Propranolol WZF
Propranololi hydrochloridum
Tabletki 40 mg | Propranololi hydrochloridum 40 mg
Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne POLFA S.A. Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. Oddział Produkcyjny w Nowej Dębie, Polska Polska
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
PROPRANOLOL WZF 10 mg, tabletki PROPRANOLOL WZF 40 mg, tabletki
Propranololi hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie , lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
Propranolol WZF jest zaliczany do leków nazywanych beta-adrenolitykami.
Propranolol WZF stosuje się: • w nadciśnieniu tętniczym; • w leczeniu dławicy piersiowej (zwanej również chorobą wieńcową) – poza tzw. postacią naczynioskurczową (Prinzmetala); • w zapobieganiu zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową i w zapobieganiu powtórnemu zawałowi serca; • w zaburzeniach rytmu serca (zwanych nadkomorowymi i komorowymi); • w profilaktyce migreny; • w leczeniu drżenia samoistnego; • w celu zmniejszenia lęku (sytuacyjnego i uogólnionego, któremu towarzyszy, np.: przyspieszona akcja serca, podwyższone ciśnienie krwi, pocenie się, zaczerwienienie twarzy); • w zapobieganiu krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z tzw. nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku; • w leczeniu wspomagającym w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego (ciężkie zaburzenia wielonarządowe występujące jako powikłanie nadczynności tarczycy); • w leczeniu choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową; • w postępowaniu okołooperacyjnym w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (guz znajdujący się w gruczołach położonych na nerkach) łącznie z lekiem z grupy α-adrenolityków.
Kiedy nie stosować leku Propranolol WZF: • jeśli pacjent choruje na astmę oskrzelową i występują u niego stany skurczowe oskrzeli; • jeśli pacjent ma uczulenie na propranolol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.); • jeśli u pacjent a występuje bardzo spowolniona czynność serca, zwana bradykardią; • jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs pochodzenia sercowego (zwany wstrząsem kardiogennym, którego objawami są: zimna, pokryta potem blada skóra; spadek ciśnienia krwi; szybkie i słabe tętno; szybki, spłycający się oddech; zmniejszenie objętości wydalanego moczu); • jeśli pacjent ma niekontrolowaną (nieleczoną lub nieskutecznie leczoną) niewydolność serca; • jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi; • jeśli u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną (zwiększenie stężenia kwaśnych produktów przemiany materii we krwi); • jeśli pacjent był długotrwale głodzony; • jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego; • jeśli u pacjent a stwierdzono poważne zaburzenia rytmu serca, zwane blokiem serca stopnia II lub III; • jeśli u pacjenta występuje szczególna odmiana dławicy piersiowej zwanej dławicą Prinzmetala; • jeśli u pacjent a stwierdzono zespół chorego węzła zatokowego (polega na zwolnieniu i zaburzeniu rytmu serca oraz zaburzeniach przewodnictwa w sercu); • jeśli pacjent ma guz chromochłonny, który nie jest leczony; • jeśli u pacjenta występuje ryzyko zmniejszenia stężenia glukozy we krwi (hipoglikemii), np. jest niedożywiony, wyniszczony, przewlekle choruje na wątrobę.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Propranolol WZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, lub pielęgniarką.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta stwierdzono: • niewydolność serca, zaburzenia serca zwane blokiem serca stopnia I; • guz chromochłonny i pacjent stosuje leki z grupy zwanej α-adrenolitykami (np. prazosynę); • zaburzenia krążenia obwodowego; • cukrzycę – lek Propranolol WZF może maskować lub modyfikować objawy obniżonego stężenia glukozy we krwi (szczególnie przyspieszenie czynności serca); pacjenci z cukrzycą mogą stosować lek wyłącznie po konsultacji z lekarzem. U pacjentów, którzy nie chorują na cukrzycę, lek może zmniejszać stężenie glukozy we krwi; • nadczynność tarczycy – lek może maskować objawy nadczynności tarczycy; • uczulenie na leki zaliczane do beta-adrenolityków (do których należy Propranolol WZF), ponieważ mogą wystąpić nasilone reakcje alergiczne na lek ; • zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby, zwłaszcza marskość wątroby lub nadciśnienie zwane wrotnym, ponieważ u tych pacjentów może dojść do pogorszenia czynności wątroby.
Propranolol WZF może pogłębiać spowolnienie czynności serca, zwłaszcza u pacjentów u których występuje taka przypadłość.
Pacjenci w podeszłym wieku powinni ściśle przestrzegać zaleceń lekarz a dotyczących dawkowania leku – patrz również punkt 3. „Jak stosować lek Propranolol WZF”.
Propranolol WZF może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych – dotyczy to oznaczania bilirubiny (wykonywanego w celu wykrycia i (lub) monitorowania schorzeń wątroby) oraz związków nazywanych aminami katecholowymi.
Propranolol WZF a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Propranolol WZF może wpływać na działanie niektórych leków i odwrotnie – niektóre leki mogą wpływać na działanie propranololu. Podczas stosowania leku Propranolol WZF nie należy stosować leków zwanych antagonistami kanału wapniowego, np. werapamilu, diltiazemu, nifedypiny, nisoldypiny, nikardypiny, isradypiny, lacydypiny (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej), ponieważ jednoczesne ich przyjmowanie może spowodować niebezpieczne obniżenie ciśnienia, zwolnienie czynności serca i niewydolność serca.
Leki wpływające na działanie leku Propranolol WZF to: • dyzopiramid, chinidyna, propafenon (leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca); • digoksyna (lek nasercowy); • lidokaina (lek stosowany do znieczuleń oraz w zaburzeniach rytmu serca); j eżeli u pacjenta przyjmującego propranolol planowany jest zabieg chirurgiczny, pacjent powinien poinformować lekarza anestezjologa o przyjmowaniu leku Propranolol WZF; • adrenalina (lek pobudzający pracę serca); • ibuprofen i indometacyna (leki przeciwzapalne i przeciwbólowe); • ergotamina i dihydroergotamina (leki stosowane na migrenę); • chloropromazyna i tiorydazyna (leki stosowane w psychiatrii); • cymetydyna (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy); • ryfampicyna (antybiotyk); • teofilina (lek przeciwastmatyczny); • warfaryna (lek przeciwzakrzepowy); • hydralazyna (lek na nadciśnienie). Należy poradzić się lekarza w przypadku jednoczesnego stosowania propranololu i klonidyny (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia lub migreny) i konieczności odstawienia jednego z tych leków lub w przypadku zastępowania klonidyny propranololem. Lekarz zaleci sposób postępowania. Nie należy odstawiać tych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Propranolol WZF z alkoholem Alkohol może zmniejszać skuteczność leku Propranolol WZF.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub ka rmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Propranolol WZF można stosować w okresie ciąży tylko w sytuacjach, gdy lekarz uzna, że jest to konieczne. Podobnie jak inne leki zwane beta-adrenolitykami, lek może spowodować powikłania u płodu, poronienie lub przedwczesny poród. Mogą również wystąpić działania niepożądane, szczególnie zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwolnienie czynności serca płodu lub u noworodka. Zwiększa się ryzyko powikłań sercowo-płucnych u noworodków po urodzeniu.
Propranolol WZF przenika do mleka kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek Propranolol WZF wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Sporadycznie jednak mogą wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia. W takim przypadku nie należy wykonywać tych czynności do czasu ustąpienia zaburzeń.
Propranolol WZF zawiera laktozę oraz sacharozę Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
• Lek należy stosować doustnie. • Dawki leku ustala lekarz, indywidualnie, zależnie od stanu i reakcji pacjenta na lek. Pacjentom w podeszłym wieku lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki.
DOROŚLI Nadciśnienie tętnicze Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę. Może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Dawka docelowa wynosi od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, lekarz może zalecić zastosowanie dodatkowo leku moczopędnego lub innego leku na nadciśnienie.
Leczenie dławicy piersiowej, profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę, może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Docelowo zwykle stosuje się: - w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę; - w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę.
Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego - ostr y lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę. - lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na lek. Po 6-12 miesiącach stosowania leku, pacjent powinien zgłosić się do lekarza na wizytę kontrolną.
Zaburzenia rytmu serca (zwane nadkomorowymi i komorowymi), leczenie choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową, leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę.
Zapobieganie zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową oraz zapobieganie powtórnemu zawałowi serca Leczenie należy rozpocząć między 5. a 21. dniem od wystąpienia zawału serca. Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował lek, całkowitą dawkę dobową można podawać dwa razy na dobę po 80 mg.
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę.
Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem) Propranolol WZF należy stosować tylko łącznie z α-adrenolitykiem. - Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni. - Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę.
DZIECI W niektórych przypadkach, Propranolol WZF może być stosowany u dzieci w leczeniu arytmii (zaburzeń rytmu serca). Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od wieku dziecka oraz masy ciała.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Propranolol WZF Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku mogą wystąpić objawy takie jak: zwolnienie czynności serca, znaczne obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie), ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli (kłopoty z oddychaniem, duszność). W przypadku wystąpienia tych objawów należy udać się do lekarza lub najbliższego szpitala.
Pominięcie zastosowania leku Propranolol WZF W przypadku pominięcia dawki leku Propranolol WZF należy ją przyjąć jak najszybciej. Jeżeli zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki leku, należy pominąć zapomnianą dawkę i zażyć następną według ustalonego schematu. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Propranolol WZF Nie należy nagle przerywać stosowania leku Propranolol WZF bez porozumienia z lekarzem. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawek oraz określi czas odstawiania leku (zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek leku przez 7 do 14 dni). W przypadku pacjentów z planowanymi zabiegami chirurgicznymi, należy zaprzestać stosowania leku przynajmniej na 24 godziny przed zabiegiem, chyba, że lekarz zaleci inaczej.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Propranolol WZF j est zazwyczaj dobrze tolerowany. W rzadkich przypadkach nietolerancji leku, ujawniającej się zwolnieniem czynności serca i znacznym obniżeniem ciśnienia krwi, lek należy odstawić i natychmiast poradzić się lekarza.
Mogą wystąpić: • Często (u 1 do 10 na 100 osób): zaburzenia snu; koszmary nocne; zwolnienie czynności serca; ziębnięcie i sinienie kończyn, głównie palców; uczucie zmęczenia (przemijające).
• Niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 osób): zaburzenia czynności układu pokarmowego (biegunka, nudności, wymioty).
• Rza dko ( u 1 do 10 na 10 000 osób): zmniejszenie liczby płytek krwi; omamy; psychozy; zmiany nastroju; zawroty głowy; parestezje (mrowienie, kłucie, palenie); zaburzenia widzenia; suchość oczu; nasilenie niewydolności serca; nasilenie bloku serca; nagłe obniżenie ciśnienia krwi z omdleniem; u pacjentów predysponowanych zaostrzenie chromania przestankowego (objawy: ból w mięśniach łydek występujący po wysiłku); skurcz oskrzeli (napady duszności, świszczący oddech, kaszel) u pacjentów z astmą oskrzelową lub dolegliwościami astmatycznymi; łysienie; plamica (wybroczyny na skórze); łuszczycopodobne reakcje skórne; nasil enie objawów łuszczycy (wyniosłe grudki barwy czerwonobrunatnej, pokrytej srebrzystymi łuskami); wysypka.
• Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): osłabienie mięśni przypominające miastenię lub nasilenie miastenii (pojedyncze przypadki); obserwowano zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) – aczkolwiek nie wyjaśniono klinicznego znaczenia tego zjawiska.
• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (zwłaszcza u dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, poddawanych hemodializom, leczonych przeciwcukrzycowo, długotrwale głodzonych, z przewlekłą chorobą wątroby); może wystąpić zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia); uczucie oszołomienia. Mogą wystąpić drgawki związane ze zmniejszeniem stężenia glukozy we krwi.
W przypadku nasilenia działań niepożądanych należy powiedzieć o tym lekarzowi, który rozważy odstawienie leku (które powinno odbywać się stopniowo, według zaleceń lekarza).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku. Termin ważn ości oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot/LOT oznacza numer serii.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera lek Propranolol WZF - Substancją czynną leku jest propranololu chlorowodorek. Jedna tabletka zawiera odpowiednio - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, sacharoza, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian, powidon K-25.
Jak wygląda lek Propranolol WZF i co zawiera opakowanie Propranolol WZF, 10 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczonym po jednej stronie rowk iem umożliwiającym podział na równe dawki.
Propranolol WZF, 40 mg: b iałe, obustronnie płaskie tabletk i ze ściętymi krawędziami i wytłoczoną po jednej stronie kreską oraz oznakowaniem „P”.
W tekturowym pudełku znajduje się 50 tabletek (2 blistry z folii Al/PVC po 25 tabletek).
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański tel. +48 22 364 61 01
Wytwórca Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A. ul. Karolkowa 22/24; 01-207 Warszawa
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA Oddział Produkcyjny w Nowej Dębie ul. Metalowca 2; 39-460 Nowa Dęba
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
PROPRANOLOL WZF 10 mg, tabletki PROPRANOLOL WZF 40 mg, tabletki
Propranololi hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. - Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. - W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki. - Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy jej choroby są takie same. - Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie , lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest lek Propranolol WZF i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Propranolol WZF
3. Jak stosować lek Propranolol WZF
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać lek Propranolol WZF
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest lek Propranolol WZF i w jakim celu się go stosuje
Propranolol WZF jest zaliczany do leków nazywanych beta-adrenolitykami.
Propranolol WZF stosuje się: • w nadciśnieniu tętniczym; • w leczeniu dławicy piersiowej (zwanej również chorobą wieńcową) – poza tzw. postacią naczynioskurczową (Prinzmetala); • w zapobieganiu zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową i w zapobieganiu powtórnemu zawałowi serca; • w zaburzeniach rytmu serca (zwanych nadkomorowymi i komorowymi); • w profilaktyce migreny; • w leczeniu drżenia samoistnego; • w celu zmniejszenia lęku (sytuacyjnego i uogólnionego, któremu towarzyszy, np.: przyspieszona akcja serca, podwyższone ciśnienie krwi, pocenie się, zaczerwienienie twarzy); • w zapobieganiu krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z tzw. nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku; • w leczeniu wspomagającym w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego (ciężkie zaburzenia wielonarządowe występujące jako powikłanie nadczynności tarczycy); • w leczeniu choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową; • w postępowaniu okołooperacyjnym w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (guz znajdujący się w gruczołach położonych na nerkach) łącznie z lekiem z grupy α-adrenolityków.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Propranolol WZF
Kiedy nie stosować leku Propranolol WZF: • jeśli pacjent choruje na astmę oskrzelową i występują u niego stany skurczowe oskrzeli; • jeśli pacjent ma uczulenie na propranolol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6.); • jeśli u pacjent a występuje bardzo spowolniona czynność serca, zwana bradykardią; • jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs pochodzenia sercowego (zwany wstrząsem kardiogennym, którego objawami są: zimna, pokryta potem blada skóra; spadek ciśnienia krwi; szybkie i słabe tętno; szybki, spłycający się oddech; zmniejszenie objętości wydalanego moczu); • jeśli pacjent ma niekontrolowaną (nieleczoną lub nieskutecznie leczoną) niewydolność serca; • jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi; • jeśli u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną (zwiększenie stężenia kwaśnych produktów przemiany materii we krwi); • jeśli pacjent był długotrwale głodzony; • jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego; • jeśli u pacjent a stwierdzono poważne zaburzenia rytmu serca, zwane blokiem serca stopnia II lub III; • jeśli u pacjenta występuje szczególna odmiana dławicy piersiowej zwanej dławicą Prinzmetala; • jeśli u pacjent a stwierdzono zespół chorego węzła zatokowego (polega na zwolnieniu i zaburzeniu rytmu serca oraz zaburzeniach przewodnictwa w sercu); • jeśli pacjent ma guz chromochłonny, który nie jest leczony; • jeśli u pacjenta występuje ryzyko zmniejszenia stężenia glukozy we krwi (hipoglikemii), np. jest niedożywiony, wyniszczony, przewlekle choruje na wątrobę.
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku Propranolol WZF należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, lub pielęgniarką.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta stwierdzono: • niewydolność serca, zaburzenia serca zwane blokiem serca stopnia I; • guz chromochłonny i pacjent stosuje leki z grupy zwanej α-adrenolitykami (np. prazosynę); • zaburzenia krążenia obwodowego; • cukrzycę – lek Propranolol WZF może maskować lub modyfikować objawy obniżonego stężenia glukozy we krwi (szczególnie przyspieszenie czynności serca); pacjenci z cukrzycą mogą stosować lek wyłącznie po konsultacji z lekarzem. U pacjentów, którzy nie chorują na cukrzycę, lek może zmniejszać stężenie glukozy we krwi; • nadczynność tarczycy – lek może maskować objawy nadczynności tarczycy; • uczulenie na leki zaliczane do beta-adrenolityków (do których należy Propranolol WZF), ponieważ mogą wystąpić nasilone reakcje alergiczne na lek ; • zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby, zwłaszcza marskość wątroby lub nadciśnienie zwane wrotnym, ponieważ u tych pacjentów może dojść do pogorszenia czynności wątroby.
Propranolol WZF może pogłębiać spowolnienie czynności serca, zwłaszcza u pacjentów u których występuje taka przypadłość.
Pacjenci w podeszłym wieku powinni ściśle przestrzegać zaleceń lekarz a dotyczących dawkowania leku – patrz również punkt 3. „Jak stosować lek Propranolol WZF”.
Propranolol WZF może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych – dotyczy to oznaczania bilirubiny (wykonywanego w celu wykrycia i (lub) monitorowania schorzeń wątroby) oraz związków nazywanych aminami katecholowymi.
Propranolol WZF a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Propranolol WZF może wpływać na działanie niektórych leków i odwrotnie – niektóre leki mogą wpływać na działanie propranololu. Podczas stosowania leku Propranolol WZF nie należy stosować leków zwanych antagonistami kanału wapniowego, np. werapamilu, diltiazemu, nifedypiny, nisoldypiny, nikardypiny, isradypiny, lacydypiny (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej), ponieważ jednoczesne ich przyjmowanie może spowodować niebezpieczne obniżenie ciśnienia, zwolnienie czynności serca i niewydolność serca.
Leki wpływające na działanie leku Propranolol WZF to: • dyzopiramid, chinidyna, propafenon (leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca); • digoksyna (lek nasercowy); • lidokaina (lek stosowany do znieczuleń oraz w zaburzeniach rytmu serca); j eżeli u pacjenta przyjmującego propranolol planowany jest zabieg chirurgiczny, pacjent powinien poinformować lekarza anestezjologa o przyjmowaniu leku Propranolol WZF; • adrenalina (lek pobudzający pracę serca); • ibuprofen i indometacyna (leki przeciwzapalne i przeciwbólowe); • ergotamina i dihydroergotamina (leki stosowane na migrenę); • chloropromazyna i tiorydazyna (leki stosowane w psychiatrii); • cymetydyna (lek stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy); • ryfampicyna (antybiotyk); • teofilina (lek przeciwastmatyczny); • warfaryna (lek przeciwzakrzepowy); • hydralazyna (lek na nadciśnienie). Należy poradzić się lekarza w przypadku jednoczesnego stosowania propranololu i klonidyny (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia lub migreny) i konieczności odstawienia jednego z tych leków lub w przypadku zastępowania klonidyny propranololem. Lekarz zaleci sposób postępowania. Nie należy odstawiać tych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Propranolol WZF z alkoholem Alkohol może zmniejszać skuteczność leku Propranolol WZF.
Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub ka rmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Propranolol WZF można stosować w okresie ciąży tylko w sytuacjach, gdy lekarz uzna, że jest to konieczne. Podobnie jak inne leki zwane beta-adrenolitykami, lek może spowodować powikłania u płodu, poronienie lub przedwczesny poród. Mogą również wystąpić działania niepożądane, szczególnie zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwolnienie czynności serca płodu lub u noworodka. Zwiększa się ryzyko powikłań sercowo-płucnych u noworodków po urodzeniu.
Propranolol WZF przenika do mleka kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Jest mało prawdopodobne, aby lek Propranolol WZF wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Sporadycznie jednak mogą wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia. W takim przypadku nie należy wykonywać tych czynności do czasu ustąpienia zaburzeń.
Propranolol WZF zawiera laktozę oraz sacharozę Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
3. Jak stosować lek Propranolol WZF
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
• Lek należy stosować doustnie. • Dawki leku ustala lekarz, indywidualnie, zależnie od stanu i reakcji pacjenta na lek. Pacjentom w podeszłym wieku lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki.
DOROŚLI Nadciśnienie tętnicze Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę. Może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Dawka docelowa wynosi od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, lekarz może zalecić zastosowanie dodatkowo leku moczopędnego lub innego leku na nadciśnienie.
Leczenie dławicy piersiowej, profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę, może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Docelowo zwykle stosuje się: - w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę; - w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę.
Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego - ostr y lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę. - lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na lek. Po 6-12 miesiącach stosowania leku, pacjent powinien zgłosić się do lekarza na wizytę kontrolną.
Zaburzenia rytmu serca (zwane nadkomorowymi i komorowymi), leczenie choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową, leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę.
Zapobieganie zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową oraz zapobieganie powtórnemu zawałowi serca Leczenie należy rozpocząć między 5. a 21. dniem od wystąpienia zawału serca. Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował lek, całkowitą dawkę dobową można podawać dwa razy na dobę po 80 mg.
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę.
Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem) Propranolol WZF należy stosować tylko łącznie z α-adrenolitykiem. - Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni. - Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę.
DZIECI W niektórych przypadkach, Propranolol WZF może być stosowany u dzieci w leczeniu arytmii (zaburzeń rytmu serca). Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od wieku dziecka oraz masy ciała.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Propranolol WZF Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku mogą wystąpić objawy takie jak: zwolnienie czynności serca, znaczne obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie), ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli (kłopoty z oddychaniem, duszność). W przypadku wystąpienia tych objawów należy udać się do lekarza lub najbliższego szpitala.
Pominięcie zastosowania leku Propranolol WZF W przypadku pominięcia dawki leku Propranolol WZF należy ją przyjąć jak najszybciej. Jeżeli zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki leku, należy pominąć zapomnianą dawkę i zażyć następną według ustalonego schematu. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Propranolol WZF Nie należy nagle przerywać stosowania leku Propranolol WZF bez porozumienia z lekarzem. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawek oraz określi czas odstawiania leku (zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek leku przez 7 do 14 dni). W przypadku pacjentów z planowanymi zabiegami chirurgicznymi, należy zaprzestać stosowania leku przynajmniej na 24 godziny przed zabiegiem, chyba, że lekarz zaleci inaczej.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, lub pielęgniarki.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Propranolol WZF j est zazwyczaj dobrze tolerowany. W rzadkich przypadkach nietolerancji leku, ujawniającej się zwolnieniem czynności serca i znacznym obniżeniem ciśnienia krwi, lek należy odstawić i natychmiast poradzić się lekarza.
Mogą wystąpić: • Często (u 1 do 10 na 100 osób): zaburzenia snu; koszmary nocne; zwolnienie czynności serca; ziębnięcie i sinienie kończyn, głównie palców; uczucie zmęczenia (przemijające).
• Niezbyt często (u 1 do 10 na 1 000 osób): zaburzenia czynności układu pokarmowego (biegunka, nudności, wymioty).
• Rza dko ( u 1 do 10 na 10 000 osób): zmniejszenie liczby płytek krwi; omamy; psychozy; zmiany nastroju; zawroty głowy; parestezje (mrowienie, kłucie, palenie); zaburzenia widzenia; suchość oczu; nasilenie niewydolności serca; nasilenie bloku serca; nagłe obniżenie ciśnienia krwi z omdleniem; u pacjentów predysponowanych zaostrzenie chromania przestankowego (objawy: ból w mięśniach łydek występujący po wysiłku); skurcz oskrzeli (napady duszności, świszczący oddech, kaszel) u pacjentów z astmą oskrzelową lub dolegliwościami astmatycznymi; łysienie; plamica (wybroczyny na skórze); łuszczycopodobne reakcje skórne; nasil enie objawów łuszczycy (wyniosłe grudki barwy czerwonobrunatnej, pokrytej srebrzystymi łuskami); wysypka.
• Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): osłabienie mięśni przypominające miastenię lub nasilenie miastenii (pojedyncze przypadki); obserwowano zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) – aczkolwiek nie wyjaśniono klinicznego znaczenia tego zjawiska.
• Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (zwłaszcza u dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, poddawanych hemodializom, leczonych przeciwcukrzycowo, długotrwale głodzonych, z przewlekłą chorobą wątroby); może wystąpić zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemia); uczucie oszołomienia. Mogą wystąpić drgawki związane ze zmniejszeniem stężenia glukozy we krwi.
W przypadku nasilenia działań niepożądanych należy powiedzieć o tym lekarzowi, który rozważy odstawienie leku (które powinno odbywać się stopniowo, według zaleceń lekarza).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Propranolol WZF
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią. Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku. Termin ważn ości oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot/LOT oznacza numer serii.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera lek Propranolol WZF - Substancją czynną leku jest propranololu chlorowodorek. Jedna tabletka zawiera odpowiednio - Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, sacharoza, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian, powidon K-25.
Jak wygląda lek Propranolol WZF i co zawiera opakowanie Propranolol WZF, 10 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczonym po jednej stronie rowk iem umożliwiającym podział na równe dawki.
Propranolol WZF, 40 mg: b iałe, obustronnie płaskie tabletk i ze ściętymi krawędziami i wytłoczoną po jednej stronie kreską oraz oznakowaniem „P”.
W tekturowym pudełku znajduje się 50 tabletek (2 blistry z folii Al/PVC po 25 tabletek).
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański tel. +48 22 364 61 01
Wytwórca Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A. ul. Karolkowa 22/24; 01-207 Warszawa
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA Oddział Produkcyjny w Nowej Dębie ul. Metalowca 2; 39-460 Nowa Dęba
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
PROPRANOLOL WZF, 10 mg, tabletki PROPRANOLOL WZF, 40 mg, tabletki
Jedna tabletka zawiera odpowiednio 10 mg lub 40 mg propranololu chlorowodorku (Propranololi hydrochloridum).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna, sacharoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz: punkt 6.1.
Tabletki
Propranolol WZF, 10 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczonym po jednej stronie rowkiem umożliwiającym podział na równe dawki.
Propranolol WZF, 40 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczoną po jednej stronie kreską oraz oznakowaniem „P”.
4.1. Wskazania do stosowania
• Nadciśnienie tętnicze • Leczenie dławicy piersiowej – poza postacią naczynioskurczową (Prinzmetala) • Prewencja wtórna i pierwotna zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową • Kontrola nadkomorowych i komorowych typów zaburzeń rytmu serca • Profilaktyka migreny • Leczenie drżenia samoistnego • Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego • Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku • Leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego • Leczenie kardiomiopatii przerostowej (ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym) • Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem)
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawki propranololu należy ustalać indywidualnie, zależnie od stanu i reakcji pacjenta.
DOROŚLI
Nadciśnienie tętnicze Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę i może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Zazwyczaj stosuje się od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, należy zastosować dodatkowo lek moczopędny lub inny lek przeciwnadciśnieniowy.
Leczenie dławicy piersiowej – poza postacią naczynioskurczową (Prinzmetala), profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę i może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Zazwyczaj stosuje się: - w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę; - w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę.
Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego Ostry lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę; Lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Po 6-12 miesiącach stosowania produktu należy przeprowadzić kontrolę stanu pacjenta.
Kontrola nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca, leczenie kardiomiopatii przerostowej (ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym), leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę.
Prewencja wtórna i pierwotna zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową Leczenie należy rozpocząć między 5. a 21. dniem od wystąpienia zawału serca. Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował produkt, całkowitą dawkę dobową można podzielić na dwa razy na dobę po 80 mg.
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku Dawkę należy ustalić tak, aby uzyskać obniżenie częstości rytmu serca o około 25%. Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę.
Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem) Propranolol stosować tylko łącznie z α-adrenolitykiem. - Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni. - Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku Podczas podawania propranololu pacjentom w podeszłym wieku należy zachować ostrożność. Leczenie rozpoczynać od najmniejszej dawki; dawkę ustalać indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na produkt.
DZIECI I MŁODZIEŻ
Zaburzenia rytmu serca Dawkowanie należy określić indywidualnie dla każdego pacjenta, podane poniżej ma charakter orientacyjny: 0,25–0,5 mg/kg mc. 3-4 razy na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Maksymalnie
4.3. Przeciwwskazania
• Astma oskrzelowa i stany skurczowe oskrzeli W przypadku wystąpienia skurczu oskrzeli, można podać agonistę receptora β 2 , takiego jak salbutamol. W celu przeciwdziałania skurczowi oskrzeli wywołanemu przez propranolol, zazwyczaj podaje się duże dawki salbutamolu do momentu osiągnięcia poprawy stanu pacjenta. Należy rozważyć podanie dożylne lub inhalacje salbutamolu. Można również podać dożylnie aminofilinę albo ipratropium (za pomocą nebulizatora). Skuteczny jest również glukagon podany dożylnie w dawce 1 mg do 2 mg. W ciężkich przypadkach można podać tlen lub zastosować oddech wspomagany. • Stwierdzona nadwrażliwość na propranolol lub inne składniki produktu • Bradykardia • Wstrząs kardiogenny • Niekontrolowana niewydolność serca • Niedociśnienie tętnicze • Kwasica metaboliczna • Długotrwałe głodzenie • Ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego • Blok serca stopnia II lub III • Dławica Prinzmetala • Zespół chorego węzła zatokowego • Nieleczony guz chromochłonny • Produktu nie należy stosować u osób, u których występuje ryzyko niewyrównania hipoglikemii, np. niedożywionych, wyniszczonych, z przewlekłymi chorobami wątroby, cukrzycą lub stosujących produkty hamujące pełną odpowiedź na katecholoaminy.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Propranolol można stosować u pacjentów z kontrolowaną niewydolnością serca, pomimo że jest przeciwwskazany w niekontrolowanej niewydolności serca. Należy jednak zachować ostrożność u pacjentów z małą rezerwą czynnościową serca.
Nie należy stosować leków β-adrenolitycznych z antagonistami kanału wapniowego wykazującymi działanie inotropowo ujemne (np. werapamil, diltiazem), ponieważ może to nasilić ich działanie, szczególnie u pacjentów z niewydolnością lewej komory i (lub) z zaburzeniami przewodnictwa zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego. Może to wywołać ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardię i niewydolność serca. Nie należy podawać dożylnie jednocześnie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego. Nie podawać dożylnie leków β-adrenolitycznych w ciągu 48 godzin po odstawieniu antagonistów kanału wapniowego.
Propranolol może nasilić zaburzenia krążenia obwodowego.
Ze względu na negatywny wpływ propranololu na czas przewodzenia, należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z blokiem serca pierwszego stopnia.
Propranolol może maskować lub modyfikować objawy hipoglikemii (szczególnie tachykardię). Propranolol może w sporadycznych przypadkach powodować hipoglikemię, nawet u pacjentów nie chorujących na cukrzycę, np. noworodków, niemowląt, dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów leczonych hemodializą, chorujących na przewlekłe choroby wątroby, pacjentów po przedawkowaniu. W pojedynczych przypadkach po zastosowaniu propranololu odnotowywano ciężką hipoglikemię z drgawkami i (lub) śpiączką. Należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą w przypadku jednoczesnego stosowania propranololu i leków hipoglikemicznych. Propranolol może wydłużać hipoglikemiczną odpowiedź na insulinę.
Propranolol może maskować objawy tyreotoksykozy.
Propranolol jest przeciwwskazany w przypadku nieleczonego guza chromochłonnego. Pacjentom z guzem chromochłonym należy podać jednocześnie α-adrenolityk.
Produkt może zwalniać czynność serca, co jest skutkiem działania farmakologicznego propranololu. W niektórych przypadkach, gdy u pacjenta te objawy pogłębią się, należy zmniejszyć dawkę produktu.
Propranolol może wywołać nasilone reakcje alergiczne, szczególnie u osób, u których w przeszłości występowały reakcje alergiczne na tego typu leki. Pacjenci mogą nie reagować na adrenalinę podaną w zwykle stosowanych dawkach w celu leczenia objawów reakcji alergicznej.
Nie należy nagle odstawiać produktu. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek przez okres od 7 do
W przypadku pacjentów z planowanymi zabiegami chirurgicznymi należy zaprzestać stosowania propranololu przynajmniej na 24 godziny przed zabiegiem. Podejmując decyzję o zaprzestaniu stosowania zawsze należy rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.
Okres półtrwania propranololu ulega wydłużeniu u osób ze znaczącą niewydolnością nerek lub wątroby – należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania leczenia i doboru dawki początkowej.
Propranolol należy stosować ostrożnie u pacjentów z marskością wątroby.
U pacjentów z nadciśnieniem wrotnym może dojść do pogorszenia czynności wątroby, a nawet rozwoju encefalopatii wątrobowej. Zgłaszano, że po leczeniu propranololem może zwiększyć się ryzyko rozwoju encefalopatii.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Odnotowano, że propranolol zaburza oznaczanie bilirubiny w surowicy metodą diazowania oraz katecholoamin metodą fluorescencyjną.
Ze względu na zawartość laktozy, produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ze względu na zawartość sacharozy, produktu nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Należy zachować ostrożność podczas podawania propranololu i leków przeciwcukrzycowych, ponieważ propranolol może nasilać działanie hipoglikemizujące.
Ostrożnie stosować leki β-adrenolityczne i leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak dyzopiramid. Glikozydy naparstnicy i leki β-adrenolityczne mogą wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo- komorowego. Stosowanie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego wykazujących działanie inotropowo ujemne (np. werapamil, diltiazem) może nasilić ich działanie, szczególnie u pacjentów z niewydolnością lewej komory i (lub) z zaburzeniami przewodnictwa zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego. Może to wywołać ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardię i niewydolność serca. Nie należy podawać dożylnie jednocześnie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego. Nie podawać dożylnie leków β-adrenolitycznych w ciągu Stosowanie leków z grupy antagonistów kanału wapniowego pochodnych dihydropirydyny, np. nifedypiny, zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, a u osób z bezobjawową niewydolnością serca może spowodować ujawnienie się niewydolności serca.
Jednoczesne stosowanie leków sympatykomimetycznych np. adrenaliny i leków β-adrenolitycznych, może zmniejszyć działanie leków β-adrenolitycznych. Szczególną ostrożność należy zachować podczas dożylnego podawania adrenaliny pacjentom stosującym propranolol, ponieważ w rzadkich przypadkach odnotowywano skurcz naczyń, nadciśnienie tętnicze i bradykardię.
Stosowanie propranololu podczas dożylnego podawania lidokainy może powodować zwiększenie stężenia lidokainy w osoczu o około 30%. Nie zaleca się stosowania takiego leczenia skojarzonego.
Cymetydyna lub hydralazyna stosowane z propranololem mogą powodować zwiększenie stężenia propranololu w osoczu, a alkohol zmniejszać jego stężenie.
W przypadku jednoczesnego stosowania z klonidyną, leki β-adrenolityczne mogą nasilać tzw. nadciśnienie z odbicia podczas odstawiania klonidyny. Jeżeli leki te stosuje się jednocześnie i planowane jest odstawienie, należy odstawić β-adrenolityk kilka dni przed odstawieniem klonidyny. W przypadku zastępowania klonidyny β-adrenolitykiem, należy wprowadzić go do leczenia kilka dni po odstawieniu klonidyny.
Po podaniu propranololu i ergotaminy (lub dihydroergotaminy), a także leków o podobnej budowie chemicznej, u kilku pacjentów odnotowano skurcz naczyń krwionośnych. Należy zachować ostrożność w przypadku podawania propranololu i ergotaminy, dihydroergotaminy lub ich pochodnych.
Ibuprofen i indometacyna mogą zmniejszać działanie hipotensyjne propranololu.
Stosowanie propranololu i chloropromazyny może powodować zwiększenie stężenia obu substancji w osoczu. Może dojść do nasilenia działania przeciwpsychotycznego chloropromazyny i nasilenia działania propranololu (nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego).
Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania środków znieczulających i propranololu. Środkiem znieczulającym z wyboru powinien być lek o słabych właściwościach inotropowych ujemnych. Jednoczesne stosowanie leków β-adrenolitycznych ze środkami znieczulającymi może osłabić odruchową tachykardię i zwiększyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Podczas stosowania leków β-adrenolitycznych nie zaleca się stosowania leków znieczulających powodujących depresję mięśnia sercowego.
Badania farmakokinetyczne wykazały, że następujące leki mogą oddziaływać z propranololem poprzez wpływ na układ enzymatyczny wątroby: chinidyna, propafenon, ryfampicyna, teofilina, warfaryna, tiorydazyna, antagoniści kanału wapniowego, pochodne dihydropirydyny - nifedypina, nisoldypina, nikardypina, isradypina, lacydypina.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Propranolol można stosować w okresie ciąży tylko w sytuacjach, gdy jest to konieczne. Nie stwierdzono, aby propranolol działał teratogennie. Podobnie jak inne leki β-adrenolityczne, propranolol zmniejsza przepływ łożyskowy krwi, co może spowodować śmierć płodu, poronienie, przedwczesny poród. Mogą również wystąpić działania niepożądane, szczególnie hipoglikemia i bradykardia u noworodka, bradykardia u płodu. Zwiększa się ryzyko powikłań sercowo-płucnych u noworodków w okresie pourodzeniowym.
Propranolol przenika do pokarmu kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania produktu.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Jest mało prawdopodobne, aby propranolol wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Sporadycznie jednak mogą wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia.
4.8. Działania niepożądane
Działania niepożądane uszeregowano zgodnie konwencją MedDRA, w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Rzadko: małopłytkowość
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Częstość nieznana: hipoglikemia u noworodków, niemowląt, dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów poddawanych hemodializom, pacjentów leczonych przeciwcukrzycowo, długotrwale głodzonych, pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby. Może wystąpić hiperglikemia.
Zaburzenia psychiczne: Często: zaburzenia snu, koszmary nocne Częstość nieznana: uczucie oszołomienia
Zaburzenia układu nerwowego: Rzadko: omamy, psychozy, zmiany nastroju, zawroty głowy, parestezje Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki przypominające miastenię lub nasilenie miastenii u pacjentów otrzymujących propranolol Częstość nieznana: drgawki związane z hipoglikemią
Zaburzenia oka: Rzadko: zaburzenia widzenia, suchość oczu
Zaburzenia serca: Często: bradykardia Rzadko: nasilenie niewydolności serca, nasilenie bloku serca, hipotonia ortostatyczna z omdleniem
Zaburzenia naczyniowe: Często: ziębnięcie i sinienie kończyn, choroba Raynauda Rzadko: zaostrzenie chromania przestankowego (u pacjentów predysponowanych)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Rzadko: skurcz oskrzeli – u pacjentów z astmą oskrzelową lub u pacjentów z dolegliwościami astmatycznymi w wywiadzie; skurcz oskrzeli czasem może mieć niekorzystny przebieg (patrz punkt 4.3.).
Zaburzenia żołądka i jelit: Niezbyt często: zaburzenia czynności układu pokarmowego – biegunka, nudności, wymioty
Zaburzenia skór y i tkanki podskórnej: Rzadko: łysienie, plamica, łuszczycopodobne reakcje skórne, nasilenie objawów łuszczycy, wysypka
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: uczucie zmęczenia (przemijające)
Badania diagnostyczne: Bardzo rzadko: obserwowano zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) – aczkolwiek nie wyjaśniono klinicznego znaczenia tego zjawiska.
W przypadku nasilenia działań niepożądanych, należy rozważyć odstawienie produktu (które powinno odbywać się stopniowo).
W rzadkich przypadkach nietolerancji propranololu, ujawniającej się bradykardią i niedociśnieniem tętniczym, produkt należy odstawić i jeśli to konieczne, zastosować leczenie jak w przypadku przedawkowania.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Objawy: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli.
Leczenie Postępowanie ogólne powinno obejmować: ścisły nadzór, leczenie na oddziale intensywnej terapii, podanie węgla aktywowanego. Jeżeli od momentu zażycia produktu nie upłynęła więcej niż godzina można rozważyć wykonanie płukania żołądka. Jeśli od przedawkowania upłynęło więcej niż godzina, należy wdrożyć leczenie objawowe. Można podać osocze lub produkty krwiozastępcze w celu leczenia niedociśnienia tętniczego i wstrząsu.
W przypadku znacznej bradykardii – podać dożylnie od 1 mg do 2 mg atropiny, a następnie, jeśli zachodzi konieczność, można podać 10 mg glukagonu w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus). W razie potrzeby dawkę można powtórzyć lub podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce od Jeśli nie uzyskano poprawy po podaniu glukagonu lub nie jest on dostępny, można podać, np. dobutaminę w ciągłym wlewie dożylnym od 2,5 μg/kg mc./min do 10 μg/kg mc./min. Z uwagi na działanie inotropowe dodatnie dobutaminy, lek ten można podać również w przypadku niedociśnienia tętniczego i ostrej niewydolności serca. Może okazać się, że podane dawki będą nieskuteczne. W takim przypadku dawkę dobutaminy należy zwiększyć, obserwując reakcję pacjenta na lek.
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki β-adrenolityczne, nieselektywne Kod ATC: C07AA05
Propranolol jest kompetycyjnym antagonistą receptorów adrenergicznych beta 1
2 . Pozbawiony jest właściwości agonistycznych w stosunku do receptorów beta, stabilizuje natomiast błony komórkowe w stężeniu od 1 do 3 mg/l, ale stężenie takie jest rzadko uzyskiwane podczas stosowania doustnie. Kompetycyjny antagonizm wobec receptorów beta wykazano u ludzi poprzez równoległe przesunięcie w prawo krzywej zależności dawka-częstość rytmu serca dla beta agonisty, takiego jak izoprenalina. Propranolol, podobnie jak inne beta-adrenolityki, wykazuje działanie inotropowo ujemne i dlatego jest przeciwwskazany w przypadku niewyrównanej niewydolności serca.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu dożylnym propranololu jego okres półtrwania wynosi około 2 godz., a proporcja metabolitów do niezmienionego propranololu we krwi jest niższa niż po podaniu doustnym. Po podaniu dożylnym nie stwierdzono obecności 4-hydroksypropranololu – głównego czynnego metabolitu wykrywanego po podaniu doustnym. Po podaniu doustnym propranolol całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu u pacjentów na czczo występuje po 1-2 godzinach po podaniu. Około 90% dawki propranololu przyjętej doustnie ulega przemianie w wątrobie. Okres półtrwania wynosi 3 do 6 godzin. Propranolol ulega szybkiej dystrybucji w organizmie, szczególnie duże stężenia osiągając w płucach, wątrobie, nerkach, mózgu i w sercu. Stopień wiązania się z białkami osocza wynosi 80% do 95%.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Doświadczenie kliniczne dotyczące propranololu jest bogate. Istotne informacje dla lekarza przepisującego ten produkt zawarto w innych punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego.
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Sacharoza Skrobia ziemniaczana Talk Magnezu stearynian Powidon K-25
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności Tabletki 10 mg: 3 lata Tabletki 40 mg: 4 lata
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ○ C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/PVC, w tekturowym pudełku.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Bez specjalnych wymagań, oprócz wymienionych w punkcie 4.2.
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
Propranolol WZF 10 mg: pozwolenie nr R/1121 Propranolol WZF 40 mg: pozwolenie nr R/1122
Propranolol WZF 10 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.01.1972 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.06.2013 r.
Propranolol WZF 40 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13.08.1969 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.06.2013 r.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
PROPRANOLOL WZF, 10 mg, tabletki PROPRANOLOL WZF, 40 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka zawiera odpowiednio 10 mg lub 40 mg propranololu chlorowodorku (Propranololi hydrochloridum).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna, sacharoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz: punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki
Propranolol WZF, 10 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczonym po jednej stronie rowkiem umożliwiającym podział na równe dawki.
Propranolol WZF, 40 mg: białe, obustronnie płaskie tabletki ze ściętymi krawędziami i wytłoczoną po jednej stronie kreską oraz oznakowaniem „P”.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
• Nadciśnienie tętnicze • Leczenie dławicy piersiowej – poza postacią naczynioskurczową (Prinzmetala) • Prewencja wtórna i pierwotna zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową • Kontrola nadkomorowych i komorowych typów zaburzeń rytmu serca • Profilaktyka migreny • Leczenie drżenia samoistnego • Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego • Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku • Leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego • Leczenie kardiomiopatii przerostowej (ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym) • Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem)
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawki propranololu należy ustalać indywidualnie, zależnie od stanu i reakcji pacjenta.
DOROŚLI
Nadciśnienie tętnicze Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę i może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Zazwyczaj stosuje się od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, należy zastosować dodatkowo lek moczopędny lub inny lek przeciwnadciśnieniowy.
Leczenie dławicy piersiowej – poza postacią naczynioskurczową (Prinzmetala), profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę i może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Zazwyczaj stosuje się: - w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę; - w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę.
Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego Ostry lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę; Lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Po 6-12 miesiącach stosowania produktu należy przeprowadzić kontrolę stanu pacjenta.
Kontrola nadkomorowych i komorowych zaburzeń rytmu serca, leczenie kardiomiopatii przerostowej (ze zwężeniem drogi odpływu i/lub śródkomorowym), leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę.
Prewencja wtórna i pierwotna zawału serca u pacjentów z chorobą wieńcową Leczenie należy rozpocząć między 5. a 21. dniem od wystąpienia zawału serca. Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował produkt, całkowitą dawkę dobową można podzielić na dwa razy na dobę po 80 mg.
Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku Dawkę należy ustalić tak, aby uzyskać obniżenie częstości rytmu serca o około 25%. Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę.
Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem) Propranolol stosować tylko łącznie z α-adrenolitykiem. - Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni. - Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę.
Pacjenci w podeszłym wieku Podczas podawania propranololu pacjentom w podeszłym wieku należy zachować ostrożność. Leczenie rozpoczynać od najmniejszej dawki; dawkę ustalać indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na produkt.
DZIECI I MŁODZIEŻ
Zaburzenia rytmu serca Dawkowanie należy określić indywidualnie dla każdego pacjenta, podane poniżej ma charakter orientacyjny: 0,25–0,5 mg/kg mc. 3-4 razy na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na produkt. Maksymalnie
4.3. Przeciwwskazania
• Astma oskrzelowa i stany skurczowe oskrzeli W przypadku wystąpienia skurczu oskrzeli, można podać agonistę receptora β 2 , takiego jak salbutamol. W celu przeciwdziałania skurczowi oskrzeli wywołanemu przez propranolol, zazwyczaj podaje się duże dawki salbutamolu do momentu osiągnięcia poprawy stanu pacjenta. Należy rozważyć podanie dożylne lub inhalacje salbutamolu. Można również podać dożylnie aminofilinę albo ipratropium (za pomocą nebulizatora). Skuteczny jest również glukagon podany dożylnie w dawce 1 mg do 2 mg. W ciężkich przypadkach można podać tlen lub zastosować oddech wspomagany. • Stwierdzona nadwrażliwość na propranolol lub inne składniki produktu • Bradykardia • Wstrząs kardiogenny • Niekontrolowana niewydolność serca • Niedociśnienie tętnicze • Kwasica metaboliczna • Długotrwałe głodzenie • Ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego • Blok serca stopnia II lub III • Dławica Prinzmetala • Zespół chorego węzła zatokowego • Nieleczony guz chromochłonny • Produktu nie należy stosować u osób, u których występuje ryzyko niewyrównania hipoglikemii, np. niedożywionych, wyniszczonych, z przewlekłymi chorobami wątroby, cukrzycą lub stosujących produkty hamujące pełną odpowiedź na katecholoaminy.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Propranolol można stosować u pacjentów z kontrolowaną niewydolnością serca, pomimo że jest przeciwwskazany w niekontrolowanej niewydolności serca. Należy jednak zachować ostrożność u pacjentów z małą rezerwą czynnościową serca.
Nie należy stosować leków β-adrenolitycznych z antagonistami kanału wapniowego wykazującymi działanie inotropowo ujemne (np. werapamil, diltiazem), ponieważ może to nasilić ich działanie, szczególnie u pacjentów z niewydolnością lewej komory i (lub) z zaburzeniami przewodnictwa zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego. Może to wywołać ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardię i niewydolność serca. Nie należy podawać dożylnie jednocześnie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego. Nie podawać dożylnie leków β-adrenolitycznych w ciągu 48 godzin po odstawieniu antagonistów kanału wapniowego.
Propranolol może nasilić zaburzenia krążenia obwodowego.
Ze względu na negatywny wpływ propranololu na czas przewodzenia, należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z blokiem serca pierwszego stopnia.
Propranolol może maskować lub modyfikować objawy hipoglikemii (szczególnie tachykardię). Propranolol może w sporadycznych przypadkach powodować hipoglikemię, nawet u pacjentów nie chorujących na cukrzycę, np. noworodków, niemowląt, dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów leczonych hemodializą, chorujących na przewlekłe choroby wątroby, pacjentów po przedawkowaniu. W pojedynczych przypadkach po zastosowaniu propranololu odnotowywano ciężką hipoglikemię z drgawkami i (lub) śpiączką. Należy zachować ostrożność u pacjentów z cukrzycą w przypadku jednoczesnego stosowania propranololu i leków hipoglikemicznych. Propranolol może wydłużać hipoglikemiczną odpowiedź na insulinę.
Propranolol może maskować objawy tyreotoksykozy.
Propranolol jest przeciwwskazany w przypadku nieleczonego guza chromochłonnego. Pacjentom z guzem chromochłonym należy podać jednocześnie α-adrenolityk.
Produkt może zwalniać czynność serca, co jest skutkiem działania farmakologicznego propranololu. W niektórych przypadkach, gdy u pacjenta te objawy pogłębią się, należy zmniejszyć dawkę produktu.
Propranolol może wywołać nasilone reakcje alergiczne, szczególnie u osób, u których w przeszłości występowały reakcje alergiczne na tego typu leki. Pacjenci mogą nie reagować na adrenalinę podaną w zwykle stosowanych dawkach w celu leczenia objawów reakcji alergicznej.
Nie należy nagle odstawiać produktu. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawek przez okres od 7 do
W przypadku pacjentów z planowanymi zabiegami chirurgicznymi należy zaprzestać stosowania propranololu przynajmniej na 24 godziny przed zabiegiem. Podejmując decyzję o zaprzestaniu stosowania zawsze należy rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.
Okres półtrwania propranololu ulega wydłużeniu u osób ze znaczącą niewydolnością nerek lub wątroby – należy zachować ostrożność podczas rozpoczynania leczenia i doboru dawki początkowej.
Propranolol należy stosować ostrożnie u pacjentów z marskością wątroby.
U pacjentów z nadciśnieniem wrotnym może dojść do pogorszenia czynności wątroby, a nawet rozwoju encefalopatii wątrobowej. Zgłaszano, że po leczeniu propranololem może zwiększyć się ryzyko rozwoju encefalopatii.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych Odnotowano, że propranolol zaburza oznaczanie bilirubiny w surowicy metodą diazowania oraz katecholoamin metodą fluorescencyjną.
Ze względu na zawartość laktozy, produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ze względu na zawartość sacharozy, produktu nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Należy zachować ostrożność podczas podawania propranololu i leków przeciwcukrzycowych, ponieważ propranolol może nasilać działanie hipoglikemizujące.
Ostrożnie stosować leki β-adrenolityczne i leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak dyzopiramid. Glikozydy naparstnicy i leki β-adrenolityczne mogą wydłużać czas przewodzenia przedsionkowo- komorowego. Stosowanie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego wykazujących działanie inotropowo ujemne (np. werapamil, diltiazem) może nasilić ich działanie, szczególnie u pacjentów z niewydolnością lewej komory i (lub) z zaburzeniami przewodnictwa zatokowo-przedsionkowego i przedsionkowo-komorowego. Może to wywołać ciężkie niedociśnienie tętnicze, bradykardię i niewydolność serca. Nie należy podawać dożylnie jednocześnie leków β-adrenolitycznych i antagonistów kanału wapniowego. Nie podawać dożylnie leków β-adrenolitycznych w ciągu Stosowanie leków z grupy antagonistów kanału wapniowego pochodnych dihydropirydyny, np. nifedypiny, zwiększa ryzyko niedociśnienia tętniczego, a u osób z bezobjawową niewydolnością serca może spowodować ujawnienie się niewydolności serca.
Jednoczesne stosowanie leków sympatykomimetycznych np. adrenaliny i leków β-adrenolitycznych, może zmniejszyć działanie leków β-adrenolitycznych. Szczególną ostrożność należy zachować podczas dożylnego podawania adrenaliny pacjentom stosującym propranolol, ponieważ w rzadkich przypadkach odnotowywano skurcz naczyń, nadciśnienie tętnicze i bradykardię.
Stosowanie propranololu podczas dożylnego podawania lidokainy może powodować zwiększenie stężenia lidokainy w osoczu o około 30%. Nie zaleca się stosowania takiego leczenia skojarzonego.
Cymetydyna lub hydralazyna stosowane z propranololem mogą powodować zwiększenie stężenia propranololu w osoczu, a alkohol zmniejszać jego stężenie.
W przypadku jednoczesnego stosowania z klonidyną, leki β-adrenolityczne mogą nasilać tzw. nadciśnienie z odbicia podczas odstawiania klonidyny. Jeżeli leki te stosuje się jednocześnie i planowane jest odstawienie, należy odstawić β-adrenolityk kilka dni przed odstawieniem klonidyny. W przypadku zastępowania klonidyny β-adrenolitykiem, należy wprowadzić go do leczenia kilka dni po odstawieniu klonidyny.
Po podaniu propranololu i ergotaminy (lub dihydroergotaminy), a także leków o podobnej budowie chemicznej, u kilku pacjentów odnotowano skurcz naczyń krwionośnych. Należy zachować ostrożność w przypadku podawania propranololu i ergotaminy, dihydroergotaminy lub ich pochodnych.
Ibuprofen i indometacyna mogą zmniejszać działanie hipotensyjne propranololu.
Stosowanie propranololu i chloropromazyny może powodować zwiększenie stężenia obu substancji w osoczu. Może dojść do nasilenia działania przeciwpsychotycznego chloropromazyny i nasilenia działania propranololu (nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego).
Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania środków znieczulających i propranololu. Środkiem znieczulającym z wyboru powinien być lek o słabych właściwościach inotropowych ujemnych. Jednoczesne stosowanie leków β-adrenolitycznych ze środkami znieczulającymi może osłabić odruchową tachykardię i zwiększyć ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego. Podczas stosowania leków β-adrenolitycznych nie zaleca się stosowania leków znieczulających powodujących depresję mięśnia sercowego.
Badania farmakokinetyczne wykazały, że następujące leki mogą oddziaływać z propranololem poprzez wpływ na układ enzymatyczny wątroby: chinidyna, propafenon, ryfampicyna, teofilina, warfaryna, tiorydazyna, antagoniści kanału wapniowego, pochodne dihydropirydyny - nifedypina, nisoldypina, nikardypina, isradypina, lacydypina.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Propranolol można stosować w okresie ciąży tylko w sytuacjach, gdy jest to konieczne. Nie stwierdzono, aby propranolol działał teratogennie. Podobnie jak inne leki β-adrenolityczne, propranolol zmniejsza przepływ łożyskowy krwi, co może spowodować śmierć płodu, poronienie, przedwczesny poród. Mogą również wystąpić działania niepożądane, szczególnie hipoglikemia i bradykardia u noworodka, bradykardia u płodu. Zwiększa się ryzyko powikłań sercowo-płucnych u noworodków w okresie pourodzeniowym.
Propranolol przenika do pokarmu kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania produktu.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Jest mało prawdopodobne, aby propranolol wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Sporadycznie jednak mogą wystąpić zawroty głowy lub uczucie zmęczenia.
4.8. Działania niepożądane
Działania niepożądane uszeregowano zgodnie konwencją MedDRA, w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Rzadko: małopłytkowość
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Częstość nieznana: hipoglikemia u noworodków, niemowląt, dzieci, pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów poddawanych hemodializom, pacjentów leczonych przeciwcukrzycowo, długotrwale głodzonych, pacjentów z przewlekłą chorobą wątroby. Może wystąpić hiperglikemia.
Zaburzenia psychiczne: Często: zaburzenia snu, koszmary nocne Częstość nieznana: uczucie oszołomienia
Zaburzenia układu nerwowego: Rzadko: omamy, psychozy, zmiany nastroju, zawroty głowy, parestezje Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki przypominające miastenię lub nasilenie miastenii u pacjentów otrzymujących propranolol Częstość nieznana: drgawki związane z hipoglikemią
Zaburzenia oka: Rzadko: zaburzenia widzenia, suchość oczu
Zaburzenia serca: Często: bradykardia Rzadko: nasilenie niewydolności serca, nasilenie bloku serca, hipotonia ortostatyczna z omdleniem
Zaburzenia naczyniowe: Często: ziębnięcie i sinienie kończyn, choroba Raynauda Rzadko: zaostrzenie chromania przestankowego (u pacjentów predysponowanych)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: Rzadko: skurcz oskrzeli – u pacjentów z astmą oskrzelową lub u pacjentów z dolegliwościami astmatycznymi w wywiadzie; skurcz oskrzeli czasem może mieć niekorzystny przebieg (patrz punkt 4.3.).
Zaburzenia żołądka i jelit: Niezbyt często: zaburzenia czynności układu pokarmowego – biegunka, nudności, wymioty
Zaburzenia skór y i tkanki podskórnej: Rzadko: łysienie, plamica, łuszczycopodobne reakcje skórne, nasilenie objawów łuszczycy, wysypka
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: Często: uczucie zmęczenia (przemijające)
Badania diagnostyczne: Bardzo rzadko: obserwowano zwiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) – aczkolwiek nie wyjaśniono klinicznego znaczenia tego zjawiska.
W przypadku nasilenia działań niepożądanych, należy rozważyć odstawienie produktu (które powinno odbywać się stopniowo).
W rzadkich przypadkach nietolerancji propranololu, ujawniającej się bradykardią i niedociśnieniem tętniczym, produkt należy odstawić i jeśli to konieczne, zastosować leczenie jak w przypadku przedawkowania.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych Al. Jerozolimskie 181C 02-222 Warszawa Tel.: + 48 22 49 21 301 Faks: + 48 22 49 21 309 Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Objawy: bradykardia, niedociśnienie tętnicze, ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli.
Leczenie Postępowanie ogólne powinno obejmować: ścisły nadzór, leczenie na oddziale intensywnej terapii, podanie węgla aktywowanego. Jeżeli od momentu zażycia produktu nie upłynęła więcej niż godzina można rozważyć wykonanie płukania żołądka. Jeśli od przedawkowania upłynęło więcej niż godzina, należy wdrożyć leczenie objawowe. Można podać osocze lub produkty krwiozastępcze w celu leczenia niedociśnienia tętniczego i wstrząsu.
W przypadku znacznej bradykardii – podać dożylnie od 1 mg do 2 mg atropiny, a następnie, jeśli zachodzi konieczność, można podać 10 mg glukagonu w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus). W razie potrzeby dawkę można powtórzyć lub podać glukagon we wlewie dożylnym w dawce od Jeśli nie uzyskano poprawy po podaniu glukagonu lub nie jest on dostępny, można podać, np. dobutaminę w ciągłym wlewie dożylnym od 2,5 μg/kg mc./min do 10 μg/kg mc./min. Z uwagi na działanie inotropowe dodatnie dobutaminy, lek ten można podać również w przypadku niedociśnienia tętniczego i ostrej niewydolności serca. Może okazać się, że podane dawki będą nieskuteczne. W takim przypadku dawkę dobutaminy należy zwiększyć, obserwując reakcję pacjenta na lek.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki β-adrenolityczne, nieselektywne Kod ATC: C07AA05
Propranolol jest kompetycyjnym antagonistą receptorów adrenergicznych beta 1
2 . Pozbawiony jest właściwości agonistycznych w stosunku do receptorów beta, stabilizuje natomiast błony komórkowe w stężeniu od 1 do 3 mg/l, ale stężenie takie jest rzadko uzyskiwane podczas stosowania doustnie. Kompetycyjny antagonizm wobec receptorów beta wykazano u ludzi poprzez równoległe przesunięcie w prawo krzywej zależności dawka-częstość rytmu serca dla beta agonisty, takiego jak izoprenalina. Propranolol, podobnie jak inne beta-adrenolityki, wykazuje działanie inotropowo ujemne i dlatego jest przeciwwskazany w przypadku niewyrównanej niewydolności serca.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Po podaniu dożylnym propranololu jego okres półtrwania wynosi około 2 godz., a proporcja metabolitów do niezmienionego propranololu we krwi jest niższa niż po podaniu doustnym. Po podaniu dożylnym nie stwierdzono obecności 4-hydroksypropranololu – głównego czynnego metabolitu wykrywanego po podaniu doustnym. Po podaniu doustnym propranolol całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu u pacjentów na czczo występuje po 1-2 godzinach po podaniu. Około 90% dawki propranololu przyjętej doustnie ulega przemianie w wątrobie. Okres półtrwania wynosi 3 do 6 godzin. Propranolol ulega szybkiej dystrybucji w organizmie, szczególnie duże stężenia osiągając w płucach, wątrobie, nerkach, mózgu i w sercu. Stopień wiązania się z białkami osocza wynosi 80% do 95%.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Doświadczenie kliniczne dotyczące propranololu jest bogate. Istotne informacje dla lekarza przepisującego ten produkt zawarto w innych punktach Charakterystyki Produktu Leczniczego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna Sacharoza Skrobia ziemniaczana Talk Magnezu stearynian Powidon K-25
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności Tabletki 10 mg: 3 lata Tabletki 40 mg: 4 lata
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 ○ C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/PVC, w tekturowym pudełku.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Bez specjalnych wymagań, oprócz wymienionych w punkcie 4.2.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTUZakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A. ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Propranolol WZF 10 mg: pozwolenie nr R/1121 Propranolol WZF 40 mg: pozwolenie nr R/1122
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAPropranolol WZF 10 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17.01.1972 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.06.2013 r.
Propranolol WZF 40 mg Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 13.08.1969 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.06.2013 r.