Ambrohexal
Ambroxoli hydrochloridum
Roztwór do wstrzykiwań 7,5 mg/ml | Ambroxoli hydrochloridum 7.5 mg/ml
Salutas Pharma GmbH, Niemcy
Ulotka
Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta
AmbroHEXAL, 7,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Ambroxoli hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
AmbroHEXAL zawiera substancję czynną ambroksolu chlorowodorek - lek mukolityczny i wykrztuśny. Lek zwiększa ilość wydzieliny oskrzelowej i zmniejsza jej lepkość. Poprawia transport rzęskowy nabłonka oddechowego, co ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel. Zwiększa również wytwarzanie surfaktantu (substancji zmniejszającej napięcie powierzchniowe) w pęcherzykach płucnych.
AmbroHEXAL stosuje się: - w ostrych i przewlekłych chorobach oskrzeli i płuc przebiegających z zaburzeniami wydzielania i transportu śluzu, gdy doustne podawanie ambroksolu nie jest możliwe; - w celu wspomagania wytwarzania surfaktantu (substancji zmniejszającej napięcie powierzchniowe) płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania, - w celu zmniejszenia ryzyka powstania niedodmy u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (wolno postępującą chorobą płuc ze zwężeniem dróg oddechowych) u pacjentów w okresie intensywnej opieki medycznej po operacjach.
Kiedy nie stosować leku AmbroHEXAL jeśli pacjent ma uczulenie na ambroksol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku AmbroHEXAL należy omówić to z lekarzem.
U dzieci w wieku poniżej 2 lat AmbroHEXAL wolno stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Podawanie leku w zbyt szybkiej infuzji może bardzo rzadko spowodować ból głowy, odczucie zmęczenia, ociężałości nóg i wyczerpania.
W przypadku zaburzeń czynności układu oddechowego i zwiększonej ilości wydzieliny (np. w rzadkim zespole nieruchomych rzęsek) lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zalegania wydzieliny.
AmbroHEXAL stosuje się ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie, a następnie wydalanych przez nerki, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek mogą gromadzić się powstałe w wątrobie produkty przemiany (metabolity) ambroksolu.
Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem ambroksolu. Jeśli wystąpi wysypka (w tym zmiany na błonach śluzowych, np. jamy ustnej, gardła, nosa, oczu, narządów płciowych), należy przerwać stosowanie leku AmbroHEXAL i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
AmbroHEXAL a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Brak doniesień o klinicznie znaczących niekorzystnych interakcjach z innymi lekami.
Nie mieszać leku AmbroHEXAL z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość wytrącenia się osadu.
Jednoczesne stosowanie leku AmbroHEXAL i leków przeciwkaszlowych może spowodować zaleganie wydzieliny na skutek zmniejszenia odruchu kaszlowego. Takie leczenie skojarzone jest możliwe wyłącznie po dokonaniu przez lekarza dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Płodność Nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu leku na płodność.
Ciąża Lek przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Badania kliniczne po 28. tygodniu ciąży nie wskazują na szkodliwy wpływ leku na płód. Mimo to, podczas stosowania w okresie ciąży należy zachować zwykłe środki ostrożności. Stosowanie leku AmbroHEXAL, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, nie jest wskazane.
Karmienie piersią Ambroksol przenika do mleka kobiecego. Stosowanie leku AmbroHEXAL w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie przeprowadzono badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
AmbroHEXAL zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
AmbroHEXAL należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Leczenie sekretolityczne
Dorośli Zazwyczaj 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę. W ciężkich przypadkach lekarz może zwiększyć dawkę jednorazową do 2 ampułek.
Dzieci Średnia dawka dobowa wynosi od 1,2 do 1,6 mg ambroksolu chlorowodorku na kilogram masy ciała.
Największą skuteczność uzyskano stosując następujący schemat dawkowania:
Wiek Dawka pojedyncza Częstość podawania >5 lat 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę
Lek należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut.
Czas trwania leczenia ustala lekarz.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania Stosuje się 30 mg ambroksolu chlorowodorku na kilogram masy ciała na dobę. Lek podaje się w powolnej infuzji dożylnej w czterech dawkach podzielonych. Pojedyncze dawki podaje się przez pompę strzykawkową w infuzji trwającej co najmniej 5 minut. Lek należy stosować przez 5 dni.
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy płuc Ambroksolu chlorowodorek stosowany profilaktycznie u dorosłych pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej podaje się w infuzji dożylnej w dawce 1 g raz na dobę przez co najmniej 3 do
Zaleca się stosowanie leku w większych stężeniach (np. koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, 1000 mg ambroksolu chlorowodorku /50 ml).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AmbroHEXAL Nie opisano dotychczas szczególnych objawów przedawkowania ambroksolu u ludzi. Objawy zgłaszane po przypadkowym przedawkowaniu i (lub) omyłkowym zastosowaniu ambroksolu odpowiadały działaniom niepożądanym występującym po podaniu zalecanych dawek (patrz punkt 4). Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku AmbroHEXAL należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być konieczne leczenie objawowe.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): - zaczerwienienie skóry, - wodnisty wyciek z nosa, duszność (objaw reakcji nadwrażliwości), - suchość w jamie ustnej, zaparcie, nadmierne wydzielanie śliny, suchość w gardle, - dyzuria (utrudnione lub bolesne oddawanie moczu), - zwiększenie temperatury ciała, dreszcze, reakcje dotyczące skóry i błon śluzowych.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): - reakcje nadwrażliwości, - wysypka, pokrzywka.
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy (szybko postępujący obrzęk skóry, tkanki podskórnej, błony śluzowej lub tkanki podśluzówkowej), świąd i inne reakcje nadwrażliwości, - nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, bóle brzucha, - ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Leku nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Numer serii na opakowaniu oznakowany jest Lot. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Co zawiera AmbroHEXAL - Substancją czynną leku jest ambroksolu chlorowodorek. Jedna ampułka (2 ml) zawiera 15 mg ambroksolu chlorowodorku. - Pozostałe składniki to: kwas cytrynowy jednowodny, sodu wodorofosforan siedmiowodny, sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda AmbroHEXAL i co zawiera opakowanie Lek dostępny jest w ampułkach z oranżowego szkła w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 5 lub 20 ampułek po 2 ml.
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Logo Sandoz
Informacje przeznaczone dla fachowego personelu medycznego
Ampułki nie wymagają nacinania pilniczkiem. Ampułkę należy ustawić białym punktem ku górze, wytrząsnąć zawartość szyjki i odłamać ją ku dołowi.
Nie mieszać produktu AmbroHEXAL
z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość kłaczkowania i wytrącenia się osadu.
Lek należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut.
W celu podawania infuzji dożylnej należy użyć 0,9% roztwór chlorku sodu lub płyn Ringera. Jeśli 0,9% roztwór chlorku sodu lub płyn Ringera nie jest dostępny, alternatywnie można zastosować 5% roztwór glukozy. W takim wypadku AmbroHEXAL należy wymieszać z 5% roztworem glukozy bezpośrednio przed użyciem. Jeśli lek nie zostanie podany bezpośrednio po wymieszaniu, uzyskany roztwór należy usunąć.
Uwaga Leku AmbroHEXAL nie należy mieszać z innymi niż wymienione roztworami do wstrzykiwań lub infuzji.
AmbroHEXAL, 7,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań Ambroxoli hydrochloridum
Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Patrz punkt 4.
Spis treści ulotki
1. Co to jest AmbroHEXAL i w jakim celu się go stosuje
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AmbroHEXAL
3. Jak stosować AmbroHEXAL
4. Możliwe działania niepożądane
5. Jak przechowywać AmbroHEXAL
6. Zawartość opakowania i inne informacje
1. Co to jest AmbroHEXAL i w jakim celu się go stosuje
AmbroHEXAL zawiera substancję czynną ambroksolu chlorowodorek - lek mukolityczny i wykrztuśny. Lek zwiększa ilość wydzieliny oskrzelowej i zmniejsza jej lepkość. Poprawia transport rzęskowy nabłonka oddechowego, co ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel. Zwiększa również wytwarzanie surfaktantu (substancji zmniejszającej napięcie powierzchniowe) w pęcherzykach płucnych.
AmbroHEXAL stosuje się: - w ostrych i przewlekłych chorobach oskrzeli i płuc przebiegających z zaburzeniami wydzielania i transportu śluzu, gdy doustne podawanie ambroksolu nie jest możliwe; - w celu wspomagania wytwarzania surfaktantu (substancji zmniejszającej napięcie powierzchniowe) płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania, - w celu zmniejszenia ryzyka powstania niedodmy u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (wolno postępującą chorobą płuc ze zwężeniem dróg oddechowych) u pacjentów w okresie intensywnej opieki medycznej po operacjach.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku AmbroHEXAL
Kiedy nie stosować leku AmbroHEXAL jeśli pacjent ma uczulenie na ambroksol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem stosowania leku AmbroHEXAL należy omówić to z lekarzem.
U dzieci w wieku poniżej 2 lat AmbroHEXAL wolno stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Podawanie leku w zbyt szybkiej infuzji może bardzo rzadko spowodować ból głowy, odczucie zmęczenia, ociężałości nóg i wyczerpania.
W przypadku zaburzeń czynności układu oddechowego i zwiększonej ilości wydzieliny (np. w rzadkim zespole nieruchomych rzęsek) lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zalegania wydzieliny.
AmbroHEXAL stosuje się ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby. Tak jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie, a następnie wydalanych przez nerki, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek mogą gromadzić się powstałe w wątrobie produkty przemiany (metabolity) ambroksolu.
Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych związanych ze stosowaniem ambroksolu. Jeśli wystąpi wysypka (w tym zmiany na błonach śluzowych, np. jamy ustnej, gardła, nosa, oczu, narządów płciowych), należy przerwać stosowanie leku AmbroHEXAL i natychmiast skontaktować się z lekarzem.
AmbroHEXAL a inne leki Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty.
Brak doniesień o klinicznie znaczących niekorzystnych interakcjach z innymi lekami.
Nie mieszać leku AmbroHEXAL z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość wytrącenia się osadu.
Jednoczesne stosowanie leku AmbroHEXAL i leków przeciwkaszlowych może spowodować zaleganie wydzieliny na skutek zmniejszenia odruchu kaszlowego. Takie leczenie skojarzone jest możliwe wyłącznie po dokonaniu przez lekarza dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Płodność Nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu leku na płodność.
Ciąża Lek przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Badania kliniczne po 28. tygodniu ciąży nie wskazują na szkodliwy wpływ leku na płód. Mimo to, podczas stosowania w okresie ciąży należy zachować zwykłe środki ostrożności. Stosowanie leku AmbroHEXAL, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, nie jest wskazane.
Karmienie piersią Ambroksol przenika do mleka kobiecego. Stosowanie leku AmbroHEXAL w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn Nie przeprowadzono badań wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
AmbroHEXAL zawiera sód Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
3. Jak stosować AmbroHEXAL
AmbroHEXAL należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Leczenie sekretolityczne
Dorośli Zazwyczaj 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę. W ciężkich przypadkach lekarz może zwiększyć dawkę jednorazową do 2 ampułek.
Dzieci Średnia dawka dobowa wynosi od 1,2 do 1,6 mg ambroksolu chlorowodorku na kilogram masy ciała.
Największą skuteczność uzyskano stosując następujący schemat dawkowania:
Wiek Dawka pojedyncza Częstość podawania >5 lat 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę
Lek należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut.
Czas trwania leczenia ustala lekarz.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania Stosuje się 30 mg ambroksolu chlorowodorku na kilogram masy ciała na dobę. Lek podaje się w powolnej infuzji dożylnej w czterech dawkach podzielonych. Pojedyncze dawki podaje się przez pompę strzykawkową w infuzji trwającej co najmniej 5 minut. Lek należy stosować przez 5 dni.
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy płuc Ambroksolu chlorowodorek stosowany profilaktycznie u dorosłych pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej podaje się w infuzji dożylnej w dawce 1 g raz na dobę przez co najmniej 3 do
Zaleca się stosowanie leku w większych stężeniach (np. koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, 1000 mg ambroksolu chlorowodorku /50 ml).
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku AmbroHEXAL Nie opisano dotychczas szczególnych objawów przedawkowania ambroksolu u ludzi. Objawy zgłaszane po przypadkowym przedawkowaniu i (lub) omyłkowym zastosowaniu ambroksolu odpowiadały działaniom niepożądanym występującym po podaniu zalecanych dawek (patrz punkt 4). Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku AmbroHEXAL należy zwrócić się do lekarza, gdyż może być konieczne leczenie objawowe.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób): - zaczerwienienie skóry, - wodnisty wyciek z nosa, duszność (objaw reakcji nadwrażliwości), - suchość w jamie ustnej, zaparcie, nadmierne wydzielanie śliny, suchość w gardle, - dyzuria (utrudnione lub bolesne oddawanie moczu), - zwiększenie temperatury ciała, dreszcze, reakcje dotyczące skóry i błon śluzowych.
Rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób): - reakcje nadwrażliwości, - wysypka, pokrzywka.
Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): - reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy (szybko postępujący obrzęk skóry, tkanki podskórnej, błony śluzowej lub tkanki podśluzówkowej), świąd i inne reakcje nadwrażliwości, - nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, bóle brzucha, - ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
Zgłaszanie działań niepożądanych Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać AmbroHEXAL
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Leku nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca. Numer serii na opakowaniu oznakowany jest Lot. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera AmbroHEXAL - Substancją czynną leku jest ambroksolu chlorowodorek. Jedna ampułka (2 ml) zawiera 15 mg ambroksolu chlorowodorku. - Pozostałe składniki to: kwas cytrynowy jednowodny, sodu wodorofosforan siedmiowodny, sodu chlorek, woda do wstrzykiwań.
Jak wygląda AmbroHEXAL i co zawiera opakowanie Lek dostępny jest w ampułkach z oranżowego szkła w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 5 lub 20 ampułek po 2 ml.
Podmiot odpowiedzialny Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Wytwórca Salutas Pharma GmbH Otto-von-Guericke-Allee 1
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do: Sandoz Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 50 C 02-672 Warszawa tel. 22 209 70 00
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Logo Sandoz
Informacje przeznaczone dla fachowego personelu medycznego
Ampułki nie wymagają nacinania pilniczkiem. Ampułkę należy ustawić białym punktem ku górze, wytrząsnąć zawartość szyjki i odłamać ją ku dołowi.
Nie mieszać produktu AmbroHEXAL
z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość kłaczkowania i wytrącenia się osadu.
Lek należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut.
W celu podawania infuzji dożylnej należy użyć 0,9% roztwór chlorku sodu lub płyn Ringera. Jeśli 0,9% roztwór chlorku sodu lub płyn Ringera nie jest dostępny, alternatywnie można zastosować 5% roztwór glukozy. W takim wypadku AmbroHEXAL należy wymieszać z 5% roztworem glukozy bezpośrednio przed użyciem. Jeśli lek nie zostanie podany bezpośrednio po wymieszaniu, uzyskany roztwór należy usunąć.
Uwaga Leku AmbroHEXAL nie należy mieszać z innymi niż wymienione roztworami do wstrzykiwań lub infuzji.
Charakterystyka
CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO
AmbroHEXAL, 7,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Roztwór do wstrzykiwań.
Leczenie sekretolityczne w ostrych i przewlekłych chorobach oskrzeli i płuc przebiegających z zaburzeniami wydzielania i transportu śluzu (takich jak: zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli i astma oskrzelowa), gdy doustne podawanie ambroksolu nie jest możliwe.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania.
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w okresie intensywnej opieki medycznej po zabiegach chirurgicznych.
Dawkowanie
Leczenie sekretolityczne
Dorośli Zazwyczaj 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę. W ciężkich przypadkach dawkę jednorazową można zwiększyć do 2 ampułek.
Dzieci Średnia dawka dobowa wynosi od 1,2 do 1,6 mg/kg mc.
Największą skuteczność uzyskano stosując następujący schemat dawkowania:
Dzieci w wieku powyżej 5 lat
Dzieci w wieku od 2 do 5 lat
Dzieci w wieku od 0 do 2 lat
Czas trwania leczenia należy ustalać indywidualnie, w zależności od wskazania i przebiegu choroby.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania Najlepsze wyniki uzyskiwano stosując ambroksolu chlorowodorek w dawce 30 mg/kg mc./dobę. Produkt leczniczy podaje się w powolnej infuzji dożylnej w czterech dawkach podzielonych. Pojedyncze dawki podaje się przez pompę strzykawkową w infuzji dożylnej trwającej co najmniej
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy płuc Ambroksolu chlorowodorek stosowany profilaktycznie u dorosłych pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej podaje się w infuzji dożylnej w dawce 1 g raz na dobę przez co najmniej 3 do
Zaleca się stosowanie produktu leczniczego w większych stężeniach (np. koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, 1000 mg ambroksolu chlorowodorku/50 ml).
Sposób i droga podania Produkt leczniczy należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut. W celu podawania infuzji dożylnej można zmieszać 1-6 ampułek produktu leczniczego AmbroHEXAL z 250 do 500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub płynu Ringera. Jeśli żaden z tych roztworów nie jest dostępny, alternatywnie można zastosować 5% roztwór glukozy. W takim wypadku AmbroHEXAL należy dodać do 5% roztworu glukozy bezpośrednio przed użyciem i wymieszać.
Decyzję w sprawie czasu stosowania powinien podjąć indywidualnie lekarz w zależności od przebiegu choroby.
Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
U dzieci w wieku poniżej 2 lat produkt leczniczy wolno stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Podawanie produktu leczniczego w zbyt szybkiej infuzji może bardzo rzadko spowodować ból głowy, odczucie zmęczenia, ociężałości nóg i wyczerpania.
W przypadku zaburzeń czynności układu oddechowego oraz zwiększonej ilości wydzieliny (np. w rzadkim zespole nieruchomych rzęsek) produkt leczniczy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zalegania wydzieliny.
Ambroksol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby. Podobnie jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie, a następnie wydalanych przez nerki, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek można oczekiwać kumulacji powstałych w wątrobie metabolitów ambroksolu.
Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Brak doniesień o klinicznie znaczących niekorzystnych interakcjach z innymi lekami.
Jednoczesne stosowanie ambroksolu i leków przeciwkaszlowych może spowodować zaleganie wydzieliny na skutek zmniejszenia odruchu kaszlowego. Takie leczenie skojarzone wymaga starannego rozważenia stosunku korzyści do ryzyka.
Płodność W badaniach nieklinicznych nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.
Ciąża Ambroksolu chlorowodorek przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Obszerne doświadczenie kliniczne uzyskane po 28. tygodniu ciąży nie dowiodło szkodliwego wpływu ambroksolu na płód. Mimo to, podczas stosowania w okresie ciąży należy zachować zwykłe środki ostrożności. Stosowanie produktu AmbroHEXAL, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, nie jest zalecane.
Karmienie piersią Ambroksolu chlorowodorek przenika do mleka kobiecego. Stosowanie produktu AmbroHEXAL w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.
Nie przeprowadzono badań i nie dowiedziono wpływu produktu AmbroHEXAL na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Przy ocenie działań niepożądanych posłużono się następującą klasyfikacją częstości: bardzo często (1/10) często (1/100 do <1/10) niezbyt często (1/1000 do <1/100) rzadko (1/10 000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: reakcje nadwrażliwości Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, świąd i inne reakcje nadwrażliwości.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często: wodnisty wyciek z nosa, duszność (objaw reakcji nadwrażliwości).
Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często: suchość w jamie ustnej, zaparcie, nadmierne wydzielanie śliny, suchość w gardle Częstość nieznana: nudności, wymioty, biegunka, niestrawność i bóle brzucha.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często: rumień Rzadko: wysypka, pokrzywka Częstość nieznana: ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często: dyzuria.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często: zwiększenie temperatury ciała z dreszczami, reakcje dotyczące skóry i błon śluzowych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Nie opisano dotychczas szczególnych objawów przedawkowania ambroksolu u ludzi. Objawy zgłaszane po przypadkowym przedawkowaniu i (lub) omyłkowym zastosowaniu ambroksolu odpowiadały działaniom niepożądanym występującym po podaniu zalecanych dawek. Może być konieczne zastosowanie leczenia objawowego.
Grupa farmakoterapeutyczna: leki mukolityczne: kod ATC R05CB06
W badaniach nieklinicznych wykazano, że ambroksolu chlorowodorek zwiększa wydzielanie śluzu w drzewie oskrzelowym, zwiększa wytwarzanie surfaktantu w pęcherzykach płucnych i pobudza czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. Dzięki temu zwiększa się płynność śluzu i, jak dowiedziono w farmakologicznych badaniach klinicznych, poprawia jego transport (klirens śluzowo- rzęskowy). Zwiększenie wydzielania śluzu i poprawa klirensu śluzowo-rzęskowego ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel.
Badania in vitro wykazały, że ambroksolu chlorowodorek znacząco zmniejsza wydzielanie cytokin przez komórki jednojądrzaste i komórki z różnokształtnością jąder komórkowych krwi oraz tkanek.
Ponadto w szeregu badań nieklinicznych potwierdzono działanie antyoksydacyjne ambroksolu chlorowodorku.
Stosowanie chlorowodorku ambroksolu powoduje podwyższenie stężeń antybiotyków amoksycyliny, cefuroksymu i erytromycyny w wydzielinach z oskrzeli i płuc oraz w plwocinie.
W badaniach klinicznych nad pobudzaniem wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania korzystne działanie wystąpiło po 2 dniach leczenia.
Dystrybucja Ambroksolu chlorowodorek wiąże się z białkami osocza w około 90% u dorosłych i w nieco mniejszym stopniu (60-70%) u noworodków. Substancja czynna przenika przez barierę łożyskową i dostaje się do płuc płodu. Duża objętość dystrybucji (410 l) wskazuje na większe gromadzenie się ambroksolu chlorowodorku w tkankach niż w osoczu. Wykazano, że jego stężenie w tkance płucnej jest co najmniej 17-krotnie większe niż stężenie we krwi.
Ze względu na duży stopień wiązania z białkami i dużą objętość dystrybucji oraz powolną redystrybucję z tkanki do krwi, nie należy oczekiwać znaczącej eliminacji ambroksolu przez dializę lub wymuszoną diurezę.
Metabolizm i eliminacja Ambroksolu chlorowodorek jest metabolizowany głównie w wątrobie w procesie glukuronidacji i częściowo ulega także rozpadowi do kwasu dibromoantranilowego (około 10% dawki). Powstają ponadto metabolity o mniejszym znaczeniu. Badania na mikrosomach wątroby ludzkiej wykazały, że za metabolizm ambroksolu chlorowodorku do kwasu dibromoantranilowego odpowiada głównie izoenzym CYP3A4.
W ciągu 3 dni 4,6% podanej dożylnie dawki ambroksolu wydalane jest w moczu w postaci niezmienionej, zaś 35,6% w postaci związanej.
Końcowy okres półtrwania ambroksolu chlorowodorku wynosi 10 godzin. U noworodków otrzymujących dożylnie dawki wielokrotne okres półtrwania był około dwóch razy dłuższy, co wskazuje na zmniejszony klirens.
W przypadku ciężkich chorób wątroby klirens ambroksolu jest zmniejszony o 20-40%. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek należy brać pod uwagę możliwość kumulacji metabolitów ambroksolu (np. kwasu dibromoantranilowego, glukuronidów).
Ambroksol przenika przez barierę krew-mózg, barierę łożyskową i do mleka matki.
Ambroksolu chlorowodorek ma niski wskaźnik toksyczności ostrej.
Podanie doustne W badaniach toksyczności po wielokrotnym podaniu doustne dawki 150 mg/kg mc./dobę (myszy, i 10 mg/kg mc./dobę (psy, 52 tygodnie) nie wywoływały dających się zaobserwować szkodliwych działań (ang. no-observed adverse effect level, NOAEL).
Podanie dożylne Trwające cztery tygodnie badania toksyczności ambroksolu chlorowodorku podawanego w 3-godzinnej infuzji dożylnej na dobę szczurom (w dawkach 4, 16 i 64 mg/kg mc./dobę) i psom (w dawkach 45, 90 i 120 mg/kg mc./dobę) nie wykazały ciężkich miejscowych i ogólnoustrojowych działań toksycznych, w tym zmian histopatologicznych. Wszystkie działania niepożądane były przemijające.
Badania na szczurach i królikach nie wykazały embriotoksycznego ani teratogennego działania ambroksolu podawanego doustnie w dawkach, odpowiednio, do 3000 mg/kg mc./dobę i 200 mg/kg mc./dobę. Dawki do 500 mg/kg mc./dobę nie powodowały zaburzeń płodności samic i samców szczurów. W badaniu wpływu na około- i pourodzeniowy rozwój szczurów największa dawka, po podaniu której nie obserwowano żadnego działania niepożądanego, wynosiła Ambroksolu chlorowodorek w dawce 500 mg/kg mc./dobę wykazywał nieznaczną toksyczność dla samic i ich potomstwa, na co wskazywał opóźniony przyrost masy ciała i zmniejszona wielkość miotu.
Badania genotoksyczności in vitro (test Amesa i test aberracji chromosomów) oraz in vivo (test mikrojądrowy u myszy) nie wykazały mutagennego działania ambroksolu chlorowodorku.
Nie wykazano rakotwórczego działania ambroksolu chlorowodorku podawanego w pożywieniu przez (w dawkach 65, 250 i 1000 mg/kg mc./dobę).
Rozcieńczenie roztworu do wstrzykiwań AmbroHEXAL w 5% roztworze glukozy do wstrzykiwań może spowodować powstanie produktu rozkładu chlorowodorku trans-4-(6,8-dibromo-1,4- dihydrochinazolino-3(2H)-yl)cykloheksanolu (zawartość tego związku w roztworze do wstrzykiwań po 6 godzinach wynosiła do 5,6%). Dodatkowe badanie toksykologiczne powstałego związku nie wykazało jego działania genotoksycznego. Trwające 4 tygodnie badania na szczurach z zastosowaniem dawki wielokrotnej nie wykazało toksyczności przy ekspozycji odpowiadającej 5,8% zawartości produktu rozkładu w roztworze, maksymalnej możliwej dla człowieka ekspozycji, która może wystąpić przy zalecanym dawkowaniu ambroksolu chlorowodorku 30 mg/kg mc./dobę w 5% roztworze glukozy i przestrzeganiu zaleceń dotyczących stosowania (patrz punkt 4.2).
Kwas cytrynowy jednowodny Sodu wodorofosforan siedmiowodny Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
Produktu leczniczego nie można mieszać z roztworami do infuzji lub do wstrzykiwań innymi niż wyszczególnione w punkcie 4.2.
Nie mieszać produktu AmbroHEXAL
z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość kłaczkowania i wytrącenia się osadu.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Ampułki z oranżowego szkła typu I w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 5 ampułek po 2 ml lub 20 ampułek po 2 ml.
Ampułki nie wymagają nacinania pilniczkiem. Ampułkę należy ustawić białym punktem ku górze, wytrząsnąć zawartość szyjki i odłamać ją ku dołowi.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
Sandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
Pozwolenie nr R/3418
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.11.1994 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.09.2014 r.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
AmbroHEXAL, 7,5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Roztwór do wstrzykiwań.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie sekretolityczne w ostrych i przewlekłych chorobach oskrzeli i płuc przebiegających z zaburzeniami wydzielania i transportu śluzu (takich jak: zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli i astma oskrzelowa), gdy doustne podawanie ambroksolu nie jest możliwe.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania.
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc w okresie intensywnej opieki medycznej po zabiegach chirurgicznych.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Leczenie sekretolityczne
Dorośli Zazwyczaj 1 ampułka (2 ml) 2 lub 3 razy na dobę. W ciężkich przypadkach dawkę jednorazową można zwiększyć do 2 ampułek.
Dzieci Średnia dawka dobowa wynosi od 1,2 do 1,6 mg/kg mc.
Największą skuteczność uzyskano stosując następujący schemat dawkowania:
Dzieci w wieku powyżej 5 lat
Dzieci w wieku od 2 do 5 lat
Dzieci w wieku od 0 do 2 lat
Czas trwania leczenia należy ustalać indywidualnie, w zależności od wskazania i przebiegu choroby.
Wspomaganie wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania Najlepsze wyniki uzyskiwano stosując ambroksolu chlorowodorek w dawce 30 mg/kg mc./dobę. Produkt leczniczy podaje się w powolnej infuzji dożylnej w czterech dawkach podzielonych. Pojedyncze dawki podaje się przez pompę strzykawkową w infuzji dożylnej trwającej co najmniej
Profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka powstawania niedodmy płuc Ambroksolu chlorowodorek stosowany profilaktycznie u dorosłych pacjentów oddziałów intensywnej opieki medycznej podaje się w infuzji dożylnej w dawce 1 g raz na dobę przez co najmniej 3 do
Zaleca się stosowanie produktu leczniczego w większych stężeniach (np. koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, 1000 mg ambroksolu chlorowodorku/50 ml).
Sposób i droga podania Produkt leczniczy należy podawać powoli dożylnie przez 5 minut. W celu podawania infuzji dożylnej można zmieszać 1-6 ampułek produktu leczniczego AmbroHEXAL z 250 do 500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu lub płynu Ringera. Jeśli żaden z tych roztworów nie jest dostępny, alternatywnie można zastosować 5% roztwór glukozy. W takim wypadku AmbroHEXAL należy dodać do 5% roztworu glukozy bezpośrednio przed użyciem i wymieszać.
Decyzję w sprawie czasu stosowania powinien podjąć indywidualnie lekarz w zależności od przebiegu choroby.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ambroksolu chlorowodorek lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
U dzieci w wieku poniżej 2 lat produkt leczniczy wolno stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Podawanie produktu leczniczego w zbyt szybkiej infuzji może bardzo rzadko spowodować ból głowy, odczucie zmęczenia, ociężałości nóg i wyczerpania.
W przypadku zaburzeń czynności układu oddechowego oraz zwiększonej ilości wydzieliny (np. w rzadkim zespole nieruchomych rzęsek) produkt leczniczy należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość zalegania wydzieliny.
Ambroksol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby. Podobnie jak w przypadku innych leków metabolizowanych w wątrobie, a następnie wydalanych przez nerki, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek można oczekiwać kumulacji powstałych w wątrobie metabolitów ambroksolu.
Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome, SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis, TEN) i ostra uogólniona krostkowica (ang. acute generalised exanthematous pustulosis, AGEP) związanych ze stosowaniem ambroksolu chlorowodorku. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie ambroksolu chlorowodorkiem i udzielić pacjentowi porady lekarskiej.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Brak doniesień o klinicznie znaczących niekorzystnych interakcjach z innymi lekami.
Jednoczesne stosowanie ambroksolu i leków przeciwkaszlowych może spowodować zaleganie wydzieliny na skutek zmniejszenia odruchu kaszlowego. Takie leczenie skojarzone wymaga starannego rozważenia stosunku korzyści do ryzyka.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Płodność W badaniach nieklinicznych nie wykazano bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność.
Ciąża Ambroksolu chlorowodorek przenika przez barierę łożyskową. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i (lub) płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Obszerne doświadczenie kliniczne uzyskane po 28. tygodniu ciąży nie dowiodło szkodliwego wpływu ambroksolu na płód. Mimo to, podczas stosowania w okresie ciąży należy zachować zwykłe środki ostrożności. Stosowanie produktu AmbroHEXAL, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, nie jest zalecane.
Karmienie piersią Ambroksolu chlorowodorek przenika do mleka kobiecego. Stosowanie produktu AmbroHEXAL w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań i nie dowiedziono wpływu produktu AmbroHEXAL na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Przy ocenie działań niepożądanych posłużono się następującą klasyfikacją częstości: bardzo często (1/10) często (1/100 do <1/10) niezbyt często (1/1000 do <1/100) rzadko (1/10 000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10 000) częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko: reakcje nadwrażliwości Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, świąd i inne reakcje nadwrażliwości.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia Niezbyt często: wodnisty wyciek z nosa, duszność (objaw reakcji nadwrażliwości).
Zaburzenia żołądka i jelit Niezbyt często: suchość w jamie ustnej, zaparcie, nadmierne wydzielanie śliny, suchość w gardle Częstość nieznana: nudności, wymioty, biegunka, niestrawność i bóle brzucha.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często: rumień Rzadko: wysypka, pokrzywka Częstość nieznana: ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
Zaburzenia nerek i dróg moczowych Niezbyt często: dyzuria.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Niezbyt często: zwiększenie temperatury ciała z dreszczami, reakcje dotyczące skóry i błon śluzowych.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/e-mail: [email protected] Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Nie opisano dotychczas szczególnych objawów przedawkowania ambroksolu u ludzi. Objawy zgłaszane po przypadkowym przedawkowaniu i (lub) omyłkowym zastosowaniu ambroksolu odpowiadały działaniom niepożądanym występującym po podaniu zalecanych dawek. Może być konieczne zastosowanie leczenia objawowego.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki mukolityczne: kod ATC R05CB06
W badaniach nieklinicznych wykazano, że ambroksolu chlorowodorek zwiększa wydzielanie śluzu w drzewie oskrzelowym, zwiększa wytwarzanie surfaktantu w pęcherzykach płucnych i pobudza czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. Dzięki temu zwiększa się płynność śluzu i, jak dowiedziono w farmakologicznych badaniach klinicznych, poprawia jego transport (klirens śluzowo- rzęskowy). Zwiększenie wydzielania śluzu i poprawa klirensu śluzowo-rzęskowego ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel.
Badania in vitro wykazały, że ambroksolu chlorowodorek znacząco zmniejsza wydzielanie cytokin przez komórki jednojądrzaste i komórki z różnokształtnością jąder komórkowych krwi oraz tkanek.
Ponadto w szeregu badań nieklinicznych potwierdzono działanie antyoksydacyjne ambroksolu chlorowodorku.
Stosowanie chlorowodorku ambroksolu powoduje podwyższenie stężeń antybiotyków amoksycyliny, cefuroksymu i erytromycyny w wydzielinach z oskrzeli i płuc oraz w plwocinie.
W badaniach klinicznych nad pobudzaniem wytwarzania surfaktantu płucnego u wcześniaków i noworodków z zespołem zaburzeń oddychania korzystne działanie wystąpiło po 2 dniach leczenia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Dystrybucja Ambroksolu chlorowodorek wiąże się z białkami osocza w około 90% u dorosłych i w nieco mniejszym stopniu (60-70%) u noworodków. Substancja czynna przenika przez barierę łożyskową i dostaje się do płuc płodu. Duża objętość dystrybucji (410 l) wskazuje na większe gromadzenie się ambroksolu chlorowodorku w tkankach niż w osoczu. Wykazano, że jego stężenie w tkance płucnej jest co najmniej 17-krotnie większe niż stężenie we krwi.
Ze względu na duży stopień wiązania z białkami i dużą objętość dystrybucji oraz powolną redystrybucję z tkanki do krwi, nie należy oczekiwać znaczącej eliminacji ambroksolu przez dializę lub wymuszoną diurezę.
Metabolizm i eliminacja Ambroksolu chlorowodorek jest metabolizowany głównie w wątrobie w procesie glukuronidacji i częściowo ulega także rozpadowi do kwasu dibromoantranilowego (około 10% dawki). Powstają ponadto metabolity o mniejszym znaczeniu. Badania na mikrosomach wątroby ludzkiej wykazały, że za metabolizm ambroksolu chlorowodorku do kwasu dibromoantranilowego odpowiada głównie izoenzym CYP3A4.
W ciągu 3 dni 4,6% podanej dożylnie dawki ambroksolu wydalane jest w moczu w postaci niezmienionej, zaś 35,6% w postaci związanej.
Końcowy okres półtrwania ambroksolu chlorowodorku wynosi 10 godzin. U noworodków otrzymujących dożylnie dawki wielokrotne okres półtrwania był około dwóch razy dłuższy, co wskazuje na zmniejszony klirens.
W przypadku ciężkich chorób wątroby klirens ambroksolu jest zmniejszony o 20-40%. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek należy brać pod uwagę możliwość kumulacji metabolitów ambroksolu (np. kwasu dibromoantranilowego, glukuronidów).
Ambroksol przenika przez barierę krew-mózg, barierę łożyskową i do mleka matki.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Ambroksolu chlorowodorek ma niski wskaźnik toksyczności ostrej.
Podanie doustne W badaniach toksyczności po wielokrotnym podaniu doustne dawki 150 mg/kg mc./dobę (myszy, i 10 mg/kg mc./dobę (psy, 52 tygodnie) nie wywoływały dających się zaobserwować szkodliwych działań (ang. no-observed adverse effect level, NOAEL).
Podanie dożylne Trwające cztery tygodnie badania toksyczności ambroksolu chlorowodorku podawanego w 3-godzinnej infuzji dożylnej na dobę szczurom (w dawkach 4, 16 i 64 mg/kg mc./dobę) i psom (w dawkach 45, 90 i 120 mg/kg mc./dobę) nie wykazały ciężkich miejscowych i ogólnoustrojowych działań toksycznych, w tym zmian histopatologicznych. Wszystkie działania niepożądane były przemijające.
Badania na szczurach i królikach nie wykazały embriotoksycznego ani teratogennego działania ambroksolu podawanego doustnie w dawkach, odpowiednio, do 3000 mg/kg mc./dobę i 200 mg/kg mc./dobę. Dawki do 500 mg/kg mc./dobę nie powodowały zaburzeń płodności samic i samców szczurów. W badaniu wpływu na około- i pourodzeniowy rozwój szczurów największa dawka, po podaniu której nie obserwowano żadnego działania niepożądanego, wynosiła Ambroksolu chlorowodorek w dawce 500 mg/kg mc./dobę wykazywał nieznaczną toksyczność dla samic i ich potomstwa, na co wskazywał opóźniony przyrost masy ciała i zmniejszona wielkość miotu.
Badania genotoksyczności in vitro (test Amesa i test aberracji chromosomów) oraz in vivo (test mikrojądrowy u myszy) nie wykazały mutagennego działania ambroksolu chlorowodorku.
Nie wykazano rakotwórczego działania ambroksolu chlorowodorku podawanego w pożywieniu przez (w dawkach 65, 250 i 1000 mg/kg mc./dobę).
Rozcieńczenie roztworu do wstrzykiwań AmbroHEXAL w 5% roztworze glukozy do wstrzykiwań może spowodować powstanie produktu rozkładu chlorowodorku trans-4-(6,8-dibromo-1,4- dihydrochinazolino-3(2H)-yl)cykloheksanolu (zawartość tego związku w roztworze do wstrzykiwań po 6 godzinach wynosiła do 5,6%). Dodatkowe badanie toksykologiczne powstałego związku nie wykazało jego działania genotoksycznego. Trwające 4 tygodnie badania na szczurach z zastosowaniem dawki wielokrotnej nie wykazało toksyczności przy ekspozycji odpowiadającej 5,8% zawartości produktu rozkładu w roztworze, maksymalnej możliwej dla człowieka ekspozycji, która może wystąpić przy zalecanym dawkowaniu ambroksolu chlorowodorku 30 mg/kg mc./dobę w 5% roztworze glukozy i przestrzeganiu zaleceń dotyczących stosowania (patrz punkt 4.2).
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Kwas cytrynowy jednowodny Sodu wodorofosforan siedmiowodny Sodu chlorek Woda do wstrzykiwań
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Produktu leczniczego nie można mieszać z roztworami do infuzji lub do wstrzykiwań innymi niż wyszczególnione w punkcie 4.2.
Nie mieszać produktu AmbroHEXAL
z innymi lekami, zwłaszcza o odczynie zasadowym (pH powyżej 6,3), ze względu na możliwość kłaczkowania i wytrącenia się osadu.
6.3 Okres ważności
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Ampułki z oranżowego szkła typu I w tekturowym pudełku. Opakowania zawierają 5 ampułek po 2 ml lub 20 ampułek po 2 ml.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowaniaAmpułki nie wymagają nacinania pilniczkiem. Ampułkę należy ustawić białym punktem ku górze, wytrząsnąć zawartość szyjki i odłamać ją ku dołowi.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE
DO OBROTUSandoz GmbH Biochemiestrasse 10 A-6250 Kundl, Austria
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr R/3418
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIAData wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.11.1994 r. Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 14.09.2014 r.