Nitromint

Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla użytkownika Nitromint 0,4 mg/dawkę, aerozol podjęzykowy, roztwór Glyceroli trinitras Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
- Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki

1. Co to jest lek Nitromint i w jakim celu się go stosuje

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nitromint

3. Jak stosować lek Nitromint

4. Możliwe działania niepożądane

5. Jak przechowywać lek Nitromint

6. Zawartość opakowania i inne informacje

1. Co to jest lek Nitromint i w jakim celu się go stosuje

Triazotan glicerolu substancja czynna leku Nitromint jest lekiem rozszerzającym naczynia. Działając na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych triazotan glicerolu rozszerza żyły i tętnice obwodowe, przez co zmniejsza obciążenie wstępne i następcze serca, pracę serca, zapotrzebowanie na tlen, poprawia krążenie wieńcowe i zaopatrzenie niedokrwionego mięśnia sercowego w tlen. Jej działanie poprawia wydolność serca i tolerancję wysiłku.
Lek Nitromint można stosować w razie ostrego napadu dławicy piersiowej (ból w klatce piersiowej), oraz w zapobieganiu napadom dławicy piersiowej przez podawanie leku przed spodziewanym wysiłkiem fizycznym. Może być stosowany jako leczenie wspomagające w nagłych przypadkach niewydolności lewokomorowej.
Triazotan glicerolu podany na błonę śluzową policzka szybko się wchłania, jego działanie pojawia się w ciągu 1 do 1,5 minuty.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Nitromint

Kiedy nie stosować leku Nitromint - Jeśli pacjent ma uczulenie na triazotan glicerolu, inne azotany lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6) (jeśli u pacjenta uprzednio występował obrzęk twarzy, kończyn, warg, jamy ustnej, języka, głośni i (lub) krtani przy stosowaniu któregokolwiek preparatu zawierającego azotany). - Jeśli pacjent ma dławicę piersiową spowodowaną kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu (nieprawidłowe powiększenie serca). - Jeśli pacjent stosuje pewne leki stosowane w leczeniu zaburzeń erekcji (leki zawierające sildenafil, wardenafil i tadalafil jako substancję czynną), ponieważ jednoczesne stosowanie tych leków może doprowadzić do ciężkiego, zagrażającego życiu obniżenia ciśnienia tętniczego.
- Jeśli pacjent choruje na chorobę, w przebiegu której może dojść do zwiększenia ciśnienia w głowie (np. uraz głowy, udar mózgu). - Jeśli pacjent stosuje lek zawierający riocyguat stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi w tętnicach płucnych (nadciśnienia płucnego), ponieważ jednoczesne stosowanie może doprowadzić do spadku ciśnienia krwi.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Nitromint należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. Szczególna ostrożność i staranna kontrola lekarska mogą być konieczne:  w przypadku wstrząsu (ciężka postać niewydolności krążenia) lub omdlenia (zapaść),  w niektórych przypadkach wad zastawkowych serca (np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej),  jeśli pacjent ma tamponadę osierdzia (gromadzenie się płynu w worku otaczającym serce),  jeśli pacjent ma zaciskające zapalenie osierdzia (zapalenie gładkiej błony otaczającej serce),  jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z powodu nagłego spadku ciśnienia tętniczego związanego ze zmianą pozycji ciała (siadanie lub wstawanie),  w przypadku znacznej hipotonii (niskie ciśnienie tętnicze z ciśnieniem skurczowym poniżej 90 mmHg),  jeśli pacjent choruje na chorobę, w przebiegu której serce nie jest w stanie dostarczyć wystarczającej ilości utlenowanej krwi do pozostałych tkanek organizmu (wstrząs kardiogenny),  jeśli pacjent choruje na chorobę naczyń krwionośnych dostarczających krew do mózgu (choroba naczyń mózgowych),  jeśli pacjent ma chorobę płuc lub chorobę serca związaną z chorobą płuc,  jeśli pacjent przebył niedawno atak serca (zawał mięśnia sercowego),  jeśli pacjent ma migrenę,  jeśli pacjent ma jaskrę z zamkniętym kątem przesączania (rodzaj zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego),  jeśli pacjent ma ciężką niedokrwistość (zmniejszenie liczby czerwonych krwinek lub zmniejszenie ilości hemoglobiny we krwi),  jeśli pacjent ma chorobę wątroby, chorobę alkoholową, padaczkę, uraz mózgu lub inną chorobę ośrodkowego układu nerwowego (aerozol zawiera niewielkie ilości alkoholu i może być szkodliwy dla pacjentów z powyższymi zaburzeniami),  jeśli pacjent jest w starszym wieku, ponieważ ryzyko spadku ciśnienia krwi lub omdlenia jest wtedy większe.
Jeśli w czasie leczenia objawy niewydolności serca (trudności w oddychaniu, obrzęki podudzi) ulegną nasileniu należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Należy natychmiast wezwać lekarza, jeśli pacjent ma chorobę wieńcową a ból w klatce piersiowej występuje częściej lub w innych niż zwykle sytuacjach, trwa dłużej i nie ustępuje po typowym leczeniu.
Może dojść do rozwoju tolerancji na ten lek lub do rozwoju tolerancji krzyżowej na inne azotany, tzn. lek może utracić swoją skuteczność.
Jeśli objawy nie ustąpią po podaniu w sumie 3 dawek (rozpyleń), należy wezwać pogotowie ratunkowe. Brak efektu może wskazywać na wczesny zawał serca. W takim przypadku należy wezwać pogotowie ratunkowe.

Produkt jest łatwopalny, wybuchowy, pojemnika nie wolno wrzucać do ognia, nawet gdy jest pusty. NIE wolno używać aerozolu w pobliżu otwartego ognia i w czasie palenia tytoniu. Triazotan glicerolu zwiększa wydalanie z moczem niektórych substancji organicznych, takich jak katecholaminy i VMA (kwas wanilinomigdałowy). Przed wykonaniem badań krwi lub moczu należy powiedzieć lekarzowi o stosowaniu leku Nitromint.
Dzieci Nie ma danych dotyczących stosowania leku Nitromint u dzieci.
Lek Nitromint a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nigdy nie stosować leku Nitromint  z lekami zawierającymi sildenafil, wardenafil i tadalafil w leczeniu zaburzeń wzwodu (może to zwiększać zmniejszające ciśnienie krwi działanie leku Nitromint);  z lekami zawierającymi riocyguat stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi w tętnicach płucnych (nadciśnienie płucne), ponieważ może to spowodować obniżenie ciśnienia tętniczego.
Stosowanie jednocześnie z niżej wymienionymi lekami jest uzależnione od decyzji lekarza prowadzącego  Leki o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze, takie jak leki wazodylatacyjne i inne leki przeciwnadciśnieniowe, neuroleptyki (stosowane w leczeniu chorób psychicznych), leki stosowane w leczeniu depresji (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), sapropteryna (stosowana w leczeniu fenyloketonurii) i N-acetylocysteina (suplement aminokwasowy). Każdy z tych leków może zwiększać ciśnienie tętnicze, osłabiając działanie leku Nitromint.  Dihydroergotamina (stosowana w leczeniu migreny lub do pobudzania skurczów macicy). Nitromint może nasilać działanie tego leku.  Preparaty rozrzedzające krew zawierające heparynę (skuteczność heparyny może się zmniejszyć).  Leki stosowane w leczeniu ostrego lub przewlekłego bólu i zapalenia (niesteroidowe leki przeciwzapalne z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego). Działanie leku Nitromint może ulec osłabieniu.  Amifostyna (stosowana w leczeniu nowotworów) może zwiększać ciśnienie tętnicze, osłabiając działanie leku Nitromint.  Kwas acetylosalicylowy (może nasilać obniżające ciśnienie działanie triazotanu glicerolu; wykazano również addycyjne hamowanie czynności płytek krwi).  Disulfiram - nie ma danych dotyczących możliwej interakcji pomiędzy disulfiramem i lekiem Nitromint zawierającym niewielką ilość etanolu. Ponieważ nie można wykluczyć takiej interakcji, z tego powodu należy uwzględnić taki fakt w razie jednoczesnego stosowania obu leków.
Pacjenci uprzednio leczeni lekami zawierającymi azotany organiczne (np. diazotan izosorbidu, monoazotan izosorbidu) mogą wymagać większych dawek triazotanu glicerolu.
Jeśli lekarz przepisał pacjentowi tabletki do stosowania pod język w razie napadu dławicy piersiowej, pacjent nie powinien stosować aerozolu w czasie tego samego napadu.

Stosowanie leku Nitromint z alkoholem Spożywanie napojów alkoholowych w czasie stosowania tego leku jest kategorycznie zabronione, gdyż niektóre objawy niepożądane mogą występować w większym nasileniu niż zwykle (patrz punkt 4).
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku.
Ciąża Nitromint może być stosowany u kobiet w ciąży tylko wtedy, gdy lekarz uzna, że korzyści dla matki przewyższają ewentualne zagrożenie dla dziecka.
Karmienie piersią Biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki należy podjąć decyzję, czy zakończyć/przerwać karmienie piersią, czy odstawić/przerwać leczenie lekiem Nitromint.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn W pierwszej fazie leczenia mogą występować zawroty głowy oraz omdlenie. Z tego powodu należy unikać prowadzenia pojazdów, obsługiwania maszyn i podejmowania czynności o zwiększonym ryzyku wypadków. Następnie należy poradzić się lekarza, czy można wykonywać powyższe czynności.
Nitromint zawiera etanol (alkohol) i glikol propylenowy Ten lek zawiera 42,65 mg etanolu (alkoholu) w każdej dawce (1 rozpylenie). Ilość alkoholu w dawce tego leku jest równoważna mniej niż 2 mL piwa lub 1 mL wina. Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.
Ten lek zawiera 11,22 mg glikolu propylenowego w każdej dawce (1 rozpylenie), co może powodować podrażnienie błony śluzowej.

3. Jak stosować lek Nitromint

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Nasadkę można łatwo zdjąć z pojemnika (patrz rycina 1 poniżej).
Rycina 1. Zdejmowanie nasadki z pojemnika


Pompa dozownika powinna zostać napełniona przed pierwszym użyciem leku poprzez zdjęcie nasadki ochronnej i wykonanie kilku rozpyleń w powietrze aż do pokazania się aerozolu. Może być konieczne ponowne napełnienie pompy dozownika jeśli przez dłuższy czas nie była używana.
Nie jest konieczne wstrząsanie dozownika przed użyciem.
Jeśli to możliwe, należy usiąść. Zdjąć nakrętkę. Trzymać pojemnik pionowo z palcem wskazującym umieszczonym na przycisku białego dozownika. Wylot zaworu dozownika należy umieścić blisko ust. Na chwilę należy wstrzymać oddech, aby uniknąć wdychania aerozolu, następnie należy otworzyć usta i rozpylić dawkę aerozolu pod język poprzez naciśnięcie na przycisk pompy i uwolnienie aerozolu. Natychmiast zamknąć usta, ale nie wdychać leku. Wstrzymać oddech w czasie stosowania leku. Po użyciu leku należy ponownie nałożyć nasadkę na pojemnik z aerozolem.
Zawsze należy nosić lek przy sobie, ponieważ może zaistnieć potrzeba jego szybkiego użycia. Każde użycie należy zaznaczyć na opakowaniu. Należy zawsze mieć zapas leku, ponieważ może się on skończyć. Pomocne może być nauczenie się, gdzie znajduje się wylot zaworu dozownika tak, aby podanie leku w nocy nie sprawiało trudności.
Stosować według wskazówek lekarza. Przyciśnięcie zaworu napełniającego powoduje uwolnienie jednej odmierzonej dawki aerozolu (0,4 mg triazotanu glicerolu) z pojemnika wyposażonego w mechaniczną pompę.
Zalecane są następujące dawki: w przypadku napadów dławicy piersiowej należy rozpylić pod język 1 dawkę (rozpylenie). Jeśli objawy nie ustąpią, dawkę tę (1 rozpylenie) można powtarzać w odstępach czasu co 5 minut, do podania łącznie 3 dawek (rozpyleń aerozolu). Jeśli objawy nie ustąpią po 3 dawkach (rozpyleniach), pacjent powinien wezwać pogotowie ratunkowe. Brak działania może wskazywać na wczesny zawał serca. W takim przypadku należy wezwać pogotowie ratunkowe.
W przypadku ostrego kardiogennego obrzęku płuc, u pacjentów nie będących w stanie hipotonii (tzn. ze skurczowym ciśnieniem tętniczym > 100 mmHg), należy rozpylić 1 dawkę (rozpylenie) pod język. Jeśli objawy nie ustąpią, dawkę tę (1 rozpylenie) można powtórzyć w odstępach 5-10 minutowych, jednocześnie uważnie kontrolując stan kliniczny pacjenta, w tym ciśnienie krwi. Jeśli
objawy nie ustąpiły, lekarz może zmienić lek na dożylny lub inny lek rozszerzający naczynia, w zależności od odpowiedzi klinicznej.
W celu zapobiegania napadowi dławicy piersiowej należy zastosować 1 dawkę (rozpylenie aerozolu) przed wysiłkiem, który może wywoływać u pacjenta napady dławicy.
Osoby w podeszłym wieku Spadek ciśnienia tętniczego i omdlenie mogą stanowić szczególny problem w przypadku stosowania azotanów u osób w podeszłym wieku. Podczas przyjmowania triazotanu glicerolu podjęzykowo należy usiąść, jeśli tylko jest to możliwe.
Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku Nitromint u dzieci.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Nitromint Należy natychmiast wezwać lekarza, jeśli pacjent zastosował dawkę większą niż zalecana i ma objawy przedawkowania (ból głowy, hipotonia, przyspieszone bicie serca, zawroty głowy, uderzenia gorąca, wymioty, biegunka, łapanie powietrza lub szybkie oddychanie).
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów) - Ból głowy
Często (mogą występować z częstością do 1 na 10 pacjentów) - Zawroty głowy - Senność - Szybkie bicie serca - Obniżenie ciśnienia tętniczego* - Spadek ciśnienia tętniczego przy wstawaniu lub siadaniu* - Osłabienie
Niezbyt często (mogą występować z częstością do 1 na 100 pacjentów) - Omdlenie - Nasilenie objawów dławicy piersiowej (nasilenie bólu w klatce piersiowej) - Wolne bicie serca - Sinica (niebieskie lub fioletowe zabarwienie skóry lub błon śluzowych z powodu małej zawartości tlenu w tkankach położonych tuż pod powierzchnią skóry) - Zaczerwienienie twarzy - Zapaść krążeniowa (sporadycznie z wolną czynnością serca i utratą świadomości) - Nudności - Wymioty
Bardzo rzadko (mogą występować z częstością do 1 na 10 000 pacjentów)
- Methemoglobinemia (zaburzenie cechujące się obecnością większego niż normalnie stężenia methemoglobiny we krwi. To może prowadzić do zmniejszenia zdolności krwinek czerwonych do uwalniania tlenu w tkankach). - Niepokój ruchowy - Zmniejszony dopływ tlenu do mózgu - Zgaga - Nieprzyjemny zapach z ust - Zaburzenia oddychania - Zapalenie skóry - Wysypka skórna
Ból głowy jest najczęściej zgłaszanym objawem niepożądanym przy stosowaniu triazotanu glicerolu, może występować na początku leczenia. Ten tak zwany „azotanowy ból głowy” zwykle ustępuje po kilku dniach.
*Szczególnie podczas włączania terapii i po zwiększeniu dawki.
O nieznanej częstości występowania (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) - Mogą wystąpić objawy alergiczne. - Kołatanie serca (odczuwanie mocnego bicia serca) - Podanie leku może spowodować łagodne, przejściowe uczucie pieczenia w ustach.
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Nitromint

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Produkt łatwopalny, wybuchowy. Przechowywanie i stosowanie w pobliżu otwartego ognia i w czasie palenia tytoniu jest zabronione. Pustego pojemnika nie wolno wrzucać do ognia.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na pojemniku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Nitromint Substancją czynną leku jest glicerolu triazotan. Każda dawka zawiera 0,4 mg glicerolu triazotanu w postaci 1 % etanolowego roztworu. Pozostałe składniki to etanol, glikol propylenowy.
Jak wygląda lek Nitromint i co zawiera opakowanie Prawie bezbarwny, przezroczysty, pozbawiony osadu roztwór o słabym charakterystycznym zapachu. Opakowanie zawiera 11 g (200 dawek) w metalowym pojemniku aerozolowym wyposażonym w pompkę mechaniczną i dozownik, zamkniętym nasadką zabezpieczającą, umieszczonym w złożonym tekturowym pudełku z dołączoną Ulotką dla Pacjenta. Podmiot odpowiedzialny PROTERAPIA Spółka z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45D 02-146 Warszawa
Wytwórca EGIS Pharmaceuticals PLC Węgry
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do: PROTERAPIA Spółka z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45D 02-146 Warszawa Tel.: +48 22 417 92 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 22.05.2023

CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Substancją czynną jest 8 mg triazotanu glicerolu w 1 g aerozolu (w postaci 1% roztworów alkoholowych triazotanu glicerolu). Każda odmierzona dawka zawiera 0,4 mg (400 mikrogramów) triazotanu glicerolu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu Etanol i glikol propylenowy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Aerozol podjęzykowy, roztwór
Prawie bezbarwny, przezroczysty, pozbawiony osadu roztwór o słabym charakterystycznym zapachu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie ostrych napadów dławicy piersiowej. Zapobieganie napadom dławicy piersiowej u pacjentów przed spodziewanym wysiłkiem fizycznym. Leczenie wspomagające w nagłych przypadkach niewydolności lewokomorowej.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Dorośli
Leczenie ostrych napadów dławicy piersiowej Na początku napadu należy rozpylić pod język 1 dawkę (dawka = 400 mikrogramów). Jeśli objawy nie ustąpią, dawkę można powtarzać w odstępach czasu co 5 minut, do podania łącznie 3 dawek (rozpyleń aerozolu). Jeśli objawy nie ustąpią po 3 dawkach (rozpyleniach), pacjent powinien wezwać pogotowie ratunkowe. Najlepiej, aby pacjent pozostawał w pozycji siedzącej z uwagi na ryzyko objawowej hipotonii ortostatycznej.
Zapobieganie napadom dławicy piersiowej Dawkę (rozpylenie aerozolu) można podać przed wysiłkiem, który może wywoływać u pacjenta napady dławicy piersiowej.
Leczenie ostrego kardiogennego obrzęku płuc
W leczeniu pacjentów z ostrym kardiogennym obrzękiem płuc bez hipotonii (tzn. ze skurczowym ciśnieniem tętniczym > 100 mmHg) można podać podjęzykowo 0,4 mg triazotanu glicerolu i powtarzać tę dawkę w odstępach czasu co 5-10 minut, kontrolując jednocześnie stan kliniczny pacjenta, w tym ciśnienie tętnicze. W razie konieczności pacjenta można następnie przestawić na preparat dożylny lub inny lek wazodylatacyjny, w zależności od odpowiedzi klinicznej.
Pacjenci w podeszłym wieku Spadek ciśnienia tętniczego i omdlenie mogą stanowić szczególny problem przy stosowaniu azotanów u osób w podeszłym wieku. Pacjentom należy poradzić, aby każdorazowo przy przyjmowaniu nitrogliceryny postarali się znaleźć miejsce siedzące.
Dzieci i młodzież Jak dotąd brak dostępnych danych dotyczących stosowania leku w pediatrii.
Sposób podawania Podanie podjęzykowe
Używając pojemnika, nasadkę można łatwo zdjąć (patrz rycina 1).
Rycina 1. Zdejmowanie nasadki z pojemnika

Pompa dozownika powinna zostać napełniona przed pierwszym podaniem leku przez zdjęcie nasadki ochronnej i wykonanie kilku naciśnięć w powietrze aż do pojawienia się aerozolu. Może zaistnieć konieczność ponownego napełnienia, jeśli pompa nie była używana przez długi czas.
Nie jest konieczne wstrząsanie pojemnika przed użyciem.
Pojemnik należy trzymać pionowo z zaworem dozownika ustawionym do góry. Wylot zaworu dozownika należy umieścić blisko ust i rozpylić dawkę aerozolu pod język. Natychmiast po podaniu każdej dawki należy zamknąć usta. Nie należy wdychać aerozolu. Należy pouczyć pacjentów, aby nauczyli się lokalizować wylot zaworu dozownika tak, aby podanie leku w nocy nie sprawiało im trudności. Najlepiej, aby w czasie aplikacji leku pacjent siedział wyprostowany.

4.3 Przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną, inne azotany lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.  Dławica piersiowa spowodowana kardiomiopatią przerostową z zawężeniem drogi odpływu, gdyż lek może nasilić zawężenie drogi odpływu.  Stosowanie u pacjentów przyjmujących inhibitory fosfodiesterazy typu 5 (np. sildenafil, wardenafil, tadalafil) (patrz punkt 4.5)  Możliwość zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego np. krwotok mózgowy lub uraz głowy.  Jednoczesne stosowanie stymulatora rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej riocyguatu (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Triazotan glicerolu należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których dla utrzymania rzutu serca ważne znaczenie ma odpowiednie obciążenie wstępne (np. ostry wstrząs sercowo- naczyniowy, taki jak wstrząs hipowolemiczny lub wstrząs kardiogenny z nieadekwatnymi rozkurczowymi ciśnieniami napełniania, zapaść, ciężka stenoza zastawki mitralnej, tamponada osierdzia, zaciskające zapalenie osierdzia, niedociśnienie ortostatyczne), ponieważ podanie leku rozszerzającego naczynia u tych chorych może pogorszyć stan kliniczny.
Triazotan glicerolu należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ciężką hipotonią (skurczowe ciśnienie tętnicze poniżej 90 mm Hg) i u pacjentów we wstrząsie kardiogennym, chyba że odpowiednio wysokie ciśnienie końcowo-rozkurczowe lewej komory można zapewnić stosując kontrpulsację wewnątrzaortalną lub leki o działaniu inotropowo dodatnim.
Triazotan glicerolu należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z chorobami naczyń mózgowych, gdyż objawy tych chorób mogą nasilać się przy spadkach ciśnienia. Triazotan glicerolu może nasilać niedotlenienie u pacjentów z chorobami płuc lub sercem płucnym.
U pacjentów z zawałem mięśnia sercowego może dojść do niedociśnienia tętniczego z bradykardią; uważa się, że jest to reakcja odruchowa.
Teoretycznie stosowanie triazotanu glicerolu może pogarszać ukrwienie mięśnia sercowego u chorych z przerostem lewej komory związanym ze stenozą aortalną, z uwagi na niekorzystny efekt tachykardii i zmniejszonego ciśnienia rozkurczowego w aorcie.
Dokładne badania hemodynamiczne u niewielkiej liczby pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej z lub bez współistnienia istotnej choroby wieńcowej, prowadzone w pozycji leżącej na plecach, nie wykazały działań niepożądanych po podjęzykowym podaniu triazotanu glicerolu. Wydaje się jednak rozsądnym, aby zachować ostrożność w leczeniu chodzących pacjentów z dławicą piersiową i współistniejącą umiarkowaną lub ciężką stenozą zastawki aortalnej. Szczególna ostrożność i kontrola medyczna są wymagane u pacjentów ze skłonnością do hipotonii ortostatycznej.
Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania lub migreną.
Istnieje duża zmienność międzyosobnicza dotycząca wrażliwości na azotany. Należy zawsze mieć to na uwadze przy ustalaniu dawkowania.
Może występować tolerancja tego leku oraz tolerancja krzyżowa innych preparatów azotanów i azotynów. Tolerancja naczyniowego i przeciwdławicowego działania azotanów została wykazana w badaniach klinicznych, przez obserwację narażenia zawodowego oraz w doświadczeniach laboratoryjnych na izolowanych tkankach.
Wyraźna tolerancja występuje u pracowników przemysłowych stale narażonych na triazotan glicerolu. Ponadto występuje uzależnienie fizyczne, ponieważ przy czasowym odstawieniu azotanów u tych pracowników występował ból w klatce piersiowej, ostry zawał mięśnia sercowego, a nawet nagły zgon. W różnych badaniach klinicznych pacjentów z dławicą piersiową, wkrótce po odstawieniu azotanów opisywano występowanie łatwiej prowokowanych napadów dławicy piersiowej oraz nawrotu „z odbicia” objawów hemodynamicznych. Względne znaczenie tych obserwacji w rutynowym klinicznym stosowaniu triazotanu glicerolu nie jest znane.
Triazotan glicerolu zwiększa wydalanie amin katecholowych i kwasu wanilomigdałowego (VMA) w moczu.
W przypadkach świeżego zawału mięśnia sercowego lub ostrej niewydolności serca leczenie triazotanem glicerolu należy prowadzić ostrożnie, pod starannym nadzorem lekarskim i (lub) z monitorowaniem parametrów hemodynamicznych.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z hipoksemią na tle ciężkiej niedokrwistości (łącznie z niedokrwistościami z powodu niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej), ponieważ u tych chorych biotransformacja triazotanu glicerolu jest zmniejszona.
Konieczne jest zachowanie ostrożności u pacjentów z hipoksemią i nieprawidłowym stosunkiem wentylacji do perfuzji z powodu choroby płuc lub niedokrwienia serca.
U pacjentów z dławicą piersiową, zawałem mięśnia sercowego lub niedokrwieniem mózgu często występują zaburzenia dotyczące drobnych dróg oddechowych (szczególnie hipoksja pęcherzykowa). W tej sytuacji dochodzi do skurczu naczyń w płucach, aby zwiększyć perfuzję w lepiej wentylowanych obszarach płuc kosztem obszarów hipoksji pęcherzykowej (objaw Eulera Liljestranda, patrz również punkt 4.8). Triazotan glicerolu, jako silny lek rozszerzający naczynia, może znosić tę ochronną wazokonstrykcję, prowadząc do zwiększonej perfuzji obszarów słabo wentylowanych, co pogarsza nieprawidłowy stosunek wentylacji do perfuzji i dodatkowo zmniejsza ciśnienie parcjalne tlenu w krwi tętniczej. Jeśli objawy dławicy nie ustępują po podaniu trzech dawek, pacjent powinien jak najszybciej uzyskać fachową pomoc medyczną (patrz punkt 4.2).
Ten produkt leczniczy zawiera 42,65 mg etanolu (alkoholu) w każdej dawce (jedno rozpylenie). Ilość alkoholu w dawce tego leku jest równoważna mniej niż 2 mL piwa lub 1 mL wina. Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.
Ten produkt leczniczy zawiera 11,22 mg glikolu propylenowego w każdej dawce (jedno rozpylenie) i może powodować podrażnienie błony śluzowej.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nigdy nie stosować jednocześnie z Inhibitorami swoistej dla cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP) fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, wardenafil i tadalafil), które nasilają działanie przeciwnadciśnieniowe azotanów i dlatego ich jednoczesne podawanie z triazotanem glicerolu jest przeciwwskazane.
Jednoczesne podawanie triazotanu glicerolu z riocyguatem, stymulatorem rozpuszczalnej cyklazy guanylanowej jest przeciwwskazane, (patrz punkt 4.3) ponieważ może powodować niedociśnienie tętnicze.
Spożywanie napojów alkoholowych w trakcie stosowania preparatu jest surowo wzbronione.

Ostrożnie stosować łącznie z
 Leczenie innymi lekami o działaniu hipotensyjnym (jak np. leki rozszerzające naczynia, leki przeciwnadciśnieniowe, beta-adrenolityki, antagoniści kanałów wapniowych oraz neuroleptyki, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i sapropteryna) może nasilać hipotensyjne działanie triazotanu glicerolu.  N-acetylocysteina może nasilać naczyniorozkurczowe działanie nitrogliceryny.  Dihydroergotamina (biodostępność dihydroergotaminy może się zwiększyć). Szczególna uwaga wymagana jest u pacjentów z chorobą wieńcową, ponieważ dihydroergotamina antagonizuje działanie triazotanu glicerolu i może powodować skurcz naczyń wieńcowych.  Istnieją dowody, że azotany mogą zmniejszać przeciwkrzepliwe działanie heparyny. W przypadku jednoczesnego stosowania heparyny i azotanów układowo zalecane jest wczesne i częste kontrolowanie działania przeciwkrzepliwego (skuteczność heparyny może się zmniejszać).  Pacjenci uprzednio leczeni preparatami azotanów organicznych (np. diazotanem izosorbidu, monoazotanem izosorbidu) mogą wymagać większych dawek triazotanu glicerolu. W przypadku stosowania w połączeniu z długo działającymi preparatami azotanów należy pamiętać o możliwości rozwoju tolerancji na działanie triazotanu glicerolu.  Niesteroidowe leki przeciwzapalne z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego mogą osłabiać odpowiedź terapeutyczną na triazotan glicerolu.  Podanie triazotanu glicerolu jednocześnie z amifostyną i kwasem acetylosalicylowym może nasilać hipotensyjne działanie triazotanu glicerolu.  Kwas acetylosalicylowy – opisywano, że jednoczesne podanie kwasu acetylosalicylowego i triazotanu glicerolu prowadzi do zwiększonych stężeń triazotanu glicerolu w osoczu, przypuszczalnie z powodu zmniejszonego klirensu. Wykazywano również addycyjne hamowanie czynności płytek krwi.  Disulfiram – nie ma danych dotyczących możliwej interakcji pomiędzy disulfiramem i preparatem aerozolowym Nitromint zawierającym niewielką ilość etanolu. Ponieważ nie można wykluczyć takiej interakcji, z tego powodu należy uwzględnić taki fakt w razie jednoczesnego stosowania obu leków.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka i płodu, poród i rozwój postnatalny (patrz punkt 5.3). Nie wiadomo jednak, czy wyniki badań na zwierzętach mogą odnosić się do ludzi. Podanie triazotanu glicerolu w czasie ciąży należy rozważać tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści dla matki są większe niż potencjalne zagrożenie dla płodu.
Karmienie piersią Nie wiadomo, czy triazotan glicerolu lub jego metabolity są wydzielane do mleka matki. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka. Biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki należy podjąć decyzję, czy zakończyć/przerwać karmienie piersią, czy odstawić/przerwać leczenie triazotanem glicerolu.
Płodność Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność. Nie wiadomo jednak, czy wyniki badań na zwierzętach mogą odnosić się do ludzi (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ze względu na to, że podczas podawania nitrogliceryny opisywano zawroty głowy i omdlenia na początku leczenia – przez indywidualnie ustalony okres – prowadzenie pojazdów, obsługa maszyn i podejmowanie czynności o zwiększonym ryzyku wypadków jest zabronione. Później zakres tych ograniczeń ustala się indywidualnie.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane sklasyfikowano poniżej według układów i narządów oraz częstości ich występowania. Częstość występowania została zdefiniowana następująco: Bardzo często: ≥ 1/10 Często: ≥ 1/100 do < 1/10 Niezbyt często: ≥ 1/1 000 do < 1/100 Rzadko: ≥ 1/10 000 do < 1/1 000 Bardzo rzadko: < 1/10 000 Nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Bardzo rzadko Methemoglobinemia Zaburzenia psychiczne Bardzo rzadko Niepokój ruchowy Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często Bóle głowy Często Zawroty głowy Senność Niezbyt często Omdlenie Bardzo rzadko Niedokrwienie mózgu Zaburzenia serca Często Tachykardia Niezbyt często Nasilenie objawów dławicy piersiowej (paradoksalna reakcja na azotany). Bradykardia Sinica Nieznana Kołatanie serca Zaburzenia naczyniowe Często Niedociśnienie ortostatyczne* Niezbyt często Nagłe zaczerwienienie twarzy Zapaść krążeniowa Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia Bardzo rzadko Zaburzenia oddychania Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często Nudności Wymioty Bardzo rzadko Pieczenie w przełyku Halitoza (nieprzyjemny zapach z ust) Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Bardzo rzadko Złuszczające zapalenie skóry Wysypka polekowa Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Często Osłabienie Badania laboratoryjne Często Obniżone ciśnienie krwi* * Szczególnie przy rozpoczynaniu leczenia i po zwiększeniu dawki. Może występować wraz z odruchową tachykardią, zawrotami głowy i osłabieniem. Hipotonia indukowana triazotanem glicerolu może powodować niedokrwienie mózgu.
Duża dawka triazotanu glicerolu może spowodować wymioty, sinicę, niepokój ruchowy, methemoglobinemię i zaburzenia oddychania.
W trakcie leczenia nitrogliceryną może dojść do przejściowej hipoksemii wywołanej względną redystrybucją przepływu krwi w niedotlenionych pęcherzykach płucnych.

Mogą wystąpić objawy alergiczne.
Na początku leczenia może wystąpić ból głowy spowodowany rozszerzeniem naczyń krwionośnych, który jest najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym triazotanu glicerolu. Tak zwany “azotanowy ból głowy” zwykle ustępuje po kilku dniach.
Niekiedy występuje zapaść z bradyarytmią i omdleniem.
Podanie leku może spowodować łagodne, przejściowe uczucie pieczenia w ustach.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy Przy bardzo dużych dawkach może dojść do zwiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego z objawami mózgowymi. Opisywano również dodatkowe objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle kolkowe i biegunka.
Leczenie W razie przedawkowania należy prowadzić ocenę stanu klinicznego pacjenta, w tym objawów życiowych i stanu psychicznego i zapewnić leczenie podtrzymujące układu sercowo-naczyniowego i oddechowego zgodnie ze wskazaniami klinicznymi i zaleceniami krajowego ośrodka zatruć, jeśli takie są dostępne. W przypadku niewielkiej hipotonii należy ułożyć pacjenta w pozycji półleżącej z nogami uniesionymi do góry. Pacjentowi należy zapewnić komfort termiczny. Należy wykonać gazometrię krwi tętniczej i w razie stwierdzenia kwasicy lub w razie klinicznego rozpoznania sinicy u pacjenta należy uznać, że pacjent ma ciężką methemoglobinemię. Należy stosować tlenoterapię oraz podać dożylnie błękit metylenowy w dawce 1 do 2 mg/kg masy ciała w ciągu 5 minut, o ile pacjent nie ma zdiagnozowanego niedoboru dehydrogenazy glukozo-6- fosforanowej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: środki rozszerzające naczynia stosowane w chorobach serca, azotany organiczne, kod ATC: C01DA02
Mechanizm działania Główne działanie farmakologiczne triazotanu glicerolu polega na rozkurczu mięśniówki gładkiej naczyń krwionośnych powodującym działanie rozszerzające zarówno na tętnice, jak i żyły obwodowe z silniejszym działaniem na układ żylny. Rozszerzenie naczyń zawłośniczkowych, w tym dużych żył
sprzyja pozostawaniu krwi na obwodzie i zmniejsza powrót krwi żylnej do serca, przez co zmniejsza późnorozkurczowe ciśnienie lewokomorowe. Rozluźnienie tętniczek zmniejsza ogólny opór naczyniowy i ciśnienie tętnicze. Mechanizm, w którym triazotan glicerolu łagodzi objawy dławicy piersiowej nie jest całkowicie poznany. Zużycie oraz zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen są zmniejszane przez wpływ triazotanu glicerolu zarówno na tętnice, jak i żyły, co przypuszczalnie daje bardziej korzystny współczynnik zaopatrzenie-zapotrzebowanie. Chociaż triazotan glicerolu rozszerza również duże nasierdziowe tętnice wieńcowe, zakres, w jakim takie działanie przyczynia się do łagodzenia objawów dławicy wysiłkowej jest nieokreślony. Triazotan glicerolu w dawkach terapeutycznych może obniżać skurczowe, rozkurczowe i średnie tętnicze ciśnienie krwi. Efektywne ciśnienie perfuzji wieńcowej jest zwykle utrzymane, jednak może być zmniejszone w razie nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi lub przyspieszonej czynności serca zmniejszającej czas rozkurczowego napełniania komór serca. Leczenie triazotanem glicerolu zmniejsza także podwyższone centralne ciśnienie żylne i ciśnienie zaklinowania we włośniczkach płucnych, płucny opór naczyniowy oraz ogólny opór naczyniowy. Czynność serca jest zwykle nieco przyspieszona, przypuszczalnie jako reakcja odruchowa na obniżenie ciśnienia krwi. Wskaźnik sercowy może być zwiększony, zmniejszony lub niezmieniony. Poprawa wskaźnika sercowego jest bardziej prawdopodobna u pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem napełniania lewej komory oraz ogólnym oporem naczyniowym powiązanym ze zmniejszonym wskaźnikiem sercowym. Z drugiej strony, przy prawidłowym ciśnieniu napełniania i wskaźniku sercowym wskaźnik sercowy może być nieco zmniejszony.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po podaniu podjęzykowym triazotan glicerolu szybko się wchłania z jamy ustnej i dostaje się do krwiobiegu bez uprzedniego przejścia przez wątrobę. Dostępność biologiczna wykazuje dużą zmienność między- i wewnątrzosobniczą i wynosi średnio 39 %.
Triazotan glicerolu wykazuje szybki początek działania, działanie pojawia się w ciągu 1-1,5 minuty i trwa około 30 minut. Maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane w ciągu około 4 minut.
W razie podania podjęzykowego okres półtrwania w osoczu wynosi około 2,5-4,4 minut.
Krążący triazotan glicerolu silnie wiąże się z krwinkami czerwonymi i gromadzi w ścianie naczyń krwionośnych. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 60 %.
Główną drogą usuwania jest wydalanie metabolitów w moczu, mniej niż 1 % podanej dawki jest wydalany w postaci niezmienionego związku macierzystego.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Nie przeprowadzono badań rakotwórczości triazotanu glicerolu podawanej podjęzykowo u zwierząt. U szczurów otrzymujących w diecie triazotan glicerolu w dawkach do 434 mg/kg na dobę przez okres raka, oraz nowotworów z komórek śródmiąższowych w jądrach. Przy dużej dawce, częstość występowania raka wątrobowokomórkowego u obu płci wynosiła 52 % wobec 0 % u zwierząt kontrolnych, a częstość nowotworu jąder 52 % wobec 8 % w kontroli. Podawanie przez całe życie triazotanu glicerolu w diecie w dawce do 1058 mg/kg na dobę nie wywoływało nowotworów u myszy. Triazotan glicerolu wykazywał słabe właściwości mutagenne w teście Ames’a przeprowadzonym w dwóch różnych laboratoriach. Pomimo to nie było żadnych dowodów działania mutagennego in vivo u samców szczura otrzymujących dawki do około 363 mg/kg na dobę doustnie, oraz in vitro w badaniach cytogenności na tkankach szczura i psa. W badaniu rozrodczości u trzech pokoleń, szczury otrzymywały w diecie triazotan glicerolu w dawkach do 434 mg/kg/dobę przez okres 6 miesięcy przed kojarzeniem pokolenia F 0, a podawanie kontynuowano w kolejnych pokoleniach F 1 i F 2. Duża dawka wiązała się ze zmniejszonym spożyciem pokarmu i przyrostem masy ciała u obu płci we wszystkich pokoleniach. Nie obserwowano
żadnego swoistego wpływu na płodność pokolenia F 0. W następnych pokoleniach stwierdzano występowanie niepłodności, jednak przypisywano to zwiększonej liczbie komórek śródmiąższowych i braku spermatogenezy u samców otrzymujących dużą dawkę. W tym badaniu rozrodczości u trzech pokoleń nie uzyskano wyraźnych dowodów działania teratogennego.

6. SZCZEGÓŁOWE DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Glikol propylenowy Etanol

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25 o C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Produkt łatwopalny, wybuchowy. Przechowywanie i stosowanie w pobliżu otwartego ognia i w czasie palenia tytoniu jest zabronione. Pustego pojemnika nie wolno wrzucać do ognia.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Opakowanie zawiera 11 g (200 dawek) roztworu w metalowym pojemniku aerozolowym wyposażonym w pompkę mechaniczną i dozownik, zamkniętym nasadką zabezpieczającą,umieszczonym w złożonym tekturowym pudełku z dołączoną Ulotką dla Pacjetna. .

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego

do stosowania
W czasie stosowania pojemnik powinien znajdować się w pozycji pionowej, skierowany głowicą rozpylającą ku górze. Patrz także punkt 6.4.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA

DOPUSZCZENIE DO OBROTU
PROTERAPIA Spółka z o.o. ul. Komitetu Obrony Robotników 45 D 02-146 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr R/1568

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO

OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 15.12.1992 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.07.2014 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
22.05.2023