricalcitol Fresenius i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paricalcitol Fresenius

3. Jak stosować lek Paricalcitol Fresenius

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Paricalcitol Fresenius

6. Zawartość opakowania i inne informacje


1. Co to jest lek Paricalcitol Fresenius i w jakim celu się go stosuje


Substancją czynną leku Paricalcitol Fresenius jest parykalcytol, syntetyczna postać aktywnej witaminy D. Aktywna witamina D jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania wielu tkanek organizmu, w tym nerek i kości.
U ludzi z prawidłową czynnością nerek ta aktywna postać witaminy D jest w sposób naturalny wytwarzana przez nerki, ale w niewydolności nerek jej wytwarzanie jest w znacznym stopniu zmniejszone. Lek Paricalcitol Fresenius stanowi źródło aktywnej witaminy D, gdy organizm nie jest w stanie wytworzyć jej w wystarczającej ilości. Tym samym pomaga zapobiegać skutkom małych stężeń aktywnej witaminy D u pacjentów z niewydolnością nerek, tj. dużym stężeniom hormonu przytarczyc, który może powodować zaburzenia kostne. Lek Paricalcitol Fresenius stosowany jest u pacjentów dorosłych z chorobą nerek w stadium 5.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Paricalcitol Fresenius


Kiedy nie stosować leku Paricalcitol Fresenius  jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).  jeśli u pacjenta stwierdzono bardzo wysokie stężenia wapnia lub witaminy D we krwi.
Lekarz prowadzący poinformuje pacjenta, jeśli te sytuacje będą go dotyczyły.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Paricalcitol Fresenius należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką.
 Przed rozpoczęciem leczenia należy ograniczyć ilość fosforu w diecie. Przykłady pokarmów bogatych w fosfor to: herbata, woda gazowana, piwo, ser, mleko, śmietana, ryby, wątróbka kurza lub wołowa, fasola, groch, płatki zbożowe, orzechy i zboża.  W celu zapewnienia odpowiedniego stężenia fosforu w organizmie może być konieczne przyjmowanie leków wiążących fosforany, które zapobiegają wchłanianiu fosforanów ze spożywanych pokarmów.  Jeśli pacjent stosuje leki wiążące fosforany, które zawierają wapń, lekarz może zalecić zmianę ich dawki.  Lekarz prowadzący zleci badania krwi w celu kontroli przebiegu leczenia.
Dzieci i młodzież Bezpieczeństwo i skuteczność parykalcytolu u dzieci nie zostały ustalone. Nie ma dostępnych danych dotyczących dzieci poniżej 5 roku życia. Lek Paricalcitol Fresenius nie powinien być stosowany w tej grupie pacjentów.
Lek Paricalcitol Fresenius a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie tego leku lub zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych. Jest szczególnie ważne, aby pacjent poinformował lekarza, jeśli przyjmuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków:
 stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych, takich jak kandydoza lub pleśniawki (np. ketokonazol),  stosowane w leczeniu chorób serca lub nadciśnienia (np. digoksyna i leki moczopędne),  zawierające fosforan (np. leki zmniejszające stężenie wapnia we krwi),  zawierające wapń lub witaminę D, włącznie z suplementami i multiwitaminami, które mogą być kupowane bez recepty,  zawierające magnez lub glin, np. niektóre rodzaje leków na niestrawność (zobojętniających kwas solny w żołądku) i wiążących fosforan,  stosowane w leczeniu zwiększonego stężenia cholesterolu we krwi (np. cholestyramina).

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Nie wiadomo, czy stosowanie tego produktu leczniczego u kobiet w ciąży jest bezpieczne, dlatego jego stosowanie nie jest zalecane podczas ciąży lub gdy istnieje prawdopodobieństwo zajścia w ciążę.
Nie wiadomo, czy lek Paricalcitol Fresenius przedostaje się do kobiecego mleka. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Paricalcitol Fresenius przed rozpoczęciem karmienia piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Paricalcitol Fresenius może spowodować zawroty głowy, co może wpłynąć na zdolność pacjenta do bezpiecznego prowadzenia pojazdów lub obsługiwania ciężkich maszyn. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, jeśli odczuwa zawroty głowy.
Lek Paricalcitol Fresenius zawiera etanol i glikol propylenowy
Paricalcitol Fresenius 2 mikrogramy/ml Ten lek zawiera 1,8 g alkoholu (etanolu) w maksymalnej dawce 20 ml, co jest równoważne 88 mg/ml (11 vol%). Ilość alkoholu w 20 ml tego leku jest równoważna 45 ml piwa lub 18 ml wina.
Ilość alkoholu w tym leku prawdopodobnie nie będzie miała wpływu na dorosłych i młodzież, a jego działanie u dzieci prawdopodobnie nie będzie zauważalne. Może powodować pewne działanie u młodszych dzieci, np. uczucie senności. Alkohol w tym leku może zmieniać działanie innych leków. Jeśli pacjent przyjmuje inne leki, powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu, powinien poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml Ten lek zawiera 0,7 g alkoholu (etanolu) w maksymalnej dawce 8 ml, co jest równoważne 88 mg/ml (11 vol%). Ilość alkoholu w 8 ml tego leku co jest równoważna mniej niż 18 ml piwa lub 7 ml wina. Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.

Paricalcitol Fresenius 2 mikrogramy/ml Ten lek w maksymalnej dawce 20 ml zawiera 8,1 g glikolu propylenowego, co odpowiada 404 mg/ml.
Kobiety w ciąży lub karmiące piersią nie powinny stosować tego leku bez zalecenia lekarza. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek nie powinni stosować tego leku bez zalecenia lekarza. Lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu dodatkowych badań u takich pacjentów.
Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml Ten lek zawiera 3,2 g glikolu propylenowego w maksymalnej dawce 8 ml, co odpowiada 404 mg/ml.

3. Jak stosować lek Paricalcitol Fresenius


Lekarz prowadzący wykorzysta wyniki badań laboratoryjnych dla określenia właściwej dawki początkowej dla konkretnego pacjenta. Na początku stosowania parykalcytolu może być konieczne dostosowywanie dawki, w zależności od wyniku rutynowych badań laboratoryjnych. Korzystając z wyników badań laboratoryjnych, lekarz prowadzący pomoże ustalić właściwą dawkę parykalcytolu.
Lek Paricalcitol Fresenius będzie podawany przez lekarza lub pielęgniarkę podczas zabiegu hemodializy. Nie jest potrzebne wkłucie do żyły, gdyż lek Paricalcitol Fresenius może być podany bezpośrednio do drenu dializacyjnego używanego w czasie zabiegu. Lek Paricalcitol Fresenius nie będzie podawany częściej niż co drugi dzień i najwyżej trzy razy w tygodniu.
Stosowanie u dzieci
Nie ma informacji o stosowaniu parykalcytolu u dzieci w wieku poniżej 5 lat, a doświadczenie ze stosowaniem u dzieci w wieku powyżej 5 lat jest ograniczone. Lekarz prowadzący zadecyduje, czy leczenie jest konieczne.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Paricalcitol Fresenius
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Paricalcitol Fresenius może spowodować nieprawidłowo duże stężenia wapnia we krwi, co może być szkodliwe. Objawy, które mogą wystąpić wkrótce po przyjęciu zbyt dużej dawki leku Paricalcitol Fresenius, mogą obejmować uczucie słabości i (lub) senności, ból głowy, nudności lub wymioty, suchość w jamie ustnej, zaparcie, bóle mięśni lub kości i metaliczny smak w ustach. Jeśli po zastosowaniu leku Paricalcitol Fresenius wystąpią duże stężenia wapnia we krwi, lekarz prowadzący zastosuje odpowiednie leczenie, aby doprowadzić stężenie wapnia do wartości prawidłowych. Po powrocie stężenia wapnia do wartości prawidłowych lekarz może zalecić przyjmowanie leku Paricalcitol Fresenius w mniejszej dawce.
Lekarz prowadzący będzie sprawdzał stężenia we krwi. Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, powinien niezwłocznie zwrócić się po poradę lekarską. Objawy, jakie mogą wystąpić, jeśli zbyt duża dawka leku Paricalcitol Fresenius przyjmowana jest przez dłuższy okres, obejmują utratę apetytu, senność, utratę masy ciała, podrażnienie oczu, katar, świąd skóry, uczucie gorąca i gorączki, utratę popędu płciowego, silny ból brzucha (spowodowany zapaleniem trzustki) i kamienie nerkowe. Może dojść do zmiany ciśnienia tętniczego i wystąpienia nieregularnego bicia serca (kołatanie serca). Wyniki badań krwi i moczu mogą wykazywać duże stężenie cholesterolu, mocznika, azotu i podwyższone stężenia enzymów wątrobowych. Lek Paricalcitol Fresenius może rzadko powodować zmiany psychiczne obejmujące dezorientację, senność, bezsenność lub nerwowość.
Składnikiem leku Paricalcitol Fresenius jest glikol propylenowy. Przypadki toksycznych objawów związanych z dużymi dawkami glikolu propylenowego są rzadko odnotowywane i nie są spodziewane, jeśli glikol propylenowy podawany jest pacjentom z niewydolnością nerek w czasie hemodializy, gdyż jest on usuwany z krwi podczas tego zabiegu.
Jeśli pacjent otrzymuje zbyt dużą dawkę leku Paricalcitol Fresenius lub wystąpi u niego którykolwiek z powyższych objawów, powinien niezwłocznie zwrócić się po poradę lekarską.

4. Możliwe działania niepożądane


Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W wyniku stosowania parykalcytolu obserwowano różne reakcje alergiczne.
Uwaga: W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów niepożądanych, należy niezwłocznie powiadomić lekarza prowadzącego lub pielęgniarkę:
 duszność,  trudności w oddychaniu lub połykaniu,  świszczący oddech,  wysypka, świąd skóry lub pokrzywka,  obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych należy powiadomić lekarza prowadzącego lub pielęgniarkę:
Częste (mogą wystąpić z częstością do 1 na 10 pacjentów):
 małe stężenia hormonu przytarczyc we krwi,  duże stężenia wapnia we krwi (nudności lub wymioty, zaparcia lub splątanie), duże stężenia fosforu we krwi (prawdopodobnie bez objawów, ale może zwiększyć się prawdopodobieństwo złamań kości),  ból głowy,  nietypowy smak w ustach,  świąd skóry.
Niezbyt częste (mogą wystąpić z częstością do 1 na 100 pacjentów):
 zakażenie krwi, zapalenie płuc (zakażenie płuc), ból gardła, zakażenia pochwy, grypa,  rak piersi,  zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość – osłabienie, duszność, bladość skóry),  zmniejszenie liczby białych krwinek (większe prawdopodobieństwo zakażeń), powiększone węzły chłonne na szyi, pod pachami i (lub) w pachwinach,  duże stężenia hormonu przytarczyc we krwi,  duże stężenia potasu we krwi, małe stężenia wapnia we krwi, utrata apetytu,  dezorientacja, która jest czasem znaczna (majaczenie), zaburzenia osobowości (pacjent nie czuje się sobą), pobudzenie (uczucie roztrzęsienia, niepokoju), kłopoty ze snem, nerwowość,  śpiączka (stan głębokiej utraty świadomości, w którym osoba nie reaguje na otoczenie), udar, omdlenie, skurcze mięśni w kończynach górnych i dolnych, nawet podczas snu, zmniejszone czucie dotyku, mrowienia lub drętwienia, zawroty głowy,  zwiększone ciśnienie w gałkach ocznych, zapalenie spojówek (swędzenie/zaschnięta wydzielina na powiekach),  ból ucha  zawał serca, nieregularne/przyspieszone bicie serca,  niskie ciśnienie tętnicze, wysokie ciśnienie tętnicze,  płyn w płucach, astma (świszczący oddech), trudności w oddychaniu, krwawienie z nosa, kaszel,  krwawienie z odbytnicy, zapalenie jelita grubego, biegunka, ból żołądka, trudności w połykaniu, zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej,  wysypka ze swędzącymi pęcherzami na skórze, utrata włosów, nadmierny wzrost włosów, nadmierne i nieprzewidywalne pocenie,  ból stawów, sztywność stawów, ból pleców, drżenia mięśni, ból mięśni,  ból piersi, trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu erekcji  nieprawidłowy chód, uogólniony obrzęk lub miejscowy obrzęk kostek, stóp i nóg, ból w miejscu wstrzyknięcia, gorączka, ból w klatce piersiowej, nieadekwatne uczucie zmęczenia lub osłabienia, ogólne uczucie dyskomfortu, pragnienie,  wydłużony czas krwawienia (krew wolniej krzepnie), zwiększenie aktywności enzymu wątrobowego, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, utrata masy ciała.

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
 obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, który może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu; świąd skóry (pokrzywka). Krwawienie z żołądka.
Niektórych z wymienionych wyżej objawów pacjent nie będzie w stanie stwierdzić sam, jeśli nie uzyska o nich informacji od lekarza.

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181 C, PL-02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl. Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Paricalcitol Fresenius


Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania tego leku.
Lek Paricalcitol Fresenius powinien być użyty bezpośrednio po otwarciu.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po słowie „Termin ważności (EXP)”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie stosować tego leku, jeśli roztwór zmienił barwę lub jest nieprzezroczysty.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje


Co zawiera lek Paricalcitol Fresenius
- Substancją czynną leku jest parykalcytol. - Inne składniki leku to: etanol, glikol propylenowy i woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda lek Paricalcitol Fresenius i co zawiera opakowanie
Lek Paricalcitol Fresenius jest roztworem przezroczystym, bezbarwnym, bez widocznych cząstek.
Paricalcitol Fresenius 2 mikrogramy/ml jest dostarczany w opakowaniach zawierających 1 lub 5 szklanych ampułek po 1 ml i w opakowaniach zawierających 1 lub 5 szklanych fiolek po 1 ml.
Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml jest dostarczany w opakowaniach zawierających 1 lub 5 szklanych ampułek po 1 ml lub 2 ml i w opakowaniach zawierających 1 lub 5 szklanych fiolek po 1 ml lub 2 ml.
Nie wszystkie rodzaje opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny Fresenius Medical Care Nephrologica Deutschland GmbH Else-Kröner-Straße 1 Niemcy
Wytwórca Fresenius Medical Care Deutschland GmbH Else-Kröner-Straße 1 Niemcy
Dystrybutor: Fresenius Medical Care Polska S.A., 60-118 Poznań, ul. Krzywa 13 tel.: 0-61 83-92-600 faks: 0-61 83-92-601

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 06/2021
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego
Paricalcitol Fresenius, 2 i 5 mikrogramów/ml, roztwór do wstrzykiwań
Lek Paricalcitol Fresenius przeznaczony jest wyłącznie do jednorazowego użytku. Tak jak w przypadku wszystkich leków podawanych w postaci iniekcji, roztwór należy przed podaniem dokładnie obejrzeć, aby wykluczyć obecność cząstek lub zmianę barwy roztworu.
Niezgodności farmaceutyczne Glikol propylenowy wchodzi w interakcje z heparyną i neutralizuje jej działanie. Lek Paricalcitol Fresenius zawiera glikol propylenowy jako substancję pomocniczą i dlatego należy go podawać przez inny dostęp niż heparynę. Tego produktu leczniczego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi.
Okres ważności Okres ważności: 2 lata.
Dawkowanie i sposób podawania Lek Paricalcitol Fresenius podaje się przez dostęp naczyniowy służący do przeprowadzania zabiegów hemodializy.
Dorośli 1) Dawkę początkową należy obliczyć na podstawie początkowego stężenia parathormonu (PTH).
Dawkę początkową parykalcytolu oblicza się na podstawie następującego wzoru:

dawka początkowa (w mikrogramach) = Lub

i podaje się w szybkim wstrzyknięciu dożylnym nie częściej niż co drugi dzień, w dowolnym momencie dializy.
Maksymalna dawka podawana bezpiecznie w badaniach klinicznych wynosiła 40 mikrogramów. początkowe stężenie natywnego PTH („intact PTH”) w pmol/l
początkowe stężenie natywnego PTH („intact PTH”) w pg/ml

2) Dostosowywanie dawki
Obecnie uważa się, że docelowy zakres stężeń PTH u poddawanych dializie pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek nie powinien przekraczać 1,5 do 3 razy górnej granicy normy dla natywnego PTH (iPTH) u osób bez mocznicy, 15,9 do 31,8 pmol/l (150-300 pg/ml). Osiągnięcie odpowiednich fizjologicznych wartości docelowych wymaga dokładnego monitorowania i indywidualnego dostosowania dawki. W przypadku wystąpienia hiperkalcemii lub utrzymującego się zwiększonego skorygowanego iloczynu Ca x P powyżej 5,2 mmol 2 /l 2
2 /dl 2 ), dawkę należy zmniejszyć lub przerwać podawanie leku do czasu powrotu do normy tych parametrów. Następnie należy wznowić podawanie parykalcytolu w mniejszej dawce. Może być konieczne zmniejszenie dawek, gdy stężenie PTH zmniejsza się w odpowiedzi na leczenie.

W tabeli poniżej podano wskazówki dotyczące dostosowywania dawki leku:
Proponowane schematy dawkowania (Dawka dostosowywana co 2 do 4 tygodni) Stężenie iPTH w stosunku do wartości początkowych Dostosowanie dawki parykalcytolu Bez zmian lub zwiększone Zwiększyć o 2 do 4 mikrogramów Zmniejszone o < 30% Zmniejszone o ≥ 30%, ≤ 60% Nie zmieniać Zmniejszone o > 60% Zmniejszyć o 2 do 4 mikrogramów iPTH < 15,9 pmol/l (150 pg/ml)

Charakterystyka


1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO


Paricalcitol Fresenius, 2 mikrogramy/ml, roztwór do wstrzykiwań Paricalcitol Fresenius, 5 mikrogramów/ml, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY


Paricalcitol Fresenius, 2 mikrogramy/ml Jeden ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 2 mikrogramy parykalcytolu.
Paricalcitol Fresenius, 5 mikrogramów/ml Jeden ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 5 mikrogramów parykalcytolu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: etanol (11% v/v) i glikol propylenowy (39% v/v)
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA


Roztwór do wstrzykiwań. Przezroczysty, bezbarwny roztwór wodny. Nie zawiera widocznych cząstek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE


4.1 Wskazania do stosowania


Paricalcitol Fresenius jest wskazany do stosowania w celu zapobiegania i leczenia wtórnej nadczynności przytarczyc u dorosłych pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek w stadium 5, poddawanych hemodializie.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania


Dawkowanie
Dorośli 1) Dawkę początkową należy obliczyć na podstawie wyjściowego stężenia parathormonu (PTH):
Dawkę początkową parykalcytolu oblicza się na podstawie następującego wzoru:

Dawka początkowa (mikrogramy) = 8
LUB

Dawka początkowa (mikrogramy) = 80
i podaje się we wstrzyknięciu dożylnym (bolusie) nie częściej niż co drugi dzień w dowolnym momencie podczas dializy.

2 Maksymalna bezpieczna dawka podawana w badaniach klinicznych wynosiła 40 mikrogramów.

2. Dostosowanie dawki


Obecnie uważa się, że docelowy zakres stężeń PTH u dializowanych pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek nie powinien przekraczać 1,5 do 3 razy górnej granicy normy u osób bez mocznicy, 15,9 do 31,8 pmol/l (150-300 pg/ml) dla natywnego PTH. Osiągnięcie odpowiednich fizjologicznych wartości docelowych wymaga dokładnego monitorowania i indywidualnego dostosowania dawki. W przypadku wystąpienia hiperkalcemii lub utrzymującego się zwiększonego iloczynu skorygowanego Ca x P powyżej 5,2 mmol 2 /l 2
2 /dl 2 ), dawkę leku należy zmniejszyć lub przerwać podawanie do czasu normalizacji tych parametrów. Następnie należy wznowić podawanie parykalcytolu w mniejszej dawce. Może być konieczne zmniejszenie dawek, gdy stężenie PTH zmniejsza się w odpowiedzi na leczenie.
W tabeli poniżej podano wskazówki odnośnie dostosowywania dawki leku:
Proponowane schematy dostosowywania dawki (Dostosowanie dawki w odstępach co 2 do 4 tygodni)
Stężenie iPTH w stosunku do wartości początkowych Dostosowanie dawki parykalcytolu Bez zmian lub zwiększone Zwiększyć o 2 do 4 mikrogramów Zmniejszone o < 30% Zmniejszone o ≥ 30%, ≤ 60% Nie zmieniać Zmniejszone o > 60% Zmniejszyć o 2 do 4 mikrogramów iPTH < 15,9 pmol/l (150 pg/ml)
Po ustaleniu dawki, stężenie wapnia i fosforanu w surowicy należy oznaczać co najmniej raz w miesiącu. Zaleca się oznaczanie stężenia iPTH w surowicy co trzy miesiące. W okresie dostosowywania dawki parykalcytolu może być wymagane częstsze wykonywanie badań laboratoryjnych.
Uszkodzenie wątroby Stężenia niezwiązanego parykalcytolu u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby są podobne do obserwowanych u zdrowych osób i w tej populacji pacjentów nie ma konieczności zmiany dawki. Brak doświadczenia w stosowaniu leku u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby.
Dzieci i młodzież (0 - 18 lat) Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego Paricalcitol Fresenius u dzieci. Brak danych dotyczących stosowania parykalcytolu u dzieci w wieku poniżej 5 lat. Wyniki obecnie dostępnych badań dotyczących dzieci opisano w punkcie 5.1, ale nie można określić zaleceń odnośnie dawkowania.
Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat) Doświadczenie w stosowaniu parykalcytolu u pacjentów w wieku 65 lat i starszych, uzyskane w badaniach III fazy, jest ograniczone. W badaniach tych nie zaobserwowano różnic w skuteczności lub bezpieczeństwie stosowania u pacjentów w wieku 65 lat i starszych, w porównaniu do młodszych pacjentów.
Sposób podawania Podawanie dożylne. Paricalcitol Fresenius podawany jest przez dostęp naczyniowy do hemodializy.


3

4.3 Przeciwwskazania


- Nadwrażliwość na substancje czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- Zatrucie witaminą D. - Hiperkalcemia.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania


Nadmierne zahamowanie parathormonu może spowodować zwiększenie stężenia wapnia w surowicy i prowadzić do choroby metabolicznej kości. W celu uzyskania właściwych fizjologicznych wartości docelowych wymagane jest monitorowanie pacjenta oraz dostosowywanie dawki indywidualnie.
Jeśli wystąpi istotna klinicznie hiperkalcemia, a pacjent przyjmuje lek wiążący fosforany, zawierający wapń, dawkę należy zmniejszyć lub przerwać podawanie leku wiążącego fosforany zawierającego wapń.
Przewlekła hiperkalcemia może wiązać się z uogólnionym wapnieniem naczyń i innych tkanek miękkich.
Fosforan lub produkty lecznicze pochodne witaminy D nie powinny być przyjmowane jednocześnie z parykalcytolem ze względu na zwiększone ryzyko hiperkalcemii i podwyższenia iloczynu Ca x P (patrz: punkt 4.5).
Hiperkalcemia, bez względu na przyczynę, nasila toksyczne działanie glikozydów naparstnicy i dlatego należy zachować ostrożność, gdy glikozydy naparstnicy przepisywane są jednocześnie z parykalcytolem (patrz: punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność, gdy parykalcytol podawany jest jednocześnie z ketokonazolem (patrz: punkt 4.5).
Ostrzeżenie dotyczące substancji pomocniczych
Ten produkt leczniczy zawiera 11% v/v etanolu (alkoholu).
Paricalcitol Fresenius 2 mikrogramy/ml Dawka 40 mikrogramów tego leku podana dorosłemu o masie ciała 70 kg spowoduje narażenie na etanol wynoszące 25 mg/kg, co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi (ang. blood alkohol concentration, BAC) o ok. 4,2 mg/100 ml.
Jest szkodliwy dla osób z chorobą alkoholową (patrz punkty 2 i 4.2). Należy to wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią oraz u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub z padaczką.

Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml Dawka 40 mikrogramów tego leku podana dorosłemu o masie ciała 70 kg spowoduje narażenie na etanol wynoszące 10 mg/kg, co może spowodować zwiększenie stężenia alkoholu we krwi (BAC) o około 1,7 mg/100 ml.
Dla porównania, u osoby dorosłej pijącej kieliszek wina lub 500 ml piwa, wzrost stężenia alkoholu we krwi (BAC) wyniesie prawdopodobnie około 50 mg/100 ml.
Jednoczesne podawanie z lekami zawierającymi np. glikol propylenowy lub etanol może prowadzić do kumulacji etanolu i wywoływać działania niepożądane, w szczególności u małych dzieci o małej zdolności metabolicznej lub z niedojrzałością metaboliczną.

4

Paricalcitol Fresenius 2 mikrogramy/ml Ten lek zawiera 8,1 g glikolu propylenowego w maksymalnej dawce 40 mikrogramów, co odpowiada
Należy to wziąć pod uwagę podczas stosowania u kobiet ciężarnych lub karmiących piersią oraz u osób z grup wysokiego ryzyka, takich jak pacjenci z chorobą wątroby lub chorobą nerek.

Paricalcitol Fresenius 5 mikrogramów/ml Ten lek zawiera 3,2 g glikolu propylenowego w maksymalnej dawce 40 mikrogramów, co odpowiada

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji


Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z parykalcytolem we wstrzyknięciach. Przeprowadzono natomiast badania interakcji między ketokonazolem a parykalcytolem w kapsułkach.
Ketokonazol jest niespecyficznym inhibitorem kilku enzymów cytochromu P450. Dane uzyskane in vivo i in vitro sugerują, ze ketokonazol może wchodzić w interakcję z enzymami odpowiedzialnymi za metabolizm parykalcytolu i innych analogów witaminy D. Należy zachować ostrożność podczas podawania parykalcytolu razem z ketokonazolem (patrz: punkt 4.4). Wpływ wielokrotnych dawek ketokonazolu podawanego w dawce 200 mg, dwa razy na dobę przez 5 dni na farmakokinetykę parykalcytolu w kapsułkach oceniano w badaniach u zdrowych osób. Jednoczesne podawanie ketokonozalu powodowało nieznaczne zmiany C max parykalcytolu oraz około dwukrotne zwiększenie AUC 0-∞ . Średni okres półtrwania parykalcytolu wynosił 17 godzin, gdy stosowano ketokonazol, w porównaniu do 9,8 godzin w przypadku leczenia samym parykalcytolem. Wyniki tego badania wskazują, że po doustnym podaniu parykalcytolu jest mało prawdopodobne, aby w wyniku interakcji z ketokonazolem AUC 0-∞

Hiperkalcemia, bez względu na przyczynę, potęguje toksyczne działanie glikozydów naparstnicy i dlatego należy zachować ostrożność, gdy preparaty zawierające glikozydy naparstnicy przepisywane są jednocześnie z parykalcytolem (patrz: punkt 4.4).
Jednocześnie z parykalcytolem nie należy przyjmować fosforanu lub pochodnych witaminy D, z powodu zwiększonego ryzyka hiperkalcemii i podwyższenia iloczynu Ca x P (patrz: punkt 4.4).
Duże dawki preparatów zawierających wapń lub tiazydowe leki moczopędne mogą zwiększyć ryzyko hiperkalcemii.
Jednocześnie z preparatami witaminy D nie należy przyjmować preparatów zawierających magnez (np. leków zobojętniających sok żołądkowy), ponieważ może wystąpić hipermagnezemia.
Nie należy długotrwale podawać preparatów zawierających glin (np. leków zobojętniających sok żołądkowy, leków wiążących fosforany) z produktami leczniczymi zawierającymi witaminę D, ponieważ mogą zwiększyć się stężenia glinu we krwi i wystąpić może toksyczne działanie glinu na kości.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację


Ciąża: Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania parykalcytolu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz: punkt 5.3). Produkt leczniczy Paricalcitol Fresenius nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet
5 w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji.
Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy parykalcytol lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Na podstawie dostępnych danych farmakodynamicznych/toksykologicznych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie parykalcytolu/metabolitów do mleka (szczegóły patrz punkt 5.3).
Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków/dzieci.

leczniczego Paricalcitol Fresenius, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Płodność Badania na zwierzętach wykazały brak wpływu parykalcytolu na płodność (patrz: punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn


Po podaniu parykalcytolu mogą wystąpić zawroty głowy, co może mieć niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn (patrz: punkt 4.8).

4.8 Działania niepożądane


Podsumowanie profilu bezpieczeństwa W badaniach klinicznych II/III/IV fazy uczestniczyło około 600 pacjentów leczonych parykalcytolem. Łącznie u 6% pacjentów leczonych tym lekiem wystąpiły działania niepożądane.
Najczęstszym działaniem niepożądanym związanym z leczeniem parykalcytolem, występującym u 4,7% pacjentów, była hiperkalcemia. Hiperkalcemia zależy od nadmiernego obniżenia stężenia PTH i można ją ograniczyć do minimum przez odpowiednie dostosowanie dawki leku.
Zdarzenia niepożądane przedstawione w tabeli Zdarzenia niepożądane zarówno kliniczne, jak i stwierdzane w badaniach laboratoryjnych, o przynajmniej możliwym związku ze stosowaniem parykalcytolu, przedstawione są wg klasyfikacji układów i narządów MedDRA, działania niepożądanego oraz częstości jego występowania. Stosuje się następujące kategorie częstości występowania:
Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Klasyfikacja układów i narządów Działanie niepożądane Częstość występowania Zakażenia i zarażenia pasożytnicze Sepsa, zapalenie płuc, zakażenie, zapalenie gardła, zakażenie pochwy, grypa
Niezbyt często Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy) Rak piersi Niezbyt często Zaburzenia dotyczące krwi i układu chłonnego Niedokrwistość, leukopenia, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych Niezbyt często
6 Zaburzenia układu immunologicznego Nadwrażliwość Niezbyt często Obrzęk krtani, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka Nieznana Zaburzenia endokrynologiczne Niedoczynność przytarczyc Często Nadczynność przytarczyc Niezbyt często Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Hiperkalcemia, hiperfosfatemia Często Hiperkaliemia, hipokalcemia, jadłowstręt Niezbyt często Zaburzenia psychiczne Stan splątania, stan majaczeniowy, depersonalizacja, pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, nerwowość Niezbyt często Zaburzenia układu nerwowego Bóle głowy, zaburzenie smaku Często Śpiączka, udar mózgowy, przemijający napad niedokrwienny, omdlenie, drgawki kloniczne mięśni, niedoczulica, parestezje, zawroty głowy Niezbyt często Zaburzenia oka Jaskra, zapalenie spojówek Niezbyt często Zaburzenia ucha i błędnika Zaburzenia ucha Niezbyt często Zaburzenia serca Zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, trzepotanie przedsionków Niezbyt często Zaburzenia naczyniowe Nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze Niezbyt często Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Obrzęk płuc, astma, duszność, krwawienie z nosa, kaszel Niezbyt często Zaburzenia żołądka i jelit Krwotok z odbytnicy, zapalenie okrężnicy, biegunka, zapalenie żołądka, niestrawność, utrudnienie połykania, ból brzucha, zaparcia, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zaburzenia żołądkowo- jelitowe Niezbyt często Krwawienie z przewodu pokarmowego Nieznana Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Świąd Często Pęcherzowe zapalenie skóry, łysienie, nadmierne owłosienie, wysypka, nadmierna potliwość Niezbyt często Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej Ból stawów, sztywność stawów, ból pleców, drżenia mięśni, ból mięśni Niezbyt często Zaburzenia układu rozrodczego i piersi Bóle piersi, zaburzenia erekcji Niezbyt często Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Zaburzenia chodu, obrzęki, obrzęki obwodowe, dolegliwości bólowe, ból w miejscu wstrzyknięcia, gorączka, ból w klatce piersiowej, pogorszenie stanu ogólnego, astenia, złe Niezbyt często
7 samopoczucie, pragnienie Badania diagnostyczne Wydłużenie czasu krwawienia, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, nieprawidłowy wynik badania laboratoryjnego, zmniejszenie masy ciała Niezbyt często
Częstości działań niepożądanych po wprowadzeniu leku do obrotu nie mogą być oszacowane i zostały przedstawione jako „nieznane”.
Zgłaszanie podejrzenia działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181 C, PL- 02-222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.

4.9 Przedawkowanie


Nie zanotowano żadnego przypadku przedawkowania. Przedawkowanie parykalcytolu może prowadzić do hiperkalcemii, hiperkalciurii, hiperfosfatemii i nadmiernego zahamowania PTH (patrz: punkt 4.4).
W przypadku przedawkowania, należy monitorować objawy podmiotowe i przedmiotowe hiperkalcemii (stężenie wapnia w surowicy) i informować o nich lekarza. Gdy to wskazane, należy zastosować odpowiednie leczenie.
Parykalcytol nie jest w istotnym stopniu usuwany drogą dializy. Leczenie pacjentów z istotną klinicznie hiperkalcemią polega na natychmiastowym zmniejszeniu dawki lub przerwaniu leczenia parykalcytolem oraz na stosowaniu diety o niskiej zawartości wapnia, odstawieniu preparatów uzupełniających wapń, uruchomieniu pacjenta, wyrównaniu zaburzeń równowagi płynów i elektrolitów, ocenie nieprawidłowości w zapisie EKG (niezwykle istotne u pacjentów otrzymujących glikozydy naparstnicy) oraz stosowaniu hemodializy lub dializy otrzewnowej z użyciem płynu dializacyjnego niezawierającego wapnia, gdy jest to uzasadnione.
Jeśli stężenie wapnia w surowicy powróci do normy, można wznowić podawanie parykalcytolu w mniejszej dawce. Jeśli utrzymuje się znacznie podwyższone stężenie wapnia w surowicy, można rozważyć różne działania terapeutyczne. Obejmują one zastosowanie leków, takich jak fosforany i kortykosteroidy oraz środki wymuszające diurezę.
Paricalcitol Fresenius, roztwór do wstrzykiwań zawiera 39% (v/v) glikolu propylenowego, który jest substancją pomocniczą. Informowano o pojedynczych przypadkach depresyjnego działania na ośrodkowy układ nerwowy, hemolizy i kwasicy mleczanowej w wyniku toksycznego działania podawanych dużych dawek glikolu propylenowego. Nie należy spodziewać się takiego działania podczas podawania produktu Paricalcitol Fresenius, ponieważ glikol propylenowy jest usuwany podczas dializy. Należy jednak brać pod uwagę ryzyko działania toksycznego w przypadkach przedawkowania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE



8

5.1 Właściwości farmakodynamiczne


Grupa farmakoterapeutyczna: Homeostaza wapnia, środki przeciwprzytarczycowe kod ATC: H05BX02
Mechanizm działania Parykalcytol jest syntetycznym analogiem kalcytriolu, wykazującym biologiczną aktywność witaminy D, z modyfikacjami łańcucha bocznego (D 2 ) i pierścienia A (19-nor).W odróżnieniu od kalcytriolu, parykalcytol jest wybiórczym aktywatorem receptorów witaminy D (ang.vitamin D receptor-VDR). Parykalcytol wybiórczo aktywuje VDR w przytarczycach, ale nie aktywuje VDR w jelicie i w mniejszym stopniu działa na resorpcję kości. Parykalcytol aktywuje również receptory wrażliwe na wapń (ang. calcium sensing receptor- CaSR) w przytarczycach. W wyniku tego parykalcytol zmniejsza stężenie parathormonu (PTH), hamując proliferację przytarczyc oraz zmniejszając syntezę i wydzielanie PTH, przy minimalnym wpływie na stężenia wapnia i fosforu. Parykalcytol może działać bezpośrednio na komórki kostne, powodując utrzymanie objętości kości i zwiększając powierzchnię podlegającą mineralizacji. Korekta nieprawidłowego stężenia PTH wraz z normalizacją homeostazy wapnia i fosforu może zapobiegać lub leczyć metaboliczną chorobę kości, związaną z przewlekłą chorobą nerek.
Dzieci i młodzież: Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność parykalcytolu do wstrzykiwań badano w trwającym 12 tygodni randomizowanym, z podwójną ślepą próbą, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym, w którym uczestniczyło 29 pacjentów w wieku 5-19 lat ze schyłkową chorobą nerek, poddawanych hemodializom. Sześciu najmłodszych pacjentów leczonych parykalcytolem w ramach badania było w wieku 5-12 lat. Początkowa dawka parykalcytolu wynosiła 0,04 mikrograma/kg m.c. trzy razy w tygodniu, ustalona na podstawie początkowego stężenia iPTH mniejszego niż 500 pg/ml lub 0,08 mikrograma/kg m.c. trzy razy w tygodniu, gdy początkowe stężenie iPTH wynosiło ≥ 500 pg/ml. Dawkę parykalcytolu dostosowywano, zwiększając ją o 0,04 mikrograma/kg m.c., uwzględniając stężenia w surowicy iPTH i wapnia oraz wartość Ca x P. Sześćdziesiąt siedem procent pacjentów leczonych parykalcytolem oraz 14% pacjentów otrzymujących placebo uczestniczyło w badaniu do jego zakończenia. U 60% pacjentów w grupie otrzymującej parykalcytol stwierdzono dwukrotnie następujące kolejno po sobie zmniejszenie początkowego stężenia iPTH o 30% w porównaniu do 21% pacjentów w grupie otrzymującej placebo. U 71% pacjentów otrzymujących placebo przerwano badanie z powodu nadmiernego zwiększenia stężenia iPTH. U żadnego z pacjentów z grupy otrzymującej parykalcytol i z grupy otrzymującej placebo nie wystąpiła hiperkalcemia. Nie ma dostępnych danych dotyczących pacjentów w wieku poniżej 5 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne


Dystrybucja Farmakokinetykę parykalcytolu badano u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, wymagających hemodializy. Parykalcytol podaje się w szybkim wstrzyknięciu dożylnym. W ciągu dwóch godzin po podaniu dawek wynoszących od 0,04 do 0,24 ug/kg m.c. stężenie parykalcytolu szybko się zmniejszało. Następnie stężenie parykalcytolu zmniejszało się w sposób logarytmiczno- liniowy, a średni okres półtrwania wynosił około 15 godzin. Po wielokrotnym podaniu nie obserwowano kumulacji parykalcytolu. In vitro stwierdzono, że parykalcytol w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza (>99,9%). W zakresie stężeń od l do 100 ng/ml nie stwierdzono wysycenia wiązania.

Biotransformacja W moczu i kale wykryto kilka nieznanych metabolitów, przy czym w moczu nie wykryto parykalcytolu. Metabolity nie zostały scharakteryzowane ani zidentyfikowane. Łącznie metabolity te stanowiły 51% radioaktywnych substancji w moczu i 59% w kale.

Właściwości farmakokinetyczne parykalcytolu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek
9 (dawka 0,24 mikrograma g/kg m.c.) Parametr N Wartości (średnia ± SD) C max (5 minut po wstrzyknięciu) 6 1850±664 (pg/ml) AUC 0-∞
CL 5 0,72±0,24 (l/h) V ss

Eliminacja U zdrowych osób, którym podano pojedynczą dawkę 0,16 μg/kg m.c. 3 H-parykalcytolu we wstrzyknięciu dożylnym (n=4), radioaktywność stwierdzona w osoczu pochodziła z leku macierzystego. Główną drogą eliminacji parykalcytolu było wydalanie z żółcią. W kale oznaczono 74% dawki radioaktywnej, a w moczu jedynie 16%.
Szczególne populacje
Płeć, rasa i wiek: U badanych dorosłych pacjentów nie stwierdzono różnic we właściwościach farmakokinetycznych związanych z wiekiem lub płcią. Nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce w zależności od rasy.
Uszkodzenie wątroby: Stężenia niezwiązanego parykalcytolu u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym uszkodzeniem wątroby są podobne do obserwowanych u zdrowych osób, dlatego u tych pacjentów nie jest konieczna zmiana dawkowania. Brak doświadczenia w stosowaniu u pacjentów z ciężkim uszkodzeniem wątroby.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie


W badaniach toksyczności u gryzoni i psów po podaniu wielokrotnym istotne działania były na ogół przypisywane kalcemicznej aktywności parykalcytolu. Do działań, które nie były wyraźnie związane z hiperkalcemią, zaliczono zmniejszenie liczby białych krwinek i zanik grasicy u psów oraz zmienione wartości kaolinowo-kefalinowego czasu krzepnięcia (zwiększone u psów, zmniejszone u szczurów). Zmian w liczbie białych krwinek nie obserwowano w badaniach klinicznych parykalcytolu.
Parykalcytol nie wpływał na płodność u szczurów płci męskiej i żeńskiej, nie było także dowodów na występowanie działania teratogennego u szczurów i królików. Duże dawki innych preparatów witaminy D, podawane zwierzętom w okresie ciąży, powodowały powstawanie ciężkich wad rozwojowych u płodów. U szczurów wykazano, że parykalcytol podawany w dawkach toksycznych dla matek, wpływał na zdolność do życia płodów oraz przyczyniał się do istotnego zwiększenia okołourodzeniowej i pourodzeniowej śmiertelności noworodków.
Nie wykazano potencjalnego działania genotoksycznego parykalcytolu w zestawie badań in vitro i in vivo.
Badania działania rakotwórczego, przeprowadzone na gryzoniach, nie wskazywały na szczególne zagrożenie dla ludzi. Podawane dawki i (lub) narażenie układowe na parykalcytol były nieco większe niż dawki lecznicze i (lub) narażenie ogólnoustrojowe.

6. DANE FARMACEUTYCZNE


6.1 Wykaz substancji pomocniczych


Etanol bezwodny Glikol propylenowy Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne



Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności.
Glikol propylenowy wchodzi w interakcje z heparyną i neutralizuje jej działanie. Paricalcitol Fresenius zawiera glikol propylenowy jako substancję pomocniczą i dlatego należy go podawać przez inny dostęp niż heparynę.

6.3 Okres ważności



Zużyć natychmiast po otwarciu.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania


Ten produkt leczniczy nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania


Każda szklana ampułka typu I zawiera 1 ml lub 2 ml roztworu do wstrzykiwań. Każda szklana fiolka typu I zawiera 1 ml lub 2 ml roztworu do wstrzykiwań.
Lek Paricalcitol Fresenius występuje w następujących opakowaniach:
Paricalcitol Fresenius, 2 mikrogramy/ml:

Paricalcitol Fresenius, 5 mikrogramów/ml

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do

stosowania.
Produkty lecznicze do stosowania pozajelitowego należy przed podaniem dokładnie obejrzeć, aby wykluczyć obecność cząstek lub zmianę barwy roztworu. Roztwór jest przezroczysty i bezbarwny.
Wyłącznie do jednorazowego użytku.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA




Fresenius Medical Care Nephrologica Deutschland GmbH Else-Kröner-Straße 1 Niemcy

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU



9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO



10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU



06/2021