Amantix

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
AMANTIX, 200 mg/500 ml, roztwór do infuzji Amantadini sulfas
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki:

1. Co to jest lek AMANTIX i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AMANTIX

3. Jak stosować lek AMANTIX

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek AMANTIX

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek AMANTIX i w jakim celu się go stosuje

Lek AMANTIX jest lekiem dopaminergicznym, co oznacza, że może zwiększać poziom pewnych związków chemicznych przenoszących impulsy w układzie nerwowym, w tym w mózgu.
Lek AMANTIX zmniejsza nasilenie objawów choroby Parkinsona (lek przeciwparkinsonowski).
Lek AMANTIX jest stosowany: - w początkowym oraz intensywnym leczeniu ciężkich i zagrażających życiu objawów choroby Parkinsona w tym nagłego, całkowitego bezruchu (przełom akinetyczny) będącego skutkiem ostrego nasilenia choroby Parkinsona; - w zaburzeniach świadomości i stanu czuwania spowodowanych różnymi przyczynami (jako element kompleksowej terapii w warunkach szpitalnych).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AMANTIX

Kiedy nie stosować leku AMANTIX: - jeśli pacjent ma uczulenie na amantadynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.); - jeśli pacjent ma ciężką niewyrównaną niewydolność serca (stopień IV wg NYHA); - jeśli pacjent ma choroby serca takie jak kardiomiopatia lub zapalenie mięśnia serca; - jeśli pacjent ma zaburzenia przewodzenia impulsów w obrębie serca (blok przedsionkowo- komorowy II lub III stopnia); -
- jeśli pacjent ma zmiany w elektrokardiogramie (EKG) takie jak wydłużony odstęp QT lub dostrzegalne fale U albo w rodzinie występuje wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT; - jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności serca (arytmie komorowe, w tym miał zaburzenia torsade de pointes); - jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie potasu lub magnezu we krwi;

- jeśli pacjent przyjmuje leki, które wydłużają odstęp QT (patrz punkt 2 – Lek AMANTIX a inne leki).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku AMANTIX należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek AMANTIX u pacjentów z: - ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min); - rozrostem gruczołu krokowego (prostaty); - zwiększonym ciśnieniem wewnątrz gałki ocznej (jaskra z wąskim kątem przesączania); - niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia (ryzyko kumulacji leku z powodu pogorszenia filtracji nerkowej) (patrz punkt 3); - stanami pobudzenia lub splątania (dezorientacji) obecnie lub w przeszłości; - zaburzeniami psychicznymi (zespoły majaczeniowe lub egzogenne psychozy w przeszłości); - z biegunką, wymiotami, przyjmujących leki moczopędne lub insulinę doraźnie w stanach nagłych, z chorobami nerek lub jadłowstrętem (ryzyko zaburzeń równowagi wodno- elektrolitowej); - jednocześnie leczonych memantyną (patrz punkt 2. – Lek AMANTIX a inne leki).
Inne ważne informacje dotyczące stosowania leku AMANTIX Przed rozpoczęciem leczenia oraz po upływie 1 i 3 tygodni od rozpoczęcia terapii należy wykonać EKG oraz określić wartość QT skorygowaną metodą Bazetta (QTc). EKG powinno być także wykonane przed zwiększeniem dawki oraz 2 tygodnie po każdym zwiększeniu dawki. Kolejne kontrolne badania EKG powinny być wykonywane co najmniej raz w roku. Leczenia należy unikać lub przerwać u pacjentów, u których stwierdzono: początkowe wartości QTc większe niż 420 ms, zwiększenie o więcej niż 60 ms podczas stosowania wlewów leku AMANTIX lub czas QTc większy niż 480 ms podczas stosowania wlewów leku AMANTIX oraz u pacjentów z dostrzegalnymi falami U. Przestrzegając powyższych ostrzeżeń i przeciwwskazań można zapobiec bardzo rzadkiemu, ale zagrażającemu życiu działaniu niepożądanemu w postaci częstoskurczu komorowego torsade de pointes.
W przypadku wystąpienia takich objawów, jak kołatanie serca, zawroty głowy lub omdlenie, należy przerwać podawanie leku AMANTIX i skontaktować się z lekarzem w celu sprawdzenia czynności serca (rytmu serca) poprzez 24-godzinne monitorowanie. Jeśli lekarz nie stwierdzi jakichkolwiek zaburzeń czynności serca, podawanie leku AMANTIX może być kontynuowane, biorąc pod uwagę przeciwwskazania i możliwe interakcje (patrz punkt 4).
W przypadku pacjentów z rozrusznikami serca nie jest możliwe dokładne określenie czasu trwania QT, dlatego decyzję odnośnie zastosowania leku AMANTIX należy podjąć indywidualnie dla każdego pacjenta, po konsultacji z kardiologiem.
U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek może wystąpić akumulacji leku z powodu pogorszenia jego wydalania przez nerki. To może prowadzić do wystąpienia objawów związanych z przedawkowaniem leku. Lekarz powinien ostrożnie korygować dawkę, mierzyć oraz monitorować wskaźnik przesączania kłębuszkowego (patrz punkt 3).
Szczególną ostrożność zaleca się, gdy lek AMANTIX jest podawany pacjentom z organicznym zespołem mózgowym lub skłonnością do drgawek, ponieważ może wystąpić nasilenia poszczególnych objawów oraz mogą wystąpić drgawki (patrz punkt 3 i punkt 4).
Pacjenci z występującymi aktualnie drgawkami lub chorobami układu krążenia oraz pacjenci, u których drgawki występowały w przeszłości muszą pozostawać pod stałą kontrolą lekarską podczas stosowania leku AMANTIX.


U pacjentów z chorobą Parkinsona nie należy nagle przerywać podawania leku AMANTIX, ponieważ może to prowadzić do ciężkich zaburzeń ruchu, czasami łącznie z niemożliwością poruszania się.
Pacjenci z chorobą Parkinsona leczeni jednocześnie lekami neuroleptycznymi (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych) i lekiem AMANTIX są - w przypadku nagłego przerwania podawania leku AMANTIX – narażeni na wystąpienie stanu zagrażającego życiu - tzw. złośliwego zespołu neuroleptycznego. Zespołowi temu towarzyszą: nagłe zwiększenie temperatury, sztywność mięśni i zaburzenia autonomicznego układu nerwowego.
U pacjentów z chorobą Parkinsona często obserwuje się objawy kliniczne, takie jak: zmniejszone ciśnienie krwi, ślinotok, pocenie się, podwyższona temperatura ciała, zatrzymanie płynów oraz depresja. Stosując lek AMANTIX w tej grupie pacjentów, należy szczególnie wziąć pod uwagę jego działania niepożądane i interakcje.
Pacjenci, u których wystąpią problemy z oddawaniem moczu, powinni skontaktować się z lekarzem. Jeśli u pacjenta wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia wzroku, należy natychmiast skontaktować się z okulistą.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent lub członkowie jego rodziny i (lub) opiekunowie zauważą, że występuje u pacjenta pragnienie lub nieodparta chęć zachowywania się w sposób, który jest dla niego nietypowy i pacjent nie jest w stanie się oprzeć tym popędom, czy też pragnienie lub pokusa postępowania w sposób, który mógłby być szkodliwy dla pacjenta lub innych. Są to tak zwane zaburzenia kontrolowania popędów, które mogą obejmować zachowania takie jak nałogowy hazard, nadmierne objadanie się lub wydawanie pieniędzy, nieprawidłowo nasilony popęd seksualny lub nasilenie myśli albo odczuć seksualnych. Lekarz może zmodyfikować dawkę lub przerwać stosowanie leku AMANTIX.
Dzieci i młodzież Brak danych dotyczących stosowania leku u dzieci i młodzieży.
Osoby w podeszłym wieku U osób starszych dawka powinna być dobierana ostrożnie, szczególnie w przypadku występowania stanów pobudzenia i splątania lub zespołu majaczeniowego (patrz punkt 3).
Lek AMANTIX a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lek AMANTIX nie może być stosowany jednocześnie z innymi lekami, które powodują wydłużenie odstępu QT, jak np.: - niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego rytmu serca (leki antyarytmiczne klasy IA, np. chinidyna, dizopiramid, prokainami oraz klasy III, np. amiodaron, sotalol); - niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (leki przeciwpsychotyczne, np. tioridazyna, chloropromazyna, haloperydol, pimozyd); - niektóre leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. amitryptylina); - niektóre leki stosowane w leczeniu alergii, np. kataru siennego (leki przeciwhistaminowe, np. astemizol, terfenadyna); - niektóre leki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych (antybiotyki makrolidowe, np. erytromycyna, klarytromycyna oraz inhibitory gyrazy, np. sparfloksacyna); - niektóre leki stosowane w leczeniu infekcji grzybiczych (azolowe leki przeciwgrzybicze); - inne leki, jak budypina, halofantryna, kotrimoksazol, pentamidyna, cizapryd lub bepridyl.


Powyższa lista może być niepełna. Przed zastosowaniem leku AMANTIX jednocześnie z innym lekiem, lekarz powinien sprawdzić możliwość wystąpienia interakcji spowodowanej wydłużeniem odstępu QT.
Możliwe jest leczenie skojarzone lekiem AMANTIX i innymi lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona. W celu wyeliminowania działań niepożądanych (np. reakcji psychotycznych) konieczne może być zmniejszenie dawki podawanego leku lub obu leków.
Należy unikać podawania amantadyny w profilaktyce i leczeniu infekcji wirusem grypy typu A z powodu niebezpieczeństwa przedawkowania.
Nie ma specyficznych badań dotyczących występowania interakcji po podaniu leku AMANTIX we wlewie dożylnym w skojarzeniu z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi (np. lewodopa, bromokryptyna, triheksyfenidyl itd.) lub z memantyną (patrz punkt 4).
Jednoczesne stosowanie leku AMANTIX i każdego z typów leków lub substancji czynnych wymienionych poniżej może prowadzić do wystąpienia następujących interakcji:
Leki przeciwcholinergiczne Nasilenie działań niepożądanych (splątanie i omamy) leków przeciwcholinergicznych (np. triheksyfenidyl, benzatropina, skopolamina, biperyden, orfenadryna).
Sympatykomimetyki pośrednio aktywne wobec ośrodkowego układu nerwowego Nasilenie działania ośrodkowego amantadyny.
Lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona) Wzajemne nasilenie działania terapeutycznego (dlatego lewodopa może być podawana jednocześnie z lekiem AMANTIX).
Memantyna (lek stosowany w otępieniu) Memantyna może nasilać działanie i działania niepożądane leku AMANTIX (patrz punkt 2. – Ostrzeżenia i środki ostrożności).
Inne leki Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych zawierających triamteren w połączeniu z hydrochlorotiazydem może powodować zmniejszenie klirensu osoczowego amantadyny, prowadząc do osiągnięcia toksycznych stężeń w surowicy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania amantadyny i tego typu leków.
Należy podkreślić, że wymienione powyżej interakcje mogą dotyczyć także leków zastosowanych w bliskiej przeszłości.
AMANTIX z jedzeniem, piciem i alkoholem Należy unikać spożywania napojów alkoholowych podczas stosowania leku AMANTIX, ponieważ lek ten zmniejsza tolerancję alkoholu.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża Brak wystarczającego doświadczenia dotyczącego stosowania leku AMANTIX w czasie ciąży. Istnieją doniesienia o zdrowych urodzeniach, jak również o występowaniu komplikacji w czasie ciąży i zaburzeniach rozwoju płodu. W badaniach na zwierzętach wykazano, że amantadyna,

substancja czynna leku AMANTIX, może powodować uszkodzenia płodów. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Amantadyna podczas ciąży może być stosowana tylko wówczas, gdy jest to absolutnie konieczne. Podczas stosowania amantadyny w pierwszym trymestrze (pierwsze trzy miesiące ciąży) należy wykonywać badania ultrasonograficzne.
Karmienie piersią Amantadyna przenika do mleka matki. Jeśli jej stosowanie jest absolutnie konieczne podczas karmienia piersią, należy obserwować dziecko w kierunku objawów, które mogą wystąpić w związku ze stosowaniem leku (wysypka skórna, zatrzymanie moczu, wymioty), a karmienie piersią należy przerwać jeśli jest to konieczne.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie można wykluczyć wpływu leku AMANTIX na koncentrację i czuwanie oraz na akomodację oka (przystosowanie się oka do widzenia na różne odległości), szczególnie w połączeniu z działaniem innych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona. Na początku leczenia może wystąpić dalsze pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, większe niż upośledzenie spowodowane samą chorobą. Pacjent może nie być w stanie zareagować szybko i zdecydowanie w nieoczekiwanych i nagłych sytuacjach. Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn i urządzeń elektrycznych bez konsultacji z lekarzem.
Należy pamiętać, że alkohol może nasilać pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów.
Lek AMANTIX zawiera sód Jedna butelka z 500 ml roztworu do infuzji zawiera 77 mmol sodu (1770 mg sodu). Należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

3. Jak stosować lek AMANTIX

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Czas trwania leczenia Czas trwania leczenia określi lekarz. Będzie to zależało od wskazania do stosowania leku oraz od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie.
Droga podania Dożylna.
Dawkowanie
Choroba Parkinsona Przy nasileniu objawów choroby Parkinsona oraz w przełomie akinetycznym 200 mg siarczanu amantadyny w 500 ml roztworu powinno być podawane 1-3 razy na dobę w dożylnym wlewie kroplowym. Szybkość wlewu nie powinna przekraczać 55 kropli/min., co jest równoznaczne z czasem przeprowadzenia wlewu, który powinien wynosić ok. 3 godziny.
U osób starszych, głównie tych, u których występuje pobudzenie, splątanie lub objawy zespołu majaczeniowego, leczenie powinno być rozpoczynane od mniejszej dawki.


Jeżeli pacjent jednocześnie stosuje inne leki przeciwparkinsonowskie, lekarz powinien ustalić dawkę leku AMANTIX indywidualnie.
Zaburzenia świadomości W leczeniu zaburzeń świadomości i stanu czuwania o różnej etiologii początkowo stosuje się dawkę klinicznego leczenie może być kontynuowane (jeśli to możliwe w formie doustnej) do 4 tygodni w dawce 200 mg siarczanu amantadyny na dobę. W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 600 mg.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek dawkowanie należy dostosować do wartości klirensu nerkowego (określonego za pomocą wskaźnika przesączania kłębuszkowego – GFR), jak pokazano w poniższej tabeli:
GFR [ml/min] Dawka siarczanu amantadyny Odstęp między dawkami 80-60 60-50 50-30 30-20 20-10 <10 oraz u pacjentów dializowanych co 12 godzin naprzemiennie co 24 godziny co 24 godziny dwa razy w tygodniu trzy razy w tygodniu raz w tygodniu lub co dwa tygodnie
Wskaźnik przesączania kłębuszkowego (GFR) można oszacować wg następującego wzoru:
(140 – wiek)  masa ciała Clcr = -------------------------------

gdzie: Clcr = klirens kreatyniny w ml/min Kreatynina = stężenie kreatyniny w surowicy w mg/100 ml
Klirens kreatyniny wyliczony zgodnie z tym wzorem odnosi się tylko do mężczyzn (odpowiednie wartości u kobiet stanowią w przybliżeniu 85% tych wartości) i może być równoważny z klirensem inuliny dla określenia GFR (120 ml/min u dorosłych).
Amantadyna jedynie w niewielkim stopniu jest eliminowana w trakcie dializy (około 5%).
Stosowanie u dzieci i młodzieży Brak dostatecznego doświadczenia w stosowaniu leku u dzieci i młodzieży.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AMANTIX Po zastosowaniu dawki większej niż zalecana lub przedawkowaniu z powodu zbyt dużej szybkości wlewu, należy podjąć typowe środki, jak w przypadkach przedawkowania zagrażającego życiu. Ostre zatrucie i przedawkowanie charakteryzuje się nudnościami, wymiotami, nadpobudliwością, drżeniami, chwiejnym chodem, niewyraźnym widzeniem, sennością, depresją, zaburzeniami mowy i drgawkami mózgowymi. W jednym przypadku opisano złośliwą arytmię serca. Po jednoczesnym podaniu amantadyny i innych leków stosowanych w chorobie Parkinsona obserwowano psychozy w postaci splątania z omamami wzrokowymi, czasami włącznie ze śpiączką oraz mioklonie.

Ze względu na to, że amantadyna w niewielkim stopniu eliminowana jest podczas dializy (ok. 5%), hemodializa nie jest polecana. W przypadku zatrucia zagrażającego życiu konieczna jest intensywna terapia. Postępowanie terapeutyczne powinno obejmować: podawanie płynów i zakwaszenie moczu w celu szybszego wydalenia substancji toksycznej, jeśli możliwe sedację, podawanie leków przeciwdrgawkowych i przeciwarytmicznych (lidokaina dożylnie). Nie jest znany specyficzny lek lub antidotum. W leczeniu objawów neurotoksyczności (takich jak opisano powyżej) można podjąć próbę dożylnego podawania fizostygminy w dawce 1 - 2 mg co 2 godziny u dorosłych oraz 2  0,5 mg z przerwą 5-10 min, do maksymalnej dawki 2 mg u dzieci. Lekarz może zalecić wykonanie EKG jeżeli stwierdzi, że jest to konieczne i monitorowanie pacjentów pod kątem wydłużenia odstępu QT oraz czynników, które predysponują do wystąpienia zaburzeń rytmu serca, np. zaburzeń elektrolitowych (szczególnie zmniejszenia stężenia potasu lub magnezu we krwi) lub zwolnienia czynności serca.
Przerwanie stosowania leku AMANTIX Pod żadnym pozorem nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.
Jeśli pacjent chce przerwać leczenie, np. z powodu nietolerancji leku lub nasilenia objawów choroby, powinien poinformować o tym lekarza. Nie należy nagle przerywać leczenia, gdyż może to spowodować pogorszenie objawów choroby i wystąpienie objawów odstawiennych.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Możliwe działania niepożądane: Jeżeli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane spośród wymienionych poniżej, należy poinformować o tym lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu.
Często (dotyczy mniej niż 1 na 10 osób): - zaburzenia snu - niepokój psychiczny i ruchowy - zatrzymanie moczu u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego (prostaty) - sinica marmurkowata (czerwono-niebieskich plam na skórze układające się siateczkowato), czasami z towarzyszącymi obrzękami podudzi i kostek - nudności - zawroty głowy - suchość w jamie ustnej - nagły spadek ciśnienia tętniczego podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej w gwałtowny sposób. Może to powodować zawroty głowy lub uczucie omdlenia (niedociśnienie ortostatyczne) - egzogenne psychozy paranoidalne (zaburzenia zachowania i odbierania bodźców) z towarzyszącymi omamami wzrokowymi, szczególnie u predysponowanych osób starszych.
Działania niepożądane tego typu mogą występować częściej podczas podawania leku AMANTIX jednocześnie z innymi lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, bromokryptyna) lub z memantyną.
Niezbyt często (dotyczy mniej niż 1 na 100 osób): - niewyraźne widzenie


Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 osób): - uszkodzenie rogówki, obrzęk rogówki, zmniejszenie ostrości widzenia
Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10 000 osób): - nagła, uogólniona reakcja alergiczna, z takimi objawami, jak np. gwałtowne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie czynności serca, trudności z oddychaniem i połykaniem, wymioty, ból brzucha, biegunka, wysypka, świąd i obrzęki, występująca podczas podawania dożylnego leku. - leukopenia (zmniejszenie ilości krwinek białych) i trombocytopenia (zmniejszenie ilości płytek krwi). Te działania niepożądane występują rzadziej podczas dożylnego podawania leku AMANTIX. - zaburzenia czynności serca, takie jak częstoskurcz komorowy, torsade de pointes, migotanie komór i wydłużenie odstępu QT. Zaburzenia te występują najczęściej po przekroczeniu zalecanych dawek lub w przypadku stosowania amantadyny łącznie z innymi lekami o działaniu proarytmicznym lub w przypadku występowania innych czynników ryzyka zaburzeń czynności serca (patrz punkt 2. – „Kiedy nie stosować leku AMANTIX” i „Lek AMANTIX a inne leki”). - przejściowa utrata wzroku - wzmożona wrażliwość na światło - napady padaczkowe (zwykle po przekroczeniu zalecanej dawki) - skurcze mięśni - zaburzenia czucia w kończynach
Częstość nieznana (nie można być określona na podstawie dostępnych danych): - obrzęk rogówki (ustępujący po przerwaniu leczenia) - nieodparta chęć zachowywania się w nietypowy sposób – silny pociąg do nadmiernego hazardu, zaburzony lub nasilony popęd seksualny, niekontrolowane nadmierne kupowanie lub wydawanie pieniędzy, przejadanie się (spożywanie dużej ilości jedzenia w krótkim czasie) lub kompulsywne objadanie się (spożywanie większej ilości jedzenia niż zwykle oraz niż jest to potrzebne do zaspokojenia głodu)
W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, takich jak utrata ostrości widzenia lub niewyraźne widzenie, należy skontaktować się z lekarzem w celu wykluczenia obrzęku rogówki (patrz punkt 2).

Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek AMANTIX

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie i pudełku. Brak specjalnych wymagań dotyczących warunków przechowywania leku.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek AMANTIX Substancją czynną leku jest siarczan amantadyny. Jeden pojemnik z 500 ml roztworu do infuzji zawiera 200 mg siarczanu amantadyny.
Pozostałe składniki to: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań. Jak wygląda lek AMANTIX i co zawiera opakowanie Lek AMANTIX jest przezroczystym, bez osadu roztworem do infuzji.
Lek AMANTIX jest dostępny w tekturowym pudełku:
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny: Merz Pharmaceuticals GmbH Eckenheimer Landstrasse 100 Niemcy
Wytwórca: Merz Pharma GmbH & Co.KGaA Eckenheimer Landstrasse 100 Niemcy
Data ostatniej aktualizacji ulotki:

1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

AMANTIX, 200 mg/500 ml, roztwór do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jeden pojemnik z 500 ml roztworu do infuzji zawiera 200 mg siarczanu amantadyny (Amantadini sulfas).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Produkt zawiera 4500 mg sodu chlorku w 500 ml roztworu (patrz punkt 4.4).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do infuzji. Roztwór bezbarwny, przezroczysty.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1. Wskazania do stosowania
Początkowe oraz intensywne leczenie ciężkich i zagrażających życiu objawów choroby Parkinsona.
Leczenie zaburzeń świadomości i stanu czuwania o różnej etiologii (jako element kompleksowej terapii w warunkach szpitalnych).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Przed rozpoczęciem leczenia i podczas jego trwania należy wykonać EKG w sposób opisany w punkcie 4.4. Przestrzegając powyższych ostrzeżeń i przeciwwskazań podanych w punkcie 4.3 można zapobiec bardzo rzadkiemu, ale zagrażającemu życiu działaniu niepożądanemu w postaci częstoskurczu komorowego torsade de pointes.
Dawka jednorazowa oraz dawka dobowa:
Choroba Parkinsona: Przy nasileniu objawów choroby Parkinsona oraz w przełomie akinetycznym: 200 mg siarczanu amantadyny w 500 ml roztworu 1-3 razy na dobę w dożylnym wlewie kroplowym. Szybkość wlewu nie powinna przekraczać 55 kropli/min., co jest równoznaczne z czasem przeprowadzenia wlewu, który powinien wynosić ok. 3 godzin.
Zaburzenia świadomości: W celu poprawy świadomości u pacjentów śpiączce o różnej etiologii początkowo w dawce 200 mg na dobę w powolnym wlewie kroplowym (> 3 godzin) przez 3-5 dni. W zależności od stanu klinicznego leczenie może być kontynuowane (jeśli to możliwe tym produktem leczniczym w postaci doustnej) do 4 tygodni w dawce 200 mg siarczanu amantadyny na dobę. W razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 600 mg.

2
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkowanie należy dostosować do wartości klirensu nerkowego (określonego za pomocą wskaźnika przesączania kłębuszkowego – GFR), jak przedstawiono w poniższej tabeli:
GFR (ml/min) Dawka siarczanu amantadyny (200 mg/500 ml) Odstęp między dawkami 80-60 60-50 50-30 30-20 20-10 <10 oraz u pacjentów dializowanych co 12 godzin naprzemiennie co 24 godziny co 24 godziny dwa razy w tygodniu trzy razy w tygodniu raz w tygodniu lub co dwa tygodnie
Wskaźnik przesączania kłębuszkowego (GFR) można oszacować wg następującego wzoru:
(140 – wiek)  masa ciała Cl cr

gdzie: Cl cr
Kreatynina = stężenie kreatyniny w surowicy w mg/100 ml
Klirens kreatyniny wyliczony zgodnie z tym wzorem odnosi się tylko do mężczyzn (odpowiednie wartości u kobiet stanowią w przybliżeniu 85% tych wartości) i może być równoważny z klirensem inuliny dla określenia GFR (120 ml/min u dorosłych).
Amantadyna jedynie w niewielkim stopniu jest eliminowana w trakcie dializy (około 5%).
Dzieci i młodzież Brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego AMANTIX u dzieci i młodzieży.
Sposób podawania Podanie dożylne.
Należy unikać nagłego przerwania podawania produktu AMANTIX, ponieważ u pacjentów z chorobą Parkinsona może to prowadzić do nasilenia objawów pozapiramidowych, włącznie z przełomem akinetycznym oraz wystąpienia objawów odstawiennych, czasami przebiegających z majaczeniami.
W przypadku terapii zaburzeń świadomości kontynuacja leczenia tym produktem leczniczym w postaci doustnej nie powinna trwać dłużej niż 4 tygodnie (patrz punkty 4.1 i 4.2).
4.3. Przeciwwskazania
Nie stosować produktu AMANTIX u pacjentów z: - nadwrażliwością na związki amantadyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1 - ciężką niewyrównaną niewydolnością serca (stopień IV wg NYHA) - kardiomiopatią lub zapaleniem mięśnia serca - blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia - bradykardią poniżej 55 uderzeń na minutę
3 - wydłużonym odstępem QT (Bazett QTc > 420 ms) lub dostrzegalnymi falami U lub wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT w wywiadzie rodzinnym - ciężkimi komorowymi zaburzeniami rytmu serca, w tym z zaburzeniami torsade de pointes, w wywiadzie - jednocześnie przyjmujących leki, które wydłużają odstęp QT (patrz punkt 4.5) - zmniejszonym stężeniem potasu lub magnezu we krwi.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu AMANTIX u pacjentów z: - ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min); - rozrostem gruczołu krokowego; - jaskrą z wąskim kątem przesączania; - niewydolnością nerek o różnym stopniu nasilenia (ryzyko kumulacji leku z powodu pogorszenia zdolności filtracji nerkowej (patrz punkt 4.2); - stanami pobudzenia lub splątania; - zespołami majaczeniowymi lub egzogennymi psychozami w wywiadzie; - jednocześnie leczonych memantyną (patrz punkt 4.5).
Środki ostrożności Przed rozpoczęciem leczenia oraz po upływie 1 i 3 tygodni od rozpoczęcia terapii należy wykonać EKG oraz określić wartość QT skorygowaną metodą Bazetta (QTc). EKG powinno być także wykonane przed zwiększeniem dawki oraz 2 tygodnie po każdym zwiększeniu dawki. Kolejne kontrolne badania EKG powinny być wykonywane co najmniej raz w roku. Leczenia należy unikać lub przerwać u pacjentów, u których stwierdzono: początkowe wartości QTc większe niż 420 ms, zwiększenie wartości QTc o więcej niż 60 ms podczas stosowania produktu AMANTIX lub czas QTc większy niż 480 ms podczas stosowania produktu AMANTIX oraz u pacjentów z dostrzegalnymi falami U.
Pacjenci zagrożeni zaburzeniami równowagi elektrolitowej (np. przyjmujący leki moczopędne, często wymiotujący i (lub) z biegunką, stosujący insulinę doraźnie w stanach nagłych, z chorobami nerek lub anoreksją) muszą mieć zapewnione odpowiednie monitorowanie parametrów laboratoryjnych i odpowiednią podaż elektrolitów, szczególnie potasu i magnezu.
W przypadku wystąpienia takich objawów jak kołatanie serca, zawroty głowy lub omdlenie, należy natychmiast przerwać podawanie produktu AMANTIX, a pacjent powinien być poddany 24-godzinnej obserwacji w celu stwierdzenia ewentualnego wydłużenia odstępu QT. Jeśli nie stwierdza się wydłużenia odstępu QT, podawanie produktu AMANTIX można wznowić, biorąc pod uwagę przeciwwskazania i interakcje.
W przypadku pacjentów z rozrusznikami serca nie jest możliwe dokładne określenie odstępu QT, dlatego decyzję odnośnie zastosowania produktu AMANTIX należy podejmować indywidualnie dla każdego pacjenta, po konsultacji z kardiologiem.
Podawanie amantadyny w profilaktyce i leczeniu infekcji wirusem grypy typu A jest niewskazane i należy tego unikać ze względu na niebezpieczeństwo przedawkowania.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania: Pacjenci przyjmujący jednocześnie leki neuroleptyczne i produkt AMANTIX są - w przypadku nagłego przerwania podawania produktu AMANTIX – narażeni na wystąpienie zagrażającego życiu złośliwego zespołu neuroleptycznego.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może wystąpić zatrucie lekiem.
Szczególną ostrożność zaleca się przy stosowaniu produktu AMANTIX u pacjentów z organicznym zespołem mózgowym lub skłonnością do drgawek, ponieważ może wystąpić nasilenie indywidualnych objawów oraz mogą wystąpić drgawki (patrz punkty 4.2 i 4.8).
4
Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego muszą w trakcie leczenia produktem AMANTIX pozostawać pod stałą kontrolą lekarską.
U pacjentów z chorobą Parkinsona często obserwuje się objawy kliniczne, takie jak: obniżone ciśnienie krwi, ślinotok, pocenie się, podwyższona temperatura ciała, retencja płynów oraz depresja. Stosując produkt AMANTIX w tej grupie pacjentów należy szczególnie brać pod uwagę jego działania niepożądane oraz interakcje.
Jeśli wystąpi niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia wzroku, należy skontaktować się z okulistą w celu upewnienia się, że nie doszło do obrzęku rogówki. Jeśli stwierdzono obrzęk rogówki, należy przerwać leczenie amantadyną.
Należy poinformować pacjentów o konieczności skontaktowania się z lekarzem, jeśli wystąpią trudności w oddawaniu moczu.
U osób starszych, dawka powinna być dobierana ostrożnie, szczególnie w przypadku występowania stanów pobudzenia i splątania lub zespołu majaczeniowego.
równoznaczne z zawartością 77 mmol (1770 mg) sodu. Fakt ten należy brać pod uwagę w przypadku pacjentów będących na diecie nisko solnej lub wymagających ograniczenia podaży sodu.
Zaburzenia kontrolowania popędów Należy regularnie sprawdzać, czy u pacjenta nie występują zaburzenia kontrolowania popędów. Pacjentów leczonych produktami o działaniu dopaminergicznym, w tym produktem leczniczym AMANTIX, oraz ich opiekunów należy ostrzec, że u pacjenta mogą wystąpić objawy behawioralne zaburzeń kontrolowania popędów, w tym skłonność do patologicznego hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, przejadanie się i kompulsywne objadanie się. Jeśli takie objawy wystąpią, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku przez stopniowe zmniejszanie dawki.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie amantadyny i produktów powodujących wydłużenie odstępu QT, jak np.: - niektóre leki przeciwarytmiczne klasy I A (np. chinidyna, dizopiramid, prokainamid) oraz klasy III (np. amiodaron, sotalol) - niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tioridazyna, chloropromazyna, haloperydol, pimozyd) - niektóre trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina) - niektóre leki przeciwhistaminowe (np. astemizol, terfenadyna) - niektóre antybiotyki makrolidowe (np. erytromycyna, klarytromycyna) - niektóre inhibitory gyrazy (np. sparfloksacyna) - azolowe produkty przeciwgrzybicze - inne produkty lecznicze, jak np. budypina, halofantryna, kotrimoksazol, pentamidyna, cizapryd, bepridyl
Powyższa lista może być niepełna. Przed zastosowaniem amantadyny razem z jakimkolwiek innym lekiem należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego tego leku w celu zdobycia informacji dotyczących możliwych interakcji, w szczególności dotyczących możliwości wydłużenia odstępu QT.
Możliwe jest leczenie skojarzone produktem AMANTIX i innymi lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona. W celu wyeliminowania działań niepożądanych (np. reakcji psychotycznych) konieczne może być zmniejszenie dawki podawanego produktu lub obu produktów.

5 Nie ma specyficznych badań dotyczących występowania interakcji po podaniu produktu AMANTIX w skojarzeniu z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi (np. lewodopa, bromokryptyna, triheksyfenidyl itd.) lub z memantyną (patrz punkt 4.8).
Jednoczesne leczenie produktem AMANTIX i każdym z typów leków lub substancji czynnych wymienionych poniżej może prowadzić do wystąpienia następujących interakcji:
Leki przeciwcholinergiczne: Nasilenie działań niepożądanych (splątanie, omamy) leków przeciwcholinergicznych (np. triheksyfenidyl, benzatropina, skopolamina, biperyden, orfenadryna itp.).
Sympatykomimetyki pośrednio aktywne wobec ośrodkowego układu nerwowego: Nasilenie działania ośrodkowego amantadyny.
Alkohol: Zmniejszenie tolerancji alkoholu.
Lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona): Wzajemne nasilenie działania terapeutycznego (dlatego lewodopa może być podawana razem z produktem AMANTIX).
Memantyna (lek stosowany w otępieniu): Memantyna może nasilać działanie i działania niepożądane produktu AMANTIX (patrz punkt 4.3).
Inne leki: Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych zawierających triamteren w połączeniu z hydrochlorotiazydem może powodować zmniejszenie klirensu osoczowego amantadyny, prowadząc do osiągnięcia toksycznych stężeń w surowicy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania amantadyny i tego typu produktów.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Brak danych dotyczących przenikania amantadyny przez łożysko. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania amantadyny u kobiet w ciąży. Istnieją doniesienia o zdrowych urodzeniach, jak również o występowaniu komplikacji w czasie ciąży. Istnieje pięć doniesień o wadach płodów (wady układu sercowo-naczyniowego, anomalie kończyn). W badaniach na zwierzętach wykazano embriotoksyczny i teratogenny wpływ amantadyny (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane. Amantadyna podczas ciąży może być stosowana tylko wówczas, gdy jest to absolutnie konieczne. Podczas stosowania amantadyny w pierwszym trymestrze należy wykonywać badania ultrasonograficzne.
Karmienie piersią Amantadyna przenika do mleka matki. Jeśli jej stosowanie jest absolutnie konieczne podczas karmienia piersią, należy obserwować dziecko w kierunku objawów, które mogą wystąpić w związku ze stosowaniem leku (wysypka skórna, zatrzymanie moczu, wymioty), a karmienie piersią należy przerwać, jeśli jest to konieczne.
Płodność Kobiety w wieku rozrodczym, u których stosowana jest amantadyna, powinny być poinformowane o konieczności skontaktowania się z lekarzem w przypadku planowania ciąży lub w przypadku, gdy istnieje podejrzenie ciąży.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

6 Nie można wykluczyć wpływu produktu AMANTIX na czuwanie i akomodację, szczególnie w połączeniu z działaniem innych leków przeciwparkinsonowskich. Na początku leczenia może wystąpić dalsze pogorszenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, większe niż upośledzenie spowodowane samą chorobą. Dotyczy to zwłaszcza przypadków jednoczesnego spożywania alkoholu.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych została zdefiniowana następująco:
Bardzo często ≥ 1/10 Często ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często ≥ 1/1 000 do < 1/100 Rzadko ≥ 1/ 10 000 do < 1/1 000 Bardzo rzadko < 1/10 000 Częstość nieznana nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Zaburzenia układu nerwowego: Często: zawroty głowy Bardzo rzadko: napady padaczkowe (występują najczęściej po przekroczeniu dawek), mioklonie, objawy neuropatii obwodowych
Zaburzenia psychiczne: Często: zaburzenia snu, pobudzenie ruchowe i psychiczne, egzogenne psychozy paranoidalne z towarzyszącymi omamami wzrokowymi (szczególnie u predysponowanych starszych pacjentów). Działania niepożądane tego typu mogą występować częściej przy podawaniu amantadyny jednocześnie z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi (np. lewodopa, bromokryptyna) lub z memantyną. Częstość nieznana: U pacjentów leczonych produktami o działaniu dopaminergicznym, w tym produktem leczniczym AMANTIX, może wystąpić skłonność do patologicznego hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsywne wydawanie pieniędzy lub kupowanie, przejadanie się i kompulsywne objadanie się (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Często: zatrzymanie moczu u pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Często: sinica marmurkowata (livedo reticularis), niekiedy z towarzyszącymi obrzękami podudzi i kostek
Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności, suchość w jamie ustnej
Zaburzenia serca: Bardzo rzadko: zaburzenia rytmu serca, takie jak: częstoskurcz komorowy, torsade de pointes, migotanie komór oraz wydłużenie odstępu QT. W większości przypadków zaburzenia te występują po przekroczeniu zalecanych dawek lub w przypadku stosowania amantadyny łącznie z innymi lekami o działaniu proarytmicznym lub też w przypadku występowania innych czynników ryzyka zaburzeń rytmu serca (patrz punkty 4.3 i 4.5).

Zaburzenia naczyniowe: Często: niedociśnienie ortostatyczne
7
Zaburzenia oka: Niezbyt często: niewyraźne widzenie* Rzadko: uszkodzenie rogówki, np. punkcikowate podnabłonkowe zmętnienia, które mogą być związane z punkcikowatym powierzchniowym zapaleniem rogówki, obrzękiem nabłonka rogówki i znaczenie zmniejszoną ostrością widzenia Bardzo rzadko: tymczasowa utrata wzroku*, zwiększona wrażliwość na światło

* W przypadku wystąpienia utraty ostrości widzenia lub niewyraźnego widzenia pacjent powinien być zbadany przez lekarza okulistę w celu wykluczenia obrzęku rogówki jako możliwej przyczyny zaburzeń (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia (występują rzadziej podczas dożylnego podawania amantadyny)
Zaburzenia układu immunologicznego: Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne po podaniu dożylnym
Zgłoszenia podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Postępowanie w stanie nagłym, objawy, antidotum
Należy zawsze brać pod uwagę możliwość zatrucia kilkoma produktami (na przykład zażycie więcej niż jednego leku w celach samobójczych).
Objawy przedawkowania: Ostre zatrucie charakteryzuje się nudnościami, wymiotami, nadpobudliwością, drżeniami, ataksją, niewyraźnym widzeniem, letargiem, depresją, zaburzeniami mowy i drgawkami mózgowymi. W jednym przypadku opisano złośliwą arytmię serca.
Po jednoczesnym podaniu amantadyny i innych leków stosowanych w chorobie Parkinsona obserwowano psychozy w postaci splątania z omamami wzrokowymi, czasami włącznie ze śpiączką oraz mioklonie.

Postępowanie w przypadkach przedawkowania: Nie jest znana żadna specyficzna farmakoterapia ani antidotum. W przypadku zatrucia zagrażającego życiu konieczna jest intensywna terapia. Postępowanie terapeutyczne powinno obejmować: podawanie
8 płynów i zakwaszenie moczu w celu szybszego wydalenia substancji toksycznej, jeśli możliwe sedację, podawanie leków przeciwdrgawkowych i przeciwarytmicznych (lidokaina iv.).
W leczeniu objawów neurotoksyczności (takich jak opisano powyżej) można podjąć próbę dożylnego podawania fizostygminy w dawce 1 - 2 mg co 2 godziny u dorosłych oraz 2  0,5 mg z przerwą 5-10 min, do maksymalnej dawki 2 mg u dzieci.
Ze względu na to, że amantadyna w niewielkim stopniu eliminowana jest podczas dializy (ok. 5%), hemodializa nie jest polecana.
Zaleca się ścisłe monitorowanie pacjentów, szczególnie ze względu na wydłużenie odstępu QT oraz czynników, które predysponują do wystąpienia torsade de pointes, np. zaburzeń elektrolitowych (szczególnie hipokaliemii i hipomagnezemii) oraz bradykardii.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwparkinsonowskie, leki dopaminergiczne. Kod ATC: N04 BB 01
Amantadyna posiada wielokierunkowe działanie farmakologiczne. Wykazuje pośrednie działanie agonistyczne w stosunku do receptorów dopaminergicznych w prążkowiu.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że amantadyna zwiększa pozakomórkowe stężenie dopaminy poprzez nasilenie jej uwalniania jak również poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego przez neurony presynaptyczne. W stężeniach terapeutycznych amantadyna hamuje uwalnianie acetylocholiny za pośrednictwem receptorów NMDA i przez to wykazuje działanie przeciwcholinergiczne (cholinolityczne). Amantadyna ma działanie synergistyczne w stosunku do lewodopy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie Po jednorazowym podaniu 200 mg siarczanu amantadyny we wlewie dożylnym w ciągu 3 godzin osiągane jest średnie stężenie w osoczu krwi wynoszące 0,54 g/ml. Podczas leczenia dawką 200 mg na dobę osiągane jest średnie stężenie w osoczu krwi 0,76 g/ml pod koniec wlewu w 6. dobie. Średni całkowity klirens wyliczono na 3,6 l/godzinę; okres półtrwania w osoczu krwi wynosił od 7 do 23 godzin, średnio około 10 godzin.
Dystrybucja Pozorna objętość dystrybucji (4,2  1,9 l/kg) jest zależna od wieku; u starszych pacjentów wynosi 6,0 l/kg.
Amantadyna wiąże się z białkami osocza w około 67% (in vitro). Około 33% leku znajduje się w osoczu krwi w postaci niezwiązanej. Lek przenika przez barierę krew-mózg za pomocą ulegającego wysyceniu układu transportującego.
Metabolizm Amantadyna nie jest metabolizowana u ludzi.
Eliminacja Amantadyna wydalana jest z moczem w postaci prawie całkowicie niezmetabolizowanej (90% pojedynczej dawki). Niewielkie ilości wydalane są z kałem.
Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi od 10 do 30 godzin, średnio około 15 godzin i w dużym stopniu zależy od wieku pacjenta.
9
Chlorowodorek amantadyny w małym stopniu ulega dializie, około 5% podczas jednej dializy.
Szczególne grupy pacjentów: U mężczyzn w podeszłym wieku (62-72 lata) okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi 30 godzin. U pacjentów z niewydolnością nerek końcowy okres półtrwania w osoczu krwi może być znacznie wydłużony, do 68  10 godz.
Stwierdzono, że klirens osoczowy jest identyczny z klirensem nerkowym i wynosi 17,7  10 l/godz. u zdrowych starszych ochotników.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Amantadyna ma wpływ na elektrofizjologię serca, w tym na wydłużenie czasu trwania potencjału czynnościowego, poprzez zahamowanie napływu repolaryzujących jonów potasu. W rzadkich przypadkach działania te mogą powodować wystąpienie szczególnych zaburzeń rytmu serca u ludzi (np. arytmia torsade de pointes).
Badania przewlekłej toksyczności amantadyny wykazały efekt stymulujący na OUN. W pojedynczych przypadkach u psów i małp obserwowano skurcze dodatkowe serca oraz u psów obserwowano niewielkie stłuszczenie mięśnia serca.
Badania mutagenności, w testach in vitro i in vivo, nie wykazały dowodów na jakikolwiek potencjał genotoksyczny amantadyny. Nie przeprowadzano długoterminowych badań dotyczących rakotwórczości amantadyny.
W badaniach embriotoksyczności przeprowadzonych na szczurach, myszach i królikach, tylko u szczurów, przy podawaniu dużych dawek, zaobserwowano letalny wpływ na płód i powodowanie wad rozwojowych. Ze zwiększoną częstością obserwowano obrzęk, nieprawidłowe ustawienie kończyn tylnych, nieprawidłowości w budowie szkieletu. Wpływ na płodność nie został dostatecznie zbadany, aczkolwiek istnieją dowody na zaburzenia płodności u szczurów.
Nie przeprowadzono badań toksyczności amantadyny w okresie okołoporodowym i poporodowym.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

10 Butelki o pojemności 500 ml w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowywania produktu leczniczego

do stosowania
Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Merz Pharmaceuticals GmbH Eckenheimer Landstrasse 100 Niemcy

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie Nr 8057

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.11.1998 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 13.01.2014

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO